Get caret position and offset from text field Demo
شیرپوینت 2013 تغییرات محسوسی در ظاهر خود و در واسط کاربریش اعمال کرده است . یکی از این تغییرات JS Link است که به کاربر امکان مدیریت روی Render کردن موجودیت‌های روی صفحه مانند فیلد‌ها ، آیتم‌ها و وب پارت‌ها را به کمک جاوااسکریپت می‌دهد. در این پست نحوه استفاده از این ویژگی جدید را بیان می‌کنم .
وارد سایت شده و یک لیست ایجاد کنید . (در اینجا از Custom List استفاده میکنیم .)
و ان را داده آمایی میکنیم . هدف این است که بر مبنای عدد موجود در لیست ، رنگ زمینه آن ایتم تغییر کند .
یک فایل جاوااسکریپت ایجاد کنید و کد زیر را در آن ذخیره کنید (از اینجا دانلود کنید) :
(function () {
var itemCtx = {};
itemCtx.Templates = {};
itemCtx.Templates.Header = "<div><b title=\"اطلاعات فیلم ها\">Movie Data</b></div><ul>";
itemCtx.Templates.Item = MyOverrideTemplate;
itemCtx.Templates.Footer = "</ul>";
itemCtx.BaseViewID = 1;
itemCtx.ListTemplateType = 100;
//For Generic List (More : http://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms462947(v=office.12).aspx)
SPClientTemplates.TemplateManager.RegisterTemplateOverrides(itemCtx);
})();
function GT(val , index)
{
// example of val : 60 %
var temp = val.split(' ')[0];
var v = Number(temp);
return v > index;
}
function LT(val, index) {
var temp = val.split(' ')[0];
var v = Number(temp);
return v < index;
}
function EQ(val, index) {
var temp = val.split(' ')[0];
var v = Number(temp);
return v == index;
}
function MyOverrideTemplate(ctx) {
if (LT(ctx.CurrentItem.PopularityPercent ,25))
{
return "<li title='خیلی کم بازدید' style='color:white;background-color: red;width: 300px;height: 24px;'>" +
ctx.CurrentItem.Title + " – " + ctx.CurrentItem.PopularityPercent + "</li>";
}
else
if (LT(ctx.CurrentItem.PopularityPercent ,50))
{
return "<li title='کم بازدید' style='color:maroon;background-color: #ffcc00;width: 300px;height: 24px;'>" +
ctx.CurrentItem.Title + " – " + ctx.CurrentItem.PopularityPercent + "</li>";
}
else
if (LT(ctx.CurrentItem.PopularityPercent ,75))
{
return "<li title='بازدید معمولی' style='color:#ffcc00;background-color: maroon;width: 300px;height: 24px;'>" +
ctx.CurrentItem.Title + " – " + ctx.CurrentItem.PopularityPercent + "</li>";
}
else
if (LT(ctx.CurrentItem.PopularityPercent ,95))
{
return "<li title='پر بازدید' style='color:yellow;background-color: blue;width: 300px;height: 24px;'>" +
ctx.CurrentItem.Title + " – " + ctx.CurrentItem.PopularityPercent + "</li>";
}
else
if (EQ(ctx.CurrentItem.PopularityPercent, 100)) {
return "<li title='بالاترین بازدید' style='color:black;background-color: green;width: 300px;height: 24px;'>" +
ctx.CurrentItem.Title + " – " + ctx.CurrentItem.PopularityPercent + "</li>";
}
else {
return "<li title='نامعلوم' style='color:navy;background-color: yellow;width: 300px;height: 24px;'>" +
ctx.CurrentItem.Title + " – " + ctx.CurrentItem.PopularityPercent + "</li>";
}
} حال وارد Site Setting شده و وارد Master Pages شوید
فایل جاوااسکریپت فوق را از قسمت ریبون و تب Document آپلود کنید و منتظر بمانید تا پس از بارگذاری پنجره ویژگی‌های فایل نمایش داده شود
هنگلام پر کردن فیلد‌ها به این نکات دقت کنید :
در قسمت Content Type گزینه جدیدی که در این نسخه از شیرپوینت اضافه شده یعنی JavaScript Display Template را انتخاب کنید
در قسمت Target Control Type یکی از سه گزینه view یا Form ویا Field باید انتخاب شوند که در اینجا View را انتخاب میکنیم
standalone را روی override تنظیم میکنیم . همچنین گزینه Target Scope را که مسیر اعمال فایل است به رووت تنظیم میکنیم
در نهایت شناسه List template را به توجه به لیست مورد نظر که در اینجا Custome list است مقدار دهی میکنیم . (بیشتر )
سپس اطلاعات را ذخیره میکنیم .
