var department = (from d in context.Departments where d.Name == DepartmentNames.English select d).FirstOrDefault();
EF Code First #12
سپس در سایت به مطالب تکمیلی زیر مراجعه کنید:
به الگوی Repository در لایه DAL خود نه بگویید!
پیاده سازی generic repository یک ضد الگو است
ایجاد Repositories بر روی UnitOfWork
نگاهی به generic repositories
بدون معکوس سازی وابستگیها، طراحی چند لایه شما ایراد دارد
+
کوئری شما فقط یک expression است. هنوز اجرا نشده. اجرای یک عبارت با فراخوانی متدهایی مانند ToList، FirstOrDefault و امثال آن رخ میدهد. به این مورد deferred execution گفته میشود (قسمت دهم سری ef code first سایت جاری).
پروژه DNTFrameworkCore که قصد پشتیبانی از آن را دارم، یک زیرساخت سبک وزن و توسعه پذیر با پشتیبانی از طراحی چند مستاجری، با تمرکز بر کاهش زمان و افزایش کیفیت توسعه سیستمهای تحت وب مبتنی بر ASP.NET Core، توسعه داده شده است.
اهدافی که این زیرساخت دنبال میکند
- ارائه ساختارهای مشترک بین پروژههای مختلف از جمله Cross-Cutting Concernها و ...
- دنبال کردن اصل DRY به منظور متمرکز شدن صرف برروی منطق تجاری سیستم نه انجام و حل یکسری مسائل تکراری
- کاهش زمان توسعه و اختصاص زمان بیشتر برای نوشتن آزمونهای واحد منطق تجاری
- کاهش باگ و جلوگیری از پخش شدن باگهای پیاده سازی در سراسر سیستم
- کاهش زمان آموزش نیروهای جدید برای ملحق شدن به تیم تولید شما با حداقل دانش طراحی و برنامه نویسی شیء گرا
- ارائه راهکاری یکپارچه برای توسعه پذیر بودن منطق تجاری پیاده سازی شده از طریق در معرض دید قرار دادن یکسری «Extensibility Point» با استفاده از رویکرد Event-Driven
امکانات این زیرساخت در زمان نگارش مطلب جاری
- مکانیزم اعتبارسنجی خودکار ورودیهای متدهای مرتبط با منطق تجاری
- مکانیزم به روز رسانی یک AggregateRoot، به همراه موجودیتهای وابسته به آن (سناریوهای Master-Detail)
- مکانیزم Eventing، به منظور آگاهی از تغییرات و رخدادهای یک AggregateRoot خاص
- مکانیزم مدیریت خودکار تراکنشها
- مکانیزم شماره گذاری و تولید خودکار کد منحصر به فرد برای موجودیتهای سیستم
- اعمال مفاهیم Functional Programming برای مدیریت خطاهای قابل پیش بینی و همچنین مواجهه با حالتهای شکست متدها
- مکانیزم اعمال دسترسیهای پویا
- پیاده سازی سرویس CRUD پایه، مبتنی بر EF Core
- پیاده سازی کنترلر CRUD پایه، مبتنی بر ASP.NET Core Web API
- پروایدر Logging به منظور ذخیره سازی لاگ سیستم در بانک اطلاعاتی، با استفاده از EF Core
- مکانیزم Auditing به منظور ذخیره اطلاعات آماری از وضعیت انجام شدن متدها به همراه ورودی ها، خروجی و همچنین موفقیت یا عدم موفقیت آنها در بانک اطلاعاتی با پروایدر مبتنی بر EF Core
- مکانیزم ذخیره سازی کلیدهای موقتی تولید شده Data Protecction API در بانک اطلاعاتی با استفاده از EF Core
- مکانیزم Configuration به منظور ذخیره سازی و خواندن تنظیمات مبتنی بر Name-Value در بانک اطلاعاتی با استفاده از EF Core
- مکانیزم Hooks به منظور توسعه پذیر کردن DbContext مبتنی EF Core به همراه تعدادی Hook پیش فرض تعریف شده در زیرساخت
