اشتراکها
پروژه UglifyJS
نظرات مطالب
آشنایی با JSON؛ ساده - خوانا - کم حجم
بسیار خوب.
لطفن JavaScript Object Nation تصحیح شود به JavaScript Object Notation
یکی از مواردی که درپروژهها زیاد مورد استفاده قرار میگیرد، نمایش دادههای ذخیره شدهی در بانک اطلاعاتی، به صورت صفحه بندی شده به کاربر میباشد. قبلا در زمینه بحث Paging، مطلبی تهیه شده بود و در این مقاله قصد داریم کتابخانهای را مورد بررسی قرار دهیم که علاوه بر ارسال داده به صورت Ajax ایی، بتواند همچنین پارامترهای مورد نظر را به صورت Query String نیز در آدرس بار نمایش دهد.
اگر به جستجوی گوگل دقت کرده باشید، به صورت Ajax ایی پیاده سازی شدهاست، با این تفاوت که بعد از هر تغییر درجستجوی مورد نظر، Url صفحه نیز تغییر میکند (برای مثال بعد از جستجوی عبارت dotNetTips آدرس بار صفحه به شکل https://www.google.com/#q=dotNetTips&* تغییر میکند). برای پیاده سازی این ویژگی باید از تکنیکی به نام HashChange استفاده کرد. در نتیجه با این روش مشکل ارسال صفحهای خاص در یک گرید برای دیگران، به صورت Ajax ایی و بدون مشکل انجام میشود. از این رو با توجه به داشتن Urlهای منحصر به فرد برای هر صفحه، تا حدی مشکل سئو سایت را نیز برطرف میکنیم.
برای استفاده از این ویژگی در ادامه قصد داریم پیاده سازی کتابخانهی MvcAjaxPager را مورد بررسی قرار دهیم. ابتدا قبل از هر کاری، با استفاده از دستور زیر اقدام به نصب کتابخانه آن مینماییم:
در ادامه نحوه پیاده سازی آن را به همراه مثالی، مورد بررسی قرار میدهیم:
ابتدا یک مدل فرضی را همانند زیر تهیه میکنیم :
و کلاسی را همانند زیر برای دریافت یک لیست از مطالب مینویسیم:
همچنین کلاس زیر را اضافه میکنیم:
ابتدا یک کنترلر را ایجاد میکنیم به همراه اکشن متدی که قصد داریم لیستی از اطلاعات را به کاربر نمایش دهیم:
در اینجا بعد از واکشی اطلاعات، تعداد 10 رکورد را در هر صفحه نمایش میدهیم.
و در Partial view مربوطه نیز داریم :
حال برای استفاده از pager مورد نظر فقط کافیست متد AjaxPager آن را فراخوانی کنیم. این متد شامل 11 OverLoad مختلف هست.
در این قسمت TotalItemCount جمع کل رکوردها، PageSize تعداد رکوردهای هر صفحه و PageIndex آدرس صفحه جاری میباشد.
مهمترین بخش این pager که قابلیتهای زیادی را به کاربر میدهد، قسمت PagerOptions آن است و تعدادی از پارامترهای آن شامل AjaxOnBeginAjaxOnCompelte، AjaxOnSuccess ، AjaxOnFailure میتوان تعیین کرد تا بعد از شروع، وقوع خطا، موفقیت و یا خاتمه عملیات جاوا اسکریپتی، اجرا شود.
AlwaysShowFirstLastPageNumber جهت نمایش صفحه اول و آخر
FirstPageText جهت تعیین متن اولین صفحه
LastPageText جهت تعیین متن آخرین صفحه
CssClass ، Id جهت تعیین Id خاص
و در انتها، در view مربوطه داریم:
در انتهای صفحه مورد نظر میبایست دو فایل جاوااسکریپتی jquerypager و Path را که هنگام نصب Pager، به برنامه اضافه شده اند، فراخوانی کنیم و با استفاده از CssClass یا Id که قبلا در بخش PagerOption تعیین کردیم، آن را انتخاب و متدpager را فراخوانی کنیم.
اگر به جستجوی گوگل دقت کرده باشید، به صورت Ajax ایی پیاده سازی شدهاست، با این تفاوت که بعد از هر تغییر درجستجوی مورد نظر، Url صفحه نیز تغییر میکند (برای مثال بعد از جستجوی عبارت dotNetTips آدرس بار صفحه به شکل https://www.google.com/#q=dotNetTips&* تغییر میکند). برای پیاده سازی این ویژگی باید از تکنیکی به نام HashChange استفاده کرد. در نتیجه با این روش مشکل ارسال صفحهای خاص در یک گرید برای دیگران، به صورت Ajax ایی و بدون مشکل انجام میشود. از این رو با توجه به داشتن Urlهای منحصر به فرد برای هر صفحه، تا حدی مشکل سئو سایت را نیز برطرف میکنیم.