برای آزمایش این تغییرات بک صفحه می‌سازیم و وب پارت لیست مورد نظر را به آن اضافه میکنیم
سپس وارد تنظیمات وب پارت شده و وارد قسمت Miscellaneous می‌شویم
در قسمت JS Link مسیر فایل خود را به صور نسبی وارد کنید
~site/_catalogs/masterpage/MyJsLinkSample.js
و نتیجه نهایی :
در صورت بروز Exception در فایل جاوااسکریپت ، خطا به صورت زیر نمایش داده خواهد شد :
بخش‌های اولیه آموزش 10 ساعته ای که در لینک فوق گذاشته ناقص است که ظاهر تهیه کننده این بخش را در این آدرس قرار داده:
حذف تمامی Branchهای لوکال غیر از master:
$ git branch | grep -v "master" | xargs git branch -D
زیرساخت یکی کردن و فشرده سازی اسکریپت‌ها و فایل‌های CSS نگارش پیشین ASP.NET MVC، به طور کامل از ASP.NET Core حذف شده‌است. در ابتدا (تا نگارش RC2)، روش استفاده‌ی از Gulp را توصیه کردند و در زمان ارائه‌ی نگارش RTM، توصیه‌ی رسمی آنها به Bundler Minifier تغییر کرد (و دیگر Gulp را توصیه نمی‌کنند).
یکی کردن و فشرده سازی فایل‌های استاتیک در ASP.NET Core
هدف از یکی کردن و فشرده سازی فایل‌های استاتیک مانند اسکریپت‌ها و فایل‌های CSS، بهبود کارآیی برنامه با کاهش حجم نهایی ارائه‌ی آن و همچنین کاهش تعداد رفت و برگشت‌های به سرور برای دریافت فایل‌های متعدد مرتبط به آن است. در عملیات Bundling، چندین فایل، به یک تک فایل تبدیل میشوند تا اتصالات مرورگر به وب سرور، جهت دریافت آنها به نحو چشمگیری کاهش پیدا کند و در عملیات Minification، مراحل متعددی بر روی کدهای نوشته شده صورت می‌گیرد تا حجم نهایی آنها کاهش پیدا کنند. مایکروسافت در ASP.NET Core RTM، ابزاری را به نام BundlerMinifier.Core جهت برآورده کردن این اهداف ارائه کرده‌است. بنابراین اولین قدم، نصب وابستگی‌های آن است.
برای اینکار یک سطر ذیل را به فایل project.json اضافه کنید. این بسته باید به قسمت tools اضافه شود تا قابلیت فراخوانی از طریق خط فرمان را نیز پیدا کند:
در غیر اینصورت (ذکر آن در قسمت dependencies) خطاهای ذیل را دریافت خواهید کرد:
اسکریپت نویسی برای کار با BundlerMinifier.Core
روش‌های زیادی برای کار با ابزار BundlerMinifier.Core وجود دارند؛ منجمله انتخاب فایل‌ها در solution explorer و سپس کلیک راست بر روی فایل‌های انتخاب شده و انتخاب گزینه‌ی bundler & minifier برای یکی کردن و فشرده سازی خودکار این فایل‌ها. برای این منظور افزونه‌ی Bundler & Minifier را نیاز است نصب کنید.
اما روشی که قابلیت خودکارسازی را دارد، استفاده از فایل ویژه‌ی bundleconfig.json این ابزار است. برای این منظور فایل جدید bundleconfig.json را به ریشه‌ی پروژه اضافه کرده و سپس محتوای ذیل را به آن اضافه کنید:
فرمت این فایل بسیار خوانا است. برای مثال در یک مدخل آن، در ذیل خاصیت inputFiles، لیست فایل‌های css ذکر میشوند و سپس در outputFileName، محل نهایی فایل تولیدی باید ذکر شود. این محل نیز باید از پیش وجود داشته باشد. یعنی باید پوشه‌های js و css را در پوشه‌ی عمومی wwwroot پیشتر ایجاد کرده باشید.
