- «صفحه بندی، مرتب سازی و جستجوی پویای اطلاعات به کمک Kendo UI Grid »
- «استفاده از Kendo UI templates»
صورت مساله
میخواهیم به یک چنین تصویری برسیم؛ که دارای گروه بندی اطلاعات است، فرمت شرطی روی ستون قیمت آن اعمال شده و تاریخ نمایش داده شده در آن نیز شمسی است. همچنین برای مثال ستون قیمت آن دارای ته جمع صفحه بوده و به علاوه یک دکمهی سفارشی به نوار ابزار آن اضافه شدهاست.
مباحث قسمت سمت سرور این مثال با مطلب «صفحه بندی، مرتب سازی و جستجوی پویای اطلاعات به کمک Kendo UI Grid» دقیقا یکی است. فقط یک خاصیت AddDate نیز در اینجا اضافه شدهاست.
تغییر نحوهی نمایش pager
اگر به قسمت pager تصویر فوق دقت کنید، یک دکمهی refresh، تعداد موارد هر صفحه و امکان وارد کردن دستی شماره صفحه، در آن پیش بینی شدهاست. این موارد را با تنظیمات ذیل میتوان فعال کرد:
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... pageable: { previousNext: true, // default true numeric: true, // default true buttonCount: 5, // default 10 refresh: true, // default false input: true, // default false pageSizes: true // default false },
بومی سازی پیغامهای گرید
پیغامهای فارسی را که در تصویر فوق مشاهده میکنید، حاصل پیوست فایل kendo.fa-IR.js هستند:
<!--https://github.com/loudenvier/kendo-global/blob/master/lang/kendo.fa-IR.js--> <script src="js/messages/kendo.fa-IR.js" type="text/javascript"></script>
گروه بندی اطلاعات
برای گروه بندی اطلاعات در Kendo UI Grid دو قسمت باید تغییر کنند.
ابتدا باید فیلد پیش فرض گروه بندی در قسمت data source گرید تعریف شود:
var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({ // ... group: { field: "IsAvailable" }, // ... });
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... groupable: true, // allows the user to alter what field the grid is grouped by // ...
اضافه کردن ته جمعهای ستونها
این ته جمعها که aggregate نام دارند باید در دو قسمت فعال شوند:
var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({ //... aggregate: [ { field: "Name", aggregate: "count" }, { field: "Price", aggregate: "sum" } ] //... });
سپس این متدها را میتوان مطابق فرمت hash syntax قالبهای Kendo UI در قسمت footerTemplate هر ستون تعریف کرد:
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... columns: [ { field: "Name", title: "نام محصول", footerTemplate: "تعداد: #=count#" }, { field: "Price", title: "قیمت", footerTemplate: "جمع: #=kendo.toString(sum,'c0')#" } ] // ... });
فرمت شرطی اطلاعات
در ستون قیمت، میخواهیم اگر قیمتی بیش از 2490 بود، با پس زمینهی قهوهای و رنگ زرد نمایش داده شود. برای این منظور میتوان یک قالب Kendo UI سفارشی را طراحی کرد:
<script type="text/x-kendo-template" id="priceTemplate"> #if( Price > 2490 ) {# <span style="background:brown; color:yellow;">#=kendo.toString(Price,'c0')#</span> #} else {# #= kendo.toString(Price,'c0')# #}# </script>
$("#report-grid").kendoGrid({ //... columns: [ { field: "Price", title: "قیمت", template: kendo.template($("#priceTemplate").html()), footerTemplate: "جمع: #=kendo.toString(sum,'c0')#" } ] //... });
فرمت تاریخ میلادی به شمسی در حین نمایش
برای تبدیل سمت کلاینت تاریخ میلادی به شمسی از کتابخانهی moment-jalaali.js کمک گرفته شدهاست:
<!--https://github.com/moment/moment/--> <script src="js/cultures/moment.min.js" type="text/javascript"></script> <!--https://github.com/jalaali/moment-jalaali--> <script src="js/cultures/moment-jalaali.js" type="text/javascript"></script>
$("#report-grid").kendoGrid({ //... columns: [ { field: "AddDate", title: "تاریخ ثبت", template: "#=moment(AddDate).format('jYYYY/jMM/jDD')#" } ] //... });
اضافه کردن یک دکمه به نوار ابزار گرید
نوار ابزار Kendo UI Grid را نیز میتوان توسط یک قالب سفارشی آن مقدار دهی کرد:
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... toolbar: [ { template: kendo.template($("#toolbarTemplate").html()) } ] // ... });
<script> // این اطلاعات برای تهیه خروجی سمت سرور مناسب هستند function getCurrentGridFilters() { var dataSource = $("#report-grid").data("kendoGrid").dataSource; var gridState = { page: dataSource.page(), pageSize: dataSource.pageSize(), sort: dataSource.sort(), group: dataSource.group(), filter: dataSource.filter() }; return kendo.stringify(gridState); } </script> <script id="toolbarTemplate" type="text/x-kendo-template"> <a class="k-button" href="\#" onclick="alert('gridState: ' + getCurrentGridFilters());">نوار ابزار سفارشی</a> </script>
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
KendoUI05.zip
بررسی ORM های مناسب جهت استفاده در اندروید
TwitterBootstrapMVC
ممنون.