- مکانیزم ردیابی تغییرات
- امکان طراحی چند مستاجری به همراه مکانیزم فیلتر خودکار اطلاعات با امکان غیرفعال کردن آن مبتنی بر EF Core
- مکانیزم حذف نرم به همراه فیلتر خودکار اطلاعات حذف شده با امکان غیرفعال کردن آن مبتنی بر EF Core
- بسته نیوگت DNTFrameworkCore.FluentValidation به عنوان Adapter کتابخانه FluentValidation با مکانیزم اعتبارسنجی خودکار ورودیهای متدها
- کتابخانه DNTFrameworkCore.Cqrs به عنوان ابزار کمکی برای اعمال الگوی معماری CQRS (به زودی)
- امکان انجام کارهای طولانی در پس زمینه
- لاگ تغییرات موجودیتها یا Entity History (به زودی)
نحوه استفاده از بستههای نیوگت مرتبط
PM> Install-Package DNTFrameworkCore -Version 1.0.0
services.AddDNTFramework() .AddDataAnnotationValidation() .AddModelValidation() .AddValidationOptions(options => { /*options.IgnoredTypes.Add(typeof());*/ }) .AddMemoryCache() .AddAuditingOptions(options => { // options.Enabled = true; // options.EnabledForAnonymousUsers = false; // options.IgnoredTypes.Add(typeof()); // options.Selectors.Add(new NamedTypeSelector("SelectorName", type => type == typeof())); }).AddTransactionOptions(options => { // options.Timeout=TimeSpan.FromMinutes(3); //options.IsolationLevel=IsolationLevel.ReadCommitted; });
متدهای الحاقی بالا برای ثبت سرویسها و تنظیمات مرتبط با مکانیزمهای اعتبارسنجی خودکار، مدیریت تراکنشها، لاگ آماری، Eventing و سایر امکانات ذکر شده، در IoC Container توکار ASP.NET Core استفاده خواهند شد.
PM> Install-Package DNTFrameworkCore.EntityFramework -Version 1.0.0
services.AddDNTUnitOfWork<ProjectDbContext>();
بسته نیوگت بالا شامل پیاده سازی مبتنی بر EF Core برای واسطهای تعریف شده در بسته نیوگت DNTFrameworkCore، میباشد؛ از جمله آن میتوان به CrudService پایه اشاره کرد. متد الحاقی AddDNTUnitOfWork برای ثبت و معرفی واسطهای IUnitOfWork و ITransactionProvider به عنوان مهیا کننده تراکنش به همراه پیاده سازهای آنها و همچنین ثبت یک سری Hook تعریف شده برای ردیابی تغییرات، در سیستم تزریق وابستگی، استفاده خواهد شد.
همچنین با نصب بسته بالا، امکان استفاده از مهیا کننده Logging با امکان ذخیره سازی در بانک اطلاعاتی را خواهید داشت:
public static IWebHostBuilder CreateWebHostBuilder(string[] args) => WebHost.CreateDefaultBuilder(args) .UseDefaultServiceProvider((context, options) => { options.ValidateScopes = context.HostingEnvironment.IsDevelopment(); }) .ConfigureLogging((hostingContext, logging) => { logging.AddConfiguration(hostingContext.Configuration.GetSection("Logging")); logging.AddConsole(); logging.AddDebug(); logging.AddEntityFramework<ProjectDbContext>(options => options.MinLevel = LogLevel.Warning); }) .UseStartup<Startup>();
متد جنریک الحاقی AddEntityFramework برای ثبت مهیا کننده مذکور استفاده میشود.
