وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
سری 44 قسمتی بررسی مفاهیم طراحی سیستم‌ها

System Design Interview Questions
44 videos


Learn the key concepts and questions used in system design interview for software professionals. Like - Scalability, Caching, ACID properties, Partitioning, BASE Model, HTTPS, NoSQL databases, Security concerns etc. What is resiliency in software architecture?
What is language agnostic? What is the difference between vertical scaling and horizontal scaling? What is CAP theorem? How will you implement the optimistic locking? What are the different types of NoSQL databases? 

سری 44 قسمتی بررسی مفاهیم طراحی سیستم‌ها
‫۱ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۲۶
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
بیماری Developaralysis

Dear developers: Do you feel insecure because you’re only fluent in a mere eight programming languages used across three families of devices?  

بیماری Developaralysis
‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۳، ساعت ۰۲:۲۷
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 4 - کار با بانک‌های اطلاعاتی از پیش موجود
روش کار پیش فرض با EF Core همان روش Code First است. ابتدا کلاس‌ها و روابط بین آن‌ها را تنظیم می‌کنید. سپس با استفاده از ابزارهای Migrations، بانک اطلاعاتی متناظری تولید خواهد شد. این ابزارها به همراه روشی برای مهندسی معکوس ساختار یک بانک اطلاعاتی از پیش موجود، به روش Code First نیز هستند که در ادامه جزئیات آن‌را بررسی خواهیم کرد. بنابراین اگر به دنبال روش کاری Database first با EF Core هستید، در اینجا نیز امکان آن وجود دارد.


تهیه یک بانک اطلاعاتی نمونه

برای نمایش امکانات کار با روش Database first، نیاز است یک بانک اطلاعاتی را به صورت مستقل و متداولی ایجاد کنیم. به همین جهت اسکریپت SQL ذیل را توسط Management studio اجرا کنید تا بانک اطلاعاتی BloggingCore2016، به همراه دو جدول به هم وابسته، در آن ایجاد شوند:
CREATE DATABASE [BloggingCore2016]
GO

USE [BloggingCore2016]
GO

CREATE TABLE [Blog] (
    [BlogId] int NOT NULL IDENTITY,
    [Url] nvarchar(max) NOT NULL,
    CONSTRAINT [PK_Blog] PRIMARY KEY ([BlogId])
);
GO

CREATE TABLE [Post] (
    [PostId] int NOT NULL IDENTITY,
    [BlogId] int NOT NULL,
    [Content] nvarchar(max),
    [Title] nvarchar(max),
    CONSTRAINT [PK_Post] PRIMARY KEY ([PostId]),
    CONSTRAINT [FK_Post_Blog_BlogId] FOREIGN KEY ([BlogId]) REFERENCES [Blog] ([BlogId]) ON DELETE CASCADE
);
GO

INSERT INTO [Blog] (Url) VALUES 
('https://www.dntips.ir/'), 
('http://blogs.msdn.com/dotnet'), 
('http://blogs.msdn.com/webdev'), 
('http://blogs.msdn.com/visualstudio')
GO



پیشنیازهای مهندسی معکوس ساختار بانک اطلاعاتی در EF Core

در قسمت اول در حین بررسی «برپایی تنظیمات اولیه‌ی EF Core 1.0 در یک برنامه‌ی ASP.NET Core 1.0»، چهار مدخل جدید را به فایل project.json برنامه اضافه کردیم. مدخل جدید Microsoft.EntityFrameworkCore.Tools که به قسمت tools آن اضافه شد، پیشنیاز اصلی کار با EF Core Migrations است. همچنین وجود مدخل Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer.Design برای تدارک امکانات مهندسی معکوس ساختار یک بانک اطلاعاتی SQL Server ضروری است.


