روش نصب NET SDK. بر روی لینوکس Ubuntu
اندازه‌ی قلم متن
تخمین مدت زمان مطالعه‌ی مطلب: چهار دقیقه

اگر از آخرین نگارش Ubuntu استفاده می‌کنید، با توجه به همکاری مایکروسافت و شرکت پشتیبان آن، نصب دات‌نت به سادگی اجرای دستور زیر است:

$ sudo apt update && sudo apt install -y dotnet-sdk-8.0
$ dotnet --version

و اگر می‌خواهید بدانید که چه ‌نگارشی از دات‌نت، به‌همراه مخازن استاندارد Ubuntu است، دستور زیر را صادر کنید:

$ apt search dotnet-sdk*

که یک نمونه خروجی آن به صورت زیر است:

$ apt search dotnet-sdk*
Sorting... Done
Full Text Search... Done
dotnet-sdk-8.0/noble-updates,noble-security 8.0.107-0ubuntu1~24.04.1 amd64
  .NET 8.0 Software Development Kit

dotnet-sdk-8.0-source-built-artifacts/noble-updates,noble-security 8.0.107-0ubuntu1~24.04.1 amd64
  Internal package for building the .NET 8.0 Software Development Kit

dotnet-sdk-dbg-8.0/noble-updates,noble-security 8.0.107-0ubuntu1~24.04.1 amd64
  .NET SDK debug symbols.

نصب اسکریپتی آخرین نگارش دات‌نت بر روی تمام توزیع‌های لینوکسی

مایکروسافت، اسکریپتی را برای دریافت و نصب خودکار آخرین نگارش دات‌نت، تهیه کرده‌است که کار با آن بسیار ساده‌است و با تمام توزیع‌های لینوکسی و نه فقط Ubuntu سازگار است.

پیش از هرکاری ابتدا مخزن‌های بسته‌ها و برنامه‌های مرتبط را یکبار به‌روز کرده و سیستم را ری‌استارت می‌کنیم:

sudo apt update -q && sudo apt upgrade -y && reboot

سپس دستور زیر را صادر می‌کنیم تا اسکریپت نصاب مخصوص دات‌نت خود مایکروسافت را دریافت کنیم :

wget https://dot.net/v1/dotnet-install.sh -O dotnet-install.sh
chmod +x ./dotnet-install.sh

توسط این دو دستور، فایل dotnet-install.sh دریافت شده و همچنین دسترسی اجرایی بودن آن نیز تنظیم می‌شود.

پس از آن، برای نصب آخرین نگارش دات‌نت SDK موجود، تنها کافی است دستور زیر را صادر کنیم:

./dotnet-install.sh --version latest

و یا اگر فقط می‌خواهید runtime آن‌را نصب کنید، پارامترهای نصب، به صورت زیر تغییر می‌کنند:

./dotnet-install.sh --version latest --runtime aspnetcore

همچنین اگر نگارش‌های پایین‌تر مدنظر شما هستند، می‌توانید کانال نصب را هم مشخص کنید:

./dotnet-install.sh --channel 7.0

که یک نمونه خروجی اجرای دستور dotnet-install.sh --version latest/. آن به صورت زیر است:

$ ./dotnet-install.sh --version latest
dotnet-install: Attempting to download using aka.ms link https://dotnetcli.azureedge.net/dotnet/Sdk/8.0.303/dotnet-sdk-8.0.303-linux-x64.tar.gz
dotnet-install: Remote file https://dotnetcli.azureedge.net/dotnet/Sdk/8.0.303/dotnet-sdk-8.0.303-linux-x64.tar.gz size is 223236164 bytes.
dotnet-install: Extracting archive from https://dotnetcli.azureedge.net/dotnet/Sdk/8.0.303/dotnet-sdk-8.0.303-linux-x64.tar.gz
dotnet-install: Downloaded file size is 223236164 bytes.
dotnet-install: The remote and local file sizes are equal.
dotnet-install: Installed version is 8.0.303
dotnet-install: Adding to current process PATH: `/home/vahid/.dotnet`. Note: This change will be visible only when sourcing script.
dotnet-install: Note that the script does not resolve dependencies during installation.
dotnet-install: To check the list of dependencies, go to https://learn.microsoft.com/dotnet/core/install, select your operating system and check the "Dependencies" section.
dotnet-install: Installation finished successfully.

