اشتراک‌ها
تغییرات ASP.NET Core در NET 7 Preview 7.

Here’s a summary of what’s new in this preview release:

  • New Blazor WebAssembly loading page
  • Blazor data binding get/set/after modifiers
  • Blazor virtualization improvements
  • Pass state using NavigationManager
  • Additional System.Security.Cryptography support on WebAssembly
  • Updated Angular and React templates
  • gRPC JSON transcoding performance
  • Authentication will use single scheme as DefaultScheme
  • IFormFile/IFormFileCollection support for authenticated requests in minimal APIs
  • New problem details service
  • Diagnostics middleware updates
  • New HttpResults interfaces 
تغییرات ASP.NET Core در NET 7 Preview 7.
اشتراک‌ها
اضافه شدن CSSNestedDeclarations به استاندارد CSS
CSS nesting improves with CSSNestedDeclarations

To fix some weird quirks with CSS nesting, the CSS Working Group resolved to add the CSSNestedDeclarations interface to the CSS Nesting Specification. With this addition, declarations that come after style rules no longer shift up, among some other improvements.
These changes are available in Chrome from version 130 and are ready for testing in Firefox Nightly 132 and Safari Technology Preview 204.
اضافه شدن CSSNestedDeclarations به استاندارد CSS
اشتراک‌ها
ویدیوی آموزشی Angular 2.0 با Typescript

Angular 2.0 will be built using the TypeScript language. It will embrace TypeScript's idioms for working with immersive web experiences in larger applications.

You can get those same benefits by working with TypeScript and Angular together. In this session, you'll learn how Angular and TypeScript work together to create single page applications. You'll see how you can leverage the features of ECMAScript 6, and still support today's browsers. You'll see how adopting TypeScript can be as easy as changing the extensions on your .js files. How you use the TypeScript features is completely in your control. 

ویدیوی آموزشی Angular 2.0 با Typescript
مطالب
React 16x - قسمت 14 - طراحی یک گرید - بخش 4 - پویاسازی تعاریف ستون‌ها
در گریدی که تا به اینجا طراحی کردیم، اگر قرار باشد بجای جدول فیلم‌ها، جدول مشتری‌ها نمایش داده شود، چکار باید کرد؟ با پیاده سازی فعلی، باید کل تعاریف MoviesTable را در کامپوننت دیگری مانند CustomersTable تکرار کنیم. به همین جهت برای پویاسازی تعاریف ستون‌ها نیاز است این قسمت را از جدول اصلی جدا کرده و به کامپوننت مستقلی مانند tableHeader منتقل کنیم.


ایجاد کامپوننت جدید tableHeader

برای پویاسازی تعاریف ستون‌ها و همچنین کم کردن مسئولیت‌های کامپوننت MoviesTable، فایل جدید src\components\common\tableHeader.jsx را ایجاد می‌کنیم تا در برگیرنده‌ی کامپوننت جدید TableHeader شود. پس از ایجاد این فایل، با استفاده از میانبرهای imrc و cc، ساختار ابتدایی کامپوننت TableHeader را تشکیل می‌دهیم. سپس به کامپوننت MoviesTable بازگشته و متد raiseSort آن‌را cut و به اینجا منتقل می‌کنیم. همچنین نیاز است کل thead جدول فیلم‌ها را نیز به اینجا منتقل کنیم. اما چون می‌خواهیم این تعاریف پویا باشند، باید امکان تعریف پویای ستون‌ها را نیز به آن اضافه کنیم. بنابراین اینترفیس این کامپوننت به صورت زیر است:
- ورودی‌های آن: آرایه‌ی ستون‌های جدول و همچنین شیء sortColumn و رخ‌داد onSort که در متد raiseSort استفاده می‌شوند.

با این توضیحات، کامپوننت TableHeader چنین شکلی را پیدا می‌کند:
import React, { Component } from "react";

class TableHeader extends Component {
  raiseSort = path => {
    console.log("raiseSort", path);
    const sortColumn = { ...this.props.sortColumn };
    if (sortColumn.path === path) {
      sortColumn.order = sortColumn.order === "asc" ? "desc" : "asc";
    } else {
      sortColumn.path = path;
      sortColumn.order = "asc";
    }
    this.props.onSort(sortColumn);
  };

  render() {
    return (
      <thead>
        <tr>
          {this.props.columns.map(column => (
            <th onClick={() => this.raiseSort(column.path)}>{column.label}</th>
          ))}
        </tr>
      </thead>
    );
  }
}

export default TableHeader;
در ابتدای آن، متد raiseSort را از کامپوننت MoviesTable به اینجا منتقل کرده‌ایم.
سپس در متد رندر آن، بر اساس آرایه‌ی columns که از props این کامپوننت دریافت خواهد شد، لیست thهای هدر را به صورت پویا رندر می‌کنیم. در اینجا ساختار مورد نیاز شیء column را نیز مشاهده می‌کنید. نیاز است یک برچسب نمایش داده شود و همچنین برای اینکه this.raiseSort نیز بتواند مجددا کار کند، نیاز است نام خاصیتی که قرار است مرتب سازی بر اساس آن انجام شود نیز مشخص باشد. بنابراین تا اینجا شیء column باید دارای دو خاصیت label و path باشد.

پس از تعریف ابتدایی کامپوننت TableHeader، به کامپوننت MoviesTable بازگشته و شروع به استفاده‌ی از آن می‌کنیم:
import TableHeader from "./common/tableHeader";

در ادامه باید آرایه‌ی columns را که به صورت props به کامپوننت TableHeader ارسال می‌شود، تعریف و مقدار دهی کنیم که تشکیل شده‌است از اشیایی با خواص path و label:
  columns = [
    { path: "title", label: "Title" },
    { path: "genre.name", label: "Genre" },
    { path: "numberInStock", label: "Stock" },
    { path: "dailyRentalRate", label: "Rate" },
    {},
    {}
  ];
در اینجا دو شیء خالی را نیز در انتهای لیست مشاهده می‌کنید که به thهای خالی مانند نمایش Like و دکمه‌ی Delete اشاره می‌کنند.
اکنون می‌توان کل تعریف thead موجود در این کامپوننت را به طور کامل با کامپوننت TableHeader ای که import کردیم، جایگزین کنیم:
  render() {
    const { movies, onDelete, onLike, onSort, sortColumn } = this.props;

    return (
      <table className="table">
        <TableHeader
          columns={this.columns}
          sortColumn={sortColumn}
          onSort={onSort}
        />
        <tbody>
در اینجا ویژگی‌های مورد نیاز جهت تامین props کامپوننت TableHeader نیز ذکر شده‌اند. this.columns را که در همین کامپوننت تعریف کردیم، sortColumn و onSort هم جزو props ارسالی به کامپوننت جاری هستند.

در این حالت اگر برنامه را اجرا کنید، بدون مشکل خروجی نهایی را رندر می‌کند؛ اما در کنسول توسعه دهندگان مرورگر یک چنین خطایی را نیز لاگ خواهد کرد:
index.js:1375 Warning: Each child in a list should have a unique "key" prop.
Check the render method of `TableHeader`. See https://fb.me/react-warning-keys for more information.
در حین تعریف رندر لیست thها در کامپوننت TableHeader، ذکر ویژگی key را فراموش کرده‌ایم. البته در اینجا می‌توان از column.path به‌عنوان key استفاده کرد، اما چون در آرایه‌ی ستون‌ها دو شیء خالی را نیز در انتهای لیست داریم، بهتر است برای این‌ها یک id را نیز تعریف کردیم تا بتوان آن‌ها را به صورت منحصربفردی شناسایی کرد:
class MoviesTable extends Component {
  columns = [
    { path: "title", label: "Title" },
    { path: "genre.name", label: "Genre" },
    { path: "numberInStock", label: "Stock" },
    { path: "dailyRentalRate", label: "Rate" },
    { key: "like" },
    { key: "delete" }
  ];
سپس متد رندر کامپوننت TableHeader را جهت درج key به روز رسانی می‌کنیم:
  render() {
    return (
      <thead>
        <tr>
          {this.props.columns.map(column => (
            <th
              key={column.path || column.key}
              style={{ cursor: "pointer" }}
              onClick={() => this.raiseSort(column.path)}
            >
              {column.label}
            </th>
          ))}
        </tr>
      </thead>
    );
دراینجا اگر column.path مقدار دهی شده بود، از آن استفاده می‌شود، در غیراینصورت از مقدار column.key، به عنوان مقدار ویژگی خاصیت key هر المان th، استفاده خواهد شد.


استخراج TableBody از جدول کامپوننت MoviesTable

اکنون با استخراج TableHeader از کامپوننت MoviesTable، به همان مشکل مخلوط بودن درجه‌ی abstractions رسیده‌ایم. از یک طرف با یک abstraction سطح بالا مانند TableHeader در این کامپوننت سر و کار داریم و از طرف دیگر، نمایش تمام جزئیات درونی رندر جدول نیز پیش روی ما است. همچنین رندر ستون‌های آن نیز پویا نیست و هنوز بر اساس خاصیت this.columns تعریف شده، واکنش نشان نمی‌دهد. به همین جهت tbody این جدول را نیز به یک کامپوننت مستقل تبدیل می‌کنیم. برای این منظور فایل جدید src\components\common\tableBody.jsx را اضافه می‌کنیم. سپس با استفاده از میانبرهای imrc و cc، ساختار ابتدایی کامپوننت TableBody را تشکیل می‌دهیم.
این کامپوننت قرار است آرایه‌ای از اشیاء را دریافت و ردیف‌هایی را بر اساس آن‌ها رندر کند. به همین جهت این آرایه را از props و با نام data دریافت می‌کنیم. نام data به عمد انتخاب شده‌است، تا بیانگر عمومی بودن آن باشد؛ بجای استفاده از نام ویژه‌ی آرایه‌ی movies، در این مثال خاص.
import React, { Component } from "react";

class TableBody extends Component {
  render() {
    const { data, columns } = this.props;

    return (
      <tbody>
        {data.map(item => (
          <tr>
            {columns.map(column => (
              <td></td>
            ))}
          </tr>
        ))}
      </tbody>
    );
  }
}

export default TableBody;
تا اینجا ساختار ابتدایی کامپوننت TableBody را مشاهده می‌کنید که هدف آن، رندر پویای قسمت tbody جدول است. این کامپوننت ابتدا نیاز دارد تا data را از props دریافت کند و بر اساس آن، لیست tr‌ها را رندر کند. سپس هر tr نیز از چندین td تشکیل می‌شود. به همین جهت به لیست دومی به نام columns، برای رندر پویای tdها نیاز است.


رندر محتویات هر سلول جدول به صورت پویا

در این مرحله می‌خواهیم محتویات tdها را رندر کنیم و حالت فعلی آن‌ها یک چنین شکلی را داشته و در آن ارجاع مستقیمی به شیء movie و خواص آن وجود دارد:
{movies.map(movie => (
  <tr key={movie._id}>
    <td>{movie.title}</td>
به علاوه این tdها به رندر دکمه‌ی Like و Delete که المان‌های سفارشی نیز محسوب می‌شوند، ختم شده‌اند.
برای رندر خواص اشیاء آرایه‌ی ارسالی به کامپوننت TableBody، می‌توان از روش [] برای دسترسی به مقادیر خواص استفاده کرد که سبب رندر پویای این مقادیر می‌شود:
<td>{item[column.path]}</td>
مشکل! روش item[column.path] با خاصیتی مانند "genre.name" که یک خاصیت تو در تو است، کار نمی‌کند. به همین جهت نیاز به متد زیر، برای انجام اینکار است:
  getPropValue(obj, path) {
    if (!path) {
      return obj;
    }

    const properties = path.split(".");
    return this.getPropValue(obj[properties.shift()], properties.join("."));
  }
بنابراین تا اینجا روش رندر مقدار هر خاصیت به صورت زیر تغییر می‌کند:
<td>{getPropValue(item, column.path)}</td>
 این تغییر می‌تواند 4 ستون اول را بدون مشکل رندر کند. اما برای مثال در ستون پنجم، کامپوننت Like قرار گرفته‌است. برای نمایش آن باید چکار کرد؟
همانطور که در ابتدای این سری نیز بررسی کردیم، عبارات JSX در نهایت به اشیاء خالص جاوا اسکریپتی ترجمه می‌شوند. این ویژگی در حین تعریف المان‌های سفارشی مانند کامپوننت Like نیز صادق است. به همین جهت در آرایه‌ی columns که تعاریف ستون‌های جدول را به همراه دارد، می‌توان یک خاصیت جدید را تعریف و به آن عبارات JSX را انتساب داد. بنابراین تعاریف tdهای Like و Delete را به طور کامل cut کرده و به خاصیت جدید content این دو شیء خالی انتهای لیست آرایه‌ی columns انتساب می‌دهیم:
class MoviesTable extends Component {
  columns = [
    { path: "title", label: "Title" },
    { path: "genre.name", label: "Genre" },
    { path: "numberInStock", label: "Stock" },
    { path: "dailyRentalRate", label: "Rate" },
    {
      key: "like",
      content: movie => (
        <Like liked={movie.liked} onClick={() => this.props.onLike(movie)} />
      )
    },
    {
      key: "delete",
      content: movie => (
        <button
          onClick={() => this.props.onDelete(movie)}
          className="btn btn-danger btn-sm"
        >
          Delete
        </button>
      )
    }
  ];
البته در اینجا جهت مقدار دهی اشیایی مانند movie، بجای استفاده‌ی مستقیم از یک React element، از یک arrow function استفاده کرده‌ایم تا movie را دریافت کند و یک المان React را بازگشت دهد. همچنین پیشتر از متغیرهای onLike و onDelete در کدهای tdها استفاده کرده بودیم که در ابتدای متد رندر تعریف شده بودند؛ اما زمانیکه این قطعات کد را به خاصیت content منتقل می‌کنیم، دیگر شناسایی نمی‌شوند. بنابراین در اینجا برای دسترسی به آن‌ها، مستقیما از props استفاده می‌شود.

مرحله‌ی بعد، مراجعه به کامپوننت tableBody و استفاده از خاصیت جدید content، جهت رندر محتوای آن است. در اینجا در متد renderCell بررسی می‌کنیم اگر ستونی دارای خاصیت content باشد، آن content را رندر می‌کنیم. در غیراینصورت از همان getPropValue متداول استفاده خواهد شد:
  renderCell = (item, column) => {
    if (column.content) {
      return column.content(item);
    }

    return this.getPropValue(item, column.path);
  };

  createKey = (item, column) => {
    return item._id + (column.path || column.key);
  };

  render() {
    const { data, columns } = this.props;

    return (
      <tbody>
        {data.map(item => (
          <tr key={item._id}>
            {columns.map(column => (
              <td key={this.createKey(item, column)}>
                {this.renderCell(item, column)}
              </td>
            ))}
          </tr>
        ))}
      </tbody>
    );
  }
- در متد renderCell، فراخوانی column.content(item) با توجه به function بودن content تعریف شده‌ی در آرایه‌ی columns، در حقیقیت یک عبارت JSX را بازگشت می‌دهد که در خروجی‌های متدهای React مجاز است و در نهایت تبدیل به المان‌های خالص جاوا اسکریپتی در DOM مجازی React و در نهایت DOM اصلی مرورگر می‌شوند.
- همچنین در اینجا یک createKey را نیز مشاهده می‌کنید. المان‌های هر Array.map نوشته شده، نیاز به یک ویژگی key مقدار دهی شده دارند که در دو قسمت trها و همچنین tdها تعریف شده‌است. در فرمول آن جائیکه از || استفاده شده، اگر ستونی دارای path بود، مقدار آن درج می‌شود، اما اگر مانند دو ستون آخر صرفا key تعریف شده بود، وجود || سبب می‌شود تا column.key درنظر گرفته شود و مشکلی رخ ندهد.
- علت تعریف دو متد مجزای renderCell و createKey هم کم شدن بار if/elseها، در بین کدهای درج شده‌ی در ردیف‌های جدول است.

اکنون به کامپوننت MoviesTable مراجعه کرده و کل tbody آن‌را حذف و با المان کامپوننت TableBody، جایگزین می‌کنیم:
//...
import TableBody from "./common/tableBody";
//...

class MoviesTable extends Component {
  // ...

  render() {
    const { movies, onSort, sortColumn } = this.props;

    return (
      <table className="table">
        <TableHeader
          columns={this.columns}
          sortColumn={sortColumn}
          onSort={onSort}
        />
        <TableBody columns={this.columns} data={movies} />
      </table>
    );
  }
}
تا اینجا اگر این تغییرات را ذخیره کرده و برنامه را مجددا در مرورگر بارگذاری کنیم، باید به همان خروجی قبلی برسیم؛ که اینبار تعاریف ستون‌های آن پویا شده‌است.


اضافه کردن آیکن مرتب سازی اطلاعات به سر ستون‌های جدول

در کامپوننت tableHeader، کار رندر thها انجام می‌شود. در اینجا پس از نام سرستون، می‌خواهیم آیکن نمایش صعودی و یا نزولی بودن روش مرتب سازی جاری را نمایش دهیم. برای این منظور، ابتدا متد renderSortIcon را به این کامپوننت اضافه می‌کنیم:
  renderSortIcon = column => {
    const { sortColumn } = this.props;

    if (column.path !== sortColumn.path) {
      return null;
    }

    if (sortColumn.order === "asc") {
      return <i className="fa fa-sort-asc" />;
    }

    return <i className="fa fa-sort-desc" />;
  };
این متد، شیء column در حال رندر را دریافت کرده و بر اساس sortColumn دریافتی از props و همچنین صعودی و یا نزولی بودن روش مرتب سازی، یکی از آیکن‌های font-awesome را به صورت یک المان جدید رندر می‌کند. اگر این column در حال رندر، با sortColumn تعیین شده یکی نبود، آیکنی رندر نمی‌شود (با بازگشت نال، هیچ چیزی رندر نخواهد شد).
و سپس در متد رندر کامپوننت tableHeader، این متد را در کنار label آن ستون درج خواهیم کرد:
{column.label} {this.renderSortIcon(column)}
پس از ذخیره سازی تغییرات و بارگذاری مجدد برنامه در مرورگر، خروجی آن‌را برای نمونه به صورت یک آیکن مثلثی شکل، در کنار عنوان Title می‌توان مشاهده کرد:



استخراج کل Table از جدول کامپوننت MoviesTable

در حال حاضر اگر به پیاده سازی کامپوننت MoviesTable دقت کنیم، یک تگ table به همراه دو کامپوننت TableHeader و TableBody در آن درج شده‌اند. با این طراحی، اگر قصد استفاده‌ی از این امکانات را در جای دیگری داشته باشیم، باید دقیقا همین قطعه کد را تکرار کنیم. به همین جهت کل تگ table این کامپوننت را استخراج کرده و به کامپوننت جدیدی منتقل می‌کنیم. به همین جهت فایل جدید src\components\common\table.jsx را ایجاد کرده و با استفاده از میانبرهای imrc و cc، ساختار ابتدایی کامپوننت Table را تشکیل می‌دهیم. سپس کل تگ table کامپوننت MoviesTable را cut کرده و به متد رندر کامپوننت جدید Table منتقل می‌کنیم. سپس اولین قدم برای سازگار کردن این محتوا با یک کامپوننت جدید، افزودن importهای زیر است:
import TableBody from "./tableBody";
import TableHeader from "./tableHeader";
سپس باید تمام ویژگی‌های استفاده شده‌ی در این المان منتقل شده را از طریق props دریافت کرد که انجام اینکار را در سطر اول متد رندر مشاهده می‌کنید:
import TableBody from "./tableBody";
import TableHeader from "./tableHeader";

class Table extends Component {
  render() {
    const { columns, sortColumn, onSort, data } = this.props;
    return (
      <table className="table">
        <TableHeader
          columns={columns}
          sortColumn={sortColumn}
          onSort={onSort}
        />
        <TableBody columns={columns} data={data} />
      </table>
    );
  }
}

export default Table;
با این تغییرات به یک کامپوننت ساده‌ی با قابلیت استفاده‌ی مجدد رسیده‌ایم. اکنون المان آن‌را در کامپوننت MoviesTable، در جای تگ قبلی table قرار می‌دهیم:
//...

import Table from "./common/table";

class MoviesTable extends Component {
  //... 

  render() {
    const { movies, onSort, sortColumn } = this.props;

    return (
      <Table
        columns={this.columns}
        sortColumn={sortColumn}
        onSort={onSort}
        data={movies}
      />
    );
  }
}


کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید:  sample-14.zip
مطالب
React 16x - قسمت 11 - طراحی یک گرید - بخش 1 - کامپوننت صفحه بندی
در طی چند قسمت قصد داریم مثال قسمت قبل را که کار نمایش لیستی از فیلم‌ها را انجام می‌دهد، تبدیل به یک کامپوننت گرید کنیم که دارای امکانات صفحه بندی، فیلتر کردن و مرتب سازی اطلاعات است.


بررسی ساختار کامپوننت Pagination

شبیه به کامپوننت Like که در قسمت قبل ایجاد کردیم، می‌خواهیم کامپوننت جدید Pagination نیز به طور کامل از اشیاء movie مستقل باشد؛ تا در آینده بتوان از آن در جاهای دیگری نیز استفاده کرد. به همین جهت فایل جدید src\components\common\pagination.jsx را ایجاد کرده و سپس با استفاده از میانبرهای imrc و cc در VSCode، ساختار ابتدایی این کامپوننت را ایجاد می‌کنیم. هرچند می‌توان این کامپوننت را به صورت «Stateless Functional Component» نیز طراحی کرد؛ چون state و متد دیگری بجز render نخواهد داشت و تمام اطلاعات خودش را از والد خود دریافت می‌کند.
سپس به کامپوننت movies مراجعه کرده و این کامپوننت خالی را import می‌کنیم:
import Pagination from "./common/pagination";
پس از آن به متد رندر کامپوننت movies مراجعه کرده و پس از بسته شدن tag المان جدول، قصد داریم این کامپوننت صفحه بندی را نمایش دهیم. به همین جهت المان آن‌را در این محل قرار می‌دهیم تا بتوانیم اینترفیس ابتدایی آن‌را پیش از پیاده سازی آن، طراحی کنیم:
<Pagination
  itemsCount={this.state.movies.length}
  pageSize={this.state.pageSize}
  onPageChange={this.handlePageChange}
/>
این کامپوننت نیاز به تعداد کل آیتم‌های فیلم‌ها را دارد؛ به علاوه‌ی اندازه‌ی صفحه، یا همان تعداد ردیفی که قرار است در هر صفحه نمایش داده شود. به این ترتیب کامپوننت صفحه بندی می‌تواند تعداد صفحات مورد نیاز را محاسبه کرده و سپس آن‌ها را رندر کند.
  state = {
    movies: getMovies(),
    pageSize: 4
  };

به همین جهت دو ویژگی itemsCount و pageSize را پیش از هرکاری به تعریف المان صفحه بندی اضافه کرده‌ایم تا داده‌های ورودی آن مشخص شوند. ویژگی itemsCount از تعداد اعضای آرایه‌ی movies حاصل می‌شود و pageSize را به عنوان یک خاصیت جدید شیء منتسب به state تعریف و با عدد 4 مقدار دهی کرده‌ایم.
همچنین در لیست صفحاتی که توسط این کامپوننت رندر می‌شود، باید با کلیک بر روی هر کدام، اطلاعات آن صفحه رندر شود. به همین جهت در اینجا ویژگی onPageChange تعریف شده و به متد جدید handlePageChange در کامپوننت movies، متصل گردیده تا عدد page را دریافت کرده و به آن واکنش نشان دهد:
  handlePageChange = page => {
    console.log("handlePageChange", page);
  };
تا اینجا اینترفیس کامپوننت صفحه بندی را پیش از پیاده سازی آن تعریف کردیم (تعیین ورودی‌ها و خروجی آن). در مرحله‌ی بعد، این کامپوننت را تکمیل می‌کنیم.


نمایش شماره صفحات گرید، در کامپوننت صفحه بندی

برای رندر کامپوننت صفحه بندی، از کلاس‌های مخصوص اینکار که در بوت استرپ تعریف شده‌اند، استفاده می‌کنیم که ساختار کلی آن به صورت زیر است و از یک المان nav که داخل آن ul ای با کلاس pagination و liهایی با کلاس page-item هستند، تشکیل می‌شود. هر li، به همراه یک anchor است؛ با کلاس page-link تا لینک به صفحه‌ای خاص را ارائه دهد که در اینجا بجای لینک، از کلیک بر روی آن‌ها استفاده خواهیم کرد:
import React, { Component } from "react";

class Pagination extends Component {
  render() {
    return (
      <nav>
        <ul className="pagination">
          <li className="page-item">
            <a className="page-link">1</a>
          </li>
        </ul>
      </nav>
    );
  }
}

export default Pagination;

تا اینجا اگر برنامه را ذخیره کرده و اجرا کنید، عدد 1 را در پایین جدول فیلم‌ها مشاهده خواهید کرد:


اکنون باید رندر این liها را بر اساس ورودی‌های این کامپوننت که پیشتر معرفی کردیم، یعنی pageSize و itemsCount، پویا کنیم. به همین جهت نیاز به آرایه‌ای داریم که بر اساس این ورودی‌ها، شماره‌ی صفحات مانند [1,2,3] را ارائه دهد تا بر روی آن متد Array.map را فراخوانی کرده و liهای مورد نیاز را به صورت پویا رندر کنیم:
class Pagination extends Component {
  // ...
  getPageNumbersArray() {
    const { itemsCount, pageSize } = this.props;
    const pagesCount = Math.ceil(itemsCount / pageSize);
    if (pagesCount === 1) {
      return null;
    }

    const pages = new Array();
    for (let i = 1; i <= pagesCount; i++) {
      pages.push(i);
    }
    return pages;
  }
}
در اینجا بر اساس ورودی‌ها، تعداد صفحات محاسبه شده و سپس بر اساس آن‌ها آرایه‌ای از این شماره صفحه‌ها تشکیل و بازگشت داده می‌شود. همچنین اگر تعداد صفحات 1 بود، می‌خواهیم این کامپوننت چیزی را رندر نکند. به همین جهت در اینجا null بازگشت داده شده‌است. دلیل استفاده‌ی از Math.ceil که کوچکترین عدد صحیح بزرگتر یا مساوی خروجی را بازگشت می‌دهد، نیز همین مورد است. توسط این متد، خروجی float دریافتی به integer تبدیل شده و سپس قابلیت مقایسه‌ی با 1 را پیدا می‌کند. برای مثال اگر تعداد ردیف‌های صفحه را به 10 تنظیم کنیم، خروجی این تقسیم در این مثال، 0.9 خواهد بود که شرط بررسی pagesCount === 1 را برآورده نمی‌کند. به همین جهت توسط متد Math.ceil، این خروجی به عدد 1 تقریب زده شده و سبب بازگشت نال از این متد خواهد شد.
سپس به کمک متد map، اعضای این آرایه را تبدیل به لیست liهای نمایش شماره صفحات می‌کنیم. در اینجا key هر li را نیز به شماره صفحه که منحصربفرد است، تنظیم کرده‌ایم:
class Pagination extends Component {
  render() {
    const pages = this.getPageNumbersArray();
    if (!pages) {
      return null;
    }

    return (
      <nav>
        <ul className="pagination">
          {pages.map(page => (
            <li key={page} className="page-item">
              <a className="page-link">{page}</a>
            </li>
          ))}
        </ul>
      </nav>
    );
  }

پس از ذخیره‌ی این کامپوننت و بارگذاری مجدد برنامه در مرورگر، شماره‌ی صفحات رندر شده، در پایین جدول مشخص هستند:


با داشتن 9 فیلم در آرایه‌ی movies و نمایش 4 فیلم به ازای هر صفحه، به 3 صفحه خواهیم رسید که به درستی در اینجا رندر شده‌است. یکبار هم برای آزمایش بیشتر، مقدار pageSize را در کامپوننت movies به 10 تنظیم کنید. در این حالت کامپوننت صفحه بندی نباید رندر شود.


مدیریت انتخاب شماره‌های صفحات

در این قسمت می‌خواهیم مدیریت onPageChange={this.handlePageChange} را که به تعریف المان صفحه بندی در کامپوننت movies اضافه کردیم، تکمیل کنیم. برای این منظور در کامپوننت صفحه بندی، قسمت anchor را به صورت زیر تغییر می‌دهیم تا با کلیک بر روی آن، رخداد onPageChange صادر شود:
<a
   onClick={() => this.props.onPageChange(page)}
   className="page-link"
   style={{ cursor: "pointer" }}
>
   {page}
</a>

تا اینجا اگر برنامه را آزمایش کنیم، با کلیک بر روی لینک‌های شماره صفحات، شماره صفحه‌ی انتخابی، در کنسول توسعه دهندگان مرورگر لاگ می‌شود.

اکنون می‌خواهیم اگر صفحه‌ای انتخاب شد، شماره‌ی آن صفحه با رنگی دیگر نمایش داده شود. در بوت استرپ برای اینکار تنها کافی است کلاس active را به className هر li اضافه کنیم و برعکس. یعنی اگر page ای مساوی صفحه‌ی جاری انتخاب شده بود (currentPage در اینجا)، آنگاه کلاس page-item active، به المان li اضافه شود. بنابراین در این کامپوننت نیاز است عدد currentPage را نیز دریافت کنیم. به همین جهت ویژگی currentPage را به تعریف المان Pagination در کامپوننت movies اضافه می‌کنیم:
<Pagination
  itemsCount={this.state.movies.length}
  pageSize={this.state.pageSize}
  onPageChange={this.handlePageChange}
  currentPage={this.state.currentPage}
/>
این ویژگی نیز مقدار خودش را از state به روز شده دریافت می‌کند:
class Movies extends Component {
  state = {
    movies: getMovies(),
    pageSize: 4,
    currentPage: 1
  };
به روز رسانی state نیز در متد handlePageChange که به ویژگی onPageChange متصل است، بر اساس page دریافتی از کامپوننت صفحه بندی، رخ می‌دهد:
  handlePageChange = page => {
    console.log("handlePageChange", page);
    this.setState({currentPage: page});
  };
بنابراین هرگاه که بر روی یک شماره صفحه در کامپوننت صفحه بندی کلیک می‌شود، رخ‌داد onPageChange متصل به تعریف المان Pagination درج شده‌ی در کامپوننت movies، روی داده و به همراه آن شماره صفحه‌ای، به متد رخ‌دادگران متصل به آن در کامپوننت movies که در اینجا handlePageChange نام دارد، ارسال می‌شود. در این متد state کامپوننت به روز شده و این امر سبب فراخوانی مجدد متد رندر می‌شود که در انتهای آن کامپوننت Pagination درج شده‌است. بنابراین به روز رسانی state، سبب رندر مجدد کامپوننت صفحه بندی با currentPage جدیدی که به آن رسیده‌است، خواهد شد.

پس از این تغییرات، به کامپوننت صفحه بندی مراجعه کرده و بر اساس currentPage دریافتی، کلاس active را به المان li اعمال می‌کنیم:
<li
  key={page}
  className={
    page === this.props.currentPage
    ? "page-item active"
    : "page-item"
  }
>
پس از اعمال این تغییرات، اکنون برنامه در مرورگر به صورت زیر به نظر می‌رسد:


در اولین بار نمایش برنامه، عدد 1 در حالت انتخاب شده قرار دارد؛ چون مقدار currentPage موجود در state، همان عدد 1 است. پس از آن با کلیک بر روی اعداد دیگر، با به روز رسانی state، مقدار currentPage تغییر کرده و کامپوننت صفحه بندی نسبت به آن واکنش نشان می‌دهد.


نمایش صفحه بندی شده‌ی اطلاعات

تا اینجا لیستی که نمایش داده می‌شود، حاوی تمام اطلاعات آرایه‌ی this.state.movies است و بر اساس شماره‌ی صفحه‌ی انتخابی، تغییر نمی‌کند. به همین جهت با استفاده از متد slice، تکه‌ای از آرایه‌ی movies را که بر اساس شماره صفحه‌ی انتخابی و تعداد ردیف‌ها در هر صفحه نیاز است نمایش داده شود، انتخاب کرده و بازگشت می‌دهیم:
  paginate() {
    const first = (this.state.currentPage - 1) * this.state.pageSize;
    const last = first + this.state.pageSize;
    return this.state.movies.slice(first, last);
  }
اکنون در متد رندر کامپوننت movies، بجای کار با کل آرایه‌ی this.state.movies، آرایه‌ی جدید slice شده را توسط متد paginate دریافت کرده:
  render() {
    const { length: count } = this.state.movies;

    if (count === 0) return <p>There are no movies in the database.</p>;

    const movies = this.paginate();
و سپس در همین متد رندر، فراخوانی this.state.movies.map را به movies.map تغییر می‌دهیم، تا تنها لیست مرتبط با هر صفحه‌ی انتخابی نمایش داده شود.

پس از ذخیره‌ی تغییرات و بارگذاری مجدد برنامه، اکنون می‌توان نمایش صفحه بندی شده‌ی اطلاعات را شاهد بود:



بررسی صحت نوع پارامترهای ارسالی به کامپوننت‌ها

تا اینجا فرض بر این است که مصرف کننده‌ی کامپوننت صفحه بندی، دقیقا همان ویژگی‌هایی را که ما طراحی کرده‌ایم، با همان نام‌ها و همان نوع‌ها را حتما به آن ارسال می‌کند. همچنین اگر افزونه‌ی eslint را هم در VSCode نصب کرده باشید، به همراه نصب وابستگی‌های زیر در خط فرمان:
> npm i -g typescript eslint tslint eslint-plugin-react-hooks jshint babel-eslint eslint-plugin-react eslint-plugin-mocha

 به ازای هر خاصیت props استفاده شده‌ی در کامپوننت صفحه بندی، اخطاری را مانند «'currentPage' is missing in props validation eslint(react/prop-types)» مشاهده خواهید کرد:



که عنوان می‌کند props validation این خاصیت استفاده شده، فراموش شده‌است.
در نگارش‌های قبلی React، امکانات بررسی نوع‌های ارسالی به کامپوننت‌ها، جزئی از بسته‌ی اصلی آن بود؛ اما از نگارش 15 به بعد، به بسته‌ی مستقلی منتقل شده‌است که باید به صورت جداگانه‌ای در ریشه‌ی پروژه نصب شود:
> npm i prop-types --save

البته اگر TypeScript را بر روی سیستم خود نصب کرده باشید، دیگر نیازی به نصب بسته‌ی npm فوق را ندارید و prop-types، جزئی از آن است که عموما در یک چنین مسیری قرار دارد و برای کار کردن با آن، تنها ذکر import مرتبط با PropType در ماژول‌های برنامه کافی بوده و برنامه در این حالت بدون مشکل کامپایل می‌شود:
 C:/Users/{username}/AppData/Local/Microsoft/TypeScript/3.6/node_modules/@types/prop-types/index

اکنون در ابتدای فایل کامپوننت صفحه بندی، تعریف زیر را اضافه می‌کنیم:
 import PropTypes from "prop-types";
سپس در انتهای این فایل، اعتبارسنجی props آن‌را تعریف خواهیم کرد:
Pagination.propTypes = {
  itemsCount: PropTypes.number.isRequired,
  pageSize: PropTypes.number.isRequired,
  currentPage: PropTypes.number.isRequired,
  onPageChange: PropTypes.func.isRequired
};

export default Pagination;
همانطور که مشاهده می‌کنید، در اینجا خاصیت جدید propTypes (دقیقا با همین نگارش؛ در غیراینصورت بررسی نوع‌ها کار نخواهد کرد)، به تعریف کلاس Pagination اضافه شده‌است (پس از تعریف کلاس کامپوننت به صورت مستقل اضافه می‌شود).
سپس مقدار این خاصیت جدید را به شیءای تنظیم می‌کنیم که نام خواص آن، دقیقا همان نام خواص و رویدادهای props استفاده شده‌ی در این کامپوننت است. در ادامه توسط PropTypes ای که در ابتدای ماژول import می‌شود، کار تعریف نوع این خواص و اجباری بودن آن‌ها را می‌توان مشخص کرد که برای مثال در اینجا سه خاصیت تعریف شده از نوع عددی و اجباری بوده و onPageChange، از نوع func است.
پس از اضافه کردن Pagination.propTypes و مقدار دهی آن، خطاهای eslint ای که در تصویر فوق مشاهده کردید، برطرف می‌شوند. همچنین اگر فراخوان کامپوننت Pagination مثلا بجای itemsCount یک رشته‌ی فرضی را وارد کند (برای آزمایش آن در کامپوننت movies، در تعریف المان Pagination، مقدار itemsCount را یک رشته وارد کنید)، چنین خطایی در مرورگر ظاهر خواهد شد که عنوان می‌کند itemsCount یک عدد را می‌پذیرد و نوع ورودی آن اشتباه است:

البته این خطا فقط در حالت development مشاهده می‌شود و در حالت توزیع برنامه، خیر.

بنابراین تعریف propTypes یک best practice ایجاد کامپوننت‌های React است که نه فقط بررسی نوع‌ها را فعال می‌کند، بلکه می‌تواند به عنوان مستندات آن نیز در جهت تعیین props مورد نیاز، همچنین نوع و اجباری بودن آن‌ها، اطلاعات کاملی را ارائه کند.


کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: sample-11.zip
مطالب
ارتقاء به Angular 6: بررسی تغییرات RxJS
پس از ارتقاء Angular CLI و ساختار پروژه‌ی قبلی خود به نگارش 6، اولین موردی را که مشاهده خواهید کرد، این است: برنامه دیگر کامپایل نمی‌شود! اولین دلیل آن عدم استفاده‌ی از HttpClient معرفی شده‌ی در نگارش 4.3 است و دومین دلیل مهم آن، تغییرات بنیادین RxJS است که خلاصه‌ی کاربردی آن‌را در این مطلب بررسی خواهیم کرد.


RxJS اکنون جزئی از پروژه‌های گوگل است

توسعه دهنده‌ی اصلی RxJS یا همان Ben Lesh اکنون به گوگل پیوسته‌است و جزو تیم Angular است. بنابراین در آینده شاهد یکپارچگی بهتر این دو با هم خواهیم بود. البته RxJS هنوز هم به عنوان یک پروژه‌ی مستقل از Angular مدیریت خواهد شد.


آشنایی با تغییرات RxJS 5.5 جهت مهاجرت به RxJS 6.0 ضروری است

در مطلب «کاهش حجم قابل ملاحظه‌ی برنامه‌های Angular با استفاده از RxJS 5.5» با pipe-able operators آشنا شدیم و این موارد پایه‌های مهاجرت به RxJS 6.0 هستند. بنابراین پیش از مطالعه‌ی ادامه‌ی بحث نیاز است این مطلب را به خوبی مطالعه و بررسی کنید.


تغییر رفتار خطاهای مدیریت نشده در RxJS 6.0

تا پیش از RxJS 6.0 اگر خطای مدیریت نشده‌ای رخ می‌داد، این خطا به صورت synchronous به فراخوان صادر می‌شد. این رفتار در نگارش 6 تغییر کرده و صدور آن اینبار asynchronous شده‌است.
برای مثال یک چنین کدی تا پیش از RxJS 6.0 کار می‌کرد:
try {
    source$.subscribe(nextFn, undefined, completeFn);
} catch (err) {
    handleError(err);
}
از این جهت که دومین پارامتر در اینجا، متدی است که کار مدیریت خطا را انجام می‌دهد و چون ذکر نشده‌است، خطای رخ داده‌ی حاصل، به صورت همزمان به فراخوان صادر شده‌است و try/catch نیز در اینجا کار می‌کند. اما این مثال دیگر در نگارش 6 کار نخواهد کرد و صدور خطای مدیریت نشده، دیگر همزمان نیست و قسمت catch این قطعه کد دیگر هیچگاه فراخوانی نمی‌شود. البته این رفتار طبیعی است که می‌بایستی از نگارش‌های پیشین، با Observable هایی که عموما async هستند، وجود می‌داشت و اکنون اصلاح شده‌است.
برای اصلاح این کد در نگارش 6، همان پارامتر دوم متد را مقدار دهی کنید و try/catch را در صورت وجود حذف نمائید.


تغییرات مهم importها در RxJS 6.0

همانطور که در مطلب «کاهش حجم قابل ملاحظه‌ی برنامه‌های Angular با استفاده از RxJS 5.5» نیز بررسی کردیم، تا نگارش 5 این کتابخانه، importها به صورت زیر بودند:
 import 'rxjs/add/operator/map';
و پس از RxJS 5.5 امکان import آن‌ها با روش مخصوص ES 6 میسر شده‌است:
 import { map } from 'rxjs/operators';
هر چند نگارش 5.5 بهبودهای قابل ملاحظه‌ای و مزایایی مانند حذف ساده‌تر کدهای مرده، عدم تعریف عملگرها به صورت استاتیک و همچنین سازگاری بهتر با ابزارهایی مانند TSLint را به همراه دارد، اما باز هم دست آخر به تعداد زیادی import مانند کدهای زیر می‌رسیدیم:
import { timer } from 'rxjs/observable/timer';  
import { of } from 'rxjs/observable/of';
import { from } from 'rxjs/observable/from';
import { range } from 'rxjs/observable/range';
این مشکل در RxJS 6.0 برطرف شده‌است و در ماژول‌های مختلف برنامه حداکثر به دو سطر خلاصه شده‌ی زیر نیاز خواهیم داشت:
import { interval, of } from 'rxjs';  
import { filter, mergeMap, scan } from 'rxjs/operators';
در نگارش 6، تمام «نوع‌ها» مانند Observable و Subject و «متدهای ایجاد» مانند timer و interval از مسیر rxjs دریافت می‌شوند و تمام «عملگرها» مانند map و filter از مسیر rxjs/operators اضافه خواهند شد و ... همین!
البته RxJS 6.0 در کل به همراه 4 گروه کلی importها است که در زیر مشاهده می‌کنید (در اینجا مواردی که کمتر در برنامه‌های Angular به صورت مستقیم استفاده می‌شوند مانند ajax آن و یا webSocket هم قابل مشاهده هستند):
rxjs
rxjs/operators
rxjs/testing
rxjs/webSocket
rxjs/ajax


مواردی که از RxJS 6.0 حذف شده‌اند

برای کاهش حجم کتابخانه‌ی RxJS و همچنین جلوگیری از بکارگیری متدهایی که نمی‌بایستی خارج از کدهای اصلی خود RxJS استفاده شوند، تعداد زیادی از متدهای قدیمی آن و روش‌های کار پیشین با RxJS حذف شده‌اند. برای مثال شما در RxJS 5.5 می‌توانید برای کار با عملگر of، یا آن‌را از مسیر rxjs/add/observable/of دریافت کنید (همان روش وصله کردن تا پیش از RxJS 5.5) و یا آن‌را از مسیر rxjs/observable/of به روش مخصوص ES 6.0 به برنامه اضافه کنید و یا حتی امکان دریافت آن از مسیر rxjs/observable/fromArray نیز میسر است.
در RxJS 6.0 تمام این‌ها حذف شده‌اند و فقط روش زیر باقی مانده‌است:
 import { of } from 'rxjs';
به این ترتیب نه فقط حجم این کتابخانه کاهش یافته‌است، بلکه با کاهش سطح API آن، یادگیری آن نیز ساده‌تر شده‌است.


معرفی بسته‌ی rxjs-compat

در مطلب «ارتقاء به Angular 6: بررسی تغییرات Angular CLI» روش ارتقاء وابستگی‌های پروژه به نگارش 6 را بررسی کردیم. یکی از مراحل آن اجرای دستور زیر بود:
 ng update rxjs
این مورد صرفا وابستگی rxjs ذکر شده‌ی در فایل package.json را به آخرین نگارش آن به روز رسانی و همچنین نصب می‌کند.

پس از آن اگر پروژه را کامپایل کنید، پر خواهد بود از خطاهای rxjs، مانند:
 ERROR in node_modules/ng2-slim-loading-bar/src/slim-loading-bar.service.d.ts(1,10):
error TS2305: Module '"/node_modules/rxjs/Observable"' has no exported member 'Observable'.
این مشکل با بسته‌های ثالثی وجود دارند که هنوز از نگارش‌های قبلی RxJS استفاده می‌کنند و همانطور که عنوان شد، RxJS 6.0 شامل حذفیات و نقل و انتقالات بسیاری است. به همین جهت هیچکدام از کتابخانه‌های ثالث مبتنی بر نگارش‌های پیشین RxJS دیگر کار نکرده و کامپایل نخواهند شد.
برای رفع این مشکل و ارائه‌ی راه‌حلی کوتاه مدت، بسته‌ای به نام rxjs-compat ارائه شده‌است که سبب هدایت تعاریف قدیمی به تعاریف جدید می‌شود و به این ترتیب کدهای کتابخانه‌ی ثالث، بدون مشکل با نگارش 6 نیز قابل استفاده خواهند بود.
برای نصب آن نیاز است دستور زیر را صادر کنید:
 npm i rxjs-compat --save
اکنون اگر برنامه را مجددا کامپایل کنید، تمام خطاهای مرتبط با کتابخانه‌های ثالث مورد استفاده برطرف شده‌اند.

البته دقت داشته باشید از rxjs-compat به عنوان یک راه حل موقت باید استفاده کرد و نیاز است ابتدا کدهای خود را به روش pipe-able operators بازنویسی کنید و مسیرهای importها را اصلاح کنید و در آخر بسته‌های جدید وابستگی‌های ثالث را که از RxJS6 استفاده می‌کنند، نصب نمائید. در نهایت rxjs-compat را حذف کنید.


خودکار سازی اصلاح importها در برنامه‌های پیشین، جهت مهاجرت به RxJS 6.0

با توجه به این تغییرات و حذف و اضافه شدن‌ها در نگارش 6، تقریبا دیگر هیچکدام از importهای قبلی شما کار نمی‌کنند! و اصلاح آن‌ها نیاز به زمان زیادی خواهد داشت. به همین جهت تیم RxJS ابزاری را طراحی کرده‌اند که با اجرای آن بر روی پروژه، به صورت خودکار تمام importهای قبلی را به نگارش جدید تبدیل می‌کند. برای اینکار ابتدا ابزار rxjs-tslint را نصب کنید:
 npm i -g rxjs-tslint
در ادامه فایل tslint.json پروژه خود را گشوده و مداخل زیر را به آن اضافه و ویرایش نمائید:
{
  "rulesDirectory": [
    "node_modules/rxjs-tslint"
  ],
  "rules": {
    "rxjs-collapse-imports": true,
    "rxjs-pipeable-operators-only": true,
    "rxjs-no-static-observable-methods": true,
    "rxjs-proper-imports": true
  }
}
سپس به ریشه‌ی پروژه‌ی خود وارد شده و دستور زیر را اجرا کنید:
 rxjs-5-to-6-migrate -p src/tsconfig.app.json
کیفیت کار این ابزار تا حدی است که تیم‌های داخلی گوگل از آن برای ارتقاء کدهای پیشین استفاده می‌کنند و بر روی پروژه‌های واقعی آزمایش شده‌است.
البته توصیه شده‌است این ابزار را بیش از یکبار نیاز است اجرا کنید.


خلاصه‌ی روش مهاجرت به RxJS 6x

ابتدا آخرین نگارش rxjs را نصب کنید:
 ng update rxjs
سپس rxjs-compat را جهت رفع کمبودهای کتابخانه‌های ثالث مورد استفاده نصب نمائید:
 npm i rxjs-compat --save
پس از آن ابزار rxjs-tslint را نصب و اجرا کنید:
npm i -g rxjs-tslint
rxjs-5-to-6-migrate -p src/tsconfig.app.json
و در آخر ارتقاء به روش pipe-able را باید مدنظر داشته باشید.


یافتن معادل‌های جدید دستورات قدیمی

در حین تبدیل کدهای قدیمی به جدید نیاز خواهید داشت تا معادل‌ها را بیابید. برای این منظور به مستندات رسمی این مهاجرت مراجعه کنید:
https://github.com/ReactiveX/rxjs/blob/master/MIGRATION.md
برای مثال در اینجا مشاهده خواهید کرد که معادل Observable.throw حذف شده، اکنون throwError است و همینطور برای مابقی.


یک مثال واقعی تغییر یافته

مخزن کد تمام مثال‌های سایت جاری که پیشتر منتشر شده‌اند، به نسخه‌ی 6 ارتقاء داده شد. ریز تغییرات RxJS 6.0 آن‌ها را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید.
اشتراک‌ها
مقایسه AngularJS و React

React can be used to achieve the same things as AngularJS, it’s much simpler to use, and it has some nice optimisations that AngularJS doesn’t. All up I greatly prefer React to AngularJS. 

مقایسه AngularJS و React
مطالب
خلاصه اشتراک‌های روز دو شنبه 1390/06/28