تبدیل ساختار دیتابیس BloggingCore2016 به کدهای معادل EF Core آن

پس از فعال سازی ابزارهای خط فرمان EF Core، به پوشه‌ی اصلی پروژه مراجعه کرده، کلید shift را نگه دارید. سپس کلیک راست کرده و گزینه‌ی Open command window here را انتخاب کنید تا خط فرمان از این پوشه آغاز شود. در ادامه دستور ذیل را صادر کنید:
 dotnet ef dbcontext scaffold "Data Source=(local);Initial Catalog=BloggingCore2016;Integrated Security = true" Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer -o Entities --context MyDBDataContext --verbose


اجرا این دستور سبب اتصال به رشته‌ی اتصالی ذکر شده که به بانک اطلاعاتی BloggingCore2016 اشاره می‌کند، می‌شود. سپس پروایدر مدنظر ذکر شده‌است. سوئیچ o محل درج فایل‌های نهایی را مشخص می‌کند. برای مثال در اینجا فایل‌های نهایی مهندسی معکوس شده در پوشه‌ی Entities درج می‌شوند (تصویر فوق). همچنین در اینجا امکان ذکر فایل context تولیدی نیز وجود دارد. اگر علاقمند باشید تا تمام ریز جزئیات این عملیات را نیز مشاهده کنید، می‌توانید پارامتر اختیاری verbose را نیز به انتهای دستور اضافه نمائید.

بقیه مراحل کار با این فایل‌های تولید شده، با نکاتی که تاکنون عنوان شده‌اند یکی است. برای مثال اگر می‌خواهید رشته‌ی اتصالی پیش فرض را از این Context تولید شده خارج کنید:
    public partial class MyDBDataContext : DbContext
    {
        protected override void OnConfiguring(DbContextOptionsBuilder optionsBuilder)
        {
            optionsBuilder.UseSqlServer(@"Data Source=(local);Initial Catalog=BloggingCore2016;Integrated Security = true");
        }
روش کار دقیقا همانی است که در مطلب «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 1 - برپایی تنظیمات اولیه» بررسی شد.


بررسی پارامترهای دیگر ابزار مهندسی معکوس به Code First

اگر دستور dotnet ef dbcontext scaffold --help را صادر کنیم، خروجی راهنمای ذیل را می‌توان مشاهده کرد:
 Usage: dotnet ef dbcontext scaffold [arguments] [options]
Arguments:
  [connection]  The connection string of the database
  [provider] The provider to use. For example, Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer
Options:
  -a|--data-annotations   Use DataAnnotation attributes to configure the model where possible. If omitted, the output code will use only the fluent API.
  -c|--context <name> Name of the generated DbContext class.
  -f|--force Force scaffolding to overwrite existing files. Otherwise, the code will only proceed if no output files would be overwritten.
  -o|--output-dir <path> Directory of the project where the classes should be output. If omitted, the top-level project directory is used.
  --schema <schema> Selects a schema for which to generate classes.
  -t|--table <schema.table> Selects a table for which to generate classes.
  -e|--environment <environment>  The environment to use. If omitted, "Development" is used.
  -h|--help   Show help information
  -v|--verbose   Enable verbose output
نکات تکمیلی مهمی را که از آن می‌توان استخراج کرد به این شرح هستند:
- حالت پیش فرض تنظیمات روابط مدل‌ها در این روش، حالت استفاده از Fluent API است. اگر می‌خواهید آن‌را به حالت استفاده‌ی از Data Annotations تغییر دهید، پارامتر a- و یا data-annotations-- را در دستور نهایی ذکر کنید.
- حالت پیش فرض تولید فایل‌های نهایی این روش، عدم بازنویسی فایل‌های موجود است. اگر می‌خواهید پس از تغییر بانک اطلاعاتی، مجددا این فایل‌ها را از صفر تولید کنید، پارامتر f- و یا force- را در دستور نهایی ذکر کنید.

بنابراین اگر می‌خواهید هربار فایل‌های نهایی را بازنویسی کنید و همچنین روش کار با Data Annotations را ترجیح می‌دهید، دستور نهایی، شکل زیر را پیدا خواهد کرد:
 dotnet ef dbcontext scaffold "Data Source=(local);Initial Catalog=BloggingCore2016;Integrated Security = true" Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer -o Entities --context MyDBDataContext --verbose --force --data-annotations


