using System.Security.Claims; using System.Text; using System.Text.Encodings.Web; using Microsoft.AspNetCore.Authentication; using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using Microsoft.AspNetCore.Mvc.Abstractions; using Microsoft.AspNetCore.Mvc.Formatters; using Microsoft.AspNetCore.Mvc.Infrastructure; using Microsoft.Extensions.Options; namespace OpenAPISwaggerDoc.Web.Authentication; public class BasicAuthenticationHandler : AuthenticationHandler<AuthenticationSchemeOptions> { private string _failReason; public BasicAuthenticationHandler( IOptionsMonitor<AuthenticationSchemeOptions> options, ILoggerFactory logger, UrlEncoder encoder, ISystemClock clock) : base(options, logger, encoder, clock) { } protected override Task<AuthenticateResult> HandleAuthenticateAsync() { if (!Request.Headers.ContainsKey("Authorization")) { _failReason = "Missing Authorization header"; return Task.FromResult(AuthenticateResult.Fail(_failReason)); } try { var authenticationHeader = AuthenticationHeaderValue.Parse(Request.Headers["Authorization"]); var credentialBytes = Convert.FromBase64String(authenticationHeader.Parameter); var credentials = Encoding.UTF8.GetString(credentialBytes).Split(':'); var username = credentials[0]; var password = credentials[1]; if (string.Equals(username, "DNT", StringComparison.Ordinal) && string.Equals(password, "123", StringComparison.Ordinal)) { var claims = new[] { new Claim(ClaimTypes.NameIdentifier, username) }; var identity = new ClaimsIdentity(claims, Scheme.Name); var principal = new ClaimsPrincipal(identity); var ticket = new AuthenticationTicket(principal, Scheme.Name); return Task.FromResult(AuthenticateResult.Success(ticket)); } _failReason = "Invalid username or password"; return Task.FromResult(AuthenticateResult.Fail(_failReason)); } catch { _failReason = "Invalid Authorization header"; return Task.FromResult(AuthenticateResult.Fail(_failReason)); } } protected override async Task HandleChallengeAsync(AuthenticationProperties properties) { await base.HandleChallengeAsync(properties); if (Response.StatusCode == StatusCodes.Status401Unauthorized && !string.IsNullOrWhiteSpace(_failReason)) { Response.Headers.Add("WWW-Authenticate", _failReason); Response.ContentType = "application/json"; await WriteProblemDetailsAsync(_failReason); } } private Task WriteProblemDetailsAsync(string detail) { var problemDetails = new ProblemDetails { Detail = detail, Status = Context.Response.StatusCode }; var result = new ObjectResult(problemDetails) { ContentTypes = new MediaTypeCollection(), StatusCode = problemDetails.Status, DeclaredType = problemDetails.GetType(), }; var executor = Context.RequestServices.GetRequiredService<IActionResultExecutor<ObjectResult>>(); var routeData = Context.GetRouteData() ?? new RouteData(); var actionContext = new ActionContext(Context, routeData, new ActionDescriptor()); return executor.ExecuteAsync(actionContext, result); } }
صفحات مودال در بوت استرپ 3
- استفاده از modal dialogs مجموعه Twitter Bootstrap برای گرفتن تائید از کاربر
- نمایش فرمهای مودال Ajax ایی در ASP.NET MVC به کمک Twitter Bootstrap
این کدها نیاز به اندکی تغییر دارند تا با سیستم بوت استرپ 3 سازگار شوند.
ارتقاء کدهای صفحات مودال بوت استرپ 2 به 3
- اگر پیشتر به کلاس modal، کلاس hide را نیز اضافه میکردید، اکنون دیگر نیازی نیست؛ زیرا hide بودن به صورت پیش فرض اعمال میشود (بودن آن هم سبب میشود تا یک صفحه خاکستری نمایش داده شود؛ اما از صفحه مودال خبری نباشد).
- کلاسهای modal-header، modal-body و modal-footer بوت استرپ 2، باید داخل یک div با کلاس modal-content محصور شوند.
- کلاس modal-content باید داخل کلاس modal-dialog محصور شود.
