امن سازی برنامه‌های ASP.NET Core توسط IdentityServer 4x - قسمت ششم - کار با User Claims
اندازه‌ی قلم متن
تخمین مدت زمان مطالعه‌ی مطلب: هفده دقیقه

از Claims جهت ارائه‌ی اطلاعات مرتبط با هویت هر کاربر و همچنین Authorization استفاده می‌شود. برای مثال درنگارش‌های قبلی ASP.NET، مفاهیمی مانند «نقش‌ها» وجود دارند. در نگارش‌های جدیدتر آن، «نقش‌ها» تنها یکی از انواع «User Claims» هستند. در قسمت‌های قبل روش تعریف این Claims را در IDP و همچنین تنظیمات مورد نیاز جهت دریافت آن‌ها را در سمت برنامه‌ی Mvc Client بررسی کردیم. در اینجا مطالب تکمیلی کار با User Claims را مرور خواهیم کرد.


بررسی Claims Transformations

می‌خواهیم Claims بازگشت داده شده‌ی توسط IDP را به یکسری Claims که کار کردن با آن‌ها در برنامه‌ی MVC Client ساده‌تر است، تبدیل کنیم.
زمانیکه اطلاعات Claim، توسط میان‌افزار oidc دریافت می‌شود، ابتدا بررسی می‌شود که آیا دیکشنری نگاشت‌ها وجود دارد یا خیر؟ اگر بله، کار نگاشت‌ها از یک claim type به claim type دیگر انجام می‌شود.
برای مثال لیست claims اصلی بازگشت داده شده‌ی توسط IDP، پس از تبدیلات و نگاشت‌های آن در برنامه‌ی کلاینت، یک چنین شکلی را پیدا می‌کند:
Claim type: sid - Claim value: f3940d6e58cbb576669ee49c90e22cb1
Claim type: http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/nameidentifier - Claim value: d860efca-22d9-47fd-8249-791ba61b07c7
Claim type: http://schemas.microsoft.com/identity/claims/identityprovider - Claim value: local
Claim type: http://schemas.microsoft.com/claims/authnmethodsreferences - Claim value: pwd
Claim type: given_name - Claim value: Vahid
Claim type: family_name - Claim value: N
در ادامه می‌خواهیم نوع‌های آن‌ها را ساده‌تر کنیم و آن‌ها را دقیقا تبدیل به همان claim typeهایی کنیم که در سمت IDP تنظیم شده‌اند. برای این منظور به فایل src\MvcClient\ImageGallery.MvcClient.WebApp\Startup.cs مراجعه کرده و سازنده‌ی آن‌را به صورت زیر تغییر می‌دهیم:
namespace ImageGallery.MvcClient.WebApp
{
    public class Startup
    {
        public Startup(IConfiguration configuration)
        {
            Configuration = configuration;
            JwtSecurityTokenHandler.DefaultInboundClaimTypeMap.Clear();
        }
در اینجا جدول نگاشت‌های پیش‌فرض Claims بازگشت داده شده‌ی توسط IDP به Claims سمت کلاینت، پاک می‌شود.
در ادامه اگر مجددا لیست claims را پس از logout و login، بررسی کنیم، به این صورت تبدیل شده‌است:
• Claim type: sid - Claim value: 91f5a09da5cdbbe18762526da1b996fb
• Claim type: sub - Claim value: d860efca-22d9-47fd-8249-791ba61b07c7
• Claim type: idp - Claim value: local
• Claim type: given_name - Claim value: Vahid
• Claim type: family_name - Claim value: N
اکنون این نوع‌ها دقیقا با آن‌چیزی که IDP ارائه می‌دهد، تطابق دارند.


کار با مجموعه‌ی User Claims

تا اینجا لیست this.User.Claims، به همراه تعدادی Claims است که به آن‌ها نیازی نداریم؛ مانند sid که بیانگر session id در سمت IDP است و یا idp به معنای identity provider می‌باشد. حذف آن‌ها حجم کوکی نگهداری کننده‌ی آن‌ها را کاهش می‌دهد. همچنین می‌خواهیم تعدادی دیگر را نیز به آن‌ها اضافه کنیم.
علاوه بر این‌ها میان‌افزار oidc، یکسری از claims دریافتی را راسا فیلتر و حذف می‌کند؛ مانند زمان منقضی شدن توکن و امثال آن که در عمل واقعا به تعدادی از آن‌ها نیازی نداریم. اما می‌توان این سطح تصمیم گیری فیلتر claims رسیده را نیز کنترل کرد. در تنظیمات متد AddOpenIdConnect، خاصیت options.ClaimActions نیز وجود دارد که توسط آن می‌توان بر روی حذف و یا افزوده شدن Claims، کنترل بیشتری را اعمال کرد:
namespace ImageGallery.MvcClient.WebApp
{
        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
// ...
              .AddOpenIdConnect("oidc", options =>
              {
  // ...
                  options.ClaimActions.Remove("amr");
                  options.ClaimActions.DeleteClaim("sid");
                  options.ClaimActions.DeleteClaim("idp");
              });
        }
در اینجا فراخوانی متد Remove، به معنای حذف فیلتری است که کار حذف کردن خودکار claim ویژه‌ی amr را که بیانگر نوع authentication است، انجام می‌دهد (متد Remove در اینجا یعنی مطمئن شویم که amr در لیست claims باقی می‌ماند). همچنین فراخوانی متد DeleteClaim، به معنای حذف کامل یک claim موجود است.

