سید امید موسوی سید امید موسوی
اشتراک‌ها
فیگما ابزاری جهت طراحی

فیگما یک ابزار چندکاره مبتنی بر تکنولوژی ابری است که در عملکرد بسیار شبیه به Sketch است. اگر از کاربران ویندوز یا مک هستید به راحتی می‌توانید فیگما را روی سیستم عامل خود نصب کنید و حتی می‌توانید آن را بدون هیچ مشکلی روی مرورگر خود اجرا کنید. این ابزار به شما کمک می‌کند که پروژه‌های خود را با سرعت زیاد و با تعامل کامل با تیم‌های مختلف اجرا کنید. قابلیت‌های مختلف فیگما این امکان را به شما می‌دهد تا مجموعه‌ای از کامپوننت‌ها را با دقت و سرعت بالا پیاده‌سازی کنید و در پروژه‌های خود به کار ببرید. آرت‌بوردها و فریم‌های خود را به خوبی مدیریت کنید و بیش از پیش از طراحی لذت ببرید. 

فیگما ابزاری جهت طراحی
‫۴ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۵۹
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
کدامیک از بسته‌های NET Core. را باید دریافت کنیم؟
زمانیکه به صفحه‌ی دریافت نگارش‌های مختلف NET Core. مراجعه می‌کنیم، بسته‌های مختلفی از یک نگارش قابل مشاهده هستند و در بدو امر واضح نیست که کدامیک را باید دریافت کرد. در این مطلب تفاوت‌های بین این بسته‌ها را مرور خواهیم کرد.


کدام نگارش‌های NET Core. بر روی سیستم شما نصب هستند؟

پیش از انجام هرکاری نیاز است بررسی کنیم کدامیک از بسته‌های ارائه شده، بر روی سیستم جاری نصب هستند. برای انجام اینکار دستور زیر را در خط فرمان صادر کنید:
 dotnet --info
اگر این دستور کار نکرد و خطایی را دریافت کردید، یعنی NET Core. اصلا بر روی سیستم شما نصب نیست. برنامه dotnet.exe جزئی از runtime نصب شده‌است و به صورت خودکار به path سیستم اضافه می‌شود. به همین جهت است که در صورت نصب آن، فرمان dotnet در هر مسیری قابل اجرا است.
Runtime تنها ویژگی‌های اساسی جهت اجرای برنامه‌های از پیش کامپایل شده‌ی NET Core. را با اجرای فرمانی مانند dotnet mydll.dll و یا اجرای دستور dotnet --info برای دریافت اطلاعاتی از جزئیات این ویژگی‌ها، به همراه دارد. اما برای کار با سورس کدها، build، publish و هر کار دیگری با آن‌ها، حتما باید SDK نیز نصب شود.

خروجی فرمان فوق بر روی سیستم من چنین چیزی است:
 C:\Users\Vahid>dotnet --info
.NET Core SDK (reflecting any global.json):
 Version: 2.1.301
 Commit: 59524873d6

Runtime Environment:
 OS Name:   Windows
 OS Version:  10.0.17134
 OS Platform: Windows
 RID: win10-x64
 Base Path: C:\Program Files\dotnet\sdk\2.1.301\

Host (useful for support):
  Version: 2.1.1
  Commit:  6985b9f684

.NET Core SDKs installed:
  2.1.300 [C:\Program Files\dotnet\sdk]
  2.1.301 [C:\Program Files\dotnet\sdk]

.NET Core runtimes installed:
  Microsoft.NETCore.App 2.1.0 [C:\Program Files\dotnet\shared\Microsoft.NETCore.App]
  Microsoft.NETCore.App 2.1.1 [C:\Program Files\dotnet\shared\Microsoft.NETCore.App]