برای استفاده از این ویژگی در ادامه قصد داریم پیاده سازی کتابخانهی MvcAjaxPager را مورد بررسی قرار دهیم. ابتدا قبل از هر کاری، با استفاده از دستور زیر اقدام به نصب کتابخانه آن مینماییم:
Install-Package MvcAjaxPager
در ادامه نحوه پیاده سازی آن را به همراه مثالی، مورد بررسی قرار میدهیم:
ابتدا یک مدل فرضی را همانند زیر تهیه میکنیم :
public class Topic { public int Id; public string Title; public string Text; }
public class TopicService { public static IEnumerable<Topic> Topics = new List<Topic>() { new Topic{Id=1,Title="Title 1",Text= "Text 1"}, new Topic{Id=2,Title="Title 2",Text="Text 2"}, new Topic{Id=3,Title="Title 3",Text="Text 3"}, new Topic{Id=4,Title="Title 4",Text="Text 4"}, new Topic{Id=5,Title="Title 5",Text="Text 5"}, new Topic{Id=6,Title="Title 6",Text="Text 6"}, new Topic{Id=7,Title="Title 7",Text="Text 7"}, new Topic{Id=8,Title="Title 8",Text="Text 8"}, new Topic{Id=9,Title="Title 9",Text="Text 9"}, new Topic{Id=10,Title="Title 10",Text="Text 10"}, new Topic{Id=11,Title="Title 11",Text="Text 11"}, new Topic{Id=12,Title="Title 12",Text="Text 12"}, new Topic{Id=13,Title="Title 13",Text="Text 13"}, new Topic{Id=14,Title="Title 14",Text="Text 14"}, new Topic{Id=15,Title="Title 15",Text="Text 15"}, new Topic{Id=16,Title="Title 16",Text="Text 16"}, new Topic{Id=17,Title="Title 17",Text="Text 17"}, new Topic{Id=18,Title="Title 18",Text="Text 18"}, new Topic{Id=19,Title="Title 19",Text="Text 19"}, new Topic{Id=20,Title="Title 20",Text="Text 20"}, new Topic{Id=21,Title="Title 21",Text="Text 21"}, new Topic{Id=22,Title="Title 22",Text="Text 22"}, }; public static IEnumerable<Topic> GetAll() { return Topics.OrderBy(row => row.Id); } }
public class ListViewModel { public IEnumerable<Topic> Topics { get; set; } public int PageIndex { get; set; } public int TotalItemCount { get; set; } }
public ActionResult Index(int page = 1) { var topics = TopicService.GetAll (); int totalItemCount = topics.Count(); var model = new ListViewModel() { PageIndex = page, Topics = topics.OrderBy(p => p.Id).Skip((page - 1) * 10).Take(10).ToList(), TotalItemCount = totalItemCount }; if (!Request.IsAjaxRequest()) { return View(model); } return PartialView("_TopicList", model); }
و در Partial view مربوطه نیز داریم :
@using MvcAjaxPager @model ListViewModel @Html.AjaxPager(Model.TotalItemCount, 10, Model.PageIndex, "Index", "Home", null, new PagerOptions { ShowDisabledPagerItems = true, AlwaysShowFirstLastPageNumber = true, HorizontalAlign = "center", ShowFirstLast = false, CssClass = "NavigationBox", AjaxUpdateTargetId = "dvTopics", AjaxOnBegin = "AjaxStart", AjaxOnComplete = "AjaxStop" }, null, null) <table> <tr> <th> @Html.DisplayName("ID") </th> <th> @Html.DisplayName("Title") </th> <th> @Html.DisplayName("Text") </th> </tr> @foreach (var topic in Model.Topics) { <tr> <td> @topic.Id </td> <td> @topic.Title </td> <td> @topic.Text </td> </tr> } </table> @Html.AjaxPager(Model.TotalItemCount, 10, Model.PageIndex, "Index", "Home", null, new PagerOptions { ShowDisabledPagerItems = true, AlwaysShowFirstLastPageNumber = true, HorizontalAlign = "center", ShowFirstLast = true, FirstPageText = "اولین", LastPageText = "آخرین", MorePageText = "...", PrevPageText = "قبلی", NextPageText = "بعدی", CssClass = "NavigationBox", AjaxUpdateTargetId = "dvTopics", AjaxOnBegin = "AjaxStart", AjaxOnComplete = "AjaxStop" }, null, null)
حال برای استفاده از pager مورد نظر فقط کافیست متد AjaxPager آن را فراخوانی کنیم. این متد شامل 11 OverLoad مختلف هست.
در این قسمت TotalItemCount جمع کل رکوردها، PageSize تعداد رکوردهای هر صفحه و PageIndex آدرس صفحه جاری میباشد.
مهمترین بخش این pager که قابلیتهای زیادی را به کاربر میدهد، قسمت PagerOptions آن است و تعدادی از پارامترهای آن شامل AjaxOnBeginAjaxOnCompelte، AjaxOnSuccess ، AjaxOnFailure میتوان تعیین کرد تا بعد از شروع، وقوع خطا، موفقیت و یا خاتمه عملیات جاوا اسکریپتی، اجرا شود.
AlwaysShowFirstLastPageNumber جهت نمایش صفحه اول و آخر
FirstPageText جهت تعیین متن اولین صفحه
LastPageText جهت تعیین متن آخرین صفحه
CssClass ، Id جهت تعیین Id خاص
و در انتها، در view مربوطه داریم:
@using MvcAjaxPager @model ListViewModel @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>Index</title> </head> <body> <div id="dvTopics"> @{ @Html.Partial("_TopicList", Model); } </div> <script type="text/javascript" src="@Url.Content("~/Scripts/jquery-1.7.2.min.js")"></script> <script type="text/javascript" src="@Url.Content("~/Scripts/path.min.js")"></script> <script type="text/javascript" src="@Url.Content("~/Scripts/jquery.pager-1.0.1.min.js")"></script> <script type="text/javascript"> $('.NavigationBox').pager(); //pagination before start function AjaxStart() { console.log('Start AJAX call. Loading message can be shown'); } // pagination - after request function AjaxStop() { console.log('Stop AJAX call. Loading message can be hidden'); }; </script> </body> </html>
نظرات مطالب
Asp.Net Identity #1
مایکروسافت با سرعت زیادی در حال ایجاد تغییرات در سکوی توسعه وب خود است تا بتواند فاصلهاش را از رقبای دیگر کم کند. توسعه دهندهها هم باید با همین سرعت تغییرات اخیر مایکروسافت را دنبال کنند و الا بد جور از قافله عقب خواهند افتاد.
چندی قبل، معرفی ادیتور سبک وزن و مناسبی را تحت عنوان RedActor، در این سایت ملاحظه کردید. زمانیکه اینکار انجام شد، این ادیتور هم رایگان بود و هم سورس آخرین نگارش آن به سادگی در دسترس. بعد از مدتی، هر دو ویژگی یاد شدهی RedActor حذف شدند. پس از آن ادیتور مدرن و بسیار مناسب دیگری به نام Froala منتشر شد که هرچند نگارشهای تجاری هم دارد، اما سورس آخرین نگارش آن برای عموم قابل دریافت است. در ادامه مروری خواهیم داشت بر نحوهی یکپارچه سازی آن با ASP.NET MVC و همچنین ASP.NET Web forms.
دریافت آخرین نگارش Froala WYSIWYG Editor
برای دریافت فایلهای آخرین نگارش این ادیتور وب میتوانید به سایت آن، قسمت دریافت فایلها مراجعه نمائید.
http://editor.froala.com/download
و یا به این آدرس مراجعه کنید:
https://github.com/froala/wysiwyg-editor/releases
ساختار پروژه و نحوهی کپی فایلهای آن
در هر دو مثالی که فایلهای آنرا از انتهای بحث میتوانید دریافت کنید، این ساختار رعایت شده است:
فایلهای CSS و فونتهای آن، در پوشهی Content قرار گرفتهاند.
فایلهای اسکریپت و زبان آن (که دارای زبان فارسی هم هست) در پوشهی Scripts کپی شدهاند.
یک نکته
فایل font-awesome.css را نیاز است کمی اصلاح کنید. مسیر پوشهی فونتهای آن اکنون با fonts شروع میشود.
تنظیمات اولیه
تفاوتی نمیکند که از وب فرمها استفاده میکنید یا MVC، نحوهی تعریف و افزودن پیش نیازهای این ادیتور به نحو ذیل است:
دو فایل CSS دارد (آیکنهای آن و همچنین شیوه نامهی اصلی ادیتور) به همراه سه فایل JS (جیکوئری، ادیتور و فایل زبان فارسی آن) که باید در فایل master یا layout سایت اضافه شوند.
