نظرات مطالب
EF Code First #3
به نظر شما بهتر نیست به جای استفاده از این گونه فیلد‌ها که باید بعد از ToList و یا AsEnumerable استفاده شوند، به شکل زیر به فرض مثال عمل کرد؟ :
var post = _tEntities.Include(p => p.User).Include(p => p.Comments).Select(p => new PostListViewModels
{
       Id = p.Id,
       Username = p.Username,
        CommentCount = p.Comments.Count(c => c.IsApproved != true)
});

از جهت کوئری SQL ایجاد شده میگم. کل فیلد‌ها رو ابتدا میگیره و بعد Select روی اون انجام میشه.
کدوم راه به نظر شما بهینه‌تر هستش؟
نظرات مطالب
بازسازی msdb تخریب شده
سلام
دو علت می‌تونه داشته باشه
1- یوزری که اس کیوال سرور تحت آن اجرا می‌شود دسترسی به مسیر رجیستری زیر ندارد:
HKLM\Software\Microsoft\Microsoft SQL Server\Instance Names
2- نام وهله (InstanceName) مورد نظر را باید دقیقا ذکر کنید:
start sqlservr.exe -c –SServername\InstanceName -T3608
نظرات مطالب
آشنایی با LibMan در پروژه‌های ASP.NET Core
از Nuget بهتر است برای مدیریت پکیج‌های NET.ی استفاده شود زیرا فایل‌های سمت کلاینتی که در Nuget قرار گرفته‌اند نسخه‌‌های رسمی نیستند. به عنوان مثال با ارائه نسخه‌ی جدید bootstrap یک نفر می‌بایست نسخه جدید را به مخزن Nuget اضافه کند همچنین تعداد زیادی پکیج بوت‌استرپ بر روی Nuget قرار دارد که معلوم نیست کدامیک شامل آخرین تغییرات می‌باشد. همچنین پکیج‌های سمت کلاینتی که روی Nuget قرار دارند با نسخه‌های جدید ASP.NET سازگار نیستند و عموماً برای نسخه‌های قبل از ASP.NET Core و همان  ASP.NET MVC سابق تهیه شده‌اند. به عنوان مثال اگر درون یک پروژه‌ی APS.NET Core دستور زیر را وارد کنید:

dotnet add package Twitter.Bootstrap --version 3.0.1.1

تغییری در پوشه‌ی wwwroot مشاهده نخواهید کرد (صرفاً محتوای درون UserProfile%\.nuget\packages%  در ویندوز یا nuget/packages~/.    در MacOS را شلوغ خواهد کرد.) دلیل آن نیز همانطور که عنوان شد عدم سازگاری پکیج مربوطه با ASP.NET Core می‌باشد. (+ ). در حالیکه نصب همین پکیج درون یک پروژه ASP.NET MVC 5.x منجر به اضافه شدن پوشه‌های Content و Scripts خواهد شد.
اما با استفاده از LibMan می‌توانیم پکیج موردنظر را از هر کدام از providerهای عنوان شده دانلود و همچنین مسیر دانلود پکیج را نیز می‌توانیم تعیین کنیم. 
مطالب
شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 4 - کار با بانک‌های اطلاعاتی از پیش موجود
روش کار پیش فرض با EF Core همان روش Code First است. ابتدا کلاس‌ها و روابط بین آن‌ها را تنظیم می‌کنید. سپس با استفاده از ابزارهای Migrations، بانک اطلاعاتی متناظری تولید خواهد شد. این ابزارها به همراه روشی برای مهندسی معکوس ساختار یک بانک اطلاعاتی از پیش موجود، به روش Code First نیز هستند که در ادامه جزئیات آن‌را بررسی خواهیم کرد. بنابراین اگر به دنبال روش کاری Database first با EF Core هستید، در اینجا نیز امکان آن وجود دارد.


