فرض کنید تعیین اعتبار یکی از فیلدهای فرم نیاز به انجام محاسباتی در سمت سرور دارد و اینکار را میخواهیم با استفاده از jQuery Ajax انجام دهیم. مشکلی که در اینجا وجود دارد، این است که A در Ajax به معنای asynchronous است. یعنی زمانیکه کاربر دکمه submit را فشرد، دیگر برنامه منتظر این نخواهد شد که پاسخ کامل دریافت شود ، سایر پردازشها صورت گیرد و سپس فرم را به سرور ارسال نماید (شبیه به ایجاد یک ترد جدید در برنامههای ویندوزی). مثال زیر را در نظر بگیرید:
<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" CodeBehind="TestCustomValidation.aspx.cs"
Inherits="TestJQueryAjax.TestCustomValodation" %>
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head runat="server">
<title></title>
<script src="js/jquery.js" type="text/javascript"></script>
<script type="text/javascript">
function validate() {
var number1 = $("#<%=txtNumber1.ClientID %>").val();
var number2 = $("#<%=txtNumber2.ClientID %>").val();
var result = false;
$.ajax({
type: "POST",
url: 'AjaxSrv.asmx/ValidateIt',
data: '{"number1":' + number1 + ',"number2":' + number2 + '}',
contentType: "application/json; charset=utf-8",
dataType: "json",
success:
function(msg) {
if (msg.d) {
result = true;
alert('بسیار خوب');
}
else {
result = false;
alert('دوباره سعی کنید');
}
},
error:
function(XMLHttpRequest, textStatus, errorThrown) {
result = false;
alert("خطایی رخ داده است");
}
});
//debugger;
return result;
}
</script>
</head>
<body>
<form id="form1" runat="server">
<div>
number 1 :
<asp:TextBox runat="server" ID="txtNumber1" />
<br />
number 2 :
<asp:TextBox runat="server" ID="txtNumber2" />
<br />
<asp:Button ID="btnSubmit" Text="Submit" UseSubmitBehavior="false" runat="server"
OnClientClick="if(!validate()){ return false;}" OnClick="btnSubmitClick" />
</div>
</form>
</body>
</html>
این مثال یک نوع اعتبار سنجی سفارشی را در حین submit با استفاده از وب سرویس زیر انجام میدهد (حاصلضرب دو عدد دریافتی را بررسی میکند که باید مساوی 10 باشند. البته هدف از این مثال ساده، آشنایی با نحوهی انجام این نوع عملیات است که میتواند شامل کار با دیتابیس و غیره هم باشد. و گرنه بدیهی است این بررسی را با دو سطر کد جاوا اسکریپتی نیز میشد انجام داد):
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Web;
using System.Web.Services;
using System.Web.Script.Services;
namespace TestJQueryAjax
{
/// <summary>
/// Summary description for AjaxSrv
/// </summary>
[WebService(Namespace = "http://tempuri.org/")]
[WebServiceBinding(ConformsTo = WsiProfiles.BasicProfile1_1)]
[System.ComponentModel.ToolboxItem(false)]
[ScriptService]
public class AjaxSrv : System.Web.Services.WebService
{
[WebMethod(EnableSession = true)]
[ScriptMethod(ResponseFormat = ResponseFormat.Json)]
public bool ValidateIt(int number1, int number2)
{
return number1 * number2 == 10;
}
}
}
راه حل چیست؟
راه حلهای فضایی بسیاری را در وب در این مورد میتوان پیدا کرد؛ اما راه حل استاندارد آن در این حالت ویژه، استفاده از Ajax در حالت غیرهمزمان است. یعنی این فریم ورک Ajax را وادار کنیم که تا پایان عملیات مورد نظر، منتظر بماند و سپس فرم را ارسال کند. برای این منظور تنها کافی است یک سطر زیر را پیش از فراخوانی تابع Ajax ، اضافه و فراخوانی نمائیم:
$.ajaxSetup({async: false}) ;
UseSubmitBehavior دکمه ما را به شکل زیر رندر میکند (دکمه به یک button معمولی (بجای حالت submit) تبدیل شده و سپس یک doPostBack را اضافه خواهد کرد):
<input id="btnSubmit" type="button" onclick="if(!validate()){ return false;};__doPostBack('btnSubmit','')" value="Submit" name="btnSubmit"/>
