نظرات مطالب
سفارشی سازی ASP.NET Core Identity - قسمت پنجم - سیاست‌های دسترسی پویا
آیا برای اعمال دسترسی پویا در سطح داده هم ایده ای هست؟
مثلا در یک جدول، دسترسی افراد با رکورد‌ها تفاوت دارد، یک نفری یک سری از رکوردها را می‌تواند در گرید مشاهده کند، و نفر دیگر (با مشخصات کاربری دیگر) سری دیگر رکورد‌ها را می‌تواند مشاهده کند.
منظور از سوال این است که لازم نباشد که با if else داده‌ها واکشی شود، و بر اساس نقش/دسترسی فیلتر بر روی داده‌ها اعمال شود.
نظرات مطالب
OpenCVSharp #18
مجموعه داده بزرگ HODA شامل ارقام فارسی که توسط دانشگاه تربیت مدرس ایجاده شده  از وب سایت فارسی او سی آر قابل دریافت است .


- مشخصات و روند جمع آوری این مجموعه داده در سال 2007 میلادی در مجله Pattern Recognition Letters منتشر شد
- این مجموعه شامل 102,352 نمونه عدد فارسی است که از 12,000 فرم مربوط به آزمون ورودی کاردانی به کارشناسی و کارشناسی ارشد جمع آوری شده است. 
نظرات مطالب
بهینه سازی برنامه‌های وب ASP.NET برای موتورهای جستجو (SEO)

- پروژه Iris هست. به section metatags اون دقت کن در فایل‌های View.

- مثلا متد Head.InnerHtml = SEO.GenerateMetaTag عنوان شده در این مطلب باید در Page_Load یک وب فرم فراخوانی شود. Id مطلب رو دارید. عنوان و متن و سایر مشخصات اون رو از دیتابیس دریافت کنید و بعد فقط یک جایگذاری است در متد تهیه شده.

- به اینکار Routing و Url rewrite می‌گن. بحثش در MVC و وب فرم‌ها کمی با هم فرق می‌کنه.

نظرات مطالب
EF Code First #12
فرض کنید که بخواهیم در این مثال این کارها رو انجام بدیم:
  1. در یک صفحه لیست کالاها و دسته بندی اونها رو نشون بدیم.
  2. کاربر قادر باشه در همون صفحه مشخصات یک کالا شامل گروه کالا یا نام کالا رو ویرایش کنه.
در این حالت برای ویرایش آیا بایستی از همون وهله DbContext که جهت گرفتن لیست کالاها استفاده شده، استفاده بشه؟ یا برای ویرایش بایستی یک وهله جدید DbContext ساخته بشه؟
نظرات مطالب
نمایش فرم‌های مودال Ajax ایی در ASP.NET MVC به کمک Twitter Bootstrap
با css قابل تنظیم است. برای تنظیم عرض و سایر مشخصات تمام صفحات مودال:
body .modal {
    width: 560px;
    margin-left: -280px;
}
و یا در مثال فوق برای یک صفحه خاص:
$('#dialogDiv').modal({
                        backdrop: 'static', //با کلیک کاربر روی صفحه، صفحه مودال بسته نمی‌شود
                        keyboard: true
                    }, 'show').css({
                               'width': '100px',
                               'max-width': '1000px',
                               'margin-left': '10px' });
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #20
رکورد select شده با این دستور قابل ارجاع و بازیابی نیست و موقع اجرا، خطا میدهد:
 @RenderPage("~/views/path/_partial_view.cshtml", new { Employee = grid.SelectedRow })
چگونه میشود رکورد انتخابی را به‌جا selectشدن به‌صورت لینکی درآورد که به صفحه جزئیات مشخصات کارمند برود. یعنی در قسمت routeValues باید چی‌رو پاس بدیم؟
ممنونم.
مطالب دوره‌ها
حذف یک ردیف از اطلاعات به همراه پویانمایی محو شدن اطلاعات آن توسط jQuery در ASP.NET MVC
فرض کنید تعدادی ردیف در گزارشی نمایش داده شده‌اند. قصد داریم برای هر ردیف یک دکمه حذف را قرار دهیم. این حذف باید Ajax ایی باشد؛ به علاوه در حین حذف ردیف، پویانمایی محو آن ردیف را نیز سبب شود.


