پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
نحوه نمایش ستونی خاص
شبیه به گزارش دفتر کل هست:
مانده هر ردیف = مانده ردیف قبل + مبلغ بدهکار ردیف جاری - مبلغ بستانکار ردیف جاری
نحوه پیاده سازی این گزارش با PdfReport:
خروجی نهایی:


مطالب
تبادل داده ها بین لایه ها- قسمت دوم

قسمت اول : تبادل داده‌ها بین لایه ها- قسمت اول  

روش دوم: Uniform(Entity classes)

روش دیگر پاس دادن داده‌ها، روش uniform  است. در این روش کلاس‌های Entity، یک سری کلاس ساده به همراه یکسری Property ‌های Get و Set می‌باشند. این کلاس‌ها شامل هیچ منطق کاری نمی‌باشند. برای مثال کلاس CustomerEntity که دارای دو Property ، Customer Name  و Customer Code می‌باشد. شما می‌توانید تمام Entity ‌ها را به صورت یک پروژه‌ی مجزا ایجاد کرده و به تمام لایه‌ها رفرنس دهید. 


public class CustomerEntity
{
    protected string _CustomerName = "";
    protected string _CustomerCode = "";
    public string CustomerCode
    {
        get { return _CustomerCode; }
        set { _CustomerCode = value; }
    }
    public string CustomerName
    {
        get { return _CustomerName; }
        set { _CustomerName = value; }
    }
}

خوب، اجازه دهید تا از CustomerDal شروع کنیم. این کلاس یک Collection از CustomerEntity  را بر می‌گرداند و همچنین یک CustomerEntity را برای اضافه کردن به دیتابیس . توجه داشته باشید که لایه Data Access وظیفه دارد تا دیتای دریافتی از دیتابیس را به CustomerEntity تبدیل کند. 

public class CustomerDal
{
    public List<CustomerEntity> getCustomers()
    {
        // fetch customer records
        return new List<CustomerEntity>();
    }
    public bool Add(CustomerEntity obj)
    {
        // Insert in to DB
        return true;
    }
}

لایه Middle از CustomerEntity ارث بری می‌کند و یکسری operation را  به entity class اضافه خواهد کرد. داده‌ها در قالب Entity Class به لایه Data Access ارسال می‌شوند و در همین قالب نیز بازگشت داده می‌شوند. این مسئله در کد ذیل به روشنی مشاهده می‌شود. 

public class Customer : CustomerEntity
{
   
    public List<CustomerEntity> getCustomers()
    {
        CustomerDal obj = new CustomerDal();
        
        return obj.getCustomers();
    }
    public void Add()
    {
        CustomerDal obj = new CustomerDal();
        obj.Add(this);
    }
}

لایه UI هم با تعریف یک Customer و فراخوانی operation ‌های مربوط به آن، داده‌ی مد نظر خود را در قالب CustomerEntity بازیابی خواهد کرد. اگر بخواهیم عمکرد روش uniform را خلاصه کنیم باید بگوییم، در این روش دیتای رد و بدل شده‌ی مابین کلیه لایه‌ها با یک ساختار استاندارد، یعنی Entity پاس داده می‌شوند.

مزایا و معایب روش uniform

مزایا

·Strongly typed به صورت  در تمامی لایه‌ها قابل دسترسی و استفاده می‌باشد. 

· به دلیل اینکه از ساختار عمومی Entity  استفاده می‌کند، بنابراین فقط یکبار نیاز به تبدیل داده‌ها وجود دارد. به این معنی که کافی است یک بار دیتای واکشی شده از دیتابیس را به یک ساختار Entity تبدیل کنید و در ادامه بدون هیچ تبدیل دیگری از این Entity استفاده کنید.