اکنون اگر پس از logout و login، لیست this.User.Claims را بررسی کنیم، دیگر خبری از sid و idp در آن نیست. همچنین claim از نوع amr نیز به صورت پیش‌فرض حذف نشده‌است:
• Claim type: sub - Claim value: d860efca-22d9-47fd-8249-791ba61b07c7
• Claim type: amr - Claim value: pwd
• Claim type: given_name - Claim value: Vahid
• Claim type: family_name - Claim value: N

افزودن Claim جدید آدرس کاربر

برای افزودن Claim جدید آدرس کاربر، به کلاس src\IDP\DNT.IDP\Config.cs مراجعه کرده و آن‌را به صورت زیر تکمیل می‌کنیم:
namespace DNT.IDP
{
    public static class Config
    {
        // identity-related resources (scopes)
        public static IEnumerable<IdentityResource> GetIdentityResources()
        {
            return new List<IdentityResource>
            {
                new IdentityResources.OpenId(),
                new IdentityResources.Profile(),
                new IdentityResources.Address()
            };
        }
در اینجا در لیست Resources، گزینه‌ی IdentityResources.Address نیز اضافه شده‌است که به Claim آدرس مرتبط است.
همین مورد را به لیست AllowedScopes متد GetClients نیز اضافه می‌کنیم:
AllowedScopes =
{
    IdentityServerConstants.StandardScopes.OpenId,
    IdentityServerConstants.StandardScopes.Profile,
    IdentityServerConstants.StandardScopes.Address
},
در آخر Claim متناظر با Address را نیز به اطلاعات هر کاربر، در متد GetUsers، اضافه می‌کنیم:
namespace DNT.IDP
{
    public static class Config
    {
        public static List<TestUser> GetUsers()
        {
            return new List<TestUser>
            {
                new TestUser
                {
// ...
                    Claims = new List<Claim>
                    {
// ...
                        new Claim("address", "Main Road 1")
                    }
                },
                new TestUser
                {
// ...
                    Claims = new List<Claim>
                    {
// ...
                        new Claim("address", "Big Street 2")
                    }
                }
            };
        }
تا اینجا تنظیمات IDP برای افزودن Claim جدید آدرس به پایان می‌رسد.
پس از آن به کلاس ImageGallery.MvcClient.WebApp\Startup.cs مراجعه می‌کنیم تا درخواست این claim را به لیست scopes میان‌افزار oidc اضافه کنیم:
namespace ImageGallery.MvcClient.WebApp
{
    public class Startup
    {
        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
// ...
              .AddOpenIdConnect("oidc", options =>
              {
   // ...
                  options.Scope.Add("address");
   // …
   options.ClaimActions.DeleteClaim("address");
              });
        }
همچنین می‌خواهیم مطمئن شویم که این claim درون claims identity قرار نمی‌گیرد. به همین جهت DeleteClaim در اینجا فراخوانی شده‌است تا این Claim به کوکی نهایی اضافه نشود تا بتوانیم همواره آخرین مقدار به روز شده‌ی آن‌را از UserInfo Endpoint دریافت کنیم.

یک نکته: فراخوانی DeleteClaim بر روی address غیر ضروری است و می‌شود این سطر را حذف کرد. از این جهت که اگر به سورس OpenID Connect Options مایکروسافت مراجعه کنیم، مشاهده خواهیم کرد که میان‌افزار اعتبارسنجی استاندارد ASP.NET Core، تنها تعداد معدودی از claims را نگاشت می‌کند. به این معنا که هر claim ای که در token وجود داشته باشد، اما اینجا نگاشت نشده باشد، در claims نهایی حضور نخواهند داشت و address claim یکی از این‌ها نیست. بنابراین در لیست نهایی this.User.Claims حضور نخواهد داشت؛ مگر اینکه مطابق همین سورس، با استفاده از متد options.ClaimActions.MapUniqueJsonKey، یک نگاشت جدید را برای آن تهیه کنیم و البته چون نمی‌خواهیم آدرس در لیست claims وجود داشته باشد، این نگاشت را تعریف نخواهیم کرد.


دریافت اطلاعات بیشتری از کاربران از طریق UserInfo Endpoint

همانطور که در قسمت قبل با بررسی «تنظیمات بازگشت Claims کاربر به برنامه‌ی کلاینت» عنوان شد، میان‌افزار oidc با UserInfo Endpoint کار می‌کند که تمام عملیات آن خودکار است. در اینجا امکان کار با آن از طریق برنامه نویسی مستقیم نیز جهت دریافت اطلاعات بیشتری از کاربران، وجود دارد. برای مثال شاید به دلایل امنیتی نخواهیم آدرس کاربر را در لیست Claims او قرار دهیم. این مورد سبب کوچک‌تر شدن کوکی متناظر با این اطلاعات و همچنین دسترسی به اطلاعات به روزتری از کاربر می‌شود.
درخواستی که به سمت UserInfo Endpoint ارسال می‌شود، باید یک چنین فرمتی را داشته باشد:
GET idphostaddress/connect/userinfo
Authorization: Bearer R9aty5OPlk
یک درخواست از نوع GET و یا POST است که به سمت آدرس UserInfo Endpoint ارسال می‌شود. در اینجا ذکر Access token نیز ضروری است. از این جهت که بر اساس scopes ذکر شده‌ی در آن، لیست claims درخواستی مشخص شده و بازگشت داده می‌شوند.

