مطالب
استفاده یکپارچه از NUnit در VS.NET بدون نیاز به افزونه‌ها

برای استفاده ساده‌تر از ابزارهای unit testing در ویژوال استودیو افزونه‌های زیادی وجود دارند، از ری شارپر تا CodeRush  تا حتی امکانات نسخه‌ی کامل VS.NET که با MSTest یکپارچه است. اما اگر نخواهیم از MSTest استفاده کنیم و همچنین افزونه‌ها را هم بخواهیم حذف کنیم (مثلا از نسخه‌ی رایگان express استفاده کنیم)، چطور؟
برای حل این مشکل چندین روش وجود دارد. یا می‌شود از test runner این‌ها استفاده کرد که اصلا نیازی به IDE ندارند و مستقل است؛ یا می‌توان به صورت زیر هم عمل کرد:
به خواص پروژه در VS.NET مراجعه کنید. برگه‌ی Build events را باز کنید. در اینجا می‌خواهیم post-build event را مقدار دهی کنیم. به این معنا که پس از هر build موفق، لطفا این دستورات خط فرمان را اجرا کن.
NUnit به همراه test runner خط فرمان هم ارائه می‌شود و نام آن nunit-console.exe است. اگر به محل نصب آن مراجعه کنید، عموما در آدرس C:\Program Files\NUnit xyz\bin\nunit-console.exe قرار دارد. برای استفاده از آن تنها کافی است تنظیم زیر صورت گیرد:

c:\path\nunit-console.exe /nologo $(TargetPath)

TargetPath به صورت خودکار با نام اسمبلی جاری پروژه در زمان اجرا جایگزین می‌شود.
اکنون پس از هر Build، به صورت خودکار nunit-console.exe اجرا شده، اسمبلی برنامه که حاوی آزمون‌های واحد است به آن ارسال گردیده و سپس خروجی کار در output window نمایش داده می‌شود. اگر خطایی هم رخ داده باشد در قسمت errors قابل مشاهده خواهد بود.
در اینجا حتی بجای برنامه کنسول یاده شده می‌توان از برنامه nunit.exe هم استفاده کرد. در این حالت GUI اصلی پس از هر Build نمایش داده می‌شود:

c:\path\nunit.exe $(TargetPath)


چند نکته:
1- برنامه nunit-console.exe چون در حال حاضر برای دات نت 2 کامپایل شده امکان بارگذاری dll های دات نت 4 را ندارد. به همین منظور فایل nunit-console.exe.config را باز کرده و تنظیمات زیر را به آن اعمال کنید:

<configuration>  
<startup>
<supportedRuntime version="v4.0.30319" />
</startup>

و همچنین:

<runtime>  
<loadFromRemoteSources enabled="true" />

2- خروجی نتایج اجرای آزمون‌ها را به صورت XML هم می‌توان ذخیره کرد. مثلا:

c:\path\nunit-console.exe /xml:$(ProjectName)-tests.xml /nologo $(TargetPath)



3- از فایل xml ذکر شده می‌توان گزارشات زیبایی تهیه کرد. برای مثال:
Generating Report for NUnit
NUnit2Report Task


جهت مطالعه بیشتر:
Setting up Visual C#2010 Express with NUnit
Use Visual Studio's Post-Build Events to Automate Unit Testing Running
3 Ways to Run NUnit From Visual Studio


