- راه اول: زمانیکه View اصلی در برگیرنده آن نمایش داده می‌شود، کلیه فایل‌های متناظر را هم الحاق کنید تا به صورت خودکار در جزئی از صفحه آن، که بعدا به روز خواهد شد، نیز اعمال شود.
- راه دوم: اصلا از RenderSection در یک partial view که قرار است Ajax ایی بارگذاری شود، استفاده نکنید. معمولی این‌ها را الصاق یا تعریف کنید. مثل تعاریف یک HTML ساده. یک نفر هم اینجا براش HtmlHelper نوشته ولی نکته اصلی یکی است؛ الصاق و تعریف معمولی فایل‌های مورد نیاز.
- همچنین خود jQuery امکان بارگذاری اسکریپت‌ها را به صورت پویا دارد. زمانیکه complete عملیات Ajax ایی رخ‌داد، متد getScript عنوان شده را فراخوانی کنید. برای CSS هم به صورت زیر عمل کنید:

حجم مطالب و فایل‌ها و تصاویر بالا رفته، رم سرور جاری اجازه تولید این فایل حجیم PDF رو نمی‌ده. اما خروجی کلی تمام گروه‌ها به تفکیک موجود است.
این خروجی هم صرفا برای کاربران فعال سایت درنظر گرفته شده است. کاربری در این سایت فعال نامیده می‌شود که حداقل یک مطلب جدید یا حداقل یک اشتراک جدید را ارسال کرده باشد.


پ.ن.
لطفا سعی نکنید برای رسیدن به این حد نصاب هر مطلب پیش پا افتاده یا هر لینک به سایت‌های آشپزی که مطالب به نظر علمی را هم منتشر می‌کنند، ارسال کنید چون منجر به حذف اکانت شما خواهد شد.

- بحث Self tracking entities در حالت database first است و در Code first پشتیبانی نمی‌شود و احتمالا هم نخواهد شد.
در اینجا رسما پایین صفحه قید شده که دیگر از STE با EF 5.0 برای حالت‌های N-Tier استفاده نکنید.
- در EF Code first توصیه می‌شود که برای کار با WCF از WCF Data Services و یا RIA Services استفاده کنید. هر دوی این‌ها برای کار با EF Code first به روز شدن اخیرا. هر دوی این‌ها change tracking سمت کاربر رو هم پشتیبانی می‌کنند.

در کل هر زمان که قصد انجام Bulk Insert رو ندارید این رفتار را غیر فعال نکنید.(به صورت پیش فرض فعال است)
البته بهتره که هر زمان در عملیات Bulk Insert تعداد رکورد‌های مورد نظر خیلی زیاد بود به ازای یک تعداد مشخص از Entity ها(برای مثال 1000) یک بار DbContext رو SaveChanged کرده و اونو Dispose کنید و دوباره یک Instance جدید از DbContext بسازید و ادامه کار(دلیل دوباره ساختن DbContext هم اینه که DbContext ، بعد از دستور SaveChanged  دیتای مورد نظر رو در دیتابیس ذخیره می‌کنهه ولی فقط State هر Entity رو به Unchaged تغییر میده و خود Entity رو Detach نمی‌کنه که این خود باعث افزایش ObjectGraph موجود در DbContext می‌شود و در نتیجه کاهش کارایی).
در ضمن می‌تونید با فراخوانی دستور DetectChanged مستقیما DbContext رو مجبور به بررسی وضعیت خواص CurrentValue  و OriginalValue هر Entity بکنید.

- من دقیقا از آخرین نسخه رایگان این ادیتور استفاده می‌کنم. نیازی هم به نگارش‌های بعدی آن ندارم، چون نگارش مورد استفاده بدون مشکل کار می‌کند.
- همچنین از jquery-1.8.3.min.js برای کار با این نسخه استفاده می‌کنم.
- اگر نیاز به نگارش دیگری دارید بهتر است در انجمن تهیه کنندگان آن این مسایل رو مطرح کنید. البته ابتدا باید هزینه لایسنس نگارش‌های جدید آن‌را پرداخت کنید.
- بسیاری از افزونه‌های jQuery، با نگارش‌های جدید بعد از 1.9 آن سازگار نیستند و فقط این یک مورد نیست. بهتر است عجله نکنید و حداقل 6 ماهی برای ارتقاء صبر کنید.
- پروژه‌ای وجود دارد به نام jQuery Migrate برای پوشش مواردی که از جی‌کوئری 1.9 به بعد حذف شدن. این مورد رو باید به پروژه اضافه کنید تا با افزونه‌های قدیمی بتونید کار کنید.

