مطالب
Gulp #1
Gulp  ابزاری ست که شما را در انجام دادن کار‌های مختلف توسعه‌ی وب، در سمت Front-end کمک می‌کند و اغلب برای کارهایی هم‌چون موارد ذیل بکار می‌رود:
  • راه اندازی یک وب سرور
  • بارگذاری مجدد مرورگر به صورت خودکار بعد از ذخیره‌ی هر فایل
  • تبدیل پیش پردازنده‌های CSS مانند LESS, SASS به CSS
  • بهینه سازی فایل‌های asset شامل CSS,JS و همچنین عکسها
و در طی این سری آموزشی، همه‌ی آنها را پوشش خواهیم داد.

البته این‌ها تنها چیزهایی نیستند که گالپ می‌تواند آنها را انجام دهد. اگر علاقمند باشید، می‌توانید یک سازنده‌ی سایت ایستا را با گالپ درست کنید! گالپ واقعا قدرتمند است و در این سری آموزش‌ها قرار است با آن آشنا شویم و از آن استفاده کنیم.
قبل از اینکه کار با گالپ را شروع کنیم، به این می‌پردازیم که چرا باید گالپ را از میان ابزار‌های مشابه انتخاب کرد.

چرا گالپ ؟

ابزار‌های مشابه گالپ، تحت عنوان نام "build tools" یا ابزار‌های ساخت شناخته می‌شوند. دو مورد از معروف‌ترین آنها Gulp و Grunt هستند. اما در سویی دیگر، ابزاری به نام Boroccoli داریم که تمرکزش را بر روی کامپایل فایل‌های asset گذاشته است. تفاوت اصلی بین آنها، چگونگی پیکربندی workflow تان با آن است.



Gulp در مقایسه با گرانت، پیکربندی مختصر و آسان‌تری دارد و سریعتر نیز اجرا می‌شود. اگر می‌خواهید بیشتر در مورد تفاوت Grunt و Gulp بدانید مراجعه کنید به ++ و + .

نصب گالپ

برای نصب گالپ باید NodeJS را بر روی سیستم خود نصب داشته باشید. برای اینکار به سایت  ند جی اس مراجعه کنید و آن را دانلود کرده و نصب کنید. پس از این‌کار حالا در خط فرمان سیستم عامل خود، دستور زیر را برای نصب گالپ وارد کنید :
sudo npm install -g gulp
npm install دستوری است که با استفاده از Node Package Manager یا npm یک پکیج گالپ را از مخزن‌های Node دانلود و بر روی سیستم شما نصب می‌کند. توجه کنید که فقط کاربران مک و لینوکس می‌توانند از sudo استفاده کنند. برای ویندوز باید خط فرمان خود را به صورت Run As Admin باز کنید؛ در غیر این صورت ممکن است در هنگام نصب، با خطا مواجه شوید.
g- یک دستور پرچم است که باعث نصب گالپ به صورت global بر روی سیستم شما می‌شود تا در کل سیستم شما، دستور گالپ در دسترس باشد و نه منحصرا در مسیر نصب کنونی.
بسته به سرعت اینترنت شما، زمانی طول خواهد کشید و در نهایت برای اینکه مطمئن شوید که گالپ بر روی سیستم شما نصب شده‌است، دستور زیر را در خط فرمان وارد کنید:
gulp -v
اگر خروجی مشابه زیر را مشاهده کردید، نصب گالپ با موفقیت انجام شده‌است:
 CLI version 3.9.0
Local version 3.9.0
در قسمت بعدی به ساخت یک پروژه با گالپ خواهیم پرداخت و درک مفاهیم گفته شده در این جلسه را که شاید برایتان گنگ باشد، به صورت عملی کار خواهیم کرد.
مطالب
روش استفاده‌ی از jQuery در برنامه‌های AngularJS 2.0
استفاده‌ی گسترده‌ی از jQuery به همراه برنامه‌های AngularJS 2.0 ایده‌ی خوبی نیست؛ زیرا jQuery و کدهای آن، ارتباط تنگاتنگی را بین DOM و JavaScript برقرار می‌کنند که برخلاف رویه‌ی فریم‌ورک‌های MVC است. اما با این حال استفاده‌ی از افزونه‌های بی‌شمار jQuery در برنامه‌های AngularJS 2.0، جهت غنا بخشیدن به ظاهر و همچنین کاربردپذیری برنامه، یکی از استفاده‌های پذیرفته شده‌ی آن است.
روش استفاده‌ی از jQuery نیز در حالت کلی همانند مطلب «استفاده از کتابخانه‌های ثالث جاوا اسکریپتی در برنامه‌های AngularJS 2.0» است؛ اما به همراه چند نکته‌ی اضافه‌تر مانند محل فراخوانی و دسترسی به DOM، در کدهای یک کامپوننت.


