.NET Tips | جستجوها: نتایج مشابه «تنظیم عناصر گزارش»، صفحه: ۴

مطالب

آموزش LINQ بخش ششم - عملگرهای پرس و جو قسمت اول

عملگرهای استاندارد پرس و جو

در یک طبقه بندی کلی، عملگرهای پرس و جو بر اساس ورودی و خروجی آنها به سه دسته تقسیم می‌شوند:
1- نتیجه‌ی توالی ورودی، بصورت یک توالی، به خروجی ارسال می‌شود.
2- نتیجه‌ی توالی ورودی، بصورت یک عنصر یکتا و واحد به خروجی ارسال می‌شود.
3- اثری از ورودی در توالی خروجی وجود ندارد (این عملگرها عناصر خودشان را تولید می‌کنند).

دسته‌ی آخر شاید کمی عجیب به نطر برسد. این عملگرها هیچ توالی ورودی را دریافت نمی‌کنند. مثلا می‌توان از طریق این عملگر‌ها، یک توالی از اعداد صحیح را تولید کرد.
تقسیم بندی عملگرهای پرس و جو بر اساس عملکرد به صورت زیر می‌باشد :

محدود کننده (Restriction)

where

بازتابی (Projection)

Select,SelectMany

جداکننده (Partitioning)

Take,Skip,TakeWhile,SkipWhile

مرتب سازی (Ordering)

OrderBy,OrderByDescending,ThenBy,ThenByDescending,Reverse

گروه بندی (Grouping)

GroupBy

مجموعه (Set)

Concat,Union,Intersect,Except

تبدیل (Conversion)

ToArray,ToList,ToDictionary,ToLookup,OfType,Cast

عنصر(Element)

First,FirstOrDefault,Last,LastOrDefalt,Single,SingleOrDefault

عنصر در (ElementAt)

ElementAtOrDefault,DefaultIfEmpty

تولید (Generation)

Empty,Range,Report

کمی (Quantifier)

Any,All,Contains,SequenceEqual

مجموعه (Aggregate)

Count,LongCount,Sum,Min,Max,Average,Aggregate

اتصال (Join)

Join,GroupJoin,Zip

در این مطلب عملگرهای محدود کننده، بازتابی و جداکننده، بررسی خواهند شد. بعد از معرفی هر عملگر، معادل عبارت‌های پرس و جوی آنها نیز معرفی خواهند شد.

عملگرهای محدود کننده (Restriction Operators)

این عملگرها یک توالی ورودی را دریافت و یک توالی محدود شده یا به بیان دیگر فیلتر شده را تولید می‌کنند. عناصر توالی خروجی، عناصری هستند که با فیلتر اعمال شده مطابقت دارند.

Where
این عملگر، عناصری را به خروجی ارسال می‌کند که با گزاره‌ی (Predicate) تعریف شده مطابقت داشته باشند.
نکته : گزاره (Predicate) تابعی است که اگر شرط آن تامین شود، مقدار true و در غیر اینصورت مقدار false را باز می‌گرداند.
مثال :

 Ingredient[] ingredients =
{
   new Ingredient{Name = "Sugar", Calories=500},
   new Ingredient{Name = "Egg", Calories=100},
   new Ingredient{Name = "Milk", Calories=150},
   new Ingredient{Name = "Flour", Calories=50},
   new Ingredient{Name = "Butter", Calories=200},
};

IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.Where(x => x.Calories >= 200);
foreach (var ingredient in query)
{
   Console.WriteLine(ingredient.Name);
}

در کد فوق از عملگر where استفاده شده است. گزاره‌ی (x=>x.Calories>=200) به ازای هر غذایی که کالری آن مساوی یا بزرگتر از 200 باشد، مقدار true را باز می‌گرداند.
خروجی کد بالا:

 Sugar
Butter

عملگر where امضای دیگری دارد که اندیس عنصر ورودی توالی را نیز می‌پذیرد. در مثال قبل، اندیس Sugar برابر 0 و اندیس Butter برابر 4 است. پرس و جوی زیر خروجی مشابه مثال قبل را تولید می‌کند.

 IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.Where((ingredient, index) => ingredient.Name == "Sugar" || index == 4);

گزاره نوشته شده در این پرس و جو از نوع <Func<Ingredient,int,bool خواهد بود و پارامتر int، اندیس عنصر در توالی ورودی می‌باشد.

پیاده سازی توسط عبارت‌های پرس و جو
در روش عبارت‌های پرس و جو، کلمه‌ی کلیدی where به‌همراه یک عبارت منطقی در پرس و جو ظاهر می‌شود:

 IEnumerable<Ingredient> gueryExpression =
from i in ingredients
where i.Calories >= 200
select i;

عملگرهای بازتاب (Projection Operators)
عملگرهای پرس و جوی بازتابی، یک توالی ورودی را دریافت و با تبدیل عناصر آنها، یک توالی خروجی را تولید می‌کنند.

Select
عملگر پرس و جوی select هر عنصر توالی ورودی را به یک عنصر در توالی خروجی تبدیل می‌کند. تعداد عناصر ورودی و خروجی در این حالت یکسان می‌باشند.
پرس و جوی زیر عناصر توالی ورودی Ingredient را به عناصر رشته‌ای در توالی خروجی بازتاب می‌کند. عبارت Lambda تعریف شده، نحوه‌ی بازتاب عناصر را مشخص می‌کند (هر عنصر ingredient به یک عنصر رشته‌ای بازتاب می‌شود):

 IEnumerable<string> query = ingredients.Select(x => x.Name);

می‌توان توالی خروجی با عناصر صحیح را نیز تولید کرد:

 IEnumerable<int> query = ingredients.Select(x => x.Name.Length);

در عملیات بازتاب می‌توان یک شیء جدید را در توالی خروجی ایجاد کرد. در کد زیر عناصر Ingredient به یک عنصر جدید از نوع IngredientNameAndLenght بازتاب شده است.

class IngredientNameAndLength
{
    public string Name { get; set; }
    public int Length { get; set; }
    public override string ToString()
    {
      return Name + " " + Length;
    }
}

IEnumerable<IngredientNameAndLength> query = ingredients.Select(x =>
new IngredientNameAndLength
{
   Name = x.Name,
   Length = x.Name.Length
});

پرس و جوی بالا را می‌توان به شکل نوع‌های بی نام نیز بازنویسی کرد. باید دقت شود که نوع بازگشتی این پرس و جو باید از نوع var باشد.

var query = ingredients.Select(x =>
new
{
   Name = x.Name,
   Length = x.Name.Length
});

خروجی کد بالا به شکل زیر است :

{ Name = Sugar, Length = 5 }
{ Name = Egg, Length = 3 }
{ Name = Milk, Length = 4 }
{ Name = Flour, Length = 5 }
{ Name = Butter, Length = 6 }

پیاده سازی توسط عبارت‌های پرس و جو
کلمه‌ی کلیدی select در عبارت‌های پرس و جو، به شکل زیر استفاده می‌شود:

var query = from i in ingredients
select new
{
    Name=i.Name,
    Length=i.Name.Length
};

SelectMany
برعکس دستور select که به ازای هر عنصر در توالی ورودی، یک عنصر را در توالی خروجی بازتاب می‌کرد، دستور SelectMany ممکن است تعداد عناصر کمتر و یا بیشتری را در توالی خروجی بازتاب کند (انتخاب مقادیر یک مجموعه از مجموعه‌ی دیگر).
عبارت Lambda نوشته شده در عملگر Select، یک مقدار را باز می‌گرداند. اما عبارت Lambda نوشته شده در عملگر SelectMany، یک توالی فرزند (Child Sequence) را ایجاد می‌کند. توالی فرزند ممکن است حاوی تعداد مختلفی از عناصر به ازای هر عنصر در توالی ورودی باشد.
در مثال زیر عبارت Lambda یک توالی فرزند از کاراکتر‌ها ایجاد می‌کند (یک کاراکتر به ازای هر حرف از هر عنصر توالی ورودی). به‌طور مثال عنصر ورودی Sugar، پس از پردازش توسط عبارت Lambda، یک توالی فرزند با 5 عنصر 's','u','g','e','r' فراهم می‌کند. هر رشته‌ی در توالی Ingredient می‌تواند تعداد حروف متفاوتی داشته باشد. در نتیجه عبارت Lambda، توالی‌های فرزندی با طول‌های مختلف ایجاد می‌کند.
مثال:

string[] ingredients = {"Sugar","Egg","Milk","Flour","Butter"};
IEnumerable<char> query = ingredients.SelectMany(x => x.ToCharArray());
foreach (var item in query)
{
   Console.WriteLine(item);
}

خروجی مثال بالا :

 S
u
g
a
r
E
g
g
M
i
l
k
F
l
o
u
r
B
u
t
t
e
r

پیاده سازی توسط عبارت‌های پرس و جو
در روش عبارت‌های پرس و جو یک عبارت (clause) اضافی from برای تولید یک توالی فرزند به کار برده می‌شود. خروجی کد زیر مشابه کد قبلی است:

 string[] ingredients = {"Sugar","Egg","Milk","Flour","Butter"};
IEnumerable<char> query2 = from i in ingredients
from c in i.ToCharArray()
select c;

foreach (var item in query2)
{
   Console.WriteLine(item);
}

عملگرهای جداکننده (Partitioning Operators)
عملگر‌های جداکننده، یک توالی ورودی را دریافت و آنها را از هم جدا می‌کنند.

Take
عملگر Takeیک توالی ورودی را دریافت کرده و تعداد مشخصی از توالی را باز می‌گرداند.
مثال: عملگر Take، سه عضو اول توالی Ingredient را باز می‌گرداند:

 Ingredient[] ingredients =
{
   new Ingredient{Name = "Sugar", Calories=500},
   new Ingredient{Name = "Egg", Calories=100},
   new Ingredient{Name = "Milk", Calories=150},
   new Ingredient{Name = "Flour", Calories=50},
   new Ingredient{Name = "Butter", Calories=200},
};

IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.Take(3);
foreach (var ingredient in query)
{
   Console.WriteLine(ingredient.Name);
}

خروجی کد بالا :

 Sugar
Egg
Milk

همچون سایر عملگر‌های پرس و جو، عملگر Take هم می‌تواند بصورت زنجیروار استفاده شود. در مثال زیر ابتدا عملگر Where برای محدود کردن عناصر با شرطی خاص و سپس عملگر Take برای جدا کردن عناصر حاصل از نتیجه‌ی مرحله قبل مورد استفاده قرار گرفته است:

Ingredient[] ingredients =
{
   new Ingredient{Name = "Sugar", Calories=500},
   new Ingredient{Name = "Egg", Calories=100},
   new Ingredient{Name = "Milk", Calories=150},
   new Ingredient{Name = "Flour", Calories=50},
   new Ingredient{Name = "Butter", Calories=200},
};

IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.Where(x=>x.Calories>100).Take(2);
foreach (var ingredient in query)
{
   Console.WriteLine(ingredient.Name);
}

خروجی کد بالا :

Sugar
Milk

پیاده سازی توسط عبارت‌های پرس و جو
کلمه‌ی کلیدی (Key word) جایگزینی برای عملگر Take وجود ندارد، ولی می‌توان با ترکیب دو روش نوشتن پرس و جو، خروجی مورد نظر را تولید کرد:

 IEnumerable<Ingredient> query =
(from i in ingredients
  where i.Calories > 100
  select i).Take(2);
TakeWhile

عملگر TakeWhile بر عکس عملگر Take تعداد مشخصی را باز می‌گرداند . این عملگر تا زمانی که گزاره با عناصر مطابقت داشته باشد، اجرا می‌شود و در غیر اینصورت خاتمه پیدا می‌کند.
کد زیر تا زمانی که خصوصیت Calorie توالی ورودی بزرگتر و مساوی 100 باشد، عناصر را جدا می‌کند.

Ingredient[] ingredients =
{
   new Ingredient{Name = "Sugar", Calories=500},
   new Ingredient{Name = "Egg", Calories=100},
   new Ingredient{Name = "Milk", Calories=150},
   new Ingredient{Name = "Flour", Calories=50},
   new Ingredient{Name = "Butter", Calories=200},
};

IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.TakeWhile(x => x.Calories >= 100);
foreach (var ingredient in query)
{
   Console.WriteLine(ingredient.Name);
}

خروجی کد بالا :

 Sugar
Egg
Milk

همانطور که مشاهده می‌کنید، وقتی عملگر TakeWhile به عنصری می‌رسد که گزاره‌ی آن را نقض می‌کند، متوقف می‌شود (در اینجا Flour). در حالی که ممکن است عناصری بعد از Flour وجود داشته باشند که با گزاره‌ی TakeWhile تطابق داشته باشند.

پیاده سازی توسط عبارت‌های پرس و جو
برای این عملگر هم کلمه‌ی کلیدی (Key word) جایگزینی وجود ندارد و با ترکیب دو روش نوشتن پرس و جو نتیجه‌ی دلخواه حاصل می‌شود.

Skip
این عملگر تعداد مشخصی از عناصر را از ابتدای توالی نادیده گرفته و باقی عناصر را باز می‌گرداند.
کد زیر سه عضو اول توالی را نادیده گرفته و مابقی را باز می‌گرداند:

Ingredient[] ingredients =
{
   new Ingredient{Name = "Sugar", Calories=500},
   new Ingredient{Name = "Egg", Calories=100},
   new Ingredient{Name = "Milk", Calories=150},
   new Ingredient{Name = "Flour", Calories=50},
   new Ingredient{Name = "Butter", Calories=200},
};

IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.Skip(3);
foreach (var ingredient in query)
{
   Console.WriteLine(ingredient.Name);
}

خروجی کد بالا :

 Flour
Butter

پیاده سازی توسط عبارت‌های پرس و جو
برای این عملگر هم کلمه‌ی کلیدی (Key word) جایگزینی وجود ندارد و با ترکیب دو روش نوشتن پرس و جو، نتیجه‌ی دلخواه حاصل می‌شود.
با ترکیب عملگر Take و Skip می‌توان اطلاعات را به‌صورت صفحه بندی به کاربر ارائه کرد. مثال زیر این حالت را نشان می‌دهد.

IEnumerable<Ingredient> firstPage = ingredients.Take(2);
IEnumerable<Ingredient> secondPage = ingredients.Skip(2).Take(2);
IEnumerable<Ingredient> thirdPage = ingredients.Skip(4).Take(2);

Console.WriteLine("First Page : ");
foreach (var ingredient in firstPage)
{
   Console.WriteLine(" - " + ingredient.Name);
}

Console.WriteLine("Second Page : ");
foreach (var ingredient in secondPage)
{
   Console.WriteLine(" - " + ingredient.Name);
}

Console.WriteLine("Third Page : ");
foreach (var ingredient in thirdPage)
{
   Console.WriteLine(" - " + ingredient.Name);
}

خروجی کد بالا :

 First Page :
 - Sugar
 - Egg
Second Page :
 - Milk
 - Flour
Third Page :
 - Butter
SkipWhile

عملگر SkipWhile، مثل عملگر TakeWhile، از یک گزاره برای ارزیابی عناصر توالی استفاده می‌کند. این عملگر تا زمانیکه عناصر توالی، گزاره را نقض نکنند، عناصر را نادیده می‌گیرد.

مثال:

Ingredient[] ingredients =
{
   new Ingredient{Name = "Sugar", Calories=500},
   new Ingredient{Name = "Egg", Calories=100},
   new Ingredient{Name = "Milk", Calories=150},
   new Ingredient{Name = "Flour", Calories=50},
   new Ingredient{Name = "Butter", Calories=200},
};

IEnumerable<Ingredient> query = ingredients.SkipWhile(x => x.Name != "Milk");
foreach (var ingredient in query)
{
   Console.WriteLine(ingredient.Name);
}

خروجی کد بالا:

 Milk
Flour
Butter

‫۸ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۴۵

وحید نصیری

مطالب

نمایش درصد پیشرفت، Watermark و گزارشات چند ستونی در PdfReport

گزارشی را در نظر بگیرید با این نیازها:
می‌خواهیم
الف) یک Watermark قطری را بر روی تمام صفحات گزارش ظاهر کنیم.
ب) عدد‌های درصد پیشرفت یک ستون را به صورت میله‌ای نمایش دهیم.
ج) در هر صفحه بجای اینکه یک جدول، اطلاعات را نمایش دهد و تمام صفحه را پر کند، دو جدول در دو ستون کنار هم اینکار را انجام دهند تا در حین چاپ گزارش، در میزان تعداد صفحات مصرفی صرفه جویی صورت گیرد.
د) مقادیر true با چک مارک و موارد false با علامت ضربدر نمایش داده شوند.

یک چنین شکلی در نهایت مد نظر است:

روش انجام کار را توسط کتابخانه PdfReport در ادامه بررسی خواهیم کرد.
ابتدا کلاس مدل زیر را در نظر بگیرید:

namespace PdfReportSamples.Models
{
    public class Task
    {
        public int Id { set; get; }
        public string Name { set; get; }
        public int PercentCompleted { set; get; }
        public bool IsActive { set; get; }
    }
}

به این ترتیب یک کلاس فعالیت تعریف شده است که در آن نام فعالیت، درصد پیشرفت و همچنین درجریان بودن آن قابل تنظیم است. از این کلاس جهت تهیه منبع داده گزارش استفاده می‌شود:

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Drawing;
using iTextSharp.text;
using PdfReportSamples.Models;
using PdfRpt;
using PdfRpt.Core.Contracts;
using PdfRpt.Core.Helper;
using PdfRpt.FluentInterface;

namespace PdfReportSamples.ProgressReport
{
    public class ProgressReportPdfReport
    {
        private IPdfFont getWatermarkFont()
        {
            var watermarkFont = new GenericFontProvider(
                                        AppPath.ApplicationPath + "\\fonts\\irsans.ttf",
                                        Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot") + "\\fonts\\verdana.ttf");
            watermarkFont.Color = BaseColor.LIGHT_GRAY;
            watermarkFont.Size = 50;
            return watermarkFont;
        }

        public IPdfReportData CreatePdfReport()
        {
            return new PdfReport().DocumentPreferences(doc =>
            {
                doc.RunDirection(PdfRunDirection.RightToLeft);
                doc.Orientation(PageOrientation.Portrait);
                doc.PageSize(PdfPageSize.A4);
                doc.DocumentMetadata(new DocumentMetadata { Author = "Vahid", Application = "PdfRpt", Keywords = "Test", Subject = "Test Rpt", Title = "Test" });
                doc.DiagonalWatermark(new DiagonalWatermark
                {
                    Text = "نمایش درصد پیشرفت",
                    RunDirection = PdfRunDirection.RightToLeft,
                    Font = getWatermarkFont()
                });
            })
            .DefaultFonts(fonts =>
            {
                fonts.Path(AppPath.ApplicationPath + "\\fonts\\irsans.ttf",
                                  Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot") + "\\fonts\\verdana.ttf");
            })
            .PagesFooter(footer =>
            {
                footer.DefaultFooter(PersianDate.ToPersianDateTime(DateTime.Now, "/", true));
            })
            .PagesHeader(header =>
            {
                header.DefaultHeader(defaultHeader =>
                {
                    defaultHeader.Message("گزارش جدید ما");
                    defaultHeader.ImagePath(AppPath.ApplicationPath + "\\Images\\01.png");
                });
            })
            .MainTableTemplate(template =>
            {
                template.BasicTemplate(BasicTemplate.SilverTemplate);
            })
            .MainTablePreferences(table =>
            {
                table.ColumnsWidthsType(TableColumnWidthType.Relative);
                table.MultipleColumnsPerPage(new MultipleColumnsPerPage
                {
                    ColumnsGap = 20,
                    ColumnsPerPage = 2,
                    ColumnsWidth = 250,
                    IsRightToLeft = true,
                    TopMargin = 7
                });
            })
            .MainTableDataSource(dataSource =>
            {
                var listOfRows = new List<Task>();
                var rnd = new Random();
                for (int i = 0; i < 400; i++)
                {
                    listOfRows.Add(new Task
                    {
                        Id = rnd.Next(1000, 10000),
                        Name = "Task" + i,
                        PercentCompleted = rnd.Next(1, 100),
                        IsActive = rnd.Next(0, 2) == 1 ? true : false
                    });
                }
                dataSource.StronglyTypedList<Task>(listOfRows);
            })
            .MainTableColumns(columns =>
            {
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("rowNo");
                    column.IsRowNumber(true);
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(0);
                    column.Width(1);
                    column.HeaderCell("ردیف", captionRotation: 90);
                });

                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName<Task>(x => x.Id);
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(2);
                    column.HeaderCell("شماره فعالیت");
                });

                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName<Task>(x => x.Name);
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(2);
                    column.Width(3);
                    column.HeaderCell("فعالیت");
                });

                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName<Task>(x => x.PercentCompleted);
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(3);
                    column.Width(3);
                    column.HeaderCell("درصد پیشرفت");
                    column.ColumnItemsTemplate(template =>
                    {
                        template.ProgressBar(progressBarColor: Color.SkyBlue, showPercentText: true);
                        template.DisplayFormatFormula(obj =>
                        {
                            if (obj == null) return "% 0";
                            return "% " + obj.ToString();
                        });
                    });
                });

                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName<Task>(x => x.IsActive);
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(4);
                    column.Width(2);
                    column.HeaderCell("در جریان");
                    column.ColumnItemsTemplate(template =>
                    {
                        template.Checkmark(checkmarkFillColor: Color.Green, crossSignFillColor: Color.DarkRed);
                    });
                });
            })
            .MainTableEvents(events =>
            {
                events.DataSourceIsEmpty(message: "There is no data available to display.");
            })
            .Export(export =>
            {
                export.ToExcel();
            })
            .Generate(data => data.AsPdfFile(AppPath.ApplicationPath + "\\Pdf\\ProgressReportSample.pdf"));
        }
    }
}

توضیحات:

- همانطور که در کدهای فوق ملاحظه می‌کنید، برای تعریف یک watermark قطری در سراسر سند تولیدی، نیاز است در متد DocumentPreferences، تنظیمات DiagonalWatermark را مشخص کرد:

doc.DiagonalWatermark(new DiagonalWatermark
                {
                    Text = "نمایش درصد پیشرفت",
                    RunDirection = PdfRunDirection.RightToLeft,
                    Font = getWatermarkFont()
                });

در اینجا Text، متنی است که نمایش داده خواهد شد. تنظیم PdfRunDirection.RightToLeft برای نمایش صحیح متون فارسی الزامی است. همچنین این watermark نیاز به قلم مناسب و متفاوتی نسبت به قلم‌های پیش فرض گزارش نیز دارد:

        private IPdfFont getWatermarkFont()
        {
            var watermarkFont = new GenericFontProvider(
                                        AppPath.ApplicationPath + "\\fonts\\irsans.ttf",
                                        Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot") + "\\fonts\\verdana.ttf");
            watermarkFont.Color = BaseColor.LIGHT_GRAY;
            watermarkFont.Size = 50;
            return watermarkFont;
        }

قلم‌هایی از جنس IPdfFont را توسط کلاس توکار GenericFontProvider به نحوی که ملاحظه می‌کنید می‌توان ایجاد کرد.

- برای ستون بندی گزارش باید به متد MainTablePreferences رجوع نمود. در اینجا می‌توان تنظیمات دقیق ستون‌های گزارش را مشخص کرد:

table.MultipleColumnsPerPage(new MultipleColumnsPerPage
                {
                    ColumnsGap = 20,
                    ColumnsPerPage = 2,
                    ColumnsWidth = 250,
                    IsRightToLeft = true,
                    TopMargin = 7
                });

برای مثال در اینجا 2 ستون در هر صفحه تعریف شده است (ColumnsPerPage). فاصله بین این ستون‌ها 20 است (ColumnsGap). عرض هر ستون 250 درنظر گرفته شده (ColumnsWidth) و همچنین توسط تنظیم IsRightToLeft، سبب خواهیم شد تا جداول از راست به چپ شروع و در صفحه نمایش داده شوند. (اگر به شماره ردیف‌ها در شکل ابتدای بحث دقت کنید، ردیف 1 در سمت راست صفحه قرار دارد).

- برای نمایش درصد پیشرفت در یک سلول خاص تنها کافی است قالب مخصوص آن‌را انتخاب و مقدار دهی کنیم:

                    column.ColumnItemsTemplate(template =>
                    {
                        template.ProgressBar(progressBarColor: Color.SkyBlue, showPercentText: true);
                        template.DisplayFormatFormula(obj =>
                        {
                            if (obj == null) return "% 0";
                            return "% " + obj.ToString();
                        });
                    });

قالب از پیش تعریف شده ProgressBar، مقدار سلول جاری را دریافت و آن‌را تبدیل به یک میله افقی درصد پیشرفت می‌کند. همچنین در اینجا توسط DisplayFormatFormula، یک علامت درصد هم به متنی که قرار است نمایش داده شود، اضافه کرده‌ایم.

- نمایش چک مارک و علامت ضربدر نیز به همین منوال است. باید قالب مناسبی را برای آن انتخاب و اعمال کرد:

                    column.ColumnItemsTemplate(template =>
                    {
                        template.Checkmark(checkmarkFillColor: Color.Green, crossSignFillColor: Color.DarkRed);
                    });

قالب Checkmark نیز جزو قالب‌های از پیش تعریف شده PdfReport است و بر اساس گرافیک برداری کار می‌کند.

‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۰۴:۰۶

سالار ربال

مطالب

شروع کار با Apache Cordova در ویژوال استودیو #5

همانطور که در قسمت قبل گفته شد، در این قسمت با روش کار jQuery Mobile و plugin‌های مربوط به Cordova آشنا خواهیم شد.

تگ متای زیر برای تنظیمات مربوط به viewport است و برای jQuery Mobile توصیه می‌شود.

<!DOCTYPE html> 
<html> 
<head> 
<meta charset="utf-8"> 
<title>Title</title> 
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1">

device-width نشان می‌دهد که می‌خواهیم مقیاس محتوای ما به اندازه‌ی عرض دستگاه(device) مورد نظر باشد و initial-scale هم مقدار زوم را برای Web page ما مشخص می‌کند. شما می‌توانید با مقدار دهی user-scalable=no هم امکان تغییر زوم را به کاربر ندهید. این متا تگ را در تمام صفحات html خود بعد از تگ title قرار دهید.

روال کار jQuery Mobile

برای اینکه بتواند سند HTML ما را برای استفاده‌ی در موبایل بهینه کند، ابتدا آن را لود می‌کند و سپس بر اجزایی که با ویژگیdata-role علامت گذاری شده‌اند، CSS3 بهینه شده برای موبایل را اعمال می‌کند.

از آنجایی که مستندات jQuery Mobile به قدر کافی کامل هست، نیازی نیست تا در مورد تک تک آنها مثال بزنیم و از اصل مطلب دور شویم. در هر مثالی که زده خواهد شد، در صورت استفاده از ویجتی خاص، با آن آشنا خواهیم شد.

لیست کامل اتریبیوت‌های -data به همراه مقادیری که می‌پذیرند

دموی مربوط به ویجت‌ها

لیست تمام رخدادها

شما می‌توانید از امکانات Theme Roller برای شخصی سازی تم‌های مورد نیاز استفاده کنید.

لیست کامل کلاس‌های CSS

Cordova Plugins

از این قسمت http://plugins.cordova.io/#/viewAll و این قسمت http://plugreg.com/plugins می‌توانید سراغ پلاگین‌های مورد نیاز خود بگردید. برای مثال وارد بخش کانفیگ پروژه شده و از قسمت plugins و تب Core یکسری از پلاگین‌هایی را که در Cordova گنجانده شده است، مشاهده می‌کنید. با کلیک بر روی دکمه‌ی Add می‌توانید آن را دانلود کرده و از API‌های آن استفاده کنید.

برای مثال پلاگین Notification را به پروژه اضافه می‌کنم. سپس یک فایل js را با نام custom.js به فولدر scripts در ریشه پروژه اضافه کرده و محتوای فایل‌های index.html , custome.js را به شکل زیر در نظر می‌گیرم:

$(function() {
    $("#alert").on('tap', function(event) {
        navigator.notification.alert("اطلاعات ذخیره شد",null, "alert", "تایید");
    });

    $("#prompt").on('tap', function(event) {
        navigator.notification.prompt("برای تائید نام خود را وارد کنید", onPrompt, "prompt", "تایید", "لغو"],"نام خود"]);
    });

    function onPrompt(results) {
        navigator.notification.alert(results.buttonIndex + "\n" + results.input1, null);
    }
    $("#confirm").on('tap', function(event) {
        navigator.notification.confirm("حذف انجام شود؟", onConfirm, "confirm", ["بله", "خیر", "نمیدانم"]);
    });

    function onConfirm(buttonIndex) {
        navigator.notification.alert(buttonIndex , null);
    }
    $("#beep").on('tap', function(event) {
        navigator.notification.beep(1);
    });

});

رخداد tap زمانی صادر می‌شود که کاربر، دکمه‌ی مورد نظر را لمس کند و یکی از رخداد‌های jQuery Mobile می‌باشد. بعد از نصب پلاگین Notification، با استفاده از navigator.notification می‌توانید به متد‌های مورد نظر که در بالا مشخص است، دسترسی پیدا کنید.

برای آشنایی با این پلاگین می‌توانید داکیومنت آن را مطالعه کنید.

در کد بالا با استفاده از متد‌های callback توانسته‌ایم اطلاعاتی در مورد نوع عملکرد کاربر با notification ما بدست آوریم.

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <meta charset="utf-8" />
    <title>CordovaApp01</title>
   <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1"/> 
    <!-- CordovaApp01 references -->
    <link href="css/index.css" rel="stylesheet" />
    <link href="jquery.mobile.rtl/css/themes/default/rtl.jquery.mobile-1.4.0.css" rel="stylesheet" />
</head>
<body>
<div data-role="page" id="page1">
    <div data-role="header">
        <h2>
            تست پلاگین Notification
        </h2>
    </div>
    <div data-role="content">
        <a href="#page2" data-transition="pop" data-rel="dialog" data-role="button" data-inline="true" data-icon="back">page 2</a>
       
        <button data-role="button" id="alert" data-inline="true" >alert</button>
        <button data-role="button" id="confirm" data-inline="true">confirm</button>
        <button data-role="button" id="beep" data-inline="true" >beep</button>
        <button data-role="button" id="prompt" data-inline="true" >prompt</button>

    </div>
    <div data-role="footer">
        <h2>من فوتر هستم</h2>
    </div>
</div>
    <div data-role="page" id="page2">
        <div data-role="header">
            <h1>Header</h1>
        </div>
        <div data-role="content">
            Content
        </div>
        <div data-role="footer">
            <h1>Footer</h1>
        </div>
    </div>
<!-- Cordova reference, this is added to your app when it's built. -->
    <script src="scripts/jquery-2.1.3.min.js"></script>
    <script src="cordova.js"></script>
    <script src="scripts/platformOverrides.js"></script>
    <script src="scripts/index.js"></script>
    <script src="jquery.mobile.rtl/js/rtl.jquery.mobile-1.4.0.js"></script>
    <script src="scripts/custom.js"></script>
</body>
</html>

در کد بالا 4 تا button دیده می‌شود که ویژگی data-role آنها مقدار button در نظر گرفته شده‌است تا توسط jQuery Mobile به عنوان button شناخته شوند و استایل‌های لازم بر روی آن‌ها اعمال گردد. قرار است طبق کد js ایی که نوشته‌ایم، با لمس کردن هر کدام از دکمه‌ها، notification هایی نمایش داده شوند.

برای اینکار شبیه ساز YouWave را دانلود کرده و نصب کنید. سپس در قسمت toolbar ویژوال، گزینه‌ی Device را به جای شبیه ساز Ripple انتخاب کنید. نرم افزار youwave را اجرا کنید حال اگر برنامه را اجرا کنید با خطای زیر مواجه خواهید شد:

Error447C:\Users\Administrator\Documents\Visual Studio 2013\Projects\CordovaApp-01\CordovaApp-01\bld\Debug\platforms\android\cordova\node_modules\q\q.js:126CordovaApp-01
Error448throw e;CordovaApp-01
Error449^CordovaApp-01
Error450Error : DEP10201 : Failed to deploy to device, no devices found.CordovaApp-01

مشخصا خطا، مبنی بر پیدا نشدن دستگاه خارجی است. برای رفع این مشکل می‌بایست شبیه ساز youwave را به ویژوال استودیو وصل کنیم. برای این منظور دستور زیر را در cmd اجرا کنید.

adb connect localhost:5558

بعد از آن اگر پروژه را اجرا کنید، فایل apk. پروژه بر روی شبیه ساز نصب شده و اجرا خواهد شد. با کلیک بر روی دکمه‌ی confirm تصویری به شکل زیر قابل مشاهده خواهد بود:

علاوه بر این ما در سند HTML خود در بالا، یک page و یک تگ a قرار داده‌ایم.

 <a href="#page2" data-transition="pop" data-rel="dialog" data-role="button" data-inline="true" data-icon="back">page 2</a>

data-role: با مقدار button در نظر گرفته شده است؛ لذا به شکل 4 دکمه دیگر رندر خواهد شد.

data-transition: با مقدار pop در نظر گرفته شده است که مشخص کننده‌ی افکت ظاهر شدن صفحه‌ای است که قرار است بار گذاری شود.

data-rel: مشخص می‌کند که صفحه‌ی مورد نظر من به صورت دیالوگ باز شود.

data-icon: با استفاده از این ویژگی می‌توان icon مورد نظر خود را برای المنت در نظر گرفت.

data-inline: برای به خط کردن دکمه‌ها کنار هم استفاده می‌شود.

با لمس کردن این دکمه، نتیجه به شکل زیر خواهد بود:

در مقاله‌ی بعد، به مباحث Database در Cordova خواهیم پرداخت.

ادامه دارد...

‫۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۰۰

مهدی سعیدی فر

مطالب

Zen Coding در Visual Studio 2012

Zen Coding روشی سریع برای نوشتن کدهای HTML با استفاده از گرامر selector‌های CSS است. این روش برای اولین بار در سال 2009 توسط Sergey Chikuyonok معرفی شد و در طول این مدت، تبدیل به روشی عالی برای نوشتن کد‌های HTML تکراری و یکنواخت شده است.

برای استفاده از این روش در ویژوال استادیو 2012، احتیاج به نصب افزونه‌ی محبوب و پر طرفدار Web Essentials است. این افزونه که توسط Mads Kristensen توسعه پیدا کرده است،؛ علاوه بر Zen Coding ، ویژگی‌های بسیار زیادی در زمینه‌ی توسعه وب به ویژوال استادیو اضافه می‌کند و توصیه‌ی اکید دارم که حتما این افزونه‌ی فوق العاده را نصب کنید و از امکانات دیگر آن بهره برید.

گرامر Zen Coding، یک سری عملگر دارد که مرجعی از همه‌ی آن‌ها را در زیر مشاهده می‌کنید.

# ایجاد خاصیت id

. ایجاد خاصیت class

[] ایجاد خاصیت دلخواه

< ایجاد عنصر فرزند

+ ایجاد عنصر برادر یا خواهر (Sibling)

^ رجوع به والد

* تکثیر کننده‌ی عنصر است. هر عنصری را می‌تواند n بار تکرار کند

$ با شمارنده جایگزین می‌شود

$$ با شمارنده دارای padding جایگزین می‌شود

{} متن داخل آکولاد را در عنصر مورد نظر قرار می‌دهد

() امکان گروه بندی عبارات را می‌دهد.

lorem اطلاعات ساختگی برای آزمایش برنامه ایجاد می‌کند

مشخص است که بسیاری از عملگر‌ها با selector‌های CSS یکسان اند. قبل از اینکه به بررسی دقیق‌تر هر کدام از این عملگر‌ها بپردازیم، دو مثال را با هم بررسی می‌کنیم تا به قدرت آن پی ببریم.

پس از نصب افزونه‌ی Web Essentials ، یک صفحه‌ی html یا cshtml و یا هر قسمتی که بتوان در آن کد html نوشت را گشوده و سپس کد زیر را در آن بنویسید و در نهایت کلید Tab را فشار دهید.

table#tblUsers.table.table-striped.table-bordered.table-hover>thead>tr>th{row}+th{Name}+th{Last Name}+th{Operations}^^tbody>tr*6>(td{row}+td{FirstName}+td{LastName}+td>button.btn.btn-primary{Edit}+button.btn.btn-danger{Delete})

پس از فشردن کلید Tab، خروجی زیر را مشاهده خواهید کرد:

<table id="tblUsers" class="table table-striped table-bordered table-hover">
        <thead>
            <tr>
                <th>row</th>
                <th>Name</th>
                <th>Last Name</th>
                <th>Operations</th>
            </tr>
        </thead>
        <tbody>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button>Edit</button>
                    <button>Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
        </tbody>
    </table>

به نظر پیچیده می‌آید و حتما با خودتان می‌گویید که همان HTML خام را بنویسم، راحت‌تر هستم. شاید الان برای شما پیچیده به نظر آید ولی اگر تا انتهای این مقاله را مطالعه کنید، این قول را به شما می‌دهم که برای شما نوشتن این گونه کدها بسیار ساده خواهد بود و بعید به نظر می‌آید که شما دیگر HTML را به شیوه‌های قدیمی بنویسید، همان طور که بنده نیز با چند بار آزمون و خطا، توانستم کد بالا را بنویسیم.

یک مثال دیگر می‌تواند به این شکل باشد:

ul>li[ng-repeat="user in Users"]>p[ng-bind="{{user.UserName}}"]+a{Details}

که خروجی زیر را در بر دارد:

<ul>
        <li ng-repeat="user in Users">
            <p ng-bind="{{user.UserName}}"></p>
            <a href="">Details</a>
        </li>
</ul>

از کدهای بالا این نتیجه را می‌توان گرفت که Zen Coding؛ بسیار انعطاف پذیر، ساده و قدرتمند است.

در ادامه نگاهی دقیق‌تر به عملگرهای استفاده شده در کدهای بالا می‌اندازیم.

خواص id (#) و class (.)

به مانند گرامر CSS، به راحتی می‌توانید id یا class خاصی را به عنصر مورد نظر نسبت دهید:

<!-- Type this -->
div.container

<!-- Creates this -->
<div class="container"></div>

<!-- Type this -->
ul#userList

<!-- Creates this -->
<ul id="userList"></ul>

<!-- Type this -->
div.container#wrapper

<!-- Creates this -->
<div class="container" id="wrapper"></div>

<!-- Type this -->
button.btn.btn-primary

<!-- Creates this -->
<button class="btn btn-primary"></button>

نکته: اگر شما عنصر مورد نظری را که می‌خواهید بر روی آن کلاس و یا آیدی را اعمال کنید، مشخص نکنید به طور پیش فرض، Zen Coding آن عنصر را div در نظر می‌گیرد.

مثال:

<!-- Type this -->
.container

<!-- Creates this -->
<div class="container"></div>

< عناصر فرزند (Child Elements)

با استفاده از عملگر (<)، عنصر مورد نظر و عناصر فرزند درون آن را می‌توانید ایجاد کنید.

<!-- Type this -->
div.container>div#header

<!-- Creates this -->
<div class="container">
        <div id="header"></div>
</div>

<!-- Type this -->
div.navbar>div.navbar-inner>ul.navbar

<!-- Creates this -->
<div class="navbar">
        <div class="navbar-inner">
            <ul class="navbar"></ul>
        </div>
</div>

[] خواص سفارشی (Custom Attributes)

با نوشتن خاصیت سفارشی خود درون براکت []، به راحت می‌توانید آن عنصر و خاصیت سفارشی مورد نظر خود را ایجاد کنید.

<!-- Type this -->
div[title]

<!-- Creates this -->
<div title=""></div>

و یا اگر بخواهید چندین خاصیت را به صورت همزمان اعمال کنید:

<!-- Type this -->
input[type="text" placeholder="First Name"]

<!-- Creates this -->
<input type="text" value="" placeholder="First Name" />

<!-- Type this -->
ul[ng-repeat="user in Users"]>li[ng-model="user.FirstName"]

<!-- Creates this -->
<ul ng-repeat="user in Users">
        <li ng-model="user.FirstName"></li>
</ul>

{} متن (Text)

این عملگر، متن مورد نظر شما را داخل عنصر قرار می‌دهد.

<!-- Type this -->
div>h1{My Title}

<!-- Creates this -->
<div>
      <h1>My Title</h1>
</div>

+ عناصر خواهر و برادر (Siblings Elements)

با قرار دادن عملگر + ، عناصر خواهر و برادر را ایجاد کنید.

<!-- Type this -->
form>input[type="text"]+input[type="checkbox"]

<!-- Creates this -->
<form>
        <input type="text" value="" />
        <input type="checkbox" value="" />
</form>

<!-- Type this -->
div#header>img+h1{Title}

<!-- Creates this -->
<div id="header">
        <img src="" alt="" />
        <h1>Title</h1>
</div>

^ بالا رفتن از عناصر (Climbing Elements)

این عملگر تقریبا برعکس عملگر < عمل می‌کند. با عملگر ^ شما می‌توانید به والد یک عنصر تا هر تعداد سطحی که بخواهید برسید. اگر شما به طور مثال بخواهید که دو سطح به والد بالاتر برگردید، باید از ^^ استفاده کنید.

<!-- Type this -->
table>thead>tr>th{row}^^tbody>tr>td{row1}

<!-- Creates this -->
<table>
        <thead>
            <tr>
                <th>row</th>
            </tr>
        </thead>
        <tbody>
            <tr>
                <td>row1</td>
            </tr>
        </tbody>
</table>

* تکثیر عناصر (Elements Multiplication)

با عملگر *، هر تعداد عنصر را که می‌خواهید تکثیر کنید.

<!-- Type this -->
ul>li*3>p{Hello}

<!-- Creates this -->
<ul>
        <li>
            <p>
                Hello
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                Hello
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                Hello
            </p>
        </li>
</ul>

<!-- Type this -->
(div.container>h1{title}+div.content{Some Text Here})*2

<!-- Creates this -->
<div class="container">
        <h1>title</h1>
        <div class="content">
            Some Text Here
        </div>
    </div>
    <div class="container">
        <h1>title</h1>
        <div class="content">
            Some Text Here
        </div>
</div>

$ شماره گذاری آیتم‌ها (Item Numbering)

هنگامی که شما با کمک *، از روی یک عنصر n عنصر را تکثیر می‌کنید، می‌توانید با استفاده ازعملگر $ ، به عدد متناظر با آن حلقه‌ی تکرار دست پیدا کنید.

<!-- Type this -->
ul>li*2>p{item $}

<!-- Creates this -->
<ul>
        <li>
            <p>
                item 1
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                item 2
            </p>
        </li>
</ul>

نکته: استفاده از چند عملگر $، باعث قرارگرفتن همان تعداد صفر، پیش از عدد می‌شود.

<!-- Type this -->
ul>li*2>p{item $$$}

<!-- Creates this -->
<ul>
        <li>
            <p>
                item 001
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                item 002
            </p>
        </li>
</ul>

() گروه بندی (Grouping)

گروه بندی یکی از امکانات فوق العاده‌ی Zen Coding است که به شما امکان نوشتن عبارات پیچیده را می‌دهد. کاربرد آن در مثال زیر کاملا واضح است، و به راحتی با یک عبارت، کل ساختار Dom را پیاده سازی شده است.

<!-- Type this -->
div>(header>div)+section>(ul>li*2>a)+footer>(div>span)

<!-- Creates this -->
<div>
        <header>
            <div></div>
        </header>
        <section>
            <ul>
                <li><a href=""></a></li>
                <li><a href=""></a></li>
            </ul>
            <footer>
                <div>
                    <span></span>
                </div>
            </footer>
        </section>
</div>

Lorem داده‌های ساختگی ( Dummy Data)

حتما بارها و بارها این اتفاق افتاده است که برای تست قالب برنامه‌ی خود، آن را با داده‌های ساختگی پر کرده باشید. معمولا شما این کار را به صورت دستی انجام می‌دادید. اما این بار عبارت lorem را نوشته و کلید Tab را فشار دهید. به طور پیش فرض برای شما 30 کلمه می‌نویسد. اگر تعداد مشخصی کلمه می‌خواهید کافی است تعداد آن را جلوی کلمه‌ی lorem بنویسید. برای مثال lorem4.

حتی از lorem می‌توانید در عبارات Zen Coding استفاده کنید:

<!-- Type this -->
div>(h1>lorem5)+(h3>lorem3)

<!-- Creates this -->
<div>
      <h1>Lorem ipsum dolor sit amet.</h1>
      <h3>Lorem ipsum dolor.</h3>
</div>

‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۳۵

پویا امینی

بازخوردهای پروژه‌ها

تنظیم کردن فونت برای گزارش

با عرض سلام. من برای ایجاد گزارش خودم کدهای زیر را نوشتم.

public IPdfReportData CreatePdfReport(int type,int RequestId)
        {
            return new PdfReport().DocumentPreferences(doc =>
            {
                doc.RunDirection(PdfRunDirection.RightToLeft);
                doc.Orientation(PageOrientation.Portrait);
                doc.PageSize(PdfPageSize.A4);
               
            })
            .DefaultFonts(fonts =>
            {
                fonts.Path(AppPath.ApplicationPath + "\\Fonts\\BNAZANIN.TTF",
                                  AppPath.ApplicationPath + "\\Fonts\\TIMES.TTF");
                fonts.Size(20);
            })
            .PagesFooter(footer =>
            {
                footer.DefaultFooter("");
                footer.PdfFont.Size = 8;

            })
            .PagesHeader(header =>
            {
                if (type == 1)
                {
                    header.CustomHeader(_customHeader);
                }
                else
                {
                    header.DefaultHeader(h => h.Message("mohsen"));
                }

            })
             .MainTableTemplate(template =>
             {
                 template.BasicTemplate(BasicTemplate.SilverTemplate);
             })
            .MainTablePreferences(table =>
            {
                table.ColumnsWidthsType(TableColumnWidthType.Relative);


            })
            .MainTableDataSource(dataSource =>
            {
               
                
                var ctx = new ClearanceEntities();




                var list = (from c in ctx.CLEARANCE_ITEMS
                            where c.CLEARANCE_REQUEST.REQUEST_ID == RequestId
                            select new
                            {
                                c.TARIFF_NO,
                                c.GOODS_DESCRIPTION,
                                vahed = c.QUANTITY,
                                c.PACKING_TYPES.PACKING_NAME,
                                c.GROSS_WEIGHT,
                                arzesh = (c.GOODS_PRICE * c.GOODS_CURRENCY_RATE) + (c.FREIGHT_PRICE * c.FREIGHT_CURRENCY_RATE),
                                hoghogh = " ",
                                sood = " "

                            }).ToList();
               



                dataSource.AnonymousTypeList(list );
            })

            .MainTableColumns(columns =>
            {
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("TARIFF_NO");

                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(0);
                    column.Width(3);
                    column.HeaderCell("تعرفه");
                });
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("GOODS_DESCRIPTION");
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);

                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(5);
                    column.HeaderCell("نام کالا");
                    column.ColumnItemsTemplate(template =>
                        {
                            new CellBasicProperties
                                {
                                  
                                    //PdfFontStyle = DocumentFontStyle.Bold | DocumentFontStyle.Underline,
                                    //FontColor = new BaseColor(System.Drawing.Color.Brown),
                                    //BackgroundColor = new BaseColor(System.Drawing.Color.Yellow)
                                };
                            return;
                        });

                });
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("vahed");
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(5);
                    column.HeaderCell("واحد");

                });
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("GROSS_WEIGHT");
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(5);
                    column.HeaderCell("وزن ناخالص");

                });
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("arzesh");
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(5);
                    column.HeaderCell("ارزش دلاری");

                });
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("hoghogh");
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(3);
                    column.HeaderCell("حقوق گمرکی");

                });
                columns.AddColumn(column =>
                {
                    column.PropertyName("sood");
                    column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center);
                    column.IsVisible(true);
                    column.Order(1);
                    column.Width(3);
                    column.HeaderCell("سود بازرگانی");

                });


            })
            .MainTableEvents(events =>
            {
                events.DataSourceIsEmpty(message: "There is no data available to display.");

}

                 events.DocumentClosing(args =>
            {
                if (HttpContext.Current == null || HttpContext.Current.Response == null) return;

                // close the document without closing the underlying stream
                args.PdfWriter.CloseStream = false;
                args.PdfDoc.Close();
                args.PdfStreamOutput.Position = 0;

                // write pdf bytes to output stream
                var pdf = ((MemoryStream)args.PdfStreamOutput).ToArray();
                string str = Guid.NewGuid().ToString();
                HttpContext.Current.Response.Cache.SetCacheability(HttpCacheability.NoCache);
                HttpContext.Current.Response.ContentType = MediaTypeNames.Application.Pdf;
                HttpContext.Current.Response.AddHeader("Content-Length", pdf.Length.ToString());
                HttpContext.Current.Response.AddHeader("content-disposition", "attachment;filename=" + str + ".pdf");
                HttpContext.Current.Response.Buffer = true;
                HttpContext.Current.Response.Clear();
                HttpContext.Current.Response.OutputStream.Write(pdf, 0, pdf.Length);
                HttpContext.Current.Response.OutputStream.Flush();
                HttpContext.Current.Response.OutputStream.Close();
                HttpContext.Current.Response.End();
            });
        })

           .Generate(data => data.AsPdfStream(new MemoryStream()));

همانطور که در قسمت DefaultFonts اندازه فونت را 20 تعریف کردم ولی هیچ تاثیری در فونت گزارش من داده نمی‌شود. ممنون میشم راهنمایی کنید.

‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۳۳

بهنام محمدی

مطالب

Performance در AngularJS قدم پنجم

در این مقاله موضوعی را مطرح خواهم کرد که شاید برای خیلی‌ها این نوع کد نویسی خوشایند نباشد. حتی برای خود من هم خوشایند نیست؛ ولی نهایتا در بهبود Performance تاثیر خیلی زیادی دارد. به کد زیر دقت کنید.

<div ng-repeat="item in items">
     <div ng-if="setting.header">{{item.header}}</div>
     <div>{{item.title}}</div>
     <div ng-if="setting.footer">{{item.footer}}</div>
</div>

توضیح کد: فرض کنید سناریوی پروژه ما به این صورت هست که ما یک لیست داریم، شامل 3 فیلد که header، title و footer را در تنظیمات می‌توانیم مشخص کنیم که header و footer در شرایطی نمایش داده شود و در شرایطی نمایش داده نشود و یا حالت‌های دیگر.

خوب مشکل چیست و راهکار چیست؟

فرض کنید لیست ما شامل 100 رکورد هست و در تنظیمات مشخص کرده‌ایم که header نمایش داده شود و footer نمایش داده نشود. اما اتفاقی بدی که میفتد این است که وقتی لیست در View ساخته می‌شود، 100 بار ng-if مربوط به header و footer چک میشود؛ در جمع 200 بار می‌شود. چه این مقادیر true باشند چه false فرقی نمی‌کند و 200 بار بررسی می‌شود.

راهکار این مشکل به این صورت است که ما باید از ng-if داخل ng-repeat استفاده نکنیم. اما برای پیاده سازی تنظیمات باید ng-if‌ها را قبل از ng-repeat بررسی کنیم. پس مسلما ng-repeatها باید قالب پیش بینی کرده ما را نسبت به ng-if‌ها درست کند. نتیجه‌ی کار به صورت کد زیر است که شاید برای شما هم خوشایند نباشد:

<div ng-if="setting.header && setting.footer">
     <div ng-repeat="item in items">
          <div>{{item.header}}</div>
          <div>{{item.title}}</div>
          <div>{{item.footer}}</div>
     </div>
</div>
<div ng-if="setting.header && setting.footer==false">
     <div ng-repeat="item in items">
          <div>{{item.header}}</div>
          <div>{{item.title}}</div>      
     </div>
</div>
<div ng-if="setting.header==false && setting.footer">
     <div ng-repeat="item in items">         
          <div>{{item.title}}</div>   
          <div>{{item.footer}}</div>   
     </div>
</div>
<div ng-if="setting.header==false && setting.footer==false">
     <div ng-repeat="item in items">         
          <div>{{item.title}}</div>                
     </div>
</div>

درست است من هم با شما موافق هستم که خوشایند نیست. در این کد ما همه‌ی حالت‌ها را پیش بینی و قالب مناسب هر شرط را درست کرده‌ایم. حجم کد چند برابر شده، ولی از لحاظ Performance در ساخت لیست در View در حد 98% بهبود پیدا کرده‌است. همان مثال قبلی را در نظر بگیرید. ng-if مربوط به header و footer در این کد فقط 4 بار بررسی می‌شود. چه 100 رکورد باشد، چه 1000 تا، چه 10 تا رکورد.

در مورد ng-repeat‌ها هم نگران نباشید فقط یک بار اجرا میشوند. اگر کارکرد ng-if را در مقاله‌ی قبلی من ، خوانده باشید، متوجه‌ی این موضوع می‌شوید که element‌های داخلی و direction‌های AngularJS داخلی ng-if زمانی پردازش می‌شوند که شرط true باشد. از این روش زمانی استفاده کنید که تعداد داده‌ها و حالت‌های زیادی دارید و Performance اهمیت بیشتری دارد. امیدوارم مقاله‌ی مفیدی باشد.

‫۹ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۱۰

وحید نصیری

مطالب

کامپوننت‌های متداول طرحبندی صفحات در بوت استرپ 4

بوت استرپ، به همراه کامپوننت‌هایی برای پیاده سازی اعمال متداول طرحبندی صفحات است؛ مانند jumbotron ،media ،table و card.

کامپوننت jumbotron

از Jumbotron برای نمایش متنی مشخص در بالای یک صفحه، استفاده می‌شود. دو روش استفاده‌ی از آن در بوت استرپ 4 وجود دارند:
- داخل container:

    <div class="container">
        <header class="jumbotron mt-4">
            <div class="display-2 mb-4">Our Mission</div>
            <p class="lead">Wisdom Pet Medicine strives to blend the best in
                traditional and alternative medicine in the diagnosis and
                treatment of companion animals including dogs, cats, birds,
                reptiles, rodents, and fish. We apply the wisdom garnered in
                the centuries old tradition of veterinary medicine, to find the
                safest treatments and cures.</p>
        </header>

با این خروجی:

در اینجا با اعمال کلاس jumbotron، متن header، داخل یک قاب با گوشه‌های گرد قرار می‌گیرد و مشخص‌تر نمایش داده خواهد شد. همچنین با mt-4، فاصله‌ای را بین آن و بالای صفحه ایجاد کرده‌ایم.

- خارج از container:

    <header class="jumbotron jumbotron-fluid">
        <div class="container">
            <div class="display-2 mb-4">Our Mission</div>
            <p class="lead">Wisdom Pet Medicine strives to blend the best in
                traditional and alternative medicine in the diagnosis and
                treatment of companion animals including dogs, cats, birds,
                reptiles, rodents, and fish. We apply the wisdom garnered in
                the centuries old tradition of veterinary medicine, to find the
                safest treatments and cures.</p>
        </div>
    </header>

با این خروجی:

اگر می‌خواهیم این قاب، تمام عرض صفحه را پر کند و همچمنین لبه‌های گرد آن نیز حذف شوند، می‌توان از کلاس jumbotron-fluid استفاده کرد و آن‌را خارج از container قرار داد. سپس برای اینکه متن داخل آن با container زیر آن تراز شود، می‌توان یک container را در اینجا داخل jumbotron تعریف کرد.

کنترل ظاهر جداول، در بوت استرپ 4

بوت استرپ 4 به همراه تعدادی کلاس ویژه است که برای بهبود ظاهر المان استاندارد جدول، ارائه شده‌اند. آن‌ها را در طی مثال‌هایی بررسی خواهیم کرد.

برای رسیدن به چنین تصویری، تغییرات زیر را بر روی یک جدول استاندارد HTML اعمال کرده‌ایم:

<table class="table table-striped table-hover table-bordered table-responsive">
  <thead class="thead-light">

- کلاس table، کلاس پایه اعمال شیوه‌نامه‌های بوت استرپ 4 به المان جدول است که سبب خواهد شد آیتم‌های آن با فاصله‌ی بهتری نسبت به یکدیگر ظاهر شوند. با استفاده از کلاس table-dark می‌توان یک قالب مشکی را به جدول اعمال کرد.
- کلاس table-striped سبب می‌شود تا ردیف‌ها، یک در میان با رنگی متمایز نمایش داده شوند.
- با افزودن table-hover، رنگ ردیف‌های جدول با عبور اشاره‌گر ماوس از روی آن‌ها تغییر می‌کند.
- کلاس table-bordered کار نمایش قاب جدول را انجام می‌دهد.
- کلاس table-responsive سبب می‌شود تا در اندازه‌های کوچک صفحه، یک اسکرول بار افقی برای نمایش آیتم‌های جدول ظاهر شود و یا می‌توان از کلاس table-sm نیز استفاده کرد تا padding تعریف شده‌ی در جدول، کاهش یابند. این کلاس، قابلیت پذیرش break-pointها را نیز دارد؛ مانند table-responsive-md.
- کلاس‌های thead-light و یا thead-dark که بر روی تگ thead قرار می‌گیرند، رنگ پس زمینه‌ی هدر جدول را مشخص می‌کنند.
- برای تغییر رنگ پس زمینه و متن یک ردیف می‌توان از کلاس‌های bg-color و text-color استفاده کرد:

<tr class="bg-danger text-light">

- برای تغییر رنگ سلول‌های جدول از کلاس‌های table-color استفاده می‌کنیم:

<td class="table-success">$100.00 </td>

فرمول‌های رنگ‌های قابل اعمال به ردیف‌ها، سلول‌ها و متون جداول بوت استرپ 4 را در تصویر ذیل مشاهده می‌کنید:

کامپوننت جدید card در بوت استرپ 4

پنل‌های بوت استرپ 3 حذف و بجای آن کامپوننت جدیدی به نام card در نگارش 4 آن ارائه شده‌است که با افزودن کلاس آن به یک div، بلافاصله قابی با گوشه‌های گرد به آن اضافه می‌شود.

        <section class="card mb-5" id="drwinthrop">
            <div class="card-body">
                <img class="card-img img-fluid" src="images/testimonial-mcphersons.jpg"
                    alt="Doctor Winthrop Photo">
                <h2 class="card-title">Dr. Stanley Winthrop</h2>
                <h5 class="card-subtitle">Behaviorist</h5>
                <p class="card-text">Dr. Winthrop is the guardian of Missy, a
                    three-year old Llaso mix, who he adopted at the shelter.
                    Dr. Winthrop is passionate about spay and neuter and pet
                    adoption, and works tireless hours outside the clinic,
                    performing free spay and neuter surgeries for the shelter.</p>
                <a class="card-link" href="#">About Me</a>
                <a class="card-link" href="#">My Pets</a>
                <a class="card-link" href="#">Client Slideshow</a>
            </div>
        </section>

- برای اینکه عناصر داخل card با فاصله‌ی مناسبی از لبه‌های آن قرار گیرند و همچنین شیوه‌نامه‌های قسمت‌های مختلف آن به درستی اعمال شوند، نیاز است محتوای section ای که با کلاس card مشخص شده (تعیین container)، داخل یک div با کلاس card-body قرار گیرد. در اینجا امکان تعریف card-header و card-footer نیز وجود دارد.
- سپس یک card می‌تواند دارای تصویری واکنشگرا باشد که عرض card را پوشش می‌دهد. این تصویر با کلاس card-img مشخص می‌شود.
در اینجا امکان تعریف card-img-top و card-img-bottom نیز وجود دارند. این موارد تصویر card را در بالا و یا پایین آن، بدون padding، نمایش می‌دهند. اگر می‌خواهید متنی را بر روی این تصویر نمایش دهید، از کلاس card-img-overlay استفاده کنید. در این حالت‌ها باید تصویر را خارج از card-body قرار دهید.
- عنوان و زیرعنوان یک card، توسط کلاس‌های card-title و card-subtitle تعیین می‌شوند.
- متن داخل آن‌را با کلاس card-text مشخص می‌کنیم.
- لینک‌های ذیل آن نیز توسط کلاس card-link در طی یک ردیف نمایش داده می‌شوند.

امکان تعیین رنگ پس زمینه، حاشیه و متن یک card نیز وجود دارند:

<section class="card mb-5 bg-primary text-light border-warning" id="drchase">

با این خروجی:

و فرمول کلی رنگ‌های آن نیز به صورت زیر می‌باشد:

می‌توان برای یک card، هدر و فوتر نیز تعریف کرد:

        <section class="card mb-5" id="drsanders">
            <div class="card-header">
                <h2 class="card-title">Dr. Kenneth Sanders</h2>
                <h5 class="card-subtitle">Nutritionist</h5>
            </div>
            <div class="card-body">
                <img class="card-img img-fluid" src="images/testimonial-mcphersons.jpg"
                    alt="Doctor Sanders Photo">
                <p class="card-text">Leroy walked into Dr. Sanders front door
                    when she was moving into a new house. After searching for
                    weeks for Leroy's guardians, she decided to make Leroy a
                    part of her pet family, and now has three cats.</p>
            </div>
            <div class="card-footer">
                <a class="card-link" href="#">About Me</a>
                <a class="card-link" href="#">My Pets</a>
                <a class="card-link" href="#">Client Slideshow</a>
            </div>
        </section>

در اینجا همان card قبلی را مشاهده می‌کنید که عناوین آن به card-header و لینک‌های ذیل آن به card-footer منتقل شده‌اند:

برای تعریف یک list-group در داخل یک card، به صورت زیر عمل می‌کنیم:

        <section class="card mb-5" id="drwong">
            <div class="card-body">
                <img class="card-img img-fluid" src="images/testimonial-mcphersons.jpg"
                    alt="Doctor Wong Photo">
                <h2 class="card-title">Dr. Olivia Wong</h2>
                <h5 class="card-subtitle">Preventive Care</h5>
                <p class="card-text">Dr. Wong is a cancer survivor who was
                    fortunate enough to get to spend time with a therapy dog
                    during her recovery. She became passionate about therapy
                    animals, and has started her own foundation to train and
                    provide education to patients in recovery. Now she gets her
                    own dose of daily therapy from her husky, Lilla.</p>
            </div>
            <div class="list-group list-group-flush">
                <a class="list-group-item" href="#">About Me</a>
                <a class="list-group-item" href="#">My Pets</a>
                <a class="list-group-item" href="#">
                    Client Slideshow
                </a>
            </div>
        </section>

ابتدا list-group را به خارج از card-body منتقل می‌کنیم. سپس برای حذف حاشیه‌ی آن و همچنین گوشه‌های گرد آن، جهت یکی شدن با قاب card، کلاس list-group-flush را به آن اضافه می‌کنیم:

تعیین نحوه‌ی چیدمان cards در بوت استرپ 4

اگر چندین card در یک صفحه تعریف شده‌اند، برای تعیین نحوه‌ی قرارگیری آن‌ها در کنار یکدیگر می‌توان یا از سیستم طرحبندی متداول بوت استرپ استفاده کرده و یا امکان تعریف گروهی از آن‌ها نیز وجود دارد. برای اینکار کافی است یک div با کلاس card-group را تعریف و سپس تمام cards را داخل آن قرار دهیم:

    <div class="container">
        <div class="card-group">

که سبب خواهد شد تمام cards در کنار یکدیگر بدون فاصله‌ای نمایش داده شوند. اگر بجای آن از کلاس card-deck استفاده شود، فاصله‌ای بین cards قرار می‌گیرد.

اگر از کلاس card-columns استفاده کنیم، تمام cards را به صورت خودکار در ستون‌ها و ردیف‌ها، قرار می‌دهد که بعضی از آن‌ها بلندتر و بعضی دیگر کوتاه‌تر هستند (نوعی نمایش کاشی‌کاری شده‌است):

ولی در کل اگر نیاز به کنترل بیشتری دارید، از همان روش متداول تعریف ردیف‌ها و ستون‌های سیستم طرحبندی بوت استرپ استفاده کنید.

المان media در بوت استرپ 4

برای نمایش متداول متن و تصویر که قرار است تصویر، در یک ستون و متن، در ستونی دیگر باشد، بوت استرپ 4 به همراه کلاس media است که بر اساس Flexbox بازنویسی شده‌است.

<body>
    <div class="container">
        <section class="media mb-5" id="drwinthrop">
            <img class="d-flex align-self-center img-fluid rounded mr-3" style="width:30%"
                src="images/testimonial-mcphersons.jpg" alt="Doctor Winthrop Photo">
            <div class="media-body">
                <h2>Dr. Stanley Winthrop</h2>
                <h5>Behaviorist</h5>
                <p>Dr. Winthrop is the guardian of Missy,
                    a three-year old Llaso mix, who he adopted at the
                    shelter. Dr. Winthrop is passionate about spay and neuter
                    and pet adoption, and works tireless hours outside the
                    clinic, performing free spay and neuter surgeries for the
                    shelter.</p>
        </section>
    </div>
</body>

با این خروجی:

ابتدا توسط کلاس media یک container را تعریف می‌کنیم. سپس تصویر، یک ستون و media-body ستون دیگر را تشکیل می‌دهد.
با استفاده از d-flex، المان تصویر را به یک Flexbox container تبدیل کرده و با استفاده از کلاس align-self-center، آن‌را در میانه‌ی ستون قرار می‌دهیم. همچنین در اینجا توسط mr-3، فاصله‌ی آن‌را با متن ستون کناری تنظیم کرده‌ایم.

کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Bootstrap4_09.zip

‫۶ سال قبل، سه‌شنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۱۸:۵۵

وحید نصیری

پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها

افزودن جدول به فوتر سفارشی

از روش مثال Inline Providers استفاده کنید. یا از مثال Custom header & footer ایده بگیرید و یا مثال Html header هم به سؤال شما مرتبط است.

‫۱۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۰

وحید نصیری

مطالب

تهیه خروجی PDF و اکسل از حاصل جستجوی پویای jqGrid به کمک PDF Report

پیشنیازها
- صفحه بندی و مرتب سازی خودکار اطلاعات به کمک jqGrid در ASP.NET MVC
- فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC
- سفارشی سازی عناصر صفحات پویای افزودن و ویرایش رکوردهای jqGrid در ASP.NET MVC
- آشنایی با کتابخانه‌ی PDF Report

اضافه کردن دکمه‌ی خروجی به jqGrid

برای تهیه خروجی از jqGrid نیاز است بدانیم، اکنون در چه صفحه‌ای از اطلاعات قرار داریم؟ بر روی چه ستونی، مرتب سازی صورت گرفته‌است؟ بر روی کدام فیلدها با چه مقادیری جستجو انجام شده‌است؟ تا ... بتوانیم بر این مبنا، منبع داده‌ی موجود را فیلتر کرده و لیست نهایی را تبدیل به گزارش کنیم. گزارشی که دقیقا با اطلاعاتی که کاربر در صفحه مشاهده می‌کند، تطابق داشته باشد.
خوشبختانه تمام این سؤالات توسط متد توکار excelExport در سمت سرور قابل دریافت است:

@section Scripts
{
    <script type="text/javascript">
    $(document).ready(function () {
        $('#list').jqGrid({
            caption: "آزمایش ششم",
                 // مانند قبل
            }).navGrid(
                 // مانند قبل
                    }).jqGrid('navButtonAdd', '#pager', {
                        caption: "", buttonicon: "ui-icon-print", title: "خروجی پی دی اف",
                        onClickButton: function () {
                            $("#list").jqGrid('excelExport', { url: '@Url.Action("GetProducts", "Home")' });
                        }
                    });
        });
    </script>
}

در اینجا توسط متد navButtonAdd یک دکمه‌ی جدید را اضافه کرده‌ایم که کلیک بر روی آن سبب فراخوانی متد excelExport و ارسال اطلاعات گزارش به url تنظیم شده‌است. باید دقت داشت که این اطلاعات از طریق Http Get به سرور ارسال می‌شوند و دقیقا اجزای آن همان اجزای جستجوی پویای jqGrid است:

public ActionResult GetProducts(string sidx, string sord, int page, int rows,
                                             bool _search, string searchField, string searchString,
                                             string searchOper, string filters, string oper)

با این تفاوت که یک oper نیز به مجموعه‌ی پارامترهای ارسالی به سرور اضافه شده‌است. این oper در اینجا با excel مقدار دهی می‌شود.
البته چون تعداد این پارامترها بیش از اندازه شده‌است، بهتر است آن‌ها را تبدیل به یک کلاس کرد:

namespace jqGrid06.Models
{
    public class JqGridRequest
    {
        public string sidx { set; get; }
        public string sord { set; get; }
        public int page { set; get; }
        public int rows { set; get; }
        public bool _search { set; get; }
        public string searchField { set; get; }
        public string searchString { set; get; }
        public string searchOper { set; get; }
        public string filters { set; get; }
        public string oper { set; get; }
    }
}

و متد جستجوی پویا را به نحو ذیل بازنویسی نمود:

        public ActionResult GetProducts(JqGridRequest request)
        {
            var list = ProductDataSource.LatestProducts;

            var pageIndex = request.page - 1;
            var pageSize = request.rows;
            var totalRecords = list.Count;
            var totalPages = (int)Math.Ceiling(totalRecords / (float)pageSize);

            var productsQuery = list.AsQueryable();

            productsQuery = new JqGridSearch().ApplyFilter(productsQuery, request, this.Request.Form);
            productsQuery = productsQuery.OrderBy(request.sidx + " " + request.sord);

            if (string.IsNullOrWhiteSpace(request.oper))
            {
                productsQuery = productsQuery
                                    .Skip(pageIndex * pageSize)
                                    .Take(pageSize);
            }
            else if (request.oper == "excel")
            {
                productsQuery = productsQuery
                                    .Skip(pageIndex * pageSize);
            }

            var productsList = productsQuery.ToList();

            if (!string.IsNullOrWhiteSpace(request.oper) && request.oper == "excel")
            {
                new ProductsPdfReport().CreatePdfReport(productsList);
            }

            var productsData = new JqGridData
            {
                Total = totalPages,
                Page = request.page,
                Records = totalRecords,
                Rows = (productsList.Select(product => new JqGridRowData
                {
                    Id = product.Id,
                    RowCells = new List<string>
                    {
                        product.Id.ToString(CultureInfo.InvariantCulture),
                        product.Name,
                        product.AddDate.ToPersianDate(),
                        product.Price.ToString(CultureInfo.InvariantCulture)
                    }
                })).ToArray()
            };

            return Json(productsData, JsonRequestBehavior.AllowGet);
        }

توضیحات:
اکثر قسمت‌های این متد با متدی که در مطلب «فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC» مشاهده کردید یکی است؛ برای مثال order by آن با استفاده از کتابخانه‌ی Dynamic LINQ به صورت پویا عمل می‌کند و متد ApplyFilter، کار تهیه where پویا را انجام می‌دهد.
فقط در اینجا بررسی و پردازش پارامتر oper نیز اضافه شده‌است. اگر این پارامتر مقدار دهی شده باشد، یعنی نیاز است کل اطلاعات را واکشی کرد؛ زیرا می‌خواهیم گزارش گیری کنیم و نه اینکه صرفا اطلاعات یک صفحه را به کاربر بازگشت دهیم. همچنین در اینجا List نهایی فیلتر شده به یک گزارش Pdf Report ارسال می‌شود. این گزارش چون نهایتا اطلاعات را در مرورگر کاربر Flush می‌کند، کار به اجرای سایر قسمت‌ها نخواهد رسید و همینجا گزارش نهایی تهیه می‌شود.

کدهای کامل این مثال را از اینجا می‌توانید دریافت کنید
jqGrid06.7z

‫۱۰ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۲:۳۵

مهدی ملائیان

نظرات مطالب

کوئری نویسی در EF Core - قسمت دوم - کوئری‌های ساده

عملگر All در LINQ این امکان را فراهم می‌کند ، که کنترل کنیم آیا همه عناصر یک مجموعه یک شرط خاص را پاس می‌کنند :

int[] scores;
scores = new[] {1, 2, 3, 4};
scores.All(x=> x > 0); //true
scores = new[] {-1, -2, 3, 4};
scores.All(x => x > 0);//false

‫۲ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۴:۲۷