ابوالفضل روشن ضمیر ابوالفضل روشن ضمیر
مطالب
مفهوم Workspace در Angular
Workspace، اولین بار در انگیولار 6 معرفی شد. Angular Workspace به شما اجازه می‌دهد کل web application خود را به چندین پروژه‌ی کوچکتر سازماندهی کنید. بیشتر پروژه‌های کوچک انگیولار تنها شامل یک یا دو پروژه، به ازای هر Workspace می‌باشند. برای مثال وقتی شما یک پروژه‌ی جدید انگیولار را با Angular CLI ایجاد می‌کنید، در این حالت Workspace شامل یک app  واقعی و یک پروژه e2e tests می‌باشد. 

مستندات انگیولار یک پروژه را به صورت زیر توصیف می‌کند:  
A set of files that comprise a standalone app, a library, or a set of end-to-end (e2e) tests.


درست همانند مفهوم یک کتابخانه در توسعه نرم افزار، یک کتابخانه اشاره دارد به مجموعه‌ای از کد‌های با قابلیت استفاده‌ی مجدد که می‌توانند بین پروژه‌های مختلف به اشتراک گذاشته شوند؛ هم چنین Angular CLI این کار را برای شما آسان می‌کند تا کتابخانه خودتان را در یک مرکز ثبت مثل npm  انتشار دهید تا توسط دیگر توسعه دهندگان استفاده شود.
نوع Application اشاره به یک Application مستقل انگیولار دارد.    


Create Empty Workspaces  

در انگیولار 7 یک CLI option جدید ( create-application-- ) معرفی شد که شما می‌توانید با اضافه کردن این option به دستور ng new، سبب ایجاد یک Workspace خالی شوید. این option  با دستور ng new استفاده می‌شود و می‌تواند مقدار true یا false را دریافت کند که به صورت پیش فرض به true  تنظیم شده است. بنابراین وقتی شما یک پروژه‌ی جدید را ایجاد می‌کنید، سبب ایجاد یک پروژه‌ی اولیه انگیولار در Workspace هستید؛ همچنین می‌توانید create-application-- را به false تنظیم کنید تا CLI یک پروژه اولیه انگیولار را در Workspace  ایجاد نکند .

اکنون اجازه دهید آن را در عمل ببینیم: 
مطمئن شوید که نگارش انگیولار شما، 7 یا بالاتر باشد:
ng --version

Command Prompt را باز کرده و سپس درستور زیر را در آن اجرا کنید: 
ng new angular-apps --create-application=false
سپس Angular CLI این هشدار را به شما می‌دهد که آیا تمایل دارید، Angular routing را اضافه کنید و همچنین از کدام stylesheet format تمایل دارید که استفاده کنید؛ سپس فایل‌های زیر تولید خواهند شد:  
angular-apps/README.md
angular-apps/angular.json
angular-apps/package.json
angular-apps/tsconfig.json
angular-apps/tslint.json
angular-apps/.editorconfig
angular-apps/.gitignore
و همچنین CLI تمام وابستگی‌های انگیولار را در یک پوشه به نام node_modules نصب خواهد کرد.


اکنون به Command Prompt برگردیم و وارد Angular Workspace خودمان شویم: 
cd angular-apps

در ادامه یک پروژه جدید را با دستور زیر ایجاد می‌کنیم: 
ng generate application admin
دستور بالا سبب ایجاد دو پروژه می‌شود ( admin  و admin-e2e )، در پوشه Projects. 
 همچنین می‌توانید یک کتابخانه را در Workspace خود با استفاده از دستور زیر ایجاد کنید: 
ng generate library ngx-qrcode
ngx-qrcode نام کتابخانه می‌باشد. این کتابخانه در پوشه projects، درست مثل مابقی Application ها اضافه خواهد شد. 
بعد از ایجاد کردن چندین Application بدون Application پیش فرض برای Workspace خود، می‌توانید اقدام به ایجاد modules ، service ، components  و ... در یک پروژه مشخص با استفاده از project option-- کنید. 

برای نمونه یک سرویس را در پروژه admin ایجاد می‌کنیم:
ng generate service auth --project=admin
که سبب ایجاد دو فایل زیر می‌شود:
projects/admin/src/app/auth.service.spec.ts
projects/admin/src/app/auth.service.ts

Serving Specific Apps in Your Workspace 

جهت به خدمت گرفتن یک Application مشخص در Workspace دستور زیر را اجرا کنید: 
ng serve admin
admin نام Application شما می‌باشد که می‌خواهید آن را به خدمت بگیرید. 


نکته
اگر در Command Prompt دستور زیر را وارد کنید:  
ng new
سریعا هشدار زیر را به شما می‌دهد:
What name would you like to use for the new workspace and initial project?
از شما می‌خواهد که نام Workspace  مورد نظرتان را وارد کنید و بعد از آن همان دو هشدار Routing و stylesheet format  می‌باشد که سبب ایجاد یک پروژه اولیه انگیولار در Workspace می‌شود.


نتیجه گیری 
در این مطلب متوجه مفهوم Angular Workspace و روش ایجاد کردن یک Workspace خالی شدیم و همچنین چگونه یک Application و یک Library را در یک Workspace   ایجاد کنیم. 

‫۵ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۰۵
کیانوش درتاج کیانوش درتاج
مطالب
آموزش زبان Rust - قسمت 2 - نصب Rust و ایجاد یک پروژه‌ی جدید
نصب Rust

برای نصب rust، متناسب با سیستم عامل خود، ابتدا وارد سایت rustup  شوید و فایل دانلود متناسب با سیستم عامل مورد نظرتان را دانلود و نصب کنید.

Cargo  چیست و چه کاربردی دارد؟

Cargo همراه با زبان برنامه نویسی Rust گنجانده شده‌، همزمان نصب می‌شود و برای ایجاد، ساخت و مدیریت پروژه‌های Rust استفاده می‌گردد. این یک رابط سطح بالا برای کار با کدهای Rust را ارائه می‌دهد که شروع به کار با Rust و مدیریت پروژه‌های خود را برای توسعه دهندگان آسان‌تر می‌کند.
Cargo سیستم ساخت و package manager مخصوص زبان برنامه نویسی Rust است. ابزاری است که به توسعه دهندگان Rust کمک می‌کند تا پروژه‌های خود را با خودکارسازی کارهایی مانند کامپایل کد، مدیریت وابستگی‌ها، اجرای آزمایش‌ها و ایجاد بسته‌های قابل توزیع، مدیریت کنند.

