اشتراکها
نظرات مطالب
C# 8.0 - Ranges & Indices
از زمان C# 8x میتوان از شیء Range در متد Take نیز استفاده کرد:
نظرات مطالب
آشنایی با WebDav و نحوه استفاده از آن
سلام؛ این کد رو میشه تو وبسایت #asp.net c نوشت؟
این مورد سمت ارسال java script است.
از سمت #c چطوری میشه هندل کرد
نظرات مطالب
آموزش VC++ از مقدماتی تا پیشرفته
دوست عزیز، بهتر نیست مباحث جدید C++0x رو مطرح کنید؟
قسمتهای اول تا سوم این مقاله: + و + و +
در قسمت چهارم قصد داریم هدر مربوط به Content Expiration Date را توسط یک Http module به محتوای غیرپویای سایت مانند تصاویر ، فایلهای CSS و غیره اعمال کنیم. این روش از روش قسمت دوم سادهتر است و جامعتر.
ابتدا یک پروژهی Class library جدید را به نام StaticContentCacheModule ایجاد کرده و سپس ارجاعی را به اسمبلی استاندارد System.Web.dll به آن خواهیم افزود. سپس کدهای مرتبط با این ماژول به شرح زیر هستند:
//StaticCache .cs
using System;
using System.Web;
namespace StaticContentCacheModule
{
public class StaticCache : IHttpModule
{
public void Init(HttpApplication context)
{
context.PreSendRequestHeaders += context_PreSendRequestHeaders;
}
static void context_PreSendRequestHeaders(object sender, EventArgs e)
{
//capture the current Response
var currentResponse = ((HttpApplication)sender).Response;
if (CacheManager.ShouldCache(currentResponse.ContentType))
{
currentResponse.AddHeader("cache-control", "public");
currentResponse.AddHeader("Expires", DateTime.Now.Add(TimeSpan.FromDays(30)).ToString());
}
}
public void Dispose() { }
}
}
در اینجا ContentType تک تک عناصری که توسط وب سرور ارائه خواهند شد، بررسی میشود. اگر نیازی به کش شدن آنها وجود داشت (توسط کلاس CacheManager این امر مشخص میگردد)، هدر مربوطه اضافه میگردد.
//CacheManager.cs
using System;
namespace StaticContentCacheModule
{
class CacheManager
{
public static bool ShouldCache(string contentType)
{
contentType = contentType.ToLower();
string[] parts =
contentType.Split(
new[] { ';' },
StringSplitOptions.RemoveEmptyEntries
);
if (parts.Length > 0)
contentType = parts[0];
bool cache = false;
switch (contentType)
{
case "text/css":
cache = true; break;
case "text/javascript":
case "text/jscript":
cache = true; break;
case "image/jpeg":
cache = true; break;
case "image/gif":
cache = true; break;
case "application/octet-stream":
cache = true; break;
default:
{
if (contentType.Contains("javascript"))
cache = true;
if (contentType.Contains("css"))
cache = true;
if (contentType.Contains("image"))
cache = true;
if (contentType.Contains("application"))
cache = true;
}
break;
}
return cache;
}
}
}
در این کلاس، contentType دریافتی بررسی میشود. اگر نوع محتوای قابل ارائه از نوع CSS ، JavaScript ، تصویر و یا Application بود، یک مقدار true بازگشت داده خواهد شد.
نهایتا برای استفاده از این Http module جدید در IIS6 به قبل در وب کانفیگ برنامه خواهیم داشت:
<httpModules>
<add name="StaticContentCacheModule" type="StaticContentCacheModule.StaticCache, StaticContentCacheModule"/>
</httpModules>
و یا در IIS7 این تغییرات به صورت زیر میتواند باشد:
<system.webServer>
<modules>
<add name="StaticContentCacheModule" type="StaticContentCacheModule.StaticCache, StaticContentCacheModule"/>
</modules>
اکنون اگر یک پروژهی آزمایشی جدید ASP.Net را گشوده و فایل css سادهای را به آن اضافه کنیم، بررسی هدر نهایی توسط افزونهی YSlow به صورت زیر خواهد بود:
همانطور که در قسمت قبل، با معرفی مقدماتی Middlewareها عنوان شد، تمام قابلیتهای یک برنامهی ASP.NET Core، به صورت پیش فرض غیرفعال هستند؛ مگر آنکه Middlewareهای مخصوص آنها را به صورت دستی و با آگاهی کامل، به کلاس آغازین برنامه اضافه کنید. در این قسمت قصد داریم تعداد دیگری از این Middlewareهای توکار را مورد بررسی قرار دهیم.
فعال سازی پردازش فایلهای استاتیک در برنامههای ASP.NET Core 1.0
در مورد پوشهی جدید wwwroot در «قسمت 2 - بررسی ساختار جدید Solution» مطالبی عنوان شدند. جهت یادآوری:
اگر فایل Program.cs را بررسی کنید، یک چنین تعاریفی را مشاهده خواهید کرد:
در کدهای فوق، سطر UseContentRoot، پوشهی خاصی را به نام content root معرفی میکند که در اینجا به همان پوشهی اصلی برنامه اشاره میکند و پوشهی wwwroot از مسیر content root/wwwroot خوانده میشود که جهت ارائهی تمام فایلهای عمومی برنامه مورد استفاده قرار میگیرد (مانند تصاویر، فایلهای JS ،CSS و امثال آن). هدف این است که کدهای سمت سرور برنامه (قرار گرفته در content root) از کدهای عمومی آن (قرار گرفته در پوشهی ویژهی content root/wwwroot) جدا شده و به این ترتیب احتمال نشتی اطلاعات سمت سرور به حداقل برسد.