با ذخیره سازی این فایل، کار یکی سازی و فشرده کردن مداخل آن به صورت خودکار صورت خواهد گرفت.
خودکار سازی فرآیند یکی کردن و فشرده سازی فایل‌های استاتیک
برای خودکار سازی این فرآیند، میتوان به صورت زیر عمل کرد. فایل project.json را گشوده و قسمت scripts آن‌را به نحو ذیل تغییر دهید:
روش دستی کار با ابزار BundlerMinifier، مراجعه به خط فرمان و صدور دستور dotnet bundle است (ابتدا از طریق خط فرمان به ریشه‌ی پروژه وارد شده و سپس این دستور را صادر کنید). برای خودکار سازی آن میتوان این دستور را در قسمت scripts فایل project.json نیز ذکر کرد تا پیش از کامپایل برنامه، کار یکی کردن، فشرده سازی و همچنین کپی فایل نهایی به پوشه‌ی wwwroot برنامه به صورت خودکار انجام شود.
یک نکته: به منوی Build گزینه‌ی Update all bundles نیز با نصب افزونه‌ی Bundler & Minifier اضافه میشود. همچنین اگر از منوی Tools گزینه‌ی Task runner explorer را انتخاب کنید، فایل bundleconfig.json توسط آن شناسایی شده و گزینه‌ی update all files را نیز در اینجا مشاهده خواهید کرد.
ساده سازی تعاریف فایل Layout برنامه
در یک چنین حالتی دیگر نباید در فایل layout شما، ارجاعات مستقیمی به پوشه‌ی مثلا bower_components وجود داشته باشند و یا در کلاس آغازین برنامه، نیازی نیست تا این پوشه را عمومی کنید. لیست مداخلی را که نیاز دارید، به ترتیب از پوشه‌های مختلفی تهیه و در فایل bundleconfig.json ذکر کنید تا یکی شده و خروجی js/site.min.js را تشکیل دهند. این مورد تنها مدخلی است که نیاز است در فایل layout برنامه ذکر شود (بجای چندین و چند مدخل مورد نیاز):
در مورد ویژگی asp-append-version نیز پیشتر در مطلب «ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 12 - معرفی Tag Helpers» بحث شد و به آن مکانیزم cache busting می‌گویند. این ویژگی سبب خواهد شد تا یک کوئری استرینگ v=xyz? مانند، به انتهای آدرس اسکریپت یا فایل css یا هر فایل استاتیک دیگری اضافه شود. با تغییر محتوای این فایل، قسمت xyz به صورت خودکار تغییر خواهد کرد و به این ترتیب مرورگر همواره آخرین نگارش این فایل را دریافت می‌کند.
یکی کردن و فشرده سازی فایل‌های استاتیک در ASP.NET Core
هدف از یکی کردن و فشرده سازی فایل‌های استاتیک مانند اسکریپت‌ها و فایل‌های CSS، بهبود کارآیی برنامه با کاهش حجم نهایی ارائه‌ی آن و همچنین کاهش تعداد رفت و برگشت‌های به سرور برای دریافت فایل‌های متعدد مرتبط به آن است. در عملیات Bundling، چندین فایل، به یک تک فایل تبدیل میشوند تا اتصالات مرورگر به وب سرور، جهت دریافت آنها به نحو چشمگیری کاهش پیدا کند و در عملیات Minification، مراحل متعددی بر روی کدهای نوشته شده صورت می‌گیرد تا حجم نهایی آنها کاهش پیدا کنند. مایکروسافت در ASP.NET Core RTM، ابزاری را به نام BundlerMinifier.Core جهت برآورده کردن این اهداف ارائه کرده‌است. بنابراین اولین قدم، نصب وابستگی‌های آن است.
برای اینکار یک سطر ذیل را به فایل project.json اضافه کنید. این بسته باید به قسمت tools اضافه شود تا قابلیت فراخوانی از طریق خط فرمان را نیز پیدا کند:
"tools": {
"BundlerMinifier.Core": "2.1.258"
}, No executable found matching command "dotnet-bundle" Version for package `BundlerMinifier.Core` could not be resolved.
