مطالب
بازسازی msdb تخریب شده

حاصل قطع برق و یا یک ری استارت دستی ناصحیح را در نظر بگیرید:



Database 'msdb' cannot be opened. It has been marked SUSPECT by recovery. See the SQL Server errorlog for more information. (Microsoft SQL Server, Error: 926)

Msdb از نوع دیتابیس‌های سیستمی است و نمی‌شود مطابق روال متداول دیتابیس‌های SUSPECT شده آن‌را بازیابی کرد. این روش متداول به صورت زیر است:

ALTER DATABASE DBName SET EMERGENCY
DBCC checkdb('DBname')
ALTER DATABASE DBName SET SINGLE_USER WITH ROLLBACK IMMEDIATE
DBCC CheckDB ('DBName', REPAIR_ALLOW_DATA_LOSS)
ALTER DATABASE DBName SET MULTI_USER

در ابتدای کار دیتابیس در حالت اورژانسی قرار می‌گیرد. بعد وضعیت و میزان تخریب نمایش داده شده، سپس تک کاربره می‌شود. در ادامه به اس کیوال سرور اجازه داده می‌شود که دیتابیس را با هر وضعی (حتی به قیمت از دست رفتن تعدادی رکورد) ترمیم کند و در آخر دیتابیس مجددا به حالت چند کاربره بازگشت داده می‌شود.
این روشی است که سال قبل با قطعی‌های مکرر برق زیاد کاربرد داشت.

اما دیتابیس سیستمی msdb را نمی‌شود در حالت اورژانسی قرار داد؛ بنابراین باید به دنبال راه چاره‌ی دیگری بود. پس از مدتی جستجو در وبلاگ‌های msdn ، راه حل زیر یافت شد و کاملا عملی است (تست شده!) :

روش زیر در مورد اس کیوال سرور 2008 ، 2005 و حتی 2000 نیز قابل استفاده است.
ابتدا خونسردی خودتان را حفظ کنید! الان فقط دیگر با management studio نمی‌توانید دیتابیس‌ها را مرور کنید و همچنین تمام job های تعریف شده شما نابود شده‌اند! اما سرور به کار عادی خودش می‌تواند ادامه دهد. سپس :
الف) تمام سرویس‌های مربوط به اس کیوال سرور را stop کنید. به کنسول سرویس‌ها مراجعه کرده و هر آنچه که در نام آن sql را مشاهده می‌کنید، stop کنید.
ب) با استفاده از خط فرمان، ابتدا به مسیر زیر وارد شوید:
cd "C:\Program Files\Microsoft SQL Server\MSSQL10.MSSQLSERVER\MSSQL\Binn\"

و سپس دستور زیر را اجرا نمائید:
start sqlservr.exe -c -m -T3608

به این ترتیب اس کیوال سرور در یک حالت حداقل که بتوان دیتابیس msdb تخریب شده را detach کرد راه اندازی می‌شود. (پرچم 3608 مجوز detach کردن این دیتابیس را می‌دهد)
ج) management studio را اجرا کنید. زمانیکه پنجره کانکت ظاهر می‌شود آن‌را کنسل کرده و در نوار ابزار بالای صفحه روی دکمه new query کیک کنید (چون حالت راه اندازی سرور در حالت تک کاربره است نمی‌خواهیم اتصال دیگری برقرار شود و در کار اخلال کند). با کلیک بر روی new query پنجره connect to server ظاهر می‌شود. در همین پنجره بر روی دکمه options کلیک کرده در برگه connection properties در قسمت connect to database نام master را وارد نمود و اکنون بر روی دکمه connect کلیک نمائید.
ج) سپس دستور زیر را وارد کنید تا دیتابیس msdb را بتوان detach کرد.
Use master;
sp_detach_db 'msdb'

مراحلی که عنوان شد مهم است. اگر به این صورت عمل نکنید با پیغام خطای زیر مواجه خواهید شد:
Cannot detach an opened database when the server is in minimally configured mode

اگر به این خطا برخوردید، یکبار دیگر از صفر شروع کنید. تمام سرویس‌های مرتبط با sql را استاپ کنید (حتی در صورت نیاز کارت شبکه سرور را نیز غیرفعال کنید). و از مرحله الف مجددا شروع نمائید تا حتما حالت تک کاربره‌ی اتصال برقرار شود. (همچنین پنجره‌ی کوئری جدیدی را نیز باز نکنید چون در این حالت فقط و فقط یک اتصال مجاز است)

