در
قسمت قبل برای دریافت وهلهای از سرویس TestService، به صورت ()<serviceProvider.GetService<ITestService عمل کردیم. این روش در اصل الگوی Service Locator نام دارد که جزئیات بیشتری از آنرا در این قسمت بررسی خواهیم کرد.
قلب سیستم تزریق وابستگیهای NET Core. اینترفیس IServiceProvider است
IServiceProvider که اساس IoC Container برنامههای مبتنی بر NET Core. را تشکیل میدهد، در اسمبلی System.ComponentModel و در فضای نام System تعریف شدهاست:
namespace System
{
public interface IServiceProvider
{
object GetService(Type serviceType);
}
}
زمانیکه به کمک IServiceCollection، تمام اینترفیسها و کلاسهای خود را به IoC Container معرفی کردیم، مرحلهی بعدی، فراهم آوردن روشی برای دریافت وهلهای از این سرویسها توسط متد GetService است.
استفادهی مستقیم از اینترفیس IServiceProvider برای دسترسی به وهلههای سرویسها، اصطلاحا الگوی Service Locator نامیده میشود و باید تا حد ممکن از آن پرهیز کرد؛ چون وابستگی مستقیمی از IoC Container را درون کدهای ما قرار میدهد و به این ترتیب یک مرحله، نوشتن آزمونهای واحد برای آنرا مشکلتر میکند؛ چون زمان وهله سازی از یک سرویس، دقیقا مشخص نیست به چه وابستگیهایی نیاز دارد. به همین جهت همیشه باید با روش تزریق وابستگیها در سازندهی کلاس شروع کرد و اگر به هر دلیلی این روش مهیا نبود و توسط سیستم تزریق وابستگیهای جاری شناسایی و یا پشتیبانی نمیشد (مانند تزریق وابستگی در سازندههای Attributes)، آنگاه میتوان به الگوی Service Locator مراجعه کرد.
برای مثال در اکثر قسمتهای برنامههای ASP.NET Core امکان تزریق وابستگیها در سازندهی کنترلرها، میان افزارها و سایر اجزای آن وجود دارد و در این حالات نیازی به مراجعهی مستقیم به IServiceProvider برای دریافت وهلههای سرویسهای مورد نیاز نیست. به عبارتی نگرانی در مورد IServiceProvider بهتر است مشکل IoC Container باشد و نه ما.
در مثال زیر، روش استفادهی از IServiceProvider را جهت انجام تزریق وابستگیها (یا به عبارتی بهتر، روش دسترسی به وهلههای وابستگیها) را مشاهده میکنید:
using System;
using Microsoft.Extensions.DependencyInjection;
using Microsoft.Extensions.Logging;
using Microsoft.Extensions.Logging.Abstractions;
namespace CoreIocServices
{
public interface IProductService
{
void Delete(int id);
}
public class ProductService : IProductService
{
private readonly ITestService _testService;
private readonly ILogger<ProductService> _logger;
public ProductService(IServiceProvider serviceProvider)
{
_testService = serviceProvider.GetRequiredService<ITestService>();
_logger = serviceProvider.GetService<ILogger<ProductService>>() ?? NullLogger<ProductService>.Instance;
}
public void Delete(int id)
{
_testService.Run();
_logger.LogInformation($"Deleted a product with id = {id}");
}
}
}
این روش یا کار مستقیم با Service locator، هر چند کار میکند، اما روشی است که باید تا حد ممکن از آن پرهیز کنید؛ زیرا:
- با نگاه کردن به امضای سازندهی این سرویس مشخص نیست که دقیقا از چه وابستگیهایی استفاده میکند. اینکار نوشتن آزمونهای واحد آنرا مشکل میکند.
- این سرویس یک وابستگی اضافهتر را به نام IServiceProvider، نیز پیدا کردهاست که اگر از روش متداول تزریق وابستگیها در سازندهی کلاس استفاده میشد، نیازی به ذکر آن نبود.
- پیاده سازی Dispose Pattern در این حالت مشکلتر است و در قسمتی دیگر بررسی خواهد شد.
تفاوتهای بین متدهای ()<GetService<T و ()<GetRequiredService<T
از آنجائیکه دیگر از NET 1.0. استفاده نمیکنیم، استفادهی از متد GetService با امضایی که در اینترفیس IServiceProvider تعریف شده و strongly typed نیست، بیشتر برای کارهای پویا مناسب است. به همین جهت دو نگارش جنریک از آن در اسمبلی Microsoft.Extensions.DependencyInjection.Abstractions با امضای زیر تعریف شدهاند که نمونهای از آنرا در
قسمت قبل نیز استفاده کردیم و برای استفادهی از آنها ذکر فضای نام Microsoft.Extensions.DependencyInjection ضروری است:
namespace Microsoft.Extensions.DependencyInjection
{
public static class ServiceProviderServiceExtensions
{
public static T GetRequiredService<T>(this IServiceProvider provider);
public static T GetService<T>(this IServiceProvider provider);
}
}
اکنون این سؤال مطرح میشود که تفاوتهای بین این دو متد چیست؟
- متد GetService یک شیء سرویس از نوع T را بازگشت میدهد و یا نال؛ اگر سرویسی از نوع T، پیشتر به سیستم معرفی نشده باشد.
- متد GetRequiredService یک شیء سرویس از نوع T را بازگشت میدهد و یا اگر سرویسی از نوع T پیشتر به سیستم معرفی نشده باشد، استثنای InvalidOperationException را صادر میکند.
بنابراین تنها تفاوت این دو متد، در نحوهی رفتار آنها با درخواست وهلهای از یک سرویس پیشتر ثبت نشدهاست؛ یکی نال را باز میگرداند و دیگری یک استثناء را صادر میکند.
با توجه به این تفاوتها کدامیک از متدهای GetService و یا GetRequiredService را باید استفاده کرد؟
همانطور که پیشتر نیز در توضیحات الگوی Service locator عنوان شد، هیچکدام! ابتدا با تزریق وابستگیهای در سازندهی کلاس شروع کنید و اگر تامین این وابستگی، توسط IoC Container جاری پشتیبانی نمیشد، آنگاه نیاز به استفادهی از یکی از نگارشهای متد GetService خواهد بود و متد توصیه شده نیز GetRequiredService است و نه GetService؛ به این دلایل:
- حذف کدهای تکراری: اگر از GetService استفاده کنید، نیاز خواهید داشت پس از تمام فراخوانیهای آن، بررسی نال بودن آنرا نیز انجام دهید. برای حذف این نوع کدهای تکراری، بهتر است از همان متد GetRequiredService استفاده کنید که به صورت توکار این بررسی را نیز انجام میدهد.
- پشتیبانی از روش Fail Fast و یا همان
Defensive programming: اگر بررسی نال بودن GetService را فراموش کنید، در سطرهای بعدی، یافتن علت NullReferenceException صادر شده مشکلتر از رسیدگی به InvalidOperationException صادر شدهی توسط GetRequiredService خواهد بود که توضیحات دقیقی را در مورد سرویس ثبت نشده ارائه میدهد.
- اگر بر روی IoC Container پیشفرض NET Core. یک IoC Container دیگر را مانند AutoFac قرار دادهاید، استفادهی از GetRequiredService، سبب میشود تا اینگونه IoC Containerهای ثالث بتوانند اطلاعات مفیدتری را از سرویسهای ثبت نشده ارائه دهند.
تنها حالتی که استفادهی از روش GetService را نیاز دارد، شرطی کردن ثبت و معرفی کردن سرویسها به IoC Container است؛ اگر سرویسی ثبت شده بود، آنگاه قطعه کدی اجرا شود.