یک مثال: زمانیکه فایل استاتیک images/banner3.svg در پوشهی wwwroot قرار میگیرد، با آدرس http://localhost:9189/images/banner3.svg توسط عموم قابل دسترسی خواهد بود.
یک نکتهی امنیتی مهم
در برنامههای ASP.NET Core، هنوز فایل web.config را نیز مشاهده میکنید. این فایل تنها کاربردی که در اینجا دارد، تنظیم ماژول AspNetCoreModule برای IIS است تا IIS static file handler آن، راسا اقدام به توزیع فایلهای یک برنامهی ASP.NET Core نکند. بنابراین توزیع این فایل را بر روی سرورهای IIS فراموش نکنید. همچنین بهتر است در ویندوزهای سرور، به قسمت Modules feature مراجعه کرده و StaticFileModule را از لیست ویژگیهای موجود حذف کرد.
نصب Middleware مخصوص پردازش فایلهای استاتیک
در قسمت قبل با نحوهی نصب و فعال سازی middleware مخصوص WelcomePage آشنا شدیم. روال کار در اینجا نیز دقیقا به همان صورت است:
الف) نصب بستهی نیوگت Microsoft.AspNetCore.StaticFiles
برای اینکار میتوان بر روی گرهی references کلیک راست کرده و سپس از منوی ظاهر شده،گزینهی manage nuget packages را انتخاب کرد. سپس ابتدا برگهی browse را انتخاب کنید و در اینجا نام Microsoft.AspNetCore.StaticFiles را جستجو کرده و سپس نصب کنید.
انجام این کارها معادل افزودن یک سطر ذیل به فایل project.json است و سپس ذخیرهی آن که کار بازیابی بستهها را به صورت خودکار آغاز میکند:
ب) معرفی Middleware پردازش فایلهای استاتیک
برای اینکار به فایل Startup.cs مراجعه کرده و سطر UseStaticFiles را به متد Configure اضافه کنید (به UseWelcomePage هم دیگر نیازی نداریم):
یک مثال: بر روی پوشهی wwwroot کلیک راست کرده و گزینهی add->new item را انتخاب کنید. سپس یک HTML page جدید را به نام index.html به این پوشه اضافه کنید.
با این محتوا:
در این حالت برنامه را اجرا کنید. خروجی ذیل را مشاهده خواهید کرد:
که این خروجی دقیقا خروجی app.Run برنامه است و نه محتوای فایل index.html ایی که اضافه کردیم.
در ادامه اگر مسیر کامل این فایل را (http://localhost:7742/index.html) درخواست دهیم، آنگاه میتوان خروجی این فایل استاتیک را مشاهده کرد:
این رفتار اندکی متفاوت است نسبت به نگارشهای قبلی ASP.NET که فایل index.html را به عنوان فایل پیش فرض، درنظر میگرفت و محتوای آنرا نمایش میداد. منظور از فایل پیش فرض، فایلی است که با درخواست ریشهی یک مسیر، به کاربر ارائه داده میشود و index.html یکی از آنها است.
برای رفع این مشکل، نیاز است Middleware مخصوص آنرا به نام Default Files نیز به برنامه معرفی کرد:
در این حالت است که با درخواست ریشهی سایت، فایل پیش فرض آن نمایش داده خواهد شد:
فعال سازی Default Files، سبب جستجوی یکی از 4 فایل ذیل به صورت پیش فرض میشود (اگر تنها ریشهی پوشهای درخواست شود):
default.htm
default.html
index.htm
index.html
اگر خواستید فایل سفارشی خاص دیگری را معرفی کنید، نیاز است پارامتر DefaultFilesOptions آنرا مقدار دهی نمائید:
ترتیب معرفی Middlewares مهم است
در قسمت قبل، در حین معرفی تفاوتهای Middlewareها با HTTP Modules، عنوان شد که اینبار برنامه نویس میتواند بر روی ترتیب اجرای Middlewareها کنترل کاملی داشته باشد و این ترتیب معادل است با ترتیب معرفی آنها در متد Configure، به نحوی که مشاهده میکنید. برای آزمایش این مطلب، متد معرفی middleware فایلهای پیش فرض را پس از متد معرفی فایلهای استاتیک قرار دهید:
در این حالت اگر برنامه را اجرا کنید، به این خروجی خواهید رسید:
بله. اینبار تعریف فایلهای پیش فرض، هیچ تاثیری نداشته و درخواست ریشهی سایت، بدون ذکر صریح نام فایلی، مجددا به app.Run ختم شدهاست.
توزیع فایلهای استاتیک خارج از wwwroot
همانطور که در ابتدای بحث عنوان شد، با فعال سازی UseStaticFiles به صورت پیش فرض مسیر content root/wwwroot در معرض دید دنیای خارج قرار میگیرد و توسط وب سرور قابل توزیع خواهد شد:
اما اگر قصد داشته باشیم تا تصویر test.png موجود در پوشهی MyStaticFiles خارج از wwwroot را نیز عمومی کنیم چه باید کرد؟
برای این منظور میتوان از پارامتر StaticFileOptions متد UseStaticFiles به نحو ذیل جهت معرفی پوشهی MyStaticFiles استفاده کرد:
در این حالت، مسیر دسترسی عمومی به این فایل، به صورت http://<app>/StaticFiles/test.png خواهد بود (بر مبنای RequestPath تنظیم شده).
