همانطور که مطلع هستید سرویس پک سه SQL Server چند روزی است که منتشر شده. این به روز رسانی بر روی یک سرور بدون مشکل نصب شد؛ در سرور دیگر به علت داشتن یک سری برنامه امنیتی مزاحم (که مثلا دسترسی به رجیستری را مونیتور و سد می‌کنند) با شکست مواجه و در آخر پیغام Fail نمایش داده شد. مجددا آنرا اجرا کردم، سریع تمام مراحل را تمام کرد باز هم Fail را نمایش داد.
خوب؛ گفتم احتمالا مشکلی نیست. سعی کردم به سرور وصل شوم ... پیغام «این سرور دسترسی از راه دور را نمی‌پذیرد» و از این حرف‌های متداول ظاهر شد. به لاگ موجود در Event log ویندوز که مراجعه کردم پیغام خطای زیر نمایان بود:


اوه! اوه! اوه! در این لحظه‌ی عرفانی، دیتابیس master نابود شده! نمی‌شود وصل شد. سروری که داشت تا مدتی قبل بدون هیچ مشکلی کار می‌کرد، الان دیگر حتی نمی‌شود به آن وصل شد. به کنسول سرویس‌های ویندوز مراجعه کردم (services.msc)، سعی کردم سرویس اس کیوال را که از کار افتاده دستی اجرا کنم، پیغام زیر مجددا در event log ظاهر شد:


قابلیت FILESTREAM را نمی‌تواند آغاز کند. پس از مدتی جستجو مشخص شد که این مورد را می‌شود در رجیستری ویندوز غیرفعال کرد؛ به صورت زیر:


پس از انجام اینکار، سرویس اس کیوال استارت شد (از طریق کنسول سرویس‌های ویندوز). در ادامه، امکان اتصال به آن نبود (حتی با اکانت sa):



باز هم پس از مدتی جستجو معلوم گردید که «کمی باید صبر کرد». آن پیغام اول کار مبتنی بر تخریب دیتابیس master هم بی‌مورد است. پس از fail شدن نصب سرویس پک، هنوز برنامه نصاب آن در پشت صحنه مشغول به کار است. این مورد به وضوح در task manager ویندوز مشخص است. سرور به مدت 15 دقیقه به حال خود رها شد. پس از آن بدون مشکل اتصال برقرار گردید و همه چیز مجددا شروع به کار کرد.

بنابراین اگر در حین نصب سرویس پک SQL Server مشکلی پیش آمد، نگران نباشید. باید به نصاب آن زمان داد (برنامه mscorsw.exe در پشت صحنه مشغول به کار است). برنامه نصاب آن هم هیچ نوع خطای مفهومی را گزارش نمی‌دهد. تمام مراحل، بجای نمایش در برنامه تمام صفحه نصاب آن، در event log ویندوز ثبت می‌شود. این برنامه تمام صفحه فقط کارش نمایش یک progress bar است!


اگر ... هیچکدام از این موارد جواب نداد، امکان بازسازی دیتابیس master نیز وجود دارد: [^ , ^]
ولی دست نگه دارید و سریع اقدام نکنید. ابتدا به task manager مراجعه کنید. آیا برنامه mscorsw.exe در حال اجرا است؟ اگر بله، یعنی هنوز کار نصب تمام نشده. حداقل یک ربع باید صبر کنید.

از معیار پذیرش (acceptance criteria) نیز می‌توان در هنگام تولید داستان‌ها استفاده کرد. معیار پذیرش را می‌توان در پشت کارت داستان، آن طور که در شکل 3-3 نشان داده شده است، نوشت. استفاده از طرف مقابل کارت این اجازه را می‌دهد که اعضای تیم و مشتریان، اطلاعات خودشان را در یک جا جمع کنند.  

معیار پذیرش همچنین به تشخیص جزئیات بیشتر یا شناسایی وابستگی‌ها کمک می‌کند. مثلاً در شکل 3-3 تعریف «in date» چیست و چه چیزی حدود یک بن تخفیف را مشخص می‌کند؟ معمولاً باید حداقل سه معیار پذیرش وجود داشته باشد. در فصل بعد در یک مطالعۀ موردی، مطالب بیشتری را دربارۀ داستانهای کاربر خواهید آموخت.