SignalR
بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
در بعضی از شرایط پیش رفته، ممکن است نمونه سازی از یک Implementation Type، نیاز به دخالت مستقیم ما را داشته باشد. Implementation Factory کنترل بیشتری بر چگونگی استفادهی از Implementation Typeها را به ما ارائه میدهد. در هنگام ثبت سرویسی که Implementation Factory را در اختیار ما قرار میدهد، ما یک Delegate را برای فراخوانی سرویس استفاده میکنیم. این Delegate مسئول ساخت یک نمونه از Service Type است. برای مثال وقتی از الگوهای builder یا factory برای ساخت یک شیء استفاده میکنید، شاید نیاز باشد که Implementation Factory را به صورت دستی پیاده سازی کنید. اولین قدم این است که کدتان را در صورت امکان چنان refactor کنید تا DI Container بتواند آن را به صورت خودکار بسازد؛ ولی اینکار همیشه ممکن نیست. برای مثال بعضی از برنامه نویسان ترجیح میدهند یک Config را مستقیما از IOptionMonitor بگیرند و بعد در هر جائیکه خواستند، بجای تزریق IOptionMonitor به سرویس، مستقیما از همان سرویس ثبت شده استفاده کنند:
services.AddSingleton<ILiteDbConfig>(sp =>sp.GetRequiredService<IOptionsMonitor<LiteDbConfig>>().CurrentValue);
یک کاربرد بالقوهی دیگر برای Implementation Factory ، استفاده از Composite Pattern است. هر چند Microsoft DI Container به صورت پیش فرض از Composite Pattern پشتیبانی نمیکند، ولی ما میتوانیم آنرا پیاده سازی کنیم. فرض کنید که قبلا به ازای انجام کاری، به کاربر یک ایمیل را میفرستادیم؛ ولی حالا مالک محصول میآید و میگوید که علاوه بر ایمیل، باید پیامک هم بفرستید و ما یا این سرویس پیامک را از قبل داریم و یا باید آن را بسازیم که فرض میکنیم از قبل آن را داریم. برای این کار ما یک اینترفیس کلیتر به نام INotificationService میسازیم که دو سرویس IEmailNotificationService و ISmsNotificaitonService از آن ارث بری میکنند:
public interface INotificationService { void SendMessage(string msg, int userId); }
public class CompositeNotificationService : INotificationService { private readonly IEnumerable<INotificationService> _notificationServices; public CompositeNotificationService(IEnumerable<INotificationService> notificationServices) { _notificationServices = notificationServices; } public void SendMessage(string msg, int userId) { foreach (var notificationServicei in _notificationServices) { notificationServicei.SendMessage(msg, userId); } } }
services.AddScoped<IEmailNotificationService, EmailNotificationService>(); services.AddScoped<ISMSNotificationService, SMSNotificationService>(); services.AddSingleton<INotificationService>(sp => new CompositeNotificationService( new INotificationService[] { sp.GetRequiredService<IEmailNotificationService>() , sp.GetRequiredService<ISMSNotificationService>() } ));
وهله سازی سفارشی
در مثال بعدی نشان میدهیم که چطور میتوانیم از Implementation Factory برای برگرداندن پیادهسازی سرویسهایی که Service Provider امکان ساخت