To install additional .NET Core runtimes or SDKs:
  https://aka.ms/dotnet-download
اولین شماره نگارش نمایش داده شده‌ی در این لیست (2.1.301)، شماره نگارش SDK فعال است. سپس شماره نگارش 2.1.1 به معنای شماره نگارش Runtime فعال بر روی سیستم است که هاست dotnet.exe به شمار می‌رود. سپس لیست SDKها و Runtimeهای نصب شده‌ی بر روی سیستم را نمایش می‌دهد.
باید دقت داشت که بر روی یک سیستم می‌توان چندین SDK و چندین Runtime مختلف را نصب کرد و هر پروژه از شماره نگارش خاصی استفاده کند. شماره نگارش runtime استفاده شده‌ی در پروژه‌ها در فایل csproj، توسط مدخل زیر مشخص می‌شود:
 <TargetFramework>netcoreapp2.1</TargetFramework>
در مورد SDK اینطور نیست و همواره از آخرین SDK نصب شده (همان شماره نگارش SDK فعال فوق) استفاده می‌شود، مگر اینکه فایل ویژه‌ای به نام global.json را در ریشه‌ی اصلی solution قرار دهید؛ با این محتوای فرضی:
 {
  "sdk": {
        "version": "2.1.300-rc.31211"
  }
}
در این حالت پروژه‌ی جاری را وادار می‌کنید بجای استفاده‌ی از آخرین SDK نصب شده‌ی بر روی سیستم، از نگارش SDK خاصی استفاده کند.
البته در اکثر موارد نیازی به انجام این کار نیست؛ چون SDK، با تمام نگارش‌های قبلی سازگار است و همواره استفاده‌ی از آخرین SDK نصب شده توصیه می‌شود. به همین جهت فایل global.json را پس از ایجاد یک solution جدید مشاهده نمی‌کنید؛ مگر اینکه خودتان به دلایل خاصی آن‌را اضافه و مقید نمائید.


تفاوت بسته‌های مختلف قابل دریافت NET Core. در چیست؟

زمانیکه برای دریافت آخرین نگارش NET Core. به سایت آن مراجعه می‌کنیم، به ازای هر نگارش، یک چنین لیستی قابل مشاهده است:
• .NET Core Runtime
• .NET Core SDK
• .NET Core Hosting Bundle
• Visual Studio
• ASP.NET Core Installer
و اکنون سؤالی که مطرح می‌شود این است: کدامیک را باید دریافت کرد؟

Visual Studio

اگر کاربر ویندوز هستید، با نصب آخرین نگارش Visual Studio، می‌توانید به همراه آن، آخرین نگارش SDK ،runtime و اجزای هاست برنامه‌های ASP.NET Core بر روی IIS را نیز بر روی سیستم خود نصب کنید.


NET Core SDK.

هدف از ارائه‌ی بسته‌ی SDK، انجام فرآیندهای build‌، اجرا و مدیریت امور مرتبط با NET Core.، بدون استفاده از Visual Studio و بر روی تمام سیستم عامل‌های پشتیبانی شده‌است. زمانیکه یک بسته‌ی SDK را نصب می‌کنید، به همراه آن این موارد نیز نصب می‌شوند:
• .NET Core SDK 
• .NET Core Runtime 
• ASP.NET Core Runtime
به همین جهت حجم آن از بسته‌ی تکی runtime بیشتر است و با نصب آن دیگر نیازی به دریافت مجزای بسته‌های runtime نیست.

بنابراین دلیل نصب آن می‌تواند شامل یکی از موارد زیر باشد:
 - بر روی سیستمی که در حال توسعه‌ی برنامه‌های مبتنی بر NET Core. هستید. این تمام چیزی است که به آن نیاز دارید.
 - بر روی سروری که نیاز است دستور dotnet را برای انجام فرآیندهای build/publish اجرا کند.


NET Core Runtime.

