تا اینجا تنظیمات اصلی فرم ثبت اطلاعات کارمندان را انجام دادیم. اکنون نوبت به ارسال این اطلاعات به سمت سرور است. پیشنیاز آن نیز تدارک مواردی است که در مطلب «یکپارچه سازی Angular CLI و ASP.NET Core در VS 2017» پیشتر بحث شدند. از این مطلب تنها تنظیمات موارد ذیل را نیاز خواهیم داشت و از تکرار آنها در اینجا صرفنظر میشود تا هم مطلب کوتاهتر شود و هم بتوان بر روی اصل موضوع جاری، تمرکز کرد:
- ایجاد یک پروژهی جدید ASP.NET Core در VS 2017
- تنظیمات یک برنامهی ASP.NET Core خالی برای اجرای یک برنامهی Angular CLI
- تنظیمات فایل آغازین یک برنامهی ASP.NET Core جهت ارائهی برنامههای Angular
- ایجاد ساختار اولیهی برنامهی Angular CLI در داخل پروژهی جاری: این مورد را تاکنون انجام دادهایم و تکمیل کردهایم. بنابراین تنها کاری که نیاز است انجام شود، cut و paste محتوای پوشهی angular-template-driven-forms-lab (پروژهی این سری) به ریشهی پروژهی ASP.NET Core است.
- تنظیم محل خروجی نهایی Angular CLI به پوشهی wwwroot
- روش اول و یا دوم اجرای برنامههای مبتنی بر ASP.NET Core و Angular CLI
البته سورس کامل تمام این تنظیمات را از انتهای بحث نیز میتوانید دریافت کنید.
ضمن اینکه هیچ نیازی هم به استفاده از VS 2017 نیست و هر دوی برنامهی Angular و ASP.NET Core را میتوان توسط VSCode به خوبی مدیریت و اجرا کرد.
ایجاد ساختار مقدماتی سرویس ارسال اطلاعات به سرور
در برنامههای Angular مرسوم است جهت کاهش مسئولیتهای یک کلاس و امکان استفادهی مجدد از کدها، منطق ارسال اطلاعات به سرور، به درون کلاس یک سرویس منتقل شود و سپس این سرویس به کلاسهای کامپوننتها، برای مثال یک فرم ثبت اطلاعات، برای ارسال و یا دریافت اطلاعات، تزریق گردد. به همین جهت، ابتدا ساختار ابتدایی این سرویس و تنظیمات مرتبط با آنرا انجام میدهیم.
ابتدا از طریق خط فرمان به پوشهی ریشهی برنامه وارد شده (جائیکه فایل Startup.cs قرار دارد) و سپس دستور ذیل را اجرا میکنیم:
با این خروجی
همانطور که در سطر آخر نیز ملاحظه میکنید، فایل employee.module.ts را جهت درج کلاس جدید FormPosterService در قسمت providers ماژول آن به روز رسانی میکند؛ تا بتوانیم این سرویس را در کامپوننتهای این ماژول تزریق کرده و استفاده کنیم.
ساختار ابتدایی این سرویس را نیز به نحو ذیل تغییر میدهیم:
در اینجا سرویس Http انگیولار به سازندهی کلاس تزریق شدهاست و این نحوهی تعریف سبب میشود تا بتوان به پارامتر http، به صورت یک فیلد خصوصی تعریف شدهی در سطح کلاس نیز دسترسی پیدا کنیم.
چون این کلاس از ماژول توکار Http استفاده میکند، نیاز است این ماژول را نیز به قسمت imports فایل src\app\app.module.ts اضافه کنیم:
اکنون میتوانیم این سرویس جدید FormPosterService را به سازندهی کامپوننت EmployeeRegisterComponent در فایل src\app\employee\employee-register\employee-register.component.ts تزریق کنیم:
در ادامه برای آزمایش برنامه، به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی، دستورات:
و در دومی، دستورات ذیل را اجرا کنید:
دستورات اول کار بازیابی وابستگیهای سمت کلاینت و سپس ساخت تدریجی برنامهی Angular را دنبال میکند. دستورات دوم، وابستگیهای برنامهی ASP.NET Core را دریافت و نصب کرده و سپس برنامه را در حالت watch ساخته و بر روی پورت 5000 ارائه میکند (بدون نیاز به اجرای VS 2017؛ این دستور عمومی است).