اسکریپت نویسی برای کار با BundlerMinifier.Core
روش‌های زیادی برای کار با ابزار BundlerMinifier.Core وجود دارند؛ منجمله انتخاب فایل‌ها در solution explorer و سپس کلیک راست بر روی فایل‌های انتخاب شده و انتخاب گزینه‌ی bundler & minifier برای یکی کردن و فشرده سازی خودکار این فایل‌ها. برای این منظور افزونه‌ی Bundler & Minifier را نیاز است نصب کنید.
اما روشی که قابلیت خودکارسازی را دارد، استفاده از فایل ویژه‌ی bundleconfig.json این ابزار است. برای این منظور فایل جدید bundleconfig.json را به ریشه‌ی پروژه اضافه کرده و سپس محتوای ذیل را به آن اضافه کنید:
[
{
"outputFileName": "wwwroot/css/site.min.css",
"inputFiles": [
"wwwroot/css/site.css"
]
},
{
"outputFileName": "wwwroot/js/site.min.js",
"inputFiles": [
"bower_components/jquery/dist/jquery.min.js",
"bower_components/jquery-validation/dist/jquery.validate.min.js",
"bower_components/jquery-validation-unobtrusive/jquery.validate.unobtrusive.min.js"
],
"minify": {
"enabled": true,
"renameLocals": true
},
"sourceMap": false
}
] با ذخیره سازی این فایل، کار یکی سازی و فشرده کردن مداخل آن به صورت خودکار صورت خواهد گرفت.
خودکار سازی فرآیند یکی کردن و فشرده سازی فایل‌های استاتیک
برای خودکار سازی این فرآیند، میتوان به صورت زیر عمل کرد. فایل project.json را گشوده و قسمت scripts آن‌را به نحو ذیل تغییر دهید:
"scripts": {
"precompile": [
"dotnet bundle"
],
"prepublish": [
"bower install"
],
"postpublish": [ "dotnet publish-iis --publish-folder %publish:OutputPath% --framework %publish:FullTargetFramework%" ]
} یک نکته: به منوی Build گزینه‌ی Update all bundles نیز با نصب افزونه‌ی Bundler & Minifier اضافه میشود. همچنین اگر از منوی Tools گزینه‌ی Task runner explorer را انتخاب کنید، فایل bundleconfig.json توسط آن شناسایی شده و گزینه‌ی update all files را نیز در اینجا مشاهده خواهید کرد.
ساده سازی تعاریف فایل Layout برنامه
در یک چنین حالتی دیگر نباید در فایل layout شما، ارجاعات مستقیمی به پوشه‌ی مثلا bower_components وجود داشته باشند و یا در کلاس آغازین برنامه، نیازی نیست تا این پوشه را عمومی کنید. لیست مداخلی را که نیاز دارید، به ترتیب از پوشه‌های مختلفی تهیه و در فایل bundleconfig.json ذکر کنید تا یکی شده و خروجی js/site.min.js را تشکیل دهند. این مورد تنها مدخلی است که نیاز است در فایل layout برنامه ذکر شود (بجای چندین و چند مدخل مورد نیاز):
<script src="~/js/site.min.js" asp-append-version="true" type="text/javascript"></script>
در مورد الگوی MVVM پیشتر دو مطلب در این سایت منتشر شده‌اند : + و +
مشکل عمده‌ای هم که در مورد این الگو وجود دارد کمبود منابع آموزشی آن به زبان ساده است. هر چند این الگو از طرف خود مایکروسافت ارائه شده اما همانند ASP.Net MVC به آن پر و بال ندادند و شاهد چند ده کتاب منتشر شده در مورد آن نیستیم.
به همین جهت خلاصه‌ای چند قسمتی را در این مورد تهیه کرده‌ام که در طی روزهای آتی ارائه خواهند شد.