بسته‌های Runtimes، کوچکترین بسته‌ی ممکن در این لیست هستند و هدف از آن‌ها صرفا اجرای برنامه‌های کامپایل شده‌ی NET Core. در سکوهای کاری مختلف پشتیبانی شده‌ی توسط آن است.
باید دقت داشت که اگر برنامه‌ی شما از «ASP.NET Core meta package» استفاده می‌کند، این بسته در runtime لحاظ نشده‌است و در یک چنین حالتی باید بسته‌ی ASP.NET Core را به صورت جداگانه دریافت و نصب کنید. هرچند اگر از این متاپکیج‌ها استفاده نکنید و بسته‌های مورد نیاز را به صورت مستقیم به برنامه‌ی خود اضافه کنید، این بسته‌ها جزئی از فایل‌های publish نهایی بوده و در این حالت برنامه توسط بسته‌ی runtime نیز قابل اجرا است.
در این حالت برنامه‌ی dotnet بجز اجرای برنامه‌ها و ارائه‌ی اطلاعاتی در مورد خود آن، کارهای دیگری را مانند build و یا publish، نمی‌تواند انجام دهد و برنامه در این حالت باید کاملا از پیش کامپایل شده باشد.

بنابراین دلیل نصب آن می‌تواند شامل یکی از موارد زیر باشد:
- برای اجرای برنامه‌های از پیش کامپایل شده‌ای که به همراه تمام وابستگی‌های مورد نیاز هم هستند.
- برای اجرای برنامه‌های وبی که از ASP.NET Meta packages استفاده نمی‌کنند


ASP.NET Core Installer

همانطور که در توضیحات بسته‌ی runtime عنوان شد، این بسته، متاپکیج‌های ASP.NET Core را به همراه ندارد. اگر به آن‌ها نیاز دارید، باید آن‌ها را به صورت جداگانه توسط ASP.NET Core installer نصب کنید که شامل این موارد است:
- The ASP.NET Runtime Meta Packages
- Microsoft.AspNetCore.App
- Microsoft.AspNetCore.All
 
NET Core Windows Hosting Pack.

نصب این بسته برای هاست برنامه‌های ASP.NET Core در ویندوز و بر روی IIS ضروری است و شامل این اجزا می‌شود:
- 32 bit and 64 .NET Core Runtimes
- ASP.NET Runtime Packages (Microsoft.AspNetCode.App/All)
- IIS Hosting Components
بنابراین این بسته شامل تمام موارد یاد شده‌است منهای قابلیت‌های SDK برای build و publish برنامه‌ها.



بنابراین به صورت خلاصه

برای سرورها این موارد را نصب کنید:
- در ویندوز: Windows Server Hosting Bundle
- برای Mac و لینوکس:  .NET Core Runtime + ASP.NET Core Runtimes

برای سیستم توسعه‌ی شخصی این موارد را نصب کنید:
- SDK
- اگر از ویندوز استفاده می‌کنید: Visual Studio هم به همراه SDK نصب می‌شود.