استفاده از Froala WYSIWYG Editor در ASP.NET MVC
در ادامه نحوهی فعال سازی ادیتور وب Froala را در یک View برنامههای ASP.NET MVC ملاحظه میکنید:
اگر میخواهید فونت پیش فرض آن را تنظیم کنید، باید مطابق کدهای ابتدای فایل، ویژگیهای froala-element را تغییر دهید.
سپس این ادیتور را بر روی المان TextArea قرار گرفته در صفحه، فعال میکنیم.
در قسمت مقادیر buttons، تمام حالات ممکن پیش بینی شدهاند. هر کدام را که نیاز ندارید، حذف کنید.
نحوهی تعریف زبان و راست به چپ بودن این ادیتور را با مقدار دهی پارامترهای language و direction ملاحظه میکنید.
پارامترهای autosave، saveURL و saveParams کار تنظیم ارسال خودکار محتوای ادیتور را جهت ذخیرهی آن در سرور به عهده دارند. بر اساس مقدار autosaveInterval میتوان مشخص کرد که هر چند میلی ثانیه یکبار اینکار باید انجام شود.
در قسمت سمت سرور هم میتوان این مقادیر ارسالی را در اکشن متدی که ملاحظه میکنید، دریافت کرد.
چون قرار است تگهای HTML به سرور ارسال شوند، ویژگی ValidateInput به false تنظیم شدهاست.
saveParams آن، برای مقدار دهی پارامترهای اضافی است که نیاز میباشند تا به سرور ارسال شوند. مثلا شماره مطلب جاری نیز به سرور ارسال گردد.
در اینجا نام پارامتری که ارسال میگردد، دقیقا مساوی body است. بنابراین آنرا تغییر ندهید.
پارامترهای imageUploadURL و imageParams برای فعال سازی ذخیره تصاویر آن در سرور کاربرد دارند.
اکشن متد مدیریت کنندهی آن به نحو ذیل میتواند تعریف شود:
در اینجا نام پارامتری که به سرور ارسال میگردد، دقیقا معادل file است. بنابراین آنرا تغییر ندهید.
خروجی آن برای مشخص سازی محل ذخیره سازی تصویر در سرور باید یک خروجی JSON دارای خاصیت و پارامتر link به نحو فوق باشد (این مسیر، یک مسیر نسبی است؛ نسبت به ریشه سایت).
imageParams آن برای مقدار دهی پارامترهای اضافی است که نیاز میباشند تا به سرور ارسال شوند. مثلا شماره مطلب جاری نیز به سرور ارسال گردد.
استفاده از Froala WYSIWYG Editor در ASP.NET Web forms
تمام نکاتی که در قسمت تنظیمات ASP.NET MVC در مورد ویژگیهای سمت کلاینت این ادیتور ذکر شد، در مورد وب فرمها نیز صادق است. فقط قسمت مدیریت سمت سرور آن اندکی تفاوت دارد.
همانطور که ملاحظه میکنید، ValidateRequest صفحه به false تنظیم شده و همچنین در وب کانفیگ httpRuntime requestValidationMode به نگارش 2 تنظیم گردیدهاست تا بتوان توسط این ادیتور تگهای ارسالی را به سرور ارسال کرد.
به علاوه ClientIDMode=Static نیز تنظیم شدهاست، تا بتوان از ID تکست باکس قرار گرفته در صفحه، به سادگی در کدهای سمت کاربر جیکوئری استفاده کرد.
اگر دقت کرده باشید، save urlها اینبار به فایل FroalaHandler.ashx اشاره میکنند. محتوای این Genric handler را ذیل مشاهده میکنید:
در اینجا نحوهی مدیریت سمت سرور auto save و همچنین ارسال تصاویر ادیتور Froala ، ذکر شدهاند. با استفاده از context.Request.Form میتوان به عناصر ارسالی به سرور دسترسی پیدا کرد. همچنین توسط context.Request.Files، اگر فایلی ارسال شده بود، ذخیره شده و نهایتا خروجی JSON مدنظر بازگشت داده میشود.
یک نکتهی امنیتی مهم
تنظیم فوق را در web.config سایت، جهت Read only کردن پوشهی ارسال تصاویر، حتما مدنظر داشته باشید. در اینجا فرض شدهاست که پوشهی uploads قرار است قابلیت اجرای فایلهای پویا را نداشته باشد.
کدهای کامل این مطلب را در ادامه میتوانید دریافت کنید
Froala-Sample
دریافت آخرین نگارش Froala WYSIWYG Editor
برای دریافت فایلهای آخرین نگارش این ادیتور وب میتوانید به سایت آن، قسمت دریافت فایلها مراجعه نمائید.
http://editor.froala.com/download
و یا به این آدرس مراجعه کنید:
https://github.com/froala/wysiwyg-editor/releases
ساختار پروژه و نحوهی کپی فایلهای آن
در هر دو مثالی که فایلهای آنرا از انتهای بحث میتوانید دریافت کنید، این ساختار رعایت شده است:
فایلهای CSS و فونتهای آن، در پوشهی Content قرار گرفتهاند.
فایلهای اسکریپت و زبان آن (که دارای زبان فارسی هم هست) در پوشهی Scripts کپی شدهاند.
یک نکته
فایل font-awesome.css را نیاز است کمی اصلاح کنید. مسیر پوشهی فونتهای آن اکنون با fonts شروع میشود.