فهرست قسمت اول:
- M-V-VM چیست؟
- آشنایی با اجزای مختلف الگوی M-V-VM
- مزایای استفاده از الگوی M-V-VM
- اصول کاری و بایدها و نبایدهای الگوی M-V-VM
- بایدها و نبایدهای یک View
- بایدها و نبایدهای ViewModel
- بایدها و نبایدهای Model
- مروری بر معایب الگوی M-V-VM
نکته تکمیلی: هفت روش برای ساخت کامپوننت در vue.js
با استفاده از روش JSX تبدیل به کد خواناتر زیر میشود
1- استفاده از Strings
بصورت پیش فرض templateها بصورت رشته در جاوااسکریپت تعریف میشوند. تعریف تمپلت‌ها به این شکل ناخوانا میباشد و توصیه نمیشود
Vue.component('todo-item', {
template: '\
<li>\
{{ title }}\
<button v-on:click="$emit(\'remove\')">Remove</button>\
</li>\
'
})
2- استفاده از Template literals
در ES6 با استفاده از کاراکتر backticks میتوان یک تمپلت را در چند خط تعریف نمود و خوانایی بهتری نسبت به روش اول (استفادهاز Strings) دارد.
Vue.component('custom-input', {
template: `
<input
v-bind:value="value"
v-on:input="$emit('input', $event.target.value)"
>
`
})
3-استفاده از X-Template
در این روش تمپلیت را درون تگ scriptای که بصورت x-template مشخص شده، درون یک فایل مجزا قرار میدهیم. تنها ایراد این روش جدا نوشتن تمپلیت در فایلی جداگانه و بیرون از کامپوننت میباشد.
<script type="x-template" id="my-template" src="template.js"> </script>
<div id="app"></div>
new Vue({
el: '#app',
template: '#my-template'
})
4- روش Inline Template
با اضافه کردن attributeای با نام inline-template مشخص میکنیم که یک کامپوننت میباشد (چیزی شبیه slot). نسبت به روش X-Template بهتر میباشد؛ زیرا تعریف کامپوننت در همان فایل جاری انجام میشود و نیازی به جداسازی و زمانی برای بارگذاری یک فایل جاوااسکریپتی نیست.
<div id="app">
<gallery inline-template>
....
Vue.component('gallery', {
... 5- استفاده از Render functions
اگر به نوشتن کد جاوااسکریپت تسلط و علاقه دارید، میتوانید این روش را انتخاب کنید و تعریف تمپلیت در اینجا بصورت ایجاد objectای از جاوااسکریپت میباشد. نوشتن چنین تمپلیتی استفاده کامل از قابلیت جاوااسکریپت را امکان پذیر می‌سازد
const template = `
<ul>
<li v-for="item in items">
{{ item }}
</li>
</ul>`;
const compiledTemplate = Vue.compile(template);
new Vue({
el: '#app',
data() {
return {
items: ['Item1', 'Item2']
}
},
render(createElement) {
return compiledTemplate.render.call(this, createElement);
}
}); 6- استفاده از JSX
استفاده از این روش برای نوشتن کد کمتر ترجیحا بهتر است و بعنوان یک روش خوب محسوب میشود. البته بصورت مستقیم توسط مرورگر قابلیت رندر و اجرایی ندارد و برای این منظور از babel استفاده میکنیم.
به فرض نوشتن کد زیر توسط روش Render functions
new Vue({
el: '#app',
data: {
msg: 'Show the message'
},
methods: {
hello () {
alert('Here is the message')
}
},
render (createElement) {
return createElement(
'span',
{
class: { 'my-class': true },
on: {
click: this.hello
}
},
[ this.msg ]
);
},
}); new Vue({
el: '#app',
data: {
msg: 'Show the message.'
},
methods: {
hello () {
alert('This is the message.')
}
},
render(h) {
return (
<span class={{ 'my-class': true }} on-click={ this.hello } >
{ this.msg }
</span>
)
}
});
7- استفاده از Single File Components
در این روش هر کامپوننت دارای سه قسمت برای تعریف template , script , style میباشد و محبوب‌ترین روش برای ایجاد کامپوننت میباشد و درصورت پیچیده شدن و زیاد شدن حجم پروژه روش مناسبی به نظر میرسد. در این مقاله نیز از همین روش استفاده شده است.
نتیجه گیری:
اینکه از چه روشی برای ایجاد کامپوننت استفاده میکنید، کاملا بستگی به اندازه پروژه، توانایی (مانند روش JSX) و علاقه شما دارد. ولی بطور کلی استفاده از روش Single File Components بیشتر مورد توجه میباشد.
