اشتراکها
سؤال: چه زمانی از متدهای async و چه زمانی از متدهای همزمان بهتر است استفاده شود؟
از متدهای همزمان متداول برای انجام امور ذیل استفاده نمائید:
- جهت پردازش اعمالی ساده و سریع
- اعمال مدنظر بیشتر قرار است بر روی CPU اجرا شوند و از مرزهای IO سیستم عبور نمیکنند.
و از متدهای غیرهمزمان برای پردازش موارد زیر کمک بگیرید:
- از وب سرویسهایی استفاده میکنید که متدهای نگارش async را نیز ارائه دادهاند.
- عمل مدنظر network-bound و یا I/O-bound است بجای CPU-bound. یعنی از مرزهای IO سیستم عبور میکند.
- نیاز است چندین عملیات را به موازات هم اجرا کرد.
- نیاز است مکانیزمی را جهت لغو یک عملیات طولانی ارائه دهید.
مزایای استفاده از متدهای async در ASP.NET
استفاده از await در ASP.NET، ساختار ذاتی پروتکل HTTP را که اساسا یک synchronous protocol، تغییر نمیدهد. کلاینت، درخواستی را ارسال میکند و باید تا زمان آماده شدن نتیجه و بازگشت آن از طرف سرور، صبر کند. نحوهی تهیهی این نتیجه، خواه async باشد و یا حتی همزمان، از دید مصرف کننده کاملا مخفی است. اکنون سؤال اینجا است که چرا باید از متدهای async استفاده کرد؟
- پردازش موازی: میتوان چند Task را مثلا توسط Task.WhenAll به صورت موازی با هم پردازش کرده و در نهایت نتیجه را سریعتر به مصرف کننده بازگشت داد. اما باید دقت داشت که این Taskها اگر I/O bound باشند، ارزش پردازش موازی را دارند و اگر compute bound باشند (اعمال محاسباتی)، صرفا یک سری ترد را ایجاد و مصرف کردهاید که میتوانستهاند به سایر درخواستهای رسیده پاسخ دهند.
- خالی کردن تردهای در حال انتظار: در اعمالی که disk I/O و یا network I/O دارند، پردازش موازی و اعمال async به شدت مقیاس پذیری سیستم را بالا میبرند. به این ترتیب worker thread جاری (که تعداد آنها محدود است)، سریعتر آزاد شده و به worker pool بازگشت داده میشود تا بتواند به یک درخواست دیگر رسیده سرویس دهد. در این حالت میتوان با منابع کمتری، درخواستهای بیشتری را پردازش کرد.
ایجاد Asynchronous HTTP Handlers در ASP.Net 4.5
در نگارشهای پیش از دات نت 4.5، برای نوشتن فایلهای ashx غیرهمزمان میبایستی اینترفیس IHttpAsynchHandler پیاده سازی میشد که نحوهی کار با آن از مدل APM پیروی میکرد؛ نیاز به استفاده از یک سری callback داشت و این عملیات باید طی دو متد پردازش میشد. اما در دات نت 4.5 و با معرفی امکانات async و await، نگارش سازگاری با پیاده سازی کلاس پایه HttpTaskAsyncHandler فراهم شده است.
برای آزمایش آن، یک برنامهی جدید ASP.NET Web forms نگارش 4.5 یا بالاتر را ایجاد کنید. سپس از منوی پروژه، گزینهی Add new item یک Generic handler به نام LogRequestHandler.ashx را به پروژه اضافه نمائید.
زمانیکه این فایل به پروژه اضافه میشود، یک چنین امضایی را دارد:
IHttpHandler آنرا اکنون به HttpTaskAsyncHandler تغییر دهید. سپس پیاده سازی ابتدایی آن به شکل زیر خواهد بود:
واژهی کلیدی async را نیز جهت استفاده از await به نسخهی غیرهمزمان آن اضافه کردهایم.
در این مثال آدرس یک فید RSS از طریق کوئری استرینگ rssfeedURL دریافت شده و سپس محتوای آن به کمک متد DownloadStringTaskAsync دریافت و بازگشت داده میشود.
