نظرات مطالب
لیست به روز شده‌ی بلاگ‌های IT
این لیست آخر هر هفته به روز خواهد شد و جهت دسترسی سریع لینک آن در ستون سمت راست سایت قرار گرفته است.
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
JWT
این مورد توی لیست To Do هست و بزودی توی لایه ی  CorMon.Web.Api   پیاده سازی میشه
مطالب
CoffeeScript #15

قسمت‌های اصلاح نشده

در ادامه‌ی مطالب قسمت قبل، به برخی دیگر از معایب طراحی در جاوااسکریپت که در CoffeeScript نیز اصلاح نشده‌اند می‌پردازیم.

استفاده از parseInt

تابع ()parseInt در جاوااسکریپت، در صورتیکه یک مقدار رشته‌ای را به آن ارسال کنید و پایه‌ی مناسب آن را تعیین نکنید، نتایج غیره منتظره‌ای (unexpected) را باز می‌گرداند . برای مثال:

# Returns 8, not 10!
parseInt('010') is 8
البته ممکن است شما این کد را در مرورگر خود تست کنید و مقدار 10 را باز گرداند؛ اما این برای همه‌ی مرورگرها یکسان نیست. برای اطمینان از مقدار بازگشتی صحیح، همیشه پایه‌ی آن را تعیین کنید.
# Use base 10 for the correct result
parseInt('010', 10) is 10
دقت کنید این چیزی نیست که CoffeeScript بتواند برای شما انجام دهد؛ شما فقط یادتان باشد که همیشه پایه‌ی صحیح را در موقع استفاده‌ی از ()parseInt تعریف کنید.

Strict mode


Strict mode یکی از قابلیت‌های ECMAScript 5 است که به شما اجازه می‌دهد تا یک برنامه یا تابع جاوااسکریپت را در محیطی محدود اجرا کنید. این محدودیت موجب نمایش بیشتر خطاها و هشدارها نسبت به حالت نرمال می‌شود و به توسعه دهندگان این امکان را می‌دهد تا از نوشتن کدهای غیر قابل بهینه سازی برای اشتباهات رایج جلوگیری کنند.
به عبارت دیگر Strict mode باعث کاهش اشکالات، افزایش امنیت، بهبود عملکرد و حذف برخی از سختی‌های استفاده از ویژگی‌های زبان می‌شود.
در حال حاضر Strict mode، در مرورگرهای زیر پشتیبانی می‌شود:

  • Chrome >= 13.0
  • Safari >= 5.0
  • Opera >= 12.0
  • Firefox >= 4.0
  • IE >= 10.0

با این حال، Strict mode به طور کامل با مرورگرهای قدیمی سازگار است.


تغییرات Strict mode

بیشتر تغییرات Strict mode مربوط به syntax جاوااسکریپت بوده است:

  • خطا در پروپرتی‌ها و نام آرگومان‌های تابع تکراری
  • خطا در عدم استفاده‌ی صحیح از delete
  • خطا در زمان دسترسی به arguments.caller و arguments.callee (به دلایل عملکرد)
  • استفاده از عمگر with سبب بروز خطای نحوی می‌شود
  • متغیرهای خاص مانند undefined که قابل نوشتن نیستند
  • معرفی کلمات کلیدی رزرو شده مانند implements, interface, let, package, private, protected, public, static و yield.

با این حال، برخی از رفتارهای زمان اجرای Strict mode نیز تغییر کرده است:

  • متغییرهای سراسری به صورت صریح و روشن هستند (کلمه کلیدی var نیاز است). مقدار سراسری this نیز به صورت undefined است.
  • eval نمی‌تواند متغیر جدیدی را در حوزه‌ی محلی خود تعریف کند.
  • بدنه‌ی هر تابع باید قبل از استفاده تعریف شده باشد (قبلا گفتم که در جاوااسکریپت شما می‌توانید قبل از تعریف تابع آن را فراخوانی کنید).
  • آرگومان‌ها تغییر ناپذیر هستند.