فعال سازی مشاهدهی مرور فایلهای استاتیک بر روی سرور
فرض کنید پوشهی تصاویر را به پوشهی عمومی wwwroot اضافه کردهایم. برای فعال سازی مرور محتوای این پوشه میتوان از Middleware دیگری به نام DirectoryBrowser استفاده کرد:
بعد از انجام اینکار به خطای ذیل خواهید رسید:
برای رفع آن، سرویس آن نیز باید به متد ConfigureServices اضافه شود:
در این حالت پس از اجرای برنامه، اگر مسیر http://localhost:7742/myimages را درخواست دهید (MyImages از RequestPath تنظیم شده، گرفته میشود)، به تصویر ذیل خواهید رسید:
مشکل! در این حالت که DirectoryBrowser را فعال کردهایم، اگر بر روی لینک فایل تصویر نمایش داده شده کلیک کنیم، باز پیام Hello DNT یا اجرای app.Run را شاهد خواهیم بود.
به این دلیل که UseStaticFiles پیش فرض، مسیر درخواستی MyImages را که بر روی file system وجود ندارد، نمیشناسد. برای رفع این مشکل تنها کافی است مسیریابی این Request Path خاص را نیز فعال کنیم:
بررسی خلاصهی تنظیماتی که به فایل آغازین برنامه اضافه شدند
تا اینجا اگر توضیحات را قدم به قدم دنبال و اجرا کرده باشید، یک چنین تنظیماتی را خواهید داشت:
services.AddDirectoryBrowser برای فعال سازی مرور پوشهها اضافه شدهاست.
UseDefaultFiles کار فعال سازی شناسایی فایلهای پیش فرضی مانند index.html را در صورت ذکر نام ریشهی یک پوشه، انجام میدهد.
اولین UseStaticFiles تعریف شده، تمام مسیرهای فیزیکی ذیل wwwroot را عمومی میکند.
دومین UseStaticFiles تعریف شده، پوشهی MyStaticFiles واقع در خارج از wwwroot را عمومی میکند.
سومین UseStaticFiles تعریف شده، پوشهی فیزیکی wwwroot\images را به مسیر درخواستهای MyImages نگاشت میکند (http://localhost:7742/myimages) تا توسط DirectoryBrowser تعریف شده، قابل استفاده شود.
در آخر هم DirectoryBrowser تعریف شدهاست.
یک نکتهی امنیتی مهم
یک چنین قابلیتی (مرور فایلهای درون یک پوشه) به صورت پیش فرض بر روی تمام IISها به دلایل امنیتی غیرفعال است. به همین جهت بهتر است Middleware فوق را هیچگاه استفاده نکنید و به این قسمت صرفا از دیدگاه اطلاعات عمومی نگاه کنید.
ساده سازی تعاریف توزیع فایلهای استاتیک
Middleware دیگری به نام FileServer کار تعریف توزیع فایلهای استاتیک را ساده میکند. اگر آنرا تعریف کنید:
اینکار به معنای تعریف یکبارهی UseStaticFiles و UseDefaultFiles، با ترتیب صحیح آنها است.
اگر خواستید DirectoryBrowsing آنرا نیز فعال کنید، پارامتر ورودی آنرا به true مقدار دهی کنید (که به صورت پیش فرض غیرفعال است):
همچنین در اینجا میتوانید مسیر پوشهی MyStaticFiles خارج از wwwroot را نیز با مقدار دهی پارامتر FileServerOptions آن، مشخص کنید:
توزیع فایلهای ناشناخته
اگر به سورس ASP.NET Core 1.0 دقت کنید، کلاسی را به نام FileExtensionContentTypeProvider خواهید یافت. اینها پسوندها و mime typeهای متناظری هستند که توسط ASP.NET Core شناخته شده و توزیع میشوند. برای مثال اگر فایلی را به نام test.xyz به پوشهی wwwroot اضافه کنید، درخواست آن توسط کاربر، به Hello DNT ختم میشود؛ چون در این کلاس پایه، پسوند xyz تعریف نشدهاست.
برای رفع این مشکل و تکمیل این لیست میتوان به نحو ذیل عمل کرد:
در اینجا ابتدا همان کلاس پایه FileExtensionContentTypeProvider را نمونه سازی میکنیم و سپس به دیکشنری آن، پسوند و mime type ویژهی خود را اضافه میکنیم. سپس این provider را میتوان به خاصیت ContentTypeProvider پارامتر StaticFileOptions آن نسبت داد. اکنون این فایل با پسوند xyz، قابل شناسایی میشود:
و یا اگر خواستید کمی تمیزتر کار کنید، بهتر است از کلاس پایه FileExtensionContentTypeProvider ارث بری کرده و سپس در سازندهی این کلاس، خاصیت Mappings را ویرایش نمود:
و برای استفادهی از آن خواهیم داشت:
روش دیگر مدیریت این مساله، تنظیم مقدار خاصیت ServeUnknownFileTypes به true است:
در اینجا هر پسوند شناخته نشدهای با mime type تصویر png، توزیع خواهد شد. البته از لحاظ امنیتی توصیه شدهاست که چنین کاری را انجام ندهید و از این تنظیم عمومی نیز صرفنظر کنید.
فعال سازی پردازش فایلهای استاتیک در برنامههای ASP.NET Core 1.0
در مورد پوشهی جدید wwwroot در «قسمت 2 - بررسی ساختار جدید Solution» مطالبی عنوان شدند. جهت یادآوری:
اگر فایل Program.cs را بررسی کنید، یک چنین تعاریفی را مشاهده خواهید کرد:
public class Program { public static void Main(string[] args) { var host = new WebHostBuilder() .UseKestrel() .UseContentRoot(Directory.GetCurrentDirectory()) .UseIISIntegration() .UseStartup<Startup>() .Build(); host.Run(); } }
یک مثال: زمانیکه فایل استاتیک images/banner3.svg در پوشهی wwwroot قرار میگیرد، با آدرس http://localhost:9189/images/banner3.svg توسط عموم قابل دسترسی خواهد بود.