برخی از ویژگی‌های Cargo

Dependency management: برنامه Cargo می‌تواند به‌طور خودکار وابستگی‌های پروژه‌های Rust را دانلود کرده، بسازد و مدیریت کند. این باعث می‌شود توسعه دهندگان به راحتی کتابخانه‌ها و ماژول‌های جدیدی را به پروژه‌های خود اضافه کنند.

Building and testing: برنامه Cargo می‌تواند پروژه‌های Rust را بسازد و test‌ها را به صورت خودکار اجرا کند. همچنین گزینه‌هایی را برای ساختن ساخت‌های بهینه یا اشکال زدایی فراهم می‌کند.

Packaging: برنامه Cargo می‌تواند بسته‌های قابل توزیعی را مانند tarballs یا بسته‌های باینری را برای پروژه‌های Rust ایجاد کند.

Customization: برنامه Cargo به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا فرآیند ساخت برنامه‌ی خود را با تعیین گزینه‌های ساخت مختلف، در فایل پیکربندی Cargo.toml سفارشی کنند. به‌طور کلی Cargo توسعه و مدیریت پروژه‌های Rust را با ارائه یک ابزار کارآمد برای خودکارسازی بسیاری از وظایف توسعه رایج، ساده می‌کند.


ایجاد اولین پروژه‌ی Rust

بعد از نصب rust برای ایجاد یک پروژه جدید، terminal سیستم عامل را باز کنید و دستور زیر را در آن وارد کنید:
cargo new  project_name
هنگامیکه یک پروژه‌ی جدید Rust را با استفاده از نام پروژه‌ی مورد نظر ایجاد می‌کنید، یک دایرکتوری با نام داده شده، حاوی فایل‌ها و دایرکتوری‌های زیر ایجاد می‌گردد:
Cargo.toml : این فایل manifest پروژه است که در آن نام پروژه، نسخه، وابستگی‌ها و سایر ابرداده‌ها را مشخص می‌کنید. فایل Cargo.toml حاوی یک metadata درباره پروژه است؛ مانند نام، نسخه، نویسندگان و وابستگی‌های آن. در اینجا مثالی از شکل ظاهری یک فایل Cargo.toml آورده شده است: 
[package]
name = "my-project"
version = "0.1.0"
authors = ["John Doe <johndoe@example.com>"]

[dependencies]
serde = "1.0"
serde_json = "1.0"
بخش [package] حاوی یک metadata در مورد خود پروژه، از جمله نام، نسخه، نویسندگان و جزئیات دیگر است.
بخش [dependencies] وابستگی‌های پروژه را فهرست می‌کند. در این مثال، پروژه به پکیج‌های serde و serde_json بستگی دارد که برای serialization و deserialization داده‌ها استفاده می‌شوند.
src directory: این دایرکتوری حاوی کد منبع پروژه شما است. به طور پیش فرض، شامل یک فایل main.rs است که نقطه ورود برنامه شما است.
target directory: این فهرست شامل فایل‌های باینری کامپایل شده تولید شده توسط کامپایلر Rust می‌باشد.

هنگامی که cargo build یا cargo run را اجرا می‌کنید، Cargo به طور خودکار یک دایرکتوری target/debug را برای ذخیره‌ی فایل‌های باینری کامپایل شده ایجاد می‌کند. اگر cargo build --release را اجرا کنید، Cargo بجای آن، یک دایرکتوری target/release را ایجاد می‌کند. بعلاوه، اگر هنگام ایجاد پروژه‌ی خود از نسخه‌ی خاصی از Rust (مانند نسخه‌ی 2018) استفاده کنید، Cargo یک فیلد نسخه را در فایل Cargo.toml شما برای تعیین نسخه، اضافه می‌کند. 
‫۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۵۰
مسعود پاکدل مسعود پاکدل
مطالب
آموزش WAF
دز طراحی پروژه‌های مقیاس بزرگ و البته به صورت ماژولار همیشه ساختار پروژه اهمیت به سزایی دارد. متاسفانه این مورد خیلی در طراحی پروژه‌ها در نظر گرفته نمی‌شود و اغلب اوقات شاهد آن هستیم که یک پروژه بسیار بزرگ دقیقا به همان صورت پروژهای کوچک و کم اهمیت‌تر مدیریت و پیاده سازی می‌شود که این مورد هم مربوط به پروژه‌های تحت وب و هم پروژه‌های تحت ویندوز و WPF است. برای مدیریت پروژه‌های WPF و Silverlight در این پست به اختصار درباره PRISM بحث شد. مزایا و معایب آن  بررسی و در طی این پست ها(^ و ^) مثال هایی را پیاده سازی کردیم. اما در این پست مفتخرم شما را با یکی دیگر از کتابخانه‌های مربوط به پیاده سازی مدل MVVM آشنا کنم. کتابخانه ای متن باز، بسیار سبک با کارایی بالا.
اما نکته ای که ذکر آن خالی از لطف نیست این است که قبلا از این کتابخانه در یک پروژه بزرگ  و ماژولار WPF  استفاده کردم و نتیجه مطلوب نیز حاصل شد.
معرفی:
WPF Application Framework یا به اختصار WAF کتابخانه کم حجم سبک و البته با کارایی عالی برای طراحی پروژه‌های ماژولار WPF در مقیاس بزرگ طراحی شده است که مدل پیاده سازی ان بر مبنای مدل MVVM و MVC است. شاید برایتان جالب باشد که این کتابخانه دقیقا مدل MVC را با مدل MVVM ترکیب کرده در نتیجه مفاهیم آن بسیار شبیه به پروژه‌های تحت وب MVC است. همانطور که از نام آن پیداست این کتابخانه صرفا برای پروژه‌های WPF طراحی شده، در نتیجه در پروژه‌های Silverlight نمی‌توان از آن استفاده کرد.
ساختار کلی آن به شکل زیر می‌باشد:

همانطور که مشاهده می‌کنید پروژه‌های مبتنی بر این کتابخانه همانند سایر کتابخانه‌های MVVM از سه بخش تشکیل شده اند. بخش اول با عنوان Shell یا Presentation معرف فایل‌های Xaml پروژه است، بخش دوم یا Application معرف ViewModel و Controller و البته IView  می‌باشد. بخش Domain نیز در برگیرنده مدل‌های برنامه است.

