برای پابلیش پروژه نیز می‌توانید از آموزش‌های بر روی وب استفاده کنید که شامل ارائه برنامه به استفاده کنندگان با یا بدون Microsoft Store است که از فرمت نه چندان جالب appxbundle استفاده می‌کند و ما از این آموزش عبور می‌کنیم و به ذکر این نکته بسنده می‌کنیم که نسخه بعدی Visual Studio 2017 یعنی 15.9 قابلیت ساختن msix یا Windows installer را نیز دارد که از هر چیزی بهتر است و برای پابلیش بهتر است تا ارائه نسخه Stable بعدی ویژوال استودیو که احتمالا در طی کمتر از یک ماه دیگر ارائه می‌شود، صبر کنید. دقت کنید علاوه بر کامپیوتر، لپ تاپ و تبلت‌های ویندوزی، برنامه‌ی شما بر روی XBox نیز می‌تواند کار کند.

در قسمت بعدی، همین پروژه را بر روی Android نیز اجرا می‌کنیم.

• console.log(object[,object,...])
  
  این دستور یک پیغام در کنسول چاپ می‌کند .
  

  console.log("This is a log message!");

  نتیجه :
  
  

  
  
  

  این دستور را می‌توانیم به شکل‌های مختلفی فراخوانی کنیم .
  مثلا :
  

  console.log(1 , "+" , 2 , "=", (1+2));

  نتیجه :
  
  

  
  

  در این دستور می‌توانیم از چند حرف جایگزین هم استفاده کنیم .
  
  

  
  مثال :
  

  console.log("Firebug 1.0 beta was %s in December %i.","released",2006);

  نتیجه :
  
  

  
  

  عملکرد 3 جایگزین نخست با توجه با مثال قبل مشخص شد . پس به سراغ جایگزین %o و %c می‌رویم .
  اگر در رشته‌ی مورد نظر ، یک شیء ( تابع ، آرایه ، ... ) برای جایگزین %o ارسال کنیم ، در خروجی آن شیء بصورت لینک نمایش داده می‌شود که با کلیک بروی آن ، فایرباگ آن شیء را در تب مناسبش Inspect می‌کند .
  مثال :
  

  console.log("this is a test functin : %o",testFunc);

  نتیجه :
  
  

  
  
  

  و زمانی که بروی لینک testFunc کلیک کنیم :
  
  

  
  
  

  یک ترفند : بوسیله جایگزین %o توانستیم به تابع مورد نظر لینک بدهیم . اگر بجای جایگزین %o از %s استفاده کنیم ، می‌توانیم بدنه‌ی تابع را ببینیم :
  

  console.log("this is a test functin : %s",testFunc);

  نتیجه :
  
  

  
  
  
  توسط جایگزین %c هم می‌توانید خروجی را فرمت کنید .
  

  console.log("%cThis is a Style Formatted Log","color:green;text-decoration:underline;");

  نتیجه :
  
  
  

• console.debug(object[, object, ...])
• console.info(object[, object, ...])
• console.warn(object[, object, ...])
• console.error(object[, object, ...])
  
  مشابه با دستور log عمل می‌کنند با این تفاوت که خروجی را با استایل متفاوتی نمایش می‌دهند .
  همچنین هر یک از این دستورات ، توسط دکمه‌های همنام در کنسول قابل فیلتر شدن هستند .
  
  

  
  
  

• console.assert(expression[, object, ...])
  
  چک می‌کند که عبارت ارسال شده true هست یا نه . اگر true نبود ، پیغام وارد شده را چاپ و یک استثناء ایجاد می‌کند .
  

  console.assert(1==1,"this is a test error");
  console.assert(1!=1,"this is a test error");

  نتیجه :
  
  
  
  

• console.clear()
• console.dir(object)
• console.dirxml(node)
• console.profile([title])
• console.profileEnd()

این توابع معادل توابع همنامشان در خط فرمان هستند که در قسمت قبل با عملکردشان آشنا شدیم .


• console.trace()
  
  با این متد می‌توانید پی ببرید که از کجا و توسط چه متدهایی برنامه به قسمت trace رسیده . برای درک بهتر مجددا اسکریپت صفحه‌ی تست این مقاله را بررسی کنید ( جایی که متد trace قرار داده شده است ) .
  اکنون صفحه‌ی تست را باز کنید و بروی دکمه‌ی startTrace کلیک کنید . خروجی ظاهر شده در کنسول را از پایین به بالا بررسی کنید .
  