برای آزمایش آن، مسیر ذیل را درخواست دهید:
کاربردهای فایلهای ashx برای مثال ارائه فیدهای XML ایی یک سایت، ارائه منبع نمایش تصاویر پویا از بانک اطلاعاتی، ارائه JSON برای افزونههای auto complete جیکوئری و امثال آن است. مزیت آنها سربار بسیار کم است؛ زیرا وارد چرخهی طول عمر یک صفحهی aspx معمولی نمیشوند.
صفحات async در ASP.NET 4.5
در قسمتهای قبل مشاهده کردیم که در برنامههای دسکتاپ، به سادگی میتوان امضای روالهای رخداد گردان را به async تغییر داد و ... برنامه کار میکند. به علاوه از مزیت استفاده از واژه کلیدی await نیز در آنها برخوردار خواهیم شد. اما ... هرچند این روش در وب فرمها نیز صادق است (مثلا public void Page_Load را به public async void Page_Load میتوان تبدیل کرد) اما اعضای تیم ASP.NET آنرا در مورد برنامههای وب فرم توصیه نمیکنند:
Async void event handlers تنها در مورد تعداد کمی از روالهای رخدادگردان ASP.NET Web forms کار میکنند و از آنها تنها برای تدارک پردازشهای ساده میتوان استفاده کرد. اگر کار در حال انجام اندکی پیچیدگی دارد، «باید» از PageAsyncTask استفاده نمائید. علت اینجا است که Async void یعنی fire and forget (کاری را شروع کرده و فراموشش کنید). این روش در برنامههای دسکتاپ کار میکند، زیرا این برنامهها مدل طول عمر متفاوتی داشته و تا زمانیکه برنامه از طرف OS خاتمه نیابد، مشکلی نخواهند داشت. اما برنامههای بدون حالت وب متفاوتند. اگر عملیات async پس از خاتمهی طول عمر صفحه پایان یابد، دیگر نمیتوان اطلاعات صحیحی را به کاربر ارائه داد. بنابراین تا حد ممکن از تعاریف async void در برنامههای وب خودداری کنید.
تبدیل روالهای رخدادگردان متداول وب فرمها به نسخهی async شامل دو مرحله است:
الف) از متد جدید RegisterAsyncTask که در کلاس پایه Page قرار دارد برای تعریف یک PageAsyncTask استفاده کنید:
با استفاده از System.Web.UI.PageAsyncTask میتوان یک async Task را در روالهای رخدادگردان ASP.NET مورد استفاده قرار داد.
ب) سپس در کدهای فایل aspx، نیاز است خاصیت async را نیز true نمائید:
تغییر تنظیمات IIS برای بهره بردن از پردازشهای Async
اگر از ویندوزهای 7، ویستا و یا 8 استفاده میکنید، IIS آنها به صورت پیش فرض به 10 درخواست همزمان محدود است.
بنابراین تنظیمات ذیل مرتبط است به یک ویندوز سرور و نه یک work station :
به IIS manager مراجعه کنید. سپس برگهی Application Pools آنرا باز کرده و بر روی Application pool برنامه خود کلیک راست نمائید. در اینجا گزینهی Advanced Settings را انتخاب کنید. در آن Queue Length را به مثلا عدد 5000 تغییر دهید. همچنین در دات نت 4.5 عدد 5000 برای MaxConcurrentRequestsPerCPU نیز مناسب است. به علاوه عدد connectionManagement/maxconnection را نیز به 12 برابر تعداد هستههای موجود تغییر دهید.
از متدهای همزمان متداول برای انجام امور ذیل استفاده نمائید:
- جهت پردازش اعمالی ساده و سریع
- اعمال مدنظر بیشتر قرار است بر روی CPU اجرا شوند و از مرزهای IO سیستم عبور نمیکنند.
و از متدهای غیرهمزمان برای پردازش موارد زیر کمک بگیرید:
- از وب سرویسهایی استفاده میکنید که متدهای نگارش async را نیز ارائه دادهاند.
- عمل مدنظر network-bound و یا I/O-bound است بجای CPU-bound. یعنی از مرزهای IO سیستم عبور میکند.