معرفی برخی مفاهیم:
»Shell :  این کلاس معادل یک فایل Xaml است که حتما باید یک اینترفیس IView را پیاده سازی نماید.
»IView : معرف یک اینترفیس جهت برقراری ارتباط بین ViewModel و Shell
»ViewModel : در این جا ViewModel با مفهوم ViewModel در سایر کتابخانه‌های MVVM  کمی متفاوت است. در این کتابخانه ViewModel فقط شامل تعاریف است  و هیچ گونه پیاده سازی در اینجا صورت نمی‌گیرد. دقیقا معادل مفهوم ViewModel در پروژه‌های MVC تحت وب.
»Controller : پیاده سازی ViewModel و تعریف رفتارها در این قسمت انجام می‌گیرد.

اما در بسیاری از پروژها نیاز به پیاده سازی الگوی DataModel-View-ViewModel است که این کتابخانه با دراختیار داشتن برخی کلاس‌های پایه این مهم را برایمان میسر کرده است.

همانطور که می‌بینید در این حالت بر خلاف حالت قبلی ViewModel  و کنترلر‌های پروژه به جای ارتباط با مدل با مفهوم DataModel تغذیه می‌شوند که یک پیاده سازی سفارشی از مدل‌های پروژه است. هم چنین این کتابخانه یک سری Converter‌های سفارشی جهت تبدیل Model به DataModel و برعکس را ارائه می‌دهد.
سرویس‌های پیش فرض: که شامل DialogBox جهت نمایش پیغام‌ها و Save|Open File Dialog سفارشی نیز می‌باشد.
 »برای پیاده سازی Modularity از کتابخانه MEF استفاده شده است.
Command‌های سفارشی: پیاده سازی خاص از اینترفیس ICommand
»مفاهیم مربوط به Weak Event Pattern به صورت توکار در این کتابخانه تعبیه شده است.
»به صورت پیش فرض مباحث مربوط به اعتبارسنجی با استفاده از DataAnnotation   و IDataErrorInfo در این کتابخانه تعبیه شده است.
»ارائه Extension‌های مربوط به UnitTest نظیر Exceptions  و CanExecuteChangedEvent و PopertyChanged جهت سهولت در تهیه unit test

دانلود و نصب
با استفاده از nuget  و دستور زیر می‌توانید این کتابخانه را نصب نمایید:
Install-Package waf
هم چنین می‌توانید سورس آن به همراه فایل‌های باینری را از اینجا دریافت کنید. در پست بعدی یک نمونه از پیاده سازی مثال با این کتابخانه را بررسی خواهیم کرد.
‫۱۰ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۵۵
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
یکی کردن اسمبلی‌های یک پروژه‌ی WPF
یک نکته‌ی تکمیلی
اگر به دنبال یک راه حل پخته‌تر هستید که با انواع و اقسام اسمبلی‌ها بتواند کار کند (از mixed mode گرفته تا pcl و غیره)، افزونه‌ی  Fody / Costura توصیه می‌شود. کار با آن نیز بسیار ساده‌است. فقط کافی است دستور زیر را در کنسول پاور شل نیوگت VS.NET اجرا کنید:
PM> Install-Package Costura.Fody
بعد از نصب، تنها یکبار برنامه را مجددا build کنید.
اکنون اگر اسمبلی آن‌را بررسی کنید موارد ذیل را مشاهده خواهید کرد:

الف) اسمبلی‌های مدفون شده را zip کرده‌است.
ب) فایل pdb هم لحاظ شده.
ج) راه انداز خودکار و کدهای AssemblyResolver را تحت فضای نام  Costura به فایل EXE نهایی افزوده‌است.
 
Fody یکی از ابزارهای AOP سورس باز دات نت است.
‫۱۰ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۳ بهمن ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۴۱
مهدی حسینی مهدی حسینی
مطالب
PersianToolkit تقویم و DatePicker شمسی به همراه مناسبت‌ها با استایل زیبا برای WPF
همانطور که اطلاع دارید، کنترل‌های Calendar و DatePicker در WPF، از تقویم‌های مختلف پشتیبانی نمی‌کنند و نمونه‌هایی که در سطح اینترنت موجود است، ظاهر و استایل مناسبی ندارند. بنابر این تصمیم گرفتم تا خودم دست به کار شوم و این کمبود را حل کنم. نتیجه‌ی آن شد کتابخانه‌ی PersianToolkit که بصورت استاندارد تقویم شمسی را به کنترل‌های Calendar و DatePicker اضافه می‌کند و استایل‌های زیبایی را هم به همراه خود دارد. این کتابخانه شامل تمام مناسبت‌های شمسی، قمری و میلادی بوده و امکان نمایش روزهای تعطیل را نیز داراست.
همچنین پرشین تولکیت شامل توابع قدرتمندی جهت دریافت تاریخ بصورت شمسی، قمری و میلادی است. لازم به ذکر است که توابع محاسبه تاریخ قمری بسیار دقیق بوده و خطای بسیار کمی دارد. علاوه بر موارد گفته شده، پرشین تولکیت شامل استایل‌ها و براش‌های پیشفرض متنوعی می‌باشد که کاربر می‌تواند با توجه به سلیقه‌ی خویش، رنگ بندی تقویم را تغییر دهد.
بروزرسانی:
نمونه مثال کامل به گیتهاب پروژه اضافه شد
کنترل تاریخ زمان به این مجموعه اضافه شد

پرشین تولکیت در 3 استایل مختلف موجود است که بصورت Runtime هم قابلیت تغییر استایل را دارد (روشن، تاریک، بنفش):