خودکار آنها را ندارد، استفاده کنیم. فرض کنید یک کلاس Account داریم که از IAccount ارث بری میکند
و برای ساخت آن باید از متدهای IAccountBuilder که فرآیند ساخت را انجام میدهند، استفاده کنیم. بنابراین امکان ساخت مستقیم یک
شیء از IAccount وجود ندارد. در این حالت بدین صورت عمل میکنیم:
services.AddTransient<IAccountBuilder, AccountBuilder>(); services.AddScoped<IAccount>(sp => { var builder = sp.GetService<IAccountBuilder>(); builder.WithAccountType(AccountType.Guest); return builder.Build(); });
ثبت یک نمونه برای چندین اینترفیس
ممکن است بنا به دلایلی مجبور باشیم یک implementation Type را برای چند سرویس (اینترفیس) به ثبت برسانیم. در این حالت
نمونهی شیء ساخته شده، توسط هر کدام از اینترفیسها قابل استفاده است. فرض کنید یک سرویس Greeting
داریم که پیش از این فقط اینترفیس IHomeGreetingService را پیاده سازی میکرد؛ ولی بنا به دلایلی تصمیم گرفتیم که سرویسی
جامعتر را با نیازمندیهای دیگری نیز تعریف کنیم و GreetingService آن را پیاده سازی کند:
public class GreetingService : IHomeGreetingService , IGreetingService
{ // code here }
احتمالا اولین چیزی که به ذهنمان میرسد این است:
services.TryAddSingleton<IHomeGreetingService, GreetingService>(); services.TryAddSingleton<IGreetingService, GreetingService>();
مشکل روش بالا این است که دو نمونه از GreetingService ساخته میشود و درون حافظه باقی میماند و در حقیقت برای هر اینترفیس، یک نوع جداگانه از GreetingService ثبت میشود؛ در حالیکه ما میخواهیم هر دو اینترفیس فقط از یک نمونه از شیء GreetingService استفاده کنند. دو راه حل برای این مشکل وجود دارد:
var greetingService = new GreetingService(Environment); services.TryAddSingleton<IHomeGreetingService>(greetingService); services.TryAddSingleton<IGreetingService>(greetingService);
در اینجا سازندهی کلاس GreetingService فقط به environment نیاز داشت که یکی از سرویسهای پایهی فریم ورک هست و در این مرحله در دسترس است. به صورت کلی مشکل روش بالا این است که ما مسئول نمونه سازی از سرویس GreetingService هستیم! اگر GreetingService برای ساخته شدن به سرویسها یا ورودی هایی نیاز داشته باشد که فقط در زمان اجرا در دسترس باشند، ما امکان نمونه سازی آنها را نداریم؛ علاوه بر این نمیتوان از روشهای بالای برای حالتهای Scoped یا Transient استفاده کرد.
روش بعدی همان روش استفاده
از Implementation Factory است که در ادامه آن را میبینید:
services.TryAddSingleton<GreetingService>(); services.TryAddSingleton<IHomeGreetingService>(sp => sp.GetRequiredService<GreetingService>()); services.TryAddSingleton<IGreetingService>(sp => sp.GetRequiredService<GreetingService>());
در این روش خود DI Container مسئول نمونه سازی از GreetingService است. علاوه بر این میتوان با استفاده از روش فوق از طول حیاتهای Scoped و Transient هم استفاده کرد؛ در حالیکه در روش قبلی این کار امکان پذیر نبود.