مدل و منبع داده برنامه

namespace jQueryMvcSample06.Models
{
    public class BlogPost
    {
        public int Id { set; get; }
        public string Title { set; get; }
        public string Body { set; get; }
    }
}

using System.Collections.Generic;
using jQueryMvcSample06.Models;

namespace jQueryMvcSample06.DataSource
{
    /// <summary>
    /// منبع داده فرضی جهت سهولت دموی برنامه
    /// </summary>
    public static class BlogPostDataSource
    {
        private static IList<BlogPost> _cachedItems;
        static BlogPostDataSource()
        {
            _cachedItems = createBlogPostsInMemoryDataSource();
        }

        /// <summary>
        /// هدف صرفا تهیه یک منبع داده آزمایشی ساده تشکیل شده در حافظه است
        /// </summary>        
        private static IList<BlogPost> createBlogPostsInMemoryDataSource()
        {
            var results = new List<BlogPost>();
            for (int i = 1; i < 30; i++)
            {
                results.Add(new BlogPost { Id = i, Title = "عنوان " + i, Body = "متن ... متن ... متن " + i});
            }
            return results;
        }

        public static IList<BlogPost> LatestBlogPosts
        {
            get { return _cachedItems; }
        }
    }
}
در اینجا مدل برنامه که ساختار نمایش یک سری مطلب را تهیه می‌کند، ملاحظه می‌کنید؛ به علاوه یک منبع داده فرضی تشکیل شده در حافظه جهت سهولت دموی برنامه.


کنترلر برنامه

using System.Web.Mvc;
using System.Web.UI;
using jQueryMvcSample06.DataSource;
using jQueryMvcSample06.Security;

namespace jQueryMvcSample06.Controllers
{
    public class HomeController : Controller
    {
        [HttpGet]
        public ActionResult Index()
        {
            var postsList = BlogPostDataSource.LatestBlogPosts;
            return View(postsList);
        }

        [AjaxOnly]
        [HttpPost]
        [OutputCache(Location = OutputCacheLocation.None, NoStore = true)]
        public ActionResult DeleteRow(int? postId)
        {
            if (postId == null)
                return Content(null);

            //todo: delete post from db

            return Content("ok");
        }
    }
}
کنترلر برنامه بسیار ساده بوده و نکته خاصی ندارد. در حین اولین بار نمایش صفحه، لیست مطالب را به View مرتبط ارسال می‌کند. همچنین یک اکشن متد حذف ردیف‌های نمایش داده شده را نیز در اینجا تدارک دیده‌ایم. این اکشن متد از طریق ارسال اطلاعات به صورت Ajax، شماره مطلب را در اختیار برنامه قرار می‌دهد که توسط آن در ادامه برای مثال می‌توان این رکورد را از بانک اطلاعاتی حذف کرد. امضای متد DeleteRow بر اساس پارامترهای ارسالی توسط jQuery Ajax مشخص و تنظیم شده‌اند:
 data: JSON.stringify({ postId: postId }),

