@implements IHandleEvent @code { Task IHandleEvent.HandleEventAsync(EventCallbackWorkItem callback, object? arg) => callback.InvokeAsync(arg); }
دارید اطلاعات یک فرم داخل صفحه رو به سمت سرور میفرستید و پس از اتمام عملیات، صفحه دوباره نمایش داده میشه. در این حالت اگه دکمه F5 یا دکمه Refresh مرور گر رو بزنید، با این پنجره مواجه میشید که میگه دارید اطلاعات قبلی رو دوباره به سمت سرور میفرستید. بعضی وقتها کاربران به هر دلیل دوباره صفحه رو Refresh میکنند و با این پنجره روبرو میشن بدون اینکه بدونن جریان از چه قراره، دوباره اطلاعات رو به سمت سرور میفرستن و این کار باعث ثبت اطلاعات تکراری میشه. برای جلوگیری از این کار الگویی به نام Post/Redirect/Get هست که راه حلی رو برای اینکار پیشنهاد میده.
راه حل به این صورت هست که پس از پست شدن فرم به سمت سرور و انجام عملیات، بجای اینکه صفحه، دوباره با استفاده از متد GET به کاربر نشون داده بشه، کاربر Redirect بشه به صفحه. برای توضیح این مسئله به سراغ AccountController که بصورت پش فرض وقتی یک پروژه ASP.NET MVC رو از نوع Internet ایجاد میکنید، وجود داره.
[HttpGet] [AllowAnonymous] public ActionResult Register() { return View(); }
[HttpPost] [AllowAnonymous] [ValidateAntiForgeryToken] public ActionResult Register(RegisterModel model) { if (ModelState.IsValid) { // Attempt to register the user try { WebSecurity.CreateUserAndAccount(model.UserName, model.Password); WebSecurity.Login(model.UserName, model.Password); ViewBag.Message = "Successfully Registered!"; // PRG has been maintained return RedirectToAction("Index", "Home"); } catch (MembershipCreateUserException e) { ModelState.AddModelError("", ErrorCodeToString(e.StatusCode)); } } // If we got this far, something failed, redisplay form return View(model); }
[HttpPost] [AllowAnonymous] [ValidateAntiForgeryToken] public ActionResult Register(RegisterModel model) { if (ModelState.IsValid) { // Attempt to register the user try { WebSecurity.CreateUserAndAccount(model.UserName, model.Password); WebSecurity.Login(model.UserName, model.Password); ViewBag.Message = "Successfully Registered!"; // PRG has been maintained return RedirectToAction("Register"); } catch (MembershipCreateUserException e) { ModelState.AddModelError("", ErrorCodeToString(e.StatusCode)); } } // If we got this far, something failed, redisplay form return View(model); }
ابتدا پروژه جدیدی از نوع ASP.NET Web Application بسازید و قالب آن را MVC + Web API انتخاب کنید.
ابتدا به فایل WebApiConfig.cs در پوشه App_Start مراجعه کنید و مسیر پیش فرض را حذف کنید. برای مسیریابی سرویسها از قابلیت جدید Attribute Routing استفاده خواهیم کرد. فایل مذکور باید مانند لیست زیر باشد.
public static class WebApiConfig { public static void Register(HttpConfiguration config) { // Web API configuration and services // Web API routes config.MapHttpAttributeRoutes(); } }
سپس در پوشه Models کلاس جدیدی بنام VideoStream ایجاد کنید. این کلاس مسئول نوشتن داده فایلهای ویدیویی در OutputStream خواهد بود. کد کامل این کلاس را در لیست زیر مشاهده میکنید.