هنگامیکه تیم و مشتریان حس‌کنند که حدود 75 درصد از ویژگی‌های اصلی احصاء شده است، توسعه‌دهندگان ابعاد داستان‌ها را تخمین زده و آنها را برای اولویت‌بندی توسط مشتری آماده می‌کنند.

تخمین 

شکی در آن نیست که تخمین‌زدن کار سختی است. تخمین‌زدن هم دانش است هم هنر. تخمین‌زدن در یک پروژۀ تازه شروع شده، بسیار سخت است زیرا مجهولات بسیاری در آن وجود دارد. 

یکی از روش‌های تخمین گروهی، روش «Planning Poker» نام دارد. در این روش همه‌ی اعضای فنی تیم، متشکل از توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، تحلیل‌گران، متخصصان امنیت و زیرساخت، مشارکت می‌کنند. نقش مشتری در این حالت پاسخ‌گویی به سؤالات احتمالی اعضای تیم است تا ایشان بهتر بتوانند تخمین بزنند.

شیوۀ انجام کار به این صورت است که عضوی از تیم، یک داستان کاربر را برداشته و آن را برای تیم توضیح می‌دهد. تیم دربارۀ آن ویژگی با مشتری گفتگو کرده تا جزئیات بیشتری را دریابد. وقتی که تیم به درک خوبی از آن رسید، رأی‌گیری آغاز می‌شود. هر عضو تیم با یک کارت، از مجموعه‌ای ازکارتهایی با شماره‌های 0، 1 ، 2، 3، 5، 8، 13، 20، 40 و 100 رأی خود را اعلام می‌کند.

تیم باید از داستانی شروع کند که نسبتاً کوچک و ساده باشد. این داستان به عنوان مبنا انتخاب می‌شود. هر تخمین داستان کاربر، باید به نسبت این داستان کوچک انجام شود. اگر داستان مبنا به خوبی انتخاب نشود، بقیۀ تخمین‌ها نادرست خواهد بود.

اگر همه‌ی اعضای تیم به یک صورت رأی دهند، آن رأی، تخمین آن داستان خواهد شد. اگر اختلاف آراء وجود داشت، ناظر یعنی کسی که رأی نمی‌دهد، از افرادی که بالاترین و پایین‌ترین امتیاز را داده‌اند، می‌خواهد که علل خود را توضیح دهند. سپس تیم مجدداً گفتگو کرده و دوباره رأی‌گیری می‌کند. طبق تجربه، خوب است که زمان معقولی، برای هر گفتگو در نظر گرفته شود. 

اگر تخمین یک داستان به دلیل فقدان دانش فنی، بسیار سخت بود، مناسب است که این داستان کنار گذاشته شود و داستان دیگری برای برطرف کردن مشکل ناآشنایی با دانش فنی مورد نظر فراهم شود. بدین ترتیب تیم توسعه در موقعیت بهتری می‌تواند نسبت به داستان جدید تخمین بزند. 

داستان‌هایی که بیش از یک هفته کار نیاز داشته باشند با عنوان داستانهای حماسی (epic stories) شناخته می‌شوند و معمولاً برای تخمین بسیار بزرگ هستند. در واقع، این داستان‌ها به چند داستان کوچک‌تر که قابل فهم‌تر و به آسانی قابل تخمین باشند، تجزیه می‌شوند. این بدان معناست که ایجاد یک داستان کاربر از تعداد انبوهی ویژگی موجب کاهش کارآیی خواهد شد. 

تخمین در تیمی که افراد آن تاکنون با همدیگر سابقۀ همکاری نداشته باشند، خیلی پایین یا خیلی بالاست. اما با استمرار هر تکرار و تجربه و دانش بیشتر افراد، تخمین داستان‌ها بهتر می‌شود.

استفاده از ابزار Planning Poker مزایای بسیاری دربردارد. دقت تخمین بالا می‌رود؛ زیرا مسأله از منظر تخصص‌های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین به تیم کمک می‌کند که هم رأی شوند و گفتگو میان اعضاء را تسهیل می‌کند. پس از آنکه داستان‌ها تخمین زده شدند، مشتری و صاحب محصول با تیم توسعه در تولید چگونگی انتشار نسخه‌ها، همکاری می‌کنند.

