‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۳۹
بله. platform target رو باید روی X86 قرار بدید تا همه جا بدون مشکل اجرا بشه.
یا اینکه نسخه 64 بیتی اون رو هم پیدا یا کامپایل کنید و نهایتا مانند خیلی از کارهای native باید دو نسخه 64 بیتی و 32 بیتی از برنامه خودتون رو منتشر کنید.
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۲
- فونتی که در قسمت DefaultFonts تعریف می‌شود (که در اینجا متدهای تنظیم اندازه و رنگ نیز وجود دارند) در حقیقت فونت اصلی جدول گزارش است. اگر هدر و فوتر، فونتی رو معرفی نکنه، این فونت برای آن‌ها هم استفاده خواهد شد (در حالت‌های DefaultFooter و DefaultHeader). اما می‌شود هدر و فوتر سفارشی هم تعریف کرد؛ با هر نوع طراحی و هر نوع فونت دلخواهی که صلاح می‌دونید (مراجعه کنید به مثال InlineProvidersمجموعه مثال‌ها، که در آن خاصیت PdfFont مستقل هم وجود دارد).
- به علاوه در اینجا حتی می‌شود بنابر شرایط و مقادیر سلول‌ها، فونت و رنگ خاصی را به مقادیر یک سلول اعمال کرد. نمونه‌اش در مثال CustomCellTemplate وجود دارد.
- در این حالت‌های خاص باید IPdfFont را پیاده سازی کنید. یک نمونه پروایدر ساده ساز در اینجا به نام کلاس GenericFontProvider برای اینکار تدارک دیده شده. مثالی در این مورد: InjectCustomRows جهت مقدار دهی CellBasicProperties.
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۴۰
مزیت این روش، استفاده از یک IoC Container برای مدیریت طول عمر DbContext در طول یک درخواست است.
در برنامه‌های وب، کار صرفا به یک کلیک ساده ختم نمی‌شود که در همان لحظه، یک Context آغاز و پایان یابد. در طی یک درخواست وب، قسمتی از صفحه لیست گروه‌ها، قسمتی دیگر لیست نویسندگان، قسمتی دیگر گزارش درصد استفاده از مرورگرها و قسمتی دیگر لیست آخرین مطالب را نمایش می‌دهد. تمام این‌ها هم در طی یک درخواست رخ می‌دهند و هرکدام، ماژول ماژول طراحی شده‌اند و از هم جدا.
اینجا است که ارزش استفاده از قابلیت‌های مدیریت طول عمر IoC containers برای به اشتراک گذاری یک DbContext در طی یک درخواست بهتر مشخص می‌شود. به این ترتیب می‌شود به سرباری کم و سرعتی بالا دست یافت چون مدام به ازای قسمت‌های مختلف برنامه Context ایجاد و تخریب نمی‌شود.
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۸:۳۴
استفاده از PartialView یکی از روش‌های Refactoring یک View شلوغ هست. اطلاعات بیشتر

پ.ن.
برای پیگیری مسایل شخصی و تجاری خودتون، یا نیاز به مشاور خصوصی دارید یا از انجمن‌های مرتبط خارج از این سایت استفاده کنید.

‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۰
- در مورد اصول اولیه لایه بندی یک دوره 11 قسمتی در سایت هست. بحث مفصلی است و نیاز به پایه تئوری داره.
- مشکل بعدی کدهای شما به Html.BeginForm بر می‌گرده. زمانیکه پارامتری رو عنوان نکنید به اکشن متد پیش فرض مشخص شده در سیستم مسیریابی اشاره می‌کنه. بهتره که این موارد رو صریحا ذکر کنید تا مشکل نداشته باشید؛ مانند کد زیر. به علاوه شما نمی‌تونید کل یک حلقه رو داخل یک فرم قرار بدید. الان در صفحه، چندین و چند کنترل دریافت اطلاعات دارای یک Id پیدا کردید. اعضای داخل حلقه باید یک فرم را تشکیل بدن؛ در این حالت شیء ارسالی به سرور مثلا Resume خواهد بود و نه ResumeOfViewModel شما که در عمل یک لیست است. بهتر است داخل حلقه این View شلوغ رو Refactor کنید به یک Partial view با مدلی از جنس Resume تا بهتر بتونید مسایل رو مدیریت کنید.
@using (Html.BeginForm(actionName: "EditResume", controllerName: "SomeName"))  
{  
}
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۰۶
- شما هم از ViewModel استفاده کردی و هم از ViewBag با هم در یک View. از یکی بهتره استفاده کنید. ترجیح هم با ViewModel است تا به خواص آن به صورت strongly typed در یک View دسترسی داشته باشید و تحت کنترل کامپایلر هم باشد (تمام ViewBagها رو حذف و تبدیل به خواص ViewModel کنید).
- کلاس ViewModel ایی که تدارک دیدید، دارای سازنده‌ای است که باید مقدار دهی شود پیش از استفاده. خوب ... MVC از کجا باید تشخیص بده که در زمان Post اطلاعات به سرور چطور باید این‌رو به صورت خودکار وهله سازی کنه؟ به عبارتی ViewModel شما باید بدون سازنده، قابل وهله سازی باشد. سازنده رو حذف و صرفا از خواص استفاده کنید.
- برای ثبت نهایی هم باید اطلاعات خواص ViewModel رو (اون‌هایی رو که در Model یا جدول خاص شما وجود دارند) به Model انتساب بدی. بعد این وهله Add شود به Context و دست آخر هم ذخیره.
 (البته کار شما به نظر لایه بندی صحیحی نداره وگرنه جای این مسایل در لایه سرویس برنامه است؛ چه بازگشت ViewModel و چه ذخیره سازی اطلاعات آن)
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۰۲
در روش متداول: منهای پوشه کنترلر (که کامپایل شده آن در پوشه bin موجود است) و obj، مابقی را باید توزیع کرد.
+ اگر از روش مطرح شده در بحث جاری استفاده می‌کنید، «نکته تکمیلی دو» را که کمی بالاتر مطرح شده لحاظ کنید.