کار با یک بانک اطلاعاتی موجود، با روش مهاجرت‌های Code First

فرض کنید می‌خواهید از یک بانک اطلاعاتی از پیش موجود EF 6.x (یا هر بانک اطلاعاتی از پیش موجود دیگری)، به روش پیش فرض EF Core استفاده کنید. برای این منظور:
 - ابتدا جدول migration history قدیمی آن‌را حذف کنید؛ چون ساختار آن با EF Core یکی نیست.
 - سپس با استفاده از دستور dotnet ef dbcontext scaffold فوق، معادل کلاس‌ها، روابط و Context سازگار با EF Core آن‌را تولید کنید.
 - در ادامه رشته‌ی اتصالی پیش فرض آن‌را از کلاس Context تولیدی خارج کرده و از یکی از روش‌های مطرح شده‌ی در مطلب «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 1 - برپایی تنظیمات اولیه» استفاده کنید.
 - سپس نیاز است این Context جدید را توسط متد services.AddDbContext به لیست سرویس‌های برنامه اضافه کنید. این مورد نیز در قسمت اول بررسی شده‌است.
 - مرحله‌ی بعد، افزودن جدول __EFMigrationsHistory جدید EF Core، به این بانک اطلاعاتی است. برای این منظور به روش متداول فعال کردن مهاجرت‌ها، دستور ذیل را صادر کنید:
dotnet ef migrations add InitialDatabase
تا اینجا کلاس آغازین مهاجرت‌ها تولید می‌شود. فایل آن‌را گشوده و محتوای متدهای Up و Down آن‌را خالی کنید:
using Microsoft.EntityFrameworkCore.Migrations;

namespace Core1RtmEmptyTest.DataLayer.Migrations
{
    public partial class InitialDatabase : Migration
    {
        protected override void Up(MigrationBuilder migrationBuilder)
        {
        }

        protected override void Down(MigrationBuilder migrationBuilder)
        {
        }
    }
}
متدهای up و down را از این جهت خالی می‌کنیم که علاقمند نیستیم تا ساختاری در بانک اطلاعاتی تشکیل شود و یا تغییر کند (چون این ساختار هم اکنون موجود است).
سپس دستور به روز رسانی بانک اطلاعاتی را صادر کنید:
dotnet ef database update
کار این دستور در اینجا با توجه به خالی بودن متدهای up و down، صرفا ساخت جدول مخصوص __EFMigrationsHistory در بانک اطلاعاتی است؛ بدون تغییری در جداول موجود آن.
پس از این مرحله، روش کار، Code first خواهد بود. برای مثال خاصیتی را به کلاسی اضافه می‌کنید و سپس دو دستور ذیل را صادر خواهید کرد که در آن v2 یک نام دلخواه است:
dotnet ef migrations add v2
dotnet ef database update
‫۸ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۲۰
محسن خان محسن خان
نظرات مطالب
بررسی Bad code smell ها: کلاس بزرگ
مطلبی رو  اینجا دیدم که به نظر طنز هست و مرتبط به مطلب جاری
In the C++ world we don’t create a class witch contains 5 methods and 2 fields like in Java or C#. We do more. A lot more. Our class are consequent and take a lot of stuff inside because it is interesting to have a project with 10 files of 100 KB rather than 300 files of 3 KB organized with fuzzy concepts. We do OOP better. It’s more compact, it’s real, it just works
‫۷ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۱۸
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
اجرای برنامه‌های دات نت بر فراز Java Virtual Machine

This is an initial release of a partial implementation of the .NET platform on top of the Java Virtual Machine, and compatible with Android runtime. The Bluebonnet bytecode compiler translates .NET CIL into Java bytecode in Java classes, and additional run-time support is provided by the Baselib library. 