مطالب
نصب یک اسمبلی دات نت در GAC

افزونه فارسی به پارسی را قبل از ارائه در سایت، بر روی یک ماشین مجازی هم تست کردم. برای این منظور از Microsoft virtual pc استفاده شد. البته در مقابل امکانات VMware شاید حرفی برای گفتن نداشته باشد ولی خوب جهت مقاصد تست نرم افزار بر روی یک سیستم عاری از وسایل برنامه نویسی مناسب است. (برای نصب یک سیستم عامل توسط آن برای مثال می‌شود از سی دی آن OS یک فایل ISO تهیه کرد و مسیر این فایل ISO را به ماشین مجازی معرفی کرد . سپس سیستم بوت شده و روال نصب مطابق معمول خواهد بود)
اولین مشکلی که پس از تست بر روی سیستم مجازی رخ داد، پیغام یافت نشدن اسمبلی مربوط به SQLite بود. نرم افزار word هنگام اجرای افزونه‌های دات نت، آنها را در مسیری با یک نامگذاری منحصربفرد کپی می‌کند و تنها هم همان اسمبلی افزونه را کپی می‌کند و نه سایر موارد همراه را. برای پیدا کردن این مسیر می‌شود از روش زیر استفاده کرد:
using System.Reflection;
Assembly.GetExecutingAssembly().Location

در این مسیر اسمبلی SQLite وجود ندارد و به همین دلیل هم بارگذاری نخواهد شد. بهترین راه حل برای رفع این مشکل، نصب اسمبلی مربوطه در GAC یا global assembly cache است.
برای نصب اسمبلی در GAC استفاده از برنامه gacutil توصیه شده است. این برنامه به همراه SDK دات نت فریم ورک ارائه می‌شود و الزامی ندارد که کاربر نهایی این برنامه را داشته باشد. خوشبختانه با استفاده از برنامه نویسی هم می‌شود یک نمونه از برنامه Gacutil را خودمان ایجاد کنیم (برای مثال ایجاد یک برنامه کنسول و دریافت مسیر از طریق آرگومان‌های ارسالی به آن):

new System.EnterpriseServices.Internal.Publish().GacInstall(path);

در اینجا باید ارجاعی از System.EnterpriseServices نیز به برنامه اضافه شود.
این روش در مورد اسمبلی SQLite که دارای امضای دیجیتال است کار خواهد کرد. اما اگر قصد داشته باشید به صورت عمومی از آن استفاده کنید، باید ابتدا بررسی کرد که آیا فایل اسمبلی دارای امضای دیجیتال است یا خیر. برای این منظور می‌توان مقدار عبارت زیر را ارزیابی کرد:
Assembly.LoadFile(path).GetName().GetPublicKey().Length

اگر این طول بزرگتر از صفر بود به این معنا است که فایل اسمبلی دارای امضای دیجیتال است و می‌توان آنرا در GAC نصب کرد.
لازم به ذکر است که متد معرفی شده برای نصب در GAC در صورت عدم موفقیت هیچ پیغام خطا یا exception ایی را در برنامه تولید نخواهد کرد. اما پیغام خطای حاصل را در event log ویندوز می‌توان مشاهده کرد.


نظرات اشتراک‌ها
روش دیگری برای تمیزسازی HTML و مقابله با XSS
سلام آقای نصیری بنده اینجا که توضیحی مشاهده نمیکنم.ممنون میشم برای تمیزکاری کدهای html راهی بهمون معرفی کنید بنده خودم تویه سایتم از getsafehtmlfragment استفاده کردم ولی مشکل اینجاست که تویه نسخه جدید این متد تمام تگ‌ها رو حذف میکنه از جمله تگ‌های html و اینجاست که برای گرفتن امن اطلاعات یک ادیتور با مشکل مواجه میشیم.فکر کنم باید از htmlagilitypack استفاده بشه که نحوه کار کردن باهاش رو بلد نیستم بنده یه سوال دیگه هم دارم ممنون میشم تویه این پست توضیح بدهید برای نمایش امن اطلاعات یک ادیتور باید چیکار کنیم وقتی از htmlencode استفاده میکنم تمام تگ‌ها از جمله تگ‌های html رو نشون میده باید چیکار کنم شما که زحمت کشید یه توضیح کامل بدید که همگی استفاده کنیم ممنون از شما
مطالب
مشکل اعتبار سنجی jQuery validator در Bootstrap tabs
با استفاده از چهارچوب بوت استرپ می‌توان رابط‌های کاربر استانداردی ساخت که قبلا دوستان در این سایت مطالبی را در این باب نوشته اند.
در مطلب  صفحات مودال در بوت استرپ 3  در مورد  ترکیب قالب بوت استرپ با سیستم اعتبارسنجی MVC  و jQuery validation  و نمایش فرم‌های مودال بوت استرپ صحبت شده و بسیار کامل هست.