- نیاز است چندین عملیات را به موازات هم اجرا کرد.
- نیاز است مکانیزمی را جهت لغو یک عملیات طولانی ارائه دهید.
مزایای استفاده از متدهای async در ASP.NET
استفاده از await در ASP.NET، ساختار ذاتی پروتکل HTTP را که اساسا یک synchronous protocol، تغییر نمیدهد. کلاینت، درخواستی را ارسال میکند و باید تا زمان آماده شدن نتیجه و بازگشت آن از طرف سرور، صبر کند. نحوهی تهیهی این نتیجه، خواه async باشد و یا حتی همزمان، از دید مصرف کننده کاملا مخفی است. اکنون سؤال اینجا است که چرا باید از متدهای async استفاده کرد؟
- پردازش موازی: میتوان چند Task را مثلا توسط Task.WhenAll به صورت موازی با هم پردازش کرده و در نهایت نتیجه را سریعتر به مصرف کننده بازگشت داد. اما باید دقت داشت که این Taskها اگر I/O bound باشند، ارزش پردازش موازی را دارند و اگر compute bound باشند (اعمال محاسباتی)، صرفا یک سری ترد را ایجاد و مصرف کردهاید که میتوانستهاند به سایر درخواستهای رسیده پاسخ دهند.
- خالی کردن تردهای در حال انتظار: در اعمالی که disk I/O و یا network I/O دارند، پردازش موازی و اعمال async به شدت مقیاس پذیری سیستم را بالا میبرند. به این ترتیب worker thread جاری (که تعداد آنها محدود است)، سریعتر آزاد شده و به worker pool بازگشت داده میشود تا بتواند به یک درخواست دیگر رسیده سرویس دهد. در این حالت میتوان با منابع کمتری، درخواستهای بیشتری را پردازش کرد.
ایجاد Asynchronous HTTP Handlers در ASP.Net 4.5
در نگارشهای پیش از دات نت 4.5، برای نوشتن فایلهای ashx غیرهمزمان میبایستی اینترفیس IHttpAsynchHandler پیاده سازی میشد که نحوهی کار با آن از مدل APM پیروی میکرد؛ نیاز به استفاده از یک سری callback داشت و این عملیات باید طی دو متد پردازش میشد. اما در دات نت 4.5 و با معرفی امکانات async و await، نگارش سازگاری با پیاده سازی کلاس پایه HttpTaskAsyncHandler فراهم شده است.
برای آزمایش آن، یک برنامهی جدید ASP.NET Web forms نگارش 4.5 یا بالاتر را ایجاد کنید. سپس از منوی پروژه، گزینهی Add new item یک Generic handler به نام LogRequestHandler.ashx را به پروژه اضافه نمائید.
زمانیکه این فایل به پروژه اضافه میشود، یک چنین امضایی را دارد:
public class LogRequestHandler : IHttpHandler
using System; using System.Net; using System.Text; using System.Threading.Tasks; using System.Web; namespace Async14 { public class LogRequestHandler : HttpTaskAsyncHandler { public override async Task ProcessRequestAsync(HttpContext context) { string url = context.Request.QueryString["rssfeedURL"]; if (string.IsNullOrWhiteSpace(url)) { context.Response.Write("Rss feed URL is not provided"); } using (var webClient = new WebClient {Encoding = Encoding.UTF8}) { webClient.Headers.Add("User-Agent", "LogRequestHandler 1.0"); var rssfeed = await webClient.DownloadStringTaskAsync(url); context.Response.Write(rssfeed); } } public override bool IsReusable { get { return true; } } public override void ProcessRequest(HttpContext context) { throw new Exception("The ProcessRequest method has no implementation."); } } }
در این مثال آدرس یک فید RSS از طریق کوئری استرینگ rssfeedURL دریافت شده و سپس محتوای آن به کمک متد DownloadStringTaskAsync دریافت و بازگشت داده میشود.