View برنامه

@model IEnumerable<jQueryMvcSample06.Models.BlogPost>
@{
    ViewBag.Title = "Index";
    var postUrl = Url.Action(actionName: "DeleteRow", controllerName: "Home");
}
<h2>
    حذف یک ردیف از اطلاعات به همراه پویانمایی محو شدن اطلاعات آن</h2>
<table>
    <tr>
        <th>
            عملیات
        </th>
        <th>
            عنوان
        </th>
    </tr>
    @foreach (var item in Model)
    {
        <tr>
            <td>
                <span id="row-@item.Id">حذف</span>
            </td>
            <td>
                @item.Title
            </td>
        </tr>
    }
</table>
@section JavaScript
{
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $('span[id^="row"]').click(function () {
                var span = $(this);
                var postId = span.attr('id').replace('row-', '');
                var tableRow = span.parent().parent();
                $.ajax({
                    type: "POST",
                    url: '@postUrl',
                    data: JSON.stringify({ postId: postId }),
                    contentType: "application/json; charset=utf-8",
                    dataType: "json",
                    complete: function (xhr, status) {
                        var data = xhr.responseText;
                        if (xhr.status == 403) {
                            window.location = "/login";
                        }
                        else if (status === 'error' || !data || data == "nok") {
                            alert('خطایی رخ داده است');
                        }
                        else {
                            $(tableRow).fadeTo(600, 0, function () {
                                $(tableRow).remove();
                            });
                        }
                    }
                });
            });
        });
    </script>
}
کدهای View برنامه را در ادامه ملاحظه می‌کنید. اطلاعات مطالب دریافتی به صورت یک جدول در صفحه نمایش داده شده‌اند. در هر ردیف توسط یک span که با css تزئین گردیده است، یک دکمه حذف را تدارک دیده‌ایم. برای اینکه در حین کار با jQuery بتوانیم id هر ردیف را بدست بیاوریم، این id را در قسمتی از id این span اضافه شده قرار داده‌ایم.
در کدهای اسکریپتی صفحه، ابتدا کلیک بر روی کلیه spanهایی که id آن‌ها با row شروع می‌شود را مونیتور خواهیم کرد:
 $('span[id^="row"]').click(function () {
سپس هر زمان که بر روی یکی از این spanها کلیک شد، می‌توان بر اساس span جاری، id و همچنین tableRow مرتبط را استخراج کرد:
 var span = $(this);
var postId = span.attr('id').replace('row-', '');
var tableRow = span.parent().parent();
اکنون که به این اطلاعات دسترسی پیدا کرده‌ایم، تنها کافی است آن‌ها را توسط متد ajax به کنترلر برنامه برای پردازش نهایی ارسال نمائیم. همچنین در پایان کار عملیات، توسط متدهای fadeTo و remove ایی که ملاحظه می‌کنید، سبب حذف نمایشی یک ردیف به همراه پویانمایی محو آن خواهیم شد.


دریافت کدها و پروژه کامل این قسمت
jQueryMvcSample06.zip 
مطالب
بهبود شمسی ساز تاریخ اکسپلورر ویندوز جهت سازگاری با ویندوزهای سری 8
این مطلب دنباله‌ی «تغییر عملکرد و یا ردیابی توابع ویندوز با استفاده از Hookهای دات نتی» است.
روش ارائه شده در آن با ویندوز‌های XP تا 7 نگارش‌های 32 بیتی و 64 بیتی، بدون مشکل کار می‌کند. اما تاثیری بر روی ویندوز 8 و نگار‌ش‌های پس از آن نداشت.

تغییرات توابع GetDateFormatW و GetTimeFormatW در ویندوز اکسپلورر ویندوز 8

چه برنامه‌ی ExplorerPCal و چه API Monitor را اگر با فعال سازی توابع GetDateFormatW و GetTimeFormatW اجرا کنید، هیچ خروجی خاصی را مشاهده نخواهید کرد. در ابتدا به نظر می‌رسد که ساختار ویندوز شاید تغییر کرده‌است ... ولی اینطور نیست. فقط اینبار بجای فراخوانی این توابع از kernel32.dll، از یک dll مخفی در پوشه‌ی System32 استفاده می‌شود. روش پیدا کردن آن نیز به صورت زیر است:
 "C:\Program Files (x86)\Microsoft Visual Studio 12.0\VC\bin\dumpbin.exe" /imports c:\windows\explorer.exe > explorer.imports.txt
کار dumpbin.exe موجود در پوشه‌ی VC\bin ویژوال استودیو، استخراج import table و export table یک فایل اجرایی و یا یک dll بومی ویندوز است. به این ترتیب می‌توان دریافت یک فایل exe، از چه dll هایی استفاده می‌کند و همچنین از این dllها، کدامیک از توابع آن‌ها را مورد استفاده قرار داده است.
اگر خروجی این برنامه را که اکنون در فایل explorer.imports.txt ذخیره شده‌است، بررسی کنیم، به نتیجه‌ی زیر خواهیم رسید:
    api-ms-win-core-datetime-l1-1-1.dll
             14015E848 Import Address Table
             1401613E0 Import Name Table
                     0 time date stamp
                     0 Index of first forwarder reference