برای اجرای برنامه‌های از پیش کامپایل شده که به همراه تمام وابستگی‌های مورد نیاز هم هستند:
- تنها Runtime را نصب کنید.
اگر این برنامه‌ی از پیش کامپایل شده از ASP.NET Runtime Meta packages استفاده می‌کند:
- ASP.NET Runtimes را نیز نصب کنید.
‫۶ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۵۵
وحید نصیری وحید نصیری
بازخوردهای دوره
اجزای جاوا اسکریپتی بوت استرپ 3
- در حالت کلی برای عیب یابی مشکلات نیاز است با «نحوه استفاده از افزونه Firebug برای دیباگ برنامه‌های ASP.NET مبتنی بر jQuery» آشنا باشید. همچنین این مطلب هم مفید است.
- در حال حاضر، کاملترین بسته‌ی راست به چپ بوت استرپ 3 را در این آدرس می‌توانید دریافت کنید.
- مثال پیوست شده در انتهای بحث، فایل‌های کاملی دارد و آزمایش شده.
‫۹ سال و ۱۲ ماه قبل، جمعه ۲ آبان ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۴۰
مهرداد کاهه مهرداد کاهه
مطالب
ایجاد سرویس Account Manager با تکنولوژی های Identity 2.1 و Web API 2.2
ASP.NET Identity 2.1 جدیدترین فریم ورک عضویت و مدیریت کاربر است که چندی پیش توسط شرکت مایکروسافت منتشر شد. این سیستم عضویت می‌تواند به تمامی فریم‌ورک‌های دات نتی مانند Web API، MVC و ... متصل گردد.
در این دوره چند قسمتی به همراه یک پروژه‌ی نمونه، نحوه‌ی ارتباط Identity و Web API را نمایش خواهیم داد. در قسمت front-end این پروژه‌ی SPA، ما از AngularJs استفاده خواهیم نمود. قسمت front-end که توسط AngularJs توسعه داده می‌شود از bearet token based authentication استفاده می‌کند. این متد از JSON Web Token برای فرایند Authorization بهره می‌گیرد که به اختصار آن را JWT نیز می‌نامند. این روش سیستم اعتبار سنجی role based بوده و  تمامی آنچه را که در یک سیستم membership داریم، پوشش می‌دهد. توجه داشته باشید که برای فهم بهتر تمامی مراحل، ما پروژه را بدون هیچ قالب از پیش تعریف شده‌ای در VS2013 آغاز می‌کنیم.
به دلیل اینکه پروژه در طی چند قسمت انجام می‌پذیرد آن را به بخش‌های زیر تقسیم می‌کنیم.
  1.  تنظیمات اولیه ASP.NET Identity 2.1 با Web API
  2.  ایجاد Account Confirmation به وسیله Identity به همراه تنظیمات policy برای user name و password
  3.  توسعه OAuth Json Web Token Authentication به کمک Web API و Identity
  4.  ایجاد یک سیستم Role Based و تایید صلاحیت‌های مربوط به آن
  5.  توسعه Web API Claims Authorization در Identity 2.1
  6.  توسعه بخش front-end با AngularJs

تنظیمات اولیه ASP.NET Identity 2.1 با Web API 

1. تنظیمات ASP.Net Identity 2.1

1-1. ساخت یک پروژه Web API

در ابتدا ما یک empty solution را با نام "AspNetIdentity" همانند شکل مقابل می‌سازیم.

یک ASP.NET Web Application با نام "AspNetIdentity.WebApi" را به این solution اضافه می‌نماییم. در بخش select template ما empty template را انتخاب می‌کنیم. همچنین در قسمت add folders and core references for: نیز هیچیک از گزینه‌ها را انتخاب نمی‌کنیم.

1-2. نصب package‌های مورد نیاز از Nuget

در زیر package‌های مورد نیاز برای ASP.NET Web API و Owin را مشاهده میکنید. همچنین package‌های مربوط به ASP.Net Identity 2.1 نیز در زیر قرار داده شده‌اند. 

Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.Owin -Version 2.1.0
Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework -Version 2.1.0
Install-Package Microsoft.Owin.Host.SystemWeb -Version 3.0.0
Install-Package Microsoft.AspNet.WebApi.Owin -Version 5.2.2
Install-Package Microsoft.Owin.Security.OAuth -Version 3.0.0
Install-Package Microsoft.Owin.Cors -Version 3.0.0

1-3. اضافه کردن user class و database context

حال که تمامی پکیج‌های مورد نیاز را به پروژه خود اضافه نمودیم، قصد داریم تا اولین کلاس EF را با نام "ApplicationUser" به پروژه اضافه کنیم. این کلاس، کاربری را که قصد ثبت نام در membership system، دارد را نمایش می‌دهد. برای این کار ما یک کلاس جدید را به نام "ApplicationUser" می‌سازیم و کلاس "Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework.IdentityUser" را در آن به ارث می‌بریم.

