Defensive Programming - بازگشت نتایج قابل پیش بینی توسط متدها
اندازه‌ی قلم متن
تخمین مدت زمان مطالعه‌ی مطلب: هشت دقیقه

در این مطلب یکی از اهداف Defensive Programming تحت عنوان Predictability مرتبط با متدها را بررسی کرده و تمرکز اصلی، بر روی مقدار بازگشتی متدها خواهد بود. 
پیش نیازها
به طور کلی، نتیجه حاصل از اجرای یک متد می‌تواند یکی از حالت‌های زیر باشد:

متدی تحت عنوان ValidateEmail را تصور کنید. این متد از حیث بازگشت نتیجه به عنوان خروجی می‌تواند به اشکال مختلفی پیاده سازی شود که در ادامه مشاهده می‌کنیم:


متد ValidateEmail با خروجی Boolean

        public bool ValidateEmail(string email)
        {
            var valid = true;
            if (string.IsNullOrWhiteSpace(email))
            {
                valid = false;
            }

            var isValidFormat = true;//todo: using RegularExpression
            if (!isValidFormat)
            {
                valid = false;
            }

            var isRealDoamin = true;//todo: Code here that confirms whether domain exists.
            if (!isRealDoamin)
            {
                valid = false;
            }

            return valid;
        }

همانطور که در تکه کد زیر مشخص می‌باشد، استفاده کننده از متد بالا، امکان بررسی خروجی آن را در قالب یک شرط خواهد داشت و علاوه بر اینکه پیاده سازی آن ساده می‌باشد، خوانایی کد را نیز بالا می‌برد؛ ولی با این حال نمی‌توان متوجه شد مشکل اصلی آدرس ایمیل ارسالی به عنوان آرگومان، دقیقا چیست.

var email = "email@example.com";
var isValid = ValidateEmail(email);
if(isValid)
{
    //do something
}


متد ValidateEmail با صدور استثناء

        public void ValidateEmail(string email)
        {
            if (string.IsNullOrWhiteSpace(email)) throw new ArgumentNullException(nameof(email));

            var isValidFormat = true;//todo: using RegularExpression
            if (!isValidFormat) throw new ArgumentException("email is not in a correct format");

            var isRealDoamin = true;//todo: Code here that confirms whether domain exists.
            if (!isRealDoamin) throw new ArgumentException("email does not include a valid domain.")
        }

روش بالا هم جواب می‌دهد ولی بهتر است کلاس Exception سفارشی به عنوان مثال ValidationException برای این قضیه در نظر گرفته شود تا بتوان وهله‌های صادر شده از این نوع را در لایه‌های بالاتر مدیریت کرد.


متد ValidateEmail با چندین خروجی


برای این منظور چندین راه حل پیش رو داریم.


با استفاده از پارامتر out:

        public bool ValidateEmail(string email, out string message)
        {
            var valid = true;
            message = string.Empty;

            if (string.IsNullOrWhiteSpace(email))
            {
                valid = false;
                message = "email is null.";
            }

            if (valid)
            {
                var isValidFormat = true;//todo: using RegularExpression
                if (!isValidFormat)
                {
                    valid = false;
                    message = "email is not in a correct format";
                }
            }

            if (valid)
            {
                var isRealDoamin = true;//todo: Code here that confirms whether domain exists.
                if (!isRealDoamin)
                {
                    valid = false;
                    message = "email does not include a valid domain.";
                }
            }

            return valid;
        }
و نحوه استفاده از آن:
var email = "email@example.com";
var isValid = ValidateEmail(email, out string message);
if (isValid)
{
    //do something
}
خب کمی بهتر شد؛ ولی امکان دریافت لیست خطاهای اعتبارسنجی را به صورت یکجا نداریم و یک تک پیغام را در اختیار ما قرار می‌دهد. برای بهبود آن می‌توان از یک Tuple به شکل زیر برای تولید خروجی متد بالا نیز استفاده کرد.
Tuple<bool, List<string>> result = Tuple.Create<bool, List<string>>(true, new List<string>());
یا بهتر است یک کلاس مشخصی برای این منظور در نظر گرفت؛ به عنوان مثال:
        public class OperationResult
        {
            public bool Success { get; set; }
            public IList<string> Messages { get; } = new List<string>();