public class VideoStream { private readonly string _filename; private long _contentLength; public long FileLength { get { return _contentLength; } } public VideoStream(string videoPath) { _filename = videoPath; using (var video = File.Open(_filename, FileMode.Open, FileAccess.Read, FileShare.Read)) { _contentLength = video.Length; } } public async void WriteToStream(Stream outputStream, HttpContent content, TransportContext context) { try { var buffer = new byte[65536]; using (var video = File.Open(_filename, FileMode.Open, FileAccess.Read, FileShare.Read)) { var length = (int)video.Length; var bytesRead = 1; while (length > 0 && bytesRead > 0) { bytesRead = video.Read(buffer, 0, Math.Min(length, buffer.Length)); await outputStream.WriteAsync(buffer, 0, bytesRead); length -= bytesRead; } } } catch (HttpException) { return; } finally { outputStream.Close(); } } }
شرح کلاس VideoStream
این کلاس ابتدا دو فیلد خصوصی تعریف میکند. یکی filename_ که فقط-خواندنی است و نام فایل ویدیو درخواستی را نگهداری میکند. و دیگری contentLength_ که سایز فایل ویدیو درخواستی را نگهداری میکند.
یک خاصیت عمومی بنام FileLength نیز تعریف شده که مقدار خاصیت contentLength_ را بر میگرداند.
متد سازنده این کلاس پارامتری از نوع رشته بنام videoPath را میپذیرد که مسیر کامل فایل ویدیوی مورد نظر است. در این متد، متغیرهای filename_ و contentLength_ مقدار دهی میشوند. نکتهی قابل توجه در این متد استفاده از پارامتر FileShare.Read است که باعث میشود فایل مورد نظر هنگام باز شدن قفل نشود و برای پروسههای دیگر قابل دسترسی باشد.
در آخر متد WriteToStream را داریم که مسئول نوشتن داده فایلها به OutputStream است. اول از همه دقت کنید که این متد از کلمه کلیدی async استفاده میکند بنابراین بصورت asynchronous اجرا خواهد شد. در بدنه این متد متغیری بنام buffer داریم که یک آرایه بایت با سایز 64KB را تعریف میکند. به بیان دیگر اطلاعات فایلها را در پکیجهای 64 کیلوبایتی برای کلاینت ارسال خواهیم کرد. در ادامه فایل مورد نظر را باز میکنیم (مجددا با استفاده از FileShare.Read) و شروع به خواندن اطلاعات آن میکنیم. هر 64 کیلوبایت خوانده شده بصورت async در جریان خروجی نوشته میشود و تا هنگامی که به آخر فایل نرسیده ایم این روند ادامه پیدا میکند.
while (length > 0 && bytesRead > 0) { bytesRead = video.Read(buffer, 0, Math.Min(length, buffer.Length)); await outputStream.WriteAsync(buffer, 0, bytesRead); length -= bytesRead; }
حال که کلاس VideoStream را در اختیار داریم میتوانیم پروژه را تکمیل کنیم. در پوشه کنترلرها کلاسی بنام VideoControllerبسازید. کد کامل این کلاس را در لیست زیر مشاهده میکنید.
public class VideoController : ApiController { [Route("api/video/{ext}/{fileName}")] public HttpResponseMessage Get(string ext, string fileName) { string videoPath = HostingEnvironment.MapPath(string.Format("~/Videos/{0}.{1}", fileName, ext)); if (File.Exists(videoPath)) { FileInfo fi = new FileInfo(videoPath); var video = new VideoStream(videoPath); var response = Request.CreateResponse(); response.Content = new PushStreamContent((Action<Stream, HttpContent, TransportContext>)video.WriteToStream, new MediaTypeHeaderValue("video/" + ext)); response.Content.Headers.Add("Content-Disposition", "attachment;filename=" + fi.Name.Replace(" ", "")); response.Content.Headers.Add("Content-Length", video.FileLength.ToString()); return response; } else { return Request.CreateResponse(HttpStatusCode.NotFound); } } }
شرح کلاس VideoController
همانطور که میبینید مسیر دستیابی به این کنترلر با استفاده از قابلیت Attribute Routing تعریف شده است.