Open Generics Service
گاهی از اوقات میخواهید
سرویسهایی را ثبت کنید که از اینترفیسی جنریک ارث بری میکنند. هر نوع جنریک در
زمان اجرا، نوع مخصوص به خود را واکشی میکند. ثبت کردن دستی این سرویسها میتواند خسته کننده باشد. برای همین مایکروسافت در DI Container خود قابلیت ثبت و واکشی سرویسهای جنریک را نیز در
اختیار ما گذاشتهاست. بیایید نگاهی به سرویس ILogger<T> بیندازیم. این یک سرویس درونی فریمورک است و میتواند به ازای هر نوع، کارهای
مربوط به ثبت log را
انجام بدهد و در پروژهها معمولا از این اینترفیس برای ثبت لاگها در سطح
کنترلر و سرویسها استفاده میشود:
public interface ILogger<out TCategoryName> : ILogger { }
در حالت عادی اگر سرویسی
مشابه سرویس فوق را داشته باشیم، برای ثبت کردن هر سرویس با نوع جنریک اختصاصی آن،
مجبوریم به صورت دستی آن را درون DI Container ثبت کنیم؛ مثلا باید به این صورت عمل کنیم:
services.TryAddScoped<ILogger<HomeController>,Logger<HomeController>>();
services.TryAddScoped(typeof(ILogger<>) , typeof(Logger<>));
دسته بندی سرویسها درون متدهای مختلف و پاکسازی متد ConfigurationService
تا اینجای کار ما سرویسهای مختلفی را به روشهای مختلفی ثبت کردهایم. حتی در همین آموزش ساده، تعداد زیاد سرویسهای ثبت شده، باعث شلوغی و در هم ریختگی کدهای ما میشوند که خوانایی و در ادامه اشکال زدایی و توسعهی کدها را برای ما سختتر میکنند. سادهترین کار برای دسته بندی کدها، استفاده از متدهای private محلی یا استفاده از متدهای توسعهای(الحاقی) است که در اینجا مثالی از استفاده از متدهای توسعهای را آوردهام:namespace AspNetCoreDependencyInjection.Extensions { public static class DICRegisterationExetnsion { /// <summary> /// مثال ثبت برای اپن جنریت /// </summary> /// <param name="services"></param> public static void OpenGenericRegisterationExample(this IServiceCollection services) { services.TryAddScoped<ILogger<HomeController>, Logger<HomeController>>(); services.TryAddScoped(typeof(ILogger<>), typeof(Logger<>)); } /// <summary> /// ثبت تنظیمات به روشهای مختلف /// </summary> public static void RegisterConfiguration(this IServiceCollection services, IConfiguration configuration) { services.AddSingleton(services => new AppConfig { ApplicationName = configuration["ApplicationName"], GreetingMessage = configuration["GreetingMessage"], AllowedHosts = configuration["AllowedHosts"] }); services.AddSingleton(services => new AccountTypeBalanceConfig( new List<(AccountType, long)> { (AccountType.Guest , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Guest"]) ) , (AccountType.Silver , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Silver"]) ) , (AccountType.Gold , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Gold"]) ) , (AccountType.Platinum , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Platinum"]) ) , (AccountType.Titanium , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Titanium"]) ) , }) ); services.AddSingleton(services => new LiteDbConfig { ConnectionString = configuration["LiteDbConfig:ConnectionString"], }); services.Configure<UserOptionConfig>(configuration.GetSection("UserOptionConfig")); } } }
حالا در کلاس ConfigureServices ، درون متدStartup ، به این صورت از این متدهای توسعهای استفاده میکنیم:
services.RegisterConfiguration(this.Configuration); services.OpenGenericRegisterationExample();
میتوانید کد منبع این آموزش را در اینجا ببینید.
.
تولید یک پرووایدر منابع دیتابیسی - بخش سوم
برای پیادهسازی ویژگی بهروزرسانی ورودیهای منابع در زمان اجرا راهحلهای مخنلفی ممکن است به ذهن برنامهنویس خطور کند که هر کدام معایب و مزایای خودش را دارد. اما درنهایت بسته به شرایط موجود انتخاب روش مناسب برعهده خود برنامهنویس است.
مثلا برای پرووایدر سفارشی دیتابیسی تهیهشده در مطالب قبلی، تنها کافی است ابزاری تهیه شود تا به کاربران اجازه بهروزرسانی مقادیر موردنظرشان در دیتابیس را بدهد که کاری بسیار ساده است. بدین ترتیب بهروزرسانی این مقادیر در زمان اجرا کاری بسیار ابتدایی به نظر میرسد. اما در قسمت قبل نشان داده شد که برای بالا بردن بازدهی بهتر است که مقادیر موجود در دیتابیس در حافظه سرور کش شوند. استراتژی اولیه و سادهای نیز برای نحوه پیادهسازی این فرایند کشینگ ارائه شد. بنابراین باید امکاناتی فراهم شود تا درصورت تغییر مقادیر کششده در سمت دیتابیس، برنامه از این تغییرات آگاه شده و نسبت به بهروزرسانی این مقادیر در متغیر کشینگ اقدامات لازم را انجام دهد.