معایب

· تنها مشکلی که این روش دارد، مشکلی است به نام Double Loop . هنگامیکه شما در مورد کلاس‌های entity بحث می‌کنید، ساختار‌های دنیای واقعی را مدل می‌کنید. حال فرض کنید شما به دلیل یکسری مسایل فنی دیتابیس خود را Optimize  کرده اید. بنابراین ساختار دنیای واقعی با ساختاری که شما در نرم افزار مدل کرده‌اید متفاوت می‌باشد. بگذارید یک مثال بزنیم؛ فرض کنید که یک customer دارید، به همراه یکسری Address. همان طور که ذکر کردیم، به دلیل برخی مسایل فنی ( denormalized ) به صورت یک جدول در دیتا بیس ذخیره شده است. بنابراین سرعت واکشی اطلاعات بیشتر است. اما خوب اگر ما بخواهیم این ساختار را در دنیای واقعی بررسی کنیم، ممکن است با یک ساختار یک به چند مانند شکل ذیل برخورد کنیم. 

بنابراین مجبوریم یکسری کد جهت این تبدیل همانند کد ذیل بنویسیم.

foreach (DataRow o1 in oCustomers.Tables[0].Rows)
{
    obj.Add(new CustomerEntyityAddress()); // Fills customer
    foreach (DataRow o in oAddress.Tables[0].Rows)
    {
        obj[0].Add(new AddressEntity()); // Fills address
    }
}


نظرات مطالب
بررسی تغییرات ASP.NET MVC 5 beta1
- نکات مهم Bootstrap رو ما در سایت جاری بررسی کردیم و الزاما برای استفاده از آن نیازی به MVC5 نیست. همین الان در MVC4 هم می‌تونید ازش استفاده کنید. ولی درکل هر وقت مایکروسافت دست روی چیزی می‌گذارد، مزیتش تهیه حداقل 20 جلد کتاب جدید در مورد CSS و Bootstrap و طراحی است که در نهایت برای دنیای وب، از لحاظ بالا رفتن کیفیت کارهای انجام شده، بسیار مفید خواهد بود.
- در کل این به روز رسانی برای مدیریت و دریافت تغییرات انجام شده اخیر بسیار مناسب خواهد بود (تمام اجزای MVC مانند اسکریپت‌های اعتبارسنجی سازگار با نسخه جدید jQuery، فشرده سازهای CSS و JS، قسمت‌های مرتبط با SignalR و Web API همین Owin ایی که نامبردید، مرتبا به روز می‌شوند). حداقل دیگر نیازی به دریافت چند گیگ به روز رسانی VS 2012 نیست و به یکباره می‌شود تمام آن‌ها را در VS 2013 داشت.
- همچنین با توجه به سورس باز بودن MVC، دنبال کردن History سورس کنترل آن‌ها در جهت مشاهده تغییرات انجام شده ضروری است. یعنی صرفا نباید در منوها یا صفحه دیالوگ‌های جدید به دنبال تغییرات بود. اگر تغییرات سورس کنترل را بررسی کنید مواردی مانند MVC Attribute Routing، رفع تعدادی از باگ‌های Razor parser و تغییرات گسترده‌ای در Web API انجام شده (بیشتر موارد مرتبط به Web API است).