یک مثال:
<div class="container"> <h4 class="alert alert-info"> فرمهای مودال بوت استرپ 3</h4> <div class="row"> <a data-toggle="modal" href="#myModal" class="btn btn-primary">نمایش صفحه مودال</a> <div class="modal" id="myModal"> <div class="modal-dialog"> <div class="modal-content"> <div class="modal-header"> <button type="button" class="close" data-dismiss="modal" aria-hidden="true"> ×</button> <h4 class="modal-title"> عنوان</h4> </div> <div class="modal-body"> محتوای صفحه در اینجا </div> <div class="modal-footer"> <a href="#" data-dismiss="modal" class="btn">بستن</a> <a href="#" class="btn btn-primary"> ذخیره سازی تغییرات</a> </div> </div> </div> </div> </div> <!-- end row --> </div> <!-- /container -->
در این مثال، سلسله مراتب کلاسهای modal ایی که باید تعریف شوند را ملاحظه میکنید. همچنین لینکی با ویژگی data-toggle مساوی modal سبب نمایش این قسمت مخفی از صفحه، به صورت مودال خواهد شد.
در مثالهایی که با بوت استرپ 2 مشاهده کردید (در مقدمه بحث جاری)، این محتوای مخفی به صورت پویا با جاوا اسکریپت به body صفحه اضافه میشود.
بارگذاری یک صفحه مودال Ajax ایی
در بوت استرپ سه میتوان با استفاده از خاصیت remote تنظیمات نمایش یک صفحه مودال، به صورت خودکار اینگونه صفحات را بارگذاری کرد:
$('#myModal').modal({ show: true, remote: '/myNestedContent' });
<a data-toggle="modal" class="btn btn-primary" href="@renderModalPartialViewUrl" data-target="#myModal">Click me</a> <div class="modal fade" id="myModal" tabindex="-1" role="dialog"></div>
نکته مهم: در حالت ریموت، طراحی محتوایی که باید نمایش داده شود، نباید شامل سطر ذیل باشد. در غیراینصورت اطلاعاتی نمایش داده نخواهد شد:
<div class="modal" id="myModal">
به روز رسانی مثالهای ASP.NET MVC جهت سازگاری با بوت استرپ 3
مثال فوق را به همراه کدهای اصلاح شده دو مثال ابتدای بحث (jquery.bootstrap-modal-ajax-form.js و jquery.bootstrap-modal-confirm.js)، از لینک ذیل میتوانید دریافت کنید. این مثال به همراه قالب t4 افزودن Viewهای مودال بوت استرپ (CreateBootstrap3ModalForm.tt) نیز هست.
bs3-sample06.zip
معرفی ELMAH
به نظر میادروشی که گفتید تو وب فرم جواب نمیده. جون من اون release رو پیدا نکردم. من میخام زمانی که <compilation debug="false"/> هستش شماره خطا و جزئیاتش هم برام میل بشه. آیا امکانش هست؟
نگاهی به افزونههای کار با اسناد در RavenDB
پیوست و بازیابی فایلهای باینری
امکان پیوست فایلهای باینری نیز به اسناد RavenDB وجود دارد. برای مثال به کلاس سؤالات قسمت اول این سری، خاصیت FileId را اضافه کنید:
public class Question { public string FileId { set; get; } }
using (var store = new DocumentStore { Url = "http://localhost:8080" }.Initialize()) { using (var session = store.OpenSession()) { store.DatabaseCommands.PutAttachment(key: "file/1", etag: null, data: System.IO.File.OpenRead(@"D:\Prog\packages.config"), metadata: new RavenJObject { { "Description", "توضیحات فایل" } }); var question = new Question { By = "users/Vahid", Title = "Raven Intro", Content = "Test....", FileId = "file/1" }; session.Store(question); session.SaveChanges(); } }
در این حالت اگر به خروجی دیباگ سرور نیز دقت کنیم، مسیر ذخیره سازی این نوع فایلها مشخص میشود:
Request # 2: PUT - 200 ms - <system> - 201 - /static/file/1
using (var store = new DocumentStore { Url = "http://localhost:8080" }.Initialize()) { using (var session = store.OpenSession()) { var question = session.Load<Question>("questions/97"); var file1 = store.DatabaseCommands.GetAttachment(question.FileId); Console.WriteLine(file1.Size); } }
وصله کردن اسناد
سند سؤالات قسمت اول و پاسخهای آن، همگی داخل یک سند هستند. اکنون برای اضافه کردن یک آیتم به این لیست، یک راه، واکشی کل آن سند است و سپس افزودن یک آیتم جدید به لیست پاسخها و یا در این حالت، جهت کاهش ترافیک سرور و سریعتر شدن کار، RavenDB مفهوم Patching یا وصله کردن اسناد را ارائه داده است. در این روش بدون واکشی کل سند، میتوان قسمتی از سند را وصله کرد و تغییر داد.