CoffeeScript در حال حاضر بسیاری از الزامات Strict mode را پیاده سازی کرده‌است مانند: همیشه از کلمه کلیدی var برای تعریف متغیر استفاده می‌کند؛ اما فعال کردن Strict mode در برنامه‌های CoffeeScript نیز بسیار مفید خواهد بود. در واقع CoffeeScript بر روی انطباق برنامه‌ها با Strict mode در زمان کامپایل را، در برنامه‌های آینده خود دارد.


استفاده از Strict mode

برای فعال کردن بررسی محدودیت، کد و توابع خود را با این رشته شروع کنید:
->
  "use strict"

  # ... your code ...
فقط با استفاده از رشته "use strict". به مثال زیر توجه کنید:
do ->
  "use strict"
  console.log(arguments.callee)
اجرای قطعه کد بالا درحالت strict mode، سبب بروز خطای syntax می‌شود؛ در حالیکه در حالت معمول این کد به خوبی اجرا می‌شود.
Strict mode دسترسی به arguments.callee و arguments.caller، که تاثیر بدی را بر روی عملکرد کد شما دارند، حذف می‌کند و استفاده‌ی از آنها سبب بروز خطا می‌شود.

در مثال زیر در حالت strict mode سبب بروز خطای TypeError می‌شود، اما در حالت نرمال به خوبی اجرا شده و یک متغیر سراسری را ایجاد می‌کند.
do ->
  "use strict"
  class @Spine
دلیل این رفتار این است که در Strict mode متغیر this به صورت undefined است؛ در حالیکه در حالت نرمال، this به شیء window اشاره می‌کند. راه حل این مشکل تعریف متغیرهای سراسری به صورت صریح به شیء window است.
do ->
  "use strict"
  class window.Spine
در حالیکه توصیه می‌شود که همیشه Strict mode فعال باشد، اما Strict mode هیچ یک از ویژگی‌های جدید جاوااسکریپت را که هنوز آماده نیست، فعال نمی‌کند و در واقع به علت بررسی بیشتر کدهای شما در زمان اجرا، باعث کاهش سرعت می‌شود.
شما می‌توانید در زمان توسعه برنامه جاوااسکریپت خود Strict mode را فعال کنید و در زمان انتشار، بدون Strict mode برنامه‌ی خود را منتشر کنید.

JavaScript Lint 

JavaScript Lint یک ابزار بررسی کیفیت کدهای جاوااسکریپت است و اجرای برنامه‌ی شما از طریق این راه عالی باعث بهبود کیفیت و بهترین شیوه‌ی کد نویسی می‌شود. این پروژه براساس ابزار JSLint است. شما می‌توانید چک لیست سایت JSLint را که شامل موضوعاتی است که باید آن‌ها در نظر داشته باشید، مانند متغیرهای سراسری، فراموش کردن نوشتن سمی کالن، کیفیت ضعیف عمل مقایسه را نام برد.

خبر خوب این است که CoffeeScript تمام موارد گفته شده‌ی در چک لیست را انجام می‌دهد. بنابراین کد تولیدی CoffeeScript با JavaScript Lint کاملا سازگار است. در واقع ابزار coffee از lint ،option پشتیبانی می‌کند.

coffee --lint index.coffee
  index.coffee: 0 error(s), 0 warning(s)