                           2 GetDateFormatW
                           1 GetDateFormatEx
                           4 GetTimeFormatEx
بله. در ویندوزهای سری 8، دیگر از کرنل32 برای دریافت GetDateFormatW استفاده نمی‌شود. اینبار از dll ایی به نام api-ms-win-core-datetime-l1-1-1.dll کمک گرفته شده‌است. این dll در پوشه‌ی System32 با خاصیت مخفی قرار دارد.
بنابراین تنها تغییری که باید در برنامه‌ی ExplorerPCal داده شود، اضافه کردن مداخل جدید فوق است. در ویندوزهای قبل از 8، از نگارش‌های Ex استفاده نمی‌شد. در اینجا هم از نگارش‌های W و هم Ex دار استفاده شده‌است.

اگر خواستید این تغییرات را با برنامه‌ی API Monitor بررسی کنید، فایل جدید api-ms-win-core-datetime-l1-1-1.xml ذیل را در پوشه‌ی API\Windows آن کپی نمائید تا مداخل api-ms-win-core-datetime-l1-1-1.dll نیز به مجموعه‌ی تعاریف آن اضافه شوند.
api-ms-win-core-datetime-l1-1-1.xml

حاصل نهایی، فایل‌های اجرایی و سورس بهبود یافته‌ی برنامه را از اینجا می‌توانید دریافت کنید:
شمسی ساز تاریخ اکسپلورر ویندوز

تاثیر آن‌را نیز بر روی Explorer ویندوز 8، در تصاویر ذیل می‌توانید ملاحظه نمائید:

ساعت و تقویم نوار وظیفه‌ی ویندوز

تاریخ تغییرات فایل‌ها، در نمایش لیستی ویندوز اکسپلورر

تاریخ ایجاد و تغییرات یک فایل در خواص آن

تاریخ نمایش داده شده به همراه charm bar ویندوز 8
مطالب
زیر نویس فارسی ویدیوهای ساخت برنامه‌های مترو توسط سی شارپ و XAML - قسمت اول

سایت pluralsight ویدیوهای آموزشی بسیار با کیفیتی را در مورد مباحث مختلف دات نت تا بحال تهیه کرده و تقریبا هر موضوع جدیدی هم که اضافه می‌شود، بلافاصله یک سری جدید را تهیه می‌کنند. مدرسین انتخابی هم عموما افراد نامدار و باسوادی هستند.
پروژه‌ای رو در سایت کدپلکس شروع کردم جهت تهیه زیرنویس فارسی برای این ویدیوها:


این کار نسبت به کار تهیه زیرنویس‌های فارسی موجود برای فیلم‌های انگلیسی کار سخت‌تری است به چند دلیل:
- اسکریپت آماده‌ای وجود ندارد. کار شنیداری است.
- زمانبندی آماده‌ای وجود ندارد.
- مباحث تخصصی است.
- مدرس از ثانیه اول ویدیو تا ثانیه آخر آن حرف می‌زند!