تا اینجا موفق شدیدم که دیتابیس msdb را detach کنیم. اکنون به پوشه دیتابیس‌ها مراجعه کرده و mdf و ldf این دیتابیس تخریب شده را rename کنید (به هر اسمی که مایل بودید).
د) اکنون نوبت بازسازی مجدد این دیتابیس است.
محتویات فایل instmsdb.sql را که در مسیر C:\Program Files\Microsoft SQL Server\MSSQL10.MSSQLSERVER\MSSQL\install قرار دارد، در پنجره‌ی کوئری تک کاربره‌ای که در مرحله قبل بازکرده‌ایم، copy/paste کرده و دکمه F5 را فشار دهید. پس از مدتی دیتابیس msdb باز سازی شده و مشکل برطرف می‌شود.
ه) اکنون سرور را stop و start کنید یا کلا کامپیوتر سرور را restart‌ کنید تا تمامی سرویس‌های stop شده راه اندازی مجدد شوند.


نظرات مطالب
بررسی ORM های مناسب جهت استفاده در اندروید
بله این رو هم دیدم ولی موردی که هست این یک ORM برای sqlite نیست و در واقع این یه لایه برای برقراری ارتباط با دیتابیس درونی خودش هست.

در سایت رسمی خودش هم در صفحه اول نوشته:
Realm is not an ORM on top SQLite.
 Instead it uses its own persistence engine,
 built for simplicity (& speed). Users tell us 
they get started with Realm in minutes, 
port their apps in hours & save weeks on each app.

در ابتدا برای IOS نوشتن و بعد هم برای اندروید ولی نکته ای که توی مقالات هست اینه که  این دیتابیس به خاطر اینکه کمپایل شده هست و نه مفسری، برای همین سرعت بالاتری داره ولی در مورد اندروید فکر نکنم صحت داشته باشه چون به این صورت وابسته به معماری سی پی یو خواهد شد و ممکن هست روی همه گوشی‌ها جواب نده.
ولی به نظر باید سر یک فرصت مناسب چکش کرد.به هر حال چیز جدید و نابیه و ارزش امتحان کردن رو داره
اشتراک‌ها
به ویژوال استودیو 2022 خوش آمدید - توسط Scott Hanselman و دوستان

Want to learn about the latest and greatest in the 64-bit Visual Studio 2022? Join Scott Hanselman and Visual Studio product team as they take Visual Studio 2022 for a spin.


00:00 Intro 
00:39 Why you should care about Visual Studio 2022? 
02:20 Performance improvements in Visual Studio 2022 
04:39 Why 64-bit now? 
08:00 IntelliCode, type less code more 
11:35 Hot reload for C++ 
13:47 New for WPF and WinForms (Hot Reload, Design time data, XAML
17:20 Hot Reload in ASP.NET 

20:27 Profiling .NET apps in Visual Studio 2022 

23:19 Cross platform apps with WSL and CMake in Visual Studio 2022 

26:07 Testing your .NET app on Linux 

28:00 Easily create CI/CD pipelines using GitHub actions with Visual Studio  2022

30:40 Balloon drop! 

به ویژوال استودیو 2022 خوش آمدید - توسط Scott Hanselman و دوستان
اشتراک‌ها
به اشتراک گذاری کدهای ui در اپلیکیشن های ios , android

One of the most exciting announcements during this year’s Connect(); event was the ability to embed .NET libraries into existing iOS (Objective-C/Swift) and Android (Java) applications with .NET Embedding. This is great because you can start to share code between your iOS and Android applications, and you can also share the user interface between your apps when you combine .NET Embedding with Xamarin.Forms Native Forms. This means that you can leverage your existing investments and apps without having to re-write them from scratch to start adding cross-platform logic and UI. In fact, during the Connect(); keynote I showed how I was able to extend the open source Swift-based Kickstarter iOS application with .NET Embedding and Xamarin.Forms Native Forms. You can check out the clip below. 

