Keycloak.AuthServices provides robust authentication mechanisms for both web APIs and web applications. For web APIs, it supports JWT Bearer token authentication, which allows clients to authenticate to the API by providing a JWT token in the Authorization header of their requests. For web applications, it supports OpenID Connect, a simple identity layer on top of the OAuth 2.0 protocol, which allows clients to verify the identity of the end-user, obtain basic profile information about the end-user, etc.
مطالب
AngularJS #4
در این قسمت قصد دارم تا یک سیستم ارسال دیدگاه را به کمک Angular پیاده سازی کنم. هدف از این مثال؛ آشنایی با چند Directive توکار Angular و همچنین آموختن چگونگی کار با سرویس http$ برای ارتباط با سرور است.
کدهای HTML زیر را در نظر بگیرید:
<div ng-app="myApp"> <div ng-controller="CommentCtrl"> <div ng-repeat="comment in comments"> <div style="float:right;cursor:pointer;" ng-click="remove(comment.Id,$index);">X</div> <a href="#"> <img style="width:32px;" ng-src="/Content/user.gif" alt="{{comment.Name}}"> </a> <div> <h4>{{comment.Name}}</h4> {{comment.CommentBody}} </div> </div> <div> <form action="/Comment/Add" method="post"> <div> <label for="Name">Name</label> <input id="Name" type="text" name="Name" ng-model="comment.Name" placeholder="Your Name" /> </div> <div> <label for="Email">Email</label> <input id="Email" type="text" name="Email" ng-model="comment.Email" placeholder="Your Email" /> </div> <div> <label for="CommentBody">Comment</label> <textarea id="CommentBody" name="CommentBody" ng-model="comment.CommentBody" placeholder="Your Comment"></textarea> </div> <button type="button" ng-click="addComment()">Send</button> </form> </div> </div> </div>
خب از ابتدا ساختار را مورد بررسی قرار میدهم و موارد ناآشنای آن را توضیح میدهم:
ng-app: خاصیت ng-app جز خواص پیش فرض HTML نیست و یک خاصیت سفارشی است که توسط Angular به صورت پیش فرض تعریف شده است. این خاصیت به Angular میگوید که کدام بخش از DOM باید توسط Angular مدیریت و پردازش شود. در اینجا div ای که با خاصیت ng-app مزین شده است به همراه تمامی عناصر فرزند آن توسط موتور پردازش گر DOM توکار مورد پردازش قرار گرفته و اصطلاحا کامپایل میشود. بله! اینجا از لفظ کامپایل شدن برای بیان این فرآیند استفاده کردم. هیچ کدام از این Directiveهای سفارشی به خودی خود برای مرورگر قابل تفسیر نیست و اینجاست که Angular وارد عمل شده و این Directiveها را به کدهای HTML و جاوا اسکریپت که برای مرورگر قابل فهم است تبدیل میکند. به همین جهت با ng-app مشخص میکنیم که کدام بخش از DOM باید توسط Angular تفسیر و مدیریت شود.شاید این سوال برای شما مطرح شده باشد که در مثال قبلی ng-app مقداری نداشت و برای تگ html تعریف شده بود. پاسخ این است که در مثال قبلی چون برنامهی ما دارای یک ماژول بیشتر نبود میتوانستیم از مقدار دهی ng-app صرف نظر کنیم؛ اما در این مثال ما قصد داریم کمی هم مفهوم ماژول را در Angular بررسی کنیم. در نتیجه در این مثال برنامهی ما از ماژولی به نام myApp تشکیل شده است. دلیل اینکه در این مثال ng-app بر روی یک div تعریف شده است این است که همین قسمت از DOM توسط Angular تفسیر شود برای ما کفایت میکند. هنگامی ng-app را بر روی html تعریف میکنیم که قصد داشته باشیم کل صفحه توسط Angular تفسیر شود.
ng-controller: در Angular کنترلرها تابع سازندهی کلاسهای سادهی جاوا اسکریپتی هستند که به کمک آنها بخشی از صفحه را مدیریت میکنیم. این که کدام بخش از صفحه توسط کدام کلاس کنترل و مدیریت شود، توسط ng-controller مشخص میشود. در اینجا هم عنصری که با ng-controller مشخص شده به همراه تمامی فرزندانش، توسط کلاس جاوا اسکریپتی به نام CommentCtrl مدیریت میشود. در حقیقت ما به کمک ng-controller مشخص میکنیم که کدام قسمت از View توسط کدام Controller مدیریت میشود. مرسوم است که در Angular نام کنترلرها با Ctrl خاتمه یابد.