اکنون برای دریافت دستی اطلاعات آدرس از IDP و UserInfo Endpoint آن، ابتدا نیاز است بسته‌ی نیوگت IdentityModel را به پروژه‌ی Mvc Client اضافه کنیم:
dotnet add package IdentityModel
توسط این بسته می‌توان به DiscoveryClient دسترسی یافت و به کمک آن آدرس UserInfo Endpoint را استخراج می‌کنیم:
namespace ImageGallery.MvcClient.WebApp.Controllers
{
    [Authorize]
    public class GalleryController : Controller
    {
        public async Task<IActionResult> OrderFrame()
        {
            var discoveryClient = new DiscoveryClient(_configuration["IDPBaseAddress"]);
            var metaDataResponse = await discoveryClient.GetAsync();

            var userInfoClient = new UserInfoClient(metaDataResponse.UserInfoEndpoint);

            var accessToken = await HttpContext.GetTokenAsync(OpenIdConnectParameterNames.AccessToken);
            var response = await userInfoClient.GetAsync(accessToken);
            if (response.IsError)
            {
                throw new Exception("Problem accessing the UserInfo endpoint.", response.Exception);
            }

            var address = response.Claims.FirstOrDefault(c => c.Type == "address")?.Value;
            return View(new OrderFrameViewModel(address));
        }
در اینجا یک اکشن متد جدید را جهت سفارش نگارش قاب شده‌ی تصاویر گالری اضافه کرده‌ایم. کار این اکشن متد، دریافت آخرین آدرس شخص از IDP و سپس ارسال آن به View متناظر است. برای این منظور ابتدا یک DiscoveryClient را بر اساس آدرس IDP تشکیل داده‌ایم. حاصل آن متادیتای این IDP است که یکی از مشخصات آن UserInfoEndpoint می‌باشد. سپس بر این اساس، UserInfoClient را تشکیل داده و Access token جاری را به سمت این endpoint ارسال می‌کنیم. حاصل آن، آخرین Claims کاربر است که مستقیما از IDP دریافت شده و از کوکی جاری کاربر خوانده نمی‌شود. سپس از این لیست، مقدار Claim متناظر با address را استخراج کرده و آن‌را به View ارسال می‌کنیم.
OrderFrameViewModel ارسالی به View، یک چنین شکلی را دارد:
namespace ImageGallery.MvcClient.ViewModels
{
    public class OrderFrameViewModel
    {
        public string Address { get; } = string.Empty;

        public OrderFrameViewModel(string address)
        {
            Address = address;
        }
    }
}
و View متناظر با این اکشن متد در آدرس Views\Gallery\OrderFrame.cshtml به صورت زیر تعریف شده‌است که آدرس شخص را نمایش می‌دهد:
@model ImageGallery.MvcClient.ViewModels.OrderFrameViewModel
<div class="container">
    <div class="h3 bottomMarginDefault">Order a framed version of your favorite picture.</div>
    <div class="text bottomMarginSmall">We've got this address on record for you:</div>
    <div class="text text-info bottomMarginSmall">@Model.Address</div>
    <div class="text">If this isn't correct, please contact us.</div>
</div>

سپس به Shared\_Layout.cshtml مراجعه کرده و لینکی را به این اکشن متد و View، اضافه می‌کنیم:
<li><a asp-area="" asp-controller="Gallery" asp-action="OrderFrame">Order a framed picture</a></li>

اکنون اگر برنامه را اجرا کنیم، پس از login، یک چنین خروجی قابل مشاهده است:


همانطور که ملاحظه می‌کنید، آدرس شخص به صورت مستقیم از UserInfo Endpoint دریافت و نمایش داده شده‌است.


بررسی Authorization مبتنی بر نقش‌ها

تا اینجا مرحله‌ی Authentication را که مشخص می‌کند کاربر وار شده‌ی به سیستم کیست، بررسی کردیم که اطلاعات آن از Identity token دریافتی از IDP استخراج می‌شود. مرحله‌ی پس از ورود به سیستم، مشخص کردن سطوح دسترسی کاربر و تعیین این مورد است که کاربر مجاز به انجام چه کارهایی می‌باشد. به این مرحله Authorization می‌گویند و روش‌های مختلفی برای مدیریت آن وجود دارد:
الف) RBAC و یا Role-based Authorization و یا تعیین سطوح دسترسی بر اساس نقش‌های کاربر
در این حالت claim ویژه‌ی role، از IDP دریافت شده و توسط آن یکسری سطوح دسترسی کاربر مشخص می‌شوند. برای مثال کاربر وارد شده‌ی به سیستم می‌تواند تصویری را اضافه کند و یا آیا مجاز است نگارش قاب شده‌ی تصویری را درخواست دهد؟
ب) ABAC و یا Attribute based access control روش دیگر مدیریت سطوح دسترسی است و عموما آن‌را نسبت به حالت الف ترجیح می‌دهند که آن‌را در قسمت‌های بعدی بررسی خواهیم کرد.