[Route("api/video/{ext}/{fileName}")]
api/video/mp4/sample
متد Get این کنترلر دو پارامتر با نامهای ext و fileName را میپذیرد که همان فرمت و نام فایل هستند. سپس با استفاده از کلاس HostingEnvironment سعی میکنیم مسیر کامل فایل درخواست شده را بدست آوریم.
string videoPath = HostingEnvironment.MapPath(string.Format("~/Videos/{0}.{1}", fileName, ext));
var video = new VideoStream(videoPath);
var response = Request.CreateResponse(); response.Content = new PushStreamContent((Action<Stream, HttpContent, TransportContext>)video.WriteToStream, new MediaTypeHeaderValue("video/" + ext));
کلاس PushStreamContent در فضای نام System.Net.Http وجود دارد. همانطور که میبینید امضای Action پاس داده شده، با امضای متد WriteToStream در کلاس VideoStream مطابقت دارد.
در آخر دو Header به پاسخ ارسالی اضافه میکنیم تا نوع داده ارسالی و سایز آن را مشخص کنیم.
response.Content.Headers.Add("Content-Disposition", "attachment;filename=" + fileName); response.Content.Headers.Add("Content-Length", video.FileLength.ToString());
if(File.Exists(videoPath)) { // removed for bravity } else { return Request.CreateResponse(HttpStatusCode.NotFound); }
public class HomeController : Controller { // GET: Home public ActionResult Index() { return View(); } }
<div> <div> <video width="480" height="270" controls="controls" preload="auto"> <source src="/api/video/mp4/sample" type="video/mp4" /> Your browser does not support the video tag. </video> </div> </div>
اگر پروژه را اجرا کنید میبینید که ویدیو مورد نظر آماده پخش است. برای اینکه ببینید چطور دادههای ویدیو در قالب پکیجهای 64 کیلو بایتی دریافت میشوند از ابزار مرورگرتان استفاده کنید. مثلا در گوگل کروم F12 را بزنید و به قسمت Network بروید. صفحه را یکبار مجددا بارگذاری کنید تا ارتباطات شبکه مانیتور شود. اگر به المنت sample دقت کنید میبینید که با شروع پخش ویدیو پکیجهای اطلاعات یکی پس از دیگری دریافت میشوند و اطلاعات ریز آن را میتوانید مشاهده کنید.
پروژه نمونه به این مقاله ضمیمه شده است. قابلیت Package Restore فعال شده و برای صرفه جویی در حجم فایل، تمام پکیجها و محتویات پوشه bin حذف شده اند. برای تست بیشتر میتوانید فایل sample.mp4 را با فایلی حجیمتر جایگزین کنید تا نحوه دریافت اطلاعات را با روشی که در بالا بدان اشاره شد مشاهده کنید.
AsyncVideoStreaming.rar
ایجاد چارت سازمانی تحت وب #4 - آخر
متاسفانه در کتابخانه استفاده شده در این نسخه امکان Tooltip اضافه کردن بصورت پیش فرض وجود ندارد .
اما با کمی تغییرات در کد جاواسکریپت آن میتوانید آن را انجام دهید . مثال کاربردی مشابه
از این مثال نیز میتوانید در رسم نمودار در مکانهای دلخواه CANVAS استفاده نمائید.
C# 8.0 - Async Streams
مقدمه
در Net Core 3. نوعهای جدیدی با عنوانهای <IAsyncEnumerable<T>,IAsyncEnumerator<T> در فضای نام System.Collections.Generic معرفی شدند. همانطور که مشخص است این نوعهای جدید کاملا با نوعهای synchronous خود هم پوشانی دارند و مفاهیم قبلی را به پیاده سازی میکنند.