using (var store = new DocumentStore { Url = "http://localhost:8080" }.Initialize()) { using (var session = store.OpenSession()) { store.DatabaseCommands.Patch(key: "questions/97", patches: new[] { new PatchRequest { Type = PatchCommandType.Add, Name = "Answers", Value = RavenJObject.FromObject(new Answer{ By= "users/Vahid", Content="data..."}) } }); } }
افزونههای RavenDB
قابلیتهای ذکر شده فوق جهت کار با اسناد به صورت توکار در RavenDB مهیا هستند. این سیستم افزونه پذیر است و تاکنون افزونههای متعددی برای آن تهیه شدهاند که در اینجا به آنها Bundles گفته میشوند. برای استفاده از آنها تنها کافی است فایل DLL مرتبط را درون پوشه Plugins سرور، کپی کنیم. دریافت آنها نیز از طریق NuGet پشتیبانی میشود؛ و یا سورس آنها را دریافت کرده و کامپایل کنید. در ادامه تعدادی از این افزونهها را بررسی خواهیم کرد.
حذف آبشاری اسناد
PM> Install-Package RavenDB.Bundles.CascadeDelete -Pre
استفاده مهم این افزونه، حذف پیوستهای باینری اسناد و یا حذف اسناد مرتبط با یک سند، پس از حذف سند اصلی است (که به صورت پیش فرض انجام نمیشود).
یک مثال:
var comment = new Comment { PostId = post.Id }; session.Store(comment); session.Advanced.GetMetadataFor(post)["Raven-Cascade-Delete-Documents"] = RavenJToken.FromObject(new[] { comment.Id }); session.Advanced.GetMetadataFor(post)["Raven-Cascade-Delete-Attachments"] = RavenJToken.FromObject(new[] { "picture/1" }); session.SaveChanges();
نگهداری و بازیابی نگارشهای مختلف اسناد
PM> Install-Package RavenDB.Bundles.Versioning
با استفاده از قابلیت document versioning میتوان تغییرات اسناد را در طول زمان، ردیابی کرد؛ همچنین حذف یک سند، این سابقه را از بین نخواهد برد.
تنظیمات اولیه آن به این صورت است که توسط شیء VersioningConfiguration به سشن جاری اعلام میکنیم که چند نگارش از اسناد را ذخیره کند. اگر Exclude آن به true تنظیم شود، اینکار صورت نخواهد گرفت.
session.Store(new VersioningConfiguration { Exclude = false, Id = "Raven/Versioning/DefaultConfiguration", MaxRevisions = 5 });
بازیابی نگارشهای مختلف یک سند، صرفا از طریق متد Load میسر است و در اینجا شماره Id نگارش به انتهای Id سند اضافه میشود. برای مثال "blogposts/1/revisions/1" به نگارش یک مطلب شماره یک اشاره میکند.
برای بدست آوردن سه نگارش آخر یک سند باید از متد ذیل استفاده کرد:
var lastThreeVersions = session.Advanced.GetRevisionsFor<BlogPost>(post.Id, 0, 3);
انتخابات تعیین مدیر StackOverflow
اگر با MVC کار کرده باشید حتما با ModelBinding آن آشنا هستید؛ DefaultModelBinder توکار آن که در اکثر مواقع، باری زیادی را از روی دوش برنامه نویسان بر میدارد و کار را برای آنان راحتتر میکند.
اما در بعضی مواقع این مدل بایندر پیش فرض ممکن است پاسخگوی نیاز ما در
بایند کردن یک خصوصیت از یک مدل خاص نباشد، برای همین ما نیاز داریم که کمی آن را سفارشی سازی کنیم.
برای این کار ما دو راه داریم:
1) یک مدل بایندر جدید را با پیاده سازی IModelBinder تهیه کنیم. (در این حالت ما مجبوریم که مدل بایندر را از ابتدا جهت بایند
کردن کلیه مقادیر شی مدل خود، بازنویسی کنیم و در واقع امکان انتساب آنرا در سطح فقط یک خصوصیت نداریم.) (نحوه پیاده سازی قبلا در اینجا مطرح شده)
2) ModelBinder پیش فرض را جهت پاسخگویی به نیازمان توسعه دهیم. (که در این مطلب قصد آموزشش را داریم.)
