نظرات مطالب
نظرات مطالب
SFDown
فعلا که گوگل و سورس فورج این توانایی رو پیدا کردن. دسترسی به گوگل کد و امکانات سورس فورج گاهی از اوقات با وی پی ان هم میسر نیست
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #21
این متد را باید در زمان نمایش نهایی فرم مودال، فراخوانی کنید. مطابق معمول روال jQuery، رخداد document ready فرم دوم (یا رخدادهایی مانند open، show یا open complete و امثال آن مختص به فرم مودال) را باید مقدار دهی کنید؛ نه فراخوانی آن متد، در فرم جاری. یک مثال
پاسخ به بازخوردهای پروژهها
استفاده از یک فرم از پیش طراحی شده به عنوان Background
برای این نوع موارد خاص میتونید از روش مطرح شده در مقاله زیر استفاده کنید:
«ساخت یک گزارش ساز به کمک iTextSharp و Open Office»
در اینجا راحت میتونید تصویر مورد نظر رو در Open Office تبدیل به قالب کنید و قسمتهای پر شونده رو با TextBox پر کنید. بعد با استفاده از AcroForms و iTextSharp که در مقاله فوق توضیح داده شد، نسبت به پر کردن آن قالب اقدام کنید.
«ساخت یک گزارش ساز به کمک iTextSharp و Open Office»
در اینجا راحت میتونید تصویر مورد نظر رو در Open Office تبدیل به قالب کنید و قسمتهای پر شونده رو با TextBox پر کنید. بعد با استفاده از AcroForms و iTextSharp که در مقاله فوق توضیح داده شد، نسبت به پر کردن آن قالب اقدام کنید.
بازخوردهای پروژهها
گزارش در سیلورلایت
با سلام جناب نصیری
به نظر شما برای پیرینت یک فرم قابل رویت برای کاربر بهتره در یک فایل xamel طراحی بشه یا از open office که خودتون فرمودین ؟ نحوه اتصال در open office با استفاده از wcf یا web api هست دیگه درسته ؟
با تشکر
برخی از تنظیمات پروژه نباید به مخازن سورس کنترل ارسال شوند؛ حال یا نیازی به این کار نیست یا مقادیر تنظیمات محرمانه هستند. چند بار پیش آمدهاست که پروژه را از سورس کنترل دریافت و مجبور شده باشید رشتههای اتصال و دیگر تنظیمات را مجددا ویرایش کنید، چرا که توسعه دهندگان دیگری مثلا فایلهای Web/App.config خود را به اشتباه push کرده اند؟ حتی اگر تنظیمات پروژه محرمانه هم نباشند (مثلا پسورد دیتابیسها یا ایمیل ها) این موارد میتوانند دردسر ساز شوند. بدتر از اینها هنگامی است که تنظیمات محرمانه را به مخازنی عمومی (مثلا GitHub) ارسال میکنید!
یک فایل web.config معمولی را در نظر بگیرید (اطلاعات غیر ضروری حذف شده اند).
در تنظیمات بالا یک رشته اتصال وجود دارد که ترجیحا نمیخواهیم به سورس کنترل ارسال کنیم، و یا اینکه این رشته اتصال بین توسعه دهندگان مختلف متفاوت است.
همچنین کلمه عبور یک ایمیل هم وجود دارد که نمیخواهیم به مخازن سورس کنترل ارسال شود، و مجددا ممکن است مقدارش بین توسعه دهندگان متفاوت باشد.
از طرفی بسیاری از تنظیمات این فایل متعلق به کل اپلیکیشن است، بنابراین صرفنظر کردن از کل فایل web.config در سورس کنترل گزینه جالبی نیست.
خوشبختانه کلاس ConfigurationManager راه حل هایی پیش پای ما میگذارد.
استفاده از خاصیت configSource برای انتقال قسمت هایی از تنظیمات به فایلی مجزا
با استفاده از خاصیت configSource میتوانیم قسمتی از تنظیمات (configuration section) را به فایلی مجزا منتقل کنیم. بعنوان مثال، رشتههای اتصال از مواردی هستند که میتوانند بدین صورت تفکیک شوند.
بدین منظور میتوانیم فایل تنظیمات جدیدی (مثلا با نام connectionStrings.config) ایجاد کنیم و سپس با استفاده از خاصیت نام برده در فایل web.config به آن ارجاع دهیم. برای این کار فایل تنظیمات جدیدی ایجاد کنید و مقادیر زیر را به آن اضافه کنید (xml header یا هیچ چیز دیگری نباید در این فایل وجود داشته باشد، تنها مقادیر تنظیمات).
حال باید فایل web.config را ویرایش کنیم. رشتههای اتصال را حذف کنید و با استفاده از خاصیت configSource تنها به فایل تنظیمات اشاره کنید.
دسترسی به رشتههای اتصال مانند گذشته انجام میشود. به بیان دیگر تمام تنظیمات موجود (حال مستقیم یا ارجاع شده) همگی بصورت یکپارچه دریافت شده و به کد کلاینت تحویل میشوند.
در قطعه کد بالا، دسترسی به رشتههای اتصال بر اساس نام، آبجکتی از نوع ConnectionStringSettings را بر میگرداند. خاصیت configSource برای هر قسمت از تنظیمات پیکربندی میتواند استفاده شود.
استفاده از خاصیت file برای انتقال بخشی از تنظیمات به فایلی مجزا
ممکن است فایل تنظیمات شما (مثلا web.config) شامل مقادیری در قسمت <appSettings> باشد که برای کل پروژه تعریف شده اند (global) اما برخی از آنها محرمانه هستند و باید از سورس کنترل دور نگاه داشته شوند. در این سناریوها خاصیتی بنام file وجود دارد که مختص قسمت appSettings است و به ما اجازه میدهد مقادیر مورد نظر را به فایلی مجزا انتقال دهیم. هنگام دسترسی به مقادیر این قسمت تمام تنظیمات بصورت یکجا خوانده میشوند.
در مثال جاری یک کلمه عبور ایمیل داریم که میخواهیم محرمانه بماند. بدین منظور میتوانیم فایل پیکربندی جدیدی مثلا با نام PrivateSettings.config ایجاد کنیم. این فایل هم نباید xml header یا اطلاعات دیگری داشته باشد، تنها مقادیر appSettings را در آن نگاشت کنید.
حال تنظیمات کلمه عبور را از فایل web.config حذف کنید و با استفاده از خاصیت file، به فایل جدید اشاره کنید.
دسترسی به تنظیمات appSettings مانند گذشته انجام میشود. همانطور که گفته شد ConfigurationManager بصورت خودکار اینگونه ارجاعات را تشخیص داده و تمام اطلاعات را بصورت یکجا در اختیار client code قرار میدهد.
فایلهای ویژه را به gitignore. اضافه کنید
حال میتوانیم فایل web.config را به سورس کنترل اضافه کنیم، فایلهای ConnectionStrings.config و PrivateSettings.config را به فایل gitignore. اضافه کنیم و پروژه را commit کنیم. در این صورت فایلهای تنظیمات خصوصی به مخازن سورس کنترل ارسال نخواهند شد.
مستند سازی را فراموش نکنید!
مسلما اگر چنین رویکردی را در پیش بگیرید باید دیگران را از آن مطلع کنید (مثلا با افزودن توضیحاتی به فایل README.txt). بهتر است در فایل web.config خود هرجا که لازم است توضیحات XML خود را درج کنید و به توسعه دهندگان توضیح دهید که چه فایل هایی را روی نسخههای محلی خود باید ایجاد کنند و هر کدام از این فایلها چه محتوایی باید داشته باشند.
یک فایل web.config معمولی را در نظر بگیرید (اطلاعات غیر ضروری حذف شده اند).
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?> <!-- A bunch of ASP.NET MVC web config stuff goes here . . . --> <configuration> <connectionStrings> <add name="DefaultConnection" value="YourConnectionStringAndPassword"/> </connectionStrings> <appSettings file="PrivateSettings.config"> <add key="owin:AppStartup" value="AspNetIdentity2ExtendingApplicationUser.Startup,AspNetIdentity2ExtendingApplicationUser" /> <add key="webpages:Version" value="3.0.0.0" /> <add key="webpages:Enabled" value="false" /> <add key="ClientValidationEnabled" value="true" /> <add key="UnobtrusiveJavaScriptEnabled" value="true" /> <add key="EMAIL_PASSWORD" value="YourEmailPassword"/> </appSettings> </configuration>
همچنین کلمه عبور یک ایمیل هم وجود دارد که نمیخواهیم به مخازن سورس کنترل ارسال شود، و مجددا ممکن است مقدارش بین توسعه دهندگان متفاوت باشد.
از طرفی بسیاری از تنظیمات این فایل متعلق به کل اپلیکیشن است، بنابراین صرفنظر کردن از کل فایل web.config در سورس کنترل گزینه جالبی نیست.
خوشبختانه کلاس ConfigurationManager راه حل هایی پیش پای ما میگذارد.
استفاده از خاصیت configSource برای انتقال قسمت هایی از تنظیمات به فایلی مجزا
با استفاده از خاصیت configSource میتوانیم قسمتی از تنظیمات (configuration section) را به فایلی مجزا منتقل کنیم. بعنوان مثال، رشتههای اتصال از مواردی هستند که میتوانند بدین صورت تفکیک شوند.
بدین منظور میتوانیم فایل تنظیمات جدیدی (مثلا با نام connectionStrings.config) ایجاد کنیم و سپس با استفاده از خاصیت نام برده در فایل web.config به آن ارجاع دهیم. برای این کار فایل تنظیمات جدیدی ایجاد کنید و مقادیر زیر را به آن اضافه کنید (xml header یا هیچ چیز دیگری نباید در این فایل وجود داشته باشد، تنها مقادیر تنظیمات).
<connectionStrings> <add name="DefaultConnection" value="YourConnectionStringAndPassword"/> </connectionStrings>
<connectionStrings configSource="ConnectionStrings.config"> </connectionStrings>
var conn = ConfigurationManager.ConnectionStrings["DefaultConnection"]; string connString = conn.ConnectionString; // etc.
استفاده از خاصیت file برای انتقال بخشی از تنظیمات به فایلی مجزا
ممکن است فایل تنظیمات شما (مثلا web.config) شامل مقادیری در قسمت <appSettings> باشد که برای کل پروژه تعریف شده اند (global) اما برخی از آنها محرمانه هستند و باید از سورس کنترل دور نگاه داشته شوند. در این سناریوها خاصیتی بنام file وجود دارد که مختص قسمت appSettings است و به ما اجازه میدهد مقادیر مورد نظر را به فایلی مجزا انتقال دهیم. هنگام دسترسی به مقادیر این قسمت تمام تنظیمات بصورت یکجا خوانده میشوند.
در مثال جاری یک کلمه عبور ایمیل داریم که میخواهیم محرمانه بماند. بدین منظور میتوانیم فایل پیکربندی جدیدی مثلا با نام PrivateSettings.config ایجاد کنیم. این فایل هم نباید xml header یا اطلاعات دیگری داشته باشد، تنها مقادیر appSettings را در آن نگاشت کنید.
<appSettings> <add key="MAIL_PASSWORD" value="xspbqmurkjadteck"/> </appSettings>
<appSettings file="PrivateSettings.config"> <add key="owin:AppStartup" value="AspNetIdentity2ExtendingApplicationUser.Startup,AspNetIdentity2ExtendingApplicationUser" /> <add key="webpages:Version" value="3.0.0.0" /> <add key="webpages:Enabled" value="false" /> <add key="ClientValidationEnabled" value="true" /> <add key="UnobtrusiveJavaScriptEnabled" value="true" /> </appSettings>
var pwd = ConfigurationManager.AppSettings["MAIL_PASSWORD"];
فایلهای ویژه را به gitignore. اضافه کنید
حال میتوانیم فایل web.config را به سورس کنترل اضافه کنیم، فایلهای ConnectionStrings.config و PrivateSettings.config را به فایل gitignore. اضافه کنیم و پروژه را commit کنیم. در این صورت فایلهای تنظیمات خصوصی به مخازن سورس کنترل ارسال نخواهند شد.
مستند سازی را فراموش نکنید!
مسلما اگر چنین رویکردی را در پیش بگیرید باید دیگران را از آن مطلع کنید (مثلا با افزودن توضیحاتی به فایل README.txt). بهتر است در فایل web.config خود هرجا که لازم است توضیحات XML خود را درج کنید و به توسعه دهندگان توضیح دهید که چه فایل هایی را روی نسخههای محلی خود باید ایجاد کنند و هر کدام از این فایلها چه محتوایی باید داشته باشند.
در این مطلب قصد داریم نحوهی راه اندازی و شروع به کار با Aurelia را توضیح دهیم. برای شروع ابتدا باید Git را نصب کنیم. زیرا میخواهیم از jspm برای نصب محتویات Aurelia استفاده کنیم و برای کار کردن با jspm باید Git بر روی سیستم نصب باشد. در صورتیکه Git نصب نباشد، زمان init کردن jspm با خطای زیر رو به رو میشویم :
حال نوبت به ساخت اولین پروژهی MVC ما میرسد. یک پروژه MVC جدید با نام دلخواه خودتان در مسیر دلخواه خودتان ایجاد کنید. با خط فرمان، در ریشهی پروژه دستور زیر را اجرا کنید:
بدون هیچ تغییری، به هیچ کدام از سوالات پاسخ ندهید و از دکمهی enter استفاده کنید تا مقادیر پیشفرض اعمال شوند. اگر تصویر زیر را در خروجی مشاهده کردید یعنی تا بدین جای کار به درستی پیش رفتهاید :
با صادر کردن دستورات بالا، jspm تمامی فایلهای مورد نیاز Aurelia را در پوشهی jspm_packages قرار میدهد.
توجه داشته باشید، اگر دستورات بالا به درستی اجرا و تکمیل شوند، باید پس از پایان هر دستور، پیام زیر را در انتهای خروجی مشاهده کنید:
سپس در ریشهی برنامه یک فایل جاوااسکریپت را با نام app ایجاد کنید و کدهای زیر را در آن قرار دهید:
حالا به یک View، برای این کار نیاز داریم. در همان ریشهی سایت یک فایل html را با نام app ایجاد کنید و کدهای زیر را در آن قرار دهید:
پس از سپری کردن این 3 مرحله، برنامهی خود را اجرا کنید. باید خروجی زیر را مشاهده کنید:
نکتهی تکمیلی
زمانیکه میخواهید از دستوارت jspm استفاده کنید، باید به ریشهی برنامه مراجعه کنید. حال اگر پوشههای تودرتوی زیادی داشته باشید، این رفت و آمدها زمانبر و خسته کننده خواهند شد. برای حل این مشکل کافیست روی پروژه، راست کلیک کنید و گزینهی Open Folder in File Explorer را انتخاب کنید تا ریشهی پروژه باز شود. حالا کافیست در فضای خالی Windows Explorer کلید Shift را گرفته و راست کلیک کنید. حالا یک آیتم جدید با نام Open command window here ظاهر شده است. کافیست روی آن کلیک کنید. CMD در ریشهی سایت باز خواهد شد.
دانلود پروژه جاری در مخزن گیت
پس از نصب Git اطمینان حاصل کنید که NodeJs ، npm و jspm نیز بر روی سیستم شما نصب باشند. در این قسمت گفتهایم که چگونه از این «اطمینان» آگاه شوید.
حال نوبت به ساخت اولین پروژهی MVC ما میرسد. یک پروژه MVC جدید با نام دلخواه خودتان در مسیر دلخواه خودتان ایجاد کنید. با خط فرمان، در ریشهی پروژه دستور زیر را اجرا کنید:
jspm init
بدون هیچ تغییری، به هیچ کدام از سوالات پاسخ ندهید و از دکمهی enter استفاده کنید تا مقادیر پیشفرض اعمال شوند. اگر تصویر زیر را در خروجی مشاهده کردید یعنی تا بدین جای کار به درستی پیش رفتهاید :
حالا نوبت به نصب محتویات Aurelia میباشد. برای این کار دستورات زیر را اجرا کنید :
jspm install aurelia-framework jspm install aurelia-bootstrapper
توجه داشته باشید، اگر دستورات بالا به درستی اجرا و تکمیل شوند، باید پس از پایان هر دستور، پیام زیر را در انتهای خروجی مشاهده کنید:
پس از این کارها، فایل Layout را باز کنید و کدهای آن را به صورت زیر تغییر دهید:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>Aurelia - www.dotnettips.info</title> </head> <body aurelia-app> <div> @RenderBody() </div> <script src="~/jspm_packages/system.js"></script> <script src="~/config.js"></script> <script> System.import("aurelia-bootstrapper"); </script> </body> </html>
export class App { }
<template> <h3>www.dotnettips.info</h3> </template>
در بخشهای بعدی در مورد کدهای فوق و همچنین به سایر مباحث دیگر Aurelia میپردازیم.
نکتهی تکمیلی
زمانیکه میخواهید از دستوارت jspm استفاده کنید، باید به ریشهی برنامه مراجعه کنید. حال اگر پوشههای تودرتوی زیادی داشته باشید، این رفت و آمدها زمانبر و خسته کننده خواهند شد. برای حل این مشکل کافیست روی پروژه، راست کلیک کنید و گزینهی Open Folder in File Explorer را انتخاب کنید تا ریشهی پروژه باز شود. حالا کافیست در فضای خالی Windows Explorer کلید Shift را گرفته و راست کلیک کنید. حالا یک آیتم جدید با نام Open command window here ظاهر شده است. کافیست روی آن کلیک کنید. CMD در ریشهی سایت باز خواهد شد.
دانلود پروژه جاری در مخزن گیت