ng-repeat: همهی نظرات دارای یک قالب html یکسان هستند که به ازای دادههای متفاوت تکرار شده اند. اگر میخواستیم نظرات را استفاده از موتور نمایشی Razor نشان دهیم از یک حلقهی foreach استفاده میکردیم. خبر خوب این است که ng-repeat هم دقیقا به مانند حلقهی foreach عمل میکند.در اینجا عبارت comment in comments دقیقا برابر با آن چیزی است که در یک حلقهی foreach مینوشتیم. Comments در اینجا یک لیست به مانند آرایه ای از comment هست که در کنترلر مقدار دهی شده است. پس اگر با حلقهی foreach مشکلی نداشته باشید با مفهوم ng-repeat هم مشکلی نخواهید داشت و دقیقا به همان شکل عمل مینماید.
ng-click: همان طور که گفتیم Directiveهای تعریف شده میتوانند یک event سفارشی نیز باشند. ng-click هم یک Directive تو کار است که توسط Angular به صورت پیش فرض تعریف شده است. کاملا مشخص است که یک تابع به نام remove تعریف شده است که به هنگام کلیک شدن، فراخوانی میشود. دو پارامتر هم به آن ارسال شده است. اولین پارامتر Id دیدگاه مورد نظر است تا به سرور ارسال شود و از پایگاه داده حذف شود. دومین پارامتر index$ است که یک متغیر ویژه است که توسط Angular در هر بار اجرای حلقهی ng-repeat مقدارش یک واحد افزایش مییابد. index$ هم به تابع remove ارسال میشود تا بتوان فهمید در سمت کلاینت کدام نظر باید حذف شود.
ng-src: از این Directive برای مشخص کردن src عکسها استفاده میشود. البته در این مثال چندان تفاوتی بین ng-src و src معمولی وجود ندارد. ولی اگر آدرس عکس به صورت Content/{{comment.Name}}.gif میبود دیگر وضع فرق میکرد. چرا که مرورگر با دیدن آدرس در src سعی به لود کردن آن عکس میکند و در این حالت در لود کردن آن عکس با شکست روبرو میشود. ng-src سبب میشود تا در ابتدا آدرس عکس توسط Angular تفسیر شود و سپس آن عکس توسط مرورگر لود شود.
{{comment.Name}}: آکلودهای دوتایی برای انقیاد داده (Data Binding) با view-model استفاده میشود. این نوع اقیاد داده در مثالهای قبلی مورد بررسی قرار گرفته است و نکتهی بیشتری در اینجا مطرح نیست.
ng-model: به کمک ng-model میتوان بین متن داخل textbox و خاصیت شی مورد نظر انقیاد داده بر قرار کرد و هر دو طرف از تغییرات یکدیگر آگاه شوند. به این عمل انقیاد داده دوطرفه (Two-Way Data-Binding) میگویند.برای مثال textbox مربوط به نام را به comment.Name و textbox مربوط به email را به comment.Email مقید(bind) شده است. هر تغییری که در محتوای هر کدام از طرفین صورت گیرد دیگری نیز از آن تغییر با خبر شده و آن را نمایش میدهد.
تا به اینجای کار قالب مربوط به HTML را بررسی کردیم. حال به سراغ کدهای جاوا اسکریپت میرویم:
var app = angular.module('myApp', []); app.controller('CommentCtrl', function ($scope, $http) { $scope.comment = {}; $http.get('/Comment/GetAll').success(function (data) { $scope.comments = data; }) $scope.addComment = function () { $http.post("/Comment/Add", $scope.comment).success(function () { $scope.comments.push({ Name: $scope.comment.Name, CommentBody: $scope.comment.CommentBody }); $scope.comment = {}; }); }; $scope.remove = function (id, index) { $http.post("/Comment/Remove", { id: id }).success(function () { $scope.comments.splice(index, 1); }); }; });
در تعریف ng-app اگر به یاد داشته باشید برای آن مقدار myApp در نظر گرفته شده بود. در اینجا هم ما به کمک متغیر سراسری angular که توسط خود کتابخانه تعریف شده است، ماژولی به نام myApp را تعریف کرده ایم. پارامتر دوم را فعلا توضیح نمیدهم، ولی در این حد بدانید که برای تعریف وابستگیهای این ماژول استفاده میشود که من آن را برابر یک آرایه خالی قرار داده ام.
