تشخیص روابط بین جداول یعنی همان mapping خودکار، یعنی همان نحوهی تعریف کلاسهای شما و برقراری روابطی که در طی چند قسمت مثال زده شد. سیستم پیش فرض NHibernate بر اساس اول طراحی کلاسها و بعد ایجاد ارتباط با دیتابیس است که اینجا به صورت خودکار صورت میگیرد.
برای مثال در قسمت هشتم یک سیستم many-to-many مثال زده شده است به همراه کوئریهایی از نوع Linq . اینجا فقط تعریف کلاسهایی که بیانگر روابط many-to-many باشند مهم است؛ نحوهی نگاشت خودکار آنها به دیتابیس کار Fluent NHibernate است. (از این نوع مثالها در هر قسمت پیاده سازی شده)
جزئیات ریز نحوهی نگاشت خودکار با مطالعهی سورس کتابخانه NHibernate و مشتقات آن قابل درک است (برای علاقمندان).
ضمنا فرقی نمیکند از Linq قسمت پنجم استفاده کنید یا هر روش موجود دیگری برای کوئری گرفتن (زمانیکه Linq هست و نگارشهای جدید آن برای NHibernate پیشرفت زیادی داشته، چرا روشهای دیگر؟).
برای مثال در قسمت هشتم یک سیستم many-to-many مثال زده شده است به همراه کوئریهایی از نوع Linq . اینجا فقط تعریف کلاسهایی که بیانگر روابط many-to-many باشند مهم است؛ نحوهی نگاشت خودکار آنها به دیتابیس کار Fluent NHibernate است. (از این نوع مثالها در هر قسمت پیاده سازی شده)
جزئیات ریز نحوهی نگاشت خودکار با مطالعهی سورس کتابخانه NHibernate و مشتقات آن قابل درک است (برای علاقمندان).
ضمنا فرقی نمیکند از Linq قسمت پنجم استفاده کنید یا هر روش موجود دیگری برای کوئری گرفتن (زمانیکه Linq هست و نگارشهای جدید آن برای NHibernate پیشرفت زیادی داشته، چرا روشهای دیگر؟).