مطالب
افزودن فایلهای تولیده شده پویا به صورت Bundle به سیستم Optimization
گاهی از اوقات نیاز است تا از یک محتوای پویا، برای تولید فایلهای CSS و اسکریپت‌های خود استفاده کنید. دلایل زیادی برای اینکار وجود دارند؛ همانند اسکریپت تولید شده در Signalr که بر اساس کلاس hub شما و متدهای پیاده سازی شده‌ی در آن تولید می‌شود. همچنین روش‌های زیادی برای تولید این محتوای پویا وجود دارد که یک نمونه‌ی آن در اینجا ذکر شده است.
قرار دادن این محتوای تولید شده در سیستم Bundling MVC به شکل مستقیم امکان پذیر نیست؛ زیرا این سیستم با فایل‌های استاتیک سر و کار دارد و افزودن یک url به آن مجاز نمی‌باشد. حال اگر در پروژه‌ی خود محتوای پویایی را تولید کرده و می‌خواهید از مزایای فشرده سازی سیستم Bundling بهره‌مند شوید، باید مراحل زیر را انجام دهید:
ابتدا متدی را برای دریافت محتوای تولید شده بنویسید. برای مثال برای دریافت محتوای تولیده شده‌ی فایل hubs.js می‌توانید از متد زیر استفاده کنید:
public static string GetSignalRContent()
{
    var resolver = new DefaultHubManager(new DefaultDependencyResolver());
    var proxy = new DefaultJavaScriptProxyGenerator(resolver, new NullJavaScriptMinifier());
    return proxy.GenerateProxy("/signalr");
}
سپس باید سیستم مسریابی پیش فرض سیستم Bundling را با سیستم مسیریابی سفارشی خود جایگزین کنید. کاری که باید انجام دهید اینست که در سیستم مسیریابی سفارشی خود چک کنید اگر مسیر درخواستی به مسیر مورد نظر شما اشاره دارد، مقدار true را برگشت دهید. در واقع در سیستم مسیریابی پیش فرض اگر فایلی بطور فیزیکی وجود نداشته باشد، مقدار برگشتی false خواهد بود.
همچنین در این سیستم مسیریابی سفارشی شما باید محتوای تولید شده را هم در اختیار داشته باشید. برای نمونه به کد زیر توجه کنید که ما از کلاس VirtualPathProvider، یک کلاس مشتق کرده و سیستم مسیریابی دلخواه خود را ایجاد می‌کنیم:

public class CustomVirtualPathProvider : VirtualPathProvider
{
    public CustomActionVirtualPathProvider(VirtualPathProvider virtualPathProvider)
    {
        // Wrap an existing virtual path provider
        VirtualPathProvider = virtualPathProvider;
    }

    protected VirtualPathProvider VirtualPathProvider { get; set; }

    public override string CombineVirtualPaths(string basePath, string relativePath)
    {
        return VirtualPathProvider.CombineVirtualPaths(basePath, relativePath);
    }

    public override bool DirectoryExists(string virtualDir)
    {
        return VirtualPathProvider.DirectoryExists(virtualDir);
    }

    public override bool FileExists(string virtualPath)
    {
        if (virtualPath == "~/signalr/hubs")
        {
            return true;
        }

        return VirtualPathProvider.FileExists(virtualPath);
    }

    public override CacheDependency GetCacheDependency(string virtualPath, IEnumerable virtualPathDependencies, DateTime utcStart)
    {
        // BaseClass can't create a CacheDependency for your content, remove it
        // You could also add your own CacheDependency and aggregate it with the base dependency
        List<string> virtualPathDependenciesCopy = virtualPathDependencies.Cast<string>().ToList();
        virtualPathDependenciesCopy.Remove("~/signalr/hubs");

        return VirtualPathProvider.GetCacheDependency(virtualPath, virtualPathDependenciesCopy, utcStart);
    }

    public override string GetCacheKey(string virtualPath)
    {
        return VirtualPathProvider.GetCacheKey(virtualPath);
    }

    public override VirtualDirectory GetDirectory(string virtualDir)
    {
        return VirtualPathProvider.GetDirectory(virtualDir);
    }

    public override VirtualFile GetFile(string virtualPath)
    {
        if (virtualPath == "~/signalr/hubs")
        {
            return new CustomVirtualFile(virtualPath,
                new MemoryStream(Encoding.Default.GetBytes(GetSignalRContent())));
        }

        return VirtualPathProvider.GetFile(virtualPath);
    }

    public override string GetFileHash(string virtualPath, IEnumerable virtualPathDependencies)
    {
        return VirtualPathProvider.GetFileHash(virtualPath, virtualPathDependencies);
    }

    public override object InitializeLifetimeService()
    {
        return VirtualPathProvider.InitializeLifetimeService();
    }
}