<input dir="ltr" class="form-control input-validation-error" type="email" data-val="true" data-val-email="'آدرس ایمیل' is not a valid email address." data-val-remote="این آدرس ایمیل هم اکنون مورد استفادهاست" data-val-remote-url="/Home/ValidateUniqueEmail" data-val-required="'آدرس ایمیل' must not be empty." id="Email" name="Email" >
افزودن آدرس ایمیل به مدل کاربران
به همان مدل قسمت قبل، قصد داریم خاصیت آدرس ایمیل را هم اضافه کنیم:
using System.ComponentModel.DataAnnotations; namespace FluentValidationSample.Models { public class UserModel { [Display(Name = "نام کاربری")] public string Username { get; set; } [Display(Name = "سن")] public int Age { get; set; } [Display(Name = "سابقه کار")] public int Experience { get; set; } [DataType(DataType.EmailAddress)] [Display(Name = "آدرس ایمیل")] public string Email { get; set; } } }
ایجاد سرویسی برای بررسی منحصربفرد بودن آدرس ایمیل
در ادامه قصد داریم سرویسی را ایجاد کنیم که برای مثال با بانک اطلاعاتی ارتباط برقرار کرده (در اینجا جهت سهولت ارائه، از یک آرایه استفاده شدهاست) و مشخص میکند که آیا ایمیل دریافتی پیشتر استفاده شدهاست یا خیر:
using System.Linq; namespace FluentValidationSample.Services { public interface IUsersService { bool IsUniqueEmail(string emailAddress); } public class UsersService : IUsersService { public bool IsUniqueEmail(string emailAddress) { string[] registedEmails = { "email@site.com", "test@gmail.com" }; return !registedEmails.Contains(emailAddress); } } }
namespace FluentValidationSample.Web { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddScoped<IUsersService, UsersService>();
ایجاد اعتبارسنج سمت سرور بررسی منحصربفرد بودن آدرس ایمیل
در ادامه یک PropertyValidator جدید را ایجاد میکنیم تا بتوان توسط آن مقدار ایمیل دریافتی را در سمت سرور، تعیین اعتبار کرد:
using FluentValidation.Validators; using FluentValidationSample.Services; namespace FluentValidationSample.ModelsValidations { public class UniqueEmailValidator : PropertyValidator { private readonly IUsersService _usersService; public UniqueEmailValidator(IUsersService usersService) : base("این آدرس ایمیل هم اکنون مورد استفادهاست") { _usersService = usersService; } protected override bool IsValid(PropertyValidatorContext context) { return context.PropertyValue != null && _usersService.IsUniqueEmail((string)context.PropertyValue); } } }
پس از آن جهت سهولت استفادهی از آن، یک متد الحاقی جدید را نیز به نام UniqueEmail به نحو زیر تعریف میکنیم:
using FluentValidation; using FluentValidationSample.Services; namespace FluentValidationSample.ModelsValidations { public static class CustomValidatorExtensions { public static IRuleBuilderOptions<T, string> UniqueEmail<T>( this IRuleBuilder<T, string> ruleBuilder, IUsersService usersService) { return ruleBuilder.SetValidator(new UniqueEmailValidator(usersService)); } } }
یک نکته: اگر دقت کرده باشید، فضای نام این اعتبارسنج در این قسمت FluentValidationSample.ModelsValidations شدهاست:
علت اینجا است که اعتبارسنج تعریف شده نیاز دارد هم از مدلها استفاده کند و هم از سرویس کاربران. سرویس کاربران هم از مدلها استفاده میکند. به همین جهت اگر تعاریف اعتبارسنجی را داخل پروژهی مدلها قرار دهیم، یک وابستگی حلقوی رخ خواهد داد (وابستگی مدلها به سرویسها و برعکس). بنابراین بهتر است اعتبارسنجها را به یک پروژهی مجزا منتقل کنیم تا از بروز این cyclic dependency جلوگیری شود.