در اینجا روش «تعیین سطوح دسترسی بر اساس نقش‌های کاربر» را بررسی می‌کنیم. برای این منظور به تنظیمات IDP در فایل src\IDP\DNT.IDP\Config.cs مراجعه کرده و claims جدیدی را تعریف می‌کنیم:
namespace DNT.IDP
{
    public static class Config
    {
        public static List<TestUser> GetUsers()
        {
            return new List<TestUser>
            {
                new TestUser
                {
//...
                    Claims = new List<Claim>
                    {
//...
                        new Claim("role", "PayingUser")
                    }
                },
                new TestUser
                {
//...
                    Claims = new List<Claim>
                    {
//...
                        new Claim("role", "FreeUser")
                    }
                }
            };
        }
در اینجا دو نقش FreeUser و PayingUser به صورت claimهایی جدید به دو کاربر IDP اضافه شده‌اند.

سپس باید برای این claim جدید یک scope جدید را نیز به قسمت GetIdentityResources اضافه کنیم تا توسط client قابل دریافت شود:
namespace DNT.IDP
{
    public static class Config
    {
        public static IEnumerable<IdentityResource> GetIdentityResources()
        {
            return new List<IdentityResource>
            {
                // ...
                new IdentityResource(
                    name: "roles",
                    displayName: "Your role(s)",
                    claimTypes: new List<string>() { "role" })
            };
        }
چون roles یکی از scopeهای استاندارد نیست، آن‌را به صورت یک IdentityResource سفارشی تعریف کرده‌ایم. زمانیکه scope ای به نام roles درخواست می‌شود، لیستی از نوع claimTypes بازگشت داده خواهد شد.

همچنین باید به کلاینت مجوز درخواست این scope را نیز بدهیم. به همین جهت آن‌را به AllowedScopes مشخصات Client نیز اضافه می‌کنیم:
namespace DNT.IDP
{
    public static class Config
    {
        public static IEnumerable<Client> GetClients()
        {
            return new List<Client>
            {
                new Client
                {
// ...
                    AllowedScopes =
                    {
// ...
                        "roles"
                    }
// ...
                }
             };
        }

در ادامه قرار است تنها کاربری که دارای نقش PayingUser است،  امکان دسترسی به سفارش نگارش قاب شده‌ی تصاویر را داشته باشد. به همین جهت به کلاس ImageGallery.MvcClient.WebApp\Startup.cs برنامه‌ی کلاینت مراجعه کرده و درخواست scope نقش‌های کاربر را به متد تنظیمات AddOpenIdConnect اضافه می‌کنیم:
options.Scope.Add("roles");

برای آزمایش آن، یکبار از برنامه خارج شده و مجددا به آن وارد شوید. اینبار در صفحه‌ی consent، از کاربر مجوز دسترسی به نقش‌های او نیز سؤال پرسیده می‌شود:


اما اگر به لیست موجود در this.User.Claims در برنامه‌ی کلاینت مراجعه کنیم، نقش او را مشاهده نخواهیم کرد و به این لیست اضافه نشده‌است:
• Claim type: sub - Claim value: d860efca-22d9-47fd-8249-791ba61b07c7
• Claim type: amr - Claim value: pwd
• Claim type: given_name - Claim value: Vahid
• Claim type: family_name - Claim value: N

همانطور که در نکته‌ای پیشتر نیز ذکر شد، چون role جزو لیست نگاشت‌های OpenID Connect Options مایکروسافت نیست، آن‌را به صورت خودکار به لیست claims اضافه نمی‌کند؛ دقیقا مانند آدرسی که بررسی کردیم. برای رفع این مشکل و افزودن نگاشت آن در متد تنظیمات AddOpenIdConnect، می‌توان از متد MapUniqueJsonKey به صورت زیر استفاده کرد:
options.ClaimActions.MapUniqueJsonKey(claimType: "role", jsonKey: "role");
برای آزمایش آن، یکبار از برنامه خارج شده و مجددا به آن وارد شوید. اینبار لیست this.User.Claims به صورت زیر تغییر کرده‌است که شامل role نیز می‌باشد:
• Claim type: sub - Claim value: d860efca-22d9-47fd-8249-791ba61b07c7
• Claim type: amr - Claim value: pwd
• Claim type: given_name - Claim value: Vahid
• Claim type: family_name - Claim value: N
• Claim type: role - Claim value: PayingUser