برای مثال جهت تهیه زیرنویس‌های فارسی فیلم‌های انگلیسی عموما به سایت‌هایی مانند subscene.com مراجعه می‌شود. یک زیرنویس یا به قولی اسکریپت آماده یافت شده و شروع به ترجمه می‌شود. متن آماده است. زمانبندی آماده است و فقط کار ترجمه باقی می‌ماند.
اما در مورد ویدیوهای آموزشی انگلیسی خیر. به همین جهت در این زمینه کار آنچنانی تابحال صورت نگرفته.
کار زمانبری است. فعلا رکورد من برای هر سه دقیقه ویدیوی آموزشی که مدرس از ثانیه اول تا آخر آن حرف می‌زند، 40 دقیقه کار تهیه زیر نویس فارسی زمانبندی شده است.

سری جدیدی رو که شروع کردم تحت عنوان «Building Windows 8 Metro Apps in C# and XAML» در سایت pluralsight ارائه شده.
فعلا قسمت اول آن زیرنویس دار شده و از اینجا قابل دریافت است. برای مشاهده آن‌ها برنامه با کیفیت و رایگان KMPlayer توصیه می‌شود.

لیست ویدیوهای قسمت اول آن به شرح زیر است:

Building Windows 8 Metro Apps in C# and XAML 
Overview 00:50:41
This modules provides an overview of how to develop Windows 8 Metro style applications in C# and XAML.

Introduction
XAML and Codebehind
Asynchronous APIs
Demo: Asynchronous APIs
Files and Networking
Demo: Requesting Capabilities
Integrating with Windows 8
WinRT and .NET
Summary

کلمه سی شارپ در این قسمت کمی غلط انداز است. بیشتر بحث و توضیح است تا کد نویسی. بنابراین برای عموم قابل استفاده است. خصوصا نگاهی دارد به تازه‌های ویندوز 8 از دیدگاه برنامه نویس‌ها مانند سطوح دسترسی برنامه‌های مترو، معرفی Charms ، نحوه به اشتراک گذاری اطلاعات در بین برنامه‌های مترو نصب شده، برای مثال جایی که دیگر Clipboard سابق وجود ندارد و مواردی از این دست.

5 قسمت دیگر این مبحث باقیمانده که هر زمان تکمیل شد، خبرش رو خواهید شنید و تقریبا از این پس این سایت به همین ترتیب جلو خواهد رفت. فکر می‌کنم اینطوری مفیدتر باشد. هر از چندگاهی یک مبحث جدید زیرنویس دار شده را می‌توانید مشاهده کنید.

اگر علاقمند بودید می‌تونید در این پروژه شرکت کنید و یک موضوع جدید و مستقل را برای تهیه زیرنویس شروع کنید. یا حداقل اگر پس از مشاهده این سری آماده شده، اصلاحی را انجام دادید، می‌تونید اون رو برای اعمال در اینجا ارسال کنید.

مطالب
Minimal API's در دات نت 6 - قسمت ششم - غنی سازی اطلاعات Swagger
در ادامه‌ی بررسی نکات مرتبط با Minimal API's در دات نت 6، در این قسمت به افزودن متادیتای قابل درک توسط Open API و Swagger خواهیم پرداخت. معادل این نکات را در MVC، در سری «مستند سازی ASP.NET Core 2x API توسط OpenAPI Swagger» پیشتر مشاهده کرده‌اید.


معادل IActionResult در Minimal API's

در Minimal API's دیگر خبری از IActionResult‌ها نیست؛ اما بجای آن IResult را داریم. برای مثال فرض کنید می‌خواهیم بدنه‌ی lambda expression دو endpoint ای را که تا این مرحله توسعه دادیم، تبدیل به دو متد مجزای private کنیم:
public class AuthorModule : IModule
{
    public IEndpointRouteBuilder RegisterEndpoints(IEndpointRouteBuilder endpoints)
    {
        endpoints.MapGet("/api/authors",
            async (IMediator mediator, CancellationToken ct) => await GetAllAuthorsAsync(mediator, ct));

        endpoints.MapPost("/api/authors",
            async (IMediator mediator, AuthorDto authorDto, CancellationToken ct) =>
                await CreateAuthorAsync(authorDto, mediator, ct));