تنظیمات اولیه
تفاوتی نمیکند که از وب فرمها استفاده میکنید یا MVC، نحوهی تعریف و افزودن پیش نیازهای این ادیتور به نحو ذیل است:
<!DOCTYPE html> <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml"> <head runat="server"> <title></title> <link href="Content/font-awesome.css" rel="stylesheet" /> <link href="Content/froala_editor.css" rel="stylesheet" /> <script src="Scripts/jquery-1.10.2.min.js"></script> <script src="Scripts/froala_editor.min.js"></script> <script src="Scripts/langs/fa.js"></script> </head> <body> <form id="form1" runat="server"> </form> </body> </html>
استفاده از Froala WYSIWYG Editor در ASP.NET MVC
در ادامه نحوهی فعال سازی ادیتور وب Froala را در یک View برنامههای ASP.NET MVC ملاحظه میکنید:
@{ ViewBag.Title = "Index"; } <style type="text/css"> /*تنظیم فونت پیش فرض ادیتور*/ .froala-element { } </style> @using (Html.BeginForm(actionName: "Index", controllerName: "Home")) { @Html.TextArea(name: "Editor1") <input type="submit" value="ارسال" /> } @section Scripts { <script type="text/javascript"> $(function () { $('#Editor1').editable({ buttons: ["bold", "italic", "underline", "strikeThrough", "fontFamily", "fontSize", "color", "formatBlock", "align", "insertOrderedList", "insertUnorderedList", "outdent", "indent", "selectAll", "createLink", "insertImage", "insertVideo", "undo", "redo", "html", "save", "inserthorizontalrule"], inlineMode: false, inverseSkin: true, preloaderSrc: '@Url.Content("~/Content/img/preloader.gif")', allowedImageTypes: ["jpeg", "jpg", "png"], height: 300, language: "fa", direction: "rtl", fontList: ["Tahoma, Geneva", "Arial, Helvetica", "Impact, Charcoal"], autosave: true, autosaveInterval: 2500, saveURL: '@Url.Action("FroalaAutoSave", "Home")', saveParams: { postId: "123" }, spellcheck: true, plainPaste: true, imageButtons: ["removeImage", "replaceImage", "linkImage"], borderColor: '#00008b', imageUploadURL: '@Url.Action("FroalaUploadImage", "Home")', imageParams: { postId: "123" }, enableScript: false }); }); </script> }
سپس این ادیتور را بر روی المان TextArea قرار گرفته در صفحه، فعال میکنیم.
در قسمت مقادیر buttons، تمام حالات ممکن پیش بینی شدهاند. هر کدام را که نیاز ندارید، حذف کنید.
نحوهی تعریف زبان و راست به چپ بودن این ادیتور را با مقدار دهی پارامترهای language و direction ملاحظه میکنید.
پارامترهای autosave، saveURL و saveParams کار تنظیم ارسال خودکار محتوای ادیتور را جهت ذخیرهی آن در سرور به عهده دارند. بر اساس مقدار autosaveInterval میتوان مشخص کرد که هر چند میلی ثانیه یکبار اینکار باید انجام شود.
/// <summary> /// ذخیره سازی خودکار /// </summary> [HttpPost] [ValidateInput(false)] public ActionResult FroalaAutoSave(string body, int? postId) // نام پارامتر بادی را تغییر ندهید { //todo: save body ... return new EmptyResult(); }
چون قرار است تگهای HTML به سرور ارسال شوند، ویژگی ValidateInput به false تنظیم شدهاست.
saveParams آن، برای مقدار دهی پارامترهای اضافی است که نیاز میباشند تا به سرور ارسال شوند. مثلا شماره مطلب جاری نیز به سرور ارسال گردد.
در اینجا نام پارامتری که ارسال میگردد، دقیقا مساوی body است. بنابراین آنرا تغییر ندهید.
پارامترهای imageUploadURL و imageParams برای فعال سازی ذخیره تصاویر آن در سرور کاربرد دارند.
اکشن متد مدیریت کنندهی آن به نحو ذیل میتواند تعریف شود:
// todo: مسایل امنیتی آپلود را فراموش نکنید /// <summary> /// ذخیره سازی تصاویر ارسالی /// </summary> [HttpPost] public ActionResult FroalaUploadImage(HttpPostedFileBase file, int? postId) // نام پارامتر فایل را تغییر ندهید { var fileName = Path.GetFileName(file.FileName); var rootPath = Server.MapPath("~/images/"); file.SaveAs(Path.Combine(rootPath, fileName)); return Json(new { link = "images/" + fileName }, JsonRequestBehavior.AllowGet); }
خروجی آن برای مشخص سازی محل ذخیره سازی تصویر در سرور باید یک خروجی JSON دارای خاصیت و پارامتر link به نحو فوق باشد (این مسیر، یک مسیر نسبی است؛ نسبت به ریشه سایت).
imageParams آن برای مقدار دهی پارامترهای اضافی است که نیاز میباشند تا به سرور ارسال شوند. مثلا شماره مطلب جاری نیز به سرور ارسال گردد.
استفاده از Froala WYSIWYG Editor در ASP.NET Web forms
تمام نکاتی که در قسمت تنظیمات ASP.NET MVC در مورد ویژگیهای سمت کلاینت این ادیتور ذکر شد، در مورد وب فرمها نیز صادق است. فقط قسمت مدیریت سمت سرور آن اندکی تفاوت دارد.
<%@ Page Title="" Language="C#" MasterPageFile="~/Site.Master" ValidateRequest="false" EnableEventValidation="false" AutoEventWireup="true" CodeBehind="Default.aspx.cs" Inherits="FroalaWebFormsTest.Default" %> <%--اعتبارسنجی ورودی غیرفعال شده چون باید تگ ارسال شود--%> <%--همچنین در وب کانفیگ هم تنظیم دیگری نیاز دارد--%> <asp:Content ID="Content1" ContentPlaceHolderID="head" runat="server"> </asp:Content> <asp:Content ID="Content2" ContentPlaceHolderID="ContentPlaceHolder1" runat="server"> <%--حالت کلاینت آی دی بهتر است تنظیم شود در اینجا--%> <asp:TextBox ID="txtEditor" ClientIDMode="Static" runat="server" Height="199px" TextMode="MultiLine" Width="447px"></asp:TextBox> <br /> <asp:Button ID="btnSave" runat="server" OnClick="btnSave_Click" Text="ارسال" /> <style type="text/css"> /*تنظیم فونت پیش فرض ادیتور*/ .froala-element { } </style> <script type="text/javascript"> $(function () { $('#txtEditor').editable({ buttons: ["bold", "italic", "underline", "strikeThrough", "fontFamily", "fontSize", "color", "formatBlock", "align", "insertOrderedList", "insertUnorderedList", "outdent", "indent", "selectAll", "createLink", "insertImage", "insertVideo", "undo", "redo", "html", "save", "inserthorizontalrule"], inlineMode: false, inverseSkin: true, preloaderSrc: 'Content/img/preloader.gif', allowedImageTypes: ["jpeg", "jpg", "png"], height: 300, language: "fa", direction: "rtl", fontList: ["Tahoma, Geneva", "Arial, Helvetica", "Impact, Charcoal"], autosave: true, autosaveInterval: 2500, saveURL: 'FroalaHandler.ashx', saveParams: { postId: "123" }, spellcheck: true, plainPaste: true, imageButtons: ["removeImage", "replaceImage", "linkImage"], borderColor: '#00008b', imageUploadURL: 'FroalaHandler.ashx', imageParams: { postId: "123" }, enableScript: false }); }); </script> </asp:Content>
به علاوه ClientIDMode=Static نیز تنظیم شدهاست، تا بتوان از ID تکست باکس قرار گرفته در صفحه، به سادگی در کدهای سمت کاربر جیکوئری استفاده کرد.