مشکل: 
هنگام کار با بوت استرپ اگر از tab‌های آن در فرم برنامه استفاده کنید، هنگام validate کردن فرم متوجه می‌شوید که فقط کنترل‌های تب جاری اعتبارسنجی میشوند و بدون توجه به سایر کنترل هایی که در تب‌های دیگر هستند و احیانا در وضعیت عدم اعتبار هستند، فرم اعتبارسنجی و کامل اعلام شده و اطلاعات ارسال می‌شود. 

دلیل:
دلیل این اتفاق این هست که jQuery validation به طور پیش فرض کنترل‌هایی که در صفحه مخفی هستند را اعتبارسنجی نمی‌کند و نادیده می‌گیرد.

راه حل:

با تغییر رفتار پیش فرض سیستم اعتبارسنجی می‌شود این مساله را حل کرد. با اضافه کردن  ignore: ""  اعلام می‌شود که کنترل‌های مخفی هم اعتبارسنجی شوند.
در نهایت کد کامل ترکیب قالب بوت استرپ با سیستم اعتبارسنجی جی کوئری به صورت زیر می‌شود. (فقط همان  ignore: "" اضافه شده است).
function enableBootstrapStyleValidation() {
    $.validator.setDefaults({
        ignore: "",
        highlight: function (element, errorClass, validClass) {
            if (element.type === 'radio') {
                this.findByName(element.name).addClass(errorClass).removeClass(validClass);
            } else {
                $(element).addClass(errorClass).removeClass(validClass);
                $(element).closest('.form-group').removeClass('has-success').addClass('has-error');
            }
            $(element).trigger('highlited');
        },
        unhighlight: function (element, errorClass, validClass) {
            if (element.type === 'radio') {
                this.findByName(element.name).removeClass(errorClass).addClass(validClass);
            } else {
                $(element).removeClass(errorClass).addClass(validClass);
                $(element).closest('.form-group').removeClass('has-error').addClass('has-success');
            }
            $(element).trigger('unhighlited');
        }
    });
}
البته می‌توان این تغییر رفتار پیش فرض را فقط به فرم خاصی هم اعمال کرد. به این صورت
$("#form").validate({
...
rules: {...},
messages: {...},
ignore: "",
...
});
مطالب
لینک‌های هفته آخر آذر

وبلاگ‌ها و سایت‌های ایرانی


امنیت


Visual Studio


ASP. Net


طراحی وب


PHP

  • Aptana PHP 1.0 منتشر شد (اگر قبلا این IDE بسیار قابل توجه را دریافت کرده بودید فقط کافی است به منوی aptana و گزینه my aptana مراجعه کرده و از قسمت plugins ، این پلاگین 18 مگابایتی را دریافت کنید.)

اس‌کیوال سرور


سی شارپ


عمومی دات نت


ویندوز


متفرقه


مطالب
جمع آوری آمار لینک‌های خروجی از سایت توسط Google analytics

چندی قبل مطلب کوتاهی را در مورد Google analytics نوشتم. در حین جستجو درباره‌ی jQuery در وب، به نحوه ردیابی لینک‌های خروجی از سایت توسط Google analytics برخوردم که نحوه پیاده سازی آن به صورت زیر است.
بدیهی است قبل از هر کاری باید اسکریپت مربوط به Google analytics را به انتهای صفحه و جایی که تگ body بسته می‌شود اضافه کنید (قابل دریافت درقسمت Add Website Profile . شماره این اسکریپت برای هر پروفایلی که ایجاد می‌کنید متفاوت است).
سپس:
الف) افزودن ارجاعی از کتابخانه jQuery به هدر صفحه که آن‌را در مطلب شمسی کردن تاریخ بلاگر ملاحظه کردید.
ب) افزودن چند سطر زیر به هدر صفحه
<script type="text/javascript">
$(document).ready(function() {
$("a").click(function() {
var $a = $(this);
var href = $a.attr("href");