اما همانطور که در قسمت قبل نیز اشاره شد، نکتهای که باید درنظر داشت این است که مدیریت تمامی نمونههای تولیدشده از کلاسهای موردبحث کاملا برعهده ASP.NET است، بنابراین دسترسی مستقیمی به این نمونهها در بیرون و در زمان اجرا وجود ندارد تا این ویژگی را بتوان در مورد آنها پیاده کرد.
یکی از روشهای موجود برای حل این مشکل این است که مکانیزمی پیاده شود تا بتوان به تمامی نمونههای تولیدی از کلاس DbResourceManager در بیرون از محیط سیستم مدیریت منابع ASP.NET دسترسی داشت. مثلا یک کلاس حاول متغیری استاتیک جهت ذخیره نمونههای تولیدی از کلاس DbResourceManager، به کتابخانه خود اضافه کرد تا با استفاده از یکسری امکانات بتوان این نمونههای تولیدی را از تغییرات رخداده در سمت دیتابیس آگاه کرد. در این قسمت پیادهسازی این راهحل شرح داده میشود.
.
نکته: قبل از هرچیز برای مناسب شدن طراحی کتابخانه تولیدی و افزایش امنیت آن بهتر است تا سطح دسترسی تمامی کلاسهای پیادهسازی شده تا این مرحله به internal تغییر کند. ازآنجاکه سیستم مدیریت منابع ASP.NET از ریفلکشن برای تولید نمونههای موردنیاز خود استفاده میکند، بنابراین این تغییر تاثیری بر روند کاری آن نخواهد گذاشت.
.
نکته: با توجه به شرایط خاص موجود، ممکن است نامهای استفاده شده برای کلاسهای این کتابخانه کمی گیجکننده باشد. پس با دقت بیشتری به مطلب توجه کنید.
.
پیادهسازی امکان پاکسازی مقادیر کششده
برای اینکار باید تغییراتی در کلاس DbResourceManager داده شود تا بتوان این کلاس را از تغییرات بوجود آمده آگاه ساخت. روشی که من برای این کار درنظر گرفتم استفاده از یک اینترفیس حاوی اعضای موردنیاز برای پیادهسازی این امکان است تا مدیریت این ویژگی در ادامه راحتتر شود.
.
اینترفیس IDbCachedResourceManager
این اینترفیس به صورت زیر تعریف شده است:
namespace DbResourceProvider { internal interface IDbCachedResourceManager { string ResourceName { get; } void ClearAll(); void Clear(string culture); void Clear(string culture, string resourceKey); } }
در پراپرتی فقط خواندنی ResourceName نام منبع کش شده ذخیره خواهد شد.
متد ClearAll برای پاکسازی تمامی ورودیهای کششده استفاده میشود.
متدهای Clear برای پاکسازی ورودیهای کششده یک کالچر به خصوص و یا یک ورودی خاص استفاده میشود.
با استفاده از این اینترفیس، پیادهسازی کلاس DbResourceManager به صورت زیر تغییر میکند:
using System.Collections.Generic; using System.Globalization; using DbResourceProvider.Data; namespace DbResourceProvider { internal class DbResourceManager : IDbCachedResourceManager { private readonly string _resourceName; private readonly Dictionary<string, Dictionary<string, object>> _resourceCacheByCulture; public DbResourceManager(string resourceName) { _resourceName = resourceName; _resourceCacheByCulture = new Dictionary<string, Dictionary<string, object>>(); } public object GetObject(string resourceKey, CultureInfo culture) { ... } private object GetCachedObject(string resourceKey, string cultureName) { ... } #region Implementation of IDbCachedResourceManager public string ResourceName { get { return _resourceName; } } public void ClearAll() { lock (this) { _resourceCacheByCulture.Clear(); } } public void Clear(string culture) { lock (this) { if (!_resourceCacheByCulture.ContainsKey(culture)) return; _resourceCacheByCulture[culture].Clear(); } } public void Clear(string culture, string resourceKey) { lock (this) { if (!_resourceCacheByCulture.ContainsKey(culture)) return; _resourceCacheByCulture[culture].Remove(resourceKey); } } #endregion } }
اعضای اینترفیس IDbCachedResourceManager به صورت مناسبی در کد بالا پیادهسازی شدند. در تمام این پیادهسازیها مقادیر مربوطه از درون متغیر کشینگ پاک میشوند تا پس از اولین درخواست، بلافاصله از دیتابیس خوانده شوند. برای جلوگیری از دسترسی همزمان نیز از بلاک lock استفاده شده است.