اگر دقت کرده باشید، save urlها اینبار به فایل FroalaHandler.ashx اشاره میکنند. محتوای این Genric handler را ذیل مشاهده میکنید:
using System.IO; using System.Web; using System.Web.Script.Serialization; namespace FroalaWebFormsTest { public class FroalaHandler : IHttpHandler { //todo: برای اینکارها بهتر است از وب ای پی آی استفاده شود //todo: یا دو هندلر مجزا یکی برای تصاویر و دیگری برای ذخیره سازی متن public void ProcessRequest(HttpContext context) { var body = context.Request.Form["body"]; var postId = context.Request.Form["postId"]; if (!string.IsNullOrWhiteSpace(body) && !string.IsNullOrWhiteSpace(postId)) { //todo: save changes context.Response.ContentType = "text/plain"; context.Response.Write(""); context.Response.End(); } var files = context.Request.Files; if (files.Keys.Count > 0) { foreach (string fileKey in files) { var file = context.Request.Files[fileKey]; if (file == null || file.ContentLength == 0) continue; //todo: در اینجا مسایل امنیتی آپلود فراموش نشود var fileName = Path.GetFileName(file.FileName); var rootPath = context.Server.MapPath("~/images/"); file.SaveAs(Path.Combine(rootPath, fileName)); var json = new JavaScriptSerializer().Serialize(new { link = "images/" + fileName }); // البته اینجا یک فایل بیشتر ارسال نمیشود context.Response.ContentType = "text/plain"; context.Response.Write(json); context.Response.End(); } } context.Response.ContentType = "text/plain"; context.Response.Write(""); context.Response.End(); } public bool IsReusable { get { return false; } } } }
یک نکتهی امنیتی مهم
<location path="upload"> <system.webServer> <handlers accessPolicy="Read" /> </system.webServer> </location>
کدهای کامل این مطلب را در ادامه میتوانید دریافت کنید
Froala-Sample
روش دوم: خود وب سرور هم با درخواستهای Head تاریخ رو ارسال میکنه. به این صورت هم قابل خواندن است:
و مهمترین مزیتش این است که با تمام وب سرورهای استاندارد کار میکنه و فرقی نمیکنه کد شما PHP است یا ASP.NET.
+ این رو هم باید درنظر داشت که حین پردازش تاریخ دریافتی از وب سرور باید مسایل GMT را هم لحاظ کرد تا تاریخ و زمان دریافتی با زمان ایران تطابق پیدا کند.
<script src="Scripts/jquery.min.js" type="text/javascript"></script> <script type="text/javascript"> $(document).ready(function () { try { var result = $.ajax({ 'type': 'HEAD', 'url': '/' }).success(function () { var date1 = new Date(result.getResponseHeader('Date')); alert(date1); }); } catch (err) { //... } }); </script>
+ این رو هم باید درنظر داشت که حین پردازش تاریخ دریافتی از وب سرور باید مسایل GMT را هم لحاظ کرد تا تاریخ و زمان دریافتی با زمان ایران تطابق پیدا کند.
نظرات مطالب
آشنایی با فریمورک الکترون Electron
برپایی پروژهی ایجاد اولین کامپوننت React
در اینجا برای بررسی مقدماتی کامپوننتها، یک پروژهی جدید React را ایجاد میکنیم.
اکنون در ادامه اولین کاری را که انجام میدهیم، نصب توئیتر بوت استرپ 4 است تا بتوانیم توسط امکانات آن، ظاهر بهتری را برای برنامهی تهیه شده تدارک ببینیم. برای این منظور پس از باز کردن پوشهی اصلی برنامه توسط VSCode، دکمههای `+ctrl را فشرده (ctrl+back-tick) و دستور زیر را در ترمینال ظاهر شده وارد کنید:
این دستور علاوه بر نصب بوت استرپ 4.3.1 (آخرین نگارش موجود در زمان نگارش این مطلب)، به دلیل ذکر سوئیچ save، مدخل آنرا نیز به فایل package.json برنامه اضافه میکند.
پس از اجرای این دستور، ممکن است پیامهای اخطاری مانند «requires a peer of jquery@1.9.1 - 3 but none is installed» را نیز مشاهده کنید که مهم نیستند. چون در اینجا صرفا از امکانات CSS ای بوت استرپ استفاده خواهیم کرد و کاری با jQuery نداریم. محل نصب آن نیز پوشهی node_modules\bootstrap برنامه است.
سپس برای افزودن فایل bootstrap.css به پروژهی React خود، ابتدای فایل index.js را به نحو زیر ویرایش خواهیم کرد:
این import به صورت خودکار توسط webpack ای که در پشت صحنه کار bundling & minification برنامه را انجام میدهد، مورد استفاده قرار میگیرد.
ایجاد اولین کامپوننت React
در پوشهی src برنامه، پوشهی جدیدی را به نام components ایجاد میکنیم و تمام کامپوننتهای خود را در آن قرار خواهیم داد. سپس داخل این پوشه، یک فایل جدید و خالی را به نام counter.jsx ایجاد میکنیم. پسوند این فایل jsx است و نام فایلهای کامپوننتها را نیز camel case وارد میکنیم؛ یعنی اولین حرف اولین واژهی وارد شده، با حروف کوچک و تمام واژههای پس از آن با حروف بزرگ شروع خواهند شد مانند coolApp. مزیت استفادهی از پسوند jsx نسبت به js، فراهم شدن امکانات مخصوص React در VSCode است.
در ابتدای فایل counter.jsx، نیاز است وابستگیهای React را import کنیم. اگر از قسمت اول بخاطر داشته باشید، «simple react snippets» را نیز در VSCode نصب کردیم. به کمک آن میتواند این نوع importها را سادهتر وارد کرد. برای این منظور imrc را تایپ کرده و سپس دکمهی tab را فشار دهید. به این ترتیب یک سطر زیر به صورت خودکار تولید میشود:
پس از این سطر، cc را تایپ کرده و سپس دکمهی tab را فشار دهید تا ساختار کلاس یک کامپوننت React تولید شود. همان لحظهای که این ساختار تولید میشود، اگر دقت کنید دو کرسر در صفحه ظاهر شدهاند که با تایپ نام کامپوننت، نام کلاس و نام export آنرا تکمیل میکنند. نام این کامپوننت را Counter که با حروف بزرگ شروع میشود، وارد میکنیم. اکنون کدهای آن را به نحو زیر ویرایش میکنیم:
مفهوم ساختار یک چنین کلاس و export ای را در قسمت قبل با معرفی کلاسها، ارث بری، ماژولها و همچنین exportهای آنها بررسی کردیم. البته در قسمت قبل، export default class را مشاهده کردید و در اینجا بجای آن، سطر آخر این ماژول به export default ختم شدهاست که روش دیگری برای تعریف این export است.