اجرای برنامه‌های دات نت بر فراز Java Virtual Machine
‫۴ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۰
Ara Ara
نظرات مطالب
معماری میکروسرویس‌ها
در واقع میکرو سرویس یک نسل پیشرفته از روی SOA  می باشد 
طبق تعریف microservice از زبان جناب martin fowler
In short, the microservice architectural style is an approach to developing a single application as a suite of small services, each running in its own process and communicating with lightweight mechanisms, often an HTTP resource API. These services are built around business capabilities and independently deployable by fully automated deployment machinery. There is a bare minimum of centralised management of these services, which may be written in different programming languages and use different data storage
 technologies. 
که بصورت خلاصه سبک معماری میکرو سرویس یک رویکرد به توسعه یک برنامه واحد به عنوان مجموعه ای از خدمات کوچک می‌باشد که هر برنامه در پروسس خود اجرا می‌شود و اغلب از طریق مکانیسم‌های برقراری ساده  همانند api  های HTTP با بقیه ارتباط برقرار می‌کند. این خدمات در سراسر کسب و کار ساخته شده است و به طور مستقل و بطور اتوماتیک استقرار می‌یابد (مثلا با BuildScript  ها  Deplloy Script‌ها ). در این سرویس‌ها حداقل مدیریت متمرکز وجود دارد، و این بدین معنی می‌باشد که هر کدام می‌توانند با زبان برنامه نویسی مختلف نوشته شوند و حتی دیتابیس ذخیره سازی متفاوت داشته باشند .
‫۸ سال قبل، پنجشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۰۳
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
ابزارهای مهاجرت به OLTP درون حافظه‌ای در SQL Server 2014
در SQL Server 2014، به Management studio آن ابزارهای جدیدی اضافه شده‌اند تا کار تبدیل و مهاجرت جداول معمولی، به جداول بهینه سازی شده‌ی برای حافظه را ساده‌تر کنند. برای مثال امکان جدیدی به نام Transaction performance collector جهت بررسی کارآیی تراکنش‌های جداول و یا رویه‌های ذخیره شده در محیط کاری جاری، طراحی شده‌است. پس از آن، این اطلاعات را آنالیز کرده و بر اساس میزان استفاده از آن‌ها، توصیه‌هایی را در مورد مهاجرت یا عدم نیاز به مهاجرت به سیستم جدید OLTP درون حافظه‌ای ارائه می‌دهد. در ادامه این ابزارهای جدید را بررسی خواهیم کرد.


ابزار Memory Optimization Advisor

Memory Optimization Advisor یک Wizard مانند است که از آن برای گرفتن مشاوره در مورد تبدیل جداول موجود مبتنی بر دیسک سخت، به نمونه‌های بهینه سازی شده برای حافظه می‌توان استفاده کرد. کار آن بررسی ساختار جداولی است که قصد مهاجرت آن‌ها را دارید. برای مثال همانطور که پیشتر نیز عنوان شد، جداول بهینه سازی شده برای حافظه محدودیت‌هایی دارند؛ مثلا نباید کلید خارجی داشته باشند. این Wizard یک چنین مواردی را آنالیز کرده و گزارشی را ارائه می‌دهد. پس از اینکه مراحل آن‌را به پایان رساندید و مشکلاتی را که گزارش می‌دهد، برطرف نمودید، کد تبدیل جدول را نیز به صورت خودکار تولید می‌کند.
برای دسترسی به آن، فقط کافی است بر روی نام جدول خود کلیک راست کرده و گزینه‌ی memory optimization advisor را انتخاب کنید.


در دو قسمت اول این Wizard، کار بررسی ساختار جدول در حال مهاجرت صورت می‌گیرد. اگر نوع داده‌ای در آن پشتیبانی نشود یا قیود ویژه‌ای در آن تعریف شده باشند، گزارشی را جهت رفع، دریافت خواهید کرد. پس از رفع آن، به صفحه‌ی گزینه‌های مهاجرت می‌رسیم:


همانطور که ملاحظه می‌کنید، گروه فایل ایجاد شده در قسمت قبل، به صورت خودکار انتخاب شده‌است.
در ادامه می‌توان نام دیگری را برای جدول مبتنی بر دیسک وارد کرد. در اینجا به صورت خودکار کلمه‌ی old به آخر نام جدول اضافه شده‌است. در حین تولید جدول جدید بهینه سازی شده‌ی بر اساس ساختار جدول فعلی، این جدول قدیمی به صورت خودکار تغییر نام خواهد یافت و کلیه اطلاعات آن حفظ می‌شود.
همچنین تخمینی را نیز از مقدار حافظه‌ی مورد نیاز برای نگهداری این جدول جدید درون حافظه‌ای نیز ارائه می‌دهد. در این مثال چون رکوردی در جدول انتخابی وجود نداشته‌است، تخمین آن صفر است. عدد ارائه شده توسط آن بسیار مهم است و باید به همین میزان برای سیستم خود حافظه تهیه نمائید و یا از حافظه‌ی موجود استفاده کنید.
در پایین صفحه می‌توان انتخاب کرد که آیا داده‌های جدول فعلی، به جدول درون حافظه‌ای انتقال یابند یا خیر. به علاوه نوع ماندگاری اطلاعات آن نیز قابل تنظیم است. اگر گزینه‌ی آخر را انتخاب کنید به معنای حالت SCHEMA_ONLY است. حالت پیش فرض آن SCHEMA_AND_DATA می‌باشد که در قسمت‌های قبل بیشتر در مورد آن بحث شد.

