Consider using a class instead of an interface for services and declarables (components, directives, and pipes)
Consider using an interface for data models
البته این مورد موافق‌ها و مخالف‌هایی هم دارد.
In this release we have enabled animations and view transformations, completed the porting of several UI components, and introduced improvements to the single project templates.
We are proud to present the first beta release of Kendo UI for Angular 2. It’s been designed specifically for Angular 2. Written in Typescript, built as native Query-free components and distributed as NPM packages, Kendo UI for Angular 2 makes integrating UI components into ng2 a piece of cake for developers. In this beta release, you’ll find the business application essential building blocks — form elements, grid and data visualization components.
C:\Program Files\Common Files\Microsoft Shared\Web Server Extensions\14\ISAPI
Microsoft.SharePoint.dll Microsoft.SharePoint.Client.Runtime.dll
static void Main(string[] args)
{
var ctx = new ClientContext(@"http://localhost");
var web = ctx.Web;
var lists = web.Lists;
ctx.Load(lists,
l => l.Include
(list => list.Title).Where
(list => list.BaseType == BaseType.GenericList));
ctx.ExecuteQuery();
foreach (var list in lists)
Console.WriteLine(list.Title);
Console.ReadLine();
} 
بنابراین برای ایجاد یک کامپوننت می‌توانیم به اینصورت عمل کنیم:
var app = angular.module("dntModule", []);
app.component("pmApp", {
template: `Hello this is a simple component`
}); همانطور که مشاهده می‌کنید تابع component دو پارامتر را از ورودی دریافت خواهد کرد؛ نام کامپوننت و یک شیء برای تعیین تنظیمات کامپوننت. نام کامپوننت در اینجا به صورت camel case تعریف شده است؛ که در واقع یک convention برای Angular است. در اینحالت برای استفاده‌ی از کامپوننت باید به اینصورت عمل کنیم:
<pm-app></pm-app>
در قسمت تنظیمات کامپوننت، در ساده‌ترین حالت یک template تعیین شده‌است که بیانگر نحوه‌ی رندر شدن یک کامپوننت می‌باشد. در اینحالت وقتی انگیولار به تگ فوق برسد، یک کامپوننت با نام pmApp را بارگذاری خواهد کرد.
ایجاد یک کامپوننت ساده
در ادامه می‌خواهیم یک کامپوننت ساده را جهت نمایش یکسری URL درون صفحه طراحی کنیم. ساختار صفحه index.html به صورت زیر خواهد بود:
<html ng-app="DNT">
<head>
<meta charset="UTF-8">
<title>Using Angular Component</title>
<link rel="stylesheet" href="bower_components/bootstrap/dist/css/bootstrap.css">
<link rel="stylesheet" href="bower_components/font-awesome/css/font-awesome.min.css">
</head>
<body>
<div class="container">
<div class="row">
<div class="col-md-3">
<dnt-widget></dnt-widget>
</div>
</div>
</div>
<script src="bower_components/angular/angular.js"></script>
<script src="scripts/app.js"></script>
<script src="scripts/components/dnt-widget.component.js"></script>
</body>
</html> در اینجا ابتدا توسط دایرکتیو ng-app، به Angular، ماژول‌مان را معرفی کرده‌ایم. سپس مداخل بوت‌استرپ و کتابخانه‌ی font-awesome را مشاهده می‌کنید. در ادامه، کتابخانه‌ی Angular و همچنین فایل app.js جهت معرفی ماژول برنامه معرفی شده‌است. در نهایت نیز یک فایل در مسیر ذکر شده برای قرار دادن کدهای کامپوننت در مسیر scripts/components اضافه شده‌است.
همانطور که ملاحظه می‌کنید، کامپوننت‌مان به صورت یک تگ سفارشی، درون صفحه قرار گرفته است:
<dnt-archive></dnt-archive>
در ادامه باید به Angular، نحوه‌ی تعریف این کامپوننت را اعلام کنیم. بنابراین یک فایل جاوا اسکریپتی را با نام dnt-widget.component، با محتویات زیر ایجاد کنید:
(function () {
"use strict";
var app = angular.module("DNT");
function DntArchiveController() {
var model = this;
model.panel = {
title: "Panel Title",
items: [
{
title: "Dotnettips", url: "https://www.dntips.ir"
},
{
title: "Google", url: "http://www.google.con"
},
{
title: "Yahoo", url: "http://www.yahoo.con"
}
]
};
};
app.component("dntWidget", {
templateUrl: '/scripts/components/dnt-widget.component.html',
controllerAs: "model",
controller: DntArchiveController
});
} ()); توضیح کدهای فوق:
همانطور که مشاهده می‌کنید، برای پارمتر دوم کامپوننت، سه پراپرتی را تعیین کرده‌ایم:
templateUrl: به کمک این پراپرتی به Angular گفته‌ایم که محتوای قالب این کامپوننت، درون یک فایل HTML مجزا قرار دارد و به صورت linked template می‌باشد.
controllerAs: یکی از مزایای استفاده از کامپوننت‌ها، استفاده از controller as syntax می‌باشد. لازم به ذکر است اگر این پراپرتی را مقداردهی نکنیم، به صورت پیش‌فرض مقدار ctrl$ در نظر گرفته خواهد شد.