برای آزمایش آن، مسیر ذیل را درخواست دهید:
http://localhost:4207/LogRequestHandler.ashx?rssfeedURL=https://www.dntips.ir/feed/latestchanges
صفحات async در ASP.NET 4.5
در قسمتهای قبل مشاهده کردیم که در برنامههای دسکتاپ، به سادگی میتوان امضای روالهای رخداد گردان را به async تغییر داد و ... برنامه کار میکند. به علاوه از مزیت استفاده از واژه کلیدی await نیز در آنها برخوردار خواهیم شد. اما ... هرچند این روش در وب فرمها نیز صادق است (مثلا public void Page_Load را به public async void Page_Load میتوان تبدیل کرد) اما اعضای تیم ASP.NET آنرا در مورد برنامههای وب فرم توصیه نمیکنند:
Async void event handlers تنها در مورد تعداد کمی از روالهای رخدادگردان ASP.NET Web forms کار میکنند و از آنها تنها برای تدارک پردازشهای ساده میتوان استفاده کرد. اگر کار در حال انجام اندکی پیچیدگی دارد، «باید» از PageAsyncTask استفاده نمائید. علت اینجا است که Async void یعنی fire and forget (کاری را شروع کرده و فراموشش کنید). این روش در برنامههای دسکتاپ کار میکند، زیرا این برنامهها مدل طول عمر متفاوتی داشته و تا زمانیکه برنامه از طرف OS خاتمه نیابد، مشکلی نخواهند داشت. اما برنامههای بدون حالت وب متفاوتند. اگر عملیات async پس از خاتمهی طول عمر صفحه پایان یابد، دیگر نمیتوان اطلاعات صحیحی را به کاربر ارائه داد. بنابراین تا حد ممکن از تعاریف async void در برنامههای وب خودداری کنید.
تبدیل روالهای رخدادگردان متداول وب فرمها به نسخهی async شامل دو مرحله است:
الف) از متد جدید RegisterAsyncTask که در کلاس پایه Page قرار دارد برای تعریف یک PageAsyncTask استفاده کنید:
using System; using System.Net; using System.Text; using System.Threading.Tasks; using System.Web.UI; namespace Async14 { public partial class _default : Page { protected void Page_Load(object sender, EventArgs e) { RegisterAsyncTask(new PageAsyncTask(LoadSomeData)); } public async Task LoadSomeData() { using (var webClient = new WebClient { Encoding = Encoding.UTF8 }) { webClient.Headers.Add("User-Agent", "LogRequest 1.0"); var rssfeed = await webClient.DownloadStringTaskAsync("url"); //listcontacts.DataSource = rssfeed; } } } }
ب) سپس در کدهای فایل aspx، نیاز است خاصیت async را نیز true نمائید:
<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" Async="true" CodeBehind="default.aspx.cs" Inherits="Async14._default" %>
تغییر تنظیمات IIS برای بهره بردن از پردازشهای Async
اگر از ویندوزهای 7، ویستا و یا 8 استفاده میکنید، IIS آنها به صورت پیش فرض به 10 درخواست همزمان محدود است.
بنابراین تنظیمات ذیل مرتبط است به یک ویندوز سرور و نه یک work station :
به IIS manager مراجعه کنید. سپس برگهی Application Pools آنرا باز کرده و بر روی Application pool برنامه خود کلیک راست نمائید. در اینجا گزینهی Advanced Settings را انتخاب کنید. در آن Queue Length را به مثلا عدد 5000 تغییر دهید. همچنین در دات نت 4.5 عدد 5000 برای MaxConcurrentRequestsPerCPU نیز مناسب است. به علاوه عدد connectionManagement/maxconnection را نیز به 12 برابر تعداد هستههای موجود تغییر دهید.
بخش هایی از کتاب "مرجع کامل ASP.NET MVC (با پوشش کامل ASP.NET MVC 4)"
ترجمه و تالیف: بهروز راد
وضعیت: در دست چاپ
Web API چیست؟
Web API، نوع قالب جدیدی برای پروژههای مبتنی بر وب در NET. است که بر مبنای اصول و الگوهای موجود در ASP.NET MVC ساخته شده است و همراه با ASP.NET MVC 4 وجود دارد. Web API توسعه گران را قادر میسازد تا با استفاده از یک الگوی ساده که در Controllerها پیاده سازی میشود، وب سرویسهای مبتنی بر پروتوکل HTTP را با کدها و تنظیمات کم ایجاد کنند. این سبک جدید برای ایجاد وب سرویس ها، میتواند در انواع پروژههای NET. مانند ASP.NET MVC، ASP.NET Web Forms، Windows Application و ... استفاده شود.