در سطر بعد برای ماژول تعریف شده یک controller تعریف کرده ام. شاید دفعهی اول است که تعریف کنترلر به این شکل را مشاهده میکنید. اما چرا به این شکل کنترلر تعریف شده و به مانند قبل به شکل تابع سازندهی کلاس تعریف نشده است؟
پاسخ این است که اکثر برنامه نویسان از جمله خودم دل خوشی از متغیر سراسری ندارند. در شکل قبلی تعریف کنترلر، کنترلر به شکل یک متغیر سراسری تعریف میشد. اما استفاده از ماژول برای تعریف کنترلر سبب میشود تا کنترلرهای ما روی هوا تعریف نشده باشند و هر یک در جای مناسب خود باشند. به این شکل مدیریت کدهای برنامه نیز سادهتر بود. مثلا اگر کسی از شما بپرسد که فلان کنترلر کجا تعریف شده است؛ به راحتی میگویید که در فلان ماژول برنامه تعریف و مدیریت شده است.
در تابعی که به عنوان کنترلر تعریف شده است، دو پارامتر به عنوان وابستگی درخواست شده است. scope$ که برای ارتباط با view-model و انقیاد داده به کار میرود و http$ که برای ارتباط با سرور به کار میرود. نمونهی مناسب هر دوی این پارامترها توسط سیستم تزریق وابستگی تو کار angular در اختیار کنترلر قرار میگیرد.
قبلا چگونگی استفاده از scope$ برای اعمال انقیاد داده توضیح داده شده است. نکتهی جدیدی که مطرح است چگونگی استفاده از سرویس http$ برای ارتباط با سرور است. سرویس http $ دارای 4 متد put ، post ، get و delete است.
واقعا استفاده از این سرویس کاملا واضح و روشن است. در متد addComment وقتی که دیدگاه مورد نظر اضافه شد، به آرایهی کامنتها یک کامنت جدید میافزاییم و چون انقیاد داده دو طرفه است، بالافاصله دیدگاه جدید نیز در view به نمایش در میآید.کار تابع remove هم بسیار ساده است. با استفاده از index ارسالی، دیدگاه مورد نظر را از آرایهی کامنتها حذف میکنیم و ادامهی کار توسط انقیاد داده دو طرفه انجام میشود.
همان طور که مشاهده میشود مفاهیم انقیاد داده دو طرفه و تزریق وابستگی خودکار سرویسهای مورد نیاز، کار با angularjs را بسیار ساده و راحت کرده است. اصولا در بسیاری از موارد احتیاجی به باز اختراع چرخ نیست و کتابخانهی angular آن را برای ما از قبل تدارک دیده است.
کدهای این مثال ضمیمه شده است. این کدها در Visual Studio 2013 و به کمک ASP.NET MVC 5 و Entity Framework 6 نوشته شده است. سعی شده تا مثال نوشته شده به واقعیت نزدیک باشد. اگر دقت کنید مدل کامنت در مثالی که نوشتم به گونه ای است که دیدگاههای چند سطحی به همراه پاسخ هایش مد نظر بوده است. به عنوان تمرین نمایش درختی این گونه دیدگاهها را به کمک Angular انجام دهید. کافیست Treeview in Angular را جست و جو کنید؛ مطمئنا به نتایج زیادی میرسید. گرچه در مثال ضمیمه شده اگر جست و جو کنید من پیاده سازیش را انجام دادم. هدف از جست و جو در اینترنت مشاهده این است که بیشتر مسائل در Angular از پیش توسط دیگران حل شده است و احتیاجی نیست که شما با چالشهای جدیدی دست و پنجه نرم کنید.
پس به عنوان تمرین، دیدگاههای چند سطحی به همراه پاسخ که نمونه اش را در همین سایتی که درحال مشاهده آن هستید میبینید را به کمک AngularJS پیاده سازی کنید.
در مقالهی بعدی چگونگی انتقال منطق تجاری برنامه از کنترلر به لایه سرویس و چگونگی تعریف سرویس جدید را مورد بررسی قرار میدهم.
اشتراکها
تست و دیباگ درخواست های OAuth2
اشتراکها
تغییرات API بین NET Core 2.0. و 2.1
اشتراکها
چگونگی نصب .net core 2
اشتراکها
مسیر راه به روز شدهی NET Core.
نظرات مطالب
معرفی کتاب: مرجع کامل ASP.NET MVC 4
آقای راد در این کتاب موارد به روز شده از قبیل asp.net identity 2.0 نیز گنجانده شده ؟