ایجاد جداول توسط هر سیستم به صورت سفارشی سازی باشد. مثل پکیچ Identity که میشود سفارشی سازی کرد.
نظرات مطالب
سفارشی کردن ASP.NET Identity در MVC 5
با عرض سلام.تو Vs2012+mvc4 نمیشه از identity استفاده کرد؟
اشتراکها
قالب زیبا Semantic-UI
مزیت استفاده از یوزر کنترلها، ماژولار کردن برنامه است. برای مثال اگر صفحه جاری شما قرار است از چهار قسمت اخبار، منوی پویا ، سخن روز و آمار کاربران تشکیل شود، میتوان هر کدام را توسط یک یوزر کنترل پیاده سازی کرده و سپس صفحه اصلی را از کنار هم قرار دادن این یوزر کنترلها تهیه نمود.
با این توضیحات اکنون میخواهیم یک یوزکنترل ASP.Net را توسط jQuery Ajax بارگذاری کرده و نمایش دهیم. حداقل دو مورد کاربرد را میتوان برای آن متصور شد:
الف) در اولین باری که یک صفحه در حال بارگذاری است، قسمتهای مختلف آنرا بتوان از یوزر کنترلهای مختلف خواند و تا زمان بارگذاری کامل هر کدام، یک عبارت لطفا منتظر بمانید را نمایش داد. نمونهی آنرا شاید در بعضی از CMS های جدید دیده باشید. صفحه به سرعت بارگذاری میشود. در حالیکه مشغول مرور صفحه جاری هستید، قسمتهای مختلف صفحه پدیدار میشوند.
ب) بارگذاری یک قسمت دلخواه صفحه بر اساس درخواست کاربر. مثلا کلیک بر روی یک دکمه و امثال آن.
روش کلی کار:
1) تهیه یک متد وب سرویس که یوزر کنترل را بر روی سرور اجرا کرده و حاصل را تبدیل به یک رشته کند.
2) استفاده از متد Ajax جیکوئری برای فراخوانی این متد وب سرویس و افزودن رشته دریافت شده به صفحه.
بدیهی است زمانیکه متد Ajax فراخوانی میشود میتوان عبارت یا تصویر منتظر بمانید را نمایش داد و پس از پایان کار این متد، عبارت (یا تصویر) را مخفی نمود.
پیاده سازی:
قسمت تبدیل یک یوزر کنترل به رشته را قبلا در مقاله "تهیه قالب برای ایمیلهای ارسالی یک برنامه ASP.Net" مشاهده کردهاید. در اینجا برای استفاده از این متد در یک وب سرویس نیاز به کمی تغییر وجود داشت (KeyValuePair ها درست سریالایز نمیشوند) که نتیجه نهایی به صورت زیر است. یک فایل Ajax.asmx را به برنامه اضافه کرده و سپس در صفحه Ajax.asmx.cs کد آن به صورت زیر میتواند باشد:
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.IO;
using System.Reflection;
using System.Text.RegularExpressions;
using System.Web;
using System.Web.Script.Services;
using System.Web.Services;
using System.Web.UI;
using System.Web.UI.HtmlControls;
namespace AjaxTest
{
public class KeyVal
{
public string Key { set; get; }
public object Value { set; get; }
}
/// <summary>
/// Summary description for Ajax
/// </summary>
[ScriptService]
[WebService(Namespace = "http://tempuri.org/")]
[WebServiceBinding(ConformsTo = WsiProfiles.BasicProfile1_1)]
[System.ComponentModel.ToolboxItem(false)]
public class Ajax : WebService
{
/// <summary>
/// Removes Form tags using Regular Expression
/// </summary>
private static string cleanHtml(string html)
{
return Regex.Replace(html, @"<[/]?(form)[^>]*?>", string.Empty, RegexOptions.IgnoreCase);
}
/// <summary>
/// تبدیل یک یوزر کنترل به معادل اچ تی ام ال آن
/// </summary>
/// <param name="path">مسیر یوزر کنترل</param>
/// <param name="properties">لیست خواص به همراه مقادیر مورد نظر</param>
/// <returns></returns>
/// <exception cref="NotImplementedException"><c>NotImplementedException</c>.</exception>
[WebMethod(EnableSession = true)]
[ScriptMethod(ResponseFormat = ResponseFormat.Json)]
public string RenderUserControl(string path,
List<KeyVal> properties)
{
Page pageHolder = new Page();
UserControl viewControl =
(UserControl)pageHolder.LoadControl(path);
viewControl.EnableViewState = false;
Type viewControlType = viewControl.GetType();
if (properties != null)
foreach (var pair in properties)
{
if (pair.Key != null)
{
PropertyInfo property =
viewControlType.GetProperty(pair.Key);
if (property != null)
{
if (pair.Value != null) property.SetValue(viewControl, pair.Value, null);
}
else
{
throw new NotImplementedException(string.Format(
"UserControl: {0} does not have a public {1} property.",
path, pair.Key));
}
}
}
//Form control is mandatory on page control to process User Controls
HtmlForm form = new HtmlForm();
//Add user control to the form
form.Controls.Add(viewControl);
//Add form to the page
pageHolder.Controls.Add(form);
//Write the control Html to text writer
StringWriter textWriter = new StringWriter();
//execute page on server
HttpContext.Current.Server.Execute(pageHolder, textWriter, false);
// Clean up code and return html
return cleanHtml(textWriter.ToString());
}
}
}
چند نکته:
الف) وب کانفیگ برنامه ASP.Net شما اگر با VS 2008 ایجاد شده باشد مداخل لازم را برای استفاده از این وب سرویس توسط jQuery Ajax دارد در غیر اینصورت موفق به استفاده از آن نخواهید شد.
ب) هنگام بازگرداندن این اطلاعات با فرمت json = ResponseFormat.Json جهت استفاده در jQuery Ajax ، گاهی از اوقات بسته به حجم بازگردانده شده ممکن است خطایی حاصل شده و عملیات متوقف شد. این طول پیش فرض را (maxJsonLength) در وب کانفیگ به صورت زیر تنظیم کنید تا مشکل حل شود:
<system.web.extensions>
<scripting>
<webServices>
<jsonSerialization maxJsonLength="10000000"></jsonSerialization>
</webServices>
</scripting>
</system.web.extensions>
برای پیاده سازی قسمت Ajax آن برای اینکه کار کمی تمیزتر و با قابلیت استفاده مجدد شود یک پلاگین تهیه شده (فایلی با نام jquery.advloaduc.js) که سورس آن به صورت زیر است:
$.fn.advloaduc = function(options) {
var defaults = {
webServiceName: 'Ajax.asmx', //نام فایل وب سرویس ما
renderUCMethod: 'RenderUserControl', //متد وب سرویس
ucMethodJsonParams: '{path:\'\'}',//پارامترهایی که قرار است پاس شوند
completeHandler: null //پس از پایان کار وب سرویس این متد جاوا اسکریپتی فراخوانی میشود
};
var options = $.extend(defaults, options);
return this.each(function() {
var obj = $(this);
obj.prepend("<div align='center'> لطفا اندکی تامل بفرمائید... <img src=\"images/loading.gif\"/></div>");
$.ajax({
type: "POST",
url: options.webServiceName + "/" + options.renderUCMethod,
data: options.ucMethodJsonParams,
contentType: "application/json; charset=utf-8",
dataType: "json",
success:
function(msg) {
obj.html(msg.d);
// if specified make callback and pass element
if (options.completeHandler)
options.completeHandler(this);
},
error:
function(XMLHttpRequest, textStatus, errorThrown) {
obj.html("امکان اتصال به سرور در این لحظه مقدور نیست. لطفا مجددا سعی کنید.");
}
});
});
};
عمده کاری که در این پلاگین صورت میگیرد فراخوانی متد Ajax جیکوئری است. سپس به متد وب سرویس ما (که در اینجا نام آن به صورت پارامتر نیز قابل دریافت است)، پارامترهای لازم پاس شده و سپس نتیجه حاصل به یک شیء در صفحه اضافه میشود.
completeHandler آن اختیاری است و پس از پایان کار متد اجکس فراخوانی میشود. در صورتیکه به آن نیازی نداشتید یا مقدار آن را null قرار دهید یا اصلا آنرا ذکر نکنید.
مثالی در مورد استفاده از این وب سرویس و همچنین پلاگین جیکوئری نوشته شده:
الف) یوزر کنترل ساده زیر را به پروژه اضافه کنید:
<%@ Control Language="C#" AutoEventWireup="true" CodeBehind="part1.ascx.cs" Inherits="TestJQueryAjax.part1" %>
<asp:Label runat="server" ID="lblData" ></asp:Label>
سپس کد آنرا به صورت زیر تغییر دهید:
using System;
using System.Threading;
namespace TestJQueryAjax
{
public partial class part1 : System.Web.UI.UserControl
{
public string Text1 { set; get; }
public string Text2 { set; get; }
protected void Page_Load(object sender, EventArgs e)
{
Thread.Sleep(3000);
if (!string.IsNullOrEmpty(Text1) && !string.IsNullOrEmpty(Text2))
lblData.Text = Text1 + "<br/>" + Text2;
}
}
}
عمدا یک sleep سه ثانیهای در اینجا در نظر گرفته شده تا اثر آنرا بهتر بتوان مشاهده کرد.
ب) اکنون کد مربوط به صفحهای که قرار است این یوزر کنترل را به صورت غیرهمزمان بارگذاری کند به صورت زیر خواهد بود (مهمترین قسمت آن نحوه تشکیل پارامترها و مقدار دهی خواص یوزر کنترل است):
<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" CodeBehind="Default.aspx.cs" Inherits="TestJQueryAjax._Default" %>
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head runat="server">
<title></title>
<script src="js/jquery.js" type="text/javascript"></script>
<script src="js/jquery.advloaduc.js" type="text/javascript"></script>
<script src="js/json2.js" type="text/javascript"></script>
<script type="text/javascript">
function showAlert() {
alert('finished!');
}
//تشکیل پارامترهای متد وب سرویس جهت ارسال به آن
var fileName = 'part1.ascx';
var props = [{ 'Key': 'Text1', 'Value': 'سطر یک' }, { 'Key': 'Text2', 'Value': 'سطر 2'}];
var jsonText = JSON.stringify({ path: fileName, properties: props });
$(document).ready(function() {
$("#loadMyUc").advloaduc({
webServiceName: 'Ajax.asmx',
renderUCMethod: 'RenderUserControl',
ucMethodJsonParams: jsonText,
completeHandler: showAlert
});
});
</script>
</head>
<body>
<form id="form1" runat="server">
<div id="loadMyUc">
</div>
</form>
</body>
</html>
برای ارسال صحیح و امن اطلاعات json به سرور، از اسکریپت استاندارد json2.js استفاده شد.
ابزار دیباگ:
بهترین ابزار برای دیباگ این نوع اسکریپتها استفاده از افزونه فایرباگ فایرفاکس است. برای مثال مطابق تصویر زیر، یوزر کنترلی فراخوانی شده است که در سرور وجود ندارد:
دریافت مثال فوق
مطالب
CoffeeScript #4
Syntax
Loops
for name in ["Vahid", "Hamid", "Saeid"] alert "Hi #{name}"
var i, len, name, ref; ref = ["Vahid", "Hamid", "Saeid"]; for (i = 0, len = ref.length; i < len; i++) { name = ref[i]; alert("Hi " + name); }
for name, i in ["Vahid", "Hamid", "Saeid"] alert "#{i} - Hi #{name}"
alert name for name in ["Vahid", "Hamid", "Saeid"]
names = ["Vahid", "Hamid", "Saeid"] alert name for name in names when name[0] is "V"
var i, len, name, names; names = ["Vahid", "Hamid", "Saeid"]; for (i = 0, len = names.length; i < len; i++) { name = names[i]; if (name[0] === "V") { alert(name); } }
names = "Vahid": "Mohammad Taheri", "Ali": "Ahmadi" alert("#{first} #{last}") for first, last of names
var first, last, names; names = { "Vahid": "Mohammad Taheri", "Ali": "Ahmadi" }; for (first in names) { last = names[first]; alert(first + " " + last); }
num = 6 minstrel = while num -= 1 num + " Hi"
var minstrel, num; num = 6; minstrel = (function() { var _results; _results = []; while (num -= 1) { _results.push(num + " Hi"); } return _results; })();
Arrays
CoffeeScript با الهام گرفتن از Ruby، به وسیله تعیین محدوده، آرایه را ایجاد میکند. محدوده آرایه به وسیله دو عدد تعیین میشوند که با .. یا ... از هم جدا میشوند.range = [1..5]
var range; range = [1, 2, 3, 4, 5];
firstTwo = ["one", "two", "three"][0..1]
var firstTwo; firstTwo = ["one", "two", "three"].slice(0, 2);
numbers = [0..9] numbers[3..5] = [-3, -4, -5]
my = "my string"[0..2]
words = ["Vahid", "Hamid", "Saeid", "Ali"] alert "Stop" if "Hamid" in words
- در صورت تعریف محدوده آرایه به صورت [..3]numbers (که آرایه numbers از قبل تعریف شده باشد)، خروجی، آرایهای از مقادیر موجود در numbers را از خانه شماره 4 تا انتهای آن برمی گرداند.
- در صورت تعریف محدوده آرایه به صورت [..3-]numbers (که آرایه numbers از قبل تعریف شده باشد)، خروجی، آرایهای از مقادیر موجود در numbers را از خانه انتهایی به میزان 3 خانه به سمت ابتدای آرایه برمیگرداند.
- در صورت عدم تعریف محدوده آرایه و فقط استفاده از [..] یا [...] (یک شکل عمل میکنند)، کل مقادیر آرایه اصلی (که از قبل تعریف شده باشد)، برگردانده میشود.
- تفاوت .. و ... در حالتی که دو عدد برای محدوده تعریف شود، در این است که ... آرایه به صورت عدد انتهایی - 1 تعریف میشود. مثلا [3...0] یعنی خانههای آرایه از 0 تا 2 را به عنوان خروجی برگردان.
Aliases
CoffeeScript شامل یک سری نامهای مستعار است که برای خلاصه نویسی بیشتر بسیار مفید هستند. یکی از آن نام ها، @ است که به جای نوشتن this به کار میرود.@name = "Vahid"
this.name = "Vahid";
User::first = -> @records[0]
User.prototype.first = function() { return this.records[0]; };
alert "OK" if name?
if (typeof name !== "undefined" && name !== null) { alert("OK"); }
name = myName ? "-"
var name; name = typeof myName !== "undefined" && myName !== null ? myName : "-";
user.getAddress()?.getStreetName()
var ref; if ((ref = user.getAddress()) != null) { ref.getStreetName(); }
user.getAddress().getStreetName?()
var base; if (typeof (base = user.getAddress()).getStreetName === "function") { base.getStreetName(); }
در نگارشهای دیگر ASP.NET، برای دسترسی به اطلاعات درخواست وب جاری، میتوان از خاصیت استاتیک System.Web.HttpContext.Current استفاده کرد. با حذف شدن System.Web از ASP.NET Core و همچنین بهبود طراحی آن جهت سازگاری کامل با مفاهیم تزریق وابستگیها، دیگر روش استفادهی مستقیم از خواص استاتیک توصیه نشده و بجای آن تزریق اینترفیس ویژهی IHttpContextAccessor توصیه میشود.
دسترسی به اطلاعات درخواست وب جاری در ASP.NET Core
برای دسترسی به اطلاعات درخواست جاری در ASP.NET Core، میتوان از طریق تزریق سرویس جدید IHttpContextAccessor اقدام کرد. این اینترفیس دارای تک خاصیت HttpContext است که به صورت پیش فرض جزو سرویسهای از پیش ثبت شدهی ASP.NET Core نیست و برای اینکه تزریق وابستگیها در اینجا به درستی صورت گیرد، طول عمر این سرویس باید به صورت singleton تنظیم شود:
روش کارکرد این سرویس نیز به صورت ذیل است:
- هر زمانیکه درخواست جدیدی برای پردازش فرا میرسد، IHttpContextFactory کار ایجاد یک HttpContext جدید را آغاز میکند.
- اگر سرویس IHttpContextAccessor پیشتر ثبت شده باشد، IHttpContextFactory کار مقدار دهی HttpContext آنرا نیز انجام میدهد.
- اینجا شاید این سؤال مطرح شود که طول عمر IHttpContextAccessor «باید» به صورت singleton ثبت شود. پس این سرویس چگونه میتواند HttpContextهای مختلفی را شامل شود؟ کلاس HttpContextAccessor که پیاده سازی کنندهی IHttpContextAccessor است، دارای یک خاصیت AsyncLocal است که از این خاصیت جهت ذخیره سازی اطلاعات Contextهای مختلف استفاده میشود. بنابراین کلاس HttpContextAccessor دارای طول عمر singleton است، اما خاصیت AsyncLocal آن دارای طول عمری محدود به یک درخواست (request scoped) میباشد.
بنابراین به صورت خلاصه:
- هرجایی که نیاز به اطلاعات HTTP context وجود داشت، از تزریق اینترفیس IHttpContextAccessor استفاده کنید.
- ثبت سرویس IHttpContextAccessor را در ابتدای برنامه فراموش نکنید.
- طول عمر سرویس ثبت شدهی IHttpContextAccessor باید singleton باشد.
یک نکته: اگر از ASP.NET Core Identity استفاده میکنید، متد services.AddIdentity کار ثبت سرویس IHttpContextAccessor را نیز انجام میدهد.
یک مثال: ذخیره سازی اطلاعاتی با طول عمر کوتاه در HttpContext و سپس دسترسی به آنها در کلاسهای دیگر برنامه
استفادهی از مجموعهی Items شیء HttpContext، یکی از روشهایی است که از آن میتوان جهت ذخیره سازی اطلاعات موقتی و محدود به طول عمر درخواست جاری استفاده کرد. برای مثال در یک کنترلر و اکشن متدی خاص، دو key/value جدید را به آن اضافه میکنیم:
سپس جهت دسترسی به این اطلاعات در یک کلاس دیگر میتوان به صورت ذیل عمل کرد:
در اینجا در کلاسی قرار داریم که مستقیما ارتباطی به کنترلر جاری نداشته و دسترسی مستقیمی به خاصیت HttpContext آن ندارد. بنابراین برای دسترسی به اطلاعات موجود در HttpContext جاری میتوان سرویس IHttpContextAccessor را به سازندهی این کلاس تزریق کرد و سپس با کمک خاصیت contextAccessor.HttpContext آن، به اطلاعات مدنظر دسترسی یافت.
دسترسی به اطلاعات درخواست وب جاری در ASP.NET Core
برای دسترسی به اطلاعات درخواست جاری در ASP.NET Core، میتوان از طریق تزریق سرویس جدید IHttpContextAccessor اقدام کرد. این اینترفیس دارای تک خاصیت HttpContext است که به صورت پیش فرض جزو سرویسهای از پیش ثبت شدهی ASP.NET Core نیست و برای اینکه تزریق وابستگیها در اینجا به درستی صورت گیرد، طول عمر این سرویس باید به صورت singleton تنظیم شود:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); services.AddSingleton<IHttpContextAccessor, HttpContextAccessor>(); }
- هر زمانیکه درخواست جدیدی برای پردازش فرا میرسد، IHttpContextFactory کار ایجاد یک HttpContext جدید را آغاز میکند.
- اگر سرویس IHttpContextAccessor پیشتر ثبت شده باشد، IHttpContextFactory کار مقدار دهی HttpContext آنرا نیز انجام میدهد.
- اینجا شاید این سؤال مطرح شود که طول عمر IHttpContextAccessor «باید» به صورت singleton ثبت شود. پس این سرویس چگونه میتواند HttpContextهای مختلفی را شامل شود؟ کلاس HttpContextAccessor که پیاده سازی کنندهی IHttpContextAccessor است، دارای یک خاصیت AsyncLocal است که از این خاصیت جهت ذخیره سازی اطلاعات Contextهای مختلف استفاده میشود. بنابراین کلاس HttpContextAccessor دارای طول عمر singleton است، اما خاصیت AsyncLocal آن دارای طول عمری محدود به یک درخواست (request scoped) میباشد.
بنابراین به صورت خلاصه:
- هرجایی که نیاز به اطلاعات HTTP context وجود داشت، از تزریق اینترفیس IHttpContextAccessor استفاده کنید.
- ثبت سرویس IHttpContextAccessor را در ابتدای برنامه فراموش نکنید.
- طول عمر سرویس ثبت شدهی IHttpContextAccessor باید singleton باشد.
یک نکته: اگر از ASP.NET Core Identity استفاده میکنید، متد services.AddIdentity کار ثبت سرویس IHttpContextAccessor را نیز انجام میدهد.
یک مثال: ذخیره سازی اطلاعاتی با طول عمر کوتاه در HttpContext و سپس دسترسی به آنها در کلاسهای دیگر برنامه
استفادهی از مجموعهی Items شیء HttpContext، یکی از روشهایی است که از آن میتوان جهت ذخیره سازی اطلاعات موقتی و محدود به طول عمر درخواست جاری استفاده کرد. برای مثال در یک کنترلر و اکشن متدی خاص، دو key/value جدید را به آن اضافه میکنیم:
public IActionResult ProcessForm() { HttpContext.Items["firstname"] = "Vahid"; HttpContext.Items["lastname"] = "N."; return View(); }
public class MyHelperClass { private readonly IHttpContextAccessor _contextAccessor; public MyHelperClass(IHttpContextAccessor contextAccessor) { _contextAccessor = contextAccessor; } public string DoWork() { string firstName = _contextAccessor.HttpContext.Items["firstname"].ToString(); string lastName = _contextAccessor.HttpContext.Items["lastname"].ToString(); return $"Hello {firstName} {lastName}!"; } }
مطالب دورهها
کار با فرمها در بوت استرپ 3
در مطلب «استفاده از Twitter Bootstrap در کارهای روزمره طراحی وب» به نکات مرتبط با کار با فرمها در بوت استرپ 2 پرداخته شد. همچنین مطالبی مانند «ویرایش قالب پیش فرض Add View در ASP.NET MVC برای سازگار سازی آن با Twitter bootstrap» برای خودکار سازی تولید فرمهای بوت استرپ 2 در برنامههای ASP.NET MVC و نکات «اعمال کلاسهای ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرمهای ASP.NET MVC» نیز بررسی شدند. در بوت استرپ 3، بسیاری از این نکات تغییر کردهاند و نیاز است با نحوه ارتقاء فرمهای بوت استرپ 2 به 3 و کلا نحوه کار با فرمها در بوت استرپ 3 بیشتر آشنا شد.
نحوه ارتقاء فرمهای بوت استرپ 2 به 3
تمام این تغییرات در بوت استرپ 3، جهت پیاده سازی ایده mobile-first بودن آن است. برای مثال فرمهای افقی بوت استرپ 3 با کوچک شدن اندازه صفحه، به صورت خودکار واکنش نشان داده و تبدیل به فرمهای معمولی که اجزای آن به صورت یک stack عمودی قرار گرفتهاند، میشوند.
اکنون اگر فرمهایی را دارید که در برنامههای پیشین خود از بوت استرپ 2 استفاده کردهاند، نیاز است تغییرات ذیل را به آنها اعمال کنید تا با سیستم جدید بوت استرپ 3 سازگار شوند:
- کلاس control-group را به کلاس form-group تبدیل کنید.
- form-search حذف شده است. آنرا با form-inline جایگزین کنید.
- دیگر نیازی به استفاده از input-block-level نیست؛ از آنجائیکه به صورت پیش فرض کلیه inputها دارای عرض 100 درصد هستند.
- help-inline حذف شده است. آنرا با help-block جایگزین کنید.
- عرض ستونها را در فرمهای افقی، برچسبها و کنترلها مشخص کنید.
- کلاس controls حذف شده است.
- کلاس form-control را به inputها و selectها اضافه کنید.
- checkboxها و radioها باید در یک div محصور شوند.
- کلاسهای radio.inline و checkbox.inline باید با inline جایگزین شوند.
- کلاسهای input-small به input-sm و input-large به input-lg تبدیل شدهاند.
- کلاسهای input-prepend با input-group و input-append با input-group جایگزین شدهاند.
- کلاس alert-error حذف شدهاست. بجای آن میشود از alert-warning استفاده کرد.
- کلاس alert-block را با alert جایگزین کنید.
ایجاد اولین فرم افقی با بوت استرپ 3
فرض کنید که قصد داریم یک چنین فرم افقی را توسط امکانات بوت استرپ 3 ایجاد کنیم:
همانطور که ملاحظه میکنید، با کوچک شدن اندازه صفحه، این فرم نیز تغییر شکل میدهد:
کدهای کامل این فرم را در ادامه ملاحظه میکنید:
توضیحات:
- باید درنظر داشت که اگر هیچگونه فرمتی را به فرمهای بوت استرپ 3 اعمال نکنیم، به صورت پیش فرض فرمت دهی شده و تبدیل به فرمهای عمودی شکیلی میشوند که شاید از دیدگاه خیلیها مناسب بوده و نیاز به تغییرات خاصی نداشته باشند.
- برای تبدیل این فرم عمودی پیش فرض، به فرمهای افقی دو ستونه، نیاز است یک سری کلاس بوت استرپ 3 را به المانهای آن اضافه کنیم. برای این منظور ابتدا کلاس form-horizontal را به تگ فرم اضافه میکنیم.
- هر سطر فرم، در یک المان section با کلاس row قرار خواهد گرفت.
- اکنون هر سطر، از یک برچسب به همراه یک یا چند المان تشکیل خواهد شد. در هر سطر، کنترلها در یک div با کلاس controls قرار میگیرند.
- برای اینکه برچسبهای هر ردیف با کنترلها و المانهای آن ردیف، تراز شوند، تنها کافی است به آنها کلاس control-label را اضافه کنیم.
در ادامه تمام این مراحل را باید به ازای هر سطر فرم تکرار کنیم.
- زمانیکه به radio buttons یا check boxes میرسیم، باید به چند نکته دقت داشت:
الف) حین کار با radio buttons، علاوه بر برچسب آن سطر که با label مشخص میشود، هر radio button نیز باید داخل یک label با کلاس radio محصور شود.
ب) تمام radio buttons یک سطر نیز باید در یک div ایی با کلاس controls محصور شوند.
این نکته در مورد check boxes نیز صادق است.
با رعایت همین چند نکته ساده میتوان به یک طراحی دو ستونی خودکار واکنشگرا رسید.
اصلاح قالب ایجاد فرمهای خودکار ASP.NET MVC بر اساس بوت استرپ 3
مطلب «ویرایش قالب پیش فرض Add View در ASP.NET MVC برای سازگار سازی آن با Twitter bootstrap» جهت بوت استرپ 2 تهیه شده بود. فایل نهایی ویرایش شده آنرا با توجه به توضیحات مطلب جاری برای بوت استرپ 3 از پیوست انتهای بحث دریافت کنید و برای استفاده از آن فقط کافی است آنرا در مسیر CodeTemplates\AddView\CSHTML\CreateBootstrap3Form.tt ریشه پروژه جاری خود کپی و به پروژه اضافه کنید تا در صفحه دیالوگ Add view ظاهر شود (خاصیت custom tool آنرا هم خالی کنید).
در مورد اعتبارسنجیهای فرمها چطور؟
اصلاح مطالبی مانند «اعمال کلاسهای ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرمهای ASP.NET MVC» جهت کار با فرمهای بوت استرپ 3 بسیار ساده است. از این جهت که در کدهای آن فقط باید نام کلاسهای CSS قدیمی به جدید ویرایش شوند. مابقی کدها یکسان است. مثلا نام کلاس control-group شده است form-group (همان توضیحات ابتدای بحث جاری). کلاسهای error شدهاند has-error و success شده است has-success.
فایلهای نهایی این قسمت را از اینجا نیز میتوانید دریافت کنید:
bs3-sample05.zip
نحوه ارتقاء فرمهای بوت استرپ 2 به 3
تمام این تغییرات در بوت استرپ 3، جهت پیاده سازی ایده mobile-first بودن آن است. برای مثال فرمهای افقی بوت استرپ 3 با کوچک شدن اندازه صفحه، به صورت خودکار واکنش نشان داده و تبدیل به فرمهای معمولی که اجزای آن به صورت یک stack عمودی قرار گرفتهاند، میشوند.
اکنون اگر فرمهایی را دارید که در برنامههای پیشین خود از بوت استرپ 2 استفاده کردهاند، نیاز است تغییرات ذیل را به آنها اعمال کنید تا با سیستم جدید بوت استرپ 3 سازگار شوند:
- کلاس control-group را به کلاس form-group تبدیل کنید.
- form-search حذف شده است. آنرا با form-inline جایگزین کنید.
- دیگر نیازی به استفاده از input-block-level نیست؛ از آنجائیکه به صورت پیش فرض کلیه inputها دارای عرض 100 درصد هستند.
- help-inline حذف شده است. آنرا با help-block جایگزین کنید.
- عرض ستونها را در فرمهای افقی، برچسبها و کنترلها مشخص کنید.
- کلاس controls حذف شده است.
- کلاس form-control را به inputها و selectها اضافه کنید.
- checkboxها و radioها باید در یک div محصور شوند.
- کلاسهای radio.inline و checkbox.inline باید با inline جایگزین شوند.
- کلاسهای input-small به input-sm و input-large به input-lg تبدیل شدهاند.
- کلاسهای input-prepend با input-group و input-append با input-group جایگزین شدهاند.
- کلاس alert-error حذف شدهاست. بجای آن میشود از alert-warning استفاده کرد.
- کلاس alert-block را با alert جایگزین کنید.
ایجاد اولین فرم افقی با بوت استرپ 3
فرض کنید که قصد داریم یک چنین فرم افقی را توسط امکانات بوت استرپ 3 ایجاد کنیم:
همانطور که ملاحظه میکنید، با کوچک شدن اندازه صفحه، این فرم نیز تغییر شکل میدهد:
کدهای کامل این فرم را در ادامه ملاحظه میکنید:
<div class="container"> <h4 class="alert alert-info"> فرمهای بوت استرپ 3</h4> <div class="row"> <article class="registrationform"> <h2> فرم ثبت نام</h2> <form class="registration form-horizontal" action="#"> <fieldset id="personalinfo"> <legend>اطلاعات شخصی</legend> <section class="row"> <label class="col col-lg-4 control-label" for="myname"> نام</label> <div class="controls"> <input class="col col-lg-8" type="text" name="myname" id="myname" autofocus placeholder="نام و نام خانوادگی" required> </div> <!-- controls --> </section><!-- row --> <section class="row"> <label class="col col-lg-4 control-label" for="companyname"> نام شرکت</label> <div class="controls"> <input class="col col-lg-8" type="text" name="companybname" id="companyname" /> </div> <!-- controls --> </section><!-- row --> <section class="row"> <label class="col col-lg-4 control-label" for="myemail"> ایمیل</label> <div class="controls"> <input class="col col-lg-8" type="email" name="myemail" id="myemail" required autocomplete="off" /> </div> <!-- controls --> </section><!-- row --> </fieldset> <!-- personal info --> <fieldset id="otherinfo"> <legend>سایر اطلاعات</legend> <section class="row"> <label class="col col-lg-4 control-label"> نوع درخواست</label> <div class="controls col col-lg-8"> <label class="radio"> <input type="radio" name="requesttype" value="question" /> سؤال </label> <label class="radio"> <input type="radio" name="requesttype" value="comment" /> انتقاد </label> </div> <!-- controls --> </section><!-- row --> <section class="row"> <label class="col col-lg-4 control-label"> خبرنامه</label> <div class="controls col col-lg-8"> <label class="checkbox"> <input type="checkbox" id="subscribe" name="subscribe" checked value="yes" /> آیا مایل به دریافت ایمیلهای خبرنامه ما هستید؟ </label> </div> <!-- controls --> </section><!-- row --> <section class="row"> <label class="col col-lg-4 control-label" for="reference"> چطور از وجود سایت ما آگاه شدید؟</label> <div class="controls col col-lg-8"> <select name="reference" id="reference"> <option>لطفا انتخاب کنید...</option> <option value="friend">از طریق یک دوست</option> <option value="facebook">Facebook</option> <option value="twitter">Twitter</option> </select> </div> <!-- controls --> </section><!-- row --> </fieldset> <button class="btn" type="submit"> ارسال</button> </form> </article> </div> <!-- end row --> </div> <!-- /container -->
- باید درنظر داشت که اگر هیچگونه فرمتی را به فرمهای بوت استرپ 3 اعمال نکنیم، به صورت پیش فرض فرمت دهی شده و تبدیل به فرمهای عمودی شکیلی میشوند که شاید از دیدگاه خیلیها مناسب بوده و نیاز به تغییرات خاصی نداشته باشند.
- برای تبدیل این فرم عمودی پیش فرض، به فرمهای افقی دو ستونه، نیاز است یک سری کلاس بوت استرپ 3 را به المانهای آن اضافه کنیم. برای این منظور ابتدا کلاس form-horizontal را به تگ فرم اضافه میکنیم.
- هر سطر فرم، در یک المان section با کلاس row قرار خواهد گرفت.
- اکنون هر سطر، از یک برچسب به همراه یک یا چند المان تشکیل خواهد شد. در هر سطر، کنترلها در یک div با کلاس controls قرار میگیرند.
- برای اینکه برچسبهای هر ردیف با کنترلها و المانهای آن ردیف، تراز شوند، تنها کافی است به آنها کلاس control-label را اضافه کنیم.
در ادامه تمام این مراحل را باید به ازای هر سطر فرم تکرار کنیم.
- زمانیکه به radio buttons یا check boxes میرسیم، باید به چند نکته دقت داشت:
الف) حین کار با radio buttons، علاوه بر برچسب آن سطر که با label مشخص میشود، هر radio button نیز باید داخل یک label با کلاس radio محصور شود.
ب) تمام radio buttons یک سطر نیز باید در یک div ایی با کلاس controls محصور شوند.
این نکته در مورد check boxes نیز صادق است.
با رعایت همین چند نکته ساده میتوان به یک طراحی دو ستونی خودکار واکنشگرا رسید.
اصلاح قالب ایجاد فرمهای خودکار ASP.NET MVC بر اساس بوت استرپ 3
مطلب «ویرایش قالب پیش فرض Add View در ASP.NET MVC برای سازگار سازی آن با Twitter bootstrap» جهت بوت استرپ 2 تهیه شده بود. فایل نهایی ویرایش شده آنرا با توجه به توضیحات مطلب جاری برای بوت استرپ 3 از پیوست انتهای بحث دریافت کنید و برای استفاده از آن فقط کافی است آنرا در مسیر CodeTemplates\AddView\CSHTML\CreateBootstrap3Form.tt ریشه پروژه جاری خود کپی و به پروژه اضافه کنید تا در صفحه دیالوگ Add view ظاهر شود (خاصیت custom tool آنرا هم خالی کنید).
در مورد اعتبارسنجیهای فرمها چطور؟
اصلاح مطالبی مانند «اعمال کلاسهای ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرمهای ASP.NET MVC» جهت کار با فرمهای بوت استرپ 3 بسیار ساده است. از این جهت که در کدهای آن فقط باید نام کلاسهای CSS قدیمی به جدید ویرایش شوند. مابقی کدها یکسان است. مثلا نام کلاس control-group شده است form-group (همان توضیحات ابتدای بحث جاری). کلاسهای error شدهاند has-error و success شده است has-success.
فایلهای نهایی این قسمت را از اینجا نیز میتوانید دریافت کنید:
bs3-sample05.zip