فرض کنید که میخواهید بر اساس یک Enum در صفحه، یک DropDownFor معادل را قرار بدید که به طور خودکار رشته انتخاب شده را به یک خصوصیت مدل که از نوع بایت هست بایند بکند.
@Html.DropDownListFor(model => model.AccountType, new SelectList(Enum.GetNames(typeof(Enums.AccountType))))
public enum AccountType : byte { مدیر = 0, کاربر_حقیقی = 1, کاربر_حقوقی = 2, }
namespace MvcApplication1.Models { [AttributeUsage(AttributeTargets.Property, AllowMultiple = false)] public abstract class PropertyBindAttribute : Attribute { public abstract bool BindProperty(ControllerContext controllerContext, ModelBindingContext bindingContext, PropertyDescriptor propertyDescriptor); } public class ExtendedModelBinder : DefaultModelBinder { protected override void BindProperty(ControllerContext controllerContext, ModelBindingContext bindingContext, PropertyDescriptor propertyDescriptor) { if (propertyDescriptor.Attributes.OfType<PropertyBindAttribute>().Any()) { var modelBindAttr = propertyDescriptor.Attributes.OfType<PropertyBindAttribute>().FirstOrDefault(); if (modelBindAttr.BindProperty(controllerContext, bindingContext, propertyDescriptor)) return; } base.BindProperty(controllerContext, bindingContext, propertyDescriptor); } } }
در کد بالا ما تمام کلاس هایی را که از PropertyBindAttribute مشتق شده باشند را به DefaultModelBinder اضافه میکنیم. این کد فقط یک بار نوشته میشود و از این به بعد هر بایندر سفارشی که بسازیم به بایندر پیشفرض اضافه خواهد شد.
public class AccountTypeBindAttribute : PropertyBindAttribute { public override bool BindProperty(ControllerContext controllerContext, ModelBindingContext bindingContext, PropertyDescriptor propertyDescriptor) { if (propertyDescriptor.PropertyType == typeof(byte)) { HttpRequestBase request = controllerContext.HttpContext.Request; byte accountType = (byte)Enum.Parse(typeof(Enums.AccountType), request.Form["AccountType"]); propertyDescriptor.SetValue(bindingContext.Model, accountType); return true; } return false; } }
[AccountTypeBindAttribute] public byte AccountType { get; set; }
ModelBinders.Binders.DefaultBinder = new ExtendedModelBinder();
The field نوع کاربر : must be a number.
@Html.DropDownListFor(model => model.AccountType, new SelectList(Enum.GetNames(typeof(Enums.AccountType))),new Dictionary<string, object>() {{ "data-val", "false" }})
<html dir="rtl"> <head> <title>وب سایت</title> <script src="angular.min.js"> </script> </head> <body ng-app="app"> <ul ng-controller="ctrl"> <li ng-repeat="item in list">{{item}}</li> </ul> </body> <script> var app=angular.module('app',[]); app.controller('ctrl',function($scope,$timeout){ $scope.list=[ 'اردبیل', 'تهران', 'شیراز', 'قزوین', ] }); </script> </html>
$timeout(function(){ $scope.list.push('مشهد') },5000);
الف) اگر از jQuery Ajax استفاده میکنید، حتما باید استفاده از Url.Action را لحاظ کنید
برای نمونه اگر قسمتی از عملیات Ajaxایی برنامه شما به نحو زیر تعریف شده است :
$.ajax({ type: "POST", url: "/Home/EmployeeInfo", ...
در این حالت برنامه شما تنها در زمانیکه در ریشه یک دومین قرار گرفته باشد کار خواهد کرد. اگر برنامه شما در مسیری مانند http://www.site.com/myNewApp نصب شود، کلیه فراخوانیهای Ajax ایی آن دیگر کار نخواهند کرد چون مسیر url فوق به ریشه سایت اشاره میکند و نه مسیر جاری برنامه شما (در یک sub domain جدید).
به همین جهت در یک چنین حالتی حتما باید به کمک Url.Action مسیر یک اکشن متد را معرفی کرد تا به صورت خودکار بر اساس محل قرارگیری برنامه و تعاریف مسیریابی آن، Url صحیحی تولید شود.