برنامه انتشار 

اگرچه کدهای قابل ارسال، قابلیت انتشار در پایان هر تکرار را دارند، اما یک پروژه XP در چند سری منتشر شده است. یک نسخۀ منتشرشده، متشکل از تعداد مناسبی داستان برای عرضۀ ارزش کسب وکاری است که به کوچک نگه داشتن آن کمک می‌کند. بسیار مناسب است که یک موضوع یا هدف خاص را در ضمن هرنسخۀ انتشار، مد نظر قرار داد تا کمک کند که هر نسخۀ انتشار بر برخی ارزشهای کسب و کاری متمرکز شده و آن را هدایت کند. معمولاً یک نسخۀ انتشار، متشکل از چهار تکرار است؛ همانطور که در شکل 4-3 نشان داده شده است.

در برنامه‌ریزی نسخه‌های انتشار، طول یک تکرار نیز تعیین می‌شود که معمولاً بین دو تا چهار هفته است. مطابق تجربه، اگر محیط کار شما دچار بی‌نظمی و اختلالات دائمی است، می‌توانید دورۀ تکرار را به یک هفته محدود کنید.

یکی از پروژه‌هایی که ما بر روی آن کار می‌کردیم، برنامه‌ای بود که نگهداری آن بسیار سخت و فوق‌العاده ناپایدار بود. مشتری مکررا با تیم تماس گرفته و اشکالات بحران‌ساز و ایراداتی را که مخل برنامه بودند، گزارش می‌کرد. در ابتدای کار دوره، تکرار ما هفتگی بود. به همین دلیل چون حلقۀ بازخوردگیری‌مان کوچک بود، می‌توانستیم بر پایدارسازی پروژه در هر دوره کاری تمرکز کنیم. هنگامی که محصول به پایداری مناسب‌تری رسید و تماس‌های مشتری کم شد، قادر شدیم تا در هر دوره، دقت بیشتری بر روی مسائل به خرج دهیم.

اگر قصد دارید به صورت دقیق بر روی حلقۀ بازخورد متمرکز شوید، دوره‌ی تکرار یک هفته‌ای، مدل خوبی است. اما این مدل سربار زیادی را به دلیل ضرورت تقسیم داستانهای کاربر باید به بخش‌های کوچک‌تری تا آن اندازه که در یک دوره تکمیل شوند، بر پروژه تحمیل می‌کند. در ادامه خواهیم گفت که هر تکرار شامل برنامۀ ملاقات و بازبینی نیز هست.

 بعد از مدتی که تیم با فرآیند کار آشناتر شد و نوبت به مشکلات با اولویت کم‌تر رسید، می‌توان دورۀ تکرار را دو هفته‌ای در نظر گرفت. اما اگر پروژه به گونه‌ای است که ویژگی‌های بزرگ‌تر را نمی‌توان به موارد کوچک‌تری که قابل انجام در دوره‌های یک هفته‌ای باشد، تجزیه کرد و تیم هنوز در حال یادگیری است، دوره‌های بلندمدت‌تر قابل پذیرش است.

مشتری با توجه به طول دورۀ تکرار و بودجۀ داستان آغازین، انتخاب می‌کند که کدام داستان در هنگام انتشار نسخۀ اوّل، در تکرار اوّل کامل شود. 

این مشتری است که داستان‌ها را به گونه‌ای اولویت‌بندی می‌کند تا مشخص شود که کدام‌یک بیشترین ارزش کسب و کار را فراهم می‌کند. از آنجایی که مشتری مسؤول داستانهای کاربر است، تیم باید به وی توضیح دهد که داستانهایی وجود دارند که صرفاً باید به جهت دلایل فنی ایجاد شوند. 

معمولاً باید به داستانهای کاربری‌ای که مستلزم ریسک بالا بوده یا دربرگیرندۀ مجهولات زیادی باشند، بیش از یک یا دو تکرار اختصاص داد. 

