کار با Visual Studio
در این مقاله، یکسری توضیحاتی در مورد ویژگیهای کلیدی ویژوال استودیو به برنامه نویسهای (توسعه دهندههای) پروژههای Asp.net Core MVC ارائه میدهیم.
ایجاد یک پروژه
در ابتدا یک پروژهی وب جدید Asp.net core را به نام Working و بر اساس قالب Empty ایجاد میکنیم. سپس در کلاس startup، قابلیت MVC را فعال میکنیم (کدهای این قسمت، در فصل 5 کامل شرح داده شدهاست)
namespace Working { public class Startup { // This method gets called by the runtime. Use this method to add services to the container. // For more information on how to configure your application, visit https://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=398940 public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } // This method gets called by the runtime. Use this method to configure the HTTP request pipeline. public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { if (env.IsDevelopment()) { app.UseDeveloperExceptionPage(); } //app.Run(async (context) => //{ // await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); //}); } } }
ایجاد مدل:
یک پوشه جدید را به نام Models ایجاد میکنیم و بعد در این پوشه یک کلاس جدید را به نام Product ایجاد میکنیم و کدهای زیر را در کلاس ایجاد شده قرار میدهیم (این قسمت در فصل 5 نیز شرح داده شدهاست):
namespace Working.Models { public class Product { public string Name { get; set; } public decimal Price { get; set; } } }
namespace WorkingWithVisualStudio.Models { public class SimpleRepository { private static SimpleRepository sharedRepository = new SimpleRepository(); private Dictionary<string, Product> products = new Dictionary<string, Product>(); public static SimpleRepository SharedRepository => sharedRepository; public SimpleRepository() { var initialItems = new[] { new Product { Name = "Kayak", Price = 275M }, new Product { Name = "Lifejacket", Price = 48.95M }, new Product { Name = "Soccer ball", Price = 19.50M }, new Product { Name = "Corner flag", Price = 34.95M } }; foreach (var p in initialItems) { AddProduct(p); } } public IEnumerable<Product> Products => products.Values; public void AddProduct(Product p) => products.Add(p.Name, p); } }
نکته: من یک مشخصه (Property) استاتیک را به نام SharedRepository تعریف کردم که دسترسی به SimpleRepository را فراهم میکند و میتواند در طول برنامه از آن استفاده شود. این بهترین کار نیست، ولی میخواهم یک مشکل رایج را که در توسعه MVC روبرو میشوید، نشان دهم. من راه بهتری را برای کار با اجزای مشترک، در فصل 18 توضیح میدهم.
ایجاد Controller و View
در پوشه Controllers، یک فایل جدید را به نام HomeController.cs ایجاد میکنیم و کدهای زیر را در آن قرار میدهیم:
namespace WorkingWithVisualStudio.Controllers { public class HomeController : Controller { public IActionResult Index() => View(SimpleRepository.SharedRepository.Products); } }
@{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>>Working with Visual Studio</title> </head> <body> <table> <thead> <tr> <td>Name</td> <td>Price</td> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var p in Model) {<tr> <td>@p.Name</td> <td>@p.Price</td> </tr>} </tbody> </table> </body> </html>
دو نوع مختلف از بستههای نرم افزاری مورد نیاز برای Asp.Net Core MVC وجود دارند.
معرفی NuGet
ویژوال استودیو به همراه یک ابزار گرافیکی برای مدیریت بستههای NET. است که در یک پروژه گنجانده شدهاست. برای باز کردن این ابزار، گزینه Management NuGet Packages for Solution را از منوی Tools ➤ NuGet Package Manager انتخاب کنید. به این ترتیب ابزار NuGet باز میشود و لیستی از بستههایی که قبلا نصب شدهاند، نمایش داده میشود؛ همانطور که در شکل زیر نشان داده شدهاست:
برگهی Installed، خلاصهای از بستههایی را که قبلا در پروژه نصب شدهاند، نشان میدهد. از برگهی Browse، برای یافتن و نصب بستههای جدید میتوان استفاده کرد و برگهی Updates، فهرست package هایی را که نسخههای اخیر آنها منتشر شدهاند، نمایش میدهد.
معرفی بستهی MICROSOFT.ASPNETCORE.ALL
اگر شما از نسخههای قبلی Asp.Net Core استفاده کرده باشید، باید یک لیست طولانی از بستههای NuGet را به پروژه جدید خود اضافه نمایید. Asp.Net Core2 یک بستهی متفاوت را به نام Microsoft.AspNetCore.All معرفی میکند.
معرفی بستههای Nuget و موقعیت ذخیره سازی آنها
ابزار NuGet لیست بستههای پروژه را در فایل projectname.csproj نگهداری میکند. در اینجا <projectname> با نام پروژه جایگزین میشود. برای مثال در پروژه فوق اطلاعات Nuget، در فایل WorkingWithVisualStudio.csproj ذخیره میشوند. ویژوال استودیو محتویات فایل csproj را در پنجرهی Solution Explorer نمایش نمیدهد. برای ویرایش این فایل، روی پروژه در پنجرهی Solution Explorer راست کلیک کنید و گزینهی Edit WorkWithVisualStudio.csproj را از منوی باز شده، انتخاب کنید. ویژوال استودیو فایل را برای ویرایش باز میکند. فایل csproj یک فایل XML است و شما در آن عنصری را مانند قطعه کد زیر در آن میبینید که Asp.net Core Meta package را به پروژه اضافه میکند:
<ItemGroup> <PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.All" Version="2.0.0" /> </ItemGroup>
معرفی Bower
یک بسته Client-Side، شامل محتوایی است که به مشتری ارسال میشود؛ مانند فایلهای جاوا اسکریپت، Css Stylesheets و یا تصاویر. از Nuget برای مدیریت این نوع فایلها در پروژه نیز استفاده میشود. اما اکنون Asp.Net Core MVC پشتیبانی توکاری را از یک ابزار مدیریت بستههای سمت کاربر، به نام Bower نیز ارائه میدهد. Bower یک ابزار منبع باز ( Open Source ) است که در خارج از مایکروسافت و دنیای NET. توسعه داده شده و نگهداری میشود.
نکته: Bower به تازگی منسوخ شده اعلام گردیدهاست. ممکن است هشدارهایی را که ابزارهای جایگزین را پیشنهاد میکنند نیز مشاهده کنید. با این حال پشتیبانی از Bower با ویژوال استودیو یکپارچه شدهاست و در نگارش 2.1 ابزار مدیریت سمت کلاینت جدید دیگری را نیز بجای آن معرفی کردهاند.
معرفی لیست بستههای Bower
بستههای Bower از طریق فایل ویژهی bower.json مشخص میشوند. برای ایجاد این فایل در پنجره Solution Explorer روی پروژه WorkingWithVisualStudio راست کلیک کنید و Add -> New Item را از منوی باز شده انتخاب کنید. سپس قالب مورد نظر Bower Configuration File را از Asp.net Core -> Web -> General Category انتخاب نمائید؛ مانند تصویر زیر:
ویژوال استودیو نام bower.json را برای آن قرار میدهد. برروی ok کلیک میکنیم و یک فایل جدید، با محتویات پیشفرض زیر به پروژه اضافه میشود:
{ "name": "asp.net", "private": true, "dependencies": {} }
نکته: منبع بستههای Bower در لینک http://bower.io/search وجود دارد. شما میتوانید بستهها مورنظر را در اینجا جستجو و به پروژه اضافه کنید.