PM> Install-Package DNTFrameworkCore.Web -Version 1.0.0
بسته نیوگت بالا شامل یکسری سرویس برای اعمال دسترسیهای پویا، CrudController مبتنی بر ASP.NET Core Web API، فیلتر مدیریت سراسری خطاهای برنامه و سایر امکاناتی که در ادامه مقالات با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد، میباشد. برای ثبت سرویسهای تعریف شده میتوانید از متد الحاقی AddDNTCommonWeb و به منظور تغییر محل ذخیره سازی کلیدهای موقت رمزنگاری مرتبط با Data Protection API و انتقال آنها به بانک اطلاعاتی، استفاده کنید.
services.AddDNTCommonWeb() .AddDNTDataProtection();
نکته: برای انتقال کلیدهای موقت رمزنگاری به بانک اطلاعاتی، نیاز است تا از متد الحاقی زیر که در بسته نیوگت DNTFrameworkCore.EntityFramework موجود میباشد، به شکل زیر استفاده کنید:
services.AddDNTProtectionRepository<ProjectDbContext>();
PM> Install-Package DNTFrameworkCore.EntityFramework.SqlServer -Version 1.0.0
بسته بالا از امکانات مخصوص SqlServer برای اعمال قفل منطقی برای مدیریت مباحث همزمانی استفاده میکند؛ همچنین PreUpdateHook مرتبط با تولید خودکار کد منحصر به فرد، در این کتابخانه پیاده سازی شده است. به شکل زیر میتوانید سرویسهای مرتبط با آن را به سیستم تزریق وابستگیهای معرفی کنید:
services.AddDNTNumbering(options => { options.NumberedEntityMap[typeof(Task)] = new NumberedEntityOption { Start = 100, Prefix = "Task-", IncrementBy = 5 }; });
به عنوان مثال برای شماره گذاری موجودیت Task، لازم است تنظیمات مرتبط آن را به شکل بالا به سیستم شماره گذاری معرفی کنید.
اگر قصد استفاده از کتابخانه FluentValidation را داشته باشید، میبایست بسته زیر را نیز نصب کنید:
PM> Install-Package DNTFrameworkCore.FluentValidation -Version 1.0.0
برای ثبت و معرفی Adapter مرتبط، به سیستم اعتبارسنجی خودکار معرفی شده، لازم است از طریق متد الحاقی AddFluentModelValidation به شکل زیر اقدام کنید:
services.AddDNTFramework() .AddDataAnnotationValidation() .AddModelValidation() .AddFluentModelValidation() .AddValidationOptions(options => { /*options.IgnoredTypes.Add(typeof());*/ }) .AddMemoryCache() .AddAuditingOptions(options => { // options.Enabled = true; // options.EnabledForAnonymousUsers = false; // options.IgnoredTypes.Add(typeof()); // options.Selectors.Add(new NamedTypeSelector("SelectorName", type => type == typeof())); }).AddTransactionOptions(options => { // options.Timeout=TimeSpan.FromMinutes(3); //options.IsolationLevel=IsolationLevel.ReadCommitted; });
برای شروع پروژه جدید، نصب این بستهها کفایت میکند. اگر نیاز به طراحی MultiTenancy دارید، بسته زیر را برای شناسایی Tenant جاری و از این قبیل کارها نیز میبایست نصب کنید:
PM> Install-Package DNTFrameworkCore.Web.MultiTenancy -Version 1.0.0
services.AddMultiTenancy<TenantResolver>();
app.UseMultiTenancy();
services.Scan(scan => scan .FromCallingAssembly() .AddClasses(classes => classes.AssignableTo<ISingletonDependency>()) .AsMatchingInterface() .WithSingletonLifetime() .AddClasses(classes => classes.AssignableTo<IScopedDependency>()) .AsMatchingInterface() .WithScopedLifetime() .AddClasses(classes => classes.AssignableTo<ITransientDependency>()) .AsMatchingInterface() .WithTransientLifetime() .AddClasses(classes => classes.AssignableTo(typeof(IDomainEventHandler<>))) .AsImplementedInterfaces() .WithTransientLifetime()); foreach (var descriptor in services.Where(s => typeof(IApplicationService).IsAssignableFrom(s.ServiceType)) .ToList()) { services.Decorate(descriptor.ServiceType, (target, serviceProvider) => ProxyGenerator.CreateInterfaceProxyWithTargetInterface( descriptor.ServiceType, target, serviceProvider.GetRequiredService<ValidationInterceptor>(), (IInterceptor) serviceProvider.GetRequiredService<TransactionInterceptor>())); }
در ادامه آموزش Git، به بررسی مفاهیم مورد استفاده در این سیستم مدیریت کد میپردازیم. البته ذکر این نکته ضروری است که ممکن است برخی از تعاریف زیر، برای افرادی که تا کنون با اینگونه سیستمها کار نکردهاند، مبهم باشد. اما مشکلی نیست؛ زیرا در دروس بعدی کار با Git، به صورت عملی، این مفاهیم به شکل دقیقتر و کاربردیتر بیان میشوند. هدف در اینجا تنها ایجاد یک تصویر کلی از نحوه کار سیستمهای مدیریت کد توزیع شده است.