یک نکتهی امنیتی مهم
در برنامههای ASP.NET Core، هنوز فایل web.config را نیز مشاهده میکنید. این فایل تنها کاربردی که در اینجا دارد، تنظیم ماژول AspNetCoreModule برای IIS است تا IIS static file handler آن، راسا اقدام به توزیع فایلهای یک برنامهی ASP.NET Core نکند. بنابراین توزیع این فایل را بر روی سرورهای IIS فراموش نکنید. همچنین بهتر است در ویندوزهای سرور، به قسمت Modules feature مراجعه کرده و StaticFileModule را از لیست ویژگیهای موجود حذف کرد.
نصب Middleware مخصوص پردازش فایلهای استاتیک
در قسمت قبل با نحوهی نصب و فعال سازی middleware مخصوص WelcomePage آشنا شدیم. روال کار در اینجا نیز دقیقا به همان صورت است:
الف) نصب بستهی نیوگت Microsoft.AspNetCore.StaticFiles
برای اینکار میتوان بر روی گرهی references کلیک راست کرده و سپس از منوی ظاهر شده،گزینهی manage nuget packages را انتخاب کرد. سپس ابتدا برگهی browse را انتخاب کنید و در اینجا نام Microsoft.AspNetCore.StaticFiles را جستجو کرده و سپس نصب کنید.
انجام این کارها معادل افزودن یک سطر ذیل به فایل project.json است و سپس ذخیرهی آن که کار بازیابی بستهها را به صورت خودکار آغاز میکند:
"dependencies": { // same as before "Microsoft.AspNetCore.StaticFiles": "1.0.0" },
برای اینکار به فایل Startup.cs مراجعه کرده و سطر UseStaticFiles را به متد Configure اضافه کنید (به UseWelcomePage هم دیگر نیازی نداریم):
public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { } public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseStaticFiles(); //app.UseWelcomePage(); app.Run(async context => { await context.Response.WriteAsync("Hello DNT!"); }); } }
یک مثال: بر روی پوشهی wwwroot کلیک راست کرده و گزینهی add->new item را انتخاب کنید. سپس یک HTML page جدید را به نام index.html به این پوشه اضافه کنید.
با این محتوا:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <title>Hello World</title> </head> <body> Hello World! </body> </html>
که این خروجی دقیقا خروجی app.Run برنامه است و نه محتوای فایل index.html ایی که اضافه کردیم.
در ادامه اگر مسیر کامل این فایل را (http://localhost:7742/index.html) درخواست دهیم، آنگاه میتوان خروجی این فایل استاتیک را مشاهده کرد:
این رفتار اندکی متفاوت است نسبت به نگارشهای قبلی ASP.NET که فایل index.html را به عنوان فایل پیش فرض، درنظر میگرفت و محتوای آنرا نمایش میداد. منظور از فایل پیش فرض، فایلی است که با درخواست ریشهی یک مسیر، به کاربر ارائه داده میشود و index.html یکی از آنها است.
برای رفع این مشکل، نیاز است Middleware مخصوص آنرا به نام Default Files نیز به برنامه معرفی کرد:
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseDefaultFiles(); app.UseStaticFiles();
فعال سازی Default Files، سبب جستجوی یکی از 4 فایل ذیل به صورت پیش فرض میشود (اگر تنها ریشهی پوشهای درخواست شود):
default.htm
default.html
index.htm
index.html
اگر خواستید فایل سفارشی خاص دیگری را معرفی کنید، نیاز است پارامتر DefaultFilesOptions آنرا مقدار دهی نمائید:
// Serve my app-specific default file, if present. DefaultFilesOptions options = new DefaultFilesOptions(); options.DefaultFileNames.Clear(); options.DefaultFileNames.Add("mydefault.html"); app.UseDefaultFiles(options);
ترتیب معرفی Middlewares مهم است
در قسمت قبل، در حین معرفی تفاوتهای Middlewareها با HTTP Modules، عنوان شد که اینبار برنامه نویس میتواند بر روی ترتیب اجرای Middlewareها کنترل کاملی داشته باشد و این ترتیب معادل است با ترتیب معرفی آنها در متد Configure، به نحوی که مشاهده میکنید. برای آزمایش این مطلب، متد معرفی middleware فایلهای پیش فرض را پس از متد معرفی فایلهای استاتیک قرار دهید:
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseStaticFiles(); app.UseDefaultFiles();
بله. اینبار تعریف فایلهای پیش فرض، هیچ تاثیری نداشته و درخواست ریشهی سایت، بدون ذکر صریح نام فایلی، مجددا به app.Run ختم شدهاست.
توزیع فایلهای استاتیک خارج از wwwroot
همانطور که در ابتدای بحث عنوان شد، با فعال سازی UseStaticFiles به صورت پیش فرض مسیر content root/wwwroot در معرض دید دنیای خارج قرار میگیرد و توسط وب سرور قابل توزیع خواهد شد:
○ wwwroot § css § images § ... ○ MyStaticFiles § test.png
برای این منظور میتوان از پارامتر StaticFileOptions متد UseStaticFiles به نحو ذیل جهت معرفی پوشهی MyStaticFiles استفاده کرد:
app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider(root: Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"MyStaticFiles")), RequestPath = new PathString("/StaticFiles") });
فعال سازی مشاهدهی مرور فایلهای استاتیک بر روی سرور
فرض کنید پوشهی تصاویر را به پوشهی عمومی wwwroot اضافه کردهایم. برای فعال سازی مرور محتوای این پوشه میتوان از Middleware دیگری به نام DirectoryBrowser استفاده کرد:
app.UseDirectoryBrowser(new DirectoryBrowserOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider(root: Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"wwwroot\images")), RequestPath = new PathString("/MyImages") });
Unable to resolve service for type 'System.Text.Encodings.Web.HtmlEncoder' while attempting to activate 'Microsoft.AspNetCore.StaticFiles.DirectoryBrowserMiddleware'.