بعد از اینکه بستهها نصب شدند، محتویات فایل bower.json به صورت زیر میباشد:
{ "name": "asp.net", "private": true, "resolutions": { "jquery": "3.3.1" } }
فرمت | توضیحات |
3.3.7 | بیان شماره مستقیم بسته نصب شده و تطبیق دقیق آن با شمار نسخه ، e.g ، 3.3.7 |
* | با استفاده از یک ستاره به Bower اجازه نصب آخرین نسخه را میدهد |
3.3.7 =<3.3.7< | پیشوند یک شماره نسخه با < یا =< به Bower اجازه میدهد تا هر نسخه از بستهای که بزرگتر یا بزرگتر مساوی آن نسخهی معین است، نصب شود |
3.3.7 =>3.3.7> | پیشوند یک شماره نسخه با > یا => به Bower اجازه میدهد تا هر نسخه از بستهای را که کوچکتر یا کوچکتر و مساوی نسخهی معین است، نصب شود |
3.3.7~ | پیشوند یک شماره نسخه با یک tilde (با کاراکتر ~ ) به نسخههایی که دو شماره
اولیه آنها مشابه باشند، اجازه نصب میدهد؛ حتی اگر شماره آخر آن نسخه متفاوت
باشد. مانند نسخههای 3.3.9 و 3.3.8 و اجازه نصب نسخه 3.4.0 را نمیدهد؛ چون
شماره دوم آن متفاوت است. |
3.3.7^ | پیشوند یک شماره نسخه با یک قلم (کاراکتر ^) به نسخههایی که شماره اول آنها مشابه باشند، اجازه نصب میدهد؛ حتی اگر شماره دوم آنها متفاوت باشد. مانند نسخههای 3.3.1 و 3.4.1 و 3.5.1 اما نسخه 4.0.0 اجازه نصب ندارد |
مانند Nuget نیز Bower وابستگیهای مرتبط با بستههای اضافه شدهی به یک پروژه را مدیریت میکند. BootStrap برای دسترسی به برخی از ویژگیهای پیشرفته، به JQuery که یک کتابخانهی جاوا اسکریپتی است، تکیه میکند. به همین دلیل است که دو بسته را در شکل فوق نشان داده است. شما میتوانید لیست بستهها و وابستگیهای آنها را به صورت باز شده در بخش مورد نظر در Solution Explorer مشاهده کنید.
در ادامه کتاب، من از نسخه قبلی Bootstrap CSS framework استفاده میکنم. هنگامی که دارم این را مینویسم، تیم Bootstrap در حال توسعهی نسخهی 4 bootStrap است و چندین بار منتشر شدهاست. این نسخهها به عنوان "آلفا" برچسب گذاری شدهاند، اما کیفیت آنها بالا است و برای استفاده در نمونههای این کتاب به اندازه کافی پایدار است. با توجه به انتخاب نوشتن این کتاب با استفاده از Bootstrap 3 و نسخه پیش از نسخه بوت استرپ 4 و به زودی بایگانی شدن آن، تصمیم گرفتم از نسخه جدید استفاده کنم؛ حتی اگر برخی از نامهای کلاسها که برای شیوه نامههای عناصر HTML استفاده میشوند، احتمالا قبل از انتشار نهایی تغییر یابند. این مورد به این معنا است که شما باید همان نسخه از Bootstrap را که برای گرفتن نتایج موردنظر از خروجی نیاز دارید، استفاده کنید.
برای به روزرسانی بسته Bootstrap، شماره نسخه را در فایل bower.json تغییر دهید. مانند کد زیر:
{ "name": "asp.net", "private": true, "dependencies": { "bootstrap": "4.0.0-alpha.6" } }
توسعه نرم افزار وب اغلب میتواند یک فرآیند تکراری باشد، جایی که تغییرات کوچکی را به ویووها یا کلاسها میدهید و برنامه را اجرا میکنید تا اثرات آن را آزمایش کنید. MVC و ویژوال استودیو همکاری میکنند تا از این رویکرد مداوم استفاده کنند تا تغییرات را سریعتر و آسانتر ببینید.
اعمال تغییرات در Razor Views
در زمان توسعه، تغییراتی که به Razor View اعمال میشوند، به محض رسیدن درخواستهای HTTP، از مرورگر دریافت میشوند. برای اینکه ببینید چطور کار میکند، برنامه را با انتخاب گزینه Start Debugging از منوی Debug اجرا کنید و هنگامیکه یک برگهی مرورگر باز شد و اطلاعات نمایش داده شد، تغییراتی را که در زیر نمایش میدهم در فایل Index.cshtml اعمال کنید.
@model IEnumerable<WorkingWithVisualStudio.Models.Product> @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>>Working with Visual Studio</title> </head> <body> <h3>Products</h3> <table> <thead> <tr> <td>Name</td> <td>Price</td> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var p in Model) { <tr> <td>@p.Name</td> <td>@($"{p.Price:C2}")</td> </tr>} </tbody> </table> </body> </html>
اعمال تغییرات در کلاسهای #C
برای کلاسهای #C، از جمله کنترلرها و مدلها، دو رویکرد موجود را که از طریق آیتمهای مختلف در منوی Debug انتخاب میشوند، شرح میدهم:
Start Without Debugging
تغییرات در کلاسها در پروژه به صورت خودکار زمانیکه یک درخواست HTTP دریافت میشود، برای مشاهدهی یک تجربهی توسعهی پویا، کامپایل میشوند. در این حالت برنامه بدون امکانات دیباگ و اشکالزادیی اجرا میشود.
Start Debugging
به شما اجزا میدهد صریح تغییرات را کامپایل کنید و برنامه را اجرا کنید ، بررسی مشکلات هم در زمان اجرا پروژه انجام میگیرد.به شما اجرا بررسی و تجزیه و تحلیل هر گونه مشکل در کد را میدهد.