یک سوال کاملاً منطقی در اینجا به وجود میآید. چرا نیاز به بستری جدید برای ایجاد وب سرویس داریم؟ آیا در حال حاضر مایکروسافت بستری محبوب و فراگیر برای توسعهی وب سرویس هایی که بتوانند با پروتوکل SOAP تعامل داشته باشند در اختیار ندارد؟ مگر وب سرویسهای ASMX از زمان معرفی ASP.NET وجود نداشته اند؟ آیا تکنولوژی WCF مایکروسافت، بیشترین انعطاف پذیری و قدرت را برای تولید وب سرویسها در اختیار قرار نمیدهد؟ وب سرویسها جایگاه خود را یافته اند و توسعه گران با تکنولوژیهای موجود به خوبی آنها را پیاده سازی و درک میکنند. چرا Web API؟
چرا Web Api؟
برای پاسخ به این سوال، باید برخی مشکلات را بررسی کنیم و ببینیم ابزارهای موجود چه راه حلی برای آنها در نظر گرفته اند. اگر با گزینه هایی که در ادامه میآیند موافق هستید، خواندن این مطلب را ادامه دهید، و اگر اعتقادی به آنها ندارید، پس نیازهای شما به خوبی با بسترهای موجود پاسخ داده میشوند.
تفاوت Web API و WCF
وب سرویسهای ASMX تا چندین سال، انتخاب اول برای ایجاد وب سرویسهای مبتنی بر پروتوکل SOAP با استفاده از پروتوکل HTTP بودند. وب سرویسهای ASMX، از وب سرویسهای ساده که نیاز به قابلیت تعامل پایین داشتند و در نتیجه به پروتوکل SOAP نیز وابسته نبودند پشتیبانی نمیکردند. WCF جای وب سرویسهای ASMX را گرفت و خود را به عنوان آخرین و بهترین روش برای ایجاد وب سرویسها در بستر NET. معرفی کرد. نمونه ای از یک سرویس WCF بر مبنای پروتوکل HTTP در NET. به صورت ذیل است.
در WCF، پایه و اساس وب سرویس را یک interface تشکیل میدهد. در حقیقت اجزای وب سرویس را باید در یک interface تعریف کرد. هر یک از متدهای وب سرویس در interface تعریف شده که صفت OperationContract برای آنها در نظر گرفته شده باشد، به عنوان یکی از اَعمال و متدهای قابل فراخوانی توسط استفاده کننده از وب سرویس در دسترس هستند. سپس کلاسی باید ایجاد کرد که interface ایجاد شده را پیاده سازی میکند. در قسمت بعد، با مفاهیم پایهی Web API و برخی کاربردهای آن در محیط ASP.NET MVC آشنا میشوید.
نتیجه گیری
Web API، یک روش جدید و آسان برای ایجاد وب سرویس ها، بر مبنای مفاهیم آشنای ASP.NET MVC و پایهی وب است. از این روش میتوان در انواع پروژههای NET. استفاده کرد.
ترجمه و تالیف: بهروز راد
وضعیت: در دست چاپ
Web API چیست؟
Web API، نوع قالب جدیدی برای پروژههای مبتنی بر وب در NET. است که بر مبنای اصول و الگوهای موجود در ASP.NET MVC ساخته شده است و همراه با ASP.NET MVC 4 وجود دارد. Web API توسعه گران را قادر میسازد تا با استفاده از یک الگوی ساده که در Controllerها پیاده سازی میشود، وب سرویسهای مبتنی بر پروتوکل HTTP را با کدها و تنظیمات کم ایجاد کنند. این سبک جدید برای ایجاد وب سرویس ها، میتواند در انواع پروژههای NET. مانند ASP.NET MVC، ASP.NET Web Forms، Windows Application و ... استفاده شود.