برای استفاده از این امکانات جدید همانطور که در بالا نیز اشاره شد باید بتوان نمونههای تولیدی از کلاس DbResourceManager توسط ASP.NET درون متغیری استاتیک ذخیره شوند. برای اینکار از کلاس جدیدی با عنوان DbResourceCacheManager استفاده میشود که برخلاف تمام کلاسهای تعریفشده تا اینجا با سطح دسترسی public تعریف میشود.
کلاس DbResourceCacheManager
مدیریت نمونههای تولیدی از کلاس DbResourceManager در این کلاس انجام میشود. این کلاس پیادهسازی سادهای بهصورت زیر دارد:
using System.Collections.Generic; using System.Linq; namespace DbResourceProvider { public static class DbResourceCacheManager { internal static List<IDbCachedResourceManager> ResourceManagers { get; private set; } static DbResourceCacheManager() { ResourceManagers = new List<IDbCachedResourceManager>(); } public static void ClearAll() { ResourceManagers.ForEach(r => r.ClearAll()); } public static void Clear(string resourceName) { GetResouceManagers(resourceName).ForEach(r => r.ClearAll()); } public static void Clear(string resourceName, string culture) { GetResouceManagers(resourceName).ForEach(r => r.Clear(culture)); } public static void Clear(string resourceName, string culture, string resourceKey) { GetResouceManagers(resourceName).ForEach(r => r.Clear(culture, resourceKey)); } private static List<IDbCachedResourceManager> GetResouceManagers(string resourceName) { return ResourceManagers.Where(r => r.ResourceName.ToLower() == resourceName.ToLower()).ToList(); } } }
ازآنجاکه نیازی به تولید نمونه ای از این کلاس وجود ندارد، این کلاس به صورت استاتیک تعریف شده است. بنابراین تمام اعضای درون آن نیز استاتیک هستند.
از پراپرتی ResourceManagers برای نگهداری لیستی از نمونههای تولیدی از کلاس DbResourceManager استفاده میشود. این پراپرتی از نوع <List<IDbCachedResourceManager تعریف شده است و برای جلوگیری از دسترسی بیرونی، سطح دسترسی آن internal درنظر گرفته شده است.
در کانستراکتور استاتیک این کلاس (اطلاعات بیشتر درباره static constructor در اینجا) این پراپرتی با مقداردهی به یک نمونه تازه از لیست، اصطلاحا initialize میشود.
سایر متدها نیز برای فراخوانی متدهای موجود در اینترفیس IDbCachedResourceManager پیادهسازی شدهاند. تمامی این متدها دارای سطح دسترسی public هستند. همانطور که میبینید از خاصیت ResourceName برای مشخصکردن نمونه موردنظر استفاده شده است که دلیل آن در قسمت قبل شرح داده شده است.
دقت کنید که برای اطمینان از انتخاب درست همه موارد موجود در شرط انتخاب نمونه موردنظر در متد GetResouceManagers از متد ToLower برای هر دو سمت شرط استفاده شده است.
.
نکته مهم: درباره علت برگشت یک لیست از متد انتخاب نمونه موردنظر از کلاس DbResourceManager در کد بالا (یعنی متد GetResouceManagers) باید نکتهای اشاره شود. در قسمت قبل عنوان شد که سیستم مدیریت منابع ASP.NET نمونههای تولیدی از پرووایدرهای منابع را به ازای هر منبع کش میکند. اما یک نکته بسیار مهم که باید به آن توجه کرد این است که این کش برای «عبارات بومیسازی ضمنی» و نیز «متد مربوط به منابع محلی» موجود در کلاس HttpContext و یا نمونه مشابه آن در کلاس TemplateControl (همان متد GetLocalResourceObject که درباره این متدها در قسمت سوم این سری شرح داده شده است) از یکدیگر جدا هستند و استفاده از هریک از این دو روش موجب تولید یک نمونه مجزا از پرووایدر مربوطه میشود که متاسفانه کنترل آن از دست برنامه نویس خارج است. دقت کنید که این اتفاق برای منابع کلی رخ نمیدهد.