تهیه یک بانک اطلاعاتی نمونه

برای نمایش امکانات کار با روش Database first، نیاز است یک بانک اطلاعاتی را به صورت مستقل و متداولی ایجاد کنیم. به همین جهت اسکریپت SQL ذیل را توسط Management studio اجرا کنید تا بانک اطلاعاتی BloggingCore2016، به همراه دو جدول به هم وابسته، در آن ایجاد شوند:
CREATE DATABASE [BloggingCore2016]
GO

USE [BloggingCore2016]
GO

CREATE TABLE [Blog] (
    [BlogId] int NOT NULL IDENTITY,
    [Url] nvarchar(max) NOT NULL,
    CONSTRAINT [PK_Blog] PRIMARY KEY ([BlogId])
);
GO

CREATE TABLE [Post] (
    [PostId] int NOT NULL IDENTITY,
    [BlogId] int NOT NULL,
    [Content] nvarchar(max),
    [Title] nvarchar(max),
    CONSTRAINT [PK_Post] PRIMARY KEY ([PostId]),
    CONSTRAINT [FK_Post_Blog_BlogId] FOREIGN KEY ([BlogId]) REFERENCES [Blog] ([BlogId]) ON DELETE CASCADE
);
GO

INSERT INTO [Blog] (Url) VALUES 
('https://www.dntips.ir/'), 
('http://blogs.msdn.com/dotnet'), 
('http://blogs.msdn.com/webdev'), 
('http://blogs.msdn.com/visualstudio')
GO



پیشنیازهای مهندسی معکوس ساختار بانک اطلاعاتی در EF Core

در قسمت اول در حین بررسی «برپایی تنظیمات اولیه‌ی EF Core 1.0 در یک برنامه‌ی ASP.NET Core 1.0»، چهار مدخل جدید را به فایل project.json برنامه اضافه کردیم. مدخل جدید Microsoft.EntityFrameworkCore.Tools که به قسمت tools آن اضافه شد، پیشنیاز اصلی کار با EF Core Migrations است. همچنین وجود مدخل Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer.Design برای تدارک امکانات مهندسی معکوس ساختار یک بانک اطلاعاتی SQL Server ضروری است.


تبدیل ساختار دیتابیس BloggingCore2016 به کدهای معادل EF Core آن

پس از فعال سازی ابزارهای خط فرمان EF Core، به پوشه‌ی اصلی پروژه مراجعه کرده، کلید shift را نگه دارید. سپس کلیک راست کرده و گزینه‌ی Open command window here را انتخاب کنید تا خط فرمان از این پوشه آغاز شود. در ادامه دستور ذیل را صادر کنید:
 dotnet ef dbcontext scaffold "Data Source=(local);Initial Catalog=BloggingCore2016;Integrated Security = true" Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer -o Entities --context MyDBDataContext --verbose


اجرا این دستور سبب اتصال به رشته‌ی اتصالی ذکر شده که به بانک اطلاعاتی BloggingCore2016 اشاره می‌کند، می‌شود. سپس پروایدر مدنظر ذکر شده‌است. سوئیچ o محل درج فایل‌های نهایی را مشخص می‌کند. برای مثال در اینجا فایل‌های نهایی مهندسی معکوس شده در پوشه‌ی Entities درج می‌شوند (تصویر فوق). همچنین در اینجا امکان ذکر فایل context تولیدی نیز وجود دارد. اگر علاقمند باشید تا تمام ریز جزئیات این عملیات را نیز مشاهده کنید، می‌توانید پارامتر اختیاری verbose را نیز به انتهای دستور اضافه نمائید.

بقیه مراحل کار با این فایل‌های تولید شده، با نکاتی که تاکنون عنوان شده‌اند یکی است. برای مثال اگر می‌خواهید رشته‌ی اتصالی پیش فرض را از این Context تولید شده خارج کنید:
    public partial class MyDBDataContext : DbContext
    {
        protected override void OnConfiguring(DbContextOptionsBuilder optionsBuilder)
        {
            optionsBuilder.UseSqlServer(@"Data Source=(local);Initial Catalog=BloggingCore2016;Integrated Security = true");
        }
روش کار دقیقا همانی است که در مطلب «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 1 - برپایی تنظیمات اولیه» بررسی شد.


