نظرات مطالب
Repository ها روی UnitOfWork ایده خوبی نیستند
- مباحث الگوی مخزن، در حالت کلی درست هستند؛ یک بحث انتزاعی، بدون درنظر گرفتن فناوری پیاده سازی کننده‌ی آن.
- در مورد EF به خصوص (در این مطلب)، DbSet و DbContext آن پیاده سازی کننده‌ی الگوهای Repository و Uow هستند ( و منکر آن نیستند ). به همین جهت عنوان می‌کنند که روی Repository آن، دوباره یک Repository درست نکنید. در بحث هم اشاره به «یک abstraction از abstraction دیگر» همین مطلب است.

تصویری است از قرار دادن کرسر ماوس بر روی DbContext در VS.NET که به صراحت در آن از پیاده سازی الگوی مخزن یاد شده

اینترفیس IDbSet معروف در EF دقیقا یک abstraction است و بیانگر ساختار الگوی مخزن. کاملا هم قابلیت mocking دارد؛ از نگارش 6 به بعد EF البته (^ و ^ و ^).  

- راه حل‌های ارائه شده به دلیل اینکه Uow را تزریق نمی‌کنند مشکل دارند. اساسا هرگونه لایه بندی بدون تزریق وابستگی‌ها مشکل دارد؛ نمی‌شود یک وهله از یک شیء را بین چندین کلاس درگیر به اشتراک گذاشت (مباحث مدیریت طول عمر در IoC Containerها). مثلا در راه حل آخر ارائه شده فقط آغاز و پایان اجرای یک متد از یک کنترلر مشخص تحت نظر هستند. واقعیت این است که تا اجرای یک اکشن متد به پایان برسد، در طول یک درخواست، پردازش referrer رسیده هم در کلاسی دیگر به موازت آن باید انجام شود (در یک HTTP Module مجزا) و امثال آن. در این حالت چون یک وهله از Uow به اشتراک گذاشته نشده، مدام باید وهله سازی شود؛ بجای اینکه از آن تا پایان درخواست، استفاده‌ی مجدد شود. برای حل آن، در متن ذکر شده مطمئن شوید که «globally accessible» است. این مورد و راه حل‌های استاتیک (مانند نحوه‌ی فراخوانی MyApp آن) و singleton در برنامه‌های وب تا حد ممکن باید پرهیز شود. چون به معنای به اشتراک گذاری آن در بین تمام کاربران سایت. این مورد تخریب اطلاعات را به همراه خواهد داشت. چون DbContext جاری در حال استفاده توسط کاربر الف است و در همان زمان کاربر ب هم چون دسترسی عمومی به آن تعریف شده، مشغول به استفاده از آن خواهد شد. در این بین عملا تراکنش تعریف شده بی‌معنا است چون اطلاعات آن خارج از حدود متدهای مدنظر توسط سایر کاربران تغییر کرده‌اند.
همچنین به دلیل عدم تزریق وابستگی‌ها، پیاده سازی‌های آن تعویض پذیر نیستند و قابلیت آزمایش واحد پایینی خواهند داشت. برای مثال در بحث mocking که مطرح شد، می‌توانید بگویید بجای این متد خاص از کلاس اصلی، نمونه‌ی آزمایشی من را استفاده کن.
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 22 - توزیع برنامه توسط IIS
یک نکته‌ی تکمیلی: برای فعالسازی IIS InProcess hosting در ASP.NET Core 2.2
 
ابتدا باید TargetFramework متناسبی را در فایل csproj انتخاب کرد:
<TargetFramework>netcoreapp2.2</TargetFramework>
سپس شماره نگارش را از Microsoft.AspNetCore.App حذف کنید:
<PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.App"  />
و در آخر فایل web.config به صورت زیر تغییر می‌کند:
<configuration> 
  <system.webServer> 
    <handlers> 
     <add name="aspNetCore" path="*" verb="*" modules="AspNetCoreModuleV2" resourceType="Unspecified" /> 
    </handlers> 
    <aspNetCore processPath="dotnet" arguments=".\MyApp.dll" hostingModel="InProcess" /> 
   </system.webServer> 
</configuration>
که در آن AspNetCoreModuleV2 و hostingModel جدید هستند.
نظرات مطالب
EF Code First #14
به چه مشکلی برخوردید زمانیکه رکوردهای OrderLine را مستقیما واکشی و ویرایش کردید؟ Id هر Order در OrderLineهای مرتبط وجود دارد. بنابراین یک کوئری بگیرید بر این اساس. نتیجه‌ی این کوئری الان تحت نظر سیستم Tracking است. در این بین آن‌ها را ویرایش کرده و سپس SaveChanges در آخر کار.
احتمالا علت حذف لینک‌ها در آن پروژه این بوده: من یک سری لینک دارم. اما زمان ارسال به سرور نمی‌دانم کدام یکی جدید است و کدام یکی دارد ویرایش می‌شود. برای حل این مساله باید id هر رکورد را در یک فیلد مخفی کنار لینک قرار داد؛ یا حتی در یک ویژگی data-*. بعد هنگام ارسال به سرور، بر اساس این idها می‌شود تصمیم گیری کرد. اگر رکوردی جدید است و می‌شود به صورت پویا ردیفی را به لیست اضافه کرد، این id وجود ندارد. اگر قدیمی است، id آن دقیقا مشخص است و به سرور ارسال می‌شود. ضمن اینکه با داشتن این id حتی دیگر نیازی به واکشی رکورد متناظر آن از دیتابیس نخواهد بود. می‌شود به کمک روش علامتگذاری یک شیء به صورت EntityState.Modified، آن‌را وارد سیستم Tracking کرد. در این مورد در مطلب «کار با کلیدهای اصلی و خارجی در EF Code first» بیشتر بحث شده و نکته‌ی مهم آن، کار کردن با Id یک شیء است در ارتباطات و تعریف صریح آن توسط ویژگی ForeignKey. همچنین مطلب «رفتار متصل و غیر متصل در EF چیست؟» نیز مفید است.
نظرات مطالب
نحوه ایجاد یک تصویر امنیتی (Captcha) با حروف فارسی در ASP.Net MVC
ممنون. میشه قسمت بررسی نهایی در اکشن متد رو هم کپسوله کرد (چیزی شبیه به امکانات AOP سرخود در MVC). مثلا یک ویژگی جدید به نام ValidateCaptcha درست کرد که به اکشن متد اعمال شود و کار بررسی صحت اطلاعات ورودی مخصوص Captcha رو انجام و نهایتا اطلاعات ModelState رو بر اساس اطلاعات ورودی و Session ایی که در اینجا تعریف شده، به روز کنه:
    [AttributeUsage(AttributeTargets.Method, AllowMultiple = false)]
    public sealed class ValidateCaptchaAttribute : ActionFilterAttribute
    {
        public override void OnActionExecuting(ActionExecutingContext filterContext)
        {
            var controllerBase = filterContext.Controller;

            var captchaInputTextProvider = controllerBase.ValueProvider.GetValue("CaptchaInputText");
            if (captchaInputTextProvider == null)
            {
                controllerBase.ViewData.ModelState.AddModelError("CaptchaInputText", "لطفا تصویر امنیتی را وارد کنید");
                base.OnActionExecuting(filterContext);
                return;
            }
            var inputText = captchaInputTextProvider.AttemptedValue;

            if (inputText != Session["captchastring"].ToString())
               controllerBase.ViewData.ModelState.AddModelError("CaptchaInputText", "تصویر امنیتی را اشتباه وارد کرده اید");
         } 
     }
به این صورت (با استفاده از ویژگی فوق) همان بررسی متداول ModelState.IsValid در یک اکشن متد کافی خواهد بود.
نظرات مطالب
پیاده سازی RabbitMQ
یک نکته تکمیلی:
تعیین مقدار durable برابر با true ساعت می‌شود که تعریف صف بصورت مانا باشد نه دیتای داخل صف.
برای اینکه دیتای داخل صف نیز بصورت مانا باشد باید مقدار ویژگی DevliveryMode اینترفیس IBasicProperties را برابر 2 قرار داد:
using var connection = _rabbitMqService.CreateChannel();
using var model = connection.CreateModel();
IBasicProperties props = model.CreateBasicProperties();
props.DeliveryMode = 2;
var body = Encoding.UTF8.GetBytes("Hi");
model.BasicPublish("UserExchange",
                             string.Empty,
                             basicProperties: props,
                             body: body);

نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت دهم - مبانی Blazor - بخش 7 - مسیریابی
یک نکته‌ی تکمیلی: امکان قرار دادن کامپوننت‌های Blazor در یک اسمبلی دیگر و مشکل مسیریابی
می‌توان کامپوننت‌های مورد نظر را در یک اسمبلی دیگر (بجز برنامه‌ی اصلی) قرار دارد؛ اما در این حالت و پس از افزودن ارجاعی به آن‌ها در فایل csproj برنامه‌ی اصلی، اگر در آن‌ها مسیریابی را تعریف کرده باشید، کار نمی‌کنند. برای رفع این مشکل باید به فایل app.razor مراجعه کرد و سپس این اسمبلی‌های ثالث را به سیستم مسیریابی معرفی نمود:
<Router
    AppAssembly="@typeof(Program).Assembly"
    AdditionalAssemblies="new[] { typeof(Component1).Assembly }">
    @* ... Router component elements ... *@
</Router>
در اینجا ویژگی AdditionalAssemblies، آرایه‌ای از اسمبلی‌های ثالث به همراه کامپوننت‌های Blazor را می‌پذیرد.
نظرات مطالب
React 16x - قسمت 7 - ترکیب کامپوننت‌ها - بخش 1 - ارسال داده‌ها، مدیریت رخ‌دادها
 این استاندارد HTML 5 هست. در این استاندارد اگر یک attribute یا ویژگی به صورت boolean تعریف شود، اگر بدون مقدار ذکر شود، مقدار آن true بازگشت داده خواهد شد. البته این نکته فقط در مورد booleanها است. اگر از ویژگی‌های خاصی مانند data-checked استفاده کنید و مقداری برای آن ذکر نشود، مقدار انتساب داده شده‌ی به آن، یک رشته‌ی خالی خواهد بود.
A number of attributes are boolean attributes.
The presence of a boolean attribute on an element represents the true value,
and the absence of the attribute represents the false value.
نظرات مطالب
کار با Areas در ASP.NET Core
یک نکته‌ی تکمیلی
اگر خطای ذیل را دریافت کردید:
AmbiguousActionException: Multiple actions matched. 
The following actions matched route data and had all constraints satisfied:
Sample.Controllers.HomeController.Index (Sample)
Sample.Areas.Blog.Controllers.HomeController.Index (Sample)
به معنای وجود دو کنترلر Home، به همراه اکشن متد Index هستند که یکی در ناحیه‌ی Area تعریف شده‌است و دیگری در همان محل متداول آن. مشکل اینجا است که کنترلر Home واقع در ناحیه‌ی Blog، دارای ویژگی فراموش شده‌ی [Area] است که با افزودن آن، این خطا برطرف می‌شود.
نظرات مطالب
افزودن یک DataType جدید برای نگه‌داری تاریخ خورشیدی - 3
public DateTime AddDate { set; get; }  

[NotMapped]  // فیلد محاسباتی سمت برنامه که در بانک اطلاعاتی قرار نخواهد گرفت
public string PersianDate
{  
    get { return MyDateConverter(AddDate); }  
}

در code first از ویژگی NotMapped استفاده کنید تا بتونید با استفاده از تابع کمکی تبدیل تاریخ خودتون راحت این تبدیلات رو انجام بدید. در بانک اطلاعاتی DateTime استاندارد رو ذخیره کنید، در سمت کدها برای مسایل نمایشی از خاصیت PersianDate که NotMapped تعریف شده، میشه استفاده کرد. به علاوه روی DateTime استاندارد راحت میشه کوئری‌های LINQ رو اجرا کرد بدون محدودیت. زمانیکه مثلا یک List تهیه شد، قسمت بعدی، کار نمایشی است که از خاصیت NotMapped میشه کمک گرفت. این روش با تمام بانک‌های اطلاعاتی کار می‌کنه.

نظرات مطالب
آشنایی با Refactoring - قسمت 3
EF Code first هم برای معرفی فیلدهای محاسباتی ویژگی NotMapped را دارد. این فیلدها در بانک اطلاعاتی معادلی ندارند و صرفا جهت اعمال به UI، به کلاس اضافه می‌شن.
البته منطق آنچنانی ندارند و در حد calculated field در sql server به آن نگاه کنید. عموما جمع و ضرب روی فیلدها است یا تبدیل تاریخ و در این حد ساده است. بیشتر از این بود باید از کلاس مدل خارج شود و به لایه سرویس سپرده شود.
و یا روش بهتر تعریف آن‌ها انتقال این موارد به ViewModel است. مدل را باید از این نوع خواص خالی کرد. ViewModel بهتر است محل قرارگیری فیلدهای محاسباتی از این دست باشد که صرفا کاربرد سمت UI دارند و در بانک اطلاعاتی معادل متناظری ندارند.