بنابراین برای پاک کردن مناسب ورودیهای کششده در کلاس فوق به جای استفاده از متد Single در انتخاب نمونه موردنظر از کلاس DbResourceManager (در متد GetResouceManagers) از متد Where استفاده شده و یک لیست برگشت داده میشود. چون با توجه به توضیح بالا امکان وجود دو نمونه DbResourceManager از یک منبع درخواستی محلی در لیست نمونههای نگهداری شده در این کلاس وجود دارد.
.
افزودن نمونهها به کلاس DbResourceCacheManager
برای نگهداری نمونههای تولید شده از DbResourceManager، باید در یک قسمت مناسب این نمونهها را به لیست مربوطه در کلاس DbResourceCacheManager اضافه کرد. بهترین مکان برای انجام این عمل در کلاس پایه BaseDbResourceProvider است که درخواست تولید نمونه را در متد EnsureResourceManager درصورت نال بودن آن میدهد. بنابراین این متد را به صورت زیر تغییر میدهیم:
private void EnsureResourceManager() { if (_resourceManager != null) return; { _resourceManager = CreateResourceManager(); DbResourceCacheManager.ResourceManagers.Add(_resourceManager); } }
تا اینجا کار پیادهسازی امکان مدیریت مقادیر کششده در کتابخانه تولیدی به پایان رسیده است.
.
استفاده از کلاس DbResourceCacheManager
پس از پیادهسازی تمامی موارد لازم، حالتی را درنظر بگیرید که مقادیر ورودیهای تعریف شده در منبع "dir1/page1.aspx" تغییر کرده است. بنابراین برای بروزرسانی مقادیر کششده کافی است تا از کدی مثل کد زیر استفاده شود:
DbResourceCacheManager.Clear("dir1/page1.aspx");
کد بالا کل ورودیهای کششده برای منبع "dir1/page1.aspx" را پاک میکند. برای پاک کردن کالچر یا یک ورودی خاص نیز میتوان از کدهایی مشابه زیر استفاده کرد:
DbResourceCacheManager.Clear("Default.aspx", "en-US"); DbResourceCacheManager.Clear("GlobalTexts", "en-US", "Yes");
.
دریافت کد پروژه
کد کامل پروژه DbResourceProvider به همراه مثال و اسکریپتهای دیتابیسی مربوطه از لینک زیر قابل دریافت است:
برای استفاده از این مثال ابتدا باید کتابخانه Entity Framework (با نام EntityFramework.dll) را مثلا از طریق نوگت دریافت کنید. نسخهای که من در این مثال استفاده کردم نسخه 4.4 با حجم حدود 1 مگابایت است.
نکته: در این کد یک بهبود جزئی اما مهم در کلاس ResourceData اعمال شده است. در قسمت سوم این سری، اشاره شد که نام ورودیهای منابع Case Sensitive نیست. بنابراین برای پیادهسازی این ویژگی، متدهای این کلاس باید به صورت زیر تغییر کنند:
public Resource GetResource(string resourceKey, string culture) { using (var data = new TestContext()) { return data.Resources.SingleOrDefault(r => r.Name.ToLower() == _resourceName.ToLower() && r.Key.ToLower() == resourceKey.ToLower() && r.Culture == culture); } } public List<Resource> GetResources(string culture) { using (var data = new TestContext()) { return data.Resources.Where(r => r.Name.ToLower() == _resourceName.ToLower() && r.Culture == culture).ToList(); } }
.
در آینده...
در ادامه مطالب، بحث تهیه پرووایدر سفارشی فایلهای resx. برای پیادهسازی امکان بهروزرسانی در زمان اجرا ارائه خواهد شد. بعد از پایان تهیه این پرووایدر سفارشی، این سری مطالب با ارائه نکات استفاده از این پرووایدرها در ASP.NET MVC پایان خواهد یافت.
.
منابع