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddDirectoryBrowser(); }
مشکل! در این حالت که DirectoryBrowser را فعال کردهایم، اگر بر روی لینک فایل تصویر نمایش داده شده کلیک کنیم، باز پیام Hello DNT یا اجرای app.Run را شاهد خواهیم بود.
به این دلیل که UseStaticFiles پیش فرض، مسیر درخواستی MyImages را که بر روی file system وجود ندارد، نمیشناسد. برای رفع این مشکل تنها کافی است مسیریابی این Request Path خاص را نیز فعال کنیم:
app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider(root: Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"wwwroot\images")), RequestPath = new PathString("/MyImages") });
بررسی خلاصهی تنظیماتی که به فایل آغازین برنامه اضافه شدند
تا اینجا اگر توضیحات را قدم به قدم دنبال و اجرا کرده باشید، یک چنین تنظیماتی را خواهید داشت:
using System.IO; using Microsoft.AspNetCore.Builder; using Microsoft.AspNetCore.Http; using Microsoft.Extensions.DependencyInjection; using Microsoft.Extensions.FileProviders; namespace Core1RtmEmptyTest { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddDirectoryBrowser(); } public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseDefaultFiles(); app.UseStaticFiles(); // For the wwwroot folder // For the files outside of the wwwroot app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider(root: Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"MyStaticFiles")), RequestPath = new PathString("/StaticFiles") }); // For DirectoryBrowser app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider(root: Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"wwwroot\images")), RequestPath = new PathString("/MyImages") }); app.UseDirectoryBrowser(new DirectoryBrowserOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider(root: Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"wwwroot\images")), RequestPath = new PathString("/MyImages") }); //app.UseWelcomePage(); app.Run(async context => { await context.Response.WriteAsync("Hello DNT!"); }); } } }
UseDefaultFiles کار فعال سازی شناسایی فایلهای پیش فرضی مانند index.html را در صورت ذکر نام ریشهی یک پوشه، انجام میدهد.
اولین UseStaticFiles تعریف شده، تمام مسیرهای فیزیکی ذیل wwwroot را عمومی میکند.
دومین UseStaticFiles تعریف شده، پوشهی MyStaticFiles واقع در خارج از wwwroot را عمومی میکند.
سومین UseStaticFiles تعریف شده، پوشهی فیزیکی wwwroot\images را به مسیر درخواستهای MyImages نگاشت میکند (http://localhost:7742/myimages) تا توسط DirectoryBrowser تعریف شده، قابل استفاده شود.
در آخر هم DirectoryBrowser تعریف شدهاست.
یک نکتهی امنیتی مهم
یک چنین قابلیتی (مرور فایلهای درون یک پوشه) به صورت پیش فرض بر روی تمام IISها به دلایل امنیتی غیرفعال است. به همین جهت بهتر است Middleware فوق را هیچگاه استفاده نکنید و به این قسمت صرفا از دیدگاه اطلاعات عمومی نگاه کنید.
ساده سازی تعاریف توزیع فایلهای استاتیک
Middleware دیگری به نام FileServer کار تعریف توزیع فایلهای استاتیک را ساده میکند. اگر آنرا تعریف کنید:
app.UseFileServer();
اگر خواستید DirectoryBrowsing آنرا نیز فعال کنید، پارامتر ورودی آنرا به true مقدار دهی کنید (که به صورت پیش فرض غیرفعال است):
app.UseFileServer(enableDirectoryBrowsing: true);
app.UseFileServer(new FileServerOptions { FileProvider = new PhysicalFileProvider( Path.Combine(Directory.GetCurrentDirectory(), @"MyStaticFiles")), RequestPath = new PathString("/StaticFiles"), EnableDirectoryBrowsing = false });
توزیع فایلهای ناشناخته
اگر به سورس ASP.NET Core 1.0 دقت کنید، کلاسی را به نام FileExtensionContentTypeProvider خواهید یافت. اینها پسوندها و mime typeهای متناظری هستند که توسط ASP.NET Core شناخته شده و توزیع میشوند. برای مثال اگر فایلی را به نام test.xyz به پوشهی wwwroot اضافه کنید، درخواست آن توسط کاربر، به Hello DNT ختم میشود؛ چون در این کلاس پایه، پسوند xyz تعریف نشدهاست.
برای رفع این مشکل و تکمیل این لیست میتوان به نحو ذیل عمل کرد:
// Set up custom content types -associating file extension to MIME type var provider = new FileExtensionContentTypeProvider(); provider.Mappings[".xyz"] = "text/html"; app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { ContentTypeProvider = provider }) ; // For the wwwroot folder
و یا اگر خواستید کمی تمیزتر کار کنید، بهتر است از کلاس پایه FileExtensionContentTypeProvider ارث بری کرده و سپس در سازندهی این کلاس، خاصیت Mappings را ویرایش نمود:
public class XyzContentTypeProvider : FileExtensionContentTypeProvider { public XyzContentTypeProvider() { this.Mappings.Add(".xyz", "text/html"); } }
app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { ContentTypeProvider = new XyzContentTypeProvider() }) ; // For the wwwroot folder
روش دیگر مدیریت این مساله، تنظیم مقدار خاصیت ServeUnknownFileTypes به true است:
app.UseStaticFiles(new StaticFileOptions { ServeUnknownFileTypes = true, DefaultContentType = "image/png" });
مطالب
معرفی Bit Platform
پلتفرم Bit یک پروژه تماما Open Source در GitHub میباشد که هدف آن تسهیل توسعه نرم افزار با کیفیت و پرفرمنس بالا بر بستر ASP.NET Core و زبان #C است که با آن بتوان فقط با یکبار کدنویسی و با کمک استانداردهای وب همچون HTML / CSS و Web Assembly ، خروجیهایی چون Android / iOS / Windows را با دسترسی کامل به امکانات سیستمعامل به همراه برنامههای تحت وب SPA و PWA (با یا بدون Pre-Rendering) گرفت.