در دو صفحه‌ی بعد، کار انتخاب hash index و range index انجام می‌شود:


در اینجا hash index بر روی فیلد ID تولید شده‌است، به همراه تعیین bucket count آن و در صفحه‌ی بعدی range index بر روی فیلد تاریخ تعریف گردیده‌است:


در آخر می‌توان با کلیک بر روی دکمه‌ی Script، صرفا دستورات T-SQL تغییر ساختار جدول را دریافت کرد و یا با کلیک بر روی دکمه‌ی migrate به صورت خودکار کلیه موارد تنظیم شده را اجرا نمود.


خلاصه‌ی این مراحل که توسط دکمه‌ی Script آن تولید می‌شود، به صورت زیر است:
USE [testdb2]
GO

EXEC dbo.sp_rename @objname = N'[dbo].[tblNormal]', @newname = N'tblNormal_old', @objtype = N'OBJECT'
GO

USE [testdb2]
GO

SET ANSI_NULLS ON
GO

CREATE TABLE [dbo].[tblNormal]
(
[CustomerID] [int] NOT NULL,
[Name] [nvarchar](250) COLLATE Persian_100_CI_AI NOT NULL,
[CustomerSince] [datetime] NOT NULL,

INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED 
(
[CustomerSince] ASC
),
CONSTRAINT [tblNormal_primaryKey] PRIMARY KEY NONCLUSTERED HASH 
(
[CustomerID]
)WITH ( BUCKET_COUNT = 131072)
)WITH ( MEMORY_OPTIMIZED = ON , DURABILITY = SCHEMA_AND_DATA )

GO

INSERT INTO [testdb2].[dbo].[tblNormal] ([CustomerID], [Name], [CustomerSince]) SELECT [CustomerID], [Name], [CustomerSince] FROM [testdb2].[dbo].[tblNormal_old] 

GO
که در آن ابتدا کار تغییر نام جدول قبلی صورت می‌گیرد. سپس یک جدول جدید با ویژگی MEMORY_OPTIMIZED = ON را ایجاد می‌کند. در ساختار این جدول، hash index و range index تعریف شده، قابل مشاهده هستند. در آخر نیز کلیه اطلاعات جدول قدیمی را به جدول جدید منتقل می‌کند.

علاوه بر memory optimization advisor مخصوص جداول، ابزار دیگری نیز به نام Native compilation advisor برای آنالیز رویه‌های ذخیره شده تهیه شده‌است:



آیا سیستم فعلی ما واقعا نیازی به ارتقاء به جداول درون حافظه‌ای دارد؟

تا اینجا در مورد نحوه‌ی ایجاد جداول درون حافظه‌ای و یا نحوه‌ی تبدیل جداول موجود را به ساختار جدید بررسی کردیم. ولی آیا واقعا یک چنین تغییراتی برای ما سودمند هستند؟ برای پاسخ دادن به این سؤال ابزاری به نام AMR به management studio 2014 اضافه شده‌است (Analyze, Migrate, Report). کار آن تحت نظر قرار دادن جداول و رویه‌های ذخیره شده‌ی بانک اطلاعاتی است و سپس بر اساس بار سیستم، تعداد درخواست‌های همزمان و میزان استفاده از جداول و تراکنش‌های مرتبط با آن‌ها، گزارشی را ارائه می‌دهد. بر این اساس بهتر می‌توان تصمیم گرفت که کدام جداول بهتر است به جداول درون حافظه‌ای تبدیل شوند.
برای تنظیم آن باید مراحل ذیل طی شوند:
در Management Studio، به برگه‌ی Object Explorer آن مراجعه کنید. سپس پوشه‌ی Management آن‌را یافته و بر روی گزینه‌ی Data Collection کلیک راست نمائید:


در اینجا گزینه‌ی Configure Management Data Warehouse را انتخاب نمائید. در صفحه‌ی باز شده، ابتدا بانک اطلاعاتی مدنظر را انتخاب نمائید. همچنین بهتر است بر روی دکمه‌ی new کلیک کرده و یک بانک اطلاعاتی جدید را برای آن ایجاد نمائید، تا دچار تداخل اطلاعاتی و ساختاری نگردد:


در ادامه نام کاربری را که قرار است کار مدیریت ثبت و جمع آوری اطلاعات را انجام دهد، به همراه نقش‌های آن انتخاب نمائید:


و در آخر در صفحه‌ی بعدی بر روی دکمه‌ی Finish کلیک کنید.