بررسی پارامترهای دیگر ابزار مهندسی معکوس به Code First

اگر دستور dotnet ef dbcontext scaffold --help را صادر کنیم، خروجی راهنمای ذیل را می‌توان مشاهده کرد:
 Usage: dotnet ef dbcontext scaffold [arguments] [options]
Arguments:
  [connection]  The connection string of the database
  [provider] The provider to use. For example, Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer
Options:
  -a|--data-annotations   Use DataAnnotation attributes to configure the model where possible. If omitted, the output code will use only the fluent API.
  -c|--context <name> Name of the generated DbContext class.
  -f|--force Force scaffolding to overwrite existing files. Otherwise, the code will only proceed if no output files would be overwritten.
  -o|--output-dir <path> Directory of the project where the classes should be output. If omitted, the top-level project directory is used.
  --schema <schema> Selects a schema for which to generate classes.
  -t|--table <schema.table> Selects a table for which to generate classes.
  -e|--environment <environment>  The environment to use. If omitted, "Development" is used.
  -h|--help   Show help information
  -v|--verbose   Enable verbose output
نکات تکمیلی مهمی را که از آن می‌توان استخراج کرد به این شرح هستند:
- حالت پیش فرض تنظیمات روابط مدل‌ها در این روش، حالت استفاده از Fluent API است. اگر می‌خواهید آن‌را به حالت استفاده‌ی از Data Annotations تغییر دهید، پارامتر a- و یا data-annotations-- را در دستور نهایی ذکر کنید.
- حالت پیش فرض تولید فایل‌های نهایی این روش، عدم بازنویسی فایل‌های موجود است. اگر می‌خواهید پس از تغییر بانک اطلاعاتی، مجددا این فایل‌ها را از صفر تولید کنید، پارامتر f- و یا force- را در دستور نهایی ذکر کنید.

بنابراین اگر می‌خواهید هربار فایل‌های نهایی را بازنویسی کنید و همچنین روش کار با Data Annotations را ترجیح می‌دهید، دستور نهایی، شکل زیر را پیدا خواهد کرد:
 dotnet ef dbcontext scaffold "Data Source=(local);Initial Catalog=BloggingCore2016;Integrated Security = true" Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServer -o Entities --context MyDBDataContext --verbose --force --data-annotations


کار با یک بانک اطلاعاتی موجود، با روش مهاجرت‌های Code First

فرض کنید می‌خواهید از یک بانک اطلاعاتی از پیش موجود EF 6.x (یا هر بانک اطلاعاتی از پیش موجود دیگری)، به روش پیش فرض EF Core استفاده کنید. برای این منظور:
 - ابتدا جدول migration history قدیمی آن‌را حذف کنید؛ چون ساختار آن با EF Core یکی نیست.
 - سپس با استفاده از دستور dotnet ef dbcontext scaffold فوق، معادل کلاس‌ها، روابط و Context سازگار با EF Core آن‌را تولید کنید.
 - در ادامه رشته‌ی اتصالی پیش فرض آن‌را از کلاس Context تولیدی خارج کرده و از یکی از روش‌های مطرح شده‌ی در مطلب «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 1 - برپایی تنظیمات اولیه» استفاده کنید.
 - سپس نیاز است این Context جدید را توسط متد services.AddDbContext به لیست سرویس‌های برنامه اضافه کنید. این مورد نیز در قسمت اول بررسی شده‌است.
 - مرحله‌ی بعد، افزودن جدول __EFMigrationsHistory جدید EF Core، به این بانک اطلاعاتی است. برای این منظور به روش متداول فعال کردن مهاجرت‌ها، دستور ذیل را صادر کنید:
dotnet ef migrations add InitialDatabase
تا اینجا کلاس آغازین مهاجرت‌ها تولید می‌شود. فایل آن‌را گشوده و محتوای متدهای Up و Down آن‌را خالی کنید:
using Microsoft.EntityFrameworkCore.Migrations;