پلتفرم Bit تا به اینجا از دو قسمت Bit Blazor Components (شامل بیش از ۳۰ کمپوننت کاربردی، کم حجم و High Performance مانند Tree / Multi Select / Data Grid / Date Picker / Color Picker و...) به همراه Bit Project Templates (قالب پروژههای حاوی امکانات پر استفاده) تشکیل شده است.
برخی مواردی که در رابطه با آنها صحبت شد، ممکن است برای شما آشنا نباشند، بنابراین قبل از بررسی مفصلتر Bit Platform، نگاهی به آن میاندازیم:
وب اسمبلی چیست؟
برای درک بهتر وب اسمبلی ابتدا باید بدانیم این تکنولوژی اصلا از کجا آمده و هدف آن چیست؟
میدانیم که مرورگرها پروایدر صفحات وب هستند و ما برای اینکه بتوانیم اپلیکیشنی که ساختیم را در محیط وب برای کاربران به اشتراک بگذاریم باید از این مرورگرها و زبان ارتباطی آنها پیروی کنیم. این زبانهای ارتباطی مشخصا سه چیز است: HTML CSS JavaScript
اما آیا راهی هست که بتوان بجای JavaScript از زبانهای دیگر هم در سمت مرورگر استفاده کرد؟
وب اسمبلی یا همان WASM، آمده تا به ما اجازه دهد از هر زبانی که خروجی به Web Assembly دارد، برای تعاملات UI استفاده کنیم. یعنی با زبان هایی مثل #C / C++ / C و... میتوان کدی نوشت که مرورگر آن را اجرا کند. این یک تحول بزرگ است که امروزه تمامی مرورگرها (به جز مرورگرهایی که از دور خارج شده اند) از آن پشتیانی میکنند چرا که Web Assembly به یکی از اجزای استاندارد وب تبدیل شده است.
اطلاعات بیشتر در رابطه با وب اسمبلی را میتوانید از این مقاله بخوانید.
تعریف SPA و PWA:
SPA: Single Page Application
PWA: Progressive Web Application
در گذشته برای رندر کردن صفحات وب با عوض شدن URL یا درخواست کاربر برای دریافت اطلاعات جدید از سرور و نمایش آن ، صفحه مرورگر ملزم به رفرش شدن مجدد و از سر گیری کل فرایند تولید HTML میشد. طبیعتا این تکرار برای کاربر هنگام استفاده از اپلیکیشن خیلی خوشایند نبود چرا که هربار میبایست زمانی بیشتر صرف تولید مجدد صفحات را منتظر میماند. اما در مقابل آن Single Page Application (SPA)ها این پروسه را تغیر داد.
در رویکرد SPA، کل CSS , HTML و JS ای که برای اجرای هر صفحه ای از اپلیکیشن نیاز هست در همان لود اولیه برنامه توسط مرورگر دانلود خواهد شد. با این روش هنگام تغییر URL صفحات مرورگر دیگر نیازی به لود دوباره اسکریپتها ندارد. همچنین وقتی قرار است اطلاعات جدیدی از سرور آپدیت و نمایش داده شود این درخواست بصورت یک دستور Ajax به سرور ارسال شده و سرور با فرمت JSON اطلاعات درخواست شده را پاسخ میدهد. در نهایت مرورگر نیز اطلاعات برگشتی از سرور را مجدد جای گذاری میکند و کل این روند بدون هیچگونه رفرش دوباره صفحه انجام میشود.
در نتیجهی این امر، کاربر تجربه خوشایندتری هنگام کار کردن با SPAها خواهد داشت. اما همانقدر که این تجربه در طول زمان استفاده از برنامه بهبود یافت، لود اولیه اپلیکیشن را کندتر کرد، چرا که اپلیکیشن میبایست همه کدهای مورد نیاز خود برای صفحاتش را در همان ابتدا دانلود کند.(در ادامه با قابلیت Pre-Rendering این اشکال را تا حدود زیادی رفع میکنیم)
با استفاده از PWA میتوانید وبسایتهای SPA را بصورت یک برنامه نصبی و تمام صفحه، با آیکن مجزایی همانند اپلیکیشنهای دیگر در موبایل و دسکتاپ داشته باشید. همچنین وقتی از PWA استفاده میکنیم برنامه وب میتواند به صورت آفلاین نیز کار کند.
البته حتی در برنامههایی که لازم نیست آفلاین کار کنند، در صورت قطعی ارتباط کاربر با شبکه، به جای دیدن دایناسور معروف، اینکه برنامه در هر حالتی باز شود و به صورتی کاربر پسند و قطعی نت به وی اعلام شود ایده خیلی بهتری است (":
قابلیت Pre-Rendering:
هدف Pre-Rendering بهبود گشت گذار کاربر در سایت است. شیوه کارکرد آن به این صورت است که وقتی کاربر وارد وبسایت میشود، سرور در همان ابتدای کار و جلوتر از اتمام دانلود اسمبلیها، فایلی حاوی HTML ، CSSهای صفحه ای که کاربر درخواست کرده را در سمت سرور میسازد و به مرورگر ارسال میکند. در همین حین، اسمبلیها نیز توسط مرورگر دانلود میشوند و برنامه از محتوای صرف خارج شده و حالت تعاملی میگیرد. اصطلاحا به این قابلیت Server-Side Rendering(SSR) نیز میگویند. در این حالت کاربر زودتر محتوایی از برنامه را میبیند و تجربه بهتری خواهد داشت. این امر در بررسی Search Engineها و سئو وبسایت نیز تاثیر بسزایی دارد.