یک سوال کاملاً منطقی در اینجا به وجود میآید. چرا نیاز به بستری جدید برای ایجاد وب سرویس داریم؟ آیا در حال حاضر مایکروسافت بستری محبوب و فراگیر برای توسعهی وب سرویس هایی که بتوانند با پروتوکل SOAP تعامل داشته باشند در اختیار ندارد؟ مگر وب سرویسهای ASMX از زمان معرفی ASP.NET وجود نداشته اند؟ آیا تکنولوژی WCF مایکروسافت، بیشترین انعطاف پذیری و قدرت را برای تولید وب سرویسها در اختیار قرار نمیدهد؟ وب سرویسها جایگاه خود را یافته اند و توسعه گران با تکنولوژیهای موجود به خوبی آنها را پیاده سازی و درک میکنند. چرا Web API؟
چرا Web Api؟
برای پاسخ به این سوال، باید برخی مشکلات را بررسی کنیم و ببینیم ابزارهای موجود چه راه حلی برای آنها در نظر گرفته اند. اگر با گزینه هایی که در ادامه میآیند موافق هستید، خواندن این مطلب را ادامه دهید، و اگر اعتقادی به آنها ندارید، پس نیازهای شما به خوبی با بسترهای موجود پاسخ داده میشوند.
- من معتقد هستم که راه بهتری برای ایجاد وب سرویسها وجود دارد.
- من معتقد هستم که روشهای سادهتری برای ایجاد وب سرویسها وجود دارد و WCF بیش از حد پیچیده است.
- من معتقد هستم که تکنولوژیهای پایهی وب مانند اَفعال GET، POST، PUT و DELETE برای انجام اَعمال مختلف توسط وب سرویسها کافی هستند.
تفاوت Web API و WCF
وب سرویسهای ASMX تا چندین سال، انتخاب اول برای ایجاد وب سرویسهای مبتنی بر پروتوکل SOAP با استفاده از پروتوکل HTTP بودند. وب سرویسهای ASMX، از وب سرویسهای ساده که نیاز به قابلیت تعامل پایین داشتند و در نتیجه به پروتوکل SOAP نیز وابسته نبودند پشتیبانی نمیکردند. WCF جای وب سرویسهای ASMX را گرفت و خود را به عنوان آخرین و بهترین روش برای ایجاد وب سرویسها در بستر NET. معرفی کرد. نمونه ای از یک سرویس WCF بر مبنای پروتوکل HTTP در NET. به صورت ذیل است.
[ServiceContract] public interface IService1 { [OperationContract] string GetData(int value); [OperationContract] CompositeType GetDataUsingDataContract(CompositeType composite); } ... public class Service1 : IService1 { public string GetData(int value) { return string.Format("You entered: {0}", value); } public CompositeType GetDataUsingDataContract(CompositeType composite) { if (composite == null) { throw new ArgumentNullException("composite"); } if (composite.BoolValue) { composite.StringValue += "Suffix"; } return composite; } }
نتیجه گیری
Web API، یک روش جدید و آسان برای ایجاد وب سرویس ها، بر مبنای مفاهیم آشنای ASP.NET MVC و پایهی وب است. از این روش میتوان در انواع پروژههای NET. استفاده کرد.
در این قسمت قصد داریم از امکانات جدید اعتبار سنجی تعریف شده در فضای نام استاندارد System.ComponentModel.DataAnnotations استفاده نمائیم. از سیلورلایت سه به بعد امکان استفاده از این فضای نام به سادگی در برنامههای سیلورلایت میسر است (همچنین در برنامههای ASP.Net MVC)؛ اما برای کار با آن در WPF نیاز به تعدادی متد کمکی میباشد...