کامپایل خودکار کلاس ها
در طول توسعه عادی، این چرخه کامپایل سریع به شما اجازه میدهد تا فورا تاثیر تغییرات خود را ببینید؛ حالا میتواند این تغییر اضافه نمودن یک اکشن جدید و یا ویرایش نمایش اطلاعات یک Model باشد. برای ارائهی این نوع از توسعه، ویژوال استودیو به محض رسیدن درخواست HTTP از مرورگر، تغییرات را دریافت و کلاسها را به صورت خودکار کامپایل میکند. برای دیدن اینکه چگونه کار میکند، گزینه Start Without Debugging را از منوی Debug در ویژوال استودیو انتخاب کنید. هنگامیکه مرورگر دادههای برنامه را نمایش میدهد، تغییرات زیر را در فایل Home controller ایجاد کنید:
namespace WorkingWithVisualStudio.Controllers { public class HomeController : Controller { public IActionResult Index() => View(SimpleRepository.SharedRepository.Products .Where(p => p.Price < 50)); } }
namespace WorkingWithVisualStudio.Models { public class SimpleRepository { private static SimpleRepository sharedRepository = new SimpleRepository(); private Dictionary<string, Product> products = new Dictionary<string, Product>(); public static SimpleRepository SharedRepository => sharedRepository; public SimpleRepository() { var initialItems = new[] { new Product { Name = "Kayak", Price = 275M }, new Product { Name = "Lifejacket", Price = 48.95M }, new Product { Name = "Soccer ball", Price = 19.50M }, new Product { Name = "Corner flag", Price = 34.95M } }; foreach (var p in initialItems) { AddProduct(p); } products.Add("Error", null); } public IEnumerable<Product> Products => products.Values; public void AddProduct(Product p) => products.Add(p.Name, p); } }
namespace WorkingWithVisualStudio { public class Startup { // This method gets called by the runtime. Use this method to add services to the container. // For more information on how to configure your application, visit https://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=398940 public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } // This method gets called by the runtime. Use this method to configure the HTTP request pipeline. public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { if (env.IsDevelopment()) { app.UseDeveloperExceptionPage(); app.UseDeveloperExceptionPage(); } } } }
استفاده از Debugger
ویژوال استادیو از اجرای یک برنامه MVC با استفاده از Debugger نیز پشتیبانی میکند که اجازه میدهد برنامه برای بررسی وضعیت نرم افزار و دنبال کردن درخواستی که به برنامه ارسال میشود، متوقف و از این طریق، پیگیری شود. این مورد نیاز به یک سبک متفاوت از توسعه را دارد. زیرا تغییراتی را در کلاسهای #C میدهیم، تا زمانیکه برنامه مجددا راه اندازی نشود، اعمال نمیشوند ( هرچند تغییرات Razor View هنوز هم به صورت خودکار اعمال میشوند). این سبک توسعه به همراه استفادهی از ویژگی کامپایل خودکار نیست؛ اما Debugger ویژوال استودیو عالی است و میتواند بینش عمیقتری را در مورد نحوهی کارکرد برنامه داشته باشد. برای اجرای برنامه با استفاده Debugger، در ویژوال استودیو از منوی Debug گزینهی Start Debugging را انتخاب کنید. ویژوال استودیو کلاسهای #C در پروژه را قبل از اجرای برنامه کامپایل میکند. اما شما همچنان میتوانید با استفاده از موارد موجود در منوی Build، کد خود را به صورت دستی نیز کامپایل کنید.
Debugger عامل اصلی خطا را نمایش نمیدهد؛ تنها مکان آنرا آشکار میکند. عبارتیکه ویژوال استودیو برجسته میکند نشان میدهد که این مشکل زمانی رخ میدهد که فیلتر کردن اشیاء با استفاده از LINQ انجام شود، اما یک کار کوچک لازم است تا از جزئیات کاسته شود و به علت اصلی برسد.
Breakpoint عبارتی است که به Debugger میگوید تا برنامه را متوقف کند و کنترل دستی برنامه را به برنامه نویس میدهد. شما میتوانید وضعیت برنامه را بازبینی کنید و ببینید چه اتفاقی میافتد و به صورت اختیاری روند کاری را دوباره ادامه دهید.
برای ایجاد Breakpoint، روی عبارت راست کلیک کنید و در منوی باز شده، گزینه Breakpoint -> Insert Breakpoint را انتخاب کنید.
به عنوان مثال: یک Breakpoint به خط کد AddProduct در کلاس SimpleRepository اعمال کنید. همانطور که در شکل زیر نمایش داده میشود:
برنامه را اجرا کنید؛ با استفاده از Debug -> Start Debugging و یا با استفاده از Debug -> Restart برنامه را Restart میکنیم. در طی درخواست اولیه HTTP، برنامه اجرا میشود تا به نقطهای که Break Point دارد برسد و در آنجا برنامه متوقف میشود. در این نقطه، شما میتوانید از آیتمهای منوی Debug ویژوال استودیو یا کنترلها در بالای پنجره، برای کنترل اجرای برنامه استفاده کنید؛ یا از نمایشهای مختلف Debugger موجود از طریق Debug -> Windows برای بررسی وضعیت برنامه استفاده میکنیم.
اگر اشارهگر ماوس را بر روی پارامتر p به متد AddProduct که توسط Debugger برجسته شدهاست، حرکت دهید، یک فرم ظاهر خواهد شد که ارزش فعلی p را نشان میدهد؛ همانطور که در شکل زیر نشان داده شدهاست. من یک نمونه بزرگ شده از محتویات فرم ظاهر شده را نمایش میدهم تا به راحتی بتوانید متن در آن را بخوانید.
این مورد ممکن است مؤثر به نظر نرسد، چون شیء داده در یک سازنده همانند BreakPoint تعریف شدهاست. اما این ویژگیها برای هر متغیری کار میکند. شما میتوانید مقادیر را مشاهده کنید تا مقادیر خود و فیلد آنها را ببینید. هر مقدار دارای یک دکمه پین کوچک به سمت راست است. برای زمانیکه کد در حال اجراست، برای نظارت بر مقدار، از آن استفاده کنید.
اشارهگر ماوس را بر روی متغیر P قرار دهید و مرجع محصول را پین کنید. مرجع پیوست شده را باز کنید تا بتوانید نام و قیمت را نیز ببینید؛ مانند شکل زیر:
گزینه Continue را از منوی Debug در ویژوال استادیو انتخاب کنید تا برنامه ادامه پیدا کند. از آنجا که در برنامه حلقه Foreach وجود دارد، برنامه که دوباره اجرا میشود، وقتی مجددا به BreakPoint رسید، برنامه متوقف میشود. مقادیر پین شده در شکل زیر نشان میدهند که چگونه متغیر P و خواص آن تغییر میکنند.
استفاده از پنجره متغیرهای محلی ( Local Windows )
یکی از ویژگیهای مرتبط، پنجره Locals است که با انتخاب گزینهی منوی Debug ➤ Windows ➤ Locals باز میشود. پنجرهی Locals، مقدار متغیرها را به شکلی مشابه پنل پین شده نمایش میدهد، اما در اینجا تمام اشیاء محلی را نسبت به Break Point نمایش میدهد؛ همانطور که در شکل زیر نشان داده شدهاست:
هربار که Continue را انتخاب میکنید، اجرای برنامه ادامه یافته و یک شیء دیگر توسط حلقه foreach پردازش میشود.
اگر ادامه دهید، در زمان ویرایش کد، در هر دو پنجره Locals و در مقادیر پنل پین شده، شما مرجع Null را میبینید. برای کنترل اجرای برنامه، میتوانید جریان را از طریق کد خود در دیباگر دنبال کنید و احساس کنید که چه اتفاقی میافتد.