هدف: استفاده از کتابخانه‌ی Chosen

می‌خواهیم جهت غنی‌تر کردن ظاهر یک دراپ داون در برنامه‌های AngularJS 2.0، از یک افزونه‌ی بسیار معروف jQuery به نام Chosen استفاده کنیم.


تامین پیشنیازهای اولیه

می‌توان فایل‌های این کتابخانه را مستقیما از GitHub دریافت و به پروژه اضافه کرد. اما بهتر است این‌کار را توسط bower مدیریت کنیم. این کتابخانه هنوز دارای بسته‌ی رسمی npm نیست (و بسته‌ی chosen-npm که در مخزن npm وجود دارد، توسط این تیم ایجاد نشده‌است). اما همانطور که در مستندات آن نیز آمده‌است، توسط دستور ذیل نصب می‌شود:
bower install chosen
برای مدیریت این مساله در ویژوال استودیو، به منوی project و گزینه‌ی add new item مراجعه کرده و bower را جستجو کنید:


در اینجا نام پیش فرض bower.json را پذیرفته و سپس محتوای فایل ایجاد شده را به نحو ذیل تغییر دهید:
{
    "name": "asp-net-mvc5x-angular2x",
    "version": "1.0.0",
    "authors": [
        "DNT"
    ],
    "license": "MIT",
    "ignore": [
        "node_modules",
        "bower_components"
    ],
    "dependencies": {
        "chosen": "1.4.2"
    },
    "devDependencies": {
    }
}
ساختار این فایل هم بسیار شبیه‌است به ساختار package.json مربوط به npm. در اینجا کتابخانه‌ی chosen در قسمت لیست وابستگی‌ها اضافه شده‌است. با ذخیره کردن این فایل، کار دریافت خودکار بسته‌های تعریف شده، آغاز می‌شود و یا کلیک راست بر روی فایل bower.json دارای گزینه‌ی restore packages نیز هست.
پس از دریافت خودکار chosen، بسته‌ی آن‌را در مسیر bower_components\chosen واقع در ریشه‌ی پروژه می‌توانید مشاهده کنید.


استفاده از jQuery و chosen به صورت untyped

ساده‌ترین و متداول‌ترین روش استفاده از jQuery و افزونه‌های آن شامل موارد زیر هستند:
الف) تعریف مداخل مرتبط با آن‌ها در فایل index.html
<script src="~/node_modules/jquery/dist/jquery.min.js"></script>
<script src="~/node_modules/bootstrap/dist/js/bootstrap.min.js"></script>

<script src="~/bower_components/chosen/chosen.jquery.min.js"></script>
<link href="~/bower_components/chosen/chosen.min.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
که در اینجا jQuery و بوت استرپ و chosen به همراه فایل css آن اضافه شده‌اند.
ب) تعریف jQuery به صورت untyped
declare var jQuery: any;
همینقدر که این یک سطر را به ابتدای ماژول خود اضافه کنید، امکان دسترسی به تمام امکانات جی‌کوئری را خواهید یافت. البته بدون intellisense و بررسی نوع‌های پارامترها؛ چون نوع آن، any یا همان حالت پیش فرض جاوا اسکریپت تعریف شده‌است.