            public void AddMessage(string message)
            {
                Messages.Add(message);
            }
        }
در این صورت بدنه متد ValidateEmail به شکل زیر تغییر خواهد کرد:
        public OperationResult ValidateEmail(string email)
        {
            var result = new OperationResult();

            if (string.IsNullOrWhiteSpace(email))
            {
                result.Success = false;
                result.AddMessage("email is null.");
            }

            if (result.Success)
            {
                var isValidFormat = true;//todo: using RegularExpression
                if (!isValidFormat)
                {
                    result.Success = false;
                    result.AddMessage("email is not in a correct format");
                }
            }

            if (result.Success)
            {
                var isRealDoamin = true;//todo: Code here that confirms whether domain exists.
                if (!isRealDoamin)
                {
                    result.Success = false;
                    result.AddMessage("email does not include a valid domain.");
                }
            }

            return result;
        }

این بار خروجی متد مذکور از نوع OperationResult ای می‌باشد که هم موفقیت آمیز بودن یا عدم آن را مشخص می‌کند و همچنین امکان دسترسی به لیست پیغام‌های مرتبط با اعتبارسنجی‌های انجام شده، وجود دارد.


استفاده از Exception برای نمایش پیغام برای کاربر نهایی

با صدور یک استثناء و مدیریت سراسری آن در بالاترین (خارجی ترین) لایه و نمایش پیغام مرتبط با آن به کاربر نهایی، می‌توان از آن به عنوان ابزاری برای ارسال هر نوع پیغامی به کاربر نهایی استفاده کرد. اگر قوانین تجاری با موفقیت برآورده نشده‌اند یا لازم است به هر دلیلی یک پیغام مرتبط با یک اعتبارسنجی تجاری را برای کاربر نمایش دهید، این روش بسیار کارساز می‌باشد و با یکبار وقت گذاشتن برای توسعه زیرساخت برای این موضوع به عنوان یک Cross Cutting Concern تحت عنوان Exception Management آزادی عمل زیادی در ادامه توسعه سیستم خود خواهید داشت.

به عنوان مثال داشتن یک کلاس Exception سفارشی تحت عنوان UserFriendlyException در این راستا یک الزام می‌باشد.

   [Serializable]
   public class UserFriendlyException : Exception
   {
       public string Details { get; private set; }
       public int Code { get; set; }

       public UserFriendlyException()
       {
       }

       public UserFriendlyException(SerializationInfo serializationInfo, StreamingContext context)
           : base(serializationInfo, context)
       {

       }

       public UserFriendlyException(string message)
           : base(message)
       {
       }

       public UserFriendlyException(int code, string message)
           : this(message)
       {
           Code = code;
       }

       public UserFriendlyException(string message, string details)
           : this(message)
       {
           Details = details;
       }

       public UserFriendlyException(int code, string message, string details)
           : this(message, details)
       {
           Code = code;
       }

       public UserFriendlyException(string message, Exception innerException)
           : base(message, innerException)
       {
       }

       public UserFriendlyException(string message, string details, Exception innerException)
           : this(message, innerException)
       {
           Details = details;
       }
   }

و همچنین لازم است در بالاترین لایه سیستم خود به عنوان مثال برای یک پروژه ASP.NET MVC یا ASP.NET Core MVC می‌توان یک ExceptionFilter سفارشی نیز تهیه کرد که هم به صورت سراسری استثنا‌ءهای سفارشی شما را مدیریت کند و همچنین خروجی مناسب Json برای استفاده در سمت کلاینت را نیز مهیا کند. به عنوان مثال برای درخواست‌های Ajax ای لازم است در سمت کلاینت نیز پاسخ‌های رسیده از سمت سرور به صورت سراسری مدیریت شوند و برای سایر درخواست‌ها همان نمایش صفحات خطای پیغام مرتبط با استثناء رخ داده شده کفایت می‌کند.