نحوه‌ی نصب و استفاده
  ابتدا پرشین تولکیت را از نیوگت نصب کنید:
  Install-Package PersianToolkit
سپس منابع برنامه را در فایل App.xaml بارگزاری کنید: 
<ResourceDictionary>
            <ResourceDictionary.MergedDictionaries>
                <ResourceDictionary>
                    <ResourceDictionary.MergedDictionaries>
                        <ResourceDictionary Source="pack://application:,,,/PersianToolkit;component/Themes/SkinDefault.xaml"/>
                        <ResourceDictionary Source="pack://application:,,,/PersianToolkit;component/Themes/Theme.xaml"/>
                    </ResourceDictionary.MergedDictionaries>
                </ResourceDictionary>
            </ResourceDictionary.MergedDictionaries>
</ResourceDictionary> 
در هر کجا که نیاز به تقویم دارید ابتدا فضای نام برنامه را فراخوانی کنید سپس از اجزای آن استفاده کنید
 
   xmlns:pc="http://github.com/ghost1372/PersianToolkit" 
 
          <pc:Calendar/> 
 
     <pc:DatePicker/>  
تغییر پوسته برنامه
پرشین تولکیت شامل 3 پوسته پیشفرض است که میتوانید به راحتی در زمان اجرا، پوسته برنامه را تغییر دهید. قبل از آن نیاز است تا تابع تغییر پوسته را پیاده سازی کنید: 
internal void UpdateSkin(SkinType skin)
        {
            ResourceDictionary skins0 = Resources.MergedDictionaries[0];
            skins0.MergedDictionaries.Clear();
            skins0.MergedDictionaries.Add(ResourceHelper.GetSkin(skin));
            skins0.MergedDictionaries.Add(new ResourceDictionary
            {
                Source = new Uri("pack://application:,,,/PersianToolkit;component/Themes/Theme.xaml")
            });
            Current.MainWindow?.OnApplyTemplate();
        }
ورودی تابع از نوع SkinType می‌باشد که شامل Dark, Violet و Default است:
UpdateSkin(SkinType.Violet);


تغییر تقویم به حالت میلادی یا شمسی
برای تغییر نوع تقویم میتوانید از کلاس ConfigHelper استفاده کنید (به صورت پیشفرض تقویم شمسی فعال است و نیازی به تغییر تقویم به شمسی نیست):
ConfigHelper.Instance.SetLanguage(ConfigHelper.Language.Persian);
نکته: فقط یکبار آن هم در زمان شروع شدن برنامه میتوانید نوع تقویم را تغییر دهید. در زمان اجرا نمیتوانید نوع تقویم را تغییر دهید.

گزینه‌های موجود

ShowHoliday :مناسبت‌ها
جهت نمایش مناسبت‌ها و روز‌های تعطیل بر روی تقویم، میتوانید آن را فعال کنید:
 <pc:Calendar pc:Holiday.ShowHoliday="True"/>

رنگ‌ها : روز جاری، روز انتخاب شده، روزهای تعطیل، کادر مناسبت‌ها
شما میتوانید براحتی رنگ روز فعلی، روز انتخاب شده و روزهای تعطیل را تغییر دهید:
<pc:Calendar pc:ColorStyle.HolidayDayBrush="{DynamicResource SuccessBrush}"
    pc:ColorStyle.SelectedDateBrush="{DynamicResource WarningBrush}" 
    pc:ColorStyle.TodayDateBrush="{DynamicResource InfoBrush}"/>
بصورت پیشفرض رنگ‌های زیر موجود است و با نوشتن آنها میتوانید از رنگ‌های پیشفرض استفاده کنید:
PrimaryBrush
SuccessBrush
InfoBrush
DangerBrush
WarningBrush
AccentBrush

برای تغییر رنگ کادر عنوان مناسبت‌ها باید از پراپرتی HolidayContentStyle استفاده کنید. دقت کنید که این پراپرتی ورودی از نوع Style را برای کنترل Label دریافت می‌کند. بصورت پیشفرض استایل‌های زیر موجود است:
 <pc:Calendar pc:ColorStyle.HolidayContentStyle="{StaticResource LabelPrimary}"/>
LabelDefault
LabelPrimary
LabelSuccess
LabelInfo
LabelDanger
LabelWarning

تغییر رنگ‌ها و استایل به وسیله کدهای سی شارپ
شما میتوانید رنگ‌ها و استایل‌های موجود را با سی شارپ هم تغییر دهید برای این منظور وارد کلاس ColorStyle شوید و پراپرتی موردنظر را انتخاب کنید و مقدار دلخواه را تنظیم کنید. برای سادگی کار، استایل‌ها و رنگ‌های پیشفرض توسط کلاس ResourceHelper و ResourceBrushToken یا ResourceHolidayContentStyleToken قابل دسترسی هستند. 
ColorStyle.SetHolidayDayBrush(pc, ResourceHelper.GetResource<Brush>(ResourceBrushToken.SuccessBrush)); 
ColorStyle.SetHolidayContentStyle(pc, ResourceHelper.GetResource<Style>(ResourceHolidayContentStyleToken.LabelPrimary));
 
‫۵ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۰۰
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
نحوه‌ی مشارکت در پروژه‌های GitHub به کمک Visual Studio
فرض کنید برای رفع باگی در پروژه‌ای از GitHub، ایده‌ای دارید. روند کاری اعلام آن، روش‌های مختلفی می‌تواند داشته باشند؛ از باز کردن یک Issue جدید تا فرستادن یک فایل zip و غیره. اما روش استاندارد مشارکت در پروژه‌های Git، ارسال یک PR یا Pull Request است. در ادامه نحوه‌ی انجام این‌کار را به کمک امکانات توکار VS.NET بررسی خواهیم کرد.


ایجاد یک Fork جدید در GitHub

برای ارسال تغییرات انجام شده بر روی یک پروژه، نیاز است به صاحب یا مسئول آن مخزن در GitHub مراجعه و سپس درخواست دسترسی اعمال تغییرات را نمود. در این حالت، احتمال اینکه جواب منفی دریافت کنید، بسیار زیاد است. جهت مدیریت یک چنین مواردی، قابلیتی به نام ایجاد یک Fork پیش بینی شده‌است.