با تشکر از مطلب خوبتان
فقط یه سوال اینکه  View Model فقط در جاهایی مثل این که مثال زدید کاربرد دارد یا در جایی که الان در برنامه‌های وب انجام میدیم و چند تا جدول که با هم ارتباط دارند و یک view از روی آنها ایجاد می‌کنیم و در پروژه از این View ساخته شده استفاده می‌کنیم برای اعمال مختلف نیز می‌توان استفاده کرد . برای مثال دانشجو با نمرات و درس‌ها و رشته که با هم در ارتباط دارند را یک  View Model کرد و در هر قسمت پروژه که نیاز داشتیم از این استفاده کنیم؟
یه سوال دیگه هم اینکه خیلی جاها دیدم که نوشته از Model به صورت مستقیم استفاده نکنید و یک View Model  این وسط برای ارتباط داشته باشیم می‌خواستم ببینم آیا درسته و دلیلش چیه ؟

اگر نیاز دارید مدل رو از یک Context جدا کنید ( کش کردن اون رو غیر فعال کنید ) باید توجه داشته باشید که غبر فعال کردن AutoDetectChangesEnabled  کافی نیست باید متد AsNoTracking رو هم استفاده کنید ،  مخصوصا برای زمانی که لازم داشته باشید در یک شی دیگه از Context اون مدل رو Attach کنید، اگر هر دو رو غیر فعال نکنید Attach کردن مدل ( بسته به پیچیدگی مدل) زمانی تا 5 ثانیه یا حتی بیشتر میبره.

- اگر به هر دلیلی مجبور هستید که از دات نت 2 استفاده کنید، NHibernate می‌تونه پیشنهاد خوبی باشه و نسخه مخصوص دات نت 2 هم دارد (به آرشیو قدیمی آن سایت مراجعه کنید). (پایه زبان فعلی جاوا از خیلی از جهات شبیه به دات نت 2 است)
- مایکروسافت کلا توسعه پروایدر ADO.NET مخصوص اوراکل را رسما متوقف کرده و خود اوراکل الان داره این کار رو ادامه می‌ده. خلاصه از پروایدر مایکروسافت برای کار با اوراکل استفاده نکنید.

اسکات هنسلمن در یک فیلمی که در مورد MVC صحبت می‌کند، MVC را به موتور سیکلت و WebForms را به یک ماشین ون تشبیه می‌کند. این تشنیه به علت وجود خصایص کامپوزیتی در WebForms است که تشبیه بسیار خوبیست.

MVC خیلی خوب است اما برای مثال شما در آن نمی‌توانید یک کامپوننت ایجاد کرده و به راحتی در پروژه‌های بعدی استفاده کنید بدون اینکه به کدتان دست بزنید. (فقط از یک بُعد به کامپوننت نگاه نکنید. مثلا نه فقط بر پایه jQuery و این قبیل و یا فقط کد و ...)
این می‌تواند نقطه ضعف بزرگی باشد. به نظر من ASP.NET عقب افتاده است اما MVC نمی‌تواند جایگذین 100% آن باشد. چیز دیگری باید به وجود آید ولی آن MVC نیست. البته باید این را هم در نظر گرفت که شاید سیاستمداران مایکروسافت به این فکر کرده‌اند که وقتی با PHP وب سایت‌های معتبری را راه می‌اندازند چه نیازی به کامپوننت گرایی و ...؟!

البته اگر از حق نگذریم وب محیطی متفاوت است و رفتار با آن مانند محیط‌های دیگر، به هر حال باعث بروز سرباره می‌شود.

این مطلب جاری به معنای نفی استفاده از متغیرهای استاتیک نبود. اگر بد است چرا اصلا در زبان قرار داده شده؟ بنابراین با دید صرفا منفی به این قضیه نگاه نکنید.
در کار شما آیا این لیست برای تمام کاربران یکسان است؟ آیا سطح دسترسی در کار نیست؟ آیا همه موارد مشابهی را مشاهده می‌کنند؟ اگر بله مشکلی ندارد، فقط در نظر داشته باشید که متغیرهای استاتیک thread safe نیستند. برای این موارد کلاس Cache قرار گرفته در فضای نام System.Web.Caching ،‌ مطابق مستندات آن Thread safe است و read/write آن در یک محیط چند کاربره مشکل زا نیست: (+)

ضمنا در مورد طراحی سیستم چت خوب در ASP.NET در مورد COMET تحقیق کنید. این روش سربار کمی دارد چون سرور به کلاینت پیغام ارسال می‌کند نه اینکه کلاینت متناوبا سرور را چک کند که آیا پیغام جدیدی هست یا نه: (+)