به همین جهت برای آزمایش ابتدایی آن، آدرس http://localhost:5000 را در مرورگر باز کنید. برگهی developer tools مرورگر را نیز بررسی کنید تا خطایی در آن ظاهر نشده باشد. برای مثال اگر فراموش کرده باشید تا HttpModule را به app.module اضافه کنید، خطای no provider for HttpModule را مشاهده خواهید کرد.
مدیریت رخداد submit فرم در Angular
تا اینجا کار برپایی تنظیمات اولیهی کار با سرویس Http را انجام دادیم. مرحلهی بعد مدیریت رخداد submit فرم است. به همین جهت فایل src\app\employee\employee-register\employee-register.component.html را گشوده و سپس رخدادگردان submit را به فرم آن اضافه کنید:
در حین رخدادگردانی submit میتوان به template reference variable تعریف شدهی form# برای دسترسی به وهلهای از ngForm نیز کمک گرفت.
امضای متد submitForm را در اینجا مشاهده میکنید. form دریافتی آن از نوع NgForm است که در ابتدای فایل import شدهاست.
در همین حال اگر بر روی دکمهی ok کلیک کنیم، چنین خروجی را در کنسول developer مروگر میتوان مشاهده کرد:
اولین مورد، محتوای this.model است و دومی محتوای form.value را گزارش کردهاست. همانطور که مشاهده میکنید، مقدار form.value بسیار شبیه است به وهلهای از مدلی که در سطح کلاس تعریف کردهایم و این مقدار همواره توسط Angular نگهداری و مدیریت میشود. بنابراین حتما الزامی نیست تا مدلی را جهت کار با فرمهای مبتنی بر قالبها به صورت جداگانهای تهیه کرد. توسط شیء form نیز میتوان به تمام اطلاعات فیلدها دسترسی یافت.
تکمیل سرویس ارسال اطلاعات به سرور
در ادامه میخواهیم اطلاعات مدل فرم را به سرور ارسال کنیم. برای این منظور سرویس FormPoster را به صورت ذیل تکمیل میکنیم:
برای کار با Observables یا میتوان نوشت 'import 'rxjs/Rx که تمام بستهی RxJS را import میکند، یا همانند این مثال بهتر است تنها اپراتورهایی را که به آنها نیاز پیدا میکنیم، import نمائیم. به این ترتیب حجم نهایی ارائهی برنامه نیز کاهش خواهد یافت.
در متد postEmployeeForm، ابتدا توسط JSON.stringify محتوای شیء کارمند encode میشود. البته متد post اینکار را به صورت توکار نیز میتواند مدیریت کند. سپس ذکر هدر مناسب در اینجا الزامی است تا در سمت سرور بتوانیم اطلاعات دریافتی را به شیء متناظری نگاشت کنیم. در غیراینصورت model binder سمت سرور نمیداند که چه نوع فرمتی را دریافت کردهاست و چه نوع decoding را باید انجام دهد.
در قسمت map، کار بررسی اطلاعات دریافتی از سرور را انجام خواهیم داد و اگر در این بین خطایی وجود داشت، توسط متد handleError در کنسول developer مرورگر نمایش داده میشود.
خروجی متد postEmployeeForm یک Observable است. بنابراین تا زمانیکه یک subscriber نداشته باشد، اجرا نخواهد شد. به همین جهت به کلاس EmployeeRegisterComponent مراجعه کرده و متد submitForm را به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
در اینجا ابتدا اعتبارسنجی سفارشی drop down را که در قسمت قبل بررسی کردیم، قرار دادهایم. پس از آن متد postEmployeeForm سرویس formPoster فراخوانی شدهاست و در اینجا کار subscribe به نتیجهی عملیات صورت گرفتهاست که میتواند حاوی اطلاعاتی از سمت سرور و یا خطایی در این بین باشد.