سلام در این مطلب میخواهیم به کمک یک ابزار خیلی ساده و عالی، تعداد خط کدهایی که داخل یک پروژه نوشتیم را خیلی سریع شناسایی کنیم. برای این منظور ابتدا باید ابزار خط فرمان cloc را از اینجا دریافت کنید. بعد از دانلود، فایل را به محلی که قرار هست تعداد خط‌ها را بشمارید کپی کنید. دقت کنید که اگر قرار هست فایلی را مورد انالیز قرار دهید، فایل cloc باید در کنار آن باشد و اگر قرار هست یک پوشه را آنالیز کنید فایل cloc باید بیرون پوشه قرار بگیرد. در ادامه CMD را باز کرده و در محل موردنظر دستور زیر را وارد کنید: 
برای انالیز فایل: (x همان شماره نسخه برنامه میباشد مثال: cloc-1.76.exe)
cloc-x.x.exe hello.c
خروجی:
1 text file.
1 unique file.
0 files ignored.
https://github.com/AlDanial/cloc v 1.65 T=0.04 s (28.3 files/s, 340.0 lines/s)
-------------------------------------------------------------------------------
Language files blank comment code
-------------------------------------------------------------------------------
C 1 0 7 5
------------------------------------------------------------------------------- برای انالیز پوشه:
cloc-x.x.exe projectDirectoryName
خروجی:
16 text files.
15 unique files.
3 files ignored.
https://github.com/AlDanial/cloc v 1.65 T=0.23 s (57.1 files/s, 188914.0 lines/s)
-------------------------------------------------------------------------------
Language files blank comment code
-------------------------------------------------------------------------------
C 10 4680 6621 30812
C/C++ Header 3 99 286 496
-------------------------------------------------------------------------------
SUM: 13 4779 6907 31308
------------------------------------------------------------------------------- برای مثال‌های بیشتر به گیت‌هاب پروژه مراجعه کنید
در ،قسمت قبلی پیاده سازی درخت‌ها را بررسی کردیم و در این قسمت مبحث گراف‌ها را آغاز میکنیم .
گراف‌ها یکی از پر اهمیت‌ترین و
همچنین پر استفاده‌ترین ساختارها هستند و به خوبی روابط بین تمامی اشیاء را نشان می‌دهند
و در عمل تقریبا همه چیز را پشتیبانی می‌کنند. در ادامه متوجه خواهید شد که درخت‌ها،
زیر مجموعه‌ای از گراف‌ها هستند و همانطور که می‌دانید لیست‌ها هم زیر مجموعه‌ی درخت‌ها
هستند. پس لیست‌ها هم زیر مجموعه‌ی گراف‌ها میشوند .
مفهوم پایه‌ای گراف
در این بخش تعدادی از مهمترین خصوصیات
گراف‌ها را بررسی میکنیم که تعدادی از آنها بسیار شبیه به ساختمان درخت‌هاست، ولی
تفاوت‌های زیادی با هم دارند؛ زیرا که درخت، خود نوع متفاوتی از ساختمان گراف‌ها است .
درخت زیر را در نظر بگیرید؛ این درخت هم مانند سایر درخت‌ها با گره‌های شماره دار، نامگذاری شده است که تشخیص آنها را برای
ما آسان‌تر می‌سازد. در گراف، به گره‌ها راس یا vertice هم
می‌گویند. هر چند نام گره هم برای آنها به کار برده میشود. به فلش‌هایی که به
این رئوس اشاره می‌کنند، لبه‌های جهت دار directed edges گفته میشود که در ویکی پدیا و کتب آموزشی فارسی، به آنها یال
اطلاق میشود . به یال هایی که از هر راس بیرون می‌آیند Predecessor گفته میشود که به معنی آغاز کننده است و به راسی که اشاره می‌کند، Successor گویند که
به معنی ارث برنده یا جایگزین شناخته میشود. در شکل زیر عدد راس 19 آغاز کننده راس
1 است و 1 هم جایگزین یا ارث برنده 19 و اگر با دقت به شکل نگاه کنید می‌بینید که
یک راس می‌تواند از چند راس ارث برنده باشد؛ مثل راس 21 .
برای نمایش گراف، ما از عبارت (V,E) استفاده میکنیم که
V مجموعه‌ای از راس‌ها و E مجموعه‌ای از لبه‌هاست. هر لبه (که با
e کوچک نمایش داده میشود) و در مجموعه E قرار دارد، پیوند دو راس
v و
u را نشان می‌دهد یا به عبارتی به صورت
ریاضی میشود (e=(u,v .