به اشتراک گذاری کدهای ui در اپلیکیشن های  ios , android
مطالب
خلاصه‌ای در مورد SQL Server CE

SQL Server CE برای اولین بار جهت استفاده در SmartPhones طراحی شد؛ جزو خانواده‌ی Embedded databases قرار می‌گیرد و این مزایا را دارد:
- نیازی به نصب ندارد و از چند DLL تشکیل شده است (برای مثال جهت استفاده در کارهای تک کاربره‌ی قابل حمل ایده‌آل است).
- رایگان است (جهت استفاده در کارهای تجاری و غیرتجاری).
- حجم کمی دارد (جمعا کمتر از دو مگابایت).
- پروایدر ADO.NET آن موجود است (توسط فضای نام System.Data.SqlServerCe که به کمک اسمبلی System.Data.SqlServerCe.dll قرار گرفته در مسیر C:\Program Files\Microsoft SQL Server Compact Edition\v3.5\Desktop ارائه می‌شود).
- با کمک ORM هایی مانند Entity framework و یا NHibernate نیز می‌توان با آن کار کرد.
- نسخه‌ی 4 نهایی آن که قرار است در زمان ارائه‌ی SP1 مربوط به VS.NET 2010 ارائه شود، جهت استفاده در برنامه‌های ASP.NET (برنامه‌های چند کاربره) ایی که تعداد کاربر کمی دارند، بهینه سازی شده و این مورد یک مزیت مهم نسبت به SQLite است که اساسا با تردهای همزمان جهت کار با بانک اطلاعاتی مشکل دارد.
- امکان گذاشتن کلمه‌ی عبور بر روی بانک اطلاعاتی آن وجود دارد که سبب رمزنگاری خودکار آن نیز خواهد شد (این مورد به صورت پیش فرض در SQLite پیش بینی نشده و جزو مواردی که است که باید برای آن هزینه کرد). الگوریتم رمزنگاری آن به صورت رسمی معرفی نشده، ولی به احتمال زیاد AES می‌باشد.
- از ADO.NET Sync Framework پشتیبانی می‌کند.

ملاحظات:
- به آن می‌توان به صورت نسخه‌ی تعدیل شده‌ی SQL Server 2000 با توانایی‌های کاهش یافته نگاه کرد. در آن خبری از رویه‌های ذخیره شده، View ها ، Full text search ، CLR Procs، CLR Triggers و غیره نیست (سطح توقع را باید در حد همان 2 مگابایت پایین نگه داشت!). لیست کامل : (+)
- Management studio مربوط به SQL Server 2005 به هیچ عنوان از آن پشتیبانی نمی‌کند و تنها نسخه‌ی 2008 است که نگارش 3 و نیم آن‌را پشتیبانی می‌کند آن هم نه با توانایی‌هایی که جهت کار با SQL Server اصلی وجود دارد. مثلا امکان rename یک فیلد را ندارد و باید برای اینکار کوئری نوشت. خوشبختانه یک سری پروژه‌ی رایگان در سایت CodePlex این نقایص را پوشش داده‌اند؛ برای مثال : ExportSqlCe
- از آنجائیکه DLL های SQL CE از نوع Native هستند، باید دقت داشت که حین استفاده از آن‌ها در دات نت فریم ورک اگر platform target قسمت build برنامه بر روی ALL CPU تنظیم شده باشد، برنامه به احتمال زیاد در سیستم‌های 64 بیتی کرش خواهد کرد (اگر در حین توسعه برنامه از DLL‌های بومی 32 بیتی آن استفاده شده باشد). بنابراین نیاز است DLL های 64 بیتی را به صورت جداگانه جهت سیستم‌های 64 بیتی ارائه داد. اطلاعات بیشتر: (+) و (+) و (+)
- Entity framework یک سری از قابلیت‌های این بانک اطلاعاتی را پشتیبانی نمی‌کند. برای مثال اگر یک primary key از نوع identity را تعریف کردید، برنامه کار نخواهد کرد! لیست مواردی را که پشتیبانی نمی‌شوند، در این آدرس می‌توان مشاهده کرد.

و اخبار مرتبط با SQL CE را در این بلاگ می‌توانید دنبال کنید.