در بالای هر مخزن کد در GitHub، یک دکمه به نام Fork موجود است. بر روی آن که کلیک کنید، یک کپی از آن پروژه را به مجموعه‌ی مخزن‌های کد شما در GitHub اضافه می‌کند. بدیهی است در این حالت، مجوز ارسال تغییرات خود را به GitHub و در اکانت خود خواهید داشت. نحوه‌ی اطلاع رسانی این تغییرات به صاحب اصلی این مخزن کد، ارسال همان PR یا Pull Request است.


دریافت مخزن کد Fork شده از GitHub به کمک Visual Studio

پس از اینکه Fork جدیدی را از پروژه‌ای موجود ایجاد کردیم، نیاز است یک Clone یا کپی مطابق اصل آن‌را جهت اعمال تغییرات محلی، تهیه کنیم. برای اینکار VS.NET را گشوده و به برگه‌ی Team Explorer آن که در کنار Solution Explorer قرار دارد، مراجعه کنید.


در اینجا بر روی دکمه‌ی Connect در نوار ابزار آن، کلیک کرده و در صفحه‌ی باز شده، بر روی لینک Clone کلیک نمائید. در اینجا می‌توان آدرس مخزن کد Fork شده را جهت تهیه یک Clone مشخص کرد؛ به همراه محلی که قرار است این Clone در آن ذخیره شود.
آدرس HTTPS وارد شده، در کنار تمام مخازن کد GitHub قابل مشاهده هستند:


پس از تکمیل این دو آدرس، بر روی دکمه‌ی Clone کلیک نمائید. پس از پایان کار، اگر به آدرس محلی داده شده بر روی کامپیوتر خود مراجعه کنید، یک کپی از فایل‌های این مخزن، قابل مشاهده هستند.


اعمال تغییرات محلی و ارسال آن به سرور GitHub

در ادامه، این پروژه‌ی جدید را در VS.NET باز کرده و تغییرات خود را اعمال کنید. اکنون نوبت به ارسال این تغییرات به سرور GitHub است.  برای این منظور به برگه‌ی Team Explorer مراجعه کرده و بر روی دکمه‌ی Home آن کلیک کنید. سپس گزینه‌ی Changes را انتخاب نمائید:


در اینجا توضیحاتی را نوشته و سپس بر روی دکمه‌ی Commit کلیک کنید.


پس از هماهنگ سازی محلی، اکنون نوبت به هماهنگ سازی این تغییرات با مخزن کد GitHub است. بنابراین بر روی لینک Sync در پیام ظاهر شده کلیک کنید و در صفحه‌ی بعدی نیز بر روی دکمه‌ی Sync کلیک نمائید:



اکنون اگر به پروژه‌ی GitHub خود مراجعه کنید، این تغییر جدید قابل مشاهده‌است:



مطلع سازی صاحب اصلی مخزن کد از تغییرات انجام شده

تا اینجا کسی از تغییرات جدید انجام شده‌ی توسط ما باخبر نیست. برای اطلاع رسانی در مورد این تغییرات، به مخزن کد Fork شده که اکنون تغییرات جدید به آن ارسال شده‌اند، مراجعه کنید. سپس در کنار صفحه بر روی لینک Pull request کلیک نمائید:


در اینجا بر روی دکمه‌ی New pull request کلیک کنید:


در ادامه تغییرات ارسال شما نمایش داده خواهند شد. آن‌ها را بررسی کرده و مجددا بر روی دکمه‌ی Create pull request کلیک کنید:


در اینجا عنوان و توضیحاتی را وارد کرده و سپس بر روی دکمه‌ی Create pull request کلیک نمائید:



یکی سازی تغییرات با مخزن اصلی

اکنون صاحب اصلی مخزن کد یک ایمیل را دریافت خواهد کرد؛ همچنین اگر به مخزن کد خود مراجعه نماید، آمار Pull requests دریافتی قابل مشاهده است:


پس از انتخاب یکی از آن‌ها، لینکی برای بررسی تغییرات انجام شده و همچنین دکمه‌ای برای یکی سازی آن‌ها با پروژه‌ی اصلی وجود دارد:



دریافت این تغییرات در مخزن کد محلی توسط صاحب اصلی پروژه

اکنون که این تغییرات با پروژه‌ی اصلی Merge و یکی شده‌اند، صاحب اصلی پروژه جهت تهیه‌ی یک کپی محلی و بهبود یا تغییر آن‌ها می‌تواند به صورت ذیل عمل کند:


ابتدا به برگه‌ی Team explorer مراجعه کرده و بر روی دکمه‌ی Home آن کلیک کنید. سپس گزینه‌ی Unsynced commits را انتخاب نمائید. در صفحه‌ی باز شده بر روی دکمه‌ی Sync کلیک نمائید. به این ترتیب آخرین تغییرات را از مخزن کد GitHub به صورت خودکار دریافت خواهید کرد:

 
‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۶ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۴۰
حسین صفدری حسین صفدری
مطالب
افزونه مدیریت فایل های رایگان Roxy FileMan برای TinyMce و CkEditor
در این مقاله سعی در پیاده سازی Roxy FileMan  در Asp.net mvc داریم. البته خود وب سایت آن (اینجا) برای .net Framework 4.5 پروژه‌ایی را آماده کرده است که بنده بنا دارم همان پروژه را توضیح دهم.
قبل از شروع به کار، ابتدا نمایی از این ابزار مدیریت فایل (File Manager) را ملاحظه فرمایید:


1- ابتدا یک پروژه‌ی جدید MVC می‌سازیم
2- جهت بخش سمت سرور، کد هندلری به نام main.ashx نوشته شده است که در فولدر asp_net قرار دارد و در ادامه به توضیح آن خواهم پرداخت. با هندلر بیشتر آشنا شوید.
3- پیشنهاد می‌شود جهت راحتی کار و انتقال بین پروژه‌های خود در فولدر scripts فولدری را به نام  RoxyFileManager بسازید. این کار سبب می‌شود جهت پروژه‌های مختلف فقط فولدر RoxyFileManager را بین پروژه‌های خود کپی و پیست کنید.
4- از داخل پروژه دانلود شده، فولدر های asp_net ،css، Images، js، lang را به پروژه‌ی جدید کپی می‌کنیم.

 
5- اکنون به سراغ web.config می‌رویم. موارد قرمز ضروری هستند که به web,config اضافه شوند.