استفاده از نقش تعریف شده جهت محدود کردن دسترسی به سفارش تصاویر قاب شده

در ادامه قصد داریم لینک درخواست تصاویر قاب شده را فقط برای کاربرانی که دارای نقش PayingUser هستند، نمایش دهیم. به همین جهت به فایل Views\Shared\_Layout.cshtml مراجعه کرده و آن‌را به صورت زیر تغییر می‌دهیم:
@if(User.IsInRole("PayingUser"))
{
   <li><a asp-area="" asp-controller="Gallery" asp-action="OrderFrame">Order a framed picture</a></li>
}
در این حالت از متد استاندارد User.IsInRole برای بررسی نقش کاربر جاری استفاده شده‌است. اما این متد هنوز نمی‌داند که نقش‌ها را باید از کجا دریافت کند و اگر آن‌را آزمایش کنید، کار نمی‌کند. برای تکمیل آن به فایل ImageGallery.MvcClient.WebApp\Startup.cs مراجعه کرده تنظیمات متد AddOpenIdConnect را به صورت زیر تغییر می‌دهیم:
options.TokenValidationParameters = new TokenValidationParameters
{
    NameClaimType = JwtClaimTypes.GivenName,
    RoleClaimType = JwtClaimTypes.Role,
};
TokenValidationParameters نحوه‌ی اعتبارسنجی توکن دریافتی از IDP را مشخص می‌کند. همچنین مشخص می‌کند که چه نوع claim ای از token دریافتی  از IDP به RoleClaimType سمت ASP.NET Core نگاشت شود.
اکنون برای آزمایش آن یکبار از سیستم خارج شده و مجددا به آن وارد شوید. پس از آن لینک درخواست نگارش قاب شده‌ی تصاویر، برای کاربر User 1 نمایان خواهد بود و نه برای User 2 که FreeUser است.

البته هرچند تا این لحظه لینک نمایش View متناظر با اکشن متد OrderFrame را امن کرده‌ایم، اما هنوز خود این اکشن متد به صورت مستقیم با وارد کردن آدرس https://localhost:5001/Gallery/OrderFrame در مرورگر قابل دسترسی است. برای رفع این مشکل به کنترلر گالری مراجعه کرده و دسترسی به اکشن متد OrderFrame را توسط فیلتر Authorize و با مقدار دهی خاصیت Roles آن محدود می‌کنیم:
namespace ImageGallery.MvcClient.WebApp.Controllers
{
    [Authorize]
    public class GalleryController : Controller
    {
        [Authorize(Roles = "PayingUser")]
        public async Task<IActionResult> OrderFrame()
        {
خاصیت Roles فیلتر Authorize، می‌تواند چندین نقش جدا شده‌ی توسط کاما را نیز دریافت کند.
برای آزمایش آن، توسط مشخصات کاربر User 2 به سیستم وارد شده و آدرس https://localhost:5001/Gallery/OrderFrame را مستقیما در مرورگر وارد کنید. در این حالت یک چنین تصویری نمایان خواهد شد:


همانطور که مشاهده می‌کنید، علاوه بر عدم دسترسی به این اکشن متد، به صفحه‌ی Account/AccessDenied که هنوز در برنامه‌ی کلاینت تعریف نشده‌است، هدایت شده‌ایم. به همین جهت خطای 404 و یا یافت نشد، نمایش داده شده‌است.
برای تغییر مقدار پیش‌فرض صفحه‌ی عدم دسترسی، ابتدا Controllers\AuthorizationController.cs را با این محتوا ایجاد می‌کنیم:
using Microsoft.AspNetCore.Mvc;

public class AuthorizationController : Controller
{
    public IActionResult AccessDenied()
    {
        return View();
    }
}
سپس View آن‌را در فایل Views\Authorization\AccessDenied.cshtml به صورت زیر تکمیل خواهیم کرد که لینک به logout نیز در آن وجود دارد:
<div class="container">
    <div class="h3">Woops, looks like you're not authorized to view this page.</div>
    <div>Would you prefer to <a asp-controller="Gallery" asp-action="Logout">log in as someone else</a>?</div>
</div>

اکنون نیاز است تا این آدرس جدید را به کلاس ImageGallery.MvcClient.WebApp\Startup.cs معرفی کنیم.
namespace ImageGallery.MvcClient.WebApp
{
    public class Startup
    {
        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
            services.AddAuthentication(options =>
            {
                // ...
            }).AddCookie("Cookies", options =>
              {
                  options.AccessDeniedPath = "/Authorization/AccessDenied";
              })
// ...
آدرس جدید Authorization/AccessDenied باید به تنظیمات AddCookie اضافه شود تا توسط سیستم شناخته شده و مورد استفاده قرار گیرد. علت اینجا است که role claims، از کوکی رمزنگاری شده‌ی برنامه استخراج می‌شوند. به همین جهت تنظیم آن مرتبط است به AddCookie.
برای آزمایش آن، یکبار از برنامه خارج شده و مجددا با اکانت User 2 به آن وارد شوید و آدرس https://localhost:5001/Gallery/OrderFrame را مستقیما در مرورگر وارد کنید. اینبار تصویر زیر که همان آدرس جدید تنظیم شده‌است نمایش داده خواهد شد:




کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید.
برای اجرای برنامه:
- ابتدا به پوشه‌ی src\WebApi\ImageGallery.WebApi.WebApp وارد شده و dotnet_run.bat آن‌را اجرا کنید تا WebAPI برنامه راه اندازی شود.
- سپس به پوشه‌ی src\IDP\DNT.IDP مراجعه کرده و و dotnet_run.bat آن‌را اجرا کنید تا برنامه‌ی IDP راه اندازی شود.
- در آخر به پوشه‌ی src\MvcClient\ImageGallery.MvcClient.WebApp وارد شده و dotnet_run.bat آن‌را اجرا کنید تا MVC Client راه اندازی شود.
اکنون که هر سه برنامه در حال اجرا هستند، مرورگر را گشوده و مسیر https://localhost:5001 را درخواست کنید. در صفحه‌ی login نام کاربری را User 1 و کلمه‌ی عبور آن‌را password وارد کنید.
مطالب مشابه
  • #
    ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۵۲
    یک نکته‌ی تکمیلی: تعریف بیشتر از یک role سبب بروز خطا می‌شود
    اگر در برنامه آرایه‌ای از claims مانند آرایه‌ای از roles تعریف شود، به خطای زیر برخواهید خورد:
    An unhandled exception occurred while processing the request.
    InvalidCastException: Cannot cast Newtonsoft.Json.Linq.JArray to Newtonsoft.Json.Linq.JToken.
    Newtonsoft.Json.Linq.Extensions.Convert<T, U>(T token)
    