پس از ایجاد و انتخاب بانک اطلاعاتی Management Data Warehouse، نوبت به تنظیم گزینه‌های جمع آوری اطلاعات است:


در اینجا ابتدا سرور جاری را انتخاب کنید. پس از آن به صورت خودکار در لیست بانک‌های اطلاعاتی قابل انتخاب، تنها همان بانک اطلاعاتی جدیدی را که برای مرحله‌ی قبل ایجاد کردیم، می‌توان مشاهده کرد.


در صفحه‌ی بعد، گزینه‌ی «Transaction Performance Collection Sets» را انتخاب نمائید که دقیقا گزینه‌ی مدنظر ما جهت یافتن آماری از وضعیت تراکنش‌های سیستم است.
در ادامه بر روی گزینه‌های next و finish کلیک کنید تا کار تنظیمات به پایان برسد.

اکنون اگر به لیست وظایف تعریف شده در SQL Server agent مراجعه کنید، می‌توانید، وظایف مرتبط با جمع آوری داده‌ها را نیز مشاهده نمائید:


وظایف Stored Procedure Usage Analysis هر نیم ساعت یکبار و وظایف Table Usage Analysis هر 15 دقیقه یکبار اجرا می‌شوند. البته امکان اجرای دستی این وظایف نیز مانند سایر وظایف SQL Server وجود دارند.

همچنین در پوشه‌ی management، گزینه‌ی Data collection نیز دو زیر شاخه اضافه شده‌اند که نمایانگر آنالیز میزان مصرف جداول و رویه‌های ذخیره شده می‌باشند:


پس از این کارها باید مدتی صبر کنید (مثلا یک ساعت) تا سیستم به صورت معمول کارهای متداول خودش را انجام دهد. پس از آن می‌توان به گزارشات AMR مراجعه کرد.


برای اینکار بر روی بانک اطلاعاتی Management Data Warehouse که در ابتدای عملیات ایجاد شد، کلیک راست نمائید و سپس مراحل ذیل را طی کنید:
Reports > Management Data Warehouse > Transaction Performance Analysis Overview


در گزارش ایجاد شده، ذیل گزینه‌ی usage analysis لینک‌هایی وجود دارند که با مراجعه به آن‌ها، چارت‌هایی از میزان مصرف بانک‌های اطلاعاتی مختلف سیستم ارائه می‌شود. اگر پیام No data available را مشاهده کردید، یعنی هنوز باید مقداری صبر کنید تا کار جمع آوری اطلاعات به پایان برسد.
در این چارت‌ها بانک‌های اطلاعاتی که در سمت راست، بالای تصویر قرار می‌گیرند، انتخاب مناسبی برای تبدیل به بانک‌های اطلاعاتی درون حافظه‌ای هستند. محور افقی آن از چپ به راست بیانگر میزان کاهش سختی انتقال یک جدول به جدول درون حافظه‌ای است (با درنظر گرفتن تمام مسایلی که باید تغییر کنند یا نوع‌های داده‌ای که باید اصلاح شوند) و محور عمودی آن نمایانگر میزان بالا رفتن پاسخ دهی سیستم در جهت انجام کار بیشتر است.


هر زمان هم که کار تصمیم‌گیری شما به پایان رسید، می‌توانید بر روی گزینه‌ی Data collection کلیک راست کرده و آن‌را غیرفعال نمائید.

 
برای مطالعه بیشتر

SQL Server 2014 Field Benchmarking In-Memory OLTP and Buffer Pool Extension Features 
New AMR Tool: Simplifying the Migration to In-Memory OLTP
A Tour of the Hekaton AMR Tool
SQL Server 2014 Memory Optimization Advisor
Getting started with the AMR tool for migration to SQL Server In-memory OLTP Tables
How to Use Microsoft's AMR Tool
SQL Server 2014's Analysis, Migrate, and Report Tool
‫۱۰ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۱:۳۵