برای
اینکه مطالب را بهتر درک کنیم
بهتر است که هر راس را یک شهر و هر لبه را یک جاده‌ی یک طرفه برای ارتباط با
این راس‌ها فرض کنیم. مثلا اگر یکی از راس‌ها را تهران تصور کنیم و دیگری را
کاشان، لبه یا
جاده‌ی یک طرفه‌ای که این دو شهر را به هم متصل می‌کند، میشود جاده یا لبه‌ی تهران کاشان.
در بعضی مواقع از لبه‌های بدون جهت استفاده میشود که این لبه‌ها را لبه‌های دو طرفه می‌گویند؛ مثل جاده‌ی دو طرفه. گاهی هم از دو لبه‌ی جهت دار به جای یک لبه‌ی بدون جهت استفاده می‌کنند که نمونه‌ی آن را در شکل زیر می‌بینید.
دو راسی که به وسیله‌ی یک یال به یکدیگر متصل میشوند را همسایه Neighbor می‌نامند. هر یال می‌تواند یک عدد برای خود داشته باشد که به این عدد وزن یال یا لبه می‌گویندWeight (Cost) و در مثال بالا میتوان گفت وزن هر یال میشود مسافت آن جاده؛ مسافتی که بین دو شهر همسایه باید طی شود. تصویر زیر یک گراف را نشان می‌دهد که وزن یال‌های آن در کنار هر یال نوشته شده است.
مسیر Path در گراف همانند درخت‌ها، طی کردن مسیری است که از یک راس به راس دیگر میرسد. در مثال بالا باید گفت که برای رسیدن از شهر مبدا به شهر مقصد، باید از چه شهرهایی عبور کرد. در شکل بالا مسیر 1 - 12 - 19 - 21 - 7 - 21 و 1 مسیر نیستند؛ چرا که راس 21 هیچ لبه‌ی آغاز کننده‌ای ندارد و بیشتر ارث برنده است.
طول Length هر مسیر هم تعداد یال‌هایی است که در طول مسیر قرار دارد یا تعداد راس‌ها منهای یک؛ به این مثال دقت کنید:
مسیر 1 -12-19-21 مسیری است که طول آن سه میباشد.
وزن مسیر هم از جمع وزن یال‌هایی که در طول مسیر طی میشود به دست می‌آید.
حلقه Loop مسیری است که راس اولیه با راس نهایی یکی باشد. نمونه‌ی آن مسیر 1-12-19-1 میباشد. ولی مسیر 1-7-21 حلقه‌ای تشکیل نمی‌دهد.
لبه‌ی حلقه ای Looping Edge لبه‌ای است که مبداء یا آغاز کننده‌ی آن با مقصد یا ارث برنده‌ی آن یکی باشد. یعنی به راسی وصل شود که از همان، آغاز شده است. مثل لبه‌ی متصل به راس 14.
یک کلاس گراف به چه مواردی نیاز دارد:
عملیات ایجاد گراف
افزودن و حذف یک راس یا لبه
بررسی اینکه بین دو راس لبه ای وجود دارد یا خیر
جست و جوی جانشین‌های یک راس
در قسمت آینده کد آن را در سی شارپ پیاده سازی خواهیم کرد.
سلام؛
طبق مطلب ارائه شده در مقاله:
تابع submit :
value مقدار دکمه ای است که بروی آن کلیک شده ، message مقدار html تعریف شده برای state است ، formVals هم در صورتی که در html تعریف شده برای state ، المنت‌های فرم وجود داشته باشد ، شامل نام/مقادیر آنها میباشد . ( برای دریافت مقادیر فرم ، باید از نام المنت استفاده نمایید . )
خب حالا مشابه مثال زیر عمل کنید:
طبق مطلب ارائه شده در مقاله:
تابع submit :
function(event, value, message, formVals){}خب حالا مشابه مثال زیر عمل کنید:
<div class="prompt-content" style="display: none;">
<span>ایمیل خود را وارد نمایید : </span>
<span>
<input type="text" name="user_email" />
</span>
</div>$.prompt(
$(".prompt-content").html(),
{
submit: function (e, v, m, f) {
var userEmail = f["user_email"];
console.log(userEmail);
}
});