  

  

  
  حتما متوجه شدید که متد method3 چگونه در کدهایمان فراخوانی شده است !؟
  ابتدا با کلیک بروی دکمه‌ی startTrace ، متد startTrace اجرا شده و به همین ترتیب متد startTrace متد method1 ، متد method1 هم متد method2 و در نهایت method2 متد method3 را فراخوانی کرده است .
  دستور trace زمانی که در حال بررسی کدهای برنامه نویسان دیگر هستید ، بسیار می‌تواند به شما کمک کند .
  
  
• console.group(object[, object, ...])
  
  با این دستور می‌توانید لاگ‌های کنسول را بصورت تو در تو گروه بندی کنید .
  

  console.group("Group1");
  console.log("Log in Group1");
  console.group("Group2");
  console.log("Log in Group2");
  console.group("Group3");
  console.log("Log in Group3");

  نتیجه :
  
  

  
  
  

• console.groupCollapsed(object[, object, ...])
  
  این دستور معادل دستور قبلی است با این تفاوت که هنگام ایجاد ، گروه را جمع می‌کند .
  
  
• console.groupEnd()
  
  به آخرین گروه بندی ایجاد شده خاتمه می‌دهد .
  
  
• console.time(name)
  
  یک تایمر با نام داده شده ایجاد می‌کند . زمانی که نیاز دارید زمان طی شده بین 2 نقطه را اندازه گیری کنید ، این تابع مفید خواهد بود .
  
  
• console.timeEnd(name)
  
  تایمر همنام را متوقف و زمان طی شده را چاپ می‌کند .
  

  console.time("TestTime");
  var t = 1;
  for (var i = 0; i < 100000; i++) { t *= (i + t) }
  console.timeEnd("TestTime");

  نتیجه :
  
  

  
  

• console.timeStamp()
  
  توضیحات کامل را از اینجا دریافت کنید .
  
  
• console.count([title])
  
  تعداد دفعات فراخوانی شدن کدی که این متد در آنجا قرار دارد را چاپ می‌کند .
  البته ظاهرا در ورژن 10.0.1 که بنده با آن کار می‌کنم ، این دستور بی عیب کار نمی‌کند . زیرا بجای آنکه در هربار فراخوانی ، در همان خط تعداد فراخوانی را نمایش بدهد ، فقط اولین لاگ را آپدیت می‌کند .
  
  

  
  

• console.exception(error-object[, object, ...])
  
  یک پیغام خطا را به همراه ردیابی کامل اجرای کدها تا زمان رویداد خطا ( مانند متد trace ) چاپ می‌کند .
  در صفحه‌ی تست این متد را اجرا کنید :
  

  startError();

  نتیجه :
  
  

  

   توجه کنید که ما برای مشاهده‌ی عملکرد صحیح این دستور ، آن را در تابع testError قرار دادیم و بوسیله تابع startError آن فراخوانی کردیم .
  
  
• console.table(data[, columns])
  
  بوسیله این دستور می‌توانید مجموعه ای از اطلاعات را بصورت جدول بندی نمایش بدهید .
  این متد از متدهای جدیدی است که در فایرباگ قرار داده شده است .
  
  

  
  برای اطلاعات بیشتر به اینجا مراجعه کنید .
  

چرا چنین بویی به راه می‌افتد؟ 

public class UserService 
{ 
        public void SaveUser(dynamic userEntity) { 
            var regEx = "blablabla"; 
            var phoneIsValid = Regex.IsMatch(userEntity.PhoneNumber, regEx); 
            if (!phoneIsValid) 
                return; 
            // ... 
        } 
}  

public class AddressService 
{ 
        public void SaveAddress(dynamic addressEntity) 
        { 
            var regEx = "blablabla"; 
            var phoneIsValid = Regex.IsMatch(addressEntity.PhoneNumber, regEx); 
            if (!phoneIsValid) 
                return; 
        } 
}

public class PhoneValidator
{ 
        public bool IsValid(string phoneNumber) 
        { 
            var regEx = "blablabla"; 
            var phoneIsValid = Regex.IsMatch(phoneNumber, regEx); 
            if (!phoneIsValid) 
                return false; 
            return true; 
        } 
 } 
 
public class UserService 
{ 
        public void SaveUser(dynamic userEntity) 
        { 
            var validator = new PhoneValidator(); 
            var phoneIsValid  = validator.IsValid(userEntity.PhoneNumber); 
            if (!phoneIsValid) 
                return; 
            // ... 
        } 
 } 
 
public class AddressService 
{ 
        public void SaveAddress(dynamic addressEntity) 
        { 
            var validator = new PhoneValidator(); 
            var phoneIsValid = validator.IsValid(addressEntity.PhoneNumber); 
            if (!phoneIsValid) 
                return; 
           // ... 
        } 
}