تعاریف زیر هر چند برای Git نوشته شدهاند، اما میتوانند در بقیه DVCSها نیز کاربرد داشته باشند.
Commit:
بعد از آن که برنامه نویسان از صحت کدهای خود مطمئن شدند، برای ثبت وضعیت فعلی باید آنها را commit کنند. با این کار یک نسخه جدید از فایلها ایجاد میشود. به این ترتیب امکان بازگشت به نقطه فعلی درآینده به وجود خواهد آمد.
Pushing:
بعد از انجام عملیات Commit، معمولا برنامه نویسان میخواهند کدهای نوشته شده را با دیگران به اشتراک بگذارند. این کار به وسیله عملیات Pushing صورت میگیرد. بنابراین pushing عبارت است از عملی که با استفاده از آن دادهها از یک Repository به Repository دیگر جهت به اشتراک گذاری انتقال مییابد. معمولا به این مخزن Upstream Repository میگویند. Upstream Repository یک مخزن عمومی برای تمامی برنامه نویسانی است که تغییرات فایلهای خود را در آنجا push میکنند.
Pulling:
عملیات Pushing تنها نیمی از آن چیزی است که برنامه نویسان برای حفظ به روز بودن کدهای خود به آن احتیاج دارند. در بسیاری از موارد آنها نیاز دارند تا تغییرات فایلها و آخرین به روز رسانیها را نیز دریافت کنند. این کار در دو مرحله متفاوت انجام میشود:
1)بازیابی دادهها از مخزن عمومی (fetch)
2)الحاق دادههای دریافت شده با دادههای فعلی
معمولا در بسیاری از سیستمهای مدیریت کد، چون به هر دوی این عملیات توامان نیاز است، با یک دستور هر دو کار انجام میشود. به مجموع عملیات فوق Pulling گویند.
Branchها (شاخهها):
Branch و یا همان شاخه، به ما این امکان را میدهد که بتوانیم برای قسمتهای مختلف یک پروژه که روند تولید آنها با هم ارتباط مستقیمی ندارند، سوابق فایلی متفاوتی را ایجاد کنیم.
به عنوان مثال تصور کنید که در یک پروژه سه تیم متفاوت وجود دارد
1)تیم توسعه برنامه
2)تیم تست و اشکال یابی
3)واحد گرافیکی
در این حالت منطقی است به جای آن که سوابق فایلها برای همه یکسان باشد، هر تیم، شاخه مخصوص به خود را داشته باشد، تا تنها تغییرات فایلهای مربوطه را پیگیری کند و در نهایت بعد از آن که از صحت کار خود مطمئن شد، آن را در یک شاخه اصلی برای استفاده دیگر تیمها قرار دهد.
در Git شاخه اصلی master نام دارد و فایلها به صورت پیش فرض در این شاخه قرار داده میشوند. استاندارد کار بر آن است که در شاخه master تنها فایلهای نهائی قرار گیرند.