namespace Core1RtmEmptyTest.DataLayer.Migrations
{
    public partial class InitialDatabase : Migration
    {
        protected override void Up(MigrationBuilder migrationBuilder)
        {
        }

        protected override void Down(MigrationBuilder migrationBuilder)
        {
        }
    }
}
متدهای up و down را از این جهت خالی می‌کنیم که علاقمند نیستیم تا ساختاری در بانک اطلاعاتی تشکیل شود و یا تغییر کند (چون این ساختار هم اکنون موجود است).
سپس دستور به روز رسانی بانک اطلاعاتی را صادر کنید:
dotnet ef database update
کار این دستور در اینجا با توجه به خالی بودن متدهای up و down، صرفا ساخت جدول مخصوص __EFMigrationsHistory در بانک اطلاعاتی است؛ بدون تغییری در جداول موجود آن.
پس از این مرحله، روش کار، Code first خواهد بود. برای مثال خاصیتی را به کلاسی اضافه می‌کنید و سپس دو دستور ذیل را صادر خواهید کرد که در آن v2 یک نام دلخواه است:
dotnet ef migrations add v2
dotnet ef database update
اشتراک‌ها
چرا Babel خوبه ؟
Why Babel is different from other compile-to-JS systems like CoffeeScript and TypeScript, and how it's going to become the driving force for innovation in JavaScript. 
چرا Babel خوبه ؟
نظرات اشتراک‌ها
فرق بین TFS ،SVN و GIT در چیست؟
من تقریبا 5 ساله که دارم از TFS و SVN استفاده می‌کنم.

SVN به جهت هماهنگی با محیط‌های غیر از windows و visual studio کارآمد‌تر است. مثلا به راحتی می‌توانید یک فولدر را با آن کنترل کنید.
به SQL Server هم وابسته نیست. کلا چون مایکروسافتی نیست دست شما خیلی باز تره. البته تنظیم کردن پلاگین‌ها و ابزارهای جانبی با آن بسیار زمان برتر است.

TFS به جهت متمرکز بودن ابزارهای جانبی در آن مانند workflow و issue Traker و ... کارآمد‌تر است. به لحاظ مدیریتی من این گزینه را بیشتر می‌پسندم، چون در محیط شرکت ابزارهای جانبی آن کارایی مناسبی دارد، از زمانی هم که پلاگین eclipse آن آمده حتی پروژه‌های تحت eclipse (آندروید،جاوا،php) را هم با آن کنترل می‌کنیم.


با توجه به این که مجموعه ابزارهای مجتمع TFS نسبت به SVN بیشتر و مدیریت آن ساده‌تر است فعلا این گزینه برای من ارجحیت دارد.
اشتراک‌ها
احراز هویت (Identity) در ASP.Net Core با استفاده از بانک اطلاعاتی Redis

برای انتقال جداول احراز هویت (Identity) از SQL Server به بانک اطلاعاتی Redis و نحوه استفاده از آن در ASP.Net Core از سورس نمونه در لینک بالا استفاده کنید.
همچنین می‌توانید از پکیج Aguacongas.Identity.Redis استفاده کنید.  

احراز هویت (Identity) در ASP.Net Core با استفاده از بانک اطلاعاتی Redis
اشتراک‌ها
ASP.NET 5 beta 6 منتشر شد

The new Microsoft.Framework.Caching.SqlServer package will allow you to use SQL Server as your cache store in ASP.NET 5 applications.