public class CustomVirtualFile : VirtualFile
{
    public CustomVirtualFile (string virtualPath, Stream stream)
        : base(virtualPath)
    {
        Stream = stream;
    }

    public Stream Stream { get; private set; }

    public override Stream Open()
    {
         return Stream;
    }
}
ابتدا در بازنویسی متد FileExists باید چک کنیم اگر مسیر درخواستی به مسیر مورد نظر ما اشاره داشت، منطق خود را پیاده کنیم:
    public override bool FileExists(string virtualPath)
    {
        if (virtualPath == "~/signalr/hubs")
        {
            return true;
        }

        return VirtualPathProvider.FileExists(virtualPath);
    }
  در این متد اگر مسیر درخواستی مطابق مسیر مورد نظر ما بود باید true برگشت دهیم، در غیر اینصورت کار را به کلاس پایه می‌سپاریم.
همچنین باید توجه داشت که کلاس پایه، قادر به تولید CacheDependency  برای محتوای تولیدی شده ما نیست. بنابراین باید متد GetCacheDependency کلاس پایه‌ی ما بازنویسی و منطق مورد نظر را برای آن پیاده سازی کنیم. در این متد ابتدا مسیر مورد نظر خود را از لیست مسیرهایی که باید از CacheDependency استفاده کنند، حذف و سپس سناریوی خود را پیاده سازی می‌کنیم. در این مثال من از پیاده سازی آن خودداری کرده و فقط مسیر را از لیست مسیرها حذف کرده‌ام:
    public override CacheDependency GetCacheDependency(string virtualPath, IEnumerable virtualPathDependencies, DateTime utcStart)
    {
        List<string> virtualPathDependenciesCopy = virtualPathDependencies.Cast<string>().ToList();
        virtualPathDependenciesCopy.Remove("~/signalr/hubs");

        return VirtualPathProvider.GetCacheDependency(virtualPath, virtualPathDependenciesCopy, utcStart);
    }
سپس نوبت دریافت محتوای تولید شده‌ی پویا است که باید با بازنویسی متد GetFile منطق خود را اعمال کنیم:
    public override VirtualFile GetFile(string virtualPath)
    {
        if (virtualPath == "~/signalr/hubs")
        {
            return new CustomVirtualFile(virtualPath,
                new MemoryStream(Encoding.Default.GetBytes(GetSignalRContent())));
        }

        return VirtualPathProvider.GetFile(virtualPath);
    }
در این متد ابتدا چک می‌کنیم اگر مسیر درخواست شده به مسیر مورد نظر ما اشاره داشت، با استفاده از متد GetSignalRContent محتوای تولید شده‌ی پویا را دریافت و از طریق کلاس CustomVirtualFile که از کلاس VirtualFile مشتق کرده ایم، آن‌را باز می‌گردانیم. کار این کلاس هم فراهم کردن بستری برای اشیایی است که یک فایل فیزیکی را در قالب سیستم فایل مجازی بکار می‌گیرند. تنها نکته‌ی قابل توجه در این کلاس، بازنویسی متد Open کلاس پایه، برای بازگرداندن یک Stream فقط خواندنی از محتوای منبع مورد نظر ماست. از آنجا که منبع ما در اینجا به طور پویا تولید می‌شود، همانطور که دیدید ما در متد GetFile از یک MemoryStream استفاده کردیم؛ در صورتیکه اگر با یک فایل فیزیکی سر و کار داشتیم، ممکن بود از یک FileStream استفاده کنیم.
در نهایت باید کلاس سفارشی شده را با سیستم مسیریابی پیش فرض سیستم Bundling جایگزین کنیم:
public static void RegisterBundles(BundleCollection bundles)
{
    BundleTable.VirtualPathProvider =
        new CustomVirtualPathProvider(BundleTable.VirtualPathProvider);

    Bundle include = new Bundle("~/bundle")
        .Include("~/Content/static.js")
        .Include("~/signalr/hubs");

    bundles.Add(include);
}