اشتراک‌ها
ده مقاله برتر Visual Studio Magazine از سری "چگونه" در سال 2012
این ده مقاله به شرح زیر می‌باشند:

10) Practical .NET: Powerful JavaScript With Upshot and Knockout
The Microsoft JavaScript Upshot library provides a simplified API for retrieving data from the server and caching it at the client for reuse. Coupled with Knockout, the two JavaScript libraries form the pillars of the Microsoft client-side programming model.

9) On VB: Database Synchronization with the Microsoft Sync Framework
The Microsoft Sync Framework is a highly flexible framework for synchronizing files and data between a client and a master data store. With great flexibility often comes complexity and confusion, however.

8) C# Corner: Performance Tips for Asynchronous Development in C#
Visual Studio Async is a powerful development framework, but it's important to understand how it works to avoid performance hits.

7) 2 Great JavaScript Data-Binding Libraries
JavaScript libraries help you build powerful, data-driven HTML5 apps.

6) On VB: Entity Framework Code-First Migrations
Code First Migrations allow for database changes to be implemented all through code. Through the use of Package Manager Console (PMC), commands can be used to scaffold database changes.

5) C# Corner: The New Read-Only Collections in .NET 4.5
Some practical uses for the long-awaited interfaces, IReadOnlyList and IReadOnlyDictionary, in .NET Framework 4.5.

4) C# Corner: Building a Windows 8 RSS Reader
Eric Vogel walks through a soup-to-nuts demo for building a Metro-style RSS reader.

3) C# Corner: The Build Pattern in .NET
How to separate complex object construction from its representation using the Builder design pattern in C#.

2) Inside Visual Studio 11: A Guided Tour
Visual Studio 2012 (code-named Visual Studio 11 then) is packed with new features to help you be a more efficient, productive developer. Here's your guided tour.

1) HTML5 for ASP.NET Developers
The technologies bundled as HTML5 finally support what developers have been trying to get HTML to do for decades.

 

ده مقاله برتر Visual Studio Magazine از سری "چگونه" در سال 2012
اشتراک‌ها
دوره 22 ساعته مهندسی بانک‌های اطلاعاتی

Database Engineering Complete Course | DBMS Complete Course
In this program, you’ll learn:
Core techniques and methods to structure and manage databases.
Advanced techniques to write database driven applications and advanced data modeling concepts.
MySQL database management system (DBMS) and data creation, querying and manipulation.
How to code and use Python Syntax
How to prepare for technical interviews for database engineer roles.
 

دوره 22 ساعته مهندسی بانک‌های اطلاعاتی
مطالب
شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 15 - نوشتن آزمون‌های واحد
یکی از مشخصات آزمون‌های واحد، عدم خروج از مرزهای IO سیستم، در حین اجرای آن‌ها است و چون درهنگام کار با بانک‌های اطلاعاتی حتما از مرزهای IO سیستم رد خواهیم شد (کار با شبکه، کار با فایل سیستم، برای به روز رسانی و درج اطلاعات)، نوشتن آزمون‌های واحد واقعی، برای برنامه‌هایی که از ORMها استفاده می‌کنند مشکل است. به همین جهت مباحث mocking، تقلید قسمت‌های مختلف ORMها و جایگزین کردن آن‌ها با نمونه‌های درون حافظه‌ای بسیار مرسوم است. برای رفع این مشکلات، تیم EF Core، یک تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی ویژه‌ی «درون حافظه‌ای» را به نام «Entity Framework Core InMemory provider» ارائه داده‌است. به این ترتیب، این محل ذخیره سازی اطلاعات درون حافظه‌ای، مشکل رد شدن از مرزهای IO سیستم را برطرف کرده و عملا نیاز به کار کردن با فریم ورک‌های mocking را منتفی می‌کند (حداقل برای تقلید قسمت‌های مختلف EF Core).
در این قسمت ابتدا نحوه‌ی فعال سازی فریم ورک آزمون‌های واحد مایکروسافت و سپس نحوه‌ی فعال سازی این تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی درون حافظه‌ای را بررسی خواهیم کرد. به علاوه برای سرویس بلاگ‌های قسمت قبل نیز آزمون واحد خواهیم نوشت.


نحوه‌ی فعالسازی فریم ورک MSTest در یک پروژه‌ی Class library از نوع NET Core.