// see if the link is external
if ( (href.match(/^http/)) && (! href.match(document.domain)) ) {

// if so, register an event
var category = "outgoing";
var event = "click";
var label = href;

pageTracker._trackPageview('/outgoing/' + href);
pageTracker._trackEvent(category, event, href);
}
});
});
</script>

البته اگر قبلا اسکریپت شمسی کردن تاریخ بلاگر را اضافه کرده بودید فقط محتویات تابع document.ready را باید اضافه کنید (جهت مشاهده نمونه اعمال شده، روی صفحه جاری کلیک راست کنید و سورس صفحه را مشاهده نمائید).

توضیحاتی در مورد کد فوق:
این اسکریپت به روال رخ داد گردان onclick هر لینکی که به خارج از سایت ختم می‌شود (مثلا لینک به یک فایل یا یک سایت خارجی (خارج از سایت))، به صورت خودکار تابع trackPageview مربوط به Google analytics را اضافه می‌کند. این کار تاثیری در عملکرد سایت ندارد و کاربر چیزی را متوجه نخواهد شد، اما به این طریق لینک‌های خروجی در آمار Google analytics ظاهر می‌شوند (مطابق تصاویر زیر).





از این پس آمار تمام لینک‌های خروجی از سایت ، متمایز شده با outgoing ، جمع آوری و نمایش داده خواهند شد.

امکانات بیشتری مانند event tracking نیز قرار است به Google analytics اضافه شود که هنوز در مرحله آزمایشی است و بر روی تمامی اکانت‌ها فعال نشده است.

نظرات مطالب
معرفی Xamarin و مزیت‌های استفاده از آن
بنظر من در صورتی که بحث Cross Platform بودن مد نظر نباشه, برای برنامه‌های اندرویدی, زامارین مزیت خاصی نسبت به اندروید استودیو نداره و اصلا امکانات اندروید استودیو با توجه به IDE بسیار قدرتمند شرکت JetBrains فوق العاده کاربردی هست. برای نمونه ابزار Lint کمک شایانی به آنالیز کد میکنه...
حتی برای کسانی که Java کار نکرده اند و #C کار کرده اند(مثل بنده) براحتی قابل استفاده است. چرا که پایه و اساس جاوا و سی شارپ بسیار شبیه بهم میباشد. سی شارپ را بیشتر می‌پسندم ولی در مجموع اندروید استودیو را ترجیح میدهم. 
در مورد حجم apk نیز باید بگویم این offset سه الی چهار مگابایتی برای برنامه‌های کوچک بسیار زیاد است و کاملا نامناسب برای مارکتهای داخلی. چرا که کاربران حجم بالا را نمی‌پسندند. مگر اینکه نرم افزار گیم با گرافیک بالا باشد تا این چند مگابایت قابل اغماض باشد.
با توجه به اینکه تیم گوگل برای اندروید استودیو بروزرسانی‌های تقریبا هفتگی ارائه میدهند بعید میدانم در زمینه پلتفرم برنامه نویسی اندروید, زامارین بتواند cutting edge باشد. 
در مجموع بنظر بنده برای هر پلتفرم بهتر است از ابزار بومی خود آن استفاده گردد. اندروید استودیو و جاوا برای اندروید, اِکس کد و سوئیفت برای iOS و ویژوال استودیو و سی شارپ برای ویندوز.
مطالب
لینک‌های هفته‌ی اول اسفند

وبلاگ‌ها ، سایت‌ها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)

Visual Studio

ASP. Net

طراحی و توسعه وب

اس‌کیوال سرور

عمومی دات نت

ویندوز

متفرقه
نظرات مطالب
مروری بر Claim
سلام...
این مفهوم در لایه‌های زیر ساحتی یک Application استفاده می‌شود (وابسته به Platform یا حتی پایین‌تر در infrastructure و در لایه‌های پیاده سازی برنامه با این مفهوم کاربرد ندارد). ضمنا بحث claim وابسته به مفهوم Authentication می‌باشد ولی مسئله شما با مفهوم Authorization سروکار دارد.