اعمال اعتبارسنجی منحصربفرد بودن ایمیل دریافتی به اعتبارسنج UserModel
پس از تهیهی متد الحاقی UniqueEmail، آنرا به RuleFor مخصوص خاصیت ایمیل اضافه میکنیم. در اینجا نیز تزریق وابستگی سرویس سفارشی IUsersService به سازندهی کلاس اعتبارسنج مجاز است:
using FluentValidation; using FluentValidationSample.Models; using FluentValidationSample.Services; namespace FluentValidationSample.ModelsValidations { public class UserModelValidator : AbstractValidator<UserModel> { public UserModelValidator(IUsersService usersService) { RuleFor(x => x.Username).NotNull(); RuleFor(x => x.Age).NotNull(); RuleFor(x => x.Experience).LowerThan(nameof(UserModel.Age)).NotNull(); RuleFor(x => x.Email).EmailAddress().NotNull().UniqueEmail(usersService); } } }
ایجاد متادیتای مورد نیاز جهت unobtrusive java script validation در سمت سرور
در ادامه نیاز است ویژگیهای data-val خاص unobtrusive java script validation را توسط FluentValidation ایجاد کنیم:
using FluentValidation; using FluentValidation.AspNetCore; using FluentValidation.Internal; using FluentValidation.Resources; using FluentValidation.Validators; using Microsoft.AspNetCore.Mvc.ModelBinding.Validation; namespace FluentValidationSample.ModelsValidations { public class RemoteClientValidator : ClientValidatorBase { public string RemoteUrl { set; get; } public RemoteClientValidator(PropertyRule rule, IPropertyValidator validator) : base(rule, validator) { } public override void AddValidation(ClientModelValidationContext context) { MergeAttribute(context.Attributes, "data-val", "true"); MergeAttribute(context.Attributes, "data-val-remote", GetErrorMessage(context)); MergeAttribute(context.Attributes, "data-val-remote-url", RemoteUrl); } private string GetErrorMessage(ClientModelValidationContext context) { var formatter = ValidatorOptions.MessageFormatterFactory().AppendPropertyName(Rule.GetDisplayName()); string messageTemplate; try { messageTemplate = Validator.Options.ErrorMessageSource.GetString(null); } catch (FluentValidationMessageFormatException) { messageTemplate = ValidatorOptions.LanguageManager.GetStringForValidator<NotEmptyValidator>(); } return formatter.BuildMessage(messageTemplate); } } }
<input dir="ltr" class="form-control input-validation-error" type="email" data-val="true" data-val-email="'آدرس ایمیل' is not a valid email address." data-val-remote="این آدرس ایمیل هم اکنون مورد استفادهاست" data-val-remote-url="/Home/ValidateUniqueEmail" data-val-required="'آدرس ایمیل' must not be empty." id="Email" name="Email" >
افزودن اعتبارسنجهای تعریف شده به تنظیمات برنامه
پس از تعریف UniqueEmailValidator و RemoteClientValidator، روش افزودن آنها به تنظیمات FluentValidation به صورت زیر است:
namespace FluentValidationSample.Web { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddScoped<IUsersService, UsersService>(); services.AddControllersWithViews().AddFluentValidation( fv => { fv.RegisterValidatorsFromAssembly(Assembly.GetExecutingAssembly()); fv.RegisterValidatorsFromAssemblyContaining<RegisterModelValidator>(); fv.RunDefaultMvcValidationAfterFluentValidationExecutes = false; fv.ConfigureClientsideValidation(clientSideValidation => { // ... clientSideValidation.Add( validatorType: typeof(UniqueEmailValidator), factory: (context, rule, validator) => new RemoteClientValidator(rule, validator) { RemoteUrl = "/Home/ValidateUniqueEmail" }); }); } ); }
namespace FluentValidationSample.Web.Controllers { public class HomeController : Controller { private readonly IUsersService _usersService; public HomeController(IUsersService usersService) { _usersService = usersService; } // ... public IActionResult ValidateUniqueEmail(string email) { return Ok(_usersService.IsUniqueEmail(email)); } } }
تعریف کدهای جاوا اسکریپتی مورد نیاز
پیش از هرکاری، اسکریپتهای فایل layout برنامه باید چنین تعریفی را داشته باشند:
<script src="~/lib/jquery/dist/jquery.min.js"></script> <script src="~/lib/bootstrap/dist/js/bootstrap.bundle.min.js"></script> <script src="~/lib/jquery-validation/dist/jquery.validate.js"></script> <script src="~/lib/jquery-validation-unobtrusive/jquery.validate.unobtrusive.js"></script> <script src="~/js/site.js" asp-append-version="true"></script>
آزمایش برنامه
View این قسمت نیز همانند قسمت قبل است که فقط یک آدرس ایمیل به آن اضافه شدهاست:
برای آزمایش آن اگر برای مثال یکی از آدرسهای ایمیل از پیش تعریف شدهی در متد IsUniqueEmail سرویس کاربران را وارد کنیم، با خطای اعتبارسنجی سمت کلاینت فوق روبرو خواهیم شد.