تنها نکته‌ی مهم فعالسازی MSTest در یک پروژه‌ی Class library جدید که برای نوشتن آزمون‌های واحد مورد استفاده قرار خواهیم داد، تنظیمات فایل project.json آن است که در ذیل آمده است:
{
    "version": "1.0.0-*",
 
    "testRunner": "mstest",
    "dependencies": {
        "Microsoft.NETCore.App": {
            "type": "platform",
            "version": "1.0.0"
        },
        "dotnet-test-mstest": "1.1.1-preview",
        "MSTest.TestFramework": "1.0.1-preview",
        "NETStandard.Library": "1.6.0",
        "Microsoft.EntityFrameworkCore": "1.0.0",
        "Microsoft.EntityFrameworkCore.InMemory": "1.0.0",
        "Core1RtmEmptyTest.DataLayer": "1.0.0-*",
        "Core1RtmEmptyTest.Entities": "1.0.0-*",
        "Core1RtmEmptyTest.Services": "1.0.0-*",
        "Core1RtmEmptyTest.ViewModels": "1.0.0-*"
    },
 
    "frameworks": {
        "netcoreapp1.0": {
            "imports": [
                "dnxcore50",
                "portable-net45+win8"
            ]
        }
    }
}
- در اینجا قید testRunner الزامی است؛ در غیراینصورت آزمون‌های واحد شما شناسایی نخواهند شد. همچنین بسته‌های dotnet-test-mstest و MSTest.TestFramework نیز باید اضافه شوند.
- به علاوه در اینجا ارجاعاتی را به اسمبلی‌های موجودیت‌ها، Services و DataLayer که در قسمت «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 14 - لایه بندی و تزریق وابستگی‌ها» بررسی شدند نیز ملاحظه می‌کنید.
- همچنین وابستگی جدید Microsoft.EntityFrameworkCore.InMemory نیز در اینجا قابل ملاحظه است. این وابستگی را تنها به پروژه‌ی آزمون‌های واحد خود اضافه می‌کنیم. از این جهت که تنظیمات آن صرفا در این قسمت جدید قید می‌شوند و نه در سایر قسمت‌های برنامه.

 پس از آن، کار با این فریم ورک، همانند سایر نگارش‌های دات نت خواهد بود:
using Microsoft.VisualStudio.TestTools.UnitTesting;
 
namespace EFCore.MsTests
{
    [TestClass]
    public class CoreTests
    {
        [TestMethod]
        public void Test1()
        {
            Assert.IsTrue(true);
        }
    }
}
ابتدا کلاس مدنظر، با ویژگی TestClass مزین می‌شود. سپس متد آزمون واحد نوشته شده نیز باید به صورت public void و مزین شده‌ی با ویژگی TestMethod، ارائه شود.
پس از نوشتن اولین آزمون واحد، یکبار پروژه را build کرده و سپس از منوی Test، گزینه‌ی Windows را انتخاب کرده و در اینجا گزینه‌ی Test Explorer را انتخاب کنید. اندکی صبر کنید تا آزمون‌های واحد شما شناسایی شوند و سپس گزینه‌ی Run All را انتخاب کنید:



تغییرات Context برنامه جهت استفاده‌ی از تامین کننده‌ی داخل حافظه‌ای

در مورد نحوه‌ی تعریف و افزودن وابستگی‌های EF Core در مطلب «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 1 - برپایی تنظیمات اولیه» پیشتر بحث شد و همچنین در مطلب «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 3 - انتقال مهاجرت‌ها به یک اسمبلی دیگر»، اطلاعات Context برنامه را به اسمبلی دیگری منتقل کردیم.
اگر از روش بازنویسی متد OnConfiguring برای تنظیم تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی مورد نظر استفاده می‌کنید، متد OnConfiguring کلاس Context برنامه چنین شکلی را پیدا می‌کند:
public class ApplicationDbContext : DbContext, IUnitOfWork
{
    private readonly IConfigurationRoot _configuration;
 
    public ApplicationDbContext(IConfigurationRoot configuration)
    {
        _configuration = configuration;
    }
 
    public ApplicationDbContext(DbContextOptions<ApplicationDbContext> options) : base(options)
    {
    } 
 