ASP.NET 5 beta 6 منتشر شد
مطالب
Roslyn #1
معرفی Roslyn

سکوی کامپایلر دات نت یا Roslyn (با تلفظ «رازلین») بازنویسی مجدد کامپایلرهای VB.NET و #C توسط همین زبان‌ها است. این سکوی کامپایلر به همراه یک سری کتابخانه و اسمبلی ارائه می‌شود که امکان آنالیز زبان‌های مدیریت شده را به صورت مستقل و یا یکپارچه‌ی با ویژوال استودیو، فراهم می‌کنند. برای نمونه در VS.NET 2015 تمام سرویس‌های زبان‌های موجود، با Roslyn API جایگزین و بازنویسی شده‌اند. نمونه‌هایی از این سرویس‌های زبان‌ها، شامل  Intellisense و مرور کدها مانند go to references and definitions، به همراه امکانات Refactoring می‌شوند. به علاوه به کمک Roslyn می‌توان یک کامپایلر و ابزارهای مرتبط با آن، مانند FxCop را تولید کرد و یا در نهایت یک فایل اسمبلی نهایی را از آن تحویل گرفت.


چرا مایکروسافت Roslyn را تولید کرد؟

پیش از پروژه‌ی Roslyn، کامپایلرهای VB.NET و #C با زبان ++C نوشته شده بودند؛ از این جهت که در اواخر دهه‌ی 90 که کار تولید سکوی دات نت در حال انجام بود، هنوز امکانات کافی برای نوشتن این کامپایلرها با زبان‌های مدیریت شده وجود نداشت و همچنین زبان محبوب کامپایلر نویسی در آن دوران نیز ++C بود. این انتخاب در دراز مدت مشکلاتی مانند کاهش انعطاف پذیری و productivity تیم کامپایلر نویس را با افزایش تعداد سطرهای کامپایلر نوشته شده به همراه داشت و افزودن ویژگی‌های جدید را به زبان‌های VB.NET و #C سخت‌تر و سخت‌تر کرده بود. همچنین در اینجا برنامه نویس‌های تیم کامپایلر مدام مجبور بودند که بین زبان‌های مدیریت شده و مدیریت نشده سوئیچ کنند و امکان استفاده‌ی همزمان از زبان‌هایی را که در حال توسعه‌ی آن هستند، نداشتند.
این مسایل سبب شدند تا در طی بیش از یک دهه، چندین نوع کامپایلر از صفر نوشته شوند:
- کامپایلرهای خط فرمانی مانند csc.exe و vbc.exe
- کامپایلر پشت صحنه‌ی ویژوال استودیو (برای مثال کشیدن یک خط قرمز زیر مشکلات دستوری موجود)
- کامپایلر snippet‌ها در immediate window ویژوال استودیو

هر کدام از این کامپایلرها هم برای حل مسایلی خاص طراحی شده‌اند. کامپایلرهای خط فرمانی، با چندین فایل ورودی، به همراه ارائه‌ی تعدادی زیادی خطا و اخطار کار می‌کنند. کامپایلر پشت صحنه‌ی ویژوال استودیوهای تا پیش از نسخه‌ی 2015، تنها با یک تک فایل در حال استفاده، کار می‌کند و همچنین باید به خطاهای رخ داده نیز مقاوم باشد و بیش از اندازه گزارش خطا ندهد. برای مثال زمانیکه کاربر در حالت تایپ یک سطر است، بدیهی است تا اتمام کار، این سطر فاقد ارزش دستوری صحیحی است و کامپایلر باید به این مساله دقت داشته باشد و یا کامپایلر snippet‌ها تنها جهت ارزیابی یک تک سطر از دستورات وارد شده، طراحی شده‌است.