کدهای کامل این سری را تا این قسمت از اینجا میتوانید دریافت کنید: FluentValidationSample-part04.zip
چک لیست امنیتی پروژه های نرم افزاری تحت وب
در این روش هکر خودش رو توی مسیر ورود و خروج پکتهای سرور قرار میده و با کمک ابزارهایی پکتهای ورودی و خروجی سرور رو شنود میکنه و اطلاعات رو ذخیره میکنه.
در این موارد اطلاعات حساسی مثل نام کاربری و کلمه عبور کاربران ک هدر صفحات ورود و یا حتی ثبت نام که بصورت Clear Text به سرور ارسال میشن، به راحتی در اختیار هکر قرار میگیرن.
بهترین راه حل مقابله با این قضیه استفاده از SSL روی سایت است. بدین صورت وقتی کاربر وارد یکی از صفحات سایت شما میشه، سرور یک پروتوکل امنیتی رو با مرورگر کاربر به اشتراک میگذاره و مرورگر کاربر متوجه میشه که باید بر اساس پروتکلی که دریافت کرده دادههای ارسالیش رو در سمت کلاینت هش کنه و بعد برای سرور ارسال کنه. این روش امنیت بسیار بالایی داره.
نگاهی به SignalR Hubs
$.connection.hub.logging = true;
وارد کردن کتابخانه ها
این کتابخانه شامل دو فایل css و JS میباشد که بسته به محیطی که در آن کار میکنید متفاوت هستند. در این صفحه شما میتوانید برای 4 محیط Jquery ,JqueryUI , Bootstrap2 و Bootsrap3 بستهی مخصوصش را یا به صورت دانلود فایلها یا از طریق CDN دریافت نمایید. در اینجا هم یک دمو از قابلیتهای آن قابل مشاهده است.
برای شروع، کتابخانهی مورد نظر خود را دریافت و آنها را به صفحهی خود اضافه نمایید. در صورتیکه از Bootstrap استفاده میکنید، ابتدا فایلهای زیر را اضافه کنید:
<link href="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/css/bootstrap.min.css" rel="stylesheet"> <script src="http://code.jquery.com/jquery-2.0.3.min.js"></script> <script src="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/js/bootstrap.min.js"></script>
اولین حالتیکه میتوانید با این کتابخانه کار کنید، استفاده از خاصیت *-data است. نمونه زیر را در نظر بگیرید:
<a href="#" id="favsite" data-type="text" data-pk="1" data-url="@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())" data-title="Enter your favorite site">dotnettips.info</a>
$(document).ready(function () { $('#favsite').editable(); });
$(document).ready(function () { $.fn.editable.defaults.mode = 'inline'; $('#favsite').editable(); });
حالت بعدی که میتوان استفاده کرد به شکل زیر است:
<a href="#" id="favsite" >dotnettips.info</a>
$.fn.editable.defaults.mode = 'inline'; $(document).ready(function () { $('#favsite').editable({ type: 'text', pk: 1, url: '@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())', title: 'Enter your favorite site' }); });
خوبی این روش این است که میتوان اطلاعات بیشتری چون رویدادها را به آن پاس داد. تا الان با نحوهی انتساب آن به اشیاء آشنا شدیم. اجازه دهید تا با خصوصیات آن آشنا شویم.