فهرست مطالب:
فصل 5- تعیین اعتبار ورودی کاربر و الگوی MVVM
- مقدمه
- معرفی برنامه فصل
- مدل برنامهی فصل
- ViewModel برنامه فصل
- View برنامه فصل
دریافت قسمت پنجم
دریافت مثال قسمت پنجم
تعدادی از منابع و مآخذ مورد استفاده در این سری:
1. Model-View-ViewModel (MVVM) Explained
2. Model View ViewModel
3. DataModel-View-ViewModel pattern
4. 5 Minute Overview of MVVM in Silverlight
5. A Field Guide to WPF Presentation Patterns
6. An attempt at simple MVVM with WPF
7. WPF: If Heineken did MVVM Frameworks Part 1 of n
8. Modal dialogs with MVVM and Silverlight 4
9. How do I do… With the Model-View-ViewModel pattern
10. Intro to WPF MVVM
11. Introduction to MVVM pattern in WPF
12. Learning WPF M-V-VM
13. Binding Combo Boxes in WPF with MVVM
14. Model-View-ViewModel Pattern
15. Unit Testable WCF Web Services in MVVM and Silverlight 4
16. MVVM Part 1: Overview
17. Which came first, the View or the Model?
18. Stackoverflow's questions tagged with MVVM
19. WPF: MVVM (Model View View-Model) Simplified
20. WPF and MVVM tutorial 01, Introduction
21. WPF patterns : MVC, MVP or MVVM or…?
22. Silverlight, MVVM and Validation Part III
23. DotNetKicks.com - Stories recently tagged with 'MVVM'
24. DotNetShoutout - Stories tagged with MVVM
25. MVVM Light Toolkit
26. MVVM screen casts
27. What’s new in MVVM Light V3
28. Using RelayCommands in Silverlight 3 and WPF
29. WPF Apps With The Model-View-ViewModel Design Pattern
30. WPF MVVM and Showing Dialogs
2. Model View ViewModel
3. DataModel-View-ViewModel pattern
4. 5 Minute Overview of MVVM in Silverlight
5. A Field Guide to WPF Presentation Patterns
6. An attempt at simple MVVM with WPF
7. WPF: If Heineken did MVVM Frameworks Part 1 of n
8. Modal dialogs with MVVM and Silverlight 4
9. How do I do… With the Model-View-ViewModel pattern
10. Intro to WPF MVVM
11. Introduction to MVVM pattern in WPF
12. Learning WPF M-V-VM
13. Binding Combo Boxes in WPF with MVVM
14. Model-View-ViewModel Pattern
15. Unit Testable WCF Web Services in MVVM and Silverlight 4
16. MVVM Part 1: Overview
17. Which came first, the View or the Model?
18. Stackoverflow's questions tagged with MVVM
19. WPF: MVVM (Model View View-Model) Simplified
20. WPF and MVVM tutorial 01, Introduction
21. WPF patterns : MVC, MVP or MVVM or…?
22. Silverlight, MVVM and Validation Part III
23. DotNetKicks.com - Stories recently tagged with 'MVVM'
24. DotNetShoutout - Stories tagged with MVVM
25. MVVM Light Toolkit
26. MVVM screen casts
27. What’s new in MVVM Light V3
28. Using RelayCommands in Silverlight 3 and WPF
29. WPF Apps With The Model-View-ViewModel Design Pattern
30. WPF MVVM and Showing Dialogs
یک نکتهی تکمیلی: امکان اعتبارسنجی تنظیمات برنامه در ASP.NET Core 2.2
فرض کنید، چنین تنظیماتی را تدارک دیدهاید:
در ASP.NET Core 2.2 میتوان با استفاده از data annotations، برای کلاس معادل آنها اعتبارسنجی نیز درنظر گرفت:
سپس برای فعالسازی آن میتوان به صورت زیر عمل کرد:
کار اعتبارسنجی خاصیت Setting1 زمانی رخ میدهد که برنامه برای اولین بار میخواهد از مقدار آن استفاده کند؛ نه زمانیکه برنامه برای اولین بار اجرا میشود. قابلیت eager validation احتمالا به نگارشهای بعدی اضافه خواهد شد. اگر اعتبارسنجی تنظیمات با شکست مواجه شود، استثنای OptionsValidationException را صادر میکند. این استثناء به همراه لیستی از خطاهای ممکن، توسط خاصیت ex.Failures آن قابل بررسی است.