        return endpoints;
    }

    private static async Task<IResult> CreateAuthorAsync(AuthorDto authorDto, IMediator mediator, CancellationToken ct)
    {
        var command = new CreateAuthorCommand { AuthorDto = authorDto };
        var author = await mediator.Send(command, ct);
        return Results.Ok(author);
    }

    private static async Task<IResult> GetAllAuthorsAsync(IMediator mediator, CancellationToken ct)
    {
        var request = new GetAllAuthorsQuery();
        var authors = await mediator.Send(request, ct);
        return Results.Ok(authors);
    }
}
در اینجا خروجی متدها، از نوع IResult شده‌است و برای تهیه‌ی یک چنین خروجی می‌توان از کلاس استاتیک توکار جدیدی به نام Results، استفاده کرد که برای مثال بجای return OK پیشین، اینبار به همراه Results.Ok است. یکی از مزیت‌های مهم استفاده‌ی از کلاس Results، مشخص کردن صریح نوع Status Code بازگشتی از endpoint است (برای مثال Ok یا 200 در اینجا) و در کل شامل این متدها می‌شود:
Challenge, Forbid, SignIn, SignOut, Content, Text,
Json, File, Bytes, Stream, Redirect, LocalRedirect, StatusCode
NotFound, Unauthorized, BadRequest, Conflict, NoContent, Ok
UnprocessableEntity, Problem, ValidationProblem, Created
CreatedAtRoute, Accepted, AcceptedAtRoute

یک مثال: استفاده از متد Results.Problem جهت بازگشت پیام خطایی به کاربر:
try
{
    return Results.Ok(await data.GetUsers());
}
catch (Exception ex)
{

    return Results.Problem(ex.Message);
}


ساده سازی تعاریف هندلرهای endpoints در Minimal API's

تا اینجا هندلرهای یک endpoint را تبدیل به متدهایی مستقل کردیم و به صورت زیر فراخوانی شدند:
endpoints.MapGet("/api/authors",
async (IMediator mediator, CancellationToken ct) => await GetAllAuthorsAsync(mediator, ct));
این مورد را حتی به صورت زیر نیز می‌توان ساده کرد:
endpoints.MapGet("/api/authors", GetAllAuthorsAsync);
endpoints.MapPost("/api/authors", CreateAuthorAsync);
یعنی تنها ذکر نام متد پیاده سازی کننده‌ی هندلر هم در اینجا کفایت می‌کند.


غنی سازی اطلاعات Open API در Minimal API's

در اینجا چون با کنترلرها و اکشن متدها کار نمی‌کنیم، نمی‌توانیم اطلاعات تکمیلی Open API را از طریق بکارگیری attributes مخصوص آن‌ها اضافه کنیم. اولین تغییری که در Minimal API's جهت دریافت متادیتای endpoints قابل مشاهده‌است، چند سطر زیر است:
public static class ServiceCollectionExtensions
{
    public static IServiceCollection AddApplicationServices(this IServiceCollection services,
        WebApplicationBuilder builder)
    {
        builder.Services.AddEndpointsApiExplorer();
        builder.Services.AddSwaggerGen();

        // ...
متد AddEndpointsApiExplorer که جزئی از قالب استاندارد پروژه‌های Minimal API's است، کار ثبت سرویس‌های توکار خواندن متادیتای endpoints را انجام می‌دهد و این متادیتاها اینبار توسط یکسری متد الحاقی قابل تعریف هستند:
public class AuthorModule : IModule
{
    public IEndpointRouteBuilder RegisterEndpoints(IEndpointRouteBuilder endpoints)
    {
        endpoints.MapGet("/api/authors",
                async (IMediator mediator, CancellationToken ct) => await GetAllAuthorsAsync(mediator, ct))
            .WithName("GetAllAuthors")
            .WithDisplayName("Authors")
            .WithTags("Authors")
            .Produces(500);