6- کل مدیریت فایل در فایل index.html می‌باشد و اگر تمایل به تغییر عنوان، درج لوگوی خودتان و ... را دارید به این فایل مراجعه کنید.
7- فایل conf.json، همانطور که از نام این فایل برداشت می‌شود، تنظیمات را می‌توان به فرمت json در این فایل جستجو کرد. مهمترین تنظیمات، بحث تغییر زبان می‌باشد که می‌توان با تعویض قسمت LANG از en به هر زبان دلخواهی که داخل پوشه‌ی lang می‌باشد، آن‌را تغییر داد که البته بنده آن‌را به زبان فارسی هم ترجمه کرده‌ام که در فولدر lang جهت استفاده موجود می‌باشد.
8- اکنون به فولدر asp_net می‌رویم و با handler بیشتر آشنا می‌شیم. در خط‌های اول، به متغییر confFile بر می‌خوریم که آدرس فایل conf.json را داده است.
9- آدرس دایرکتوری اصلی را در متد GetFilesRoot جستجو کنید. (من معمولا در پروژه‌های خود، فولدری دارم به نام uploads که داخل آن تمام فولدرهام که مربوط به ماژول‌های مختلف است، نگه داری می‌شوند و خود کاربر آپلود می‌کند. اکنون برای این پروژه می‌توان یک فولدر جدید باز کرد و به آن آدرس داد تا در روند پروژه‌ی شما اختلالی ایجاد نشود. من نام آن فولدر را web گذاشته‌ام)
نکته جالب همین جاست که شما به کمک این آدرس دهی از source پروژه می‌توانید خیلی کارها را انجام دهید. مثلا در یک پروژه می‌خواهید به فولدرها طبق نقشی که کاربران  در سیستم دارند دسترسی بدهید تا فایل‌ها را آپلود کنند و ... به راحتی می‌توانید با کمی کد نویسی این تغییرات را در متد GetFilesRoot اعمال کنید.
اگر بخواهید مدیریت فایل را بر اساس زبان سیستم تغییر دهید کافیست، یک فایل conf.json دیگر ایجاد کنید و در سورس به ازای هر زبان، آن فایل conf.json را لود کنید. البته در هر فایل شما باید زبان را تغییر دهید.
راست چین کردن این ادیتور را در اسرع وقت انجام می‌دهم و برای شما آپلود می‌کنم. تا کاملا نسخه‌ی بومی سازی آن در اختیار شما قرار گیرد.
10- اکنون به سراغ تنظیمات Tiny mce می‌رویم.
خوب، ابتدا با دستور Install-Package TinyMCE در Package Manager Console و انتخاب سورس Nuget آخرین نسخه را نصب می‌کنیم. در حال حاضر آخرین نسخه نگارنده 4.2.5 می باشد.
کل این تنظیمات در فایل Tinymce.html می‌باشد (این فایل در پروژه شما می‌تواند همان view‌ها و partial view‌های شما باشد که تنظیمات اولیه tinymce را می‌نویسید). حال بررسی مواردی که به tinymce اضافه می‌شوند تا با مدیریت فایل ادغام شود:


و اسکریپتی جهت افزونه‌ی مدیریت فایل Roxy FileMan را در پایین متد اضافه می‌کنیم.


خوب، اکنون فایل Tinymce.html  را اجرا کنید و نتیجه را ملاحظه بفرمایید.
Roxy FileMan را می‌توان با CKEditor هم سازگار کرد، که جهت اطلاعات بیشتر  اینجا  را مطالعه فرمایید.
فایل پروژه: RoxyFileManager.rar
‫۹ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۳ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۴۰
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
معرفی DNTProfiler
پیشاپیش فرا رسیدن سال نو را به تمام همراهان گرامی سایت net tips. تبریک عرض می‌کنم. به امید سالی پر از سلامتی و رونق، به همراه اشتیاق روز افزون جستجوگری و کشف زوایای پنهان دنیای برنامه نویسی!
هد‌یه‌ی نوروزی سایت net tips. پروژه‌ی پروفایلر سورس بازی است که با EF 6.x و همچنین NHibernate 4.x سازگار است. این پروژه از دو قسمت کلاینت و سرور تشکیل می‌شود.


نصب کلاینت EF برنامه‌ی DNTProfiler

تفاوتی نمی‌کند که برنامه‌ی شما وبی است یا ویندوزی؛ برای هر دو حالت ابتدا دستور ذیل را در کنسول پاورشل نیوگت اجرا کنید:
 PM> Install-Package DNTProfiler.EntityFramework.Core
با اینکار interceptor‌های پروفایلر نصب می‌شوند. برای فعال سازی آن نیاز است چند سطر ذیل را به فایل app.config/web.config پروژه‌ی خود اضافه کنید:
<configuration>
  <entityFramework>
    <interceptors>
      <interceptor type="DNTProfiler.EntityFramework.Core.DatabaseLogger, DNTProfiler.EntityFramework.Core">
        <parameters>
          <parameter value="http://localhost:8080" />
          <parameter value="|DataDirectory|\ErrorsLog.Log" />
        </parameters>
      </interceptor>
    </interceptors>
  </entityFramework>
</configuration>


دریافت و راه اندازی برنامه‌ی DNTProfiler

آخرین نگارش برنامه‌ی DNTProfiler را از برگه‌ی releases مخزن کد آن می‌توانید دریافت کنید:
https://github.com/VahidN/DNTProfiler/releases

این برنامه برای دات نت 4 نوشته شده‌است. بنابراین اگر هنوز از ویندوز XP استفاده می‌کنید، امکان کار کردن با آن‌را خواهید داشت.
البته بسته‌ی نیوگت DNTProfiler.EntityFramework.Core آن برای دات نت 4 و 4.5 تهیه شده‌است و به صورت خودکار بر اساس ساختار پروژه‌ی شما، یکی از آن‌ها نصب خواهد شد.

تا اینجا کار راه اندازی این برنامه به پایان می‌رسد. برای استفاده‌ی از آن باید ابتدا برنامه‌ی DNTProfiler را اجرا کنید. این برنامه به پیام‌های رسیده‌ی از برنامه‌ی اصلی شما (ارسال شده توسط DNTProfiler.EntityFramework.Core) گوش فرا می‌دهد و سپس شروع به آنالیز آن‌ها خواهد کرد. ساختار این تبادل اطلاعات هم بر اساس تهیه‌ی یک ASP.NET Self host Web API است.