controller: مزیت دیگر کامپوننت‌ها، استفاده از کنترلرها است. با استفاده از این پراپرتی، یک کنترلر را برای کامپوننت‌مان رجیستر کرده‌ایم. در نتیجه زمانیکه‌ی Angular می‌خواهد کامپوننت‌مان را نمایش دهد، تابع تعریف شده برای این پراپرتی، جهت ایجاد یک controller instance فراخوانی خواهد شد. بنابراین هر پراپرتی یا تابعی که برای این controller instance تعریف کنیم، به راحتی درون ویوی آن جهت اعمال بایندینگ در دسترس خواهد بود (در نتیجه نیازی به scope$ نخواهد بود).
درون کنترلر نیز برای راحتی کار و همچنین به عنوان یک best practice، مقدار this را توسط یک متغیر با نام model، کپچر کرده‌ایم. در اینجا یک شیء را با نام panel نیز به مدل اضافه کرده‌ایم.
محتویات تمپلیت:
<div class="panel panel-default">
<div class="panel-heading">
<h3 class="panel-title">
<span class="fa fa-archive"></span>
{{ model.panel.title}}
</h3>
</div>
<ul class="list-group">
<li class="list-group-item" ng-repeat="item in model.panel.items">
<span class="fa fa-industry"></span>
<a href="{{ item.url }}">{{ item.title }}</a>
</li>
</ul>
</div> ویوی کامپوننت پیچیدگی خاصی ندارد. همانطور که مشاهده می‌کنید یک پنل بوت‌استرپی را ایجاد کرده‌ایم که مقدار عنوان آن و همچنین آیتم‌های آن، از شیء اتچ شده به مدل دریافت خواهند شد. بنابراین اکنون اگر برنامه را اجرا کنید، خروجی کامپوننت را به اینصورت مشاهده خواهید کرد:
همانطور که مشاهده می‌کنید استفاده از کامپوننت‌ها در Angular 1.5 در مقایسه با ایجاد دایرکتیوها و کنترلرها خیلی ساده‌تر است. در واقع امکانات این API جدید تنها به مثال فوق ختم نمی‌شود؛ بلکه این API یک سیستم مسیریابی جدید را نیز معرفی کرده است که در قسمت‌های بعدی به آن نیز خواهیم پرداخت.
جهت تکمیل بحث نیز یک تقویم شمسی ساده را در اینجا قرار داده‌ام. می‌توانید جهت مرور بحث جاری به کدهای آن مراجعه کنید. البته هدف از تعریف این پروژه تنها یک مثال ساده برای معرفی کامپوننت‌ها بود و طبیعتاً باگ‌های زیادی دارد. اگر مایل بودید می‌توانید در توسعه‌ی آن مشارکت نمائید.
کدهای این قسمت را نیز از اینجا می‌توانید دریافت کنید.
@page "/demoHotel"
<div class="col-12">
<h4 class="text-info">Hotel Rooms</h4>
<span>Rooms Selected - @SelectedRooms</span>
</div>
@foreach (var room in Rooms)
{
<IndividualRoom Room="room"></IndividualRoom>
}
@code{
int SelectedRooms;
void RoomSelectionCounterChanged(bool isRoomSelected)
{
if (isRoomSelected)
{
SelectedRooms++;
}
else
{
SelectedRooms--;
}
}
// ...
} <input type="checkbox" @onchange="RoomCheckBoxSelectionChanged" />
@code
{
//...
[Parameter]
public EventCallback<bool> OnRoomCheckBoxSelection { get; set; }
async Task RoomCheckBoxSelectionChanged(ChangeEventArgs e)
{
await OnRoomCheckBoxSelection.InvokeAsync((bool)e.Value);
}
} 
@foreach (var room in Rooms)
{
<IndividualRoom OnRoomCheckBoxSelection="RoomSelectionCounterChanged" Room="room"></IndividualRoom>
} <div class="bg-light border p-2 col-5 offset-1 mt-2"
@onclick="args => AmenitySelectionChanged(args, Amenity.Name)">
<h4 class="text-secondary">Amenity - @Amenity.Id</h4>
@Amenity.Name<br />
@Amenity.Description<br />
</div>
@code
{
[Parameter]
public BlazorAmenity Amenity { get; set; }
[Parameter]
public EventCallback<string> OnAmenitySelection { get; set; }
protected async Task AmenitySelectionChanged(MouseEventArgs e, string name)
{
await OnAmenitySelection.InvokeAsync(name);
}
} 
@onclick="args => AmenitySelectionChanged(args, Amenity.Name)"
@page "/demoHotel"
@foreach (var amenity in AmenitiesList)
{
<IndividualAmenity OnAmenitySelection="AmenitySelectionChanged" Amenity="amenity"></IndividualAmenity>
}
<div class="col-12">
<p class="text-secondary"> Selected Amenity : @SelectedAmenity </p>
</div>
@code{
string SelectedAmenity = "";
void AmenitySelectionChanged(string amenity)
{
SelectedAmenity = amenity;
}
} 