این موارد برای مقیاس‌های بالا (مانند یک سازمان با کاربران زیاد و پیچیدگی‌های معماری بالا) نمود بیشتری پیدا می‌کند . بیان معایب دلیلی بر کاربردی نبودن آن نیست و با امکان سنجی می‌توان کاربردی و مفید بودن آن را سنجید.
موفق باشید
مطالب
ساخت یک بلاگ ساده با Ember.js، قسمت دوم
پس از تهیه ساختار اولیه‌ی بلاگی مبتنی بر ember.js در قسمت قبل، در ادامه قصد داریم امکانات تعاملی را به آن اضافه کنیم. بنابراین کار را با تعریف کنترلرها که تعیین کننده‌ی رفتار برنامه هستند، ادامه می‌دهیم.


اضافه کردن دکمه‌ی More info به صفحه‌ی About و مدیریت کلیک بر روی آن

فایل Scripts\Templates\about.hbs را گشوده و سپس محتوای فعلی آن را به نحو ذیل تکمیل کنید:
<h2>About Ember Blog</h2>

<p>Bla bla bla!</p>

<button class="btn btn-primary" {{action 'showRealName' }}>more info</button>
در ember.js اگر قصد مدیریت عملی را که قرار است توسط کلیک بر روی المانی رخ دهد، داشته باشیم، می‌توان از handlebar helper ایی به نام action استفاده کرد. سپس برای تهیه کدهای مرتبط با آن، این اکشن را باید در کنترلر متناظر با route جاری (مسیریابی about) اضافه کنیم.
به همین جهت فایل جدید Scripts\Controllers\about.js را در پوشه‌ی کنترلرهای سمت کاربر اضافه کنید (نام آن با نام مسیریابی یکی است)؛ با این محتوا:
Blogger.AboutController = Ember.Controller.extend({
  actions: {
   showRealName: function () {
    alert("You clicked at showRealName of AboutController.");
   }
  }
});
کنترلرها به صورت یک خاصیت جدید به شیء Application برنامه اضافه می‌شوند. مطابق اصول نامگذاری ember.js، نام خاصیت کنترلر با حروف بزرگ متناظر با route آن شروع می‌شود و به نام Controller ختم خواهد شد. به این ترتیب ember.js هرگاه قصد پردازش مسیریابی about را داشته باشد، می‌داند که باید از کدام شیء جهت پردازش اعمال کاربر استفاده کند.
در ادامه این خاصیت را با تهیه یک زیرکلاس از کلاس پایه Controller تهیه شده توسط ember.js مقدار دهی می‌کنیم. به این ترتیب به کلیه امکانات این کلاس پایه دسترسی خواهیم داشت؛ به علاوه می‌توان ویژگی‌های سفارشی را نیز به آن افزود. برای مثال در اینجا در قسمت actions آن، دقیقا مطابق نام اکشنی که در فایل about.hbs تعریف کرده‌ایم، یک متد جدید اضافه شده‌است.

پس از تعریف کنترلر about.js نیاز است مدخل متناظر با آن‌را به فایل index.html برنامه نیز در انتهای تعاریف موجود، اضافه کرد:
 <script src="Scripts/Controllers/about.js" type="text/javascript"></script>

اکنون یکبار برنامه را اجرا کرده و در صفحه‌ی about بر روی دکمه‌ی more info کلیک کنید.