AjaxOptions | همانطور
که متوجه شدید به طور خودکار اطلاعات ویرایش شده، به سمت آدرس داده شده،
به شیوه Post ارسال میگردند. در صورتیکه قصد دست بردن
در نوع درخواست را دارید، میتوانید از این ویژگی استفاده کنید: ajaxOptions: { type: 'put', dataType: 'json' } |
Anim | این
ویژگی که تنها در حالت inline پاسخ میدهد، میتواند زمان بسته شدن
x-editable را تغییر دهد که به طور پیش فرض با false مقداردهی شده است. جهت
تغییر زمان بسته شدن، کد زیر را وارد نمایید: anim:'false' //or anim: { duration: 2000 } |
autotext | در انتهای جدول آمده است. |
defaultValue | در
صورتیکه عنصر مورد نظر محتوایی نداشته باشد و این خصوصیت را
مقداردهی کنید، موقع ویرایش، این عبارت تعیین شده نمایش مییابد. در مثال
بالا باید متن تگ a را حذف کرده تا نتیجه را ببینید: (البته فیلد value نباید مقداری داشته باشد) defaultValue: 'default val' //or defaultValue: undefined //or defaultValue: null |
disabled | false کردن این ویژگی باعث غیرفعال شدن x-editable بر روی کنترل جاری میگردد. |
display | خاصیت
display یا مقدار بولین false را دریافت میکند، یا نال، یا یک تابع
callback را میتوان به آن پاس داد. این خصوصت زمانی صدا زده میشود که
اطلاعات به سمت آدرس سرور رفته و با موفقیت بازگشت داده میشوند (در صورتی
که این ویژگی غیرفعال باشد، بلافاصه بعد از تایید کاربر، از اطلاعات وارد شده
صدا زده میشود) و سپس متن جدید عنصر تغییر مییابد. حال اگر این خاصیت نال
که مقدار پیش فرض آن است باشد، متن تغییر مییابد. ولی اگر false باشد، متن سابق
باقی خواهد ماند و در صورتیکه تابعی به آن پاس داده باشید، طبق تابع شما
عمل خواهد کرد. پارامترهایی که تابع شما میتواند داشته باشد به شرح زیر است: value : مقدار جدید response : پاسخ سرور ( در صورتی که ارسال از طریق Ajax صورت گرفته باشد) و در صورتیکه عنصر شما checlklist یا select باشد که حاوی منبعی از مقادیر هست، مقادیرشان در قالب یک آرایه با نام sourceData بازگشت خواهد خورد. برای دسترسی به آیتمهای انتخابی هم از کد زیر استفاده میکنیم: $.fn.editableutils.itemsByValue(value, sourceData) |
emptyclass | معرفی یک کلاس css برای موقعیکه عنصر خالی است. |
emptytext | در صورتی خالی بودن عنصر، این متن را برای عنصر نمایش بده. |
highlight | بعد از به روز رسانی متن عنصر، آن را با این رنگ highlight خواهد کرد و کد رنگی باید در مبنای هگز باشد. مقدار پیش فرض آن false است. |
mode | دو
حالت نمایشی دارد که پیش فرض آن popup است و با باز کردن یک پنجره، مقدار
جدید را دریافت میکند. مورد بعدی inline است که به جای باز کردن پنجره،
متن عنصر را به حالت ویرایش تغییر میدهد. |
name | نام فیلدی که مقدارش تغییر میکند. |
onblur | زمانی که کاربر فوکوس را از ویرایشگر میگیرد، ویرایشگر چه پاسخی باید به آن بدهد، باز بماند؟ ignore ، بسته شود؟ cancel و یا مقدار داده شده را تایید کند؟submit |
params | پارامترهای درخواست ایجکسی که کنترل در حالت پیش فرض ارسال میکند؛ شامل Pk که آن را با id
رکورد پر میکنیم. name نام فیلدی که تغییر یافته است و value که مقدار جدید
است. در صورتیکه دوست دارید اطلاعات اضافیتری نیز ارسال شوند،
میتوانید از این خاصیت استفاده کنید و پارامترها را در قالب Object به آن
پاس کنید. ولی اگر بخواهید در کل همهی پارامترها را رونویسی کنید باید یک
تابع را به آن پاس کنید: params: function(params) { //در این حالت پارامترهای پیش فرض ارسال نشده و تنها پارامترهای معرفی شده در این تابع ارسال میشوند params.a = 1; return params; } |
pk | کلید
اصلی رکورد شما در دیتابیس یا هان id است. در صورتی که از کلیدهای ترکیبی
استفاده میکنید، نگران نباشید فکر آن را هم کرده اند.//کلید عدد pk:1, //کلید رشته ای pk:'dp123' //کلید ترکیبی pk:{id: 1, lang: 'en'} //معرفی یک تابع به آن و بازگشت |
Placement | این ویژگی فقط به درد حالت Popup میخورد که پنجره را کجای عنصر نمایش دهد و شامل چهار مقدار left,right,top,bottom میشود. |
saveonchange | زمانی
که مقدار جدید، برابر مقدار فعلی باشد و این خاصیت false باشد، هیچ تغییری رخ
نخواهد داد. ولی اگر برابر true باشد ،مقدار جدید اسال و جایگزین مقدار فعلی
خواهد شد. مقدار پیش فرض آن false است. |
selector |
با استفاده از این خصوصیت در عنصر انتخابی به دنبال عناصری که در selector