محل صحیح فراخوانی متدهای مرتبط با jQuery

در تصویر ذیل، چرخه‌ی حیات یک کامپوننت را مشاهده می‌کنید که با تعدادی از آن‌ها پیشتر آشنا شده‌‌ایم:

روش متداول استفاده از jQuery، فراخوانی آن پس از رخداد document ready است. در اینجا معادل این رخداد، hook ویژ‌ه‌ای به نام ngAfterViewInit است. بنابراین تمام فراخوانی‌های jQuery را باید در این متد انجام داد.
همچنین جی‌کوئری نیاز دارد تا بداند هم اکنون قرار است با چه المانی کار کنیم و کامپوننت بارگذاری شده کدام است. برای این منظور، یکی از سرویس‌های توکار AngularJS 2.0 را به نام ElementRef، به سازنده‌ی کلاس تزریق می‌کنیم. توسط خاصیت this._el.nativeElement آن می‌توان به المان ریشه‌ی کامپوننت جاری دسترسی یافت.
constructor(private _el: ElementRef) {
}


تهیه‌ی کامپوننت نمایش یک دراپ داون مزین شده با chosen

در ادامه قصد داریم نکاتی را که تاکنون مرور کردیم، به صورت یک مثال پیاده سازی کنیم. به همین جهت فایل جدید using-jquery-addons.component.ts را به پروژه اضافه کنید به همراه فایل قالب آن به نام using-jquery-addons.component.html؛ با این محتوا:
الف) کامپوننت using-jquery-addons.component.ts
import { Component, ElementRef, AfterViewInit } from "@angular/core";

declare var jQuery: any; // untyped

@Component({
    templateUrl: "app/using-jquery-addons/using-jquery-addons.component.html"
})
export class UsingJQueryAddonsComponent implements AfterViewInit {

    dropDownItems = ["First", "Second", "Third"];
    selectedValue = "Second";

    constructor(private _el: ElementRef) {
    }

    ngAfterViewInit() {
        jQuery(this._el.nativeElement)
            .find("select")
            .chosen()
            .on("change", (e, args) => {
                this.selectedValue = args.selected;
            });
    }
}

ب) قالب using-jquery-addons.component.html
<select>
    <option *ngFor="let item of dropDownItems"
            [value]="item"
            [selected]="item == selectedValue">
        {{item}} option
    </option>
</select>

<h4> {{selectedValue}}</h4>
با این خروجی


توضیحات

کلاس UsingJQueryAddonsComponent، اینترفیس AfterViewInit را پیاده سازی کرده‌است؛ تا توسط متد ngAfterViewInit بتوانیم با عناصر DOM کار کنیم. هرچند در کل اینکار باید صرفا محدود شود به مواردی مانند مثال جاری و در حد آغاز یک افزونه‌ی jQuery و اگر قرار است تغییراتی دیگری صورت گیرند بهتر است از همان روش binding توکار AngularJS 2.0 استفاده کرد.
در سازنده‌ی کلاس، سرویس ElementRef تزریق شده‌است تا توسط خاصیت this._el.nativeElement آن بتوان به المان ریشه‌ی کامپوننت جاری دسترسی یافت. به همین جهت است که پس از آن از متد find، برای یافتن دراپ داون استفاده شده‌است و سپس chosen به نحو متداولی به آن اعمال گردیده‌است.
در اینجا هر زمانیکه یکی از آیتم‌های دراپ داون انتخاب شوند، مقدار آن به خاصیت selectedValue انتساب داده شده و این انتساب سبب فعال سازی binding و نمایش مقدار آن در ذیل دراپ داون می‌گردد.
در قالب این کامپوننت هم با استفاده از ngFor، عناصر دراپ داون از آرایه‌ی dropDownItems تعریف شده در کلاس کامپوننت، تامین می‌شوند. متغیر محلی item تعریف شده‌ی در اینجا، در محدودی همین المان قابل دسترسی است. برای مثال از آن جهت تنظیم دومین آیتم لیست به صورت انتخاب شده، در حین اولین بار نمایش view استفاده شده‌است.


استفاده از jQuery و chosen به صورت typed

کتابخانه‌ی jQuery در مخزن کد https://github.com/DefinitelyTyped/DefinitelyTyped/tree/master/jquery دارای فایل d.ts. خاص خود است. برای نصب آن می‌توان از روش ذیل استفاده کرد:
npm install -g typings
typings install jquery --save --ambient
پس از افزودن فایل typings این کتابخانه، در ابتدای فایل main.ts یک سطر ذیل را اضافه کنید:
 /// <reference path="../typings/browser/ambient/jquery/index.d.ts" />
اینکار سبب خواهد شد تا intellisense درون ویژوال استودیو بتواند مداخل متناظر را یافته و راهنمای مناسبی را ارائه دهد.