این برنامه به صورت ماژولار تهیه شده‌است و تمام آنالیز کننده‌های آن در حقیقت یک پلاگین هستند (در حال حاضر دارای 32 پلاگین است). این پلاگین‌ها در گروه‌های Alerts (برای مثال یافتن جوین‌های تکراری و یک سری موارد بهینه سازی سرعت)، Loggers (طبقه بندی خام اطلاعات رسیده)، Visualizers (نمایش بصری اطلاعات رسیده) قرار می‌گیرند.


نظرات، پیشنهادات و همکاری

لطفا برای طرح سؤالات و ارائه‌ی پیشنهادات خود در زمینه‌ی این پروژه، به قسمت اختصاصی آن در سایت مراجعه نمائید:
https://www.dntips.ir/projects/details/21
‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۲۰
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 2 - بررسی ساختار جدید Solution
به روز رسانی
در VS 2017 و ساختار MSBuild ایی آن، فایل‌های project.lock.json, project.json, global.json از پروژه‌های ASP.NET Core حذف شده‌اند.
- معادل فایل global.json اکنون قسمت خواص پروژه و انتخاب فریم ورک مدنظر است:


- معادل فایل project.json، همان فایل csproj برنامه است که اینبار بجای ساختار JSON ایی قبلی، XML ایی شده‌است و اگر بر روی آن کلیک راست کنید، گزینه‌ی Edit آن‌را مشاهده خواهید کرد:


 سایر موارد مانند نصب بسته‌های نیوگت، از طریق رابط کاربری آن تفاوتی نکرده‌اند و یکی است. فقط اینبار بسته‌های نیوگت به صورت یک ItemGroup، به فایل csproj اضافه می‌شوند:
 
<ItemGroup>
    <PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.Diagnostics" Version="1.1.1" />
‫۷ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۳۳
علی تنها علی تنها
مطالب
مقایسه پروژه های Web Site و Web Application در Visual Studio
 در ویژوال استودیو می‌توانید پروژه‌ی Web Application و یا Web Site ایجاد نمایید. شما Web Application را با گزینه‌ی New Project ایجاد و با Open Project باز می‌کنید؛ ولی Web Site را با گزینه‌ی New Web Site ایجاد و با Open Web Site باز می‌نمایید. قبل از ساخت یک پروژه‌ی جدید وب لازم است از تفاوت‌های این دو نوع، آگاهی کسب کرده و در انتخاب نوع پروژه دقت نمایید؛ چرا که تغییر و تبدیل یک نوع به نوع دیگر، علاوه بر سختی، موجب اتلاف زمان شده و پروژه را مستعد خطا خواهد کرد.

نکته:
برای ایجاد یک پروژه‌ی جدید مایکروسافت Web Application را به شما پیشنهاد می‌دهد. هرچند در این مبحث، مطالبی را مبنی بر فواید Web Site معرفی خواهد کرد، ولی اکثر توسعه دهندگان وب که Web Site را برگزیده اند سرانجام مضراتی از آن را می‌یابند که سنگینی آن بیشتر از فوایدش است. برای مثال تمامی خصیصه‌های (feature فیچر) ASP.net لزومآ برای وب سایت در دسترس نخواهند بود؛ مثلآ از ویژوال استودیوی 2012 به بعد، ابزاری برای تولید پروژه‌های وب وجود دارد که فقط برای Web Application در اختیار خواهد بود (برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید مطلب Creating an ASP.net Web Project in Visual Studio  را مطالعه نمایید). 

سناریو :

سناریویی که مبنی برا انتخاب Web Application می‌باشد به شرح زیر است:
· شما نیاز به استفاده از Edit And Continue در دیباگر ویژوال استودیو دارید.
· تمامی کدها، فایل‌ها و کلاس‌هایی که با صفحات ASP.net مرتبط هستند، برای تست بصورت واحد و یکپارچه در نظر گرفته می‌شوند.
· شما برای کلاس‌هایی که وابسته به صفحات هستند و همچنین برای کنترل‌ها و کلاس‌های منحصر آن باید ارجاع داشته باشید.
· وابستگی در حالتی که چندین پروژه‌ی مرتبط به هم را دارید توسط شما مشخص می‌شود.
· برای کل سایت در هنگام کامپایل فقط یک اسمبلی ساخته می‌شود.
· کنترل نام اسمبلی‌ها و همچنین شمارهی ورژن ایجاد شده‌ی برای پروژه در دست شماست.
· برای کامپایل پروژه می‌توانید MSBuild و یا Team Build را انتخاب کنید؛ برای مثال می‌توانید مراحل Prebuild یا Postbuild را مشخص کنید.
· نیازی به قرار دادن سورس برنامه روی سرور نیست.

سناریویی که مبنی برا انتخاب Web Site می‌باشد به شرح زیر است:
· یک پروژه در بر دارنده‌ی  کدهای #C و هم کدهای Visual Basic می‌باشد ( درحالیکه بصورت پیشفرض در Web Application فایل پروژه بر مبنای زبان برنامه‌ی شما کامپایل می‌شود، هرچند می‌توان این حالت پیشفرض را تغییر داد؛ ولی این امر می‌تواند اندکی مشکل باشد).
· شما می‌توانید سایت ایجاد شده را بصورت Real Time توسط FTP  باز نموده و آپدیت نمایید.
· برای توزیع (deploy) پروژه مجبور به کامپایل صریح آن نیستید.
· اگر پروژه را کامپایل نمایید کامپایلر به ازای هر صفحه و یا هر پوشه، یک فایل اسمبلی جداگانه خواهد ساخت.
· برای تغییر یک فایل به تنهایی می‌توانید فقط آنرا تغییر داده و بر روی سرور قرار دهید.
· حتی بعد از کامپایل هم می‌توانید صفحات ASP.net  را بدون نیاز به کامپایل دوباره‌ی کل سایت تغییر داده و جایگزین نمایید.
· سورس کامل پروژه برای اجرا باید روی سرور قرار گیرد.

