یک نکتهی تکمیلی: بهتر است برای چه مواردی در Postman آزمایش بنویسیم؟
یک response از سه قسمت هدر، status code و بدنهی آن تشکیل میشود. بنابراین هر سه قسمت را باید آزمایش کرد تا بتوان توسط آن عملکرد یک Web API را بررسی نمود.
برای مثال فرض کنید که میخواهید برای متد Put، آزمایش بنویسید. این آزمایش باید شامل موارد زیر باشد:
بررسی موفقیت آمیز بودن عملیات
- آیا هدرهای درستی در response درج شدهاند؟
- آیا status code دریافتی از سرور برای مثال 200 یا 204 است؟
- آیا عملیات به روز رسانی، موجودیت مشخص و مورد انتظاری را به روز رسانی کردهاست یا خیر؟
- آیا تمام فیلدها به درستی به روز رسانی شدهاند؟
- آیا فیلدهایی که در درخواست ارسالی قید نشدهاند، با مقدار پیشفرض خود مقدار دهی شدهاند؟
بررسی شکست عملیات
- آیا به روز رسانی موجودیتی که وجود ندارد، خروجی 404 را به همراه دارد یا خیر؟
- آیا اگر هدر content-type ذکر نشود، شاهد status code=415 unsupported media type خواهیم بود؟
- آیا اگر هدر content-type نامربوطی ذکر شود، شاهد status code=415 unsupported media type خواهیم بود؟
- آیا اگر بدنهی درخواست خالی را ارسال کنیم، خروجی 400 bad request صادر میشود؟
- آیا اگر فیلدها را طوری تنظیم کنیم که سبب مشکلات اعتبارسنجی شوند، خروجی 422 unprocessable entity صادر میشود؟
بنابراین در حالت کلی:
- هر دو وضعیت موفقیت آمیز بودن و شکست عملیات باید بررسی شوند.
- مشکلات اعتبارسنجی ورودیها باید بررسی شوند.
- ورودیهای مورد انتظار را کم و زیاد کنید. اگر درخواستی قرار است کوئری استرینگی را بپذیرد، آنرا قید نکنید یا برعکس.
یک response از سه قسمت هدر، status code و بدنهی آن تشکیل میشود. بنابراین هر سه قسمت را باید آزمایش کرد تا بتوان توسط آن عملکرد یک Web API را بررسی نمود.
برای مثال فرض کنید که میخواهید برای متد Put، آزمایش بنویسید. این آزمایش باید شامل موارد زیر باشد:
بررسی موفقیت آمیز بودن عملیات
- آیا هدرهای درستی در response درج شدهاند؟
- آیا status code دریافتی از سرور برای مثال 200 یا 204 است؟
- آیا عملیات به روز رسانی، موجودیت مشخص و مورد انتظاری را به روز رسانی کردهاست یا خیر؟
- آیا تمام فیلدها به درستی به روز رسانی شدهاند؟
- آیا فیلدهایی که در درخواست ارسالی قید نشدهاند، با مقدار پیشفرض خود مقدار دهی شدهاند؟
بررسی شکست عملیات
- آیا به روز رسانی موجودیتی که وجود ندارد، خروجی 404 را به همراه دارد یا خیر؟
- آیا اگر هدر content-type ذکر نشود، شاهد status code=415 unsupported media type خواهیم بود؟
- آیا اگر هدر content-type نامربوطی ذکر شود، شاهد status code=415 unsupported media type خواهیم بود؟
- آیا اگر بدنهی درخواست خالی را ارسال کنیم، خروجی 400 bad request صادر میشود؟
- آیا اگر فیلدها را طوری تنظیم کنیم که سبب مشکلات اعتبارسنجی شوند، خروجی 422 unprocessable entity صادر میشود؟
بنابراین در حالت کلی:
- هر دو وضعیت موفقیت آمیز بودن و شکست عملیات باید بررسی شوند.
- مشکلات اعتبارسنجی ورودیها باید بررسی شوند.
- ورودیهای مورد انتظار را کم و زیاد کنید. اگر درخواستی قرار است کوئری استرینگی را بپذیرد، آنرا قید نکنید یا برعکس.