یک نکته: اگر علاقمند باشید تا ساختار واقعی شیء NgForm را مشاهده کنید، در ابتدای متد فوق، console.log(form.form) را فراخوانی کنید و سپس شیء حاصل را در کنسول developer مرورگر بررسی نمائید.
تکمیل Web API برنامهی ASP.NET Core جهت دریافت اطلاعات از کلاینتها
در ابتدای سرویس formPoster، یک چنین تعریفی را داریم:
به همین جهت نیاز است سرویس Web API سمت سرور خود را بر این مبنا تکمیل کنیم.
ابتدا مدل زیر را به پروژهی ASP.NET Core جاری، معادل نمونهی تایپاسکریپتی سمت کلاینت آن اضافه میکنیم. البته در اینجا یک Id نیز اضافه شدهاست:
سپس کنترلر جدید EmployeeController را با محتوای ذیل اضافه خواهیم کرد:
این کنترلر با شیوهی Web API تعریف شدهاست. مسیریابی آن با api شروع میشود تا با مسیر baseUrl سرویس formPoster تطابق پیدا کند.
در اینجا پس از ثبت فرضی مدل، Id آن به همراه اطلاعات مدل، به نحوی که ملاحظه میکنید، بازگشت داده شدهاست. این نوع خروجی، یک چنین JSON ایی را تولید میکند:
به همین جهت است که در متد extractData، دسترسی به body.fields را مشاهده میکنید. این fields در اینجا دربرگیرندهی اطلاعات بازگشتی از سرور است (نام آن دلخواه است و درصورت تغییر آن در سمت سرو، باید این نام را در متد extractData نیز اصلاح کنید).
اکنون اگر برنامه را با دستورات dotnet watch build و ng build --watch اجرا کنیم، بر روی پورت 5000 قابل دسترسی خواهد بود و پس از ارسال فرم به سرور، چنین خروجی را میتوان در کنسول developer مرورگر مشاهده کرد:
نمایش success به همراه شیءایی که از سمت سرور دریافت شدهاست؛ که حاصل اجرای سطر ذیل در متد submitForm است:
همانطور که مشاهده میکنید، این شیء به همراه Id نیز هست. بنابراین درصورت نیاز به آن در سمت کلاینت، خاصیت معادل آنرا به کلاس کارمند اضافه کرده و در همین سطر فوق میتوان به آن دسترسی یافت.
بارگذاری اطلاعات drop down از سرور
تا اینجا اطلاعات drop down نمایش داده شده از یک آرایهی مشخص سمت کلاینت تامین شدند. در ادامه قصد داریم تا آنها را از سرور دریافت کنیم. به همین جهت اکشن متد ذیل را به کنترلر سمت سرور برنامه اضافه کنید:
که برای آزمایش آن میتوانید مسیر http://localhost:5000/api/employee/languages را جداگانه در مرورگر درخواست کنید.
پس از آن در سمت کلاینت این تغییرات نیاز هستند:
ابتدا به سرویس FormPosterService دو متد ذیل را اضافه میکنیم که کار آنها دریافت و پردازش اطلاعات از api/employee/languages سمت سرور هستند:
اینبار چون خروجی سمت سرور را مانند قبل (متد extractData) داخل فیلدی مانند fields محصور نکردیم، همان body دریافتی بازگشت داده شدهاست.
پس از آن دو تغییر ذیل را نیاز است به EmployeeRegisterComponent اعمال کنیم:
ابتدا آرایهی زبانها با یک آرایهی خالی مقدار دهی شدهاست و سپس در متد ngOnInit، کار دریافت اطلاعات آن از سرور، صورت گرفتهاست.