همانطور که مشاهده می‌کنید، دات‌نت 8.0.303، نصب شده‌است.

پس از پایان نصب، دو دستور زیر را هم باید اجرا کنید تا بتوان در خط فرمان به NET CLI. دسترسی یافت:

$ export DOTNET_ROOT=$HOME/.dotnet
$ export PATH=$PATH:$DOTNET_ROOT:$DOTNET_ROOT/tools

پس از این تنظیمات، امکان اجرای دو دستور آزمایشی زیر میسر می‌شوند:

$ dotnet --version
$ dotnet --list-sdks

نصب دات‌نت بر روی نگارش‌های قدیمی‌تر Ubuntu

برای اینکه بتوان به روش متداولی (بدون دریافت اسکریپت نصاب فوق) به آخرین تغییرات انجام شده و آخرین به‌روز رسانی‌ها و همچنین تمام نگارش‌های دات‌نت دسترسی داشت، می‌توان از مخازن بسته‌های خود مایکروسافت استفاده کنیم که باید آن‌ها را به سیستم عامل اضافه کرد. برای اینکار باید مراحل زیر طی شوند:

ابتدا تمام وابستگی‌های احتمالی موجود را حذف می‌کنیم:

$ sudo apt remove 'dotnet*' 'aspnet*' 'netstandard*'

سپس فایل زیر را ایجاد کرده:

sudo nano touch /etc/apt/preferences

و آن‌را با محتوای زیر تکمیل می‌کنیم؛ تا فقط از مخازن خود مایکروسافت استفاده شود و سایر مخازن مرتبط در این حالت، اولویت کمتری داشته باشند:

Package: dotnet* aspnet* netstandard*
Pin: origin "archive.ubuntu.com"
Pin-Priority: -10

Package: dotnet* aspnet* netstandard*
Pin: origin "security.ubuntu.com"
Pin-Priority: -10

پس از آن، دستورات زیر، کار افزودن مخازن بسته‌های مایکروسافت را انجام می‌دهند:

# Get OS version info which adds the $ID and $VERSION_ID variables
source /etc/os-release

# Download Microsoft signing key and repository
wget https://packages.microsoft.com/config/$ID/$VERSION_ID/packages-microsoft-prod.deb -O packages-microsoft-prod.deb

# Install Microsoft signing key and repository
sudo dpkg -i packages-microsoft-prod.deb

# Clean up
rm packages-microsoft-prod.deb

# Update packages
sudo apt update
sudo apt upgrade -y

بعد از این به‌روز رسانی‌ها، دستور متداول زیر، کار نصب آخرین نگارش NET SDK. را انجام می‌دهد:

sudo apt-get install -y dotnet-sdk-8.0

و همچنین هربار هم که سیستم را با دستورات sudo apt update -q && sudo apt upgrade -y به روز کنیم، در صورت وجود به‌روز رسانی دات‌نتی جدیدی، آن‌را به صورت خودکار دریافت و نصب می‌کند.

  • #
    ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۵۹

    برای نصب از طریق دانلود فایل های دات نت به صورت آفلاین بر روی سرور بدون اینترنت میتوانید از روش زیر هم استفاده کنید.

    • ابتدا فایل های دات نت رو بسته به معماری سیستم دانلود کنید. (Arm32 | Arm32 Alpine | Arm64 | Arm64 Alpine | x64 | x64 Alpine)
    • سپس فایل دات نت رو به سرور خود منتقل کنید و از طریق دستورات زیر، خط فرمان dotnet رو به ترمینال اضافه کنید:
    export DOTNET_ROOT="$HOME/yourpath/dotnet"
    export PATH="$PATH:$HOME/yourpath/dotnet"

    مشابه با Edit the system environment variables در ویندوز

    و اکنون با نوشتن دستور dotnet --version میتوانید نگارش ورژن دات رو مشاهده کنید.

    همچنین اگر نیاز به نصب tools هایی مانند ef core نیاز دارید میتوانید از دستور زیر استفاده کنید:

    dotnet tool install --global dotnet-ef
    export PATH="$PATH:$HOME/.dotnet/tools"

    این روش در خود مستندات مایکروسافت توضیح داده شده اما استفاده از پکیج های داخلی ابونتو و یا اجرای اسکریپت ها خیلی آسون تر هستش و این روش صرفا موقعی استفاده میشه که امکان اجرای دستورات بر روی یک سیستم آفلاین وجود ندارد.