نوع <IAsyncEnumerable<T متد GetAsyncEnumerator را معرفی میکند تا عملیات enumeration را به صورت async انجام دهد و در خروجی این متد، نوع <IAsyncEnumerator<T را برگشت میدهد؛ بهطوریکه این نوع disposable و دو عضو MoveNextAsync و Current را در خود دارد. اولی برای رسیدن به مقدار بعدی و دومی برای دریافت مقدار فعلی استفاده میشود. این در حالی است که MoveNextAsync بجای برگشت دادن یک bool یک <ValueTask<bool را برگشت میدهد. همچنین این متد، مقدار CancelationToken را همانند سایر فرآیندهایی که به صورت async تعریف میشوند، به صورت اختیاری از ورودی دریافت میکند، تا در صورت لزوم، عملیات جاری را کنسل کند. از طرفی به دلیل اینکه IAsyncEnumerator اینترفیس IAsyncDisposable را پیاده سازی میکند، متد DisposeAsync را نیز در اختیار دارد بهطوریکه بجای void یک ValueTask را برگشت میدهد.
static async IAsyncEnumerable<int> RangeAsync(int start, int count) { for (int i = 0; i < count; i++) { await Task.Delay(i); yield return start + i; } }
در مرحله اول، یک وب سرویس REST را بدون استفاده از IAsyncEnumerable ایجاد میکنیم تا متوجه مشکلات آن شویم و سپس در مرحله بعدی همین وب سرویس را با نوع IAsyncEnumerable بازنویسی میکنیم.
[ApiController] [Route("[controller]")] public class CustomerController : ControllerBase { private readonly IDictionary<int, Customer> _customers; private void FillCustomerFromMemory(int countOfCustomer) { for (int CustomerId = 1; CustomerId <= countOfCustomer; CustomerId++) { _customers.Add(key: CustomerId, new Customer($"name_{CustomerId}", CustomerId)); } } public CustomerController() { _customers = new Dictionary<int, Customer>(); FillCustomerFromMemory(countOfCustomer : 100); } [HttpGet] public async Task<IEnumerable<Customer>> Get() { var output = new List<Customer>(); while (_customers.Any(_ => _.Key % 10 == 0)) { var customer = _customers.First(_ => _.Key % 10 == 0); output.Add(new Customer(customer.Value.Name, customer.Key)); await Task.Delay(500); _customers.Remove(customer); } return output; } public class Customer { public int Id { get; private set; } public string Name { get; private set; } public Customer(string name, int id) { Name = name; Id = id; } } }
[HttpGet] public async IAsyncEnumerable<Customer> Get() { while (_customers.Any(_ => _.Key % 10 == 0)) { var customer = _customers.First(_ => _.Key % 10 == 0); yield return new Customer(customer.Value.Name, customer.Key); _customers.Remove(customer); await Task.Delay(500); } }
در قسمت قبل تلاش کردیم تا یک وب سرویس با قابلیت stream را پیاده سازی کنیم. حال در این بخش کد کلاینت را به صورتی ایجاد میکنیم تا هر سری صرفا یک بلاک ارسال شده توسط سرور را دریافت و آن را Deserialize کند. برای این کار از کتابخانه Newtonsoft.Json استفاده میکنیم.
const int TARGET = 80; var _httpClient = new HttpClient(); using (var response = await _httpClient.GetAsync( "https://localhost:7284/customer", HttpCompletionOption.ResponseHeadersRead)) { var stream = await response.Content.ReadAsStreamAsync(); var _jsonSerializerSettings = new JsonSerializerSettings(); var _serializer = Newtonsoft.Json.JsonSerializer.Create(_jsonSerializerSettings); using TextReader textReader = new StreamReader(stream); using JsonReader jsonReader = new JsonTextReader(textReader); await using (stream.ConfigureAwait(false)) { await jsonReader.ReadAsync().ConfigureAwait(false); while (await jsonReader.ReadAsync().ConfigureAwait(false) && jsonReader.TokenType != JsonToken.EndArray) { Customer customer = _serializer!.Deserialize<Customer>(jsonReader); if (customer.Id == TARGET) { Console.WriteLine(customer.Id + " : " + customer.Name); break; } } } }
استفاده از CancelationToken در جهت استفاده بهینه از منابع
فرض کنید به هر دلیلی، برای مثال خطای داخلی برنامهی کلاینت و یا بسته شدن مرورگر، ارتباط کلاینت با سرور قطع شود. در این صورت سرور از این ماجرا خبردار نمیشود و به کار خود جهت ارسال اطلاعات ادامه میدهد. همانطور که گفته شد، کلاینت به هر دلیلی از دریافت اطلاعات منصرف شده و یا به خطا خورده. پس فرستادن اطلاعات هیچ کاربردی ندارد و سرور در هر مرحله ای از ارسال که باشد، باید به کار خود خاتمه دهد.