یک مدل پیشنهادی برای تهیه خروجی مناسب برای ارسال جزئیات استثنا رخ داده در درخواست‌های Ajax ای

    [Serializable]
    public class MvcAjaxResponse : MvcAjaxResponse<object>
    {
        public MvcAjaxResponse()
        {
        }

        public MvcAjaxResponse(bool success)
            : base(success)
        {
        }

        public MvcAjaxResponse(object result)
            : base(result)
        {
        }

        public MvcAjaxResponse(ErrorInfo error, bool unAuthorizedRequest = false)
            : base(error, unAuthorizedRequest)
        {
        }
    }
   

    [Serializable]
    public class MvcAjaxResponse<TResult> : MvcAjaxResponseBase
    {
        public MvcAjaxResponse(TResult result)
        {
            Result = result;
            Success = true;
        }

        public MvcAjaxResponse()
        {
            Success = true;
        }

        public MvcAjaxResponse(bool success)
        {
            Success = success;
        }

        public MvcAjaxResponse(ErrorInfo error, bool unAuthorizedRequest = false)
        {
            Error = error;
            UnAuthorizedRequest = unAuthorizedRequest;
            Success = false;
        }

        /// <summary>
        ///     The actual result object of AJAX request.
        ///     It is set if <see cref="MvcAjaxResponseBase.Success" /> is true.
        /// </summary>
        public TResult Result { get; set; }
    }

    public class MvcAjaxResponseBase
    {
        public string TargetUrl { get; set; }

        public bool Success { get; set; }

        public ErrorInfo Error { get; set; }

        public bool UnAuthorizedRequest { get; set; }

        public bool __mvc { get; } = true;
    }

و کلاس  ErrorInfo:
    [Serializable]
    public class ErrorInfo
    {
        public int Code { get; set; }
        public string Message { get; set; }
        public string Detail { get; set; }
        public Dictionary<string, string> ValidationErrors { get; set; }

        public ErrorInfo()
        {
        }
        public ErrorInfo(string message)
        {
            Message = message;
        }
        public ErrorInfo(int code)
        {
            Code = code;
        }

        public ErrorInfo(int code, string message)
            : this(message)
        {
            Code = code;
        }

        public ErrorInfo(string message, string details)
            : this(message)
        {
            Detail = details;
        }

        public ErrorInfo(int code, string message, string details)
            : this(message, details)
        {
            Code = code;
        }
    }

یک مثال واقعی
        public async Task CheckIsDeactiveAsync(long id)
        {
            if (await _organizationalUnits.AnyAsync(a => a.Id == id && !a.IsActive).ConfigureAwait(false))
                throw new UserFriendlyException("واحد سازمانی جاری غیرفعال می‌باشد.");
        }

روش نام گذاری متدهایی که امکان بازگشت خروجی Null را دارند

متد زیر را در نظر بگیرید:
public User GetById(long id);
وظیفه این متد یافت و بازگشت یک وهله از کلاس User می‌باشد و نباید خروجی Null تولید کند. در صورتیکه در پیاده سازی آن امکان یافت چنین کاربری نبود، بهتر است یک استثنای سفارشی دیگر شبیه به EntityNotFoundException زیر را صادر کنید:
    [Serializable]
    public class EntityNotFoundException : Exception
    {
        public Type EntityType { get; set; }
        public object Id { get; set; }
        public EntityNotFoundException()
        {
        }

        public EntityNotFoundException(string message)
            : base(message)
        {

        }

        public EntityNotFoundException(string message, Exception innerException)
            : base(message, innerException)
        {
        }

        public EntityNotFoundException(SerializationInfo serializationInfo, StreamingContext context)
            : base(serializationInfo, context)
        {

        }
        public EntityNotFoundException(Type entityType, object id)
            : this(entityType, id, null)
        {

        }
        public EntityNotFoundException(Type entityType, object id, Exception innerException)
            : base($"There is no such an entity. Entity type: {entityType.FullName}, id: {id}", innerException)
        {
            EntityType = entityType;
            Id = id;
        }

    }
یا اگر امکان بازگشت مقدار Null را داشته باشد، بهتر است نام آن به GetByIdOrNull تغییر یابد. در این صورت تکلیف استفاده کننده از این متد مشخص می‌باشد.