نظرات مطالب
EF Code First #12
- ابتدای کار یک روش غلط رو شروع کرده، بعد اواسط کار اون رو نقد کرده و رد.
- چون از لایه سرویس استفاده نکرده کل منطق کار رو برده داخل کنترلرها.
- از تزریق وابستگی‌ها استفاده نکرده، بنابراین برخلاف شکلی که در ابتدای کار گذاشته، کنترلرهاش رو نمی‌تونه مستقل از یک سری کلاس کاملا مشخص، تست کنه.
- الگوی مخزنی که ارائه داده در این مثال ساده کار می‌کنه اما اگر قرار باشه با چند موجودیت کار کرد و نتیجه رو ترکیب، کارآیی خوبی نداره چون خیلی از قابلیت‌های ذاتی EF مثل کوئری‌های به تاخیر افتاده (deferred LINQ queries) در اینجا قابل پیاده سازی نیست. اگر هم بخوان این رو اضافه کنن باید به لایه مخزن خروجی IQueryable اضافه کنن که به یک طراحی نشتی دار خواهند رسید چون انتهای کار با خروجی IQueryable کاملا باز باقی می‌ماند (نمونه‌اش متد Get ایی است که طراحی کرده).
یا یکی دیگر از اهداف ظاهری لایه مخزن، امکان تعویض آن در صورت نیاز است و مثلا کوچ به یک ORM دیگر. دنیای واقعی: include ایی که اینجا تعریف شده فقط در EF وجود خارجی دارد یا یک سری از نکات دیگر بکار گرفته شده در این الگوی مخزن. (در قسمت 11 سری EF سایت بحث شده)
- در مثالی که زده باگ امنیتی وجود دارد. متد Updateاش به دلیل عدم استفاده از ViewModel آسیب پذیر هست. (در این مورد در سری MVC بحث شده)
نظرات مطالب
استفاده وسیع مایکروسافت از Silverlight در پروژه‌های جدید خود
وین فرمز در دنیای WPF در حد فقط یکی از حالت‌های طرح بندی آن به نام Canvas است (چندین سیستم طرح بندی دارد ...). Silverlight هم برادر کوچکتر WPF محسوب می‌شود. بنابراین اگر موردی را بتوان با winforms پیاده سازی کرد و با WPF و Silverlight خیر، بشنوید اما باور نکنید. صد البته Silverlight محدود است به sandbox مرورگر و دسترسی امنیتی آن در این حد است اما قابلیت اجرای خارج از مرورگر با سطح دسترسی بالاتر (پس از تائید کاربر را هم دارد). دسترسی کاملی به WCF دارد و همچنین نسخه‌ی 4 آن قابلیت تعامل با اشیاء COM را هم دارد (این کنترل پنل‌های مدیریتی تحت وب از همین دو مورد اخیر ناشی می‌شوند + قابلیت‌های پاور شل جدید ویندوز سرور که دسترسی از راه دور را ساده‌تر کرده).
علت استفاده اصلی از سیلورلایت هم پایین آوردن زمان، هزینه و همچنین سادگی توسعه است. (به این موارد در مقاله‌ای که آدرس دادم اشاره شده ...)