تفاوت‌ها در یک نگاه:

زمینه 
  پروژه‌های Web Application     پروژه‌های Web Site 
  ساختار فایل پروژه    فایل برنامه (.csproj / vbproj) دربردارنده اطلاعاتی از جمله لیست فایل‌ها و رفرنس‌ها پروژه به پروژه دیگر خواهد بود.    هیچ فایل برنامه ای وجود ندارد و تمامی فایل هایی که داخل پوشه می‌باشند جزو فایل‌های سایت شناخته می‌شوند. 
  کامپایل  · شما پروژه را در سیستم خود کامپایل می‌کنید.
· بصورت پیشفرض کامپایل کد‌ها در یک اسمبلی قرار می‌گیرد. 
  · سورس کدها بصورت اتوماتیک در سرور توسط Asp.net  با اولین درخواست کامپایل میشوند.
(البته شما می‌توانید کامپایل را در سیستم خود نیز انجام دهید)
· بصورت پیشفرض کامپایل برای هر کلاس یک اسمبلی جدا می‌سازد. 
فضا‌های نام  Namespace‌ها بصورت صریح در صفحات و کلاس‌ها و کنترل‌ها افزوده می‌شود.  هیچ namespace ای بصورت پیشفرض اضافه نمی‌شود (شما می‌توانید بصورت دستی آنها را اضافه کنید) 
توزیع
 اسمبلی تولید شده در مرحله کامپایل را روی سرور قرار می‌دهید
اکثر مراحل کامپایل توسط ابزارهای ارائه شده ویژوال استودیو انجام می‌شود. 
کل سورس پروژه روی سرور قرار میگیرد.
اکثر مراحل کامپایل توسط ابزارهای ارائه شده ویژوال استودیو انجام می‌شود. 

ساختار فایل پروژه:
پروژه‌های Web Application از فایل پروژه ویژوال استودیو ( .csproj / .vbproj ) برای نگهداری اطلاعات پروژه استفاده می‌کنند. با این امکان می‌توان فایل‌هایی را که در پروژه دخیل هستند و یا باید کامپایل شوند، به تفکیک مشخص کرد.
در مورد Web Site تمامی فایل‌هایی که در داخل پوشه‌ی برنامه قرار دارند، به صورت پیش فرض جزیی از برنامه تلقی شده و کامپایل خواهند شد و برای اینکه فایلی را بخواهید مستثنا کنید یا باید آنرا حذف کنید و یا پسوند آنرا به نامی که توسط سرور IIS قابل شناسایی نیست تغییر دهید.

فایده‌ی فایل پروژه یعنی همان ( .csproj / .vbproj ) در Web Application :
می‌توان فایلی را به طور موقت از برنامه حذف کرد، بدون نگرانی از آنکه فایل بصورت کلی حذف شود. چرا که فایل در ساختار برنامه باقیست. برای مثال اگر صفحه‌ای برای توزیع آماده نیست، می‌توانید به راحتی آن‌را از برنامه خارج کنید ( Exclude ) و برنامه را کامپایل نمایید و بعد از اینکه این صفحه هم آماده شد، دوباره آن را وارد پروژه نمایید ( include ) که اهمیت این امر در مواردی که از برنامه‌های کنترل سورس استفاده می‌کنید، دوچندان می‌شود.

فایده‌ی عدم استفاده از فایل پروژه‌ی برنامه در Web Site :
شما مجبور به کنترل و شخصی سازی ساختار فایل برنامه در ویژوال استودیو نیستید و به راحتی هر فایل یا صفحه‌ای را که می‌خواهید، با کپی کردن به پوشه و یا حذف کردن از آن توسط فایل اکسپلورر انجام می‌دهید.

کامپایل:
برای برنامه‌های Web Application شما بصورت معمول پروژه را Build می‌نمایید و تمامی کد‌های صفحات و همچنین کلاس‌ها به صورت یک فایل اسمبلی در پوشه‌ی bin ذخیره می‌گردد.
برای Web Site شما مجبور به کامپایل دستی پروژه نیستید و می‌توانید از Batch-Compile استفاده کنید و همچنین به ازای هر صفحه و کلاسریال شما یک فایل اسمبلی خواهید داشت.

مزایای کامپایل در Web Application :
· می‌توانید از MSBuild استفاده کنید.
· می‌توانید خصیصه‌های اسمبلی، از جمله نام و ورژن را به راحتی مدیریت نمایید.
· کامپایل قبل از توزیع برنامه این مزیت را دارد که کاربران مجبور نیستند منتظر کامپایل برنامه در سرور باشند.
· مدیریت دقیقی بر روی فایل‌ها و ساختار برنامه و همچنین کلاس‌ها و ارجاعات خواهید داشت.

مزایای کامپایل در Web Site  :
· می‌توانید هر صفحه‌ای را که نیاز دارید بدون در نظر گرفتن آماده شدن دیگر صفحات تست و اجرا نمایید.
· آپدیت و جایگزینی فایل‌ها به راحتی صورت می‌گیرد؛ چرا که اسمبلی تمام فایل‌ها بصورت منحصر همان صفحه ایجاد خواهد شد.
· ایجاد شدن چند اسمبلی می‌تواند در برخی پروژه‌ها به نفع برنامه بوده و performance  را بالا ببرد. برای مثال در حالتیکه یک سایت با صفحات زیاد دارید و برخی صفحات به نسبت دیگر صفحات خیلی کمتر درخواست می‌شوند.

نکته:
هیچ فرقی بین Web Application ,  و web Site از نظر performance  وجود ندارد مگر درحالت ذکر شده در بالا و در سایت‌های خیلی بزرگ.

توزیع : ( Deployment )
در web Site کل فایل‌های پروژه را بر روی سرور قرار می‌دهید؛ درحالی که در Web Application  فایل‌های برنامه بصورت اسمبلی‌ها ( .dll ) روی سرور قرار می‌گیرند. همین امر می‌تواند در برخی حالت‌ها مثلآ زمانی که از هاست share شده استفاده می‌کنید، خیال شما را از بابت سورس برنامه مطمئن سازد.
برای Web Site نیز این مزیت وجود دارد که برای انجام تغییرات کوچک مجبور به کامپایل و آپلود دوباره‌ی کل پروژه نیستید.


ماخذ

 
‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱۳ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۵۵