تعیین شده میگردد و حالت ویرایش را روی آنها فعال میکند. در این حالت استفاده از خصوصیات emptytext و autotext در ابتدای امر ممکن نیست و بعد از اولین کلیک قابل استفاده هستند. نکته بعدی اینکه شما باید کلاسهای زیر را دستی اضافه کنید. کلاس editable-click برای همه کنترلها وکلاس editable-empty به کنترلهای بدون مقدار و برای مقداردهی کنترلهای بدون مقدار میتوان از خاصیت ''=data-value استفاده کرد. <div id="user"> <!-- empty --> <a href="#" data-name="username" data-type="text" data-value="" title="Username">Empty</a> <!-- non-empty --> <a href="#" data-name="group" data-type="select" data-source="/groups" data-value="1" title="Group">Operator</a> </div> <script> $('#user').editable({ selector: 'a', url: '/post', pk: 1 }); </script> |
send | سه
مقدار auto,always و never را دریافت میکند. موقعی که شما آن را روی auto
تنظیم کنید؛ در صورتی مقادیر به سمت سرور ارسال میشوند که دو خاصیت url و
pk تعریف شده باشند. در غیر این صورت ویرایش فقط در حالت محلی و روی سیستم
کاربر رخ خواهد داد. |
showbuttons | در
صورتیکه با false مقداردهی شود، تایید فرم به طور خودکار انجام میگیرد و
اگر با یکی از مقادیر left یا Bottom پر شود، دکمهها را در آن قسمت نشان
میدهد. |
success | اطلاعات به سمت سرور
رفته و با موفقیت با کد 200 بازگشت داده شدهاند. در مستندات نوشته است، هر
کد وضعیتی غیر از 200 بازگشت داده شود، به سمت خاصیت error هدایت میشو.د ولی
آن طور که من با httpresponsemessage
تست کردم، چنین چیزی را مشاهده نکردم و مجددا success صدا زده شد. پس بهتر
هست دادهای را که به سمت کنترل برگشت میدهید، خودتان کنترل کنید. به خصوص
اگر انتقال اطلاعات صحیح باشد. ولی اگر در دیتابیس، تغییر با خطا روبرو گردد
بهتر است نتیجهی آن ارسال شده و از تغییر مقدار فعلی ممانعت به عمل آورید. success: function(response, newValue) { if(!response.success) return response.msg; } |
toggle | اگر قصد دارید که باز و بسته کردن ویرایشگر را بر عهدهی مثلا یک دکمهی روی صفحه بگذارید، این خصوصیت به شما کمک میکند:$('#edit-button').click(function(e) { e.stopPropagation(); $('#favsite').editable('toggle'); }); |
type | نوع
ویرایشی را که قرار است انجام گیرد، مشخص میکند. text برای متن، date برای
تاریخ، textarea جهت متون طولانیتر نسبت به text و بسیاری از موارد دیگر |
unsavedclass | این
کلاس موقعی اعمال میگردد که اطلاعاتی را ویرایش کردهاید، ولی اطلاعاتی
به سمت سرور ارسال نشده است. مثلا pk مقداردهی نشده یا send=never قرار
داید و یا اینکه به صورت محلی ذخیره میکنید و میخواهید در آخر همهی اطلاعات را
ارسال کنید. این خاصیت به طور پیش فرض با کلاس editable-unsaved مقداردهی شده که میتوانید با نال کردن، از شرش خلاص شوید. |
url | این
خاصیت با آدرس سمت سرور پر میشود. ولی میتوان به آن یک تابع هم پاس کرد که
این تابع جایگزین درخواست ایجکسی خودش خواهد شد و برای بازگشت دادن نتیجهی این درخواست به سمت تابعهای callback خودش میتوانید یک deferred object را برگشت دهید: url: function(params) { var d = new $.Deferred; if(params.value === 'abc') { //returning error via deferred object return d.reject('error message'); } else { //async saving data in js model someModel.asyncSaveMethod({ ..., success: function(){ d.resolve(); } }); return d.promise(); } } |
validate | مقدار
پیش فرض آن نال است و میتوان به آن یک تابع را جهت اعتبارسنجی سمت کلاینت پاس
داد. به عنوان آرگومان، مقدار جدیدی را ارسال کرده و در آن به اعتبارسنجی
میپردازید. در صورتی که مقدار، نامعتبر باشد، میتوانید یک پیام خطا از نوع
رشتهای را برگردانید. در صورتی که از نسخهی 1.5.1 به بعد استفاده میکنید، دریافت یک object با مقادیر زیر نیز ممکن شده است: newValue: مقدار جدید و جایگزین مقدار غیر معتبر. msg : پیام خطا. به کدهای زیر در سه حالت نگاه کنید: validate: function (value) { if ($.trim(value) == '') { //در تمامی نسخههای یک پیام متنی باز میگردد return 'This field is required'; //1.5.1 //یک مقدار جدید برگشت میدهد که بلافاصله آن را // تایید میکند و متن عنصر به روز میشود return { newValue: 'validated' }; //متن جدید ار ارسال کرده و پیام هشدار را نشان میدهد //ولی تایید نمیکند و منتظر تایید کاربر است return { newValue: 'validated', |
value | مقدار پیش فرضی که در ویرایشگر نشان میدهد و اگر مقداردهی نشود، از متن عنصر استفاده میکند. |
autotext | سه مقدار دارد auto (پیش فرض)،always و never. موقعیکه عنصر شما متنی نداشته باشد و روی auto تنظیم شده باشد، مقدار value را به عنوان متن عنصر نمایش میدهد. always کاری ندارد که عنصر شما متن دارد یا خالی است؛ مقدار value به آن انتساب داده خواهد شد. never هیچگاه. |
در قسمت بعدی که قسمت پایانی است مطالب را ادامه میدهیم.