استفاده از Browser Link
ویژگی Browser Link میتواند روند توسعه را با قرار دادن یک یا چند مرورگر تحت کنترل ویژوال استودیو، ساده سازی کند. این ویژگی مخصوصا مفید است اگر شما نیاز به دیدن اثر تغییرات را در طیف وسیعی از مرورگرها دارید. قابلیت Browser Link با و یا بدون Debugger کار میکند و به این معنا است که میتوانیم هر فایلی را در پروژه تغییر دهیم و تاثیر تغییر را بدون نیاز به تغییری در مرورگر مشاهده کنیم.
راه اندازی BrowserLink
برای فعال کردن Browser Link باید در کلاس Startup، تنظیمات را تغییر دهید. مانند کد زیر:
namespace WorkingWithVisualStudio { public class Startup { // This method gets called by the runtime. Use this method to add services to the container. // For more information on how to configure your application, visit https://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=398940 public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } // This method gets called by the runtime. Use this method to configure the HTTP request pipeline. public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { if (env.IsDevelopment()) { app.UseDeveloperExceptionPage(); app.UseBrowserLink(); app.UseDeveloperExceptionPage(); } app.Run(async (context) => { await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); }); } } }
استفاده از Browser Link
برای درک اینکه Browser Link چگونه کار میکند، در ویژوال استودیو گزینه Start Without Debugging را از منوی Debug انتخاب میکنیم. ویژوال استودیو برنامه را اجرا میکند و یک برگه جدید مرورگر را برای نمایش نتیجه باز میکند. با بازبینی HTML ارسال شده به مرورگر، شما خواهید دید که حاوی بخش دیگری مانند این است:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>>Working with Visual Studio</title> </head> <body> <h3>Products</h3> <table> <thead> <tr><td>Name</td><td>Price</td></tr> </thead> <tbody> <tr><td>Lifejacket</td><td>£48.95</td></tr> <tr><td>Soccer ball</td><td>£19.50</td></tr> <tr><td>Corner flag</td><td>£34.95</td></tr> </tbody> </table> <!-- Visual Studio Browser Link --> <script type="application/json" id="__browserLink_initializationData"> {"requestId":"968949d8affc47c4a9c6326de21dfa03","requestMappingFromServer":false} </script> <script type="text/javascript" src="http://localhost:55356/d1a038413c804e178ef009a3be07b262/browserLink" async="async"></script> <!-- End Browser Link --> </body> </html>
ویژوال استادیو یک جفت عناصر اسکریپت را به HTML فرستاده شدهی به مرورگر اضافه میکند که برای بازکردن یک اتصال طولانی مدت HTTP با سرور برنامه کاربردی است؛ تا زمانیکه ویژوال استودیو مجددا برنامه را ریاستارت کند. کد زیر تغییر در فایل Index و تاثیر استفاده از Browser Link را نشان میدهد.
@model IEnumerable<WorkingWithVisualStudio.Models.Product> @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>>Working with Visual Studio</title> </head> <body> <h3>Products</h3> <p>Request Time: @DateTime.Now.ToString("HH:mm:ss")</p> <table> <thead> <tr> <td>Name</td> <td>Price</td> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var p in Model) { <tr> <td>@p.Name</td> <td>@($"{p.Price:C2}")</td> </tr>} </tbody> </table> </body> </html>
کد جاوا اسکریپتی که در HTML ارسال شده به مرورگر جاسازی شده، صحفه را دوباره بارگذاری میکند؛ برای دیدن تاثیرات کد اضافه شده که اضافه کردن یک timestamp ساده است.
نکته: عناصر اسکریپت Browser Link فقط در پاسخهای موفق جاسازی شده است. به این معنا که اگر یک خطا هنگام کامپایل در هنگام اجرا کردن یک Razor View یا مدیریت یک درخواست ایجاد شود، اتصال بین مرورگر و ویژوال استودیو از بین میرود و شما بعد از حل مشکل باید صفحه را مجدد بارگذاری کنید.
استفاده از مرورگرهای متعدد
Browser Link میتواند برای نمایش یک برنامه در مرورگرهای متعددی به طور همزمان استفاده شود و میتواند زمانی مفید باشد که شما میخواهید تفاوتهای پیاده سازی را بین مرورگرهای مختلف کنترل کنید و یا ببینید که چگونه یک برنامه بر روی ترکیبی از مرورگرهای دسکتاپ و تلفن همراه ارائه میشود.
برای انتخاب مرورگرهایی که استفاده میشوند، مرورگر را با استفاده از دکمه IIS Express در نوار ابزار ویژوال استودیو، انتخاب کنید؛ همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است.
ویژوال استادیو معمولا مرورگرهای رایجی را که نصب میشوند، نمایش میدهد. اما شما میتوانید با استفاده از دکمهی Add، برای اضافه کردن مرورگری که به صورت خودکار لیست نشده نیز استفاده کنید. همچنین میتوانید ابزار تست شخص ثالث مانند Browser Stack را نیز راه اندازی کنید که مرورگرها را بر روی سرویسهای ابری میزبان ( cloud-hosted ) و ماشینهای مجازی اجرا میکند.
من سه مرورگر را در شکل انتخاب کردم: Chrome ، Internet Explorer و Edge. با کلیک بر روی دکمه Browse، فعالیت هر سه مرورگر شروع میشود و باعث میشود URL مثال برنامه را بارگذاری کند؛ همانطور که در شکل نشان داده شده است.
با استفاده از منوی Browser Link Dashboard، شما میتوانید ببینید که چه مرورگرهایی در Browser Link انتخاب شدهاند. داشبورد آن نشانی اینترنتی نمایش داده شده توسط هر مرورگر را نشان میدهد و در اینجا هر مرورگر را میتوان به صورت جداگانه رفرش کرد.
آماده سازی جاوا اسکریپت و CSS برای استقرار
هنگامی که Client-Side بخشی از یک برنامه وب را ایجاد میکنید، معمولا تعدادی از فایلهای جاوا اسکریپت و CSS سفارشی را تهیه میکنید که برای تکمیل آنها، از بستههای نصب شدهی توسط Bower استفاده میشود. این فایلها نیاز به پردازش دارند تا آنها را برای تحویل در یک محیط تولید، بهینه سازی کنند تا تعداد درخواستهای HTTP و میزان پهنای باند شبکه مورد نیاز برای ارسال آنها به مشتری، به حداقل برسد. این فرآیند به عنوان بسته بندی شناخته میشود.
فعال کردن تحویل محتوای استاتیک
ASP.Net Core شامل پشتیبانی از ارائه فایلهای استاتیک از پوشه wwwroot به مشتریان است. اما این امکان به صورت پیشفرض در زمان ایجاد یک پروژهی خالی جدید فعال نیست و شما باید با قرار دادن عبارتی در فایل StartUp آن را فعال کنید؛ مانند کد زیر:
namespace WorkingWithVisualStudio { public class Startup { // This method gets called by the runtime. Use this method to add services to the container. // For more information on how to configure your application, visit https://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=398940 public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } // This method gets called by the runtime. Use this method to configure the HTTP request pipeline. public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { if (env.IsDevelopment()) { app.UseDeveloperExceptionPage(); app.UseBrowserLink(); app.UseStaticFiles(); app.UseDeveloperExceptionPage(); } app.Run(async (context) => { await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); }); } } }
اضافه کردن محتوای استاتیک به پروژه
برای نشان دادن فرآیند بسته بندی، من نیاز به اضافه کردن تعدادی محتوای استاتیک به پروژه و یکی کردن آنها با برنامهی نمونه را دارم. برای این منظور ابتدا یک پوشهی جدید را به نام wwwroot/css ایجاد کنید که محل متداولی برای فایلهای سفارشی CSS است. من فایلی را به نام First.css با استفاده از قالب آیتم Style Sheet اضافه کردم؛ همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است. قالب Style Sheet در مسیر Asp.Net Core -> Web -> Content Section وجود دارد.
