‫۷ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۳۱
این احتمال وجود دارد در صورتی که پروژه را از طریق cli و vscode اجرا میکنید محیط اجرایی بر روی حالت Production قرار گرفته باشد و باعث شود صفحه پیام خطا به شما نشان داده نشود. بعد از اجرای dotnet run در خطوط اولیه زیر در جلوی عبارت Hosting Environment این حالت قابل نمایش است:
> dotnet run
Project TestApp (.NETCoreApp,Version=v1.0) was previously compiled. Skipping compilation.

Hosting environment: Production  
Content root path: C:\Projects\TestApp  
Now listening on: http://localhost:5000  
Application started. Press Ctrl+C to shut down.
برای تغییر این حالت به حالت توسعه کدهای زیر را در CLI وارد نمایید:
>set ASPNETCORE_ENVIRONMENT "Development"

SUCCESS: Specified value was saved.
بعد از تغییر موفقیت آمیز مشکل همچنان ادامه دارد و دلیل آن اینست که این مقدار قبلا توسط Console خوانده شده است و مجددا باید کنسول جدید را اجرا نمایید تا مشکل حل شود.
‫۷ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۲۵
جهت ایجاد رفرنس در محیط VsCode توسط Cli ابتدا یک پروژه به عنوان مثال یک class Library ایجاد کرده:
dotnet new classlib c1
و سپس آن را توسط کامند زیر رفرنس میدهیم:
dotnet add reference ../c1/c1.csproj
 و در فایل Proj پروژه اصلی چنین مدخلی اضافه خواهد شد؛ سپس vscode از شما خواهد خواست که بسته‌های خود را به روز کنید:
<ItemGroup>
    <ProjectReference Include="..\c1\c1.csproj" />
  </ItemGroup>

 
‫۷ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۸
من یک سری مدل به شکل زیر دارم:
    public class Context : DbContext
    {
        public Context():base("Server=.;Database=EfTest;Trusted_Connection=True;Integrated Security=true;")
        {
            
        }

        public DbSet<Student> Students { get; set; }
        public DbSet<Teacher> Teachers { get; set; }

    }


    public class Person
    {
        public int Id { get; set; }
        public DateTime InsertTime { get; set; }
        public string FirstName { get; set; }
        public string LastName { get; set; }

    }


    public class Student:Person
    {
        public string Student1 { get; set; }
    }

    public class Teacher:Person
    {
        public string Teacher1 { get; set; }

    }
بدون هیچ تنظیماتی، یعنی طبق تعاریف بالا الان باید حالت به شکل TPH باشد ولی در ساخت نهایی دو جدول دانش آموز و معلم تشکیل میشه. من در این مدتی که ef کار کردم روی این حالت بودم و راضی هستم ولی برای یکی از دوستان EF سعی داره جدولی به اسم People رو از روی Person تشکیل بده.
‫۷ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۵
پیرو مطلب بالا، در صورتی که تصویر شما ابعادی بزرگتر از اندازه صفحه داشته باشد باعث میشود که عکس به درستی در صفحه جا نشود، به همین دلیل ممکن است تگ img را با تگ Div با مشخصات زیر بپوشانید:
 
  <div style="overflow: auto">
            <img  id="preview" />
        </div>
این کد باعث میشود که عکس به صورت تمام در صفحه نمایش داده شود و قسمت‌های نهان آن با اسکرول جابجا شوند. در اینجا چند مشکل ایجاد می‌شود اول اینکه زیبایی صفحه زیاد نیست، دوم اینکه در حین کراپ چندان خوشاید نیست و سوم اینکه در صفحه موبایل عکس بزرگ و اسکرول چندان کارایی ندارد.

در این بین من با استفاده از فریمورک بوت استراپ کلاس img-responsive را به تگ image می‌دهم تا تصویر در هر صفحه نمایشی متناسب با اندازه آن نمایش داده شود. مشکل زیبایی تصویر در صفحه و نحوه کراپ کردن آن حل میشود ولی مشکل جدیدتر این است که تصویری که کراپ می‌شود آن ناحیه ای نیست که شما قبلا انتخاب کرده بودید؛ دلیل آن هم این است که تصویری که responsive شده است اندازه جدیدی برای خود دارد و برش ناحیه در سمت کلاینت و مختصاتی که به شما داده میشود بر اساس اندازه تغییر یافته است ولی در سمت سرور شما با اندازه واقعی تصویر سر و کار دارید و به همین دلیل مختصات ناحیه برش داده شده اشتباه بوده و قسمت‌های دیگری از تصویر برش میخورند.
برای حل این مشکل ابتدا دو المان مخفی زیر را به صفحه اضافه میکنیم:
<input type="hidden" id="RealW" name="RealW" />
<input type="hidden" id="RealH" name="RealH" />
این دو المان برای نگهداری اندازه تگ img است که ممکن است در هر صفحه نمایشی متفاوت باشد و کراپ کردن بر اساس آن انجام میشود.
سپس کدهای زیر را به فایل js به شکل زیر ویرایش می‌کنیم:
$('#preview').Jcrop({

                    aspectRatio: 2, 
                    bgFade: true, 
                    bgOpacity: .3,
                    onChange: updateInfo,
                    onSelect: updateInfo
                }, function () {
                    // use the Jcrop API to get the real image size