در ادامه به فایل using-jquery-addons.component.ts مراجعه کرده و تغییر ذیل را اعمال کنید:
// declare var jQuery: any; // untyped
declare var jQuery: JQueryStatic; // typed
فایل d.ts. اضافه شده، امکان استفاده‌ی از نوع جدید JQueryStatic را مهیا می‌کند. پس از آن در کدهای تعریف شده، chosen به رنگ قرمز در می‌آید، چون در تعاریف نوع دار jQuery، این افزونه وجود خارجی ندارد. برای رفع این مشکل، فایل typings/browser/ambient/jquery/index.d.ts را گشوده و سپس به انتهای آن، تعریف chosen را به صورت دستی اضافه کنید:
interface JQuery {
   //...
   chosen(options?:any):JQuery;
}
declare module "jquery" {
   export = $;
}
به این ترتیب این متد به عنوان جزئی از متدهای زنجیروار jQuery، شناسایی شده و قابل استفاده خواهد شد.


کدهای کامل این پروژه را از اینجا می‌توانید دریافت کنید.
مطالب
قابلیت چند زبانه و Localization در AngularJs- بخش سوم: Best Practiceهای angular-translate
در این بخش قصد دارم تا در قالب یک پروژه، تمامی قابلیت‌هایی را که در angular-translate و ماژول‌های مرتبط با آن وجود دارند، به شما معرفی کنم. پروژه‌ی نمونه را از لینک زیر دریافت نمایید:
AngularJs-Translate-BestPractices.zip 

این پروژه در 12 بخش گوناگون تقسیم بندی شده‌است که هر کدام در قالب یک فایل HTML می‌باشد و تمامی اسکریپت‌های مورد نیاز به آن افزوده شده‌است. هر بخش به صورت مجزا به شرح یک ویژگی کاربردی در angular-translate می‌پردازد.

ex1_basic_usage 

روند کار مثال اول خیلی ساده است. در ابتدا اسکریپت‌های زیر به صفحه اضافه شده‌اند:
    <script src="Scripts/angular.js"></script>
    <script src="Scripts/angular-translate.js"></script>
در ابتدا وابستگی pascalprecht.translate به ماژول اضافه شده‌است و پس از آن زبان‌های مختلف به صورت JSON در بخش اسکریپت وارد شده‌اند.
        angular.module('app', ['pascalprecht.translate'])
        .config([
        '$translateProvider', function ($translateProvider) {

            // Adding a translation table for the English language
            $translateProvider.translations('en_US', {
                "TITLE": "How to use",
                "HEADER": "You can translate texts by using a filter.",
                "SUBHEADER": "And if you don't like filters, you can use a directive.",
                "HTML_KEYS": "If you don't like an empty elements, you can write a key for the translation as an inner HTML of the directive.",
                "DATA_TO_FILTER": "Your translations might also contain any static ({{staticValue}}) or random ({{randomValue}}) values, which are taken directly from the model.",
                "DATA_TO_DIRECTIVE": "And it's no matter if you use filter or directive: static is still {{staticValue}} and random is still {{randomValue}}.",
                "RAW_TO_FILTER": "In case you want to pass a {{type}} data to the filter, you have only to pass it as a filter parameter.",
                "RAW_TO_DIRECTIVE": "This trick also works for {{type}} with a small mods.",
                "SERVICE": "Of course, you can translate your strings directly in the js code by using a $translate service.",
                "SERVICE_PARAMS": "And you are still able to pass params to the texts. Static = {{staticValue}}, random = {{randomValue}}."
            });