برای برطرف کردن مشکل، این سناریو کد سمت سرور را مجدد باز نویسی میکنیم :
[HttpGet] public async IAsyncEnumerable<Customer> Get(CancellationToken cancellationToken) { while (!cancellationToken.IsCancellationRequested && _customers.Any(_ => _.Key % 10 == 0)) { var customer = _customers.First(_ => _.Key % 10 == 0); yield return new Customer(customer.Value.Name, customer.Key); _customers.Remove(customer); await Task.Delay(500,cancellationToken); } }
کلاینت در صورتیکه به اطلاعات مورد نظر از طریق وب سرویس دسترسی پیدا کرد، دیگر تمایلی به ادامه خواندن از جریان داده یا stream را ندارد و از حلقه خواندن اطلاعات خارج میشود. اما سرور همچنان درگیر ارسال اطلاعات است. برای رفع این مشکل کد سمت کلاینت را بازنویسی میکنیم:
const int TARGET = 80; var _httpClient = new HttpClient(); var _cancelationTokenSource = new CancellationTokenSource(); using (var response = await _httpClient.GetAsync( "https://localhost:7284/customer", HttpCompletionOption.ResponseHeadersRead, _cancelationTokenSource.Token)) { var stream = await response.Content.ReadAsStreamAsync(_cancelationTokenSource.Token); var _jsonSerializerSettings = new JsonSerializerSettings(); var _serializer = Newtonsoft.Json.JsonSerializer.Create(_jsonSerializerSettings); using TextReader textReader = new StreamReader(stream); using JsonReader jsonReader = new JsonTextReader(textReader); await using (stream.ConfigureAwait(false)) { await jsonReader.ReadAsync(_cancelationTokenSource.Token).ConfigureAwait(false); while (await jsonReader.ReadAsync(_cancelationTokenSource.Token).ConfigureAwait(false) && jsonReader.TokenType != JsonToken.EndArray) { Customer customer = _serializer!.Deserialize<Customer>(jsonReader); if (customer.Id == TARGET) { Console.WriteLine(customer.Id + " : " + customer.Name); _cancelationTokenSource.Cancel(); break; } } } }
https://learn.microsoft.com/en-us/archive/msdn-magazine/2019/november/csharp-iterating-with-async-enumerables-in-csharp-8
https://code-maze.com/csharp-async-enumerable-yield
Github Link : https://github.com/Ershad95/Stream_REST_API
کتابخانه DateJS
چرا در حالت Medium Trust برنامه با این کتابخانه مشکل دارد؟
در قسمت قبلی به اصل وجودی CLR پرداختیم. در این قسمت تا حدودی به بررسی ماژول مدیریت شده managed module که از زبانهای دیگر، کامپایل شده و به زبان میانی تبدیل گشته است صحبت میکنیم.