@Url.Action("EmployeeInfo", "Home")
ب) دریافت Url مطلق از یک Url.Action
Urlهای تولید شده توسط Url.Action به صورت پیش فرض نسبی هستند (نسبت به محل نصب و قرارگیری برنامه تعریف میشوند). اگر نیاز به دریافت یک مسیر مطلق که با http برای مثال شروع میشود دارید، باید به نحو زیر عمل کرد:
@Url.Action("About", "Home", null, "http")
ج) استفاده از Url.Action در یک کنترلر
فرض کنید قصد تولید یک فید RSS را در کنترلری دارید. یکی از آیتمهایی که باید ارائه دهید، لینک به مطلب مورد نظر است. این لینک باید مطلق باشد همچنین در یک View هم قرار نداریم که به کمک @ بلافاصله به متد کمکی Url.Action دسترسی پیدا کنیم.
در کنترلرها، وهله جاری کلاس به شیء Url و متد Action آن به نحو زیر دسترسی دارد و خروجی نهایی آن یک رشته است:
var url = this.Url.Action(actionName: "Index", controllerName: "Post", protocol: "http", routeValues: new { id = item.Id });
د) استفاده از Url.Action در کلاسهای کمکی برنامه خارج از یک کنترلر
فرض کنید قصد تهیه یک Html Helper سفارشی را به کمک کدنویسی در یک کلاس مجزا دارید. در اینجا نیز نباید Urlها را دستی تولید کرد. در Html Helperهای سفارشی نیز میتوان به کمک متد UrlHelper.GenerateUrl، به همان امکانات Url.Action دسترسی یافت:
public static class Extensions { public static string MyLink(this HtmlHelper html, ...) { string url = UrlHelper.GenerateUrl(null, "actionName", "controllerName", null, html.RouteCollection, html.ViewContext.RequestContext, includeImplicitMvcValues: true); //...
dotnet new api -n DotNetGraphQLClient
https://localhost:5003;http://localhost:5004
{ "Logging": { "LogLevel": { "Default": "Warning" } }, "GraphQLURI": "https://localhost:5001/graphql", "AllowedHosts": "*" }
dotnet add package GraphQL.Client
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddScoped(x => new GraphQL.Client.GraphQLClient(Configuration["GraphQLURI"])); ... }
public class OwnerConsumer { private readonly GraphQL.Client.GraphQLClient _client; public OwnerConsumer(GraphQL.Client.GraphQLClient client) { _client = client; } }
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddScoped(x => new GraphQL.Client.GraphQLClient(Configuration["GraphQLURI"])); services.AddScoped<OwnerConsumer>(); ... }
public enum TypeOfAccount { Cash, Savings, Expense, Income }
public class Account { public Guid Id { get; set; } public TypeOfAccount Type { get; set; } public string Description { get; set; } }
public class Owner { public Guid Id { get; set; } public string Name { get; set; } public string Address { get; set; } public ICollection<Account> Accounts { get; set; } }
public class OwnerInput { public string Name { get; set; } public string Address { get; set; } }
public async Task<List<Owner>> GetAllOwners() { var query = new GraphQLRequest { Query = @" query ownersQuery{ owners { id name address accounts { id type description } } }" }; var response = await _client.PostAsync(query); return response.GetDataFieldAs<List<Owner>>("owners"); }
[Route("api/owners")] public class OwnerController: Controller { private readonly OwnerConsumer _consumer; public OwnerController(OwnerConsumer consumer) { _consumer = consumer; } [HttpGet] public async Task<IActionResult> Get() { var owners = await _consumer.GetAllOwners(); return Ok(owners); } }
public async Task<Owner> CreateOwner(OwnerInput ownerToCreate) { var query = new GraphQLRequest { Query = @" mutation($owner: ownerInput!){ createOwner(owner: $owner){ id, name, address } }", Variables = new { owner = ownerToCreate } }; var response = await _client.PostAsync(query); return response.GetDataFieldAs<Owner>("createOwner"); }
[HttpPost] public async Task<IActionResult> PostItem([FromBody]OwnerInput model) { var result = await _consumer.CreateOwner(model); return Json(result); }
- یک کلاینت ASP.NET Core را برای فراخوانی GraphQL API آماده سازی کنیم.
- چه کتابخانههایی مورد نیاز است که میتوانند به ما در انجام فرآیند فراخوانی GraphQL API کمک کنند.
- ایجاد کردن queryها و mutationها در یک کلاینت ASP.NET Core.