Metadata file 'C:\Users\NTC\Desktop\Iris.Web.1\Iris.Web\Iris.Common\bin\Debug\Iris.Utilities.dll' could not be found C:\Users\NTC\Desktop\Iris.Web.1\Iris.Web\Iris.Datalayer\CSCIris.Datalayer
Dive in and learn how to start building intelligence into your solutions with the Microsoft AI platform, including pre-trained AI services like Cognitive Services and Bot Framework, as well as deep learning tools like Azure Machine Learning, Visual Studio Code Tools for AI, and Cognitive Toolkit. Our platform enables any developer to code in any language and infuse AI into your apps. Whether your solutions are existing or new, this is the intelligence platform to build on.
We finished week 2 of the 9-week boot camp. This week was AngularJS week. We covered building the front-end of a Single Page App with the AngularJS framework. In particular, we covered topics such as client-side routing, making Ajax calls using the $http service and the $route factory, building custom AngularJS services, working with Google Maps, using Angular UI Bootstrap, and uploading files to services such as FilePicker.io.
با سلام؛ چرا وقتی بعد از افزودن Health به سرویس، در localhost بدون مشکل کار میکنه ولی در IIS به خطای زیر برمیخوریم؟
کد :
An invalid request URI was provided. Either the request URI must be an absolute URI or BaseAddress must be set.
void ConfigureHealthCheck(IServiceCollection services,IConfiguration configuration)
{
services.AddHealthChecks()
.AddApplicationInsightsPublisher()
.AddUrlGroup(new Uri(ssoSettings.BaseAddress),HttpMethod.Get,
name: "Sso Service",
failureStatus: HealthStatus.Degraded,
tags: new[] { "Services" })
.AddSqlServer(getLogDbConnection(configuration),
name: "SqlServer Log Database",
healthQuery: "select 1",
failureStatus: HealthStatus.Degraded,
tags: new[] { "Databases" });
services.AddHealthChecksUI()
.AddInMemoryStorage();
} "connectionString": "Server =IP;Database=LogDb;User ID=sa;Password=xyz;trustServerCertificate=true",
یک نکته: طراحی کانفیگ برای یک کتابخانه
فرض کنید قصد دارید برای کتابخانه‌ای که در حال طراحی هستید، تنظیماتی را از استفاده کننده دریافت کنید؛ مثلا از طریق کلاسی شبیه به تعریف SmtpConfig مطلب فوق.
برای اینکار، ابتدا یک متد الحاقی را تعریف می‌کنیم که IServiceCollection را به همراه SmtpConfig دریافت کند:
سپس کار معرفی این کلاس تنظیمات به سیستم IOptions ، از طریق ثبت سرویس آن توسط متد Options.Create صورت می‌گیرد.
استفاده کنند، تنها نیاز دارد تا این تنظیمات را به صورت ذیل در کلاس آغازین برنامه وارد کند:
و در آخر در کدهای کتابخانه‌ی در حال طراحی، با تزریق <IOptions<SmtpConfig به سازنده‌ی کلاس‌ها، می‌توان به تنظیمات ثبت شده، دسترسی پیدا کرد.
فرض کنید قصد دارید برای کتابخانه‌ای که در حال طراحی هستید، تنظیماتی را از استفاده کننده دریافت کنید؛ مثلا از طریق کلاسی شبیه به تعریف SmtpConfig مطلب فوق.
برای اینکار، ابتدا یک متد الحاقی را تعریف می‌کنیم که IServiceCollection را به همراه SmtpConfig دریافت کند:
using Microsoft.Extensions.DependencyInjection;
using Microsoft.Extensions.DependencyInjection.Extensions;
using Microsoft.Extensions.Options;
namespace SampleLib
{
public static class MyServiceCollectionExtensions
{
public static void AddMySampleLib(this IServiceCollection services, SmtpConfig configureOptions)
{
services.TryAddSingleton(Options.Create(configureOptions));
}
}
} استفاده کنند، تنها نیاز دارد تا این تنظیمات را به صورت ذیل در کلاس آغازین برنامه وارد کند:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
services.AddMySampleLib(new SmtpConfig { /*...*/ }); EF Code first و بانک‌های اطلاعاتی متفاوت
در آخرین قسمت از سری EF Code first بد نیست نحوه استفاده از بانک‌های اطلاعاتی دیگری را بجز SQL Server نیز بررسی کنیم. در اینجا کلاس‌های مدل و کدهای مورد استفاده نیز همانند قسمت 14 است و تنها به ذکر تفاوت‌ها و نکات مرتبط اکتفاء خواهد شد.
حالت کلی پشتیبانی از بانک‌های اطلاعاتی مختلف توسط EF Code first
EF Code first با کلیه پروایدرهای تهیه شده برای ADO.NET 3.5 که پشتیبانی از EF را لحاظ کرده باشند، به خوبی کار می‌کند. پروایدرهای مخصوص ADO.NET 4.0، تنها سه گزینه DeleteDatabase/CreateDatabase/DatabaseExists را نسبت به نگارش قبلی بیشتر دارند و EF Code first ویژگی‌های بیشتری را طلب نمی‌کند.
بنابراین اگر حین استفاده از پروایدر ADO.NET مخصوص بانک اطلاعاتی خاصی با پیغام «CreateDatabase is not supported by the provider» مواجه شدید، به این معنا است که این پروایدر برای دات نت 4 به روز نشده است. اما به این معنا نیست که با EF Code first کار نمی‌کند. فقط باید یک دیتابیس خالی از پیش تهیه شده را به برنامه معرفی کنید تا مباحث Database Migrations به خوبی کار کنند؛ یا اینکه کلا می‌توانید Database Migrations را خاموش کرده (متد Database.SetInitializer را با پارامتر نال فراخوانی کنید) و فیلدها و جداول را دستی ایجاد کنید.
استفاده از EF Code first با SQLite
برای استفاده از SQLite در دات نت ابتدا نیاز به پروایدر ADO.NET آن است: «مکان دریافت درایور‌های جدید SQLite مخصوص دات نت»
ضمن اینکه به نکته «استفاده از اسمبلی‌های دات نت 2 در یک پروژه دات نت 4» نیز باید دقت داشت.
و یکی از بهترین management studio هایی که برای آن تهیه شده: «SQLite Manager»
پس از دریافت پروایدر آن، ارجاعی را به اسمبلی System.Data.SQLite.dll به برنامه اضافه کنید.
سپس فایل کانفیگ برنامه را به نحو زیر تغییر دهید:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<configuration>
<configSections>
<section name="entityFramework" type="System.Data.Entity.Internal.ConfigFile.EntityFrameworkSection, EntityFramework, Version=4.3.1.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=b77a5c561934e089" />
</configSections>
<startup useLegacyV2RuntimeActivationPolicy="true">
<supportedRuntime version="v4.0"/>
</startup>
<connectionStrings>
<clear/>
<add name="Sample09Context"
connectionString="Data Source=CodeFirst.db"
providerName="System.Data.SQLite"/>
</connectionStrings>
</configuration>
همانطور که ملاحظه می‌کنید، تفاوت آن با قبل، تغییر connectionString و providerName است.
اکنون اگر همان برنامه قسمت قبل را اجرا کنیم به خطای زیر برخواهیم خورد:
«The given key was not present in the dictionary»
در این مورد هم توضیح داده شد. سه گزینه DeleteDatabase/CreateDatabase/DatabaseExists در پروایدر جاری SQLite برای دات نت وجود ندارد. به همین جهت نیاز است فایل «CodeFirst.db» ذکر شده در کانکشن استرینگ را ابتدا دستی درست کرد.
برای مثال از افزونه SQLite Manager استفاده کنید. ابتدا یک بانک اطلاعاتی خالی را درست کرده و سپس دستورات زیر را بر روی بانک اطلاعاتی اجرا کنید تا دو جدول خالی را ایجاد کند (در برگه Execute sql افزونه SQLite Manager):
CREATE TABLE [Payees](
[Id] [integer] PRIMARY KEY AUTOINCREMENT NOT NULL,
[Name] [text] NULL,
[CreatedOn] [datetime] NOT NULL,
[CreatedBy] [text] NULL,
[ModifiedOn] [datetime] NOT NULL,
[ModifiedBy] [text] NULL
);
CREATE TABLE [Bills](
[Id] [integer] PRIMARY KEY AUTOINCREMENT NOT NULL,
[Amount] [float](18, 2) NOT NULL,
[Description] [text] NULL,
[CreatedOn] [datetime] NOT NULL,
[CreatedBy] [text] NULL,
[ModifiedOn] [datetime] NOT NULL,
[ModifiedBy] [text] NULL,
[Payee_Id] [integer] NULL
);
سپس سطر زیر را نیز به ابتدای برنامه اضافه کنید:
Database.SetInitializer<Sample09Context>(null);
به این ترتیب database migrations خاموش می‌شود و اکنون برنامه بدون مشکل کار خواهد کرد.
فقط باید به یک سری نکات مانند نوع داده‌ها در بانک‌های اطلاعاتی مختلف دقت داشت. برای مثال integer در اینجا از نوع Int64 است؛ بنابراین در برنامه نیز باید به همین ترتیب تعریف شود تا نگاشت‌ها به درستی انجام شوند.
در کل تنها مشکل پروایدر فعلی SQLite عدم پشتیبانی از مباحث database migrations است. این مورد را خاموش کرده و تغییرات ساختار بانک اطلاعاتی را به صورت دستی به بانک اطلاعاتی اعمال کنید. بدون مشکل کار خواهد کرد.
البته اگر به دنبال پروایدری تجاری با پشتیبانی از آخرین نگارش EF Code first هستید، گزینه زیر نیز مهیا است:
http://devart.com/dotconnect/sqlite/
برای مثال اگر علاقمند به استفاده از حالت تشکیل بانک اطلاعاتی SQLite در حافظه هستید (با رشته اتصالی ویژه Data Source=:memory:;Version=3;New=True;)، فعلا تنها گزینه مهیا استفاده از پروایدر تجاری فوق است؛ زیرا مبحث Database Migrations را به خوبی پشتیبانی می‌کند.
استفاده از EF Code first با SQL Server CE
قبلا در مورد «استفاده از SQL-CE به کمک NHibernate» مطلبی را در این سایت مطالعه کرده‌اید. سه مورد اول آن با EF Code first یکی است و تفاوتی نمی‌کند (یک سری بحث عمومی مشترک است). البته با یک تفاوت؛ در اینجا EF Code first قادر است یک بانک اطلاعاتی خالی SQL Server CE را به صورت خودکار ایجاد کند و نیازی نیست تا آن‌را دستی ایجاد کرد. مباحث database migrations و به روز رسانی خودکار ساختار بانک اطلاعاتی نیز در اینجا پشتیبانی می‌شود.
برای استفاده از آن ابتدا ارجاعی را به اسمبلی System.Data.SqlServerCe.dll قرار گرفته در مسیر Program Files\Microsoft SQL Server Compact Edition\v4.0\Desktop اضافه کنید.
سپس رشته اتصالی به بانک اطلاعاتی و providerName را به نحو زیر تغییر دهید:
<connectionStrings>
<clear/>
<add name="Sample09Context"
connectionString="Data Source=mydb.sdf;Password=1234;Encrypt Database=True"
providerName="System.Data.SqlServerCE.4.0"/>
</connectionStrings>
بدون نیاز به هیچگونه تغییری در کدهای برنامه، همین مقدار تغییر در تنظیمات ابتدایی برنامه برای کار با SQL Server CE کافی است.
ضمنا مشکلی هم با فیلد Identity در آخرین نگارش EF Code first وجود ندارد؛ برخلاف حالت database first آن که پیشتر این اجازه را نمی‌داد و خطای «Server-generated keys and server-generated values are not supported by SQL Server Compact» را ظاهر می‌کرد.
استفاده از EF Code first با MySQL
برای استفاده از EF Code first با MySQL (نگارش 5 به بعد البته) ابتدا نیاز است پروایدر مخصوص ADO.NET آن‌را دریافت کرد: (^)
که از EF نیز پشتیبانی می‌کند. پس از نصب آن، ارجاعی را به اسمبلی MySql.Data.dll قرار گرفته در مسیر Program Files\MySQL\MySQL Connector Net 6.5.4\Assemblies\v4.0 به پروژه اضافه نمائید.
سپس رشته اتصالی و providerName را به نحو زیر تغییر دهید:
<connectionStrings>
<clear/>
<add name="Sample09Context"
connectionString="Datasource=localhost; Database=testdb2; Uid=root; Pwd=123;"
providerName="MySql.Data.MySqlClient"/>
</connectionStrings>
<system.data>
<DbProviderFactories>
<remove invariant="MySql.Data.MySqlClient"/>
<add name="MySQL Data Provider"
invariant="MySql.Data.MySqlClient"
description=".Net Framework Data Provider for MySQL"
type="MySql.Data.MySqlClient.MySqlClientFactory, MySql.Data, Version=6.5.4.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=c5687fc88969c44d" />
</DbProviderFactories>
</system.data>
همانطور که مشاهده می‌کنید در اینجا شماره نگارش دقیق پروایدر مورد استفاده نیز ذکر شده است. برای مثال اگر چندین پروایدر روی سیستم نصب است، با مقدار دهی DbProviderFactories می‌توان از نگارش مخصوصی استفاده کرد.
با این تغییرات پس از اجرای برنامه قسمت قبل، به خطای زیر برخواهیم خورد:
The given key was not present in the dictionary
توضیحات این مورد با قسمت SQLite یکی است؛ به عبارتی نیاز است بانک اطلاعاتی testdb را دستی درست کرد. همچنین جداول و فیلدها را نیز باید دستی ایجاد کرد و database migrations را نیز باید خاموش کرد (پارامتر Database.SetInitializer را به نال مقدار دهی کنید).
برای این منظور یک دیتابیس خالی را ایجاد کرده و سپس دو جدول زیر را به آن اضافه کنید:
CREATE TABLE IF NOT EXISTS `bills` (
`Id` int(11) NOT NULL AUTO_INCREMENT,
`Amount` float DEFAULT NULL,
`Description` varchar(400) CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci NOT NULL,
`CreatedOn` datetime NOT NULL,
`CreatedBy` varchar(400) CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci NOT NULL,
`ModifiedOn` datetime NOT NULL,
`ModifiedBy` varchar(400) CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci NOT NULL,
`Payee_Id` int(11) NOT NULL,
PRIMARY KEY (`Id`)
) ENGINE=MyISAM DEFAULT CHARSET=utf8 COLLATE=utf8_persian_ci AUTO_INCREMENT=1 ;
CREATE TABLE IF NOT EXISTS `payees` (
`Id` int(11) NOT NULL AUTO_INCREMENT,
`Name` varchar(400) CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci NOT NULL,
`CreatedOn` datetime NOT NULL,
`CreatedBy` varchar(400) CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci NOT NULL,
`ModifiedOn` datetime NOT NULL,
`ModifiedBy` varchar(400) CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci NOT NULL,
PRIMARY KEY (`Id`)
) ENGINE=MyISAM DEFAULT CHARSET=utf8 COLLATE=utf8_persian_ci AUTO_INCREMENT=1 ;
پس از این تغییرات، برنامه بدون مشکل اجرا خواهد شد (ایجاد بانک اطلاعاتی خالی به همراه ایجاد ساختار جداول و خاموش کردن database migrations که توسط این پروایدر پشتیبانی نمی‌شود).
به علاوه پروایدر تجاری دیگری هم در سایت devart.com برای MySQL و EF Code first مهیا است که مباحث database migrations را به خوبی مدیریت می‌کند.
مشکل!
اگر به همین نحو برنامه را اجرا کنیم، فیلدهای یونیکد فارسی ثبت شده در MySQL با «??????? ?? ????» مقدار دهی خواهند شد و تنظیم CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci نیز کافی نبوده است (این مورد با SQLite یا نگارش‌های مختلف SQL Server بدون مشکل کار می‌کند و نیاز به تنظیم اضافه‌تری ندارد):
ALTER TABLE `bills` DEFAULT CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci
برای رفع این مشکل توصیه شده است که CharSet=UTF8 را به رشته اتصالی به بانک اطلاعاتی اضافه کنیم. اما در این حالت خطای زیر ظاهر می‌شود:
The provider did not return a ProviderManifestToken string
این مورد فقط به اشتباه بودن تعاریف رشته اتصالی بر می‌گردد؛ یا عدم پشتیبانی از تنظیم اضافه‌ای که در رشته اتصالی ذکر شده است.
مقدار صحیح آن دقیقا مساوی CHARSET=utf8 است (با همین نگارش و رعایت کوچکی و بزرگی حروف؛ مهم!):
<connectionStrings>
<clear/>
<add name="Sample09Context"
connectionString="Datasource=localhost; Database=testdb; Uid=root; Pwd=123;CHARSET=utf8"
providerName="MySql.Data.MySqlClient"/>
</connectionStrings>
به این ترتیب، مشکل ثبت عبارات یونیکد فارسی برطرف می‌شود (البته جدول هم بهتر است به DEFAULT CHARACTER SET utf8 COLLATE utf8_persian_ci تغییر پیدا کند؛ مطابق دستور Alter ایی که در بالا ذکر شد).
دو روش اصلی برای دسترسی به داده‌ها از طریق برنامه نویسی در SharePoint وجود دارند. روش اول استفاده از SharePoint API روی سرور است. زمانیکه شما کدی را مستقیم روی سرور SharePoint اجرا می‌کنید، SharePoint API کنترل کامل تمام جنبه‌های شیرپوینت و داده‌ها را در اختیار شما می‌گذارد. اگر برنامه شما روی سرور اجرا نمی‌شود و نیاز به دسترسی به داده‌های شیرپوینت دارد، لازم است از SharePoint web services استفاده کنید. web services امکاناتی مشابه SharePoint API را در اختیار شما می‌گذارد؛ هرچند همه امکانات را پوشش نمی‌دهد.
در SharePoint 2010 گزینه دیگری در برنامه نویسی، برای دسترسی به داده‌های SharePoint تدارک دیده شده است: Client Object Model. این یک روش جدید، در برنامه نویسی شیرپوینت است. اگرچه استفاده از web services، پوشش وسیعی از امکانات شیرپوینت را به شما می‌دهد، اما برنامه نویسی به روش Client Object Model و API با استفاده از web services بسیار متفاوت است. استفاده از web services کار را برای شما سخت خواهد کرد و لازم است دو روش برنامه نویسی کاملا مختلف را بیاموزید. همچنین فراخوانی web services با JavaScript پیچیده است و نیازمند ساخت و دستکاری XMLهای فراوان است. Client Object Model تمام این مسائل را حل و برنامه نویسی سمت client را راحت کرده است.
در واقع Client Object Model سه Object Model جدا از هم است:
نسخه: .NET CLR برای ساخت WinForms, Windows Presentation Foundation (WPF), console applications
نسخه Silverlight : برای کا با هر دو حالت داخل in-browser و out-of-browser Silverlight applications
نسخه JavaScript : کدهای Ajax و jQuery را قادر می‌سازد تا داده‌های شیرپوینت را فراخوانی کنند
یکی از سوالاتی که در مورد Client Object Model پیش می‌آید، این است که چه کارهایی را با آن می‌شود انجام داد؟ Client Object Model امکان دسترسی به بیشتر اشیاء رایج را مانند sites, webs, content types, lists, folders, navigations فراهم می‌کند. این اشیا با اسم‌های مشابه در Client Object Model وجود دارند که در جدول زیر مشخص شده‌اند.
در زیر یک مثال ساده از استفاده‌های Client Object Model را توضیح خواهم داد که لیست‌های موجود در سایت را در خروجی نمایش می‌دهد.
1- در Visual Studio یک پروژه Console application ایجاد کنید.
2- بر روی References کلیک راست کرده Add Reference را انتخاب کنید. از مسیر زیر
دو فایل زیر را اضافه کنید
در SharePoint 2010 گزینه دیگری در برنامه نویسی، برای دسترسی به داده‌های SharePoint تدارک دیده شده است: Client Object Model. این یک روش جدید، در برنامه نویسی شیرپوینت است. اگرچه استفاده از web services، پوشش وسیعی از امکانات شیرپوینت را به شما می‌دهد، اما برنامه نویسی به روش Client Object Model و API با استفاده از web services بسیار متفاوت است. استفاده از web services کار را برای شما سخت خواهد کرد و لازم است دو روش برنامه نویسی کاملا مختلف را بیاموزید. همچنین فراخوانی web services با JavaScript پیچیده است و نیازمند ساخت و دستکاری XMLهای فراوان است. Client Object Model تمام این مسائل را حل و برنامه نویسی سمت client را راحت کرده است.
در واقع Client Object Model سه Object Model جدا از هم است:
نسخه: .NET CLR برای ساخت WinForms, Windows Presentation Foundation (WPF), console applications
نسخه Silverlight : برای کا با هر دو حالت داخل in-browser و out-of-browser Silverlight applications
نسخه JavaScript : کدهای Ajax و jQuery را قادر می‌سازد تا داده‌های شیرپوینت را فراخوانی کنند
یکی از سوالاتی که در مورد Client Object Model پیش می‌آید، این است که چه کارهایی را با آن می‌شود انجام داد؟ Client Object Model امکان دسترسی به بیشتر اشیاء رایج را مانند sites, webs, content types, lists, folders, navigations فراهم می‌کند. این اشیا با اسم‌های مشابه در Client Object Model وجود دارند که در جدول زیر مشخص شده‌اند.
در زیر یک مثال ساده از استفاده‌های Client Object Model را توضیح خواهم داد که لیست‌های موجود در سایت را در خروجی نمایش می‌دهد.
1- در Visual Studio یک پروژه Console application ایجاد کنید.
2- بر روی References کلیک راست کرده Add Reference را انتخاب کنید. از مسیر زیر
C:\Program Files\Common Files\Microsoft Shared\Web Server Extensions\14\ISAPI
Microsoft.SharePoint.dll Microsoft.SharePoint.Client.Runtime.dll
static void Main(string[] args)
{
var ctx = new ClientContext(@"http://localhost");
var web = ctx.Web;
var lists = web.Lists;
ctx.Load(lists,
l => l.Include
(list => list.Title).Where
(list => list.BaseType == BaseType.GenericList));
ctx.ExecuteQuery();
foreach (var list in lists)
Console.WriteLine(list.Title);
Console.ReadLine();
}در Entity framework به کمک امکانات LINQ، نمی‌توان چندین رکورد را با هم (یکجا) حذف کرد یا به روز رسانی نمود. برای مثال دستوراتی مانند Delete from tbl1 where id>3 و یا update tbl1 set f1=2 where id>3 معادلی در LINQ to EF ندارند. برای انجام اینگونه امور یا باید رویه ذخیره شده نوشت و سپس آن‌را در EF فراخوانی کرد؛ یا دستورات SQL خام را مستقیما بر روی بانک اطلاعاتی اجرا کرد و یا باید حلقه‌ای را تشکیل داد و موارد موجود را یک به یک ویرایش یا حذف نمود. مورد آخر خصوصا از لحاظ کارآیی به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست.
البته اکثر ORMهای موجود از Bulk operations پشتیبانی نمی‌کنند و این مورد منحصر به EF نیست. علت آن هم به مشکل بودن هماهنگ سازی Context و بانک اطلاعاتی، پس از Bulk operations بر می‌گردد. برای مثال در یک کوئری حذف پیچیده، هماهنگ سازی سطح اول کش یا Tracking API با رکوردهای باقی مانده در بانک اطلاعاتی کار ساده‌ای نیست و اگر اینکار به نحو صحیحی صورت نگیرد، کاربران در حین ذخیره سازی اطلاعات ممکن است با خطاهای همزمانی متوقف شوند (چون هنوز رکوردهای حذف شده در سطح اول کش یا Context وجود دارند، ORM تصور می‌کند کاربر دیگری اطلاعات را حذف کرده است و یک استثنای همزمانی را صادر خواهد کرد).
معرفی Entity Framework Extended Library
کتابخانه «Entity Framework Extended Library» تعدادی متد الحاقی را به EF جهت اعمال Bulk delete و Bulk update سازگار با کوئری‌های تهیه شده به وسیله امکانات LINQ to EF، اضافه می‌کند. البته این کتابخانه امکانات دیگری مانند Future Queries (یکی کردن چند کوئری متفاوت LINQ جهت اجرا در یک رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی)، Query Result Cache (سطح دوم کش) را نیز به همراه دارد.
البته اکثر ORMهای موجود از Bulk operations پشتیبانی نمی‌کنند و این مورد منحصر به EF نیست. علت آن هم به مشکل بودن هماهنگ سازی Context و بانک اطلاعاتی، پس از Bulk operations بر می‌گردد. برای مثال در یک کوئری حذف پیچیده، هماهنگ سازی سطح اول کش یا Tracking API با رکوردهای باقی مانده در بانک اطلاعاتی کار ساده‌ای نیست و اگر اینکار به نحو صحیحی صورت نگیرد، کاربران در حین ذخیره سازی اطلاعات ممکن است با خطاهای همزمانی متوقف شوند (چون هنوز رکوردهای حذف شده در سطح اول کش یا Context وجود دارند، ORM تصور می‌کند کاربر دیگری اطلاعات را حذف کرده است و یک استثنای همزمانی را صادر خواهد کرد).
معرفی Entity Framework Extended Library
کتابخانه «Entity Framework Extended Library» تعدادی متد الحاقی را به EF جهت اعمال Bulk delete و Bulk update سازگار با کوئری‌های تهیه شده به وسیله امکانات LINQ to EF، اضافه می‌کند. البته این کتابخانه امکانات دیگری مانند Future Queries (یکی کردن چند کوئری متفاوت LINQ جهت اجرا در یک رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی)، Query Result Cache (سطح دوم کش) را نیز به همراه دارد.
سلام
آیا از TransactionScope به صورت کامل پشتیبانی میکنه ؟ SqlLite به طور کامل پشتیبانی نمی‌کرد .
درود؛ من این کد رو نوشتم:
ولی مشکلی که هست اینه که به این خط خطا میده:
و خطایی که میده اینه :
من در همه پروژه هام Entityframework 6.1.3 رو نصب کردم. الان چندین با حذفشون کردم و دوباره نصبشون کردم ولی بازم همین خطا رو میده. مشکلش از چیه؟ باید چکار کنم؟
private static Container defaultContainer()
{
var container = new Container(ioc =>
{
// map same interface to different concrete classes
ioc.For<IUser>().Use<EFUserService>();
ioc.For<IUnitOfWork>().Use(() => new ApplicationDBContext())();
});
container.AssertConfigurationIsValid();
return container;
} ioc.For<IUnitOfWork>().Use(() => new ApplicationDBContext())();
ErrorCS0012The type 'DbContext' is defined in an assembly that is not referenced. You must add a reference to assembly 'EntityFramework, Version=6.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=19f9d7d4cc76b670'.BimehKosarE:\myproject\BimehKosar\BimehKosar\StrucerMap\SmObjectFactory.cs