نگاهی به Blazor:
تا اینجا هر آنچه که نیاز بود برای درک بهتر از Blazor بدانیم را فهمیدیم، اما خود Blazor چیست؟ در یک توضیح کوتاه، فریمورکی ارائه شده توسط مایکروسافت میباشد برای پیادهسازی UI و منطق برنامهها شامل امکانات Routing ، Binding و...
بلیزر در انواع مختلفی ارائه شده که هرکدام کاربرد مشخصی دارد:
Blazor Server
در بلیزر سرور پردازشها جهت تعامل UI درون سرور اجرا خواهد شد. برای مثال وقتی کاربر روی دکمه ای کلیک میکند و آن دکمه مقداری عددی را افزایش میدهد که از قضا متن یک Label به آن عدد وابسته است، رویداد کلیک شدن این دکمه توسط SignalR WebSocket به سرور ارسال شده و سرور تغیر متن Label را روی همان وب سوکت به کلاینت ارسال میکند.
با توجه به این که تعامل کاربر با صفحات برنامه، بسته به میزان کندی اینترنت کاربر، ممکن است کند شود و همچنین Blazor Server قابلیت PWA شدن ندارد و علاوه بر این بار پردازش زیادی روی سرور میاندازد (بسته به پیچیدگی پروژه) و در نهایت ممکن است در آن از Component هایی استفاده کنیم که چون در حالت Blazor Server پردازش سمت سرور بوده، متوجه حجم دانلود بالای آنها نشویم و کمی بعدتر که با Blazor Hybrid میخواهیم خروجی Android / iOS بگیریم متوجه حجم بالای آنها شویم، استفاده از Blazor Server را در Production توصیه نمیکنیم، ولی این حالت برای Debugging بهترین تجربه را ارائه میدهد، بالاخص با امکان Hot Reload و دیدن آنی تغییرات C# / HTML / CSS در ظاهر و رفتار برنامه موقع کدنویسی.
Blazor WebAssembly
در بلیزر وب اسمبلی منطق مثال قبلی که با C# .NET نوشته شده است، روی مرورگر و با کمک Web Assembly اجرا میشود و نیازی به ارتباط جاری با سرور توسط SignalR نیست. این باعث میشود که با بلیزر وب اسمبلی بتوان اپلیکیشنهای PWA نیز نوشت.
یک برنامه Blazor Web Assembly میتواند چیزی در حدود دو الی سه مگ حجم داشته باشد که در دنیای امروزه حجم بالایی به حساب نمیاید، با این حال با کمک Pre Rendering و CDN میتوان تجربه کاربر را تا حدود زیادی بهبود داد.
برای مثال سایت Componentهای Bit Platform جزو معدود دموهای Componentهای Blazor است که در حالت Blazor Web Assembly ارائه میشود و شما میتوانید با باز کردن آن، تجربه حدودی کاربرانتان را در حین استفاده از Blazor Web Assembly ببینید. به علاوه، در dotnet 7 سرعت عملکرد Blazor Web Assembly بهبود قابل توجهی پیدا کرده است.
Blazor Hybrid
از Blazor Hybrid زمانی استفاده میکنیم که بخواهیم برنامههای موبایل را برای Android , iOS و برنامههای Desktop را برای ویندوز، با کمک HTML , CSS توسعه دهیم. نکته اصلی در Blazor Hybrid این است که اگر چه از Web View برای نمایش HTML / CSS استفاده شده، اما منطق سمت کلاینت برنامه که با C# .NET توسعه داده شده است، بیرون Web View و به صورت Native اجرا میشود که ضمن داشتن Performance بالا، به تمامی امکانات سیستم عامل دسترسی دارد. علاوه بر دسترسی به کل امکانات Android / iOS Sdk در همان C# .NET ، عمده کتابخانههای مطرح مانند Firebase، با ابزار Binding Library ارائه شده توسط مایکروسافت، دارای Wrapper قابل استفاده در C# .NET هستند و ساختن Wrapper برای هر کتابخانه Objective-C ، Kotlin، Java، Swift با این ابزار فراهم است.
اگر شما در حال حاضر فقط #HTML , CSS , C بدانید، اکنون با بلیزر میتوانید هر اپلیکیشنی که بخواهید توسعه دهید. از وبسایتهای SPA گرفته تا اپهای موبایل Android ، IOS و برنامههای دسکتاپی برای Windows , Mac و بزودی نیز برای Linux
معرفی پکیج Bit Blazor UI:
پکیج Bit Blazor UI مجموعه ای از کامپوننتهای مرسومی است که بر پایه بلیزر نوشته شده و به ما این امکان را میدهد تا المانهای پیچیده ای مثل Date Picker , Grid , Color Picker , File Upload , DropDown و بسیاری از المانهای دیگر را با شکلی بهینه، بدون نیاز به اینکه خودمان بخواهیم برای هر یک از اینها از نو کدنویسی کنیم، آن را در اختیار داشته باشیم.
عمده مشکل کامپوننتهای ارائه شده برای بلیزر حجم نسبتا بالای آن است که باعث میشد بیشتر در مصارفی از قبیل ایجاد Admin Panel کارایی داشته باشد. اما این موضوع به خوبی در Bit Blazor UI مدیریت شده و در حال حاضر با بیش از 30 کامپوننت با حجم بسیار پایینی، چیزی حدود 200 کیلوبایت قابل نصب است. از لحاظ حجمی نسبت به رقبای خود برتری منحصر به فردی دارد که باعث میشود به راحتی حتی در اپلیکیشنهای موبایل هم قابل استفاده باشد و کماکان پرفرمنس خوبی ارائه دهد.