یک مثال واقعی 

        public async Task<UserOrganizationalUnitInfo> GetCurrentOrganizationalUnitInfoOrNullAsync(long userId)
        {
            return (await _setting.GetSettingValueForUserAsync(
                    UserSettingNames.CurrentOrganizationalUnitInfo, userId).ConfigureAwait(false))
                .FromJsonString<UserOrganizationalUnitInfo>();
        }

  • #
    ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۵۰
    چند سؤال:
    - با توجه به اینکه متد CheckIsDeactiveAsync عموما در لایه سرویس قرار می‌گیرد، آیا وظیفه‌ی این لایه صدور استثناء به علت یافت نشدن یک کاربر است و یا استفاده کننده‌ی از این سرویس باید بر اساس نتیجه‌ی آن عکس العمل نشان دهد؟
    - صدور استثناء در یک برنامه زمانی باید صورت گیرد که واقعا دیگر هیچ کار خاصی از دست ما ساخته نیست. مثلا هارد دیسک پر شده‌است. شبکه در دسترس نیست و ... مطابق مآخذی که عنوان کردید «... در واقع استثنا‌ها حالت‌هایی هستند که غیرقابل پیش‌بینی هستند ...»  آیا اینکه رکورد کاربری در دیتابیس موجود نیست هم جزو موارد غیرقابل پیش بینی است؟
    - آیا استفاده‌ی از «الگوی شیء نال Null Object Pattern» و یا «پیاده سازی Option یا Maybe در #C» بیشتر به واژه‌ی «defensive» نزدیک نیستند در این حالت که برای مثال کاربری یافت نشده‌است؟
    • #
      ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۱۸:۳۷
      - به عنوان مثال در بسیاری از متدهای لایه سرویس نیاز به چنین بررسی می‌باشد و ابتدای متدها این قضیه ابتدا چک می‌شود. این متد به عنوان یک متد Domain Service صرفا در لایه سرویس استفاده می‌شود. 
              [Transactional]
              public async Task CreateAsync(OrganizationalUnitCreateModel model)
              {
                  Guard.ArgumentNotNull(model, nameof(model));
      
                  if (model.ParentId.HasValue)
                      await _manager.CheckIsDeactiveAsync(model.ParentId.Value).ConfigureAwait(false);
                  //...
      
              }

      در پاسخ به ادامه سوال یک باید عرض کنم بله وقتی کاربری یافت نشد چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟ وظیفه متد مورد نظر بازگشت دادن یک کاربر بود نه مقدار Null و در اینجا صرفا یک Exception سفارشی صادر شده تا در بالاترین لایه مدیریت شود و پیغامی مناسب به کاربر نشان داده شود یا ...
      توجه شما را جلب می‌کنم به مطلب :نکات کار با استثناءها در دات نت
      به این چنین کدهایی معمولاً The null cancer گفته می‌شود (سرطان نال!) زیرا اجازه داده‌ایم متد، خروجی null را بازگشت دهد. 
      - خیلی موافق نیستم با صحبت شما؛ من از استثنا‌ها برای ارسال پیغامی از داخلی‌ترین لایه به خارجی‌ترین لایه استفاده می‌کنم بجای بازگشت خروجی مثل OperationResult به لایه‌های بالاتر به صورت زنجیره ای. رکورد کاربری در دیتبایس موجود نیست را شما پیش بینی می‌کنید؟ من در متن مطلب هم اشاره کردم به عنوان ابزاری برای هدف خاصی استفاده می‌کنم از استثنا ها.
      - بله درست است. ولی این الگوهایی که نام بردید در یک پروژه بزرگ تعداد خط کد را خیلی بالا خواهد برد. 
      این روش برای مدیریت این چنین کارها به مراتب خیلی ساده بوده و بحث fail-fast را دنبال می‌کند.
      • #
        ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۱۶
        باید عرض کنم بله وقتی کاربری یافت نشد چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟ 
        مطلب پایه‌ای در مورد صدور استثناءها در اینجا هست: Dont Use Exceptions For Flow Control و قسمتی از آن به این صورت است:
         Errors should be handled via exceptions, but successes shouldn't
         مشکلی که در اینجا هست این است که بازگشت null یک کاربر در یک کوئری، یک error نیست؛ یک بازگشت و عملیات موفقیت آمیز است. به همین جهت صدور استثناء برای دریافت آن نباید رخ دهد:  
        The typical meaning of the word "exception" is an event that is unexpected rather than part of normal operation; otherwise people would just say "event" 
        و اینکه نتیجه‌ی یک متد باید در همان متد به صورت استثناء درنظر گرفته شود، غیرضروری است و این تصمیم گیری باید به عهده‌ی فراخوان گذاشته شود. گاهی می‌خواهیم بررسی کنیم کاربری در دیتابیس هست؟ اگر بله، آ‌‌ن‌را تکراری ثبت نکنیم. گاهی می‌خواهیم بررسی کنیم اگر در دیتابیس هست، اطلاعات او را به روز رسانی کنیم. اینکه کوئری مدنظر نال بر می‌گرداند، تصمیم گیری در مورد اهمیت آن ربطی به آن متد ندارد و صرفا به عهده‌ی فراخوان است:
        Methods should have a way to indicate various kinds of results. Whether those results are treated as exceptional should depend on the caller.  
        • #
          ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۴۵
          Application Service‌ها هر آنچه برای انجام یک Use-case نیاز است را در دل خود دارند به عنوان مثال:
                  [HttpPost, AjaxOnly, ValidateAntiForgeryToken, ValidateModelState]
                  public virtual async Task<ActionResult> Create([Bind(Prefix = "Model")]MeetingCreateModel model)
                  {
                      await _service.CreateAsync(model).ConfigureAwait(false);
          