اضافه کردن دکمه‌ی ارسال پیام خصوصی به صفحه‌ی ‍Contact و مدیریت کلیک بر روی آن

در ادامه به قالب فعلی Scripts\Templates\contact.hbs یک دکمه را جهت ارسال پیام خصوصی اضافه می‌کنیم.
<h1>Contact</h1>
<div class="row">
  <div class="col-md-6">
   <p>
    Want to get in touch?
    <ul>
      <li>{{#link-to 'phone'}}Phone{{/link-to}}</li>
      <li>{{#link-to 'email'}}Email{{/link-to}}</li>
    </ul>
   </p>
 
   <p>
    Or, click here to send a secret message:
   </p>
   <button class="btn btn-primary" {{action 'sendMessage' }}>Send message</button>
  </div>
  <div class="col-md-6">
   {{outlet}}
  </div>
</div>
سپس برای مدیریت اکشن جدید sendMessage نیاز است کنترلر آن‌را نیز تعریف کنیم. با توجه به نام مسیریابی جاری، نام این کنترلر نیز contact خواهد بود. برای این منظور ابتدا فایل جدید Scripts\Controllers\contact.js را اضافه نمائید؛ با این محتوا:
Blogger.ContactController = Ember.Controller.extend({
  actions: {
   sendMessage: function () {
    var message = prompt('Type your message here:');
   }
  }
});
همچنین مدخل متناظر با فایل contact.js نیز باید به صفحه‌ی index.html اضافه شود:
 <script src="Scripts/Controllers/contact.js" type="text/javascript"></script>


نمایش تصویری تعاملی در صفحه‌ی about

تا اینجا با نحوه‌ی تعریف اکشن‌ها در قالب‌ها و مدیریت آن‌ها توسط کنترلرهای متناظر آشنا شدیم. در ادامه قصد داریم با اصول binding اطلاعات در ember.js آشنا شویم. برای مثال فرض کنید می‌خواهیم دکمه‌ای را در صفحه‌ی about قرار داده و با کلیک بر روی آن، لوگوی ember.js را که به صورت یک تصویر مخفی در صفحه قرار دارد، نمایان کنیم. برای اینکار نیاز است خاصیتی را در کنترلر متناظر، تعریف کرده و سپس آن‌را به template جاری bind کرد.
برای این منظور فایل Scripts\Templates\about.hbs را گشوده و تعاریف موجود آن‌را به نحو ذیل تکمیل کنید:
<h2>About Ember Blog</h2>
<p>Bla bla bla!</p>
<button class="btn btn-primary" {{action 'showRealName' }}>more info</button>
 
{{#if isAuthorShowing}}
<button class="btn btn-warning" {{action 'hideAuthor' }}>Hide Image</button>
<p><img src="Content/images/ember-productivity-sm.png"></p>
{{else}}
<button class="btn btn-info" {{action 'showAuthor' }}>Show Image</button>
{{/if}}
در اینجا بر اساس مقدار خاصیت isAuthorShowing تصمیم گیری خواهد شد که آیا تصویر لوگوی ember.js نمایش داده شود یا خیر. همچنین دو اکشن نمایش و مخفی کردن تصویر نیز اضافه شده‌اند که با کلیک بر روی هر کدام، سبب تغییر وضعیت خاصیت isAuthorShowing خواهیم شد.
کنترلر about (فایل Scripts\Controllers\about.js) جهت مدیریت این خاصیت جدید، به همراه دو اکشن تعریف شده، اینبار به نحو ذیل تغییر خواهد یافت:
Blogger.AboutController = Ember.Controller.extend({
  isAuthorShowing: false,
  actions: {
   showRealName: function () {
    alert("You clicked at showRealName of AboutController.");
   },
   showAuthor: function () {
    this.set('isAuthorShowing', true);
   },
   hideAuthor: function () {
    this.set('isAuthorShowing', false);
   }
  }
});
ابتدا خاصیت isAuthorShowing به کنترلر اضافه شده‌است. از این خاصیت بار اولی که مسیر http://localhost:25918/#/about توسط کاربر درخواست می‌شود، استفاده خواهد شد.
سپس در دو متد showAuthor و hideAuthor که به اکشن‌های دو دکمه‌ی جدید تعریف شده در قالب about متصل خواهند شد، نحوه‌ی تغییر مقدار خاصیت isAuthorShowing را توسط متد set ملاحظه می‌کنید.
این قسمت مهم‌ترین تفاوت ember.js با jQuery است. در jQuery مستقیما المان‌های صفحه در همانجا تغییر داده می‌شوند. در ember.js منطق مدیریت کننده‌ی رابط کاربری و کدهای قالب متناظر با آن از هم جدا شده‌اند تا بتوان یک برنامه‌ی بزرگ را بهتر مدیریت کرد. همچنین در اینجا مشخص است که هر قسمت و هر فایل، چه ارتباطی با سایر اجزای تعریف شده دارد و چگونه به هم متصل شده‌اند و اینبار شاهد انبوهی از کدهای جاوا اسکریپتی مخلوط بین المان‌های HTML صفحه نیستیم.