    Exception: An error was encountered while handling the remote login.
    Microsoft.AspNetCore.Authentication.RemoteAuthenticationHandler.HandleRequestAsync
    مشکل اینجا است که نگاشت زیر:
    options.ClaimActions.MapUniqueJsonKey(claimType: "role", jsonKey: "role");
    به همراه واژه‌ی Unique است؛ یعنی یک آرایه را نمی‌پذیرد و به همین جهت است که عنوان می‌کند JArray دریافتی، قابل تبدیل به JToken نیست. برای رفع این مشکل می‌توان از متد زیر استفاده کرد:
    options.ClaimActions.MapJsonKey(claimType: "role", jsonKey: "role"); // for having 2 or more roles
  • #
    ‫۴ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۱
    کلا صحبت من توی روش اول یا RBAC هست الان؛ یکسری claim‌ها رو میشه بصورت مشترک و جامع برای کاربر داشت و برای همه کلاینت‌ها یک معنی میده. مثل profile, address, ... یک کاربر مشترک هست. این درست. اما برای حالتی که چندین کلاینت داریم و هرکدوم claim‌های خاص خودشون رو نیاز دارن. یا بطور خاص role های خودشون رو دارن. مثلا کاربری با نام علی در کلاینت یک (سامانه حقوق و دستمزد)، نقش‌های زیر رو داره که فقط برای کلاینت یک معنی میده:
    • ثبت کننده اطلاعات
    • کاربر عادی
    همین کاربر، در کلاینت دو (سامانه اتوماسیون اداری) نقش‌های زیر رو داره که فقط برای کلاینت دو معنی میده:
    • مدیر منطقه یک
    • کاربر عادی
    • تنظیم کننده گردش کار اداری
    متوجه این قضیه هستم که میشه سمت identityServer برای هر کلاینت، claim‌های مجاز خودش رو بهش دسترسی داد و منتسب کرد. ولی در شرایطی که مثلا 50 تا سامانه (کلاینت) مختلف، 100 نقش مختلف برای هندل کردن بیزینس خودشون دارن، آیا باید تمام این 100 نقش رو در سمت identityServer تعریف کنیم و به هر کلاینت، نقش‌های مجاز خودش رو منتسب کنیم و هر زمان که یک سامانه، یک نقش جدید نیاز داشته باشه، باز بیایم و در IdentityServer اون رو تعریف کنیم؟ یعنی راه درست همینه؟
    سوالم در نهایت اینه:
    1. حالا به این شکل، آیا باید تمام این نقش‌ها در سمت IdentityServer در claimها (role claim) تعریف بشه؟
    2. هر کلاینت که چند وقت بعد، نیاز داره یک role جدید دیگه در بیزینس داخلی خودش داشته باشه، باید سمت IdentityServer بیاد و اضافه کنه اون role رو تحت عنوان یک role claim جدید؟ و سپس، همین role رو به کاربرایی که مد نظرش هست، اعطا کنه؟
    • #
      ‫۴ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۴۳
      - بله. مفهوم یک سیستم «مرکزی» همین هست. نمونه‌اش اکتیو دایرکتوری در دومین‌های سرورهای ویندوزی است که کار مدیریت کاربران و سطوح دسترسی آن‌ها را یک یا چند نفر کارمند تمام وقت به نام مدیر شبکه انجام می‌دهد و این تعاریف به صورت مجزایی در کلاینت‌های متصل، انجام نمی‌شوند. در این سری در انتهای آن روشی برای ثبت اطلاعات کاربران در بانک اطلاعاتی پیشنهاد شده. علاوه بر آن چند پیاده سازی کننده‌ی سورس باز مدیریت IDP هم معرفی شده‌اند.
      - در اینجا هر کلاینت ASP.NET Core هم می‌تواند سطوح دسترسی سفارشی و پیچیده‌تر خاص خودش را بر اساس ترکیب Claims و نقش‌های دریافتی از IDP، تعریف و تنظیم کند.
  • #
    ‫۴ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۱۷
    اگر بخواهیم سطح دسترسی پویا داشته باشیم باید به چه صورت عمل کنیم؟ یعنی در لحظه از سمت دیتابیس تعیین کنیم که از الان نقش انبارداری هم میتواند به محصولات دسترسی داشته باشد لازم نباشد حتما اتریبیوت ست کنیم.
  • #
    ‫۴ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۳
    این مطلوب است که اطلاعات پویا مانند آدرس یا نقش‌های یک کاربر که پویا هستند را در کلایم‌ها نگهداری کنیم؟ بهترین راه برای بروز بودن همیشگی نقش‌های یک کاربر این است که برای هر درخواست او نقش هارا از IDP دریافت کنیم؟
    ضمنا بسته‎ی IdentityModel که معرفی کرده اید با آخرین نسخه نگارش آن در Core 3.1 سازگاری ندارد، آخرین چیزی که بهش رسیدم این بود که درخواست برای  tokenEndpoint ارسال میشود منتهی با خطای unsupported_grant_type مواجه میشوم با GrantType از نوع HybridAndClientCredentials هم تست کردم فرقی نداشته است.
    • #
      ‫۴ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۲۵
      من قصد نگه داری و به روز رسانی این سری را ندارم؛ چون نیاز به بازنویسی کلی را بر اساس آخرین تغییرات آن دارد. مخزن کد آن هم در حالت آرشیو قرار گرفته تا کاملا مشخص باشد. هدف اگر آشنایی و معرفی راه بوده، انجام شده؛ هدف دیگری نیست.
  • #
    ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۵۷
    با سلام. در سمت api وقتی میخوام Id کاربر رو از claim بخونم "sub" رو بهم خالی برمیگردونه !
      var ownerId = this.User.Claims.FirstOrDefault(claim => claim.Type == "sub")?.Value;
      var response = await httpClient.GetAsync($"api/v1/orders/GetOrderByIdAsync?id={ownerId}");
        public static IEnumerable<Client> Clients => new List<Client>
        {
            new Client
            {
                ClientId = "oidcClient",
                ClientName = "Example Client Application",
                ClientSecrets = new List<Secret> {new Secret("VQGBtSDEK7tzIzSJyfCYqdHDTQHt7kD2VQ1hHWnY7Dw=".Sha256())}, // change me!
        