مشکل! ممکن است مدت زمانی طول بکشد تا این اطلاعات از سمت سرور دریافت شوند. در این حالت میتوان به شکل زیر در فایل employee-register.component.html فرم را تا زمان پر شدن دراپ داون آن مخفی کرد:
در این حالت هر زمانیکه آرایهی زبانها پر شد، loading حذف شده و div نمایان میگردد.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: angular-template-driven-forms-lab-05.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کردهاید. سپس به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی دستورات:
و در دومی دستورات ذیل را اجرا کنید:
اکنون میتوانید برنامه را در آدرس http://localhost:5000 مشاهده و اجرا کنید.
- ایجاد یک پروژهی جدید ASP.NET Core در VS 2017
- تنظیمات یک برنامهی ASP.NET Core خالی برای اجرای یک برنامهی Angular CLI
- تنظیمات فایل آغازین یک برنامهی ASP.NET Core جهت ارائهی برنامههای Angular
- ایجاد ساختار اولیهی برنامهی Angular CLI در داخل پروژهی جاری: این مورد را تاکنون انجام دادهایم و تکمیل کردهایم. بنابراین تنها کاری که نیاز است انجام شود، cut و paste محتوای پوشهی angular-template-driven-forms-lab (پروژهی این سری) به ریشهی پروژهی ASP.NET Core است.
- تنظیم محل خروجی نهایی Angular CLI به پوشهی wwwroot
- روش اول و یا دوم اجرای برنامههای مبتنی بر ASP.NET Core و Angular CLI
البته سورس کامل تمام این تنظیمات را از انتهای بحث نیز میتوانید دریافت کنید.
ضمن اینکه هیچ نیازی هم به استفاده از VS 2017 نیست و هر دوی برنامهی Angular و ASP.NET Core را میتوان توسط VSCode به خوبی مدیریت و اجرا کرد.
ایجاد ساختار مقدماتی سرویس ارسال اطلاعات به سرور
در برنامههای Angular مرسوم است جهت کاهش مسئولیتهای یک کلاس و امکان استفادهی مجدد از کدها، منطق ارسال اطلاعات به سرور، به درون کلاس یک سرویس منتقل شود و سپس این سرویس به کلاسهای کامپوننتها، برای مثال یک فرم ثبت اطلاعات، برای ارسال و یا دریافت اطلاعات، تزریق گردد. به همین جهت، ابتدا ساختار ابتدایی این سرویس و تنظیمات مرتبط با آنرا انجام میدهیم.
ابتدا از طریق خط فرمان به پوشهی ریشهی برنامه وارد شده (جائیکه فایل Startup.cs قرار دارد) و سپس دستور ذیل را اجرا میکنیم:
>ng g s employee/FormPoster -m employee.module
installing service create src\app\employee\form-poster.service.spec.ts create src\app\employee\form-poster.service.ts update src\app\employee\employee.module.ts
ساختار ابتدایی این سرویس را نیز به نحو ذیل تغییر میدهیم:
import { Injectable } from '@angular/core'; import { Http } from '@angular/http'; import { Employee } from './employee'; @Injectable() export class FormPosterService { constructor(private http:Http) { } postEmployeeForm(employee: Employee) { } }
چون این کلاس از ماژول توکار Http استفاده میکند، نیاز است این ماژول را نیز به قسمت imports فایل src\app\app.module.ts اضافه کنیم:
import { HttpModule } from "@angular/http"; @NgModule({ imports: [ BrowserModule, FormsModule, HttpModule, EmployeeModule, AppRoutingModule ]
import { FormPosterService } from "../form-poster.service"; export class EmployeeRegisterComponent implements OnInit { constructor(private formPoster: FormPosterService) {} }
در ادامه برای آزمایش برنامه، به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی، دستورات:
>npm install >ng build --watch
>dotnet restore >dotnet watch run
به همین جهت برای آزمایش ابتدایی آن، آدرس http://localhost:5000 را در مرورگر باز کنید. برگهی developer tools مرورگر را نیز بررسی کنید تا خطایی در آن ظاهر نشده باشد. برای مثال اگر فراموش کرده باشید تا HttpModule را به app.module اضافه کنید، خطای no provider for HttpModule را مشاهده خواهید کرد.