//============== خطوط جدید
                    $("#RealW").val($('#preview').css("width").replace("px", ""));
                    $("#RealH").val($('#preview').css("height").replace("px", ""));
//==============

                    jcrop_api = this;
                });
دو خط جدید اضافه شده به این کد اندازه تگ img را درخواست کرده و داخل المان‌های مخفی جای میدهد تا در هنگام پست شدن صفحه ارسال شوند و از آنجا که اندازه‌های دریافتی به همراه نام واحد  میباشند (که در اینجا px است) آن‌ها را از انتهای رشته حذف کرده ام.
سپس در سمت کلاینت با محاسبه فرمول‌های تناسب این مشکل را رفع میکنیم تا مختصات‌های دریافت شده را به مختصات‌های واقعی تبدیل کنیم:
 public static byte[] Resize(this byte[] byteImageIn, int x1,int y1,int x2,int y2,int realW,int realH)
        {

            //convert to full size image
            ImageConverter ic = new ImageConverter();
            Image src = (Image)(ic.ConvertFrom(byteImageIn)); //original size

            if (src == null)
                return null;

// چهار خط زیر فرمول تناسب را اجرا می‌کند
            x1 = src.Width * x1 / realW;
            x2 = src.Width * x2 / realW;

            y1 = src.Height * y1 / realH;
            y2 = src.Height * y2 / realH;

            Bitmap target = new Bitmap(x2 - x1, y2 - y1);
            using (Graphics graphics = Graphics.FromImage(target))
                graphics.DrawImage(src, new Rectangle(0, 0, target.Width, target.Height),
                    new Rectangle(x1,y1,x2-x1,y2-y1), 
                    GraphicsUnit.Pixel);
            src = target;
            using (var ms = new MemoryStream())
            {
                src.Save(ms, System.Drawing.Imaging.ImageFormat.Jpeg);
                return ms.ToArray();
            }

        }
‫۷ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۰۶
از آنجا که این مقاله جز مقالاتی است که به دلیل عنوان مقدمه در آن ارجاع به آن اول صورت میگیرد، این نکته رو اضافه کنم که در نسخه‌های جدیدتر Automapper استفاده از حالت استاتیک مردود اعلام شده و نحوه نوشتن به شکل زیر میباشد:
var config = new MapperConfiguration(cfg => {
  cfg.CreateMap<Source, Dest>();
});

IMapper mapper = config.CreateMapper();
var source = new Source();
var dest = mapper.Map<Source, Dest>(source);
‫۷ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۵۹
برنامه‌هایی که عملیات بانکی را انجام میدهند از کدام روش بهره میبرند ؟

هر بانک  میتونه متفاوت باشه ولی استفاده از روش توکن‌ها میتواند جز بهترین‌ها باشد. همانند لینکی که خودتان دادید ، بانک ‌ها به جز اطلاعات امنیتی که به شما میدهند فقط و فقط به کاربرانی پاسخ میدهند که شماره تماس و کد IEMI آن‌ها در بانک اطلاعاتی به همراه اطلاعات و کدهایی که بانک به شما میدهد هش شده باشند. حتی برای ورود شما از شما رمز عبور میگیرند که آن را به صورت هش شده و آفلاین روی گوشی ذخیره میکنند تا ورود شما برای دفعات بعدی از آن طریق باشد تا اگر گوشی دست نااهلی افتاد (دزدیده یا گم شد) مجبور به ورود آن باشد.
مسائل مربوط به وب هم بیشتر بانکها از طریق دستگاه‌های رمز OTP شروع به ساخت کدهای زمان دار میکنند.
- آیا این روش JWT هم با برنامه‌های موبایل قابل انجام هست ؟

بله، مهم این است که توکن را داشته باشید و به جای استفاده از Basic از Bearer استفاده کنید. نمونه ای از پیاده سازی آن در جاوا و اندروید

- اگر از https  استفاده شود امنیت روش Basic Authentication قابل قبول هست ؟

بله با استفاده از این روش میتوان این قسمت را از دید مخفی کرد ، مگر اینکه شخصی در شبکه با اختلال در سمت کلاینت همانند حملات HITM یا دیگر حملات مشابه دخالت کند. این روش بیشتر برای برنامه‌های موبایل مناسب‌تر است که هر درخواست توسط کدهای ما ایجاد و ارسال میشود. در غیر اینصورت در باقی موارد چندان امنیتی ندارد. به عنوان مثال احتمال کش شدن این نوع درخواست از طریق مرورگر بسیار بالاست که ممکن است به حملات CSRF دامن بزند. در حالت امنیتی بیشتر میتوان به Http Digest هم اشاره کرد که در این جا سادگی Basic را ندارد ولی تبادل کلید و هش کردن مقادیر از طریق آن ممکن است.
‫۷ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۱
Install-Package Microsoft.Owin.Cors

 public void Configuration(IAppBuilder app)
        {
            app.UseCors(CorsOptions.AllowAll);
            app.UseOAuthAuthorizationServer(SmObjectFactory.Container.GetInstance<AppOAuthOptions>());
            app.UseJwtBearerAuthentication(SmObjectFactory.Container.GetInstance<AppJwtOptions>());
            
        }
‫۷ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۲۵ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۳
اینترفیس IDbSet شامل FindAsync نیست، آیا دلیلی داره که این متد داخل اینترفیس قرار نگرفته؟
من یک چنین پیاده سازی برای IDbSet قرار دادم:
  public interface IAsyncDbSet<T> : IDbSet<T> where T : class
    {
        Task<T> FindAsync(CancellationToken cancellationToken, params Object[] keyValues);
        Task<T> FindAsync(params Object[] keyValues);
    }

ولی خط زیر قابلیت کست شدن رو نداره و نمیتونه داخل IAsyncDbset قرارش بده
return base.Set<TEntity>();