برنامۀ تکرار

مشتری داستان‌هایی را که می‌خواهد در تکرار باشند، انتخاب می‌کند. برای هر داستان کاربر، مجموعه‌ای از معیارهای پذیرش، تعریف شده است. همان طور که متوجه شده‌اید ما در هر فاز، وقت بیشتر و بیشتری را صرف جمع‌آوری جزئیات هر داستان کاربر کرده و بصورت عمیق‌تری در آن غور می‌کنیم. این کار مفید است، زیرا اگر یک داستان کاربر ایجاد شده در ابتدای پروژه، ممکن است بعداً به عنوان داستانی کم اهمیت یا غیر مهم دیده‌شود و بدون آنکه وقت خاصی برای آن صرف شده باشد، کنار گذاشته شود. اما اگر در ابتدای کار وقت زیادی صرف دقیق‌تر کردن داستان‌های کاربر شود و بعداً بعضی از آنها کنار گذاشته شوند، در واقع وقت تلف شده است. بنابراین دقیق‌تر کردن یک داستان در جایی که مورد نیاز است، باید اتفاق بیفتد. در سطح برنامۀ تکرار، مجموعه‌ای از معیارهای پذیرش را برای هر داستان کاربر تعریف می‌کنیم. معیار پذیرش به توسعه‌دهنده کمک می‌کند تا بداند که یک داستان کاربر به طور کامل انجام می‌شود. این معیارها به صورت مؤلفه‌هایی از بافرض/هنگامی که/درنتیجه، نوشته می‌شود. 

مثالهای زیر چگونگی انجام این کار را توصیف می‌کند:

عنوان ویژگی: افزودن کالایی به سبد

به عنوان یک مشتری می‌خواهم بتوانم کالایی را به سبدم اضافه کنم؛ به نحوی که قادر باشم به خرید خود ادامه دهم.

سناریو: سبد  خالی

با فرض اینکه یک سبد خالی دارم، در نتیجه جمع تعداد کالایی که برای سفارش در سبد من وجود دارد، صفر است.

سناریو: افزودن یک کالا به سبد

با فرض اینکه یک سبد خالی دارم هنگامی که کالایی با شناسۀ 1 به سبدم اضافه می‌کنم، در نتیجه جمع کالاهای قابل سفارش در سبدم 1 می‌شود.

سناریو: افزودن کالاهایی به سبد

با فرض اینکه یک سبد خالی دارم، هنگامی که کالایی با شناسۀ 1 و کالایی با شناسۀ 2 به سبدم اضافه می‌کنم، در نتیجه جمع کالاهای قابل سفارش در سبدم 2 می‌شود.

سناریو: دو بار افزودن یک کالا

با فرض اینکه یک سبد خالی دارم هنگامی که کالایی با شناسۀ 1 به سبدم اضافه می‌کنم و هنگامی که کالایی با شناسۀ 1 را مجدداً به سبدم اضافه می‌کنم، در نتیجه تعداد کالاهای با شناسۀ 1 در سبد من باید 2 باشد.

سناریو: افزودن یک کالای تمام شده به سبد

با فرض اینکه یک سبد خالی دارم و کالایی با شناسۀ 2 در انبار وجود نداشته باشد، هنگامی که من کالایی با شناسۀ 2  را به سبد خودم اضافه می‌کنم، در نتیجه جمع تعداد کالای قابل سفارش در سبد من باید 0 باشد و به کاربر، موجود نبودن آن کالا را هشدار دهد.

یک آزمون پذیرش (acceptance) به زبان متعارف در قوانین کسب و کار نوشته می‌شود. در مثال سبد خرید، این سؤال پیش می‌آید که چگونه می‌توان یک محصول را از سبد کالا، حذف کرد و اگر یک جنس اکنون در انبار نیست و کاربر پیام هشدار دریافت کرده است، در ادامه چه اتفاقی باید بیفتد؟ سناریوها به تیم در کشف ملزومات کسب و کار و تصریح آن‌ها کمک می‌کند.

این سناریوها توسط توسعه‌دهنده به عنوان نقطۀ شروع آزمونهای واحد در توسعۀ آزمون محور و رفتار محور استفاده می‌شود. سناریوها همچنین در آزمودن معیارهای پذیرش به توسعه‌دهنده کمک کرده و توسعه‌دهنده و تست‌کننده را قادر می‌سازند که بر روی اتمام داستان اتفاق نظر داشته باشند.

بعد از آنکه سناریوهای معیار پذیرش تعیین شد، تیم توسعه، هر داستان را به تعدادی وظیفه تقسیم می‌کند و وظایف مرتبط به یک داستان، در تابلوی وظایف قرارگرفته و تیم توسعه تخمین‌های خود را در قالب یکی از واحدهای اندازه‌گیری، مثلاً نفرساعت  اعلام می‌کند. شکل 5-3 یک تابلوی وظیفه را نمایش می‌دهد.

