یک نکتهی تکمیلی: روش ثبت خودکار سرویسهای پسزمینه
اگر میخواهید با استفاده از Scrutor، سرویس پسزمینه را به صورت خودکار یافته و ثبت کنید، روش اینکار به صورت زیر است:
services.Scan(scan => scan.FromAssembliesOf(typeof(Program)) .AddClasses(classes => classes.AssignableTo<BackgroundService>()) .As<IHostedService>() .WithSingletonLifetime());
یک نکتهی تکمیلی: استفاده از BlazorStaticRendererService جهت تولید یک کامپوننت کش کردن قسمتی از محتوای صفحه در برنامههای Blazor SSR
فرض کنید هر کدام از آیتمهای منوی سمت راست صفحه، به همراه آماری مرتبط هم هستند که باید جداگانه محاسبه شوند. اگر قرار باشد بهازای هر کاربر و هر بازدید صفحهای، این اطلاعات دوباره محاسبه شوند، بار قابل توجهی به برنامه و سرور وارد خواهد شد و همچنین مرور صفحات هم بهشدت کند میشوند؛ چون قسمت منوی سمت راست صفحه، هربار باید از ابتدا رندر شود. در این مطلب، با سرویس BlazorStaticRendererService آشنا شدیم که کار آن، رندر کردن محتوای یک کامپوننت و بازگشت رشتهی نهایی معادل آن است. اگر این مورد را به همراه IMemoryCache توکار داتنت، ترکیب کنیم، به کامپوننتی شبیه به cache tag helper توکار ASP.NET Core میرسیم:
<cache expires-after="@TimeSpan.FromMinutes(10)"> @Html.Partial("_WhatsNew") *last updated @DateTime.Now.ToLongTimeString() </cache>
کدهای کامل آنرا در اینجا (^ و ^) میتوانید مطالعه کنید که به این صورت مورد استفاده قرار گرفتهاست تا فقط قسمتی از صفحه را کش کند و نه کل آنرا.
جالب توجهاست که OutputCache مخصوص ASP.NET Core، در Blazor SSR هم کار میکند. برای استفادهی از آن در Blazor SSR، پس از انجام تنظیمات ابتدایی میانافزار مخصوص آن که ترتیب افزودن آن باید به صورت زیر باشد:
app.UseStaticFiles(); app.UseSession(); app.UseRouting(); app.UseAntiforgery(); app.UseOutputCache(); app.MapRazorComponents<App>(); app.MapControllers(); app.Run();
فقط کافی است ویژگی OutputCache را به نحو زیر به فایل razor. خود اضافه کنید:
@attribute [OutputCache(Duration = 1000)]
که البته کار آن، کش کردن محتوای کل یک صفحهاست و نه فقط قسمتی از آن.
یک نکتهی تکمیلی: روش طراحی binding دو طرفه در Blazor SSR
در نکتهی قبل عنوان شد که مقدمات طراحی binding دو طرفه، داشتن حداقل سه خاصیت زیر در یک کامپوننت سفارشی است:
[Parameter] public T? Value { set; get; } [Parameter] public EventCallback<T?> ValueChanged { get; set; } [Parameter] public Expression<Func<T?>> ValueExpression { get; set; } = default!;
اگر این خواص را به کامپوننتهای توکار خود Blazor متصل کنیم (مانند InputBox آن و مابقی آنها)، نیازی به کدنویسی بیشتری ندارند و کار میکنند. اما اگر قرار است از یک input سادهی Html ای استفاده کنیم، نیاز است ValueChanged آنرا اینبار در متد OnInitialized فراخوانی کنیم؛ چون در زمان post-back به سرور است که مقدار آن در اختیار مصرف کنندهی کامپوننت قرار میگیرد. این مورد، مهمترین تفاوت نحوهی طراحی binding دوطرفه در Blazor SSR با مابقی حالات و نگارشهای Blazor است.
بررسی وقوع post-back به سرور به دو روش زیر میسر است:
الف) بررسی کنیم که آیا HttpPost ای رخدادهاست؟ سپس در همین لحظه، متد ValueChanged.InvokeAsync را فراخوانی کنیم:
[CascadingParameter] internal HttpContext HttpContext { set; get; } = null!; protected override void OnInitialized() { base.OnInitialized(); if (HttpContext.IsPostRequest()) { SetValueCallback(Value); } } private void SetValueCallback(string value) { if (!ValueChanged.HasDelegate) { return; } _ = ValueChanged.InvokeAsync(value); }
در این مثال نحوهی فعالسازی ارسال اطلاعات از یک کامپوننت سفارشی را به مصرف کنندهی آن ملاحظه میکنید. اینکار در قسمت OnInitialized و فقط در صورت ارسال اطلاعات به سمت سرور، فعال خواهد شد.