        endpoints.MapPost("/api/authors",
                async (IMediator mediator, AuthorDto authorDto, CancellationToken ct) =>
                    await CreateAuthorAsync(authorDto, mediator, ct))
            .WithName("CreateAuthor")
            .WithDisplayName("Authors")
            .WithTags("Authors")
            .Produces(500);

        return endpoints;
    }
نمونه‌ای از این متدهای الحاقی را که جهت تعریف متادیتای مورد نیاز Open API بکار می‌روند، در مثال فوق مشاهده می‌کنید و سرویس‌های AddEndpointsApiExplorer، کار خواندن اطلاعات تکمیلی این متدها را انجام می‌دهند.
البته اگر تا اینجا برنامه را اجرا کنید، برای مثال نام‌هایی که تعریف شده‌اند، در Swagger ظاهر نمی‌شوند. برای رفع این مشکل می‌توان به صورت زیر عمل کرد:
builder.Services.AddSwaggerGen(options =>
{
   options.SwaggerDoc("v1", new OpenApiInfo { Title = builder.Environment.ApplicationName, Version = "v1" });
   options.TagActionsBy(ta => new List<string> { ta.ActionDescriptor.DisplayName! });
});
این تغییر علاوه بر تنظیم نام و نگارش رابط کاربری Swagger، سبب می‌شود تا هر دو endpoint تعریف شده، ذیل DisplayName تنظیمی به نام Author ظاهر شوند:



تغییر خروجی endpoints از مدل دومین، به یک Dto

در endpoints فوق، اطلاعات دریافتی از کاربر، یک dto است که توسط AutoMapper به مدل دومین، نگاشت می‌شود. اینکار خصوصا از دیدگاه امنیتی جهت رفع مشکلی به نام mass assignment و عدم مقدار دهی خودکار خواصی از مدل اصلی که نباید مقدار دهی شوند، بسیار مفید است. در حین بازگشت اطلاعات به کاربر نیز باید چنین رویه‌ای درنظر گرفته شود. برای مثال مدل User می‌تواند به همراه آدرس ایمیل و کلمه‌ی عبور هش شده‌ی او نیز باشد و نباید API ما این اطلاعات را بازگشت دهد. بازگشتی از آن باید بسیار کنترل شده و صرفا بر اساس نیاز مصرف کننده تنظیم شود. به همین جهت یک Dto مخصوص را نیز برای بازگشت اطلاعات از سرور اضافه می‌کنیم تا اطلاعات مشخصی را بازگشت دهد:
namespace MinimalBlog.Api.Features.Authors;

public record AuthorGetDto
{
    public int Id { get; init; }
    public string Name { get; init; } = default!;
    public string? Bio { get; init; }
    public DateTime DateOfBirth { get; init; }
}
البته از آنجائیکه خاصیت Name این Dto، معادلی را در مدل Author ندارد تا کار نگاشت آن به صورت خودکار صورت گیرد، باید این نگاشت را به صورت دستی به نحو زیر به AuthorProfile اضافه کرد تا از طریق FullName مدل Author تامین شود:
public class AuthorProfile : Profile
{
    public AuthorProfile()
    {
        CreateMap<AuthorDto, Author>().ReverseMap();
        CreateMap<Author, AuthorGetDto>()
            .ForMember(dest => dest.Name, opt => opt.MapFrom(src => src.FullName));
    }
}
پس از این تغییر، نیاز است قسمت‌های زیر نیز در برنامه تغییر کنند:
الف) دستور و هندلر ایجاد نویسنده
public class CreateAuthorCommand : IRequest<AuthorGetDto>
در امضای دستور CreateAuthor، خروجی به Dto جدید تغییر می‌کند. بنابراین باید این تغییر در هندلر آن نیز منعکس شود:
- ابتدا نوع خروجی این هندلر نیز به AuthorGetDto تنظیم می‌شود:
public class CreateAuthorCommandHandler : IRequestHandler<CreateAuthorCommand, AuthorGetDto>
- سپس نوع بازگشتی متد Handle آن تغییر می‌کند:
public async Task<AuthorGetDto> Handle(CreateAuthorCommand request, CancellationToken cancellationToken)
- در آخر بجای return toAdd قبلی، با استفاده از AutoMapper، کار نگاشت شیء مدل Authore به شیء Dto جدید را انجام می‌دهیم:
return _mapper.Map<AuthorGetDto>(toAdd);