همچنین اگر نیاز به تعریف اعتبارسنجی سفارشی نیز وجود داشت میتوان به صورت زیر عمل کرد:
فرض کنید، چنین تنظیماتی را تدارک دیدهاید:
"CustomConfig": { "Setting1": "Hello", "Setting2": "Hello" }
public class CustomConfig { [Required(ErrorMessage = "Custom Error Message")] public string Setting1 { get; set; } public string Setting2 { get; set; } public string Setting3 { get; set; } }
namespace MvcTest { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddOptions<CustomConfig>() .Bind(Configuration.GetSection("CustomConfig")) .ValidateDataAnnotations(); }
همچنین اگر نیاز به تعریف اعتبارسنجی سفارشی نیز وجود داشت میتوان به صورت زیر عمل کرد:
namespace MvcHealthCheckTest { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddOptions<CustomConfig>() .Bind(Configuration.GetSection("CustomConfig")) .ValidateDataAnnotations() .Validate(customConfig => { if (customConfig.Setting2 != default) { return customConfig.Setting3 != default; } return true; }, "Setting 3 is required when Setting2 is present"); }
در اینجا متد Validate، شیء customConfig را از تنظیمات برنامه خوانده و مقدار دهی میکند. سپس آنرا به صورت یک <Func<CustomConfig, bool جهت اعتبارسنجی سفارشی در اختیار مصرف کننده قرار میدهد. خروجی false آن به معنای شکست اعتبارسنجی است. در این حالت میتوان توسط پارامتر دوم متد Validate، یک پیام خطا را نیز نمایش داد.
زیرنویسهای فارسی قسمت پنجم «Building Windows 8 Metro Apps in C# and XAML» را از اینجا و یا اینجا میتونید دریافت کنید.
لیست سرفصلهای قسمت پنجم به شرح زیر است:
Application Model 00:59:50
Metro and WinRT introduce some significant changes to the world in which applications execute.
This module describes the implications for developers.
Introduction
Application Lifecycle
Demo: Application Lifecycle
Managing State
Demo: Saving State
Splash Screens
Launching Applications
Application Manifest
Packaging
Summary
این قسمت به جزئیات نحوه اجرای برنامههای مترو میپردازد. اگر با IIS کار کرده باشید، سیکل اجرایی برنامههای مترو ویندوز 8، همانند سیکل اجرایی برنامههای ASP.NET شده است! ویندوز مختار است برنامه شما را پس از مدتی بیکاری (البته این مدت در اینجا فقط 5 ثانیه است!)، معلق کرده یا حتی خاتمه دهد و تمام اینها هم از دید کاربر نهایی مخفی است. مانند زمانیکه یک برنامه ASP.NET پس از مدتی بیکاری، توسط IIS خاتمه مییابد (از حافظه خارج میشود) و پس از مدتی با رسیدن یک درخواست جدید، یک پروسه جدید برای اجرای آن ایجاد شده و مجددا سایت شروع به کار خواهد کرد؛ اینجا هم در دنیای مترو تقریبا به همین نحو با یک برنامه رفتار میشود.
یک نکته جالب دیگر هم در برنامههای مترو وجود دارد: ترد اصلی برنامه از ترد رابط کاربری جدا شده است. برای مثال سازنده کلاس App برنامه در یک ترد و رابط کاربری برنامه در ترد مجزای دیگری اجرا میشوند.
به علاوه روشهای متفاوتی هم برای اجرای برنامههای مترو درنظر گرفته شده. دیگر فقط حالت کلیک بر روی یک برنامه سبب اجرای آن نمیشود. میتوان بر اساس اتصال یک سخت افزار خاص به سیستم یا حتی یک جستجو هم سبب اجرای برنامهای شد. برای مثال میتوانید برنامه خود را طوری طراحی کنید که نتیجهی جستجویی را در سیستم نمایش دهد.
سیستم بسته بندی برنامههای مترو نیز بسیار شبیه به فایلهای XAP برنامههای سیلورلایت است که همه چیز داخل یک فایل قرار داده میشود؛ از فایلهای تنظیمات برنامه تا فایلهای کامپایل شده و منابع مورد نیاز. البته در اینجا نامش به appx تغییر یافته است به علاوه یک فایل cer که حاوی مجوز دیجیتال اجباری توزیع برنامههای مترو در فروشگاه ویندوز است.