فایل First.Css را ویرایش کنید و محتوای زیر را در آن قرار دهید.
h3 { } table, td { border: 2px solid black; border-collapse: collapse; padding: 5px; }
فایلهای جاوا اسکریپت معمولا در پوشه wwwroot/js قرار میگیرند. من این پوشه را ایجاد کردم. فایلهای جاوا اسکریپت را میتوانید در مسیر Asp.Net Core -> Web -> Script انتخاب کنید. همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است.
من کد جاوا اسکریپتی ساده زیر را به این فایل جدید اضافه کردم؛ همانطور که در لیست نشان داده شده است.
document.addEventListener("DOMContentLoaded", function () { var element = document.createElement("p"); element.textContent = "This is the element from the third.js file"; document.querySelector("body").appendChild(element); });
من به بیش از یک فایل جاوا اسکریپت نیاز دارم. بنابراین فایل دیگری را به نام fourth.js نیز در پوشه wwwroot ایجاد میکنم و محتوای زیر را در آن قرار میدهم.
document.addEventListener("DOMContentLoaded", function () { var element = document.createElement("p"); element.textContent = "This is the element from the fourth.js file"; document.querySelector("body").appendChild(element); });
به روز رسانی View
گام نهایی، به روز رسانی فایل Index.cshtml برای استفاده از Css و فایل جاوا اسکریپت است. کدهای آن در زیر نشان داده شده است:
@model IEnumerable<WorkingWithVisualStudio.Models.Product> @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>>Working with Visual Studio</title> <link rel="stylesheet" href="css/first.css" /> <link rel="stylesheet" href="css/second.css" /> <script src="js/third.js"></script> <script src="js/fourth.js"></script> </head> <body> <h3>Products</h3> <p>Request Time: @DateTime.Now.ToString("HH:mm:ss")</p> <table> <thead> <tr> <td>Name</td> <td>Price</td> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var p in Model) { <tr> <td>@p.Name</td> <td>@($"{p.Price:C2}")</td> </tr>} </tbody> </table> </body> </html>
یکی کردن فایلهای سمت کلاینت در برنامههای MVC
در حال حاضر چهار فایل استاتیک وجود دارند و مرورگر باید چهار درخواست را برای دریافت فایلهای استاتیک ایجاد کند و هر یک از این فایلها نیازمند پهنای باند بیشتری است که باید به مشتری تحویل داده شود؛ زیرا آنها حاوی فضای سفید و نام متغیرها هستند که برای توسعه دهندهها معنا دار هستند؛ اما برای مرورگرها اهمیتی ندارند.
ترکیب فایلهایی هم نوع، تلفیق نامیده میشود و در آن کار ساختن فایلها به صورتی کوچکتر انجام میشود. هر دوی این کارها در برنامه Asp.Net Core MVC توسط Bundler & Minifier مخصوص ویژوال استودیو انجام میشود.
نصب افزونههای ویژوال استودیو
دسته بندی و یکی کردن فایلها
پس از نصب افزونه، ویژوال استودیو را مجددا راه اندازی کنید و پروژه نمونه را باز کنید. با افزودن افزونه، میتوانید چندین فایل هم نوع را در Solution Explorer انتخاب کنید. آنها را با یکدیگر ترکیب کرده و محتویات آنها را کوچکتر کنید. به عنوان مثال فایلهای First.css و Second.css را در Solution Explorer را انتخاب و کلیک راست کرده و سپس Bundler & Minifier -> Bundle and Minify Files را از منوی باز شده انتخاب کنید . همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است.
فایل خروجی را با عنوان bundle.css ذخیره کنید. در Solution Explorer یک بسته جدید ایجاد میشود. اگر شما این فایل را باز کنید، خواهید دید که محتویات هر دو فایل CSS جداگانه ترکیب شدهاند و تمام فضای سفید آنها حذف شدهاست. البته شما نمیخواهید به طور مستقیم با این فایل کار کنید؛ اما این فایل کوچکتر است و فقط یک اتصال HTTP را برای ارائه CSS styles به مشتری نیاز دارد.
مراحل قبل را برای فایلهای third.js و fourth.js تکرار کنید تا فایلهای جدید bundle.js و bundle.min.js در پوشه wwwroot ایجاد شوند.
احتیاط: اطمینان حاصل کنید که فایلها را به ترتیبی که توسط مرورگر بارگیری میشوند، انتخاب کنید تا ترتیب دستورات Styleها یا دستورات کد را در فایلهای خروجی حفظ کنید. به عنوان مثال دقت کنید که فایل third.js قبل از فایل fourth.js انتخاب شده باشد تا مطمئن باشید دستورات به ترتیب و به درستی اجرا میشوند.
@model IEnumerable<WorkingWithVisualStudio.Models.Product> @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>>Working with Visual Studio</title> <link rel="stylesheet" href="css/bundle.min.css" /> <script src="js/bundle.min.js"></script> </head> <body> <h3>Products</h3> <p>Request Time: @DateTime.Now.ToString("HH:mm:ss")</p> <table> <thead> <tr> <td>Name</td> <td>Price</td> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var p in Model) { <tr> <td>@p.Name</td> <td>@($"{p.Price:C2}")</td> </tr>} </tbody> </table> </body> </html>
همان زمان که عملیات جمع آوری و یکی کردن را انجام میدهید، رکورد عملیات انجام شده را در فایلی به نام bundleconfig.json در پوشهی wwwroot پروژه نگهداری میکند. در اینجا یک نمونه از فایل تولیدی را مشاهده میکنید:
[ { "outputFileName": "Views/wwwroot/css/bundle.css", "inputFiles": [ "Views/wwwroot/css/First.css", "Views/wwwroot/css/second.css" ] }, { "outputFileName": "Views/wwwroot/js/bundle.js", "inputFiles": [ "Views/wwwroot/js/fourth.js", "Views/wwwroot/js/third.js" ] } ]
خلاصه
در این بخش من توضیحاتی را در مورد ویژگیهایی که ویژوال استودیو برای طراحی برنامههای وب به توسعه دهندهها ارائه میدهد، شرح دادم که شامل کامپایل خودکار کلاسها، Browser Link و یکی کردن فایلهای سمت کلاینت ( bundling and minification ) بود.
شما برای این کار باید چند مرحله را انجام دهید:
مرحلهی اول: یک پروژهی جدید بسازید
نکته: برای اینکار میتوانید پروژه را از نوع ASP.NET 5 Web Application نیز انتخاب نمایید و مراحل کوتاهتری را طی نمایید. اما راه اندازی دستی قسمتهای مختلف پروژه برای یکبار، به درک بهتر ساختار آن کمک زیادی میکند. از طرفی کار کردن بر روی یک پروژهی تمیز و خالی، برای انتقال دادههای مورد نیاز از یک پروژهی دیگر، از بروز خطاهای پیش بینی نشده و تداخلهای احتمالی نیز جلوگیری میکند.
مرحلهی دوم: اعمال تنظیمات جهت
استفادهی از MVC
همان طور که مشاهده میکنید در این پروژه دیگر خبری از web.config نیست. اما نگران نباشید، امکان اعمال تنظیمات، باز هم وجود دارد و فقط به فایلهای json منتقل شدهاند که project.json هم یکی از آنهاست. برای استفادهی از Microsoft.AspNet.Mvc فقط کافی است فایل project.json را باز کنید و در قسمت "dependencies" پکیج "Microsoft.AspNet.Mvc" را به آن اضافه نمایید تا به صورت خودکار دانلود و به پروژه اضافه گردد.
"dependencies": { "Microsoft.AspNet.Server.IIS": "1.0.0-beta5", "Microsoft.AspNet.Server.WebListener": "1.0.0-beta5", "Microsoft.AspNet.Mvc": "6.0.0-beta5" },
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseMvc(routes => { routes.MapRoute( name: "default", template: "{controller=Home}/{action=Index}/{id?}"); }); }
<h1>My First MVC6 Website!</h1>
برنامه را اجرا کنید تا خروجی مورد انتظار را مشاهده نمایید.
مرحلهی سوم: انتقال فایلهای پروژهی قبلی به پروژهی جدید
Viewهای مربوط به این controller را نیز به پوشهی Views/Home منتقل نمایید و پروژه را بار دیگر اجرا نمایید. حال باید نمایی از محتوای این فایلها بدون اعمال استایلها را مشاهده نمایید.
همان طور که میدانیم MVC 5 برای استایل صفحات خود از bootstrap استفاده میکند و فایلهای مورد نیاز آن در پوشههای Content و Script -که در root سایت موجود هستند- قرار دارند و نیز ارجاع به این فایلها در Layout.cshtml_ قرار دارد. اما در MVC 6 قضیه کمی متفاوت و البته بهتر شده است. در MVC 6 تمام فایلهای client-side شامل css و js در پوشهی wwwroot قرار دارند و ما میتواینم فایلهای bootstrap و غیره را از پروژهی خود، به این مکان کپی نماییم. ولی روش بهتر، استفاده از ابزارهای bower و gulp برای این کار است. همان طور که میدانید bower یک package manager برای نصب، به روزرسانی و مدیریت کتابخانههای سمت کلاینت و gulp نیز یک task runner برای انجام کارهای مختلف از قبیل script minification و ... در سمت کلاینت است. gulp و bower به طور تو کار در ویژوال 2015 پشتیبانی میشوند و حتی اگر پروژهی خود را از نوع ASP.NET 5 Web Application انتخاب کرده باشید، به صورت پیش فرض از آنها استفاده میکند.
در اینجا برای استفاده، ابتدا یک فایل از نوع Bower JSON Configuration را به root پروژه اضافه کرده و آن را bower.json بنامید و در خاصیت "dependencies" آن bootstrap, jquery, jquery-validation, jquery-validation-unobtrusive را اضافه نمایید.
نکته: من در این قسمت، در restore کردن پکیجها با استفاده از bower، با خطای زیر مواجه شدم:
visual 2015 ECMDERR Failed to execute "git ls-remote --tags --heads git://github.com/jquery/jquery.git", exit code of #-532462766
من از نسخهی Visual Studio 2015 Update 1 CTP استفاده میکنم، ولی ظاهرا این مشکل در نسخههای دیگر هم وجود دارد و فایل bower.cmd ویژوال به درستی کار نمیکند. من برای حل این مشکل، ابتدا git را نصب کردم و در تنظیمات bower، مسیر پیش فرض ویژال رو به مسیر نصب git تغییر دادم. یعنی در پروژه بر روی پوشهی Bower کلیک راست و configure external tools را انتخاب کردم و تیک $(DevEnvDir)\Extensions\Microsoft\Web Tools\External\git را برداشته و در عوض مسیر پیش فرض خودم یعنی C:\Program Files\Git\bin را اضافه کردم.
اگر راه درست و اصولیتری برای حل این مشکل وجود دارد ممنون میشوم دوستان راهنمایی بفرمایند.
خب بعد از اضافه کردن خاصیت dependencies و پکیجهای مورد نیاز، خاصیت exportsOverride را نیز مانند نمونه به فایل bower.json اضافه نمایید.
{ "name": "ASP.NET", "private": true, "dependencies": { "bootstrap": "3.3.6", "jquery": "2.1.4", "jquery-validation": "1.14.0", "jquery-validation-unobtrusive": "3.2.4" }, "exportsOverride": { "bootstrap": { "js": "dist/js/*.*", "css": "dist/css/*.*", "fonts": "dist/fonts/*.*" }, "jquery": { "": "jquery.{js,min.js,min.map}" }, "jquery-validation": { "": "jquery.validate.js" }, "jquery-validation-unobtrusive": { "": "jquery.validate.unobtrusive.{js,min.js}" } } }
"devDependencies": { "gulp": "3.9.0", "rimraf": "2.4.4", "gulp-concat": "2.6.0" }
var gulp = require('gulp'); var rimraf = require('rimraf'); var paths = { bower: "./bower_components/", lib: "./wwwroot/lib/" }; gulp.task('clean', function (callback) { rimraf(paths.lib, callback); }); gulp.task('default', ['clean'], function () { var bower = { "bootstrap": "bootstrap/dist/**/*.{js,map,css,ttf,svg,woff,eot}", "jquery": "jquery/jquery*.{js,map}", "jquery-validation": "jquery-validation/jquery.validate.js", "jquery-validation-unobtrusive": "jquery-validation-unobtrusive/jquery.validate.unobtrusive.js" }; for (var destinationDir in bower) { gulp.src(paths.bower + bower[destinationDir]) .pipe(gulp.dest(paths.lib + destinationDir)); } });
اگر پردازش فوق با موفقیت و بدون خطا انجام شود، میتوانید پکیجهای ایجاد شده را در مسیر wwwroot/lib، مشاهده نمایید.
مرحلهی چهارم: ویرایش برخی از view ها
حال که پکیجهای مورد نیاز پروژه، در پوشهی wwwroot قرار گرفتند، باید view هایی که ارجاعی را به این فایلها دارند، نیز ویرایش نماییم. یکی از این فایلها Layout.cshtml_ است که در مسیر Views/Shared قرار دارد. این فایل را باز کرده و به جای متد ()Styles .Render از عنصر <link> برای لود کردن استایلهای بوت استرپ و غیره استفاده نمایید.
<link rel="stylesheet" href="~/lib/bootstrap/dist/css/bootstrap.css" /> <link rel="stylesheet" href="~/css/site.css" />
<script src="~/lib/jquery/dist/jquery.js"></script> <script src="~/lib/bootstrap/dist/js/bootstrap.js"></script>
مرحلهی پنجم(اختیاری): جایگزین کردن متدهای Html helper با ساختار Tag
Helper
یکی از ویژگیهای جالب و مفید MVC 6 ساختار TagHalper ها هستند که در واقع جایگزینی برای متدهای HtmlHelper و عملکردی مشابه به آنها دارند. البته استفاده از این ویژگی اجباری نیست ولی اگر تعداد ویوهای شما زیاد نیست و خواهان استفادهی از این قابلیت در پروژهی خود هستید، تنها کاری که باید انجام دهید، پیدا کردن HtmlHelperها و جایگزینی آنها به صورت زیر میباشد:
@Html.TextBoxFor(model => model.Name, new { style = "width: 100px" })
<input asp-for="Name" style="width: 100px" />
نتیجه گیری
همان طور ملاحظه نمودید انتقال پروژه از ASP.NET MVC 5 به ASP.NET MVC 6 شامل انجام چند مرحله است و دشواری خاصی ندارد. عمدهی این تغییرات و پیچیدگیها هم مربوط به انتقال فایلهای client-side و نحوهی کار با ابزارهای مدیریت پکیج میشود و البته تنظیماتی که در این بین باید انجام شوند. البته قسمتهای دیگری مانند تنظیمات bundling و connection string نیز با MVC 5 تفاوت هایی دارد و کار با آنها نیز بسیار ساده میباشد.
اضافه کردن دکمهی More info به صفحهی About و مدیریت کلیک بر روی آن
فایل Scripts\Templates\about.hbs را گشوده و سپس محتوای فعلی آن را به نحو ذیل تکمیل کنید:
<h2>About Ember Blog</h2> <p>Bla bla bla!</p> <button class="btn btn-primary" {{action 'showRealName' }}>more info</button>
به همین جهت فایل جدید Scripts\Controllers\about.js را در پوشهی کنترلرهای سمت کاربر اضافه کنید (نام آن با نام مسیریابی یکی است)؛ با این محتوا:
Blogger.AboutController = Ember.Controller.extend({ actions: { showRealName: function () { alert("You clicked at showRealName of AboutController."); } } });
در ادامه این خاصیت را با تهیه یک زیرکلاس از کلاس پایه Controller تهیه شده توسط ember.js مقدار دهی میکنیم. به این ترتیب به کلیه امکانات این کلاس پایه دسترسی خواهیم داشت؛ به علاوه میتوان ویژگیهای سفارشی را نیز به آن افزود. برای مثال در اینجا در قسمت actions آن، دقیقا مطابق نام اکشنی که در فایل about.hbs تعریف کردهایم، یک متد جدید اضافه شدهاست.
پس از تعریف کنترلر about.js نیاز است مدخل متناظر با آنرا به فایل index.html برنامه نیز در انتهای تعاریف موجود، اضافه کرد:
<script src="Scripts/Controllers/about.js" type="text/javascript"></script>
اکنون یکبار برنامه را اجرا کرده و در صفحهی about بر روی دکمهی more info کلیک کنید.
اضافه کردن دکمهی ارسال پیام خصوصی به صفحهی Contact و مدیریت کلیک بر روی آن
در ادامه به قالب فعلی Scripts\Templates\contact.hbs یک دکمه را جهت ارسال پیام خصوصی اضافه میکنیم.
<h1>Contact</h1> <div class="row"> <div class="col-md-6"> <p> Want to get in touch? <ul> <li>{{#link-to 'phone'}}Phone{{/link-to}}</li> <li>{{#link-to 'email'}}Email{{/link-to}}</li> </ul> </p> <p> Or, click here to send a secret message: </p> <button class="btn btn-primary" {{action 'sendMessage' }}>Send message</button> </div> <div class="col-md-6"> {{outlet}} </div> </div>
Blogger.ContactController = Ember.Controller.extend({ actions: { sendMessage: function () { var message = prompt('Type your message here:'); } } });
<script src="Scripts/Controllers/contact.js" type="text/javascript"></script>
نمایش تصویری تعاملی در صفحهی about
تا اینجا با نحوهی تعریف اکشنها در قالبها و مدیریت آنها توسط کنترلرهای متناظر آشنا شدیم. در ادامه قصد داریم با اصول binding اطلاعات در ember.js آشنا شویم. برای مثال فرض کنید میخواهیم دکمهای را در صفحهی about قرار داده و با کلیک بر روی آن، لوگوی ember.js را که به صورت یک تصویر مخفی در صفحه قرار دارد، نمایان کنیم. برای اینکار نیاز است خاصیتی را در کنترلر متناظر، تعریف کرده و سپس آنرا به template جاری bind کرد.
برای این منظور فایل Scripts\Templates\about.hbs را گشوده و تعاریف موجود آنرا به نحو ذیل تکمیل کنید:
<h2>About Ember Blog</h2> <p>Bla bla bla!</p> <button class="btn btn-primary" {{action 'showRealName' }}>more info</button> {{#if isAuthorShowing}} <button class="btn btn-warning" {{action 'hideAuthor' }}>Hide Image</button> <p><img src="Content/images/ember-productivity-sm.png"></p> {{else}} <button class="btn btn-info" {{action 'showAuthor' }}>Show Image</button> {{/if}}
کنترلر about (فایل Scripts\Controllers\about.js) جهت مدیریت این خاصیت جدید، به همراه دو اکشن تعریف شده، اینبار به نحو ذیل تغییر خواهد یافت:
Blogger.AboutController = Ember.Controller.extend({ isAuthorShowing: false, actions: { showRealName: function () { alert("You clicked at showRealName of AboutController."); }, showAuthor: function () { this.set('isAuthorShowing', true); }, hideAuthor: function () { this.set('isAuthorShowing', false); } } });
سپس در دو متد showAuthor و hideAuthor که به اکشنهای دو دکمهی جدید تعریف شده در قالب about متصل خواهند شد، نحوهی تغییر مقدار خاصیت isAuthorShowing را توسط متد set ملاحظه میکنید.
این قسمت مهمترین تفاوت ember.js با jQuery است. در jQuery مستقیما المانهای صفحه در همانجا تغییر داده میشوند. در ember.js منطق مدیریت کنندهی رابط کاربری و کدهای قالب متناظر با آن از هم جدا شدهاند تا بتوان یک برنامهی بزرگ را بهتر مدیریت کرد. همچنین در اینجا مشخص است که هر قسمت و هر فایل، چه ارتباطی با سایر اجزای تعریف شده دارد و چگونه به هم متصل شدهاند و اینبار شاهد انبوهی از کدهای جاوا اسکریپتی مخلوط بین المانهای HTML صفحه نیستیم.
نمایش پیامی به کاربر پس از ارسال پیام خصوصی در صفحهی تماس با ما
قصد داریم ویژگی مشابهی را به صفحهی contact نیز اضافه کنیم. اگر کاربر بر روی دکمهی ارسال پیام کلیک کرد، پیام تشکری به همراه عددی ویژه به او نمایش خواهیم داد.
برای اینکار قالب Scripts\Templates\contact.hbs را به نحو ذیل تکمیل کنید:
<h1>Contact</h1> <div class="row"> <div class="col-md-6"> <p> Want to get in touch? <ul> <li>{{#link-to 'phone'}}Phone{{/link-to}}</li> <li>{{#link-to 'email'}}Email{{/link-to}}</li> </ul> </p> {{#if messageSent}} <p> Thank you. Your message has been sent. Your confirmation number is {{confirmationNumber}}. </p> {{else}} <p> Or, click here to send a secret message: </p> <button class="btn btn-primary" {{action 'sendMessage' }}>Send message</button> {{/if}} </div> <div class="col-md-6"> {{outlet}} </div> </div>
برای تعریف منطق مرتبط با این خواص، به کنترلر contact واقع در فایل Scripts\Controllers\contact.js مراجعه کرده و آنرا به نحو ذیل تغییر میدهیم:
Blogger.ContactController = Ember.Controller.extend({ messageSent: false, actions: { sendMessage: function () { var message = prompt('Type your message here:'); if (message) { this.set('confirmationNumber', Math.round(Math.random() * 100000)); this.set('messageSent', true); } } } });
بنابراین به صورت خلاصه، کار کنترلر، مدیریت منطق نمایشی برنامه است و برای اینکار حداقل دو مکانیزم را ارائه میدهد: اکشنها و خواص. اکشنها بیانگر نوعی رفتار هستند؛ برای مثال نمایش یک popup و یا تغییر مقدار یک خاصیت. مقدار خواص را میتوان مستقیما در صفحه نمایش داد و یا از آنها جهت پردازش عبارات شرطی و نمایش قسمت خاصی از قالب جاری نیز میتوان کمک گرفت.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
EmberJS03_02.zip
بهبود SEO در ASP.NET MVC
<link rel="canonical" href="http://mysite.ir/home/index/5/صفحه-اصلی" />
ASP.NET MVC #17
در مورد حملات csrf شما به عنوان مثال گفتید اگر کاربر ما login کرد و بعد وارد سایت دیگر شد
و مهاجم از ان سایت اقدام به هک کردن سایت میکنه
مگه هر کاربر وقتی که login میکنه و یا در کل وقتی یک request به سرور میفرسته web server یک session برای هر کاربر نمیسازه که همراه ان guid که browser تولید میکنه و برای هر کاربر منحصر به فرد هست ساخته میشه ؟
اگر هم میشه یک link برای حملات csrf بزارید
با تشکر
مثال هایی از نحوه نوشتن PBI
- As a site visitor, I can read current news on the home page.
- As a site visitor, I can access old news that is no longer on the home page.
- As a site visitor, I can email news items to the editor. (Note: this could just be an email link to
- the editor.)
- As a site a site editor, I can set the following dates on a news item: Start Publishing Date, Old
- News Date, Stop Publishing Date. These dates refer to the date an item becomes visible on the site (perhaps next Monday), the date it stops appearing on the home page, and the date it is removed from the site (which may be never).
- As a site member, I can subscribe to an RSS feed of news (and events? Or are they separate?).
- As a site editor, I can assign priority numbers to news items. Items are displayed on the front page based on priority.
امن سازی برنامههای ASP.NET Core توسط IdentityServer 4x - قسمت نهم- مدیریت طول عمر توکنها
//... .AddIdentityServerAuthentication(options => { options.JwtValidationClockSkew = TimeSpan.Zero;
در مورد ادامه ...
- DNS سایت تازه تنظیم شده و تا در همه جا اصطلاحا propagate شود شاید تا 24 ساعت طول بکشد. بنابراین اگر پیغام 404 گوگل را مشاهده کردید (در آن زمان) مشکل از عدم به روز رسانی DNS سرور مورد استفاده است.
- اگر نیاز به دریافت مجدد ایمیل فعال سازی دارید لطفا از طریق آدرس ذیل اقدام کنید:
https://www.dntips.ir/ForgottenPassword
- مثلا زمانیکه با ORMها کار میکنید استفاده از فیلدهای Identity در حین ثبت تعداد بالایی از رکوردها مشکل ساز میشوند. چون این فیلدها تحت کنترل دیتابیس هستند و نه برنامه، ORM نیاز دارد پس از هربار Insert یکبار آخرین Id را از بانک اطلاعاتی واکشی کند. همین مساله یعنی افت سرعت در تعداد بالای Insertها (چون یکبار کوئری Insert باید ارسال شود و یکبار هم یک Select اضافی دوم برای دریافت Id تولیدی توسط دیتابیس).
- روش دوم تعیین PK استفاده از نوع Guid است. در این حالت، هم مشکل حذف رکوردها و خالی شدن یک شماره را در این بین ندارید و هم چون عموما تحت کنترل برنامه است، سرعت کار کردن با آن بالاتر است. فقط تنها مشکل آن زیبا نبودنش است در مقایسه با یک عدد ساده فیلدهای Identity.
در مورد فیلدهای Identity، تغییر شماره Id به صلاح نیست چون:
الف) همانطور که عنوان کردید روابط بین جداول را به هم خواهد ریخت.
ب) در یک وب سایت و یا هر برنامهای، کلا آدرسها و ارجاعات قدیمی را از بین میبرد. مثلا فرض کنید شماره این مطلب 1381 است و شما آنرا یادداشت کردهاید. در روزی بعد، برنامه نویس شماره Idها را کلا ریست کرده. در نتیجه یک هفته بعد شما به شماره 1381 ایی خواهید رسید که تطابقی با مطلب مدنظر شما ندارد (حالا فرض کنید که این عدد شماره پرونده یک شخص بوده یا شماره کاربری او و نتایج و خسارات حاصل را درنظر بگیرید).
ج) این خوب است که در بین اطلاعات یک ردیف خالی وجود دارد. چون بر این اساس میتوان بررسی کرد که آیا واقعا رکوردی حذف شده یا خیر. گاهی از اوقات کاربران ادعا میکنند که اطلاعات ارسالی آنها نیست در حالیکه نبود این رکوردها به دلیل حذف بوده و نه عدم ثبت آنها. با بررسی این Idها میشود با کاربران در این مورد بحث کرد و پاسخ مناسبی را ارائه داد.
و اگر شمارهای که به کاربر نمایش میدهید فقط یک شماره ردیف است (و از این لحاظ میخواهید که حتما پشت سرهم باشد)، بهتر است یک View جدید ایجاد کنید تا این Id خود افزاینده را تولید کند (بدون استفاده از pk جدول).
پ.ن.
هدف من از این توضیحات صرفا عنوان این بود که به PK به شکل یک فیلد read only نگاه کنید. این دقیقا برخوردی است که Entity framework با این مفهوم دارد و صحیح است و اصولی. اگر در یک کشور هر روزه عدهای به رحمت ایزدی میروند به این معنا نیست که سازمان ثبت احوال باید شماره شناسنامهها را هر ماه ریست کند!