با توجه به این مسایل، مایکروسافت از بازنویسی سکوی کامپایلر دات نت این اهداف را دنبال می‌کند:
- بالا بردن سرعت افزودن قابلیت‌های جدید به زبان‌های موجود
- سبک کردن حجم کاری کامپایلر نویسی و کاهش تعداد آن‌ها به یک مورد
- بالا بردن دسترسی پذیری به API کامپایلرها
برای مثال اکنون برنامه نویس‌ها بجای اینکه یک فایل cs را به کامپایلر csc.exe ارائه کنند و یک خروجی باینری دریافت کنند، امکان دسترسی به syntax trees، semantic analysis و تمام مسایل پشت صحنه‌ی یک کامپایلر را دارند.
- ساده سازی تولید افزونه‌های مرتبط با زبان‌های مدیریت شده.
اکنون برای تولید یک آنالیز کننده‌ی سفارشی، نیازی نیست هر توسعه دهنده‌ای شروع به نوشتن امکانات پایه‌ای یک کامپایلر کند. این امکانات به صورت یک API عمومی در دسترس برنامه نویس‌ها قرار گرفته‌اند.
- آموزش مسایل درونی یک کامپایلر و همچنین ایجاد اکوسیستمی از برنامه نویس‌های علاقمند در اطراف آن.
همانطور که اطلاع دارید، Roslyn به صورت سورس باز در GitHub در دسترس عموم است.


تفاوت Roslyn با کامپایلرهای سنتی

اکثر کامپایلرهای موجود به صورت یک جعبه‌ی سیاه عمل می‌کنند. به این معنا که تعدادی فایل ورودی را دریافت کرده و در نهایت یک خروجی باینری را تولید می‌کنند. اینکه در این میان چه اتفاقاتی رخ می‌دهد، از دید استفاده کننده مخفی است.


نمونه‌ای از این کامپایلرهای جعبه سیاه را در تصویر فوق مشاهده می‌کنید. در اینجا شاید این سؤال مطرح شود که در داخل جعبه‌ی سیاه کامپایلر سی‌شارپ، چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟


خلاصه‌ی مراحل رخ داده در کامپایلر سی‌شارپ را در تصویر فوق ملاحظه می‌کنید. در اینجا ابتدا کار parse اطلاعات متنی دریافتی شروع می‌شود و از روی آن syntax tree تولید می‌شود. در مرحله‌ی بعد مواردی مانند ارجاعاتی به mscorlib و امثال آن پردازش می‌شوند. در مرحله‌ی binder کار پردازش حوزه‌ی دید متغیرها، اشیاء و اتصال آن‌ها به هم انجام می‌شود. در مرحله‌ی آخر، کار تولید کدهای IL و اسمبلی باینری نهایی صورت می‌گیرد.
با معرفی Roslyn، این جعبه‌ی سیاه، به صورت یک API عمومی در دسترس برنامه نویس‌ها قرار گرفته‌است:


همانطور که مشاهده می‌کنید، هر مرحله‌ی کامپایل جعبه‌ی سیاه، به یک API عمومی Roslyn نگاشت شده‌است. برای مثال Parser به Syntax tree API نگاشت شده‌است. به علاوه این API صرفا به موارد فوق خلاصه نمی‌شود و همانطور که پیشتر نیز ذکر شد، برای اینکه بتواند جایگزین سه نوع کامپایلر موجود شود، به همراه Workspace API نیز می‌باشد:


Roslyn امکان کار با یک Solution و فایل‌های آن را دارد و شامل سرویس‌های زبان‌های مورد نیاز در ویژوال استودیو نیز می‌شود. برفراز Workspace API، یک مجموعه API دیگر به نام Diagnostics API تدارک دیده شده‌است تا برنامه نویس‌ها بتوانند امکانات Refactoring جانبی را توسعه داده و یا در جهت بهبود کیفیت کدهای نوشته شده، اخطارهایی را به برنامه نویس‌ها تحت عنوان Code fixes و آنالیز کننده‌ها، ارائه دهند.

مطالب
lambda expression در Vb.net
با vb.net تو پروژه vs2012 خیلی بیرحمانه رفتار شد. خیلی از برنامه نویسان هنوز فکر میکنن vb.net زبان آموزشه نه برنامه نویