در طراحی زبان #C، واژه‌ی کلیدی throw همیشه یک statement بوده‌است و نه یک expression. برای مثال از آن نمی‌توان در قطعه کدهای شرطی و عبارات lambda استفاده کرد. برای رفع این محدودیت، در C# 7 کار معرفی «throw expressions» صورت گرفته‌است.
throw expressions در C# 7
روش تعریف throw expressions همانند روش متداول تعریف آن‌ها است و از این لحاظ تغییری صورت نگرفته‌است. تنها تغییر انجام شده، امکان استفاده‌ی از آن در محل‌هایی است که پیشتر مجاز نبوده‌است.
برای نمونه قطعه کد متداول ذیل را درنظر بگیرید:
در اینجا با روش fail fast، کار بررسی null بودن مقادیر دریافتی در سازنده و همچنین یک خاصیت، صورت گرفته‌اند و در صورت نال بودن، یک استثناء صادر می‌شود.
اکنون در C# 7 می‌توان قطعه کد فوق را به صورت ذیل خلاصه کرد:
از این جهت که واژه‌ی کلیدی throw در C#7 هم statement است و هم expression، اکنون می‌توان از آن در عبارات شرطی و همچنین null-coalescing expressions نیز استفاده کرد. به علاوه امکان استفاده‌ی از آن‌را در یک «initialization expression» مانند loadedResource_ نیز مشاهده می‌کنید.
به علاوه اگر نکات «Expression-bodied Members» را نیز اعمال کنیم، اینبار به قطعه کد خلاصه‌تر ذیل خواهیم رسید:
یک مثال ترکیبی دیگر
قطعا تا پیش از C# 7 یک چنین بررسی‌های شرطی را در حین تزریق وابستگی‌ها، در سازنده‌ی کلاس‌های سرویس خود انجام داده‌اید:
اکنون در C# 7 می‌توان قطعه کد فوق را به صورت ذیل خلاصه کرد:
که ترکیبی است از throw expressions و همچنین Expression-bodied Members.
مثالی از کاربرد throw expressions در یک conditional ternary operator
مثال‌هایی را که تا اینجا بررسی کردیم بیشتر به null-coalescing expressions مرتبط بودند. در اینجا یک نمونه کاربرد throw expression را در یک conditional ternary operator مشاهده می‌کنید.
throw expressions در C# 7
روش تعریف throw expressions همانند روش متداول تعریف آن‌ها است و از این لحاظ تغییری صورت نگرفته‌است. تنها تغییر انجام شده، امکان استفاده‌ی از آن در محل‌هایی است که پیشتر مجاز نبوده‌است.
برای نمونه قطعه کد متداول ذیل را درنظر بگیرید:
public class MyApiType
{
private object _loadedResource;
private object _someProperty;
public MyApiType()
{
_loadedResource = LoadResource();
if (_loadedResource == null) throw new InvalidOperationException();
}
public object SomeProperty
{
get
{
return _someProperty;
}
set
{
if (value == null) throw new ArgumentNullException();
_someProperty = value;
}
}
} اکنون در C# 7 می‌توان قطعه کد فوق را به صورت ذیل خلاصه کرد:
public class MyApiType
{
private object _loadedResource = LoadResource() ?? throw new InvalidOperationException();
private object _someProperty;
public object SomeProperty
{
get
{
return _someProperty;
}
set
{
_someProperty = value ?? throw new ArgumentNullException();
}
}
} به علاوه اگر نکات «Expression-bodied Members» را نیز اعمال کنیم، اینبار به قطعه کد خلاصه‌تر ذیل خواهیم رسید:
public class MyApiType
{
private object _loadedResource = LoadResource() ?? throw new InvalidOperationException();
private object _someProperty;
public object SomeProperty
{
get => _someProperty;
set => _someProperty = value ?? throw new ArgumentNullException();
}
} یک مثال ترکیبی دیگر
قطعا تا پیش از C# 7 یک چنین بررسی‌های شرطی را در حین تزریق وابستگی‌ها، در سازنده‌ی کلاس‌های سرویس خود انجام داده‌اید:
public partial class ShippingAddressPage
{
private readonly IWebDriver driver;
public ShippingAddressPage(IWebDriver driver)
{
if (driver == null)
{
throw new ArgumentNullException(nameof(driver));
}
this.driver = driver;
}
} public partial class ShippingAddressPage
{
private readonly IWebDriver driver;
public ShippingAddressPage(IWebDriver driver) =>
this.driver = driver ?? throw new ArgumentNullException(nameof(driver));
} مثالی از کاربرد throw expressions در یک conditional ternary operator
private static int ThrowUsageInAnExpression(int value = 40)
{
return value < 20 ? value : throw new ArgumentOutOfRangeException("Argument value must be less than 20");
} 
