وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
خلاصه اشتراک‌های روز دو شنبه 9 آبان 1390
‫۱۲ سال و ۱۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۰۳:۳۵
محسن خان محسن خان
نظرات مطالب
مهاجرت از SQL Membership به ASP.NET Identity
سیستم کارش EF Code first هست. این سیستم کدهاش گره خورده به بانک اطلاعاتی خاصی نیست. الان در این مثال رشته اتصالی به یک localdb اشاره می‌کنه. شما می‌تونید کلا این رشته و نحوه‌ی تعریف اون رو برای کار با SQL Server یا SQL CE یا هر بانک اطلاعاتی دیگری که پروایدر code first داره، تغییر بدید و استفاده کنید. (و اگر با ef code first آشنایی ندارید، کم کم در آینده نمی‌تونید با کتابخانه‌های کمکی و جانبی دات نت کار کنید)
‫۱۰ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۵۰
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات اشتراک‌ها
مقایسه کارآیی ORMهای مطرح دات نت
ADO.NET شبیه به زبان اسمبلی دسترسی به اطلاعات در دات نت هست. این پایین‌ترین سطحی است که برای کار با بانک‌های اطلاعاتی در دنیای دات نت وجود دارد. تمام ORMهای موجود لایه‌ای هستند بر روی این سطح.
‫۶ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۲۶
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
EF Code First #2
شما در حال استفاده از EF 4.1 با دات نت 4 و نیم هستید. این دو با هم سازگاری ندارند. از EF 5 با دات نت 4 و نیم استفاده کنید تا مشکل تداخل فضاهای نامی که ذکر شده، برطرف شود.
‫۱۲ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۳:۴۷
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
انتشار VS2010
دات نت فریم ورک 4 را یکبار از طریق کنترل پنل حذف کنید. سیستم را ری استارت کنید و بعد مجددا دات نت فریم ورک 4 کامل را که لینکش در بالا هست نصب کنید مشکل حل می‌شود.
‫۱۴ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۸ تیر ۱۳۸۹، ساعت ۱۸:۰۲
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
5 دلیل برای استفاده از یک ابزار ORM

چرا باید از ابزارهای Object relational Mapper یا به اختصار ORM استفاده کرد؟ در اینجا سخن در مورد ORM خاصی نیست. هدف تبلیغ یک محصول ویژه هم نمی‌باشد و یک بحث کلی مد نظر است.
کار ابزارهای ORM خواندن ساختار دیتابیس شما بوده و سپس ایجاد کلاس‌هایی بر اساس این ساختار ، برقراری ارتباط بین اشیاء ایجاد شده و جداول، ویووها، رویه‌های ذخیره شده و غیره می‌باشد. همچنین این ابزارها امکان تعریف روابط one-to-one, one-to-many, many-to-one, و many-to-many بین اشیاء را نیز بر اساس ساختار دیتابیس شما فراهم می‌کنند.
در ادامه به فواید استفاده از ORM ها خواهیم پرداخت:

الف) یک ابزار ORM زمان تحویل پروژه را کاهش می‌دهد

اولین و مهم‌ترین دلیلی که بر اساس آن در یک پروژه، استفاده از ORM حائز اهمیت می‌شود، بحث بالا بردن سرعت برنامه نویسی و کاهش زمان تحویل پروژه به مشتری است. این کاهش زمان بسته به نوع پروژه بین 20 تا 50 درصد می‌تواند خود را بروز دهد.
بدیهی است ابزارهای ORM کار شگفت انگیزی را قرار نیست انجام دهند و شما می‌توانید تمام آن عملیات ‌را دستی هم به پایان رسانید؛ اما اجازه دهید یک مثال کوتاه را با هم مرور کنیم.
برای پیاده سازی یک برنامه متداول با حدود 15 تا 20 جدول، حدودا به 30 شیء برای مدل سازی سیستم نیاز خواهد بود و برنامه نویسی این مجموعه بین 5000 تا 10000 سطر کد را به خود اختصاص خواهد داد. بدیهی است برنامه نویسی و آزمایش این سیستم چندین هفته یا ماه به طول خواهد انجامید.
اما با استفاده از یک ORM ، عمده وقت شما به طراحی سیستم و ایجاد ارتباطات بین اشیاء و دیتابیس در طی یک تا دو روز صرف خواهد شد. ایجاد کد بر اساس این مجموعه و با کمک ابزارهای ORM ، آنی است و با چند کلیک صورت می‌گیرد.


ب) یک ابزار ORM کدی با طراحی بهتر را تولید می‌کند

ممکن است شما بگوئید که کد نویسی من بی‌نظیر است و از من بهتر کسی را نمی‌توانید پیدا کنید! به تمامی زوایای کار خود مسلطم و نیازی هم به این‌گونه ابزارها ندارم!
عده‌ای از شما به طور قطع این‌گونه‌اید؛ اما نه همه. در یک تیم متوسط، همه نوع برنامه نویس با سطوح مختلفی را می‌توانید پیدا کنید و تمامی ‌‌آن‌ها برنامه نویس‌ها و یا طراح‌های آنچنان قابلی هم نیستند. بنابراین امکان رسیدن به کدهایی که مطابق اصول دقیق برنامه نویسی شیء گرا نیستند و در آن‌ها الگوهای طراحی به خوبی رعایت نشده، بسیار محتمل است. همچنین در یک تیم زمانیکه از یک الگوی یکسان پیروی نمی‌شود، نتایج نهایی بسیار ناهماهنگ خواهند بود.
در مقابل استفاده از ORM های طراحی شده توسط برنامه نویس‌های قابل (senior (architect level) engineers) ، کدهایی را بر اساس الگوهای استاندارد و پذیرفته شده‌ی شیء‌گرا تولید می‌کنند و همواره یک روند کاری مشخص و هماهنگ را در یک مجموعه به ارمغان خواهند آورد.

ج) نیازی نیست تا حتما یک متخصص دات نت فریم ورک باشید تا از یک ORM استفاده کنید

قسمت دسترسی به داده‌ها یکی از اجزای کلیدی کارآیی برنامه شما است. اگر طراحی و پیاده سازی آن ضعیف باشد، کل برنامه را زیر سؤال خواهد برد. برای طراحی و پیاده سازی دستی این قسمت از کار باید به قسمت‌های بسیاری از مجموعه‌ی دات نت فریم ورک مسلط بود. اما هنگام استفاده از یک ORM مهمترین موردی را که باید به آن تمرکز نمائید بحث طراحی منطقی کار است و ایجاد روابط بین اشیاء و دیتابیس و امثال آن. مابقی موارد توسط ORM انجام خواهد شد و همچنین می‌توان مطمئن بود که پیاده سازی خودکار انجام شده این قسمت‌ها، بر اساس الگوهای طراحی شیء‌گرا است.


د) هنگام استفاده از یک ابزار ORM ، مدت زمان آزمایش برنامه نیز کاهش می‌یابد

بدیهی است اگر قسمت دسترسی به داده‌ها را خودتان طراحی و پیاده سازی کرده باشید، زمان قابل توجهی را نیز باید به بررسی و آزمایش صحت عملکرد آن بپردازید و الزامی هم ندارد که این پیاده سازی مطابق بهترین تجربیات کاری موجود بوده باشد. اما هنگام استفاده از کدهای تولید شده توسط یک ابزار ORM می‌توان مطمئن بود که کدهای تولیدی آن که بر اساس یک سری الگوی ویژه تولید می‌شوند، کاملا آزمایش شده هستند و همچنین صدها و یا هزارها نفر در دنیا هم اکنون دارند از این پایه در پروژه‌های موفق خود استفاده می‌کنند و همچنین بازخوردهای خود را نیز به تیم برنامه نویسی آن ابزار ORM ارائه می‌دهند و این مجموعه مرتبا در حال بهبود و به روز شدن است.

ه) استفاده از یک ابزار ORM ، کار برنامه نویسی شما را ساده‌تر می‌کند

توضیح این قسمت نیاز به ذکر یک مثال دارد. لطفا به مثال زیر دقت بفرمائید:

try {
       Employees objInfo = new Employees();
       EmployeesFactory objFactory = new EmployeesFactory();

       objInfo.EmployeeID = EmployeeID;
       objFactory.Load(objInfo);

       // code here to use the "objInfo" object
}
catch(Exception ex) {
      // code here to handle the exception
}

به نظر شما کار کردن با یک یا چند شیء تولید شده که نمایانگر ساختار دیتابیس شما هستند و با استفاده از اینترفیس عمومی آن‌ها می‌توان تمامی اعمال بارگذاری، درج و حذف و غیره را انجام داد، ساده‌تر است یا کار کردن با کوهی از دستورات ADO.Net ؟


برداشتی آزاد از Five Reasons for using an ORM Tool

‫۱۵ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱ خرداد ۱۳۸۸، ساعت ۱۸:۴۳
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
لیست شماره نگارش‌های دات نت فریم ورک تا این تاریخ

از زمانیکه دات نت فریم ورک ارائه شده (حدودا 8 سال یا بیشتر اگر بتای آن‌را هم به حساب بیاوریم به سال 2000 بر می‌گردد)، نگارش‌های متفاوتی تا به امروز در اختیار عموم قرار گرفته اند.
جدول زیر این موارد را تا این تاریخ لیست کرده و شماره نگارش دقیق آن‌ها را نیز بر می‌شمارد:

.NET version

Actual version

3.5 SP1

3.5.30729.1

3.5

3.5.21022.8

3.0 SP2

3.0.4506.2152

3.0 SP1

3.0.4506.648

3.0

3.0.4506.30

2.0 SP2

2.0.50727.3053

2.0 SP1

2.0.50727.1433

2.0

2.0.50727.42

1.1 SP1

1.1.4322.2032

1.1 SP1 (in 32 bit version of Windows 2003)

1.1.4322.2300

1.1

1.1.4322.573

1.0 SP3

1.0.3705.6018

1.0 SP2

1.0.3705.288

1.0 SP1

1.0.3705.209

1.0

1.0.3705.0

برای بدست آوردن شماره نگارش‌های نصب شده بر روی یک کامپیوتر متاسفانه راه ساده‌‌ای وجود ندارد. امکاناتی هم که خود دات نت فریم ورک به صورت ذاتی ارائه می‌دهد به صورت زیر است:

  class NetVersion
  {
      public static string Version
      {
          get
          {
              return Environment.Version + "\n" +
                     Environment.OSVersion;
          }
      }
  }

که خروجی آن فقط آخرین نگارش CLR را شامل می‌شود.
برای مثال روی ویندوز اکس پی سرویس پک 3 با دات نت فریم ورک سه و نیم، سرویس پک یک خواهیم داشت:
2.0.50727.3053
Microsoft Windows NT 5.1.2600 Service Pack 3
که عدد نگارش ارائه شده با دات نت فریم ورک 2 سرویس پک 2 تطابق دارد. به عبارت دیگر آخرین نگارش CLR هنوز همان 2 است و موارد دیگر (مثل wf و wcf و ...) فقط یک سری افزونه برای این هسته به شمار می‌روند.
خوبی این روش هم این است که اگر در یک هاست اینترنتی قصد داشتید شماره نگارش دات نت فریم ورک سرور را بررسی کنید، بدون مشکل پاسخ خواهد داد. برای مثال اگر به دات نت فریم ورک 2 سرویس پک 2 رسیدید، یعنی دات نت فریم ورک سه و نیم، سرویس پک یک حتما روی سرور نصب است، چون این دو با هم ارائه شده‌اند و به صورت مجزا ارائه نشده‌اند.

برای بدست‌ آوردن لیست دات نت فریم ورک‌های مختلف باید به رجیستری ویندوز مراجعه کرد. مسیرهای:

HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\NET Framework Setup\NDP
HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings\5.0\User Agent\Post Platform


این روش یا حتی لیست کردن فولدرهای نصب شد در مسیر C:\WINDOWS\Microsoft.NET\Framework نیز شماره نگارش کامل را ارائه نمی‌دهند. تنها راه باقیمانده مراجعه به فایل mscorlib.dll هر پوشه و بررسی نگارش آن است:



اینکار را با برنامه نویسی به صورت زیر می‌توان انجام داد:

      public static string MscorlibVersion
      {
          get
          {
              //using System.Diagnostics;
              FileVersionInfo myFileVersionInfo = FileVersionInfo.GetVersionInfo(
                  Environment.GetEnvironmentVariable("windir") +
                  @"\Microsoft.NET\Framework\v2.0.50727\mscorlib.dll");
              return myFileVersionInfo.ProductVersion;
          }
      }

‫۱۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۸۸، ساعت ۱۸:۴۲
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
غنی سازی کامپایلر C# 9.0 با افزونه‌ها
یک نکته‌ی تکمیلی: ارتقاء به NET 7.0.12. و دریافت خطای CA1852

اگر نکات این مطلب را پیاده سازی کرده و برای مثال TreatWarningsAsErrors را فعال کرده باشید، با ارتقاء به NET 7.0.102. حتی در مورد فایل Program.cs نیز خطای زیر را دریافت خواهید کرد:
CA1852:  Type can be sealed because it has no subtypes in its containing assembly and is not externally visible
عموما از هر نگارشی به نگارش دیگر، تعداد آنالایزرهای توکار دات نت بیشتر می‌شوند. یک چنین موردی در نگارش ابتدایی دات نت 7 وجود نداشت، اما الان قابل مشاهده است. در جهت مواجه شدن با آن یا می‌توان کلاس عنوان شده را با واژه‌ی کلیدی sealed مزین کرد و یا فقط کافی است فایل editorconfig. را باز کرده و یک سطر زیر را به آن اضافه کنید:
dotnet_diagnostic.CA1852.severity = suggestion
به این صورت میزان شدت گزارش یاد شده، صرفا به یک توصیه تقلیل پیدا می‌کند و مانع build برنامه نخواهد شد؛ هرچند در IDE هنوز به صورت یک هشدار آبی رنگ قابل مشاهده‌است.
‫۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۱ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۳۱
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
کاهش تعداد بار تعریف using ها در C# 10.0 و NET 6.0.
در مطلب «روش بازگشت به قالب‌های کلاسیک پروژه‌ها در دات نت 6» مشاهده کردیم که قالب پیش‌فرض یک برنامه‌ی کنسول دات نت 6، چنین فایل Program.cs ای را تولید می‌کند:
// See https://aka.ms/new-console-template for more information
Console.WriteLine("Hello, World!");
که در حقیقت همان اجبار به استفاده‌ی از سبک «Top Level Programs» ارائه شده‌ی در C# 9.0 است. اما اگر به همین دو سطر هم دقت کنید، یک تفاوت مهم را با نمونه‌ی C# 9.0 دارد و آن هم عدم ذکر عبارت using System در ابتدای آن است. علت اینجا است که فایل csproj پیش‌فرض پروژه‌های مبتنی بر NET 6.0.، دو تغییر مهم دیگر را هم دارند:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk">
  <PropertyGroup>
    <OutputType>Exe</OutputType>
    <TargetFramework>net6.0</TargetFramework>
    <ImplicitUsings>enable</ImplicitUsings>
    <Nullable>enable</Nullable>
  </PropertyGroup>
</Project>
الف) فعال بودن nullable reference types که در C# 8.0 ارائه شد.
ب) فعال بودن ImplicitUsings که مختص به C# 10.0 است.


بررسی مفهوم  global using directives در C# 10.0

هدف اصلی از وجود Using directives در زبان #C که از نگارش 1 آن در دسترس هستند، خلاصه نویسی نام طولانی اشیاء و متدها است. برای مثال نام اصلی متد Console.WriteLine به صورت System.Console.WriteLine است که با درج فضای نام System در ابتدای فایل، می‌توان از ذکر مجدد آن جلوگیری کرد. از این دست می‌توان به نوع System.Collections.Generic.List نیز اشاره کرد که کمتر کسی علاقمند است تا این نام طولانی را تایپ کند. به همین جهت با استفاده از یک using directive متناظر با فضای نام System.Collections.Generic، ذکر نام این نوع، به List خلاصه می‌شود.
طراحی دات نت 6 مبتنی بر سبک minimalism است! برای نمونه خلاصه کردن نزدیک به 10 سطر فایل Program.cs کلاسیک، به تنها یک سطر که به همراه ذکر using System در ابتدای آن هم نیست. در C# 10.0 دیگر نیازی نیست تا برای مثال ذکر using System را در ده‌ها و یا صدها فایل، بارها و بارها تکرار کرد. برای اینکار تنها کافی است یکبار آن‌را به صورت global تعریف کنیم و پس از آن دیگر نیازی به ذکر آن در کل پروژه نیست:
global using System;
می‌توان این سطر را در ابتدای یک تک فایل cs. قرار داد و ذکر آن به معنای الحاق خودکار آن، در ابتدای تک تک فایل‌های cs. برنامه است.

چند نکته:
- امکان ترکیب global using‌ها و using‌ها معمولی در یک فایل هست.
- امکان تعریف global using‌های استاتیک نیز پیش‌بینی شده‌است:
global using static System.Console;
که برای نمونه در این حالت بجای ذکر Console.WriteLine، تنها ذکر نام متد WriteLine در سراسر برنامه کفایت می‌کند.


مفهوم جدید implicit global using directives در C# 10.0 و به کمک NET SDK 6.0.

تا اینجا دریافتیم که می‌توان دایرکتیوهای سراسری using را در برنامه به صورت دستی تعریف و استفاده کرد. اما ... پروژه‌ی کنسولی که به صورت پیش‌فرض توسط NET SDK 6.0. ایجاد می‌شود، به همراه هیچ global using ای نیست. این مورد توسط تنظیم زیر که جزئی از NET SDK 6.0. است، فعال می‌شود:
<ImplicitUsings>enable</ImplicitUsings>
زمانیکه ImplicitUsings را در فایل csproj برنامه فعال می‌کنیم، یعنی قرار است از یکسری global using‌های از پیش تعریف شده‌ی توسط SDK استفاده کنیم. بنابراین «global using directives» جزئی از ویژگی‌های جدید C# 10.0 است اما « implicit global using directives» تنها یک لطف ارائه شده‌ی توسط NET SDK. است. برای یافتن لیست آن‌ها، پروژه را build کرده و سپس به پوشه‌ی obj\Debug\net6.0 مراجعه کنید. در اینجا به دنبال فایلی مانند MyProjectName. GlobalUsings.g.cs بگردید. محتویات آن به صورت زیر است:
// <auto-generated/>
global using global::System;
global using global::System.Collections.Generic;
global using global::System.IO;
global using global::System.Linq;
global using global::System.Net.Http;
global using global::System.Threading;
global using global::System.Threading.Tasks;
این‌ها همان global using هایی هستند که با فعالسازی تنظیم ImplicitUsings در فایل csproj، به صورت خودکار توسط NET SDK. تولید و به برنامه الحاق می‌شوند.
البته این فایل ویژه به ازای نوع‌های پروژه‌های مختلف، محتوای متفاوتی را دارد. برای مثال در برنامه‌های ASP.NET Core، چنین محتوای پیش‌فرضی را پیدا می‌کند:
// <autogenerated />
global using global::System;
global using global::System.Collections.Generic;
global using global::System.IO;
global using global::System.Linq;
global using global::System.Net.Http;
global using global::System.Threading;
global using global::System.Threading.Tasks;
global using global::System.Net.Http.Json;
global using global::Microsoft.AspNetCore.Builder;
global using global::Microsoft.AspNetCore.Hosting;
global using global::Microsoft.AspNetCore.Http;
global using global::Microsoft.AspNetCore.Routing;
global using global::Microsoft.Extensions.Configuration;
global using global::Microsoft.Extensions.DependencyInjection;
global using global::Microsoft.Extensions.Hosting;
global using global::Microsoft.Extensions.Logging;
این تعاریف در اصل در پوشه‌ی C:\Program Files\dotnet\sdk\6.0.100-rc.2.21505.57\Sdks\Microsoft.NET.Sdk\targets و در فایل Microsoft.NET.GenerateGlobalUsings.targets آن قرار دارند.


روش حذف و یا اضافه‌ی global using‌های پیش‌فرض

اگر به هر دلیلی نمی‌خواهید تعدادی از global usingهای پیش‌فرض به همراه گزینه‌ی ImplicitUsings استفاده کنید، می‌توانید آن‌ها را در فایل csproj به صورت زیر، Remove و یا حتی موارد جدیدی را Include کنید:
<ItemGroup>
   <Import Remove="System.Threading" />
   <Import Include="Microsoft.Extensions.Logging" />
</ItemGroup>
یکی از کاربردهای این قابلیت، تولید کتابخانه‌های multi-target است که می‌توان توسط Conditionها، فضاهای نامی را که نباید برای target خاصی include کرد، مشخص نمود:
<ItemGroup Condition="'$(TargetFramework)' == 'net472'">
</ItemGroup>
‫۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۰۰