            // Adding a translation table for the Russian language
            $translateProvider.translations('ru_RU', {
                "TITLE": "Как пользоваться",
                "HEADER": "Вы можете переводить тексты при помощи фильтра.",
                "SUBHEADER": "А если Вам не нравятся фильтры, Вы можете воспользоваться директивой.",
                "HTML_KEYS": "Если вам не нравятся пустые элементы, Вы можете записать ключ для перевода в как внутренний HTML директивы.",
                "DATA_TO_FILTER": "Ваши переводы также могут содержать любые статичные ({{staticValue}}) или случайные ({{randomValue}}) значения, которые берутся прямо из модели.",
                "DATA_TO_DIRECTIVE": "И совершенно не важно используете ли Вы фильтр или директиву: статическое значение по прежнему {{staticValue}} и случайное - {{randomValue}}.",
                "RAW_TO_FILTER": "Если вы хотите передать \"сырые\" ({{type}}) данные фильтру, Вам всего лишь нужно передать их фильтру в качестве параметров.",
                "RAW_TO_DIRECTIVE": "Это также работает и для директив ({{type}}) с небольшими модификациями.",
                "SERVICE": "Конечно, Вы можете переводить ваши строки прямо в js коде при помощи сервиса $translate.",
                "SERVICE_PARAMS": "И вы все еще можете передавать параметры в тексты. Статическое значение = {{staticValue}}, случайное = {{randomValue}}."
            });

            // Tell the module what language to use by default
            $translateProvider.preferredLanguage('en_US');

        }])
در تکه کد فوق مشاهده می‌کنید که دو translate table زبان انگلیسی و روسی به صورت JSON وارد شده‌اند. شما قادرید تا چندین زبان را به همین صورت وارد نمایید. در خط آخر نیز زبان پیش فرض سیستم تعریف شده است.
حال به بررسی کد‌های درون کنترلر می‌پردازیم:
.controller('ctrl', ['$scope', '$translate', function ($scope, $translate) {

        $scope.tlData = {
            staticValue: 42,
            randomValue: Math.floor(Math.random() * 1000)
        };

        $scope.jsTrSimple = $translate.instant('SERVICE');
        $scope.jsTrParams = $translate.instant('SERVICE_PARAMS', $scope.tlData);

        $scope.setLang = function (langKey) {
            // You can change the language during runtime
            $translate.use(langKey);

            // A data generated by the script have to be regenerated
            $scope.jsTrSimple = $translate.instant('SERVICE');
            $scope.jsTrParams = $translate.instant('SERVICE_PARAMS', $scope.tlData);
        };

    }]);
می‌بینیم که وابستگی translate$ تزریق شده است. پس از آن دو عدد رندم به پارامتر‌های تعریف شده در translate table ارسال می‌گردد. تغییر زبان نیز توسط متد setLang صورت می‌پذیرد.
در بخش نهایی می‌خواهیم روش‌های گوناگون استفاده از translate tables را درون HTML نمایش دهیم. به بخش HTML همین مثال توجه کنید:
    <p>
        <a href="#" ng-click="setLang('en_US')">English</a>
        |
        <a href="#" ng-click="setLang('ru_RU')">Русский</a>
    </p>
    <!-- Translation by a filter -->
    <h1>{{'HEADER' | translate}}</h1>
    <!-- Translation by a directive -->
    <h2 translate="SUBHEADER">Subheader</h2>
    <!-- Using inner HTML as a key for translation -->
    <p translate>HTML_KEYS</p>
    <hr>
    <!-- Passing a data object to the translation by the filter -->
    <p>{{'DATA_TO_FILTER' | translate: tlData}}</p>
    <!-- Passing a data object to the translation by the directive -->
    <p translate="DATA_TO_DIRECTIVE" translate-values="{{tlData}}"></p>
    <hr>
    <!-- Passing a raw data to the filter -->
    <p>{{'RAW_TO_FILTER' | translate:'{ type: "raw" }' }}</p>
    <!-- Passing a raw data to the filter -->
    <p translate="RAW_TO_DIRECTIVE" translate-values="{ type: 'directives' }"></p>
    <hr>
    <!-- Using a $translate service -->
    <p>{{jsTrSimple}}</p>
    <!-- Passing a data to the $translate service -->
    <p>{{jsTrParams}}</p>
نحوه تعریف هر روش به صورت کامنت پیش از هر تگ نوشته شده است. شما به روش‌های مختلف و بر حسب استانداردهایی که خود از آن پیروی می‌کنید می‌توانید از یکی از روش‌های فوق استفاده نمایید. اما رایج‌ترین روش، دو روش اول یعنی استفاده از دایرکتیو و یا فیلتر است و دلیل آن هم سادگی و خوانا بودن این دو روش می‌باشد.