ب) میتوان در قسمت OnInitialized، بررسی کرد که آیا درخواست جاری به همراه اطلاعات یک فرم ارسال شدهی به سمت سرور است یا خیر؟ روش کار به صورت زیر است:
protected override void OnInitialized() { base.OnInitialized(); if (HttpContext.Request.HasFormContentType && HttpContext.Request.Form.TryGetValue(ValueField.HtmlFieldName, out var data)) { SetValueCallback(data.ToString()); } }
در اینجا از ValueField.HtmlFieldName که در نکتهی قبلی معرفی BlazorHtmlField به آن اشاره شد، جهت یافتن نام واقعی فیلد ورودی، استفاده شدهاست.
یک نکتهی تکمیلی: نحوهی نامگذاری ویژهی عناصر در فرمهای جدید Blazor SSR
اگر با نگارشهای دیگر Blazor کار کرده باشید، عموما یک EditForm را به صفحه اضافه کرده و چند المان را به آن اضافه میکنیم و ... کار میکند. حتی اگر کامپوننتهای سفارشی را هم بر این مبنا تهیه کنیم ... بازهم بدون نکتهی خاصی کار میکنند. اما ... در برنامههای Blazor SSR اینطور نیست! زمانیکه برای مثال مدل فرم را به این صورت تعریف میکنیم:
[SupplyParameterFromForm] public OrderPlace? MyModel { get; set; }
و آنرا به نحو متداولی در صفحه نمایش میدهیم:
<InputText @bind-Value="MyModel.City"/>
اگر به المان رندر شدهی در مرورگر مراجعه کنیم، ویژگی name حاصل، با MyModel.City مقدار دهی شدهاست و ... این موضوع درج نام خاصیت مدل (و یا اصطلاحا Html Field Prefix)، برای Blazor SSR بسیار مهم است! تاحدی که اگر از آن آگاه نباشید، ممکن است ساعتی را مشغول دیباگ برنامه شوید که چرا، مقدار نالی را دریافت کردهاید و یا عناصر تعریف شدهی در کامپوننتهای سفارشی، کار نمیکنند و مقدار نمیگیرند!
متاسفانه API بازگشت نام کامل عناصری که توسط Blazor SSR تولید میشود، عمومی نیست و internal است. اگر از کامپوننتهای استاندارد خود Blazor استفاده میکنید، نیازی نیست تا به این موضوع فکر کنید و مدیریت آن خودکار است؛ اما همینکه قصد تولید کامپوننتهای سفارشی مخصوص SSR را داشته باشید، اولین مشکلی را که با آن مواجه خواهید شد، دقیقا همین مسالهی تولید صحیح HtmlFieldPrefixها است.
برای رفع این مشکل و دسترسی به API پشت صحنهی تولید نام فیلدها در Blazor SSR، میتوان از کامپوننت پایهی InputBase خود Blazor ارثبری کرد و به این ترتیب به خاصیت جدید NameAttributeValue آن دسترسی یافت (این خاصیت به داتنت 8 و مخصوص Blazor SSR، اضافه شدهاست) که اینکار در کلاس BlazorHtmlField انجام شدهاست. روش استفادهی از آن هم به صورت زیر است:
private BlazorHtmlField<T?> ValueField => new(ValueExpression ?? throw new InvalidOperationException(message: "Please use @bind-Value here.")); [Parameter] public T? Value { set; get; } [Parameter] public EventCallback<T?> ValueChanged { get; set; } [Parameter] public Expression<Func<T?>> ValueExpression { get; set; } = default!;
زمانیکه میخواهیم در یک کامپوننت سفارشی، خاصیتی bind پذیر را طراحی کنیم، روش کار آن، مانند مثال فوق است که به همراه یک خاصیت، یک EventCallback و یک Expression است تا اعتبارسنجی و انقیاد دوطرفه را فعال کند. اما ... اگر همین Value را مستقیما در فیلدهای کامپوننت استفاده کنیم ... مقدار نمیگیرد؛ چون به همراه نام کامل خاصیت بایند شدهی به آن نیست. برای مثال بجای MyModel.City فقط City درج میشود (که به علت نداشتن .MyModel، سیستم binding از مقدار آن صرفنظر میکند). اکنون با استفاده از BlazorHtmlField فوق، میتوان به نام کامل تولیدی توسط Blazor SSR دسترسی یافت و از آن استفاده کرد:
<input type="text" dir="ltr" name="@ValueField.HtmlFieldName" id="@ValueField.HtmlFieldName" />
HtmlFieldName ای که در اینجا درج میشود، توسط خود Blazor محاسبه شده و با انتظارات موتور binding آن تطابق دارد و دیگر به خواص بایند شدهای که مقدار نمیگیرند، نخواهیم رسید.