نمایش پیامی به کاربر پس از ارسال پیام خصوصی در صفحه‌ی تماس با ما

قصد داریم ویژگی مشابهی را به صفحه‌ی contact نیز اضافه کنیم. اگر کاربر بر روی دکمه‌ی ارسال پیام کلیک کرد، پیام تشکری به همراه عددی ویژه به او نمایش خواهیم داد.
برای این‌کار قالب Scripts\Templates\contact.hbs را به نحو ذیل تکمیل کنید:
<h1>Contact</h1>
<div class="row">
  <div class="col-md-6">
   <p>
    Want to get in touch?
    <ul>
      <li>{{#link-to 'phone'}}Phone{{/link-to}}</li>
      <li>{{#link-to 'email'}}Email{{/link-to}}</li>
    </ul>
   </p>
   {{#if messageSent}}
   <p>
    Thank you. Your message has been sent.
    Your confirmation number is {{confirmationNumber}}.
   </p>
   {{else}}
   <p>
    Or, click here to send a secret message:
   </p>
   <button class="btn btn-primary" {{action 'sendMessage' }}>Send message</button>
   {{/if}}
  </div>
  <div class="col-md-6">
   {{outlet}}
  </div>
</div>
در آن شرط بررسی if messageSent اضافه شده‌است؛ به همراه نمایش confirmationNumber در انتهای پیام تشکر.


برای تعریف منطق مرتبط با این خواص، به کنترلر contact واقع در فایل Scripts\Controllers\contact.js مراجعه کرده و آن‌را به نحو ذیل تغییر می‌دهیم:
Blogger.ContactController = Ember.Controller.extend({
  messageSent: false,
  actions: {
   sendMessage: function () {
    var message = prompt('Type your message here:');
    if (message) {
      this.set('confirmationNumber', Math.round(Math.random() * 100000));
      this.set('messageSent', true);
    }
   }
  }
});
همانطور که مشاهده می‌کنید، مقدار اولیه خاصیت messageSent مساوی false است. بنابراین در قالب contact.hbs قسمت else شرط نمایش داده می‌شود. اگر کاربر پیامی را وارد کند، خاصیت confirmationNumber به یک عدد اتفاقی و خاصیت messageSent به true تنظیم خواهد شد. به این ترتیب اینبار به صورت خودکار پیام تشکر به همراه عددی اتفاقی، به کاربر نمایش داده می‌شود.



بنابراین به صورت خلاصه، کار کنترلر، مدیریت منطق نمایشی برنامه است و برای اینکار حداقل دو مکانیزم را ارائه می‌دهد: اکشن‌ها و خواص. اکشن‌ها بیانگر نوعی رفتار هستند؛ برای مثال نمایش یک popup و یا تغییر مقدار یک خاصیت. مقدار خواص را می‌توان مستقیما در صفحه نمایش داد و یا از آن‌ها جهت پردازش عبارات شرطی و نمایش قسمت خاصی از قالب جاری نیز می‌توان کمک گرفت.



کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید:
EmberJS03_02.zip