ضمنا تکلیف MVC مشخص است (حداقل بعد از سه نگارش آن). نسخه‌ی بعدی Winforms هم تاجایی که عنوان شده قرار است چندین قابلیت MVC مانند Model binders و validation آن‌را به ارث ببرد.

پ.ن.
بین ماکرو و میکرو تفاوت از زمین تا آسمان است.
مطالب
توصیه هایی در استفاده از NGEN
یکی از مسائل ربز و فنی در دنیای .NET  استفاده یا عدم استفاده از NGEN است. در مقاله کوتاه زیر بهترین مکان‌های استفاده و عدم استفاده از آن را در چند بند خلاصه می‌کنم:

کجا از NGEN استفاده کنیم؟
  • برنامه هایی که مقدار زیادی کد مدیریت شده قبل از نمایش فرم برنامه دارند. مانند برنامه Blend که مقدار زیادی کد در شروع برنامه دارد. استفاده از ngen می‌تواند باعث افزایش کارایی و سرعت اجرای برنامه شود
  • فریم ورک ها، dll‌ها و کامپوننت‌های عمومی: کد‌های تولید شده توسط JIT قابل اشتراک بین برنامه‌های مختلف نیستند ولی NGEN قابل اشتراک مابین برنامه‌های مختلف می‌باشد. بنابراین اگر کامپوننتی دارید که در بین برنامه‌های مختلف مشترک استفاده می‌شود، این کار می‌تواند سرعت شروع برنامه‌ها را بالا برده استفاده از منابع سیستم را کاهش دهد
  • برنامه هایی که در terminal server‌ها استفاده می‌شوند: توضیح فوق در مورد این برنامه‌ها نیز صادق است.
کجا از NGEN استفاده نکنیم؟
  • برنامه‌های کوچک: عملا سرعت JIT آن قدر بالا است که NGEN کار را کندتر خواهد کرد!
  • برنامه‌های سروری که سرعت شروع آن مهم نیست: برنامه‌ها یا dll هایی که سرعت شروع آنها مهم نیست، اگر NGEN نشوند سرعت بیشتری برای شما به ارمغان خواهند داشت چون JIT در هنگام اجرا، کد را بهینه می‌کند ولی NGEN این کار را انجام نمی‌دهد. 
چند نکته دیگر که باید در نظر داشته باشید این است که قرار نیست NGEN مثل یک جادوگر کد شما را جادو کند که سریع‌تر اجرا شود. تنها کد را از قبل به کد native مربوط به معماری cpu شما کامپایل خواهد کرد که شروع اجرای آن سریع‌تر شود. البته این جادوگر :) قربانی هم می‌خواهد. قربانی آن optimization‌های داخلی JIT است که در برنامه شما اعمال نخواهد شد. بنابراین در رابطه با استفاده از NGEN نهایت دقت را به خرج دهید.
مطالب
پیاده سازی رخداد گردانهای یک شیء در الگوی MVP
یکی از ضروریات دنیای برنامه نویسی امروز، داشتن یک الگوی مناسب می‌باشد. یکی از الگوهای مناسب برای وب فرم‌ها، استفاده از الگوی MVP است.
اگر در خلال پیاده سازی، گاهی اوقات نیاز به handle کردن رخدادها را داشته باشید بدین منظور به روش زیر عمل می‌کنیم:
(توجه: شیء مورد نظر ما در این پست RadGrid از کنترلهای Telerik در نظر گرفته شده است.)
// ASPX page
<telerik:RadGrid ID="RadGrid1" runat="server"></telerik:RadGrid>
// Asp.Net Code Behind
protected void Page_Load(object sender, EventArgs e)
{
    GridPresenter presenter = new GridPresenter(this);
}
// view interface
public interface IGridView 
{
    Telerik.Web.UI.RadGrid myGrid { get; }
}
// presenter
protected readonly IGridView _view;
public GridPresenter(IGridView view)
{
    _view = view;
    _view.myGrid.UpdateCommand += new Telerik.Web.UI.GridCommandEventHandler(onUpdateCommand);
    _view.myGrid.InsertCommand += new Telerik.Web.UI.GridCommandEventHandler(onInsertCommand);
    _view.myGrid.EditCommand += new Telerik.Web.UI.GridCommandEventHandler(onEditCommand);
}
private void onUpdateCommand(object sender, Telerik.Web.UI.GridCommandEventArgs e)
{
    // Code for updating 
}
private void onInsertCommand(object sender, Telerik.Web.UI.GridCommandEventArgs e)
{
    // Code for inserting
}
private void onEditCommand(object sender, Telerik.Web.UI.GridCommandEventArgs e)
{
    // Code for editcommand
}
مطالب
زیر نویس فارسی ویدیوهای ساخت برنامه‌های مترو توسط سی شارپ و XAML - قسمت سوم

زیرنویس‌های فارسی قسمت سوم «Building Windows 8 Metro Apps in C# and XAML» را از اینجا و یا اینجا می‌تونید دریافت کنید.

لیست سرفصل‌های قسمت سوم به شرح زیر است:

Controls  00:48:08 
WinRT provides numerous XAML controls, which act as the building blocks of your applications.
Some of these will be familiar, while some are new to Metro.
Introduction
Command Controls
Demo: Application Bar
Context Menus
Demo: Context Menus
Application Settings
CheckBox, RadioButton, and ToggleSwitch
Progress Controls
Demo: Progress Controls
Displaying Text
Demo: Displaying Text
Text Entry
Sliders
Styling
WebView
UserControl
Summary

مطالبی که بیشتر در این سری بر روی آن‌ها تمرکز شده، مباحث صفحات لمسی و تغییرات کنترل‌های ویندوز 8 جهت سازگاری با این مساله است. بنابراین در این سری بیشتر از هرچیزی finger ، tap و touch را خواهید شنید. جایی که چند جا را می‌شود همزمان لمس کرد و با چندین انگشت همزمان کار کرد که نکات قابل توجهی را نسبت به دنیای تک بعدی ماوس به همراه دارد.

مطالب
خلاصه اشتراک‌های روز سه شنبه 19 مهر 1390