    protected override void OnConfiguring(DbContextOptionsBuilder optionsBuilder)
    {
        if (!optionsBuilder.IsConfigured)
        {
            optionsBuilder.UseSqlServer(
                _configuration["ConnectionStrings:ApplicationDbContextConnection"]
                , serverDbContextOptionsBuilder =>
                {
                    var minutes = (int)TimeSpan.FromMinutes(3).TotalSeconds;
                    serverDbContextOptionsBuilder.CommandTimeout(minutes);
                });
        }
    }
در اینجا دو تغییر جدید قابل ملاحظه هستند:
الف) اضافه شدن سازنده‌ی دومی که <DbContextOptions<ApplicationDbContext را دریافت می‌کند. از آن در سمت کدهای آزمون واحد برنامه جهت ثبت ()options.UseInMemoryDatabase استفاده می‌شود.
ب) به متد OnConfiguring، بررسی optionsBuilder.IsConfigured هم اضافه شده‌است. چون در سمت کدهای آزمون واحد، تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی درون حافظه‌ای اضافه می‌شود، مقدار optionsBuilder.IsConfigured به true تنظیم خواهد شد و دیگر از تامین کننده‌ی SQL Server استفاده نمی‌شود.

اگر از متد OnConfiguring به این شکل استفاده نمی‌کنید، تنها ذکر سازنده‌ی دوم ضروری است. از این جهت که در آزمون‌های واحد، از تنظیمات متد ConfigureServices کلاس آغازین برنامه استفاده نخواهد شد.


نوشتن آزمون‌های واحد مخصوص EF Core

پس از برپایی پیشنیازهای نوشتن آزمون‌ها واحد، شامل تنظیمات فریم ورک MSTest و همچنین افزودن وابستگی‌های مرتبط با فایل project.json ایی که در ابتدای بحث عنوان شد و اصلاح سازنده و متد OnConfiguring کلاس Context برنامه جهت آماده سازی آن‌ها برای پذیرش تامین کننده‌های دیگر، اکنون یک نمونه از آزمون‌های واحد درون حافظه‌ای EF Core، چنین شکلی را خواهد داشت:
using System;
using System.Linq;
using Core1RtmEmptyTest.DataLayer;
using Core1RtmEmptyTest.Entities;
using Core1RtmEmptyTest.Services;
using Microsoft.EntityFrameworkCore;
using Microsoft.Extensions.DependencyInjection;
using Microsoft.VisualStudio.TestTools.UnitTesting;
 
namespace Core1RtmEmptyTest.MsTests
{
    [TestClass]
    public class CoreTests
    {
        private readonly IServiceProvider _serviceProvider;
 
        public CoreTests()
        {
            var services = new ServiceCollection();
            services.AddEntityFrameworkInMemoryDatabase()
                        .AddDbContext<ApplicationDbContext>(options => options.UseInMemoryDatabase());
 
            services.AddScoped<IUnitOfWork, ApplicationDbContext>();
            services.AddScoped<IBlogService, BlogService>();
 
            _serviceProvider = services.BuildServiceProvider();
        }
 
        [TestMethod]
        public void Find_searches_url()
        {
            // Insert seed data into the database using one instance of the context
            using (var serviceScope = _serviceProvider.GetRequiredService<IServiceScopeFactory>().CreateScope())
            {
                using (var context = serviceScope.ServiceProvider.GetRequiredService<IUnitOfWork>())
                {
                    context.Set<Blog>().Add(new Blog { Url = "http://sample.com/cats" });
                    context.Set<Blog>().Add(new Blog { Url = "http://sample.com/catfish" });
                    context.Set<Blog>().Add(new Blog { Url = "http://sample.com/dogs" });
                    context.SaveAllChanges();
                }
            }
 
            // Use a separate instance of the context to verify correct data was saved to database
            using (var serviceScope = _serviceProvider.GetRequiredService<IServiceScopeFactory>().CreateScope())
            {
                using (var context = serviceScope.ServiceProvider.GetRequiredService<IUnitOfWork>())
                {
                    Assert.AreEqual(3, context.Set<Blog>().Count());
                    Assert.AreEqual("http://sample.com/cats", context.Set<Blog>().First().Url);
                }
            }
 