برای این کار ما یک پوشه‌ی جدید را در برنامه با نام "Infrastructure" می‌سازیم و درون آن کلاس ذکر شده را اضافه می‌کنیم:

 public class ApplicationUser : IdentityUser
    {
        [Required]
        [MaxLength(100)]
        public string FirstName { get; set; }
 
        [Required]
        [MaxLength(100)]
        public string LastName { get; set; }
 
        [Required]
        public byte Level { get; set; }
 
        [Required]
        public DateTime JoinDate { get; set; }
 
    }

پس از افزودن کلاس User، نوبت به اضافه نمودن Db Context است. این کلاس وظیفه‌ی ارتباط با پایگاه داده را بر عهده دارد. ما یک کلاس جدید را با نام ApplicationDbContext، به پوشه‌ی Infrastructure اضافه می‌نماییم. کد مربوط به این کلاس به صورت زیر است: 

 public class ApplicationDbContext : IdentityDbContext<ApplicationUser>
    {
        public ApplicationDbContext()
            : base("DefaultConnection", throwIfV1Schema: false)
        {
            Configuration.ProxyCreationEnabled = false;
            Configuration.LazyLoadingEnabled = false;
        }
 
        public static ApplicationDbContext Create()
        {
            return new ApplicationDbContext();
        }
 
    }

همانطور که ملاحظه می‌کنید این کلاس از IdentityDbContext ارث بری نموده است. این کلاس یک نسخه‌ی جدیدتر از DbContext است که تمامی نگاشت‌های Entity Framework Code First را انجام می‌دهد. در ادامه ما یک Connection String را با نام DefaultConnection در فایل web.config اضافه می‌نماییم.

همچنین متد static ایی را با نام Create که در تکه کد فوق از سوی Owin Startup class فراخوانی می‌گردد که در ادامه به شرح آن نیز خواهیم پرداخت.

ConnectionString قرار داده شده در فایل web.config در قسمت زیر قرار داده شده است:

<connectionStrings>
    <add name="DefaultConnection" connectionString="Data Source=.\sqlexpress;Initial Catalog=AspNetIdentity;Integrated Security=SSPI;" providerName="System.Data.SqlClient" />
  </connectionStrings>

قدم 4: ساخت پایگاه داده و فعال سازی DB Migration

حال ما باید EF CodeFirst Migration را برای آپدیت کردن دیتابیس، بجای دوباره ساختن آن به ازای هر تغییری، فعال نماییم. برای این کار بایستی در قسمت NuGet Package Manager Console عبارت زیر را وارد نماییم:

enable-migrations
add-migration InitialCreate

اگر تا به اینجای کار تمامی مراحل به درستی صورت گرفته باشند، پوشه‌ی Migration با موفقیت ساخته می‌شود. همچنین پایگاه داده متشکل از جداول مورد نیاز برای سیستم Identity نیز ایجاد می‌شود. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید مقالات مرتبط با Code First را مطالعه نمایید. ساختار جداول ما باید به صورت زیر باشد:

در بخش بعدی، کلاس‌های مربوط به UserManager را ایجاد خواهیم کرد و پس از آن فایل Startup Owin را برای مدیریت کاربران، تشریح می‌کنیم.

‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۲۵
حسن حقی حسن حقی
نظرات مطالب
افزودن و اعتبارسنجی خودکار Anti-Forgery Tokens در برنامه‌های Angular مبتنی بر ASP.NET Core
سلام
من از ASP. Net Web API 2  برای سرویس هام استفاده می‌کنم، برای سمت Front از Angular 6
چطور میتونم Anti-Forgery Token رو توش پیاده سازی کنم، متاسفانه مطلب مفیدی پیدا نکردم که کمک کنه. (نمونه همین مورد رو با AngularJS پیاده کردم، ولی ظاهرا اینجا یه کم متفاوت هست)
ممنون میشم راهنمایی کنید
‫۶ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۵۵
حسین کیایی حسین کیایی
اشتراک‌ها
پیاده سازی Asp.Net Identity به روش Ajax

در این مقاله قصد دارم شما را هر چه بیشتر با قابلیت‌های Asp.Net Identity Model آشنا کنم . از جمله این قابلیت ها Bearer Token Authentication می‌باشد. 

پیاده سازی Asp.Net Identity به روش Ajax
‫۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۰۲