خروجی متد render در اینجا، یک رشتهی معمولی نیست؛ بلکه یک عبارت jsx است که در قسمت اول معرفی شد. این عبارت در نهایت توسط کامپایلر Babel به معادل React.createElement ترجمه میشود. به همین جهت نیاز است تا import React را در ابتدای این ماژول درج کرد؛ هرچند به ظاهر به صورت مستقیم از آن استفاده نمیکنیم.
تا اینجا این کامپوننت در UI برنامه نمایش داده نمیشود. به همین جهت به فایل index.js مراجعه کرده و آنرا به صورت زیر تغییر میدهیم:
- ابتدا نیاز است تا شیء Counter را در اینجا import کنیم و چون خروجی پیشفرض است، نیازی به ذکر {} برای معرفی آن نیست:
- سپس در سطر ReactDOM.render، بجای رندر کامپوننت App، کامپوننت Counter را ذکر میکنیم:
اکنون برنامه هر زمانیکه به المان جدید Counter برسد، بجای آن به متد render کامپوننت متناظر مراجعه کرده و خروجی آنرا رندر میکند. پس از این تغییر اگر به مرورگر مراجعه کنید، خروجی hello world را مشاهده خواهید کرد.
درج چند عنصر در عبارات JSX
میخواهیم در کامپوننت Counter، یک دکمه را نیز نمایش دهیم. برای انجام اینکار، به نحو زیر عمل میکنیم:
در این حالت هم در VSCode و هم در کنسول توسعه دهندگان مرورگر، خطای «JSX expressions must have one parent element» ظاهر میشود.
عبارات JSX در نهایت باید تبدیل به متد React.createElement شوند. اولین پارامتر این متد، نوع المانی است که قرار است ایجاد شود که در اینجا h1 است. اما در اینجا دو المان را داریم. در این حالت Babel نمیداند که چگونه باید یک چنین عبارتی را به React.createElement ترجمه کند. یک راه حل این است که کل این عبارت را داخل یک div قرار داد:
در اینجا فرمت چند سطری return، توسط افزونهی Prettier که در قسمت اول معرفی شد، پس از ذخیرهی فایل، به صورت خودکار اعمال شدهاست. همچنین اگر دقت کنید یک () جدید را نیز مشاهده میکنید. علت آن مقابله با automatic semicolon insertion است (درج ; خودکار). در جاوا اسکریپت اگر یک return را داشته باشید و پس از آن در همان سطر، چیزی درج نشده باشد، یک سمیکالن را به صورت خودکار درج/تفسیر میکند. به این ترتیب عبارت JSX چند سطری درج شدهی در سطرهای بعد از return، دیده نخواهد شد؛ یعنی چیزی شبیه به عبارات زیر تفسیر میشود:
برای رفع این مشکل باید دقیقا جلوی واژهی کلیدی return، یک پرانتز را باز کرد و آنرا پس از خاتمهی عبارت JSX، بست (که البته افزونهی Prettier اینکار را به صورت خودکار برای شما انجام میدهد):
نکته 1: بدیهی است زمانیکه المانهای درج شده را درون یک div محصور کردیم، به همین نحو نیز در DOM اصلی ظاهر خواهند شد. اگر علاقمند نیستید که این div در خروجی نهایی رندر شود، میتوان بجای آن از React.Fragment استفاده کرد که هیچ نوع المان اضافهتری را در DOM بجای آن درج نمیکند:
نکته 2: در VSCode برای ویرایش همزمان ابتدا و انتهای یک تگ (برای مثال ویرایش همزمان عبارت div در اینجا و تبدیل آن به React.Fragment در دو قسمت)، عبارت آن تگ را انتخاب کرده و سپس دکمههای ctrl+d را فشار دهید تا بتوانید همزمان هر دو عبارت انتخاب شده را با هم ویرایش کنید. به اینکار multi-cursor editing میگویند.
نمایش پویای اطلاعات در عبارات JSX
در ادامه بجای نمایش عبارت ثابت «Hello world»، میخواهیم آنرا به صورت پویا تنظیم کنیم. برای این منظور یک خاصیت جدید را در کلاس جاری، به نام state تعریف کرده و آنرا با یک شیء، مقدار دهی میکنیم. state، یک خاصیت ویژه در کامپوننتهای React است و بیانگر دادههایی است که آن کامپوننت نیاز دارد. این دادهها میتوانند یک key/value ساده باشند و یا حتی value تعریف شده نیز میتواند یک شیء پیچیده باشد.
در اینجا خاصیت state را با شیءای که حاوی key/value مساوی count با مقدار صفر است، مقدار دهی کردهایم. سپس برای نمایش این اطلاعات در عبارت JSX، از یک {} استفاده میشود. داخل {}ها میتوان هر نوع عبارت مجاز جاوا اسکریپتی را درج کرد. برای مثال با this شروع میکنیم که بیانگر اشارهگری به وهلهای از شیء جاری است. سپس میتوان توسط آن به خاصیت state و سپس کلید count شیء منتسب به آن دسترسی یافت. به این ترتیب عدد صفر، در کنار دکمهای با برچسب Increment، در مرورگر ظاهر خواهد شد.
همانطور که عنوان شد در بین {}ها میتوان هر نوع عبارت مجاز جاوا اسکریپتی را ذکر کرد و عبارت چیزی است که مقداری را بازگشت میدهد. بنابراین عبارتی مانند {2+2} را نیز میتوان در اینجا بکار برد و یا حتی در اینجا میتوان متدی را فراخوانی کرد که مقداری را بازگشت میدهد:
در این مثال میخواهیم اگر مقدار count مساوی صفر بود، بجای عدد صفر، واژهی Zero را نمایش دهد. به همین جهت این منطق را به یک متد مانند formatCount منتقل کرده و سپس آنرا به صورت {()this.formatCount}، فراخوانی کرده و نمایش میدهیم.
در متد formatCount حتی میتوان عبارات JSX را نیز بجای یک رشتهی ساده، بازگشت داد:
مقدار دهی ویژگیهای عناصر در عبارات JSX
فرض کنید یک المان img را به عبارت JSX کلاس Counter اضافه کردهایم. اکنون میخواهیم ویژگی src آنرا مقدار دهی کنیم. در اینجا هر چیزی که بین "" قرار گیرد، به صورت یک رشتهی ثابت پردازش میشود. برای تنظیم آن به یک متغیر، ابتدا خاصیت state را به صورت زیر جهت درج imageUrl، ویرایش میکنیم:
پس از آن عبارت مقدار خاصیت this.state.imageUrl را توسط یک {}، به ویژگی src تصویر نسبت میدهیم:
در اینجا اعمال یک سری از کلاسهای بوت استرپ را که در ابتدای مطلب به پروژه اضافه کردیم، به ویژگیهای className المانهای span و button مشاهده میکنید.