                      return InformationNotification("Messages.Save.Success");
                  }
          صحبت شما کاملا درست است ولی زمانی که به عنوان مثال بخشی از منطق تجاری اصلی در بالاترین لایه هم قرار می‌گرفت.
          فرض کنید، برای ثبت یک جلسه نیاز است این اعتبارسنجی انجام شود که مدعوین انتخاب شده از حیث جایگاه خود در ساختار سازمانی امکان انتخاب شدن به عنوان مدعو توسط کاربر جاری را داشتند یا خیر؛ مکان این اعتبارسنجی قطعا لایه سرویس می‌باشد. چه بسا در این اعتبارسنجی کوئری‌های مختلفی اجرا شود که خروجی Null هم داشته باشند و مشکلی هم ندارد و من هم روی این خروجی‌ها بررسی شرطی انجام می‌دهم ولی اینها همه در دل متد CreateAsync قرار دارند یا برای آنها Validator مناسب در نظر گرفته شده است. صحبت این است که این متد اگر خود یک استثنا صادر نکند، باید یک OperationResult بازگشت دهد و نهایتا این خطاها به ModelState اضافه شوند برای نمایش به کاربر نهایی. من استثنا صادر می‌کنم و آن را گرفته و هم می‌توانم به خطاهای ModelState اضافه کنم یا به عنوان پاسخ یک درخواست Ajax ای استفاده کنم.
          Action‌های لایه Presentation مورد نظر من هیچ کاری انجام نمی‌دهند؛ برای مثال اگر قرار است یکسری برچسب به یک مطلب اضافه شود این قضیه که کدام یک قبلا بودن یا جدید هستند و از این قبیل کارها در دل متد مثلا Create مرتبط با مطلب یا ویرایش آنها صورت می‌گیرد و در واقع در پیاده سازی آنها همان بررسی Null بودن یا این چنین بررسی‌ها انجام خواهد گرفت قطعا.
          صحبت نهایی اینکه Application Service‌های مورد نظر من هر آنچه نیاز است را برای انجام یک use-case انجام خواهند داد و واقعا به عنوان مدخل ورودی سیستم عمل می‌کنند. حال مدخل ورودی سیستم مورد نظر شما شاید همان بالاترین لایه یا خارجی‌ترین آن باشد که در آن صورت قضیه متفاوت می‌باشد.
  • #
    ‫۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۲۲
    یک راه حل جایگزین برای ارسال پیغام‌های خطاهای حاصل از اجرای قواعد تجاری خاص در لایه‌های داخلی