این کامپوننتها با ظاهر Fluent پیاده سازی شده و میتوانید لیست کامپوننتهای بلیزر Bit را از این لینک ببینید.
معرفی Bit TodoTemplate:
قبل از اینکه به معرفی Bit TodoTemplate بپردازیم باید بدانیم که اصلا پروژههای Template چه هستند. در واقع وقتی شما Visual Studio را باز میکنید و روی گزینه Create New Project کلیک میکنید با لیستی از پروژههای تمپلیت روبرو میشوید که هرکدام چهارچوب خاصی را با اهدافی متفاوت در اختیارتان قرار میدهند.
Bit Platform هم Project Template ای با نام TodoTemplate توسعه داده که میتوانید پروژههای خودتان را از روی آن بسازید، اما چه امکاناتی به ما میدهد؟
در یک جمله، هر آنچه تا به اینجا توضیح داده شد بصورت یکجا در TodoTemplate وجود دارد.
در واقع TodoTemplate چهارچوبی را فراهم کرده تا شما تنها با دانستن همین مفاهیمی که در این مقاله خواندید، از همان ابتدا امکاناتی چون صفحات SignUp، SignIn یا Email Confirmation و... را داشته باشید و در نهایت بتوانید تمامی خروجیهای قابل تصور را بگیرید.
اما چگونه؟
در TodoTemplate همه این قابلیتها تنها درون یک فایل و با کمترین تغیر ممکن نوع خروجی کدی که نوشته اید را مشخص میکند. این تنظیمات به شکل زیر است :
<BlazorMode> ... </BlazorMode> <WebAppDeploymentType> ... </WebAppDeploymentType>
شما میتوانید با تنظیم <BlazorMode> بین انواع hosting modelهای بلیزر سوییچ کنید. مثلا برای زمانی که در محیط development هستید نوع بلیزر را Blazor Server قرار دهید تا از قابلیتهای debugging بهتری برخوردار باشید ، وقتی میخواهید وبسایت تکمیل شده تان را بصورت SPA / PWA پابلیش کنید نوع بلیزر را به Blazor WebAssembly و برای پابلیشهای Android ، IOS ، Windows ، Mac نوع بلیزر را به Blazor Hybrid تغیر دهید.
به علاوه، شما تنها با تغیر <WebAppDeploymentType> قادر خواهید بود بین SPA (پیش فرض)، SSR و PWA سوئیچ کنید.
قابلیتهای TodoTemplate در اینجا به پایان نمیرسد و بخشی دیگر از این قابلیتها به شرح زیر است :
- وجود سیستم Exception handling در سرور و کلاینت (این موضوع به گونه ای بر اساس Best Practiceها پیاده سازی شده که اپلیکیشن را از بروز هر خطایی که بخواهد موجب Crash کردن برنامه شود ایزوله کرده)
- وجود سیستم User Authentication بر اساس JWT که شما در همان ابتدا که از این تمپلیت پروژه جدیدی میسازید صفحات SignIn ، SignUp را خواهید داشت.
- پکیج Bit Blazor UI که بالاتر درمورد آن صحبت کرده ایم از همان ابتدا در TodoTemplate نصب و تنظیم شده تا بتوانید به راحتی صفحات جدید با استفاده از آن بسازید.
- کانفیگ استاندارد Swagger در سمت سرور.
- ارسال ایمیل در روند SignUp.
- وجود خاصیت AutoInject برای سادهسازی تزریق وابستگی ها.
- و بسیاری موراد دیگر که در داکیومنتهای پروژه میتوانید آنهارا ببینید.
با استفاده از TodoTemplate پروژه ای با نام Todo ساخته شده که میتوانید چندین مدل از خروجیهای این پروژه را در لینکهای پایین ببینید و پرفرمنس آن را بررسی کنید.
توجه داشته باشید هدف TodoTemplate ارائه ساختار Clean Architecture نبوده ، بلکه هدف ارائه بیشترین امکانات با سادهترین حالت کدنویسی ممکن بوده که قابل استفاده برای همگان باشد و شما میتوانید از هر پترنی که میخواهید براحتی در آن استفاده کنید.
پلتفرم Bit یک تیم توسعه کاملا فعال تشکیل داده که بطور مداوم در حال بررسی و آنالیز خطاهای احتمالی ، ایشوهای ثبت شده و افزودن قابلیتهای جدید میباشد که شما به محض استفاده از این محصولات میتوانید در صورت بروز هر اشکال فنی برای آن ایشو ثبت کنید تا تیم مربوطه آن را بررسی و در دستور کار قرار دهد. در ادامه پلتفرم Bit قصد دارد بزودی تمپلیت جدیدی با نام Admin Panel Template با امکاناتی مناسب برای Admin Panel مثل Dashboard و Chart و... با تمرکز بر Clean Architecture نیز ارائه کند. چیزی که مشخص است اوپن سورس بودن تقریبا %100 کارها میباشد از جلسات و گزارشات کاری گرفته تا جزئیات کارهایی که انجام میشود و مسیری که در آینده این پروژه طی خواهد کرد.
میتوانید اطلاعات بیشتر و مرحله به مرحله برای شروع استفاده از این ابزارها را در منابعی که معرفی میشود دنبال کنید.
منابع:
مشارکت در پروژه:
- شما میتوانید این پروژه را در گیتهاب مشاهده کنید.
- برای اشکالات یا قابلیت هایی که میخواهید برطرف شود Issue ثبت کنید.
- پروژه را Fork کنید و Star دهید.
- ایشوهایی که وجود دارد را برطرف کنید و Pull Request ارسال کنید.
- برای در جریان بودن از روند توسعه در جلسات برنامه ریزی (Planning Meeting) و گزارشات هفتگی (Standup Meeting ) که همه اینها در Microsoft Teams برگزار میشود شرکت کنید.