تا اینجا اگر فایل کامپوننت Counter را ذخیره کنید، خروجی ذیل در مرورگر ظاهر خواهد شد:
روش مقدار دهی ویژگی style نیز متفاوت است. در اینجا React انتظار دارد تا شیءای را که به صورت زیر تشکیل میشود:
به صورت {this.styles} به ویژگی style انتساب دهیم:
نحوهی تشکیل خاصیت styles، بر اساس ذکر خواص CSS، به صورت خواصی camel-case است؛ مانند fontSize. در اینجا عدد 50 توسط react به صورت خودکار به 50px تبدیل میشود.
اعمال این styles نمونه، یک چنین خروجی را به همراه خواهد داشت:
مزیت تعریف شیء styles به صورت یک خاصیت در کلاس، امکان استفادهی مجدد از آن در سایر المانها است. اگر چنین چیزی مدنظر شما نیست، میتوان این شیء را به صورت inline هم تعریف کرد:
در اینجا، ابتدا یک {} درج میشود تا بیانگر نمایش دریافت یک عبارت معتبر جاوا اسکریپتی باشد. سپس داخل آن یک {} دیگر نیز قرار گرفتهاست که بیانگر تعریف یک شیء جاوا اسکریپتی است و در این حالت باید با نحوهی تشکیل عناصر شیء style مورد نظر React که به صورت caml-case هستند، تطابق داشته باشد.
مقدار دهی پویای ویژگی className عناصر در عبارات JSX
در ادامه میخواهیم اگر مقدار count مساوی صفر بود، span ای که هم اکنون با یک badge آبی (با کلاس badge-primary) نمایش داده میشود، زرد رنگ (با کلاس badge-warning) شود و در غیراینصورت آبی رنگ. بنابراین میخواهیم بر اساس مقدر count، مقدار کلاسهای انتسابی به className را به صورت پویا تغییر دهیم و این الگویی است که در برنامههای واقعی بسیار استفاده میشود:
برای این منظور متغیر classes را تعریف کردهایم که در ابتدا با مقادیری که ثابت هستند، مقدار دهی شدهاند. سپس بر اساس مقدار this.state.count، مقدار مشخص warning و یا primary به این رشته افزوده میشود. در آخر هم از این متغیر به صورت className={classes} استفاده شدهاست؛ با این خروجی:
البته باید دقت داشت که میتوان منطق تشکیل متغیر classes را به یک متد، جهت خلوت سازی متد render نیز منتقل کرد. برای این کار، دو سطر مرتبط با متغیر classes را در VSCode انتخاب کنید. سپس یک آیکن لامپ مانند ظاهر میشود که با کلیک بر روی آن، منوی extract to method نیز قابل انتخاب است:
البته در اینجا میتوان متغیر classes را نیز حذف کرد و مستقیما متد getBadgeClasses را مورد استفاده قرار داد:
در اینجا برای بررسی مقدماتی کامپوننتها، یک پروژهی جدید React را ایجاد میکنیم.
> create-react-app sample-04 > cd sample-04 > npm start
> npm install --save bootstrap
پس از اجرای این دستور، ممکن است پیامهای اخطاری مانند «requires a peer of jquery@1.9.1 - 3 but none is installed» را نیز مشاهده کنید که مهم نیستند. چون در اینجا صرفا از امکانات CSS ای بوت استرپ استفاده خواهیم کرد و کاری با jQuery نداریم. محل نصب آن نیز پوشهی node_modules\bootstrap برنامه است.
سپس برای افزودن فایل bootstrap.css به پروژهی React خود، ابتدای فایل index.js را به نحو زیر ویرایش خواهیم کرد:
import "bootstrap/dist/css/bootstrap.css";
ایجاد اولین کامپوننت React
در پوشهی src برنامه، پوشهی جدیدی را به نام components ایجاد میکنیم و تمام کامپوننتهای خود را در آن قرار خواهیم داد. سپس داخل این پوشه، یک فایل جدید و خالی را به نام counter.jsx ایجاد میکنیم. پسوند این فایل jsx است و نام فایلهای کامپوننتها را نیز camel case وارد میکنیم؛ یعنی اولین حرف اولین واژهی وارد شده، با حروف کوچک و تمام واژههای پس از آن با حروف بزرگ شروع خواهند شد مانند coolApp. مزیت استفادهی از پسوند jsx نسبت به js، فراهم شدن امکانات مخصوص React در VSCode است.
در ابتدای فایل counter.jsx، نیاز است وابستگیهای React را import کنیم. اگر از قسمت اول بخاطر داشته باشید، «simple react snippets» را نیز در VSCode نصب کردیم. به کمک آن میتواند این نوع importها را سادهتر وارد کرد. برای این منظور imrc را تایپ کرده و سپس دکمهی tab را فشار دهید. به این ترتیب یک سطر زیر به صورت خودکار تولید میشود:
import React, { Component } from 'react';
import React, { Component } from "react"; class Counter extends Component { render() { return <h1>Hello world!</h1>; } } export default Counter;
خروجی متد render در اینجا، یک رشتهی معمولی نیست؛ بلکه یک عبارت jsx است که در قسمت اول معرفی شد. این عبارت در نهایت توسط کامپایلر Babel به معادل React.createElement ترجمه میشود. به همین جهت نیاز است تا import React را در ابتدای این ماژول درج کرد؛ هرچند به ظاهر به صورت مستقیم از آن استفاده نمیکنیم.
تا اینجا این کامپوننت در UI برنامه نمایش داده نمیشود. به همین جهت به فایل index.js مراجعه کرده و آنرا به صورت زیر تغییر میدهیم:
- ابتدا نیاز است تا شیء Counter را در اینجا import کنیم و چون خروجی پیشفرض است، نیازی به ذکر {} برای معرفی آن نیست:
import Counter from "./components/counter";
ReactDOM.render(<Counter />, document.getElementById("root"));
درج چند عنصر در عبارات JSX
میخواهیم در کامپوننت Counter، یک دکمه را نیز نمایش دهیم. برای انجام اینکار، به نحو زیر عمل میکنیم:
render() { return <h1>Hello world!</h1><button>Increment</button>; }
عبارات JSX در نهایت باید تبدیل به متد React.createElement شوند. اولین پارامتر این متد، نوع المانی است که قرار است ایجاد شود که در اینجا h1 است. اما در اینجا دو المان را داریم. در این حالت Babel نمیداند که چگونه باید یک چنین عبارتی را به React.createElement ترجمه کند. یک راه حل این است که کل این عبارت را داخل یک div قرار داد:
render() { return ( <div> <h1>Hello world!</h1> <button>Increment</button> </div> );
return ; <div></div>
return ( <div></div> );
return ( <React.Fragment> <h1>Hello world!</h1> <button>Increment</button> </React.Fragment> );
نکته 2: در VSCode برای ویرایش همزمان ابتدا و انتهای یک تگ (برای مثال ویرایش همزمان عبارت div در اینجا و تبدیل آن به React.Fragment در دو قسمت)، عبارت آن تگ را انتخاب کرده و سپس دکمههای ctrl+d را فشار دهید تا بتوانید همزمان هر دو عبارت انتخاب شده را با هم ویرایش کنید. به اینکار multi-cursor editing میگویند.