                AllowedGrantTypes = GrantTypes.Hybrid,
                RedirectUris = new List<string> {"https://localhost:6001/signin-oidc"},
                PostLogoutRedirectUris = new List<string>
                {
                    "https://localhost:6001/signout-callback-oidc"
                },
                AllowedScopes = new List<string>
                {
                    IdentityServerConstants.StandardScopes.OpenId,
                    IdentityServerConstants.StandardScopes.Profile,
                    IdentityServerConstants.StandardScopes.Email,
                    IdentityServerConstants.StandardScopes.Address,
                    "role",
                    "api.ordering.manager"
                },
    
                RequirePkce=false,
                AllowOfflineAccess = true
            }
        };
       public static IEnumerable<IdentityResource> Resources => new List<IdentityResource>
        {
            new IdentityResources.OpenId(),
            new IdentityResources.Profile(),
            new IdentityResources.Email(),
            new IdentityResources.Address(),
            new IdentityResource
            {
                Name = "role",
                UserClaims = new List<string> {"role"}
            }
        };

    • #
      ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۱۷
      دیباگ کنید چه اطلاعاتی در دسترس هست؟
      foreach (var claim in User.Claims)
      {
         Debug.WriteLine($"Claim type: {claim.Type} - Claim value: {claim.Value}");
      }
      همچنین سایر تنظیمات را هم بررسی کنید.
      • #
        ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۳

        تنظیمات کانفیگ :

        public static class ConfigTest
        {
        
            public static IEnumerable<IdentityResource> Resources => new List<IdentityResource>
            {
                new IdentityResources.OpenId(),
                new IdentityResources.Profile(),
                new IdentityResources.Address(),
                new IdentityResource
                {
                    Name = "role",
                    UserClaims = new List<string> {"role"}
                }
            };
        
        
            public static IEnumerable<ApiResource> ApiResources => new[]
                {
                    new ApiResource
                    {
                        Name = "orderingapi",
                        DisplayName = "Ordering Api",
                        Description = "Allow the application to access Ordering Api on your behalf",
                        Scopes = new List<string> { "api.ordering.read", "api.ordering.manager"},
                        ApiSecrets = new List<Secret> {new Secret("OrderingScopeSecret".Sha256())}, // change me!
                        UserClaims = new List<string> {"role"}
                    }
                };
        
        
            public static IEnumerable<ApiScope> ApiScopes => new[]
                {
                    new ApiScope("api.ordering.read", "Read Access to Ordering Api"),
                    new ApiScope("api.ordering.manager",displayName:"manage Crud operation access to ordering api")
                };
        
        
        
            public static IEnumerable<Client> Clients => new List<Client>
            {
                new Client
                {
                    ClientId = "oidcClient",
                    ClientName = "Example Client Application",
                    ClientSecrets = new List<Secret> {new Secret("VQGBtSDEK7tzIzSJyfCYqdHDTQHt7kD2VQ1hHWnY7Dw=".Sha256())}, // change me!
            