Merging:
به عملیات ادغام دو یا چند شاخه با یکدیگر Merging گفته میشود. در بعضی موارد، در روند توسعه یک برنامه نیاز است که شاخههایی جهت مدیریت بهتر کد ایجاد شود. اما بعد از توسعه این قسمت ها، میتوان شاخههای ایجاد شده را با هم ادغام نمود تا تغییرات فایلها در یک شاخه قرار گیرند. مثلا در یک تیم توسعه فرض کنید دو گروه وجود دارند که کدهای مربوط به دسترسی داده را مینویسند و هر دو را در یک شاخه فایلهای خود، نگهداری میکنند. گروه اول بر روی کلاسهای انتزاعی و گروه دوم بر روی کلاسهای عملی کار میکنند. به منظور اینکه گروه دوم به اشتباه کلاسهای انتزاعی را که هنوز کامل نیستند پیاده سازی نکند، دو شاخه از شاخه اصلی ایجاد میشود و هر گروه در شاخهای مجزا قرار میگیرد. گروه اول تنها کلاسهای انتزاعی را در شاخه مشترک قرار میدهد که کار آنها تمام شده باشد و گروه دوم تنها همان کلاسها را پیاده سازی و در شاخه مشترک میگذارد. بعد از آنکه کار این دو بخش پایان گرفت میتوان هر سه شاخه را در یک شاخه مثلا بخش کدهای دسترسی داده قرار داد.
البته عملیات Merging می تواند باعث ایجاد مشکلی به نام Conflict شود که خوشبختانه Git روش هایی را برای مدیریت این مشکل دارد که در مقالات بعد به آن اشاره خواهد شد.
Locking:
با استفاده از این کار میتوان مانع تغییر یک فایل توسط برنامه نویسان دیگر شد. معولا Locking به 2 صورت است
1)Strict Locking
2) Optimistic Locking
در روش اول بعد از آن که فایلی قفل شد همان کسی که فایل را قفل کرده تنها امکان تغییر آن را خواهد داشت؛ که البته این روش مناسب سیستمهای توزیع شده نیست.
در روش دوم فرض بر این است که تغییراتی را که هر کس بر روی فایل میدهد، به گونهای باشد که هنگام ادغام این تغییرات، اختلالی ایجاد نشود. یعنی وظیفه بر عهده مصرف کننده فایل است که آگاهی داشته باشد چگونه فایل را تغییر دهد. هنگامی که فایلی به این روش قفل میشود، اگر در حین تغییر فایل توسط ما، شخص دیگری فایل را تغییر داده باشد و آن را pull کرده باشد ما در زمان push فایل با خطا مواجه میشویم. سیستم از ما میخواهد که ابتدا تغییرات فایل را pull کنیم و سپس فایل را push نمائیم. در هنگام pull اگر برنامه نویسی قوانین تغییرات فایل را رعایت نکرده باشد، ممکن است اعمال تغییرات با خطا همراه گردد.
تعاریف فوق بخشی از مفاهیم اولیه مورد نیاز Git بود. اما ما در ادامه به بررسی objectهای Git و همچنین نحوه ذخیره سازی و مدیریت فایلها در این سیستم مدیریت کد خواهیم پرداخت.