مدیریت رخداد submit فرم در Angular
تا اینجا کار برپایی تنظیمات اولیهی کار با سرویس Http را انجام دادیم. مرحلهی بعد مدیریت رخداد submit فرم است. به همین جهت فایل src\app\employee\employee-register\employee-register.component.html را گشوده و سپس رخدادگردان submit را به فرم آن اضافه کنید:
<form #form="ngForm" (submit)="submitForm(form)" novalidate>
export class EmployeeRegisterComponent implements OnInit { submitForm(form: NgForm) { console.log(this.model); console.log(form.value); } }
در همین حال اگر بر روی دکمهی ok کلیک کنیم، چنین خروجی را در کنسول developer مروگر میتوان مشاهده کرد:
اولین مورد، محتوای this.model است و دومی محتوای form.value را گزارش کردهاست. همانطور که مشاهده میکنید، مقدار form.value بسیار شبیه است به وهلهای از مدلی که در سطح کلاس تعریف کردهایم و این مقدار همواره توسط Angular نگهداری و مدیریت میشود. بنابراین حتما الزامی نیست تا مدلی را جهت کار با فرمهای مبتنی بر قالبها به صورت جداگانهای تهیه کرد. توسط شیء form نیز میتوان به تمام اطلاعات فیلدها دسترسی یافت.
تکمیل سرویس ارسال اطلاعات به سرور
در ادامه میخواهیم اطلاعات مدل فرم را به سرور ارسال کنیم. برای این منظور سرویس FormPoster را به صورت ذیل تکمیل میکنیم:
import { Injectable } from "@angular/core"; import { Http, Response, Headers, RequestOptions } from "@angular/http"; import { Observable } from "rxjs/Observable"; import "rxjs/add/operator/do"; import "rxjs/add/operator/catch"; import "rxjs/add/observable/throw"; import "rxjs/add/operator/map"; import "rxjs/add/observable/of"; import { Employee } from "./employee"; @Injectable() export class FormPosterService { private baseUrl = "api/employee"; constructor(private http: Http) {} private extractData(res: Response) { const body = res.json(); return body.fields || {}; } private handleError(error: Response): Observable<any> { console.error("observable error: ", error); return Observable.throw(error.statusText); } postEmployeeForm(employee: Employee): Observable<Employee> { const body = JSON.stringify(employee); const headers = new Headers({ "Content-Type": "application/json" }); const options = new RequestOptions({ headers: headers }); return this.http .post(this.baseUrl, body, options) .map(this.extractData) .catch(this.handleError); } }
در متد postEmployeeForm، ابتدا توسط JSON.stringify محتوای شیء کارمند encode میشود. البته متد post اینکار را به صورت توکار نیز میتواند مدیریت کند. سپس ذکر هدر مناسب در اینجا الزامی است تا در سمت سرور بتوانیم اطلاعات دریافتی را به شیء متناظری نگاشت کنیم. در غیراینصورت model binder سمت سرور نمیداند که چه نوع فرمتی را دریافت کردهاست و چه نوع decoding را باید انجام دهد.
در قسمت map، کار بررسی اطلاعات دریافتی از سرور را انجام خواهیم داد و اگر در این بین خطایی وجود داشت، توسط متد handleError در کنسول developer مرورگر نمایش داده میشود.
خروجی متد postEmployeeForm یک Observable است. بنابراین تا زمانیکه یک subscriber نداشته باشد، اجرا نخواهد شد. به همین جهت به کلاس EmployeeRegisterComponent مراجعه کرده و متد submitForm را به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
submitForm(form: NgForm) { console.log(this.model); console.log(form.value); // validate form this.validatePrimaryLanguage(this.model.primaryLanguage); if (this.hasPrimaryLanguageError) { return; } this.formPoster .postEmployeeForm(this.model) .subscribe( data => console.log("success: ", data), err => console.log("error: ", err) ); }
یک نکته: اگر علاقمند باشید تا ساختار واقعی شیء NgForm را مشاهده کنید، در ابتدای متد فوق، console.log(form.form) را فراخوانی کنید و سپس شیء حاصل را در کنسول developer مرورگر بررسی نمائید.