نمایش پویای اطلاعات در عبارات JSX
در ادامه بجای نمایش عبارت ثابت «Hello world»، میخواهیم آنرا به صورت پویا تنظیم کنیم. برای این منظور یک خاصیت جدید را در کلاس جاری، به نام state تعریف کرده و آنرا با یک شیء، مقدار دهی میکنیم. state، یک خاصیت ویژه در کامپوننتهای React است و بیانگر دادههایی است که آن کامپوننت نیاز دارد. این دادهها میتوانند یک key/value ساده باشند و یا حتی value تعریف شده نیز میتواند یک شیء پیچیده باشد.
import React, { Component } from "react"; class Counter extends Component { state = { count: 0 }; render() { return ( <React.Fragment> <span>{this.state.count}</span> <button>Increment</button> </React.Fragment> ); } } export default Counter;
همانطور که عنوان شد در بین {}ها میتوان هر نوع عبارت مجاز جاوا اسکریپتی را ذکر کرد و عبارت چیزی است که مقداری را بازگشت میدهد. بنابراین عبارتی مانند {2+2} را نیز میتوان در اینجا بکار برد و یا حتی در اینجا میتوان متدی را فراخوانی کرد که مقداری را بازگشت میدهد:
import React, { Component } from "react"; class Counter extends Component { state = { count: 0 }; render() { return ( <React.Fragment> <span>{this.formatCount()}</span> <button>Increment</button> </React.Fragment> ); } formatCount() { const { count } = this.state; // Object Destructuring return count === 0 ? "Zero" : count; } } export default Counter;
در متد formatCount حتی میتوان عبارات JSX را نیز بجای یک رشتهی ساده، بازگشت داد:
formatCount() { const { count } = this.state; // Object Destructuring return count === 0 ? <h1>Zero</h1> : count; }
مقدار دهی ویژگیهای عناصر در عبارات JSX
فرض کنید یک المان img را به عبارت JSX کلاس Counter اضافه کردهایم. اکنون میخواهیم ویژگی src آنرا مقدار دهی کنیم. در اینجا هر چیزی که بین "" قرار گیرد، به صورت یک رشتهی ثابت پردازش میشود. برای تنظیم آن به یک متغیر، ابتدا خاصیت state را به صورت زیر جهت درج imageUrl، ویرایش میکنیم:
state = { count: 0, imageUrl: "/logo192.png" };
render() { return ( <React.Fragment> <img src={this.state.imageUrl} alt="" /> <span>{this.formatCount()}</span> <button>Increment</button> </React.Fragment> ); }
مقدار دهی class و style المانها، نسبت به مقدار دهی attributes که مشاهده کردید، اندکی متفاوت است؛ از این جهت که در نهایت یک عبارت JSX توسط کامپایلر Babel به معادل جاوا اسکریپتی آن ترجمه میشود و اگر در اینجا به عنوان مثال از ویژگی class استفاده شود، چون نام class، یک نام و واژهی کلیدی از پیش معین شدهی جاوا اسکریپتی است، امکان استفادهی از آن در اینجا وجود ندارد. به همین جهت در React برای تنظیم ویژگی class عناصر، از className استفاده میشود:
return ( <React.Fragment> <img src={this.state.imageUrl} alt="" /> <span className="badge badge-primary m-2">{this.formatCount()}</span> <button className="btn btn-secondary btn-sm">Increment</button> </React.Fragment> );
تا اینجا اگر فایل کامپوننت Counter را ذخیره کنید، خروجی ذیل در مرورگر ظاهر خواهد شد:
روش مقدار دهی ویژگی style نیز متفاوت است. در اینجا React انتظار دارد تا شیءای را که به صورت زیر تشکیل میشود:
styles = { fontSize: 50, fontWeight: "bold" };
return ( <React.Fragment> <img src={this.state.imageUrl} alt="" /> <span style={this.styles} className="badge badge-primary m-2"> {this.formatCount()} </span> <button className="btn btn-secondary btn-sm">Increment</button> </React.Fragment> );
اعمال این styles نمونه، یک چنین خروجی را به همراه خواهد داشت:
مزیت تعریف شیء styles به صورت یک خاصیت در کلاس، امکان استفادهی مجدد از آن در سایر المانها است. اگر چنین چیزی مدنظر شما نیست، میتوان این شیء را به صورت inline هم تعریف کرد:
<button style={{ fontSize: 30 }} className="btn btn-secondary btn-sm">
مقدار دهی پویای ویژگی className عناصر در عبارات JSX
در ادامه میخواهیم اگر مقدار count مساوی صفر بود، span ای که هم اکنون با یک badge آبی (با کلاس badge-primary) نمایش داده میشود، زرد رنگ (با کلاس badge-warning) شود و در غیراینصورت آبی رنگ. بنابراین میخواهیم بر اساس مقدر count، مقدار کلاسهای انتسابی به className را به صورت پویا تغییر دهیم و این الگویی است که در برنامههای واقعی بسیار استفاده میشود:
render() { let classes = "badge m-2 badge-"; classes += this.state.count === 0 ? "warning" : "primary"; return ( <React.Fragment> <img src={this.state.imageUrl} alt="" /> <span style={this.styles} className={classes}> {this.formatCount()} </span> <button style={{ fontSize: 30 }} className="btn btn-secondary btn-sm"> Increment </button> </React.Fragment> );
البته باید دقت داشت که میتوان منطق تشکیل متغیر classes را به یک متد، جهت خلوت سازی متد render نیز منتقل کرد. برای این کار، دو سطر مرتبط با متغیر classes را در VSCode انتخاب کنید. سپس یک آیکن لامپ مانند ظاهر میشود که با کلیک بر روی آن، منوی extract to method نیز قابل انتخاب است:
render() { let classes = this.getBadgeClasses(); // ... } getBadgeClasses() { let classes = "badge m-2 badge-"; classes += this.state.count === 0 ? "warning" : "primary"; return classes; }
<span style={this.styles} className={this.getBadgeClasses()}>
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: sample-04-part01.zip