ASP.NET MVC #6
ممکنه یک سر نخ در مورد UI/UX بدهید؟قبلا هم دیدم، منتهی خوب متوجه نشدم، در حقیقت مطلب جمع و جور و مفیدی ندیدم ازش. با سپاس از لطف شما
System.Web.dll System.Web.ApplicationServices.dll
C:\Program Files (x86)\Microsoft ASP.NET\ASP.NET Web Pages\v2.0\Assemblies\WebMatrix.Data.dll C:\Program Files (x86)\Microsoft ASP.NET\ASP.NET Web Pages\v2.0\Assemblies\WebMatrix.WebData.dll
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?> <configuration> <connectionStrings> <add name="DefaultConnection" connectionString="Data Source=.;Initial Catalog=SimpleMembershipProviderDB;Integrated Security=True;" providerName="System.Data.SqlClient"/> </connectionStrings> <system.web> <roleManager enabled="true" defaultProvider="SimpleRoleProvider"> <providers> <clear/> <add name="SimpleRoleProvider" type="WebMatrix.WebData.SimpleRoleProvider, WebMatrix.WebData"/> </providers> </roleManager> <membership defaultProvider="SimpleMembershipProvider"> <providers> <clear/> <add name="SimpleMembershipProvider" type="WebMatrix.WebData.SimpleMembershipProvider, WebMatrix.WebData"/> </providers> </membership> </system.web> </configuration>
using System; using System.Security.Principal; using System.Web.Security; using WebMatrix.WebData; namespace MemberShipConsoleApplication { class Program { static void Main(string[] args) { WebSecurity.InitializeDatabaseConnection("DefaultConnection", "UserProfile", "UserId", "UserName", autoCreateTables: true); AddUserAndRolSample(); Login(); if (System.Threading.Thread.CurrentPrincipal.Identity.IsAuthenticated) RunApp(); } static void AddUserAndRolSample() { if (WebSecurity.UserExists("iman")) return; // No implements in SimpleMembershipProvider : // Membership.CreateUser("iman", "123"); WebSecurity.CreateUserAndAccount("iman", "123"); Roles.CreateRole("admin"); Roles.CreateRole("User"); Roles.AddUserToRole("iman", "admin"); } static void Login() { for (int i = 0; i < 3; i++) { Console.Write("UserName: "); var userName = Console.ReadLine(); Console.Write("Password: "); var password = Console.ReadLine(); if (Membership.ValidateUser(userName, password)) { var user = Membership.GetUser(userName); var identity = new GenericIdentity(user.UserName); var principal = new RolePrincipal(identity); System.Threading.Thread.CurrentPrincipal = principal; Console.Clear(); return; } Console.WriteLine("User Name Or Password Not Valid."); } } static void RunApp() { Console.WriteLine("Welcome To MemberShip. User Name: {0}", System.Threading.Thread.CurrentPrincipal.Identity.Name); if (System.Threading.Thread.CurrentPrincipal.IsInRole("admin")) Console.WriteLine("Hello Admin User!"); Console.Read(); } } }
InitializeDatabaseConnection(string connectionStringName, string userTableName, string userIdColumn, string userNameColumn, bool autoCreateTables)
مفاهیم برنامه نویسی ـ آشنایی با سازندهها
اگر مورد خاصی مد نظر دارید بفرمایید تا توضیح بدم یا در صورت لزوم در متن اصلاح کنم. در نظر داشته باشید این سری مطالب با مطالب دیگر موجود در سایت متفاوت است و هدف خاصی را دنبال میکند که در بخش اول توضیح داده شد. بنابراین نمیتوان در این سری مطالب نگران کاربر مبتدیتر نبود چراکه جامعه هدف این بحثها هستند. به دلیل همین جامعه هدف مورد نظر، نوشتن این گونه مطالب دشوارتر از بیان مفاهیم پیچیدهتر برای کاربران حرفهایتر است. و همین امر به علاوه وقت محدود بنده سبب تأخیر در ارسال مطالب است. ضمناً صرف بیان انبوهی از اطلاعات تأثیر لازم را در خواننده نمیگذارد. در بسیاری مواقع بیان برخی مفاهیم مهندسی نرم افزار یا ویژگیهای جدید زبان (مانند var) به صورت مقایسه ای با روش پیشین سبب تثبیت بهتر مطالب در ذهن خواننده میشود. اما در شیوه کد نویسی تا حد ممکن سعی شده اصول رعایت شود و بیهوده خواننده با روش ناصحیح آشنا نشود. اگر نکته خاصی یافتید بفرمایید اصلاح کنیم.