ex2_remember_language_cookies

در این مثال همانگونه که از اسم آن پیداست قصد داریم تا زبان مورد نظری را که کاربر در سیستم انتخاب نموده است، ذخیره کنیم تا پس از بستن و بازکردن مجدد وب سایت با همان زبان پیشین به کاربر نمایش داده شود. این کار بسیار ساده است. کافیست که در ابتدا علاوه بر اسکریپت‌های مثال قبل، اسکریپت‌های زیر را نیز به صفحه اضافه کنید:
    <script src="Scripts/angular-cookies.js"></script>
    <script src="Scripts/angular-translate-storage-cookie.js"></script>
با اضافه کردن خط زیر درون بدنه config، یک کوکی جدید برای شما ساخته می‌شود. این کوکی NG_TRANSLATE_LANG_KEY نام دارد که هر بار با id زبان کنونی که در translate table وارد نموده‌اید آپدیت می‌شود.
// Tell the module to store the language in the cookie
$translateProvider.useCookieStorage();
حال اگر صفحه را refresh کنید می‌بینید که زبان پیشینی که انتخاب نموده‌اید، مجددا بارگذاری می‌گردد.

ex3_remember_language_local_storage

این مثال همانند مثال قبل رفتار می‌کند، با این تفاوت که به جای اینکه کلید زبان کنونی را درون کوکی ذخیره کند، آن را درون Local Storage با نام NG_TRANSLATE_LANG_KEY قرار می‌دهد. برای اجرا کافیست اسکریپت‌ها و تکه کد زیر را با موارد مثال قبل جایگزین کنید.

<script src="Scripts/angular-translate-storage-local.js"></script>


// Tell the module to store the language in the local storage
$translateProvider.useLocalStorage();

مثال های ex4_set_a_storage_key  و ex5_set_a_storage_prefix نام کلیدی که برای ذخیره سازی زبان کنونی در کوکی یا Local Storage قرار می‌گیرد را تغییر می‌دهد که به دلیل سادگی از شرح آن می‌گذریم. 

ex6_namespace_support 

translate table در angular-translate قابلیت مفید namespacing را نیز داراست. این قابلیت به ما کمک می‌کند که جهت کپسوله کردن بخش‌های مختلف، ترجمه آنها را با namespace‌های خاص خود نمایش دهیم. به مثال زیر توجه کنید:

            $translateProvider.translations('en_US', {
                "TITLE": "How to use namespaces",
                "ns1": {
                    "HEADER": "A translations table supports namespaces.",
                    "SUBHEADER": "So you can to structurize your translation table well."
                },
                "ns2": {
                    "HEADER": "Do you want to have a structured translations table?",
                    "SUBHEADER": "You can to use namespaces now."
                }
            });

همانطور که توجه می‌کنید بخش ns1 خود شامل زیر مجموعه‌هایی است و ns2 نیز به همین صورت. هر کدام دارای کلید HEADER و SUBHEADER می‌باشند. فرض کنید هر کدام از این بخش‌ها می‌خواهند اطلاعات درون یک section را نمایش دهند. حال به نحوه‌ی فراخوانی این translate tableها دقت کنید:

<!-- section 1: Translate Table Called by ns1 namespace -->    
<h1 translate>ns1.HEADER</h1>
<h2 translate>ns1.SUBHEADER</h2>

<!-- section 2: Translate Table Called by ns2 namespace -->
<h1 translate>ns2.HEADER</h1>
<h2 translate>ns2.SUBHEADER</h2>

به همین سادگی می‌توان تمامی بخش‌ها را با namespace‌های مختلف در translate table قرار داد.

در بخش بعدی (پایانی) شش قابلیت دیگر angular translate که شامل فراخوانی translate table از یک فایل JSON، فراخوانی فایل‌های translate table به صورت lazy load و تغییر زبان بخشی از صفحه به صورت پویا هستند، بررسی خواهند شد.

فایل پروژه: AngularJs-Translate-BestPractices.zip  

اشتراک‌ها
کتابخانه angular-gauge

angular-gauge is a highly customizable gauge directive for Angular JS apps and dashboards. It provides multitude of options to customize as per your needs.  Demo

npm install angularjs-gauge
bower install angularjs-gauge
کتابخانه angular-gauge