تکمیل Web API برنامهی ASP.NET Core جهت دریافت اطلاعات از کلاینتها
در ابتدای سرویس formPoster، یک چنین تعریفی را داریم:
export class FormPosterService { private baseUrl = "api/employee";
ابتدا مدل زیر را به پروژهی ASP.NET Core جاری، معادل نمونهی تایپاسکریپتی سمت کلاینت آن اضافه میکنیم. البته در اینجا یک Id نیز اضافه شدهاست:
namespace AngularTemplateDrivenFormsLab.Models { public class Employee { public int Id { set; get; } public string FirstName { get; set; } public string LastName { get; set; } public bool IsFullTime { get; set; } public string PaymentType { get; set; } public string PrimaryLanguage { get; set; } } }
سپس کنترلر جدید EmployeeController را با محتوای ذیل اضافه خواهیم کرد:
using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using AngularTemplateDrivenFormsLab.Models; namespace AngularTemplateDrivenFormsLab.Controllers { [Route("api/[controller]")] public class EmployeeController : Controller { public IActionResult Post([FromBody] Employee model) { //todo: save model model.Id = 100; return Created("", new { fields = model }); } } }
در اینجا پس از ثبت فرضی مدل، Id آن به همراه اطلاعات مدل، به نحوی که ملاحظه میکنید، بازگشت داده شدهاست. این نوع خروجی، یک چنین JSON ایی را تولید میکند:
{"fields":{"id":100,"firstName":"Vahid","lastName":"N","isFullTime":true,"paymentType":"FullTime","primaryLanguage":"Persian"}}
private extractData(res: Response) { const body = res.json(); return body.fields || {}; }
نمایش success به همراه شیءایی که از سمت سرور دریافت شدهاست؛ که حاصل اجرای سطر ذیل در متد submitForm است:
data => console.log("success: ", data)
بارگذاری اطلاعات drop down از سرور
تا اینجا اطلاعات drop down نمایش داده شده از یک آرایهی مشخص سمت کلاینت تامین شدند. در ادامه قصد داریم تا آنها را از سرور دریافت کنیم. به همین جهت اکشن متد ذیل را به کنترلر سمت سرور برنامه اضافه کنید:
[HttpGet("/api/[controller]/[action]")] public IActionResult Languages() { string[] languages = { "Persian", "English", "Spanish", "Other" }; return Ok(languages); }
پس از آن در سمت کلاینت این تغییرات نیاز هستند:
ابتدا به سرویس FormPosterService دو متد ذیل را اضافه میکنیم که کار آنها دریافت و پردازش اطلاعات از api/employee/languages سمت سرور هستند:
private extractLanguages(res: Response) { const body = res.json(); return body || {}; } getLanguages(): Observable<any> { return this.http .get(`${this.baseUrl}/languages`) .map(this.extractLanguages) .catch(this.handleError); }
پس از آن دو تغییر ذیل را نیاز است به EmployeeRegisterComponent اعمال کنیم:
languages = []; ngOnInit() { this.formPoster .getLanguages() .subscribe( data => this.languages = data, err => console.log("get error: ", err) ); }
مشکل! ممکن است مدت زمانی طول بکشد تا این اطلاعات از سمت سرور دریافت شوند. در این حالت میتوان به شکل زیر در فایل employee-register.component.html فرم را تا زمان پر شدن دراپ داون آن مخفی کرد:
<h3 *ngIf="languages.length == 0">Loading...</h3> <div class="container" *ngIf="languages.length > 0">
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: angular-template-driven-forms-lab-05.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کردهاید. سپس به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی دستورات:
>npm install >ng build --watch
>dotnet restore >dotnet watch run