                    AllowedGrantTypes = GrantTypes.Hybrid,
                    RedirectUris = new List<string> {"https://localhost:6001/signin-oidc"},
                    PostLogoutRedirectUris = new List<string>
                    {
                        "https://localhost:6001/signout-callback-oidc"
                    },
                    AllowedScopes = new List<string>
                    {
                        IdentityServerConstants.StandardScopes.OpenId,
                        IdentityServerConstants.StandardScopes.Profile,
                        IdentityServerConstants.StandardScopes.Address,
                        "role",
                        "api.ordering.manager"
                    },
        
                    RequirePkce=false,
                    AllowOfflineAccess = true
                }
            };
        
        
            public static List<TestUser> Users => new List<TestUser>
            {
                new TestUser
                {
                    SubjectId = "1",
                    Username = "meysam",
                    Password = "123",
                    Claims = new List<Claim>
                    {
                        new Claim(JwtClaimTypes.Name,"meysanm"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.GivenName,"soleymani"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.Email, "meysam@test.com"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.Address,"amol city"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.Role, "admin")
                    }
                },
                new TestUser
                {
                    SubjectId = "2",
                    Username = "ali",
                    Password = "123",
                    Claims = new List<Claim>
                    {
                        new Claim(JwtClaimTypes.Name,"ali"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.GivenName,"abbasi"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.Address,"tehran city"),
                        new Claim(JwtClaimTypes.Role,"public")
                    }
                }
            };
        }


      • #
        ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۶
        Claim type: http://schemas.microsoft.com/claims/authnmethodsreferences - Claim value: pwd
        Claim type: http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/nameidentifier - Claim value: 1
        Claim type: auth_time - Claim value: 1651417673
        Claim type: http://schemas.microsoft.com/identity/claims/identityprovider - Claim value: local
        Claim type: name - Claim value: meysanm
        Claim type: given_name - Claim value: soleymani
        Claim type: role - Claim value: admin
        Claim type: http://schemas.microsoft.com/claims/authnmethodsreferences - Claim value: pwd
        Claim type: http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/nameidentifier - Claim value: 1
        Claim type: auth_time - Claim value: 1651417673
        Claim type: http://schemas.microsoft.com/identity/claims/identityprovider - Claim value: local
        Claim type: name - Claim value: meysanm
        Claim type: given_name - Claim value: soleymani
        Claim type: role - Claim value: admin
        • #
          ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۳۲
          قسمت «بررسی Claims Transformations » مطلب جاری را بررسی کنید؛ در مورد nameidentifier (ClaimTypes.NameIdentifier) و نحوه و نکته‌ی نگاشت آن به sub بحث شده.
          • #
            ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۴۰
            همه نکات رو بررسی کردم. البته موضوع اینکه من اومدم IdentityServer رو در کنار Asp.net Identity استفاده کردم و دیتای user  رو از جدول مربوطه میخونم و عملیات لاگین رو هم به شکل زیر انجام دادم . 
              if (ModelState.IsValid)
                    {
                        // find user by username
                        var user = await _signInManager.UserManager.FindByNameAsync(Input.Username);
            
                        // validate username/password using ASP.NET Identity
                        if (user != null && (await _signInManager.CheckPasswordSignInAsync(user, Input.Password, true)) == SignInResult.Success)
                        {
                            await _events.RaiseAsync(new UserLoginSuccessEvent(user.UserName, user.Id, user.UserName, clientId: context?.Client.ClientId));
            
                            // only set explicit expiration here if user chooses "remember me". 
                            // otherwise we rely upon expiration configured in cookie middleware.
                            AuthenticationProperties props = null;
                            if (LoginOptions.AllowRememberLogin && Input.RememberLogin)
                            {
                                props = new AuthenticationProperties
                                {
                                    IsPersistent = true,
                                    ExpiresUtc = DateTimeOffset.UtcNow.Add(LoginOptions.RememberMeLoginDuration)
                                };
                            };
            
                            // issue authentication cookie with subject ID and username
                            var isuser = new IdentityServerUser(user.Id)
                            {
                                DisplayName = user.UserName
                            };
            
                            await HttpContext.SignInAsync(isuser, props);
            
                            if (context != null)
                            {
                                if (context.IsNativeClient())
                                {
                                    // The client is native, so this change in how to
                                    // return the response is for better UX for the end user.
                                    return this.LoadingPage(Input.ReturnUrl);
                                }
            
                                // we can trust model.ReturnUrl since GetAuthorizationContextAsync returned non-null
                                return Redirect(Input.ReturnUrl);
                            }
            
                            // request for a local page
                            if (Url.IsLocalUrl(Input.ReturnUrl))
                            {
                                return Redirect(Input.ReturnUrl);
                            }
                            else if (string.IsNullOrEmpty(Input.ReturnUrl))
                            {
                                return Redirect("~/");
                            }
                            else
                            {
                                // user might have clicked on a malicious link - should be logged
                                throw new Exception("invalid return URL");
                            }
                        }
            
                        await _events.RaiseAsync(new UserLoginFailureEvent(Input.Username, "invalid credentials", clientId: context?.Client.ClientId));
                        ModelState.AddModelError(string.Empty, LoginOptions.InvalidCredentialsErrorMessage);
                    }
            ممکنه به خاطر این مورد باشه که sub رو تو claim ندارم.؟
            مگر غیر اینکه با تعریف new IdentityResources.OpenId در IdentityResources و تنظیم AllowScope کلاینت به IdentityServerConstants.StandardScopes.OpenId خود IdentityServer الزاما SubjectId رو در claim به ما برگردونه؟
            • #
              ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۴۲
              JwtSecurityTokenHandler.DefaultInboundClaimTypeMap کار بازنویسی و تغییر claims دریافت شده را انجام می‌دهد. به این صورت sub تبدیل به ClaimTypes.NameIdentifier  می‌شود (همان نکته‌ای که در ابتدای مطلب عنوان شد؛ اطلاعات بیشتر).