    در مطلب طراحی و پیاده سازی ServiceLayer به همراه خودکارسازی Business Validationها راه حلی برای خودکار سازی فرآیند اعتبارسنجی‌های خصوصیات مرتبط با DTO ها، ارائه شد. در برخی از سناریوها در میان منطق تجاری نیاز است یکسری قواعد هم بررسی شوند و داده مورد نیاز این بررسی در دل پیاده سازی متد مورد نظر وجود دارد و نیازی نیست تا برای بررسی این نوع قواعد، این داده را در Validator مرتبط با DTO نیز واکشی کنیم. در این مواقع یک راه حل همان صدور استثناء می‌باشد البته با یک trade off مناسب؛ راه حل بعدی آن همانطور که در مطلب جاری هم به آن اشاره شد، بحث بازگشت OperationResult می‌باشد. یک راه حل دیگر آن نیز به شکل زیر می‌باشد:
    واسط IValidationDictionary برای کپسوله کردن امکانات ModelState
    public interface IValidationDictionary
    {
        void AddError(string key, string message);
        bool IsValid { get; }
    }
    کلاس ModelStateWrapper 
    public class ModelStateWrapper : IValidationDictionary
    {
        private ModelStateDictionary _modelState;
    
        public ModelStateWrapper(ModelStateDictionary modelState)
        {
            _modelState = modelState;
        }
    
        public void AddError(string key, string errorMessage)
        {
            _modelState.AddModelError(key, errorMessage);
        }
    
        public bool IsValid
        {
            get { return _modelState.IsValid; }
        }
    }
    واسط IApplicationService
    public interface IApplicationService
    {
        void Initialize(IValidationDictionary validationDictionary);
    }
    واسط مرتبط با سرویس موجودیت User
    public interface IUserService : IApplicationService
    {
        Task CreateAsync(UserCreateModel model);
    }

    پیاده ساز واسط IUserService
    public class UserService : IUserService
    {
        private readonly IUnitOfWork _uow;
        private IValidationDictionary _validationDictionary;
    
        public UserService(IUnitOfWork uow)
        {
            _uow = uow ?? throw new ArgumentNullException(nameof(uow));
        }
    
        public void Initialize(IValidationDictionary validationDictionary)
        {
            _validationDictionary = validationDictionary ?? throw new ArgumentNullException(nameof(validationDictionary));
        }
    
        public Task CreateAsync(UserCreateModel model)
        {
            //todo: logic for create new user
    
            if (condition)
                _validationDictionary.AddError(string.Empty, "پیغامی که قرار است برای کاربرنهایی قابل مشاهده باشد");
    
            if (other condition)
                _validationDictionary.AddError(string.Empty, "پیغامی که قرار است برای کاربرنهایی قابل مشاهده باشد");
        }
    }

    تزریق واسط سرویس کاربران و استفاده از آن
    public class UsersController : Controller
    {
        private readonly IUserService _service;
    
        public UsersController(IUserService service)
        {
            _service = service ?? throw new ArgumentNullException(nameof(service));
            _service.Initialize(new ModelStateWrapper(ModelState));
        }
    
        [HttpPost]
        public async Task<IActionResult> Create([FromForm]UserCreateModel model)
        {
            if (!ModelState.IsValid) return View(model);
    
            await _service.CreateAsync(model);
    
            //todo: Display ModelState's Errors
        }
    }

     نکته اضافی تکه کد بالا، فراخوانی متد Initialize مرتبط با ApplicationService مورد نظر می‌باشد برای ارسال پیاده سازی از IValidationDictionary به آن.
    این بار بعد از اجرای متد CreateAsync اگر خطایی اعتبارسنجی حاصل از اجرای قواعد تجاری موجود باشد، می‌توان از طریق ModelState به آن رسید.
  • #
    ‫۶ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۱۱
    public class Result
    {
        public bool Success { get; private set; }
        public string Error { get; private set; }
        public bool Failure { /* … */ }
        protected Result(bool success, string error) { /* … */ }
        public static Result Fail(string message) { /* … */ }
        public static Result<T> Ok<T>(T value) {  /* … */ }
    }
    
    public class Result<T> : Result
    {
        public T Value { get; set; }
        protected internal Result(T value, bool success, string error)
            : base(success, error)
        {
            /* … */
        }
    }

  • #
    ‫۶ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۵۰
    مطلب تکمیلی جدیدی در راستای بهبود بحث مطرح شده در بخش آخر مطلب جاری، تهیه شده است.
    بعد از انتشار مطلب «Defensive Programming - بازگشت نتایج قابل پیش بینی توسط متدها»، بخصوص بخش نظرات آن و همچنین R&D در ارتباط با موضوع مورد بحث، در نهایت قصد دارم نتایج بدست آماده را به اشتراک بگذارم.