یک نکتهی تکمیلی: استفاده از این DatePicker در برنامههای Blazor SSR
اگر علاقمند باشید تا از این DatePicker در برنامههای Blazor SSR بهصورت یک کامپوننت استفاده کنید، روش کار به صورت زیر است:
- نیاز به نسخهی اصلاح شدهی آن خواهید داشت.
- سپس هر المان ورودی که مزین به ویژگی data-dnt-date-picker بود، یافت شده و این DatePicker به آن متصل میشود.
- همچنین از این جهت که در برنامههای Blazor SSR، ویژگی enhanced navigation و نمایش Ajax ای صفحات با fetch، فعال است، باید حالت enhancedload را تحت نظر قرار داده و این کوئری گرفتن یافتن عناصر با ویژگی data-dnt-date-picker و اتصال مجددا به آنها را مدیریت کرد.
- تا همینجا و با این تنظیمات، نمایش این DatePicker فعال میشود و ... کار میکند. اگر علاقمند به تبدیل آن به یک کامپوننت مخصوص Blazor SSR هم هستید، میتوانید از کامپوننت DntInputPersianDatePicker.razor و کدهای آن، ایده بگیرید که جزئیات آن پیشتر در مطلب جاری بررسی شدهاست؛ هرچند این مطلب بیشتر به سایر نگارشهای Blazor میپردازد.
یک نکتهی تکمیلی: جهت بررسی رعایت یکسری از اصول مقدماتی کار با MSTest، میتوان از آنالایزر جدیدی به نام MSTest.Analyzers استفاده کرد. اطلاعات بیشتر
یک نکتهی تکمیلی: اکثر مشکلات گزارش شدهی CSP، ناشی از افزونههای کاربران هستند!
اگر CSP را بر روی سایت خود فعال کنید و گزارشات رسیدهی آنرا بررسی کنید، بیش از همهچیز، به خطاهایی مانند گزارش زیر خواهید رسید:
{ "csp-report":{ "blocked-uri":"inline", "column-number":74344, "disposition":"enforce", "document-uri":"https://www.dntips.ir/news/details/19227", "effective-directive":"script-src-elem", "line-number":1, "referrer":"https://www.dntips.ir/", "source-file":"moz-extension", "status-code":200, "violated-directive":"script-src-elem" } }
این خطاها، ناشی از دستکاری محتوای صفحه، توسط افزونههای ثالث نصب شدهی در مرورگرهاست! برای مثال افزونهای را نصب کردهاند تا فونت پیشفرض صفحه را تغییر دهد که به دلیل فعال بودن CSP، توسط مرورگر برگشت زده میشود. لیستی از مواردی را که میتوانید در این زمینه انتظار داشته باشید، در اینجا قابل مطالعه هستند.
یک نکتهی تکمیلی: اگر میخواهید کاربران موبایل به سادگی بتوانند اعداد صحیح را وارد کنند، از یک ورودی با ویژگیهای type=tel و inputmode=numeric استفاده کنید:
<input type="tel" inputmode="numeric">
مزیت اینکار، نمایش خودکار صفحه کلید تمام عددی تنظیم شدهی بر روی حالت انگلیسی است؛ به این ترتیب مشکل «... در دستگاههای موبایل، زمانیکه صفحه کلید در حالت فارسی قرار دارد، اعداد را هم فارسی وارد میکند ...» اصلا رخ نمیدهد.
یک نکتهی تکمیلی: اگر از کتابخانهی DNTPersianUtils.Core استفاده میکنید، چون اطلاعات دقیق منطقهی زمانی در یکسری از سیستم عاملها نه بهروز میشود و نه وجود دارد (خصوصا برای کم حجمتر شدن توزیعهای ویژهی لینوکسی)، کلاس IranTimeZoneInfo اختصاصی به آن اضافه شده و به صورت توکار از آن استفاده میکند. بنابراین دیگر مهم نیست که از چه سیستم عاملی استفاده میکنید و اینکه آیا به روز است یا خیر.