یک ماژول مدیریت شده شامل بخشهای زیر است:
نام بخش | توضیح |
هدر PE32 یا PE32+ | CLR باید بداند که برنامهی نوشته شده قرار است روی چه پلتفرمی و
با چه معماری، اجرا گردد. این برنامه یک برنامهی 32 بیتی است یا 64
بیتی. همچنین این هدر اشاره میکند که نوع فایل از چه نوعی است؛ GUI,CUI یا
DLL. به علاوه تاریخ ایجاد یا کامپایل فایل هم در آن ذکر شده است. در صورتیکه
این فایل شامل کدهای بومی native CPU هم باشد، اطلاعاتی در مورد این نوع
کدها نیز در این هدر ذکر میشود و اگر ماژول ارائه شده تنها شامل کد IL باشد،
قسمت بزرگی از اطلاعات این هدر در نظر گرفته نمیشود. |
CLR Header | اطلاعاتی را در مورد CLR ارائه میکند. اینکه برای
اجرا به چه ورژنی از CLR نیاز دارد. منابع مورد استفاده. آدرس و اندازه جداول
و فایلهای متادیتا و جزئیات دیگر. |
metadata | هر کد یا ماژول مدیریت شدهای، شامل جداول متادیتا است که این جداول
بر دو نوع هستند. اول جداولی که نوعها و اعضای تعریف شده در کد را توصیف
میکنند و دومی جداولی که نوعها و اعضایی را که در کد به آن ارجاع شده است،
توصیف میکنند. |
IL Code | اینجا محل قرار گیری کدهای میانی تبدیل شده است که در زمان اجرا، CLR آنها را به کدهای بومی تبدیل میکند. |
کامپایلرهایی که بر اساس CLR کار میکنند، وظیفه دارند جداول متادیتاها را به طور کامل ساخته و داخل فایل نهایی embed کنند. متادیتاها مجموعهی کاملی از فناوریهای قدیمی چون فایلهای COM یا Component Object Model و همچنین IDL یا Interface Definition (Description) Language هستند. گفتیم که متادیتاها همیشه داخل فایل IL که ممکن است DLL باشد یا EXE، ترکیب یا Embed شدهاند و جدایی آنها غیر ممکن است. در واقع کامپایلر در یک زمان، هم کد IL و هم متادیتاها را تولید کرده و آنها را به صورت یک نتیجهی واحد در میآورد.
متادیتاها استفادههای زیادی دارند که در زیر به تعدادی از آنان اشاره میکنیم:
- موقع کامپایل نیاز به هدرهای C و ++C از بین میرود؛ چرا که فایل نهایی شامل تمامی اطلاعات ارجاع شده میباشد. کامپایلرها میتوانند مستقیما اطلاعات را از داخل متادیتاها بخوانند.
- ویژوال استودیو از آنها برای کدنویسی راحتتر بهره میگیرد. با استفاده از قابلیت IntelliSense، متادیتاها به شما خواهند گفت چه متدهایی، چه پراپرتیهایی، چه رویدادهایی و ... در دسترس شماست و هر متد انتظار چه پارامترهایی را از شما دارد.
- CLR Code Verification از متادیتا برای اینکه اطمینان کسب کند که کدها تنها عملیات type Safe را انجام میدهند، استفاده میکند.
- متادیتاها به فیلد یک شیء اجازه میدهند که خود را به داخل بلوکهای حافظ انتقال داده و بعد از ارسال به یک ماشین دیگر، همان شیء را با همان وضعیت، ایجاد نماید.
- متادیتاها به GC اجازه میدهند که طول عمر یک شیء را رصد کند. GC برای هر شیء موجود میتواند نوع هر شیء را تشخیص داده و از طریق متادیتاها میتواند تشخیص دهد که فیلدهای یک شیء به اشیاء دیگری هم متصل هستند.
در آینده بیشتر در مورد متادیتاها صحبت خواهیم کرد.
مجموعه ابزارهای رایگان و آنلاین
<input type="file" multiple="multiple" name="FileUpload1" id="FileUpload1" />
<asp:FileUpload ID="FileUpload1" runat="server" AllowMultiple="true" />
protected void Upload_Click(object sender, EventArgs e) { if (FileUpload1.HasFiles) { string rootPath = Server.MapPath("~/App_Data/"); foreach (HttpPostedFile file in FileUpload1.PostedFiles) { file.SaveAs(Path.Combine(rootPath, file.FileName)); Label1.Text += String.Format("{0}<br />", file.FileName); } } }