            // Use a clean instance of the context to run the test
            using (var serviceScope = _serviceProvider.GetRequiredService<IServiceScopeFactory>().CreateScope())
            {
                var blogService = serviceScope.ServiceProvider.GetRequiredService<IBlogService>();
                var results = blogService.GetPagedBlogsAsNoTracking(pageNumber: 0, recordsPerPage: 10);
                Assert.AreEqual(3, results.Count);
            }
        }
    }
}
توضیحات:
همانطور که در قسمت «تغییرات Context برنامه جهت استفاده‌ی از تامین کننده‌ی داخل حافظه‌ای» فوق عنوان شد، در حین انجام آزمون‌های واحد، دیگر به کلاس آغازین برنامه و تنظیمات آن مراجعه نمی‌شود. بنابراین باید شبیه به عملکرد متد ConfigureServices آن‌را در اینجا پیاده سازی کرد. نمونه‌ای از انجام اینکار را در سازنده‌ی کلاس انجام آزمون‌های واحد مشاهده می‌کنید:
        private readonly IServiceProvider _serviceProvider;
 
        public CoreTests()
        {
            var services = new ServiceCollection();
            services.AddEntityFrameworkInMemoryDatabase()
                        .AddDbContext<ApplicationDbContext>(options => options.UseInMemoryDatabase());
 
            services.AddScoped<IUnitOfWork, ApplicationDbContext>();
            services.AddScoped<IBlogService, BlogService>();
 
            _serviceProvider = services.BuildServiceProvider();
        }
در اینجا است که توسط متد AddEntityFrameworkInMemoryDatabase، کار افزودن تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی درون حافظه‌ای انجام شده و سپس Context برنامه نیز از آن مطلع می‌شود (علت افزودن سازنده‌ی دومی که <DbContextOptions<ApplicationDbContext را دریافت می‌کند).
سپس همانند قبل، باید تمام سرویس‌های مدنظر تنظیم شوند تا بتوان از آن‌ها استفاده کرد.

نکته‌ی مهم دیگری را که باید به آن دقت داشت، ایجاد scope و سپس دسترسی به سرویس‌ها از طریق این Scope است. از این جهت که چون خارج از طول عمر یک درخواست وب قرار داریم، دیگر Scopeها برای ما به صورت خودکار ایجاد و تخریب نمی‌شوند و باید همان‌کاری را که ASP.NET Core در پشت صحنه انجام می‌دهد، به صورت دستی پیاده سازی کنیم:
            using (var serviceScope = _serviceProvider.GetRequiredService<IServiceScopeFactory>().CreateScope())
            {
                using (var context = serviceScope.ServiceProvider.GetRequiredService<IUnitOfWork>())
                {
اگر اینکار صورت نگیرد، چون Scope ایی ایجاد و تخریب نمی‌شود، کار کردن با متد serviceProvider.GetRequiredService_ اشتباه بوده و همیشه یک وهله از Context را باز می‌گرداند که مدنظر ما نیست. شبیه به این نکته را در قسمت «مقدار دهی اولیه‌ی جداول بانک‌های اطلاعاتی در EF Core» پیشتر ملاحظه کرده‌اید.


یک نکته‌ی تکمیلی

EF Core به همراه تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی SQLite نیز هست. یکی از نکات ویژه‌ی بانک اطلاعاتی SQLite، امکان تنظیم پارامتری است در رشته‌ی اتصالی آن، که آن‌را نیز تبدیل به یک «بانک اطلاعاتی درون حافظه‌ای» می‌کند. این روش سال‌ها است که جهت انجام آزمون‌های واحد ORMها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین می‌توان آن‌را به عنوان جایگزینی برای مطلب جاری نیز درنظر گرفت.
 var connectionStringBuilder = new SqliteConnectionStringBuilder { DataSource = ":memory:" };
var connectionString = connectionStringBuilder.ToString();
var connection = new SqliteConnection(connectionString);
services.AddEntityFrameworkSqlite().AddDbContext<CmsDbContext>(options => options.UseSqlite(connection));
اهمیت آن در اینجا است که تامین کننده‌ی بانک اطلاعاتی درون حافظه‌ای EF، قیود را اعمال نمی‌کند ؛ اما بانک اطلاعاتی درون حافظه‌ای SQLite واقعا همانند یک بانک اطلاعاتی رابطه‌ای کامل عمل می‌کند.