ب) کوئری و هندلر بازگشت لیست نویسنده‌ها
public class GetAllAuthorsQuery : IRequest<List<AuthorGetDto>>
در امضای کوئری بازگشت لیست نویسنده‌ها، خروجی به لیستی از Dto جدید تغییر می‌کند که این مورد باید به هندلر آن هم اعمال شود. بنابراین در ابتدا نوع خروجی این هندلر نیز به AuthorGetDto تنظیم می‌شود و سپس نوع بازگشتی متد Handle آن تغییر می‌کند. در آخر با استفاده از AutoMapper، لیست دریافتی از نوع مدل به لیستی از نوع Dto تبدیل خواهد شد:
public class GetAllAuthorsHandler : IRequestHandler<GetAllAuthorsQuery, List<AuthorGetDto>>
{
    private readonly MinimalBlogDbContext _context;
    private readonly IMapper _mapper;

    public GetAllAuthorsHandler(MinimalBlogDbContext context, IMapper mapper)
    {
        _context = context ?? throw new ArgumentNullException(nameof(context));
        _mapper = mapper ?? throw new ArgumentNullException(nameof(mapper));
    }

    public async Task<List<AuthorGetDto>> Handle(GetAllAuthorsQuery request, CancellationToken cancellationToken)
    {
        var authors = await _context.Authors.ToListAsync(cancellationToken);
        return _mapper.Map<List<AuthorGetDto>>(authors);
    }
}
بعد از این تغییرات می‌توان با استفاده از متد الحاقی Produces، متادیتای نوع خروجی دقیق endpoints را هم مشخص کرد:
endpoints.MapGet("/api/authors",
                async (IMediator mediator, CancellationToken ct) => await GetAllAuthorsAsync(mediator, ct))
            .WithName("GetAllAuthors")
            .WithDisplayName("Authors")
            .WithTags("Authors")
            .Produces<List<AuthorGetDto>>()
            .Produces(500);

endpoints.MapPost("/api/authors",
                async (IMediator mediator, AuthorDto authorDto, CancellationToken ct) =>
                    await CreateAuthorAsync(authorDto, mediator, ct))
            .WithName("CreateAuthor")
            .WithDisplayName("Authors")
            .WithTags("Authors")
            .Produces<AuthorGetDto>()
            .Produces(500);
که اطلاعات آن در قسمت schema ظاهر خواهد شد:



پوشه بندی Features


تا اینجا تمام فایل‌های متعلق به ویژگی Authors را در همان پوشه اصلی آن قرار داده‌ایم. در ادامه می‌توان به ازای هر ویژگی خاص، 4 پوشه‌ی Commands مخصوص Commands الگوی CQRS، پوشه‌ی Models مخصوص تعریف DTO's، پوشه‌ی Profiles مخصوص افزودن پروفایل‌های AutoMapper و پوشه‌ی Queries مخصوص تعریف کوئری‌های الگوی CQRS را به نحوی که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید، به پروژه‌ی API اضافه کنیم.


پیاده سازی ویژگی Blogs

این پیاده سازی چون به همراه نکات جدیدی نیست و به همراه تعریف ماژول اصلی ویژگی، endpoints و الگوی CQRS ای است که تاکنون بحث شد، کدهای آن، به همراه کدهای پروژه‌ی اصلی این پروژه که از قسمت اول قابل دریافت است، ارائه شده‌است.