اگه توی پروژه ASP.NET Core ایی تون از MongoDb استفاده میکنین و میخواین از سیستم احراز هویت Identity روش پیاده کنین، این کتابخونه کار یکپارچه سازیش رو براتون انجام میده
کتابخانههای زیادی برای پشتیبانی از MongoDb در Identity وجود دارند که من همشون رو بررسی کردم و این بهترینشون و کاملترینشون بود (بعدشم این یکی)
A MongoDb UserStore and RoleStore adapter for Microsoft.AspNetCore.Identity 2.2. Allows you to use MongoDb instead of SQL server with Microsoft.AspNetCore.Identity 2.2
FirstName
firstName
strFirstName lblFirstName
<Company>.<Technology|Produt|Project>[.<Feature>][.<SubNamespace>]
Microsoft.Reporting.WebForms Kara.Support.Manager.Enums Kara.CSS.HQ.WebUI.Configuration
PackageManager , PacakgeConfigGenerator Circle , Utility , Package
CreateConfig , classdata CManager , ClsPackage , Config_Creator , Config1389
CenterCollection , PackageCollection
public delegate void Logger (string log); public delegate void LoggingCallback (object sender, string reason);
AddEventArgs , EditEventArgs , DeleteEventArgs
Adding , Add , Added
public delegate void <EventName>EventHandler (object sender, <EventName>EventArgs e);
public event EventHandler <AddEventArgs> Adding;
DisplayNameAttribute , MessageTypeAttribute
IComponent (اسم) IConnectionProvider (موصوف) ICloneable (صفت)
public enum FileMode { Append, Read, … }
[Flag] public enum KeyModifiers { Alt = 1, Control = 2, Shift = 4 }
public enum OperationState { DoneState, FaultState, RollbackState }
AddDays , Save , DeleteRow , BindData , Close , Open
Radius , ReportType , DataSource , Mode , CurrentCenterId
public CenterCollection Centers { get; set; }
if (list.Contains(item)) if (regularExpression.Matches(text)) if (stream.CanSeek) if (context.Created) if (form.Enabled)
if (list.IsContains(item)) if (regularExpression.Match(text)) if (stream.Seekable) if (context.IsCreated) if (form.IsEnabled)
public Color Color { get; set; }
firstName , e , id , packageId , centerName , name
public static MyType operator +(MyType left, MyType right) public static bool operator ==(MyType left, MyType right)
public static MyType operator ++(MyType value)
public static MyType operator /(MyType dividend, MyType divisor)
public static MyType operator -(MyType d1, MyType d2) // incorrect!