به عنوان مثال وظایف می‌توانند شامل ایجاد طرح یک بانک اطلاعاتی برای یک داستان یا یکپارچه‌سازی آن با بخشی موجود در سیستم باشند. وظایف شامل مؤلفه‌های فنی مانند تهیۀ گزارش از زیرسیستم‌ها یا چارچوب مدیریت استثنائات نیز می‌باشد. اغلب این‌گونه وظایف نادیده‌گرفته می‌شود. یک داستان کاربر با وظایف گوناگونی گره خورده است. مثلاً:

داستان کاربر : به عنوان یک کاربر می‌خواهم بتوانیم یک کاربر را مدیریت کنم.

وظایف زیر از این داستان قابل استخراج است:

• طرحی برای بانک اطلاعات جهت ذخیره‌سازی اطلاعات کاربر ایجاد کن.
  
• یک کلاس کاربر، برای مدیریت کاربر از درون برنامه ایجاد کن.
  

هر عضو تیم می‌تواند بر روی هر وظیفه‌ای که بر روی تخته است، کار کند. هنگامیکه یک عضو گروه، وظیفه‌ای را برمی‌دارد، باید نشانی از خود روی کارت آن وظیفه قراردهد ( مثلاً حروف اوّل اسمش) تا بقیۀ افراد بدانند که وی بر روی آن وظیفه، مشغول به کار است. معمولاً اما نه همیشه، یک توسعه‌دهنده همۀ وظایف مربوط به یک داستان را برمی‌دارد. این کار بدین معناست که آن توسعه‌دهنده با پشتیبانی تیم، مسؤول اتمام آن کار است.

ارسال تصویر در سایت‌ها، انجمن‌ها و امثال آن همیشه مشکل زا است؛ خصوصا نمایش تصاویری در قطع یک تابلوی دیواری در یک کادر کوچک.
راه ساده و دم دستی زیر، منهای استفاده از اسکریپت‌هایی که اندازه تصاویر را تشخیص داده و بر این اساس خودشان آن‌ها را بند انگشتی نمایش می‌دهند، هم برای حل این مشکل وجود دارد:
فرض کنید مطلبی که قرار است ارسال شود در یک DIV نمایش داده می‌شود و کلاس آن مثلا post-body است.
اولین کاری که می‌شود انجام داد این است:
در CSS سایت قسمت مرتبط با post-body تعریف زیر را اضافه می‌کنیم تا اضافات عکس که از کادر بیرون زده، خودبخود توسط مرورگر نمایش داده نشود:


سپس در همین DIV که کلاس آن post-body است، با استفاده از jQuery به دنبال تصاویر گشته و موارد یافت شده را داخل یک لینک پویا قرار می‌دهیم (استفاده از متد wrap برای این محصور سازی). این لینک هم همان آدرس اصلی تصویر است. به این ترتیب کاربر با کلیک بر روی آن تصویر می‌تواند نتیجه را در صفحه‌ای دیگر مشاهده کند:

یکی از ابزارهایی که برای این بسته تولید شده‌است و به شما کمک می‌کند تا بسته بندی راحت‌تری داشته باشید و یک نوع ویزارد را در CLI به شما نشان می‌دهد، ابزار electron-packager-interactive است که به طریق زیر آن را نصب می‌کنیم:

npm install -g electron-packager-interactive

electron-packager-interactive

epi

? Overwrite output directory ? Yes
? Use asar source packaging ? Yes
? Select Electron app source directory: E:\Projects\electron\dbtest
? Select Electron app output directory: E:\Projects\electron\dbtest\releases
? Select Application name: myapp
? Select App Bundle Id (optional): 12
? Select App Version(optional): 0.0.1
? Select Electron icon file:
? Select Electron version release: 0.34.1
? Select platforms: all
? Select architecture: all

شما می‌توانید برای بسته بندی از طریق این فایل، یک پروفایل ایجاد کنید و بر اساس اطلاعات هر پروفایلی که دوست دارید، بسته بندی را انجام دهید؛ یا مثلا دوست دارید برای هر پلتفرم تنظیمات خاصی را داشته باشید. برای اینکار شما می‌توانید به تعداد دلخواهی از خصوصیت build را مانند کد زیر داشته باشید:

"scripts": {
    "start": "./node_modules/.bin/electron .",
    "test":"eslint .",
    "build":"electron-packager . myapp --platform=all --arch=all --overwrite --ignore=node_modules/dev-dependency --asar",
    "build:win32":"electron-packager . myapp --platform=win32 --arch=ia32 --overwrite --ignore=node_modules/dev-dependency --asar",
    "build:win64":"electron-packager . myapp --platform=win64 --arch=x64 --overwrite"
  },

در کد بالا من سه نوع پیکربندی را برای build تعریف کرده‌ام. در اولین پیکربندی بسته بندی برنامه برای همه پلتفرم‌ها و معماری‌ها انجام می‌گیرد و در دومین پیکربندی فقط برای سیستم عامل ویندوز نسخه 32 بیتی آن و  در سومین پیکربندی، نسخه 64 بیتی مد نظر است که البته ویژگی asar و فلگ ignore را مانند دو پیکربندی قبلی به همراه ندارد. برای صدا زدن آن‌ها در CLI هم باید به شکل زیر عمل کنید:

npm run build
npm run build:win32
npm run build:win64

---

افزودن فایل‌های ایستا به بسته بندی
یکی از مشکلاتی که هنگام بسته بندی به آن برخوردم این بود که فایل sql.txt به بسته نهایی اضافه نشده بود و برنامه به همین علت terminate میشد. برای اینکه به این مشکل دچار نشوید، بهتر هست این موارد را داخل یک دایرکتوری قرار داده تا بعد از بسته بندی، دایرکتوری را به راحتی به بسته نهایی کپی کنید. با توجه به صحبت‌هایی که با یکی از تولیدکنندگان پکیج داشتم، ایشان متذکر شدند با اینکه این بسته حاوی یک لیست سیاه برای انتقال فایل‌هاست، ولی فایلی مثل sql.txt مشکلی ندارد. اما با این حال اگر به مشکل برخورد کردید، این مورد را خودتان دستی انجام دهید.

سایت ExtensionMethod.NET بانک اطلاعاتی است از قابلیتی تحت عنوان extension methods معرفی شده در C# 3.0 و Visual Basic 2008 . هدف اصلی از extension methods ، بسط کلاس‌های دات نت فریم ورک توسط جامعه‌ی برنامه نویس‌ها می‌باشد.



مثلا در کلاس پایه string ، متدی به نام Right وجود ندارد. برای اضافه کردن آن می‌توان به صورت زیر عمل کرد:
و پس از آن هم استفاده از این متد که کلاس پایه string را بسط داده است به شکل زیر خواهد بود (همانند یکی از متدهای کلاس string می‌توان از آن استفاده کرد):

برای پیگیری سایت هم می‌توان از فید آن استفاده نمود.

1- اول از همه feedly باید ظاهرش جوری باشه که چشم اذیت نشه : feedly-moon-phase (برای استفاده ازاین Style باید ابتدا افزونه Stylish رو روی مرورگر نصب کنید)

2- برای استفاده بهینه از فضای صفحه نمایش برای نمایش feedها: feedly-cleaner ( بازهم Stylish باید نصب باشه)

3- یکی از ملزومات هر feed reader ای نمایش تعداد فید‌های خوانده نشده هست. متاسفانه feedly این قابلیت رو فعلآ نداره برای همین باید از اسکریپت کمکی استفاده کنیم: Feedly-Unread-Count (برای استفاده از این اسکریپت باید ابتدا افزونه Greasemonkey(فایرفاکس) یا Tampermonkey(کروم) رو نصب کنید.

4- در آخر هم برای رهایی از شر تبلیغات مزاحم که adblock(به طور پیشفرض) قادر به مهارشون نیست باید از اسکریپت کمکی دیگری استفاده کنیم:Feedly-Disable-Advertisements (افزونه reasemonkey(فایرفاکس) یاTampermonkey(کروم) باید نصب باشد)

با توجه به اینکه در سایت جاری مطالب قسمت اول کتاب پوشش داده شده است، ما هم دوباره کاری نکرده و میتوانید از این مقاله استفاده کنید.

---