Area , DataBinder , PublicCacheName
_centersList _firstName _currentCenter
parameterType , packageOperationTypeId
lblName (Label) txtHeader (TextBox) btnSave (Button)
ArgumentNullException , InvalidOperaionException
System.Data
<Company>.<Component>.dll <Company>.<Project|Product|Technology>.<Component>.dll
Microsoft.CSharp.dll , Kara.CSS.Manager.dll
public int IComparer<T> {…} public delegate bool Predicate<T> (T item)
public int ISessionChannel<TSession> {…} public delegate TOutput Converter<TInput, TOutput> (TInput from) public class Nullable<T> {…} public class List<T> {…}
ArgumentExceptionIllegalCharacters ArgumentExceptionInvalidName ArgumentExceptionFileNotFound
Pascal Casing |
camel Casing |
Wrong |
Callback |
callback |
CallBack |
BitFlag |
bitFlag |
Bitflag / bitflag |
Canceled |
canceled |
Cancelled |
DoNot |
doNot |
Donot / Don’t |
|
|
|
Endpoint |
endpoint |
EndPoint / endPoint |
FileName |
fileName |
Filename / filename |
Gridline |
gridline |
GridLine / gridLine |
Hashtable |
hashtable |
HashTable / hashTable |
Id |
id |
ID |
Indexes |
indexes |
Indices |
LogOff |
logOff |
Logoff / LogOut ! |
LogOn |
logOn |
Logon / LogIn ! |
SignOut |
signOut |
Signout / SignOff |
SignIn |
signIn |
Signin / SignOn |
Metadata |
metadata |
MetaData / metaData |
Multipanel |
multipanel |
MultiPanel / multiPanel |
Multiview |
multiview |
MultiView / multiView |
Namespace |
namespace |
NameSpace / nameSpace |
Ok |
ok |
OK |
Pi |
pi |
PI |
Placeholder |
placeholder |
PlaceHolder / placeHolder |
UserName |
username |
Username / username |
WhiteSpace |
whiteSpace |
Whitespace / whitespace |
Writable |
writable |
Writeable / writeable |
public class Color { … public static Color FromArgb(…) { … } }
در این آموزش قصد دارم نحوه ایجاد یک Slideshow به صورت داینامیک را با ASP.NET طراحی کنم(منظور از ایجاد Slideshow به صورت داینامیک این است که عکسها را به صورت داینامیک از DB بخواند).
اولین گام این است که Plugin مورد نظر را دریافت کنید که من از پلاگین Orbit استفاده کرده ام
ابتدا یک DataBase با نام DynamicSlideShow ایجاد و یک جدول با ساختار زیر با نام Picturesدرون آن ایجاد میکنیم
گام بعدی ایجاد یک پروژه Asp.Net با زبان C# و اضافه کردن فایلهای پلاگین به پروژه و ایجاد یک Handler برای بازیابی دادهها از DB است. ساختار Solutionما باید به صورت زیر باشد
برای اینکه بتوانیم با DB ارتباط برقرار کنیم از EF استفاده میکنیم به همین منظور ابتدا یک Model به نام DynamicSlideShowModel ایجاد میکنیم
در گام بعد بر روی GenerateFromDatabase انتخاب کرده و بر روی دکمه Next کلیک میکنیم و در مراحل بعد ابتدا DB مربوط به مثال (DynamicSlideShow) و جدول آن را انتخاب میکنیم . حال یک Model به درون پوشه App_Code اضافه شده استدر ادامه برای واکشی رکوردهای موجود در جدول Pictures کدهای زیر را درون Handler مینویسیم
var ctx = new DynamicSlideShowEntities(); var list = ctx.Pictures.ToList(); string str = JsonConvert.SerializeObject(list); context.Response.Write(str);
در این کدها تنها نکتهای که احتیاج به توضیح دارد این است که ابتدا یک لیست از
رکوردها را از جدول Pictures
واکشی میکنیم و برای پاس دادن به کلاینت ما آنها را به فرمت Json تبدیل کرده ایم که برای تبدبل از
کنابخانه آماده Newtonsoft.Json.dll
استفاده کرده ایم
حال باید با استفاده از jQuery کدهای درون Handler را اجرا کنیم؛ برای همین منظور یک صفحه با نام default.aspx ایجاد کرده و کدهای زیر را درون آن مینویسیم
<head runat="server"> <title>Dynamic SlideShow</title> <link href="CSS/orbit-1.2.3.css" rel="stylesheet" type="text/css" /> <script src="Script/jquery-1.7.1.min.js" type="text/javascript"></script> <script src="Script/jquery.orbit-1.2.3.min.js" type="text/javascript"></script> <script type="text/javascript"> $(function () { $.ajax({ url: "Handler.ashx", contentType: "application/json; charset=utf-8", success: function (data) { $.each(data, function (i, b) { var str = '<img src="' + b.PicturePath + '" alt="' + b.PictureText + '"/>'; $("#featured").append(str); }); $('#featured').orbit(); }, dataType: "json" }); }); </script> </head> <body> <form id="form1" runat="server"> <div id="featured"> </div> </form> </body>
در اینجا ابتدا با استفاده از متد ajax کتابخانه jQuery کدهای درون Handler را اجرا کرده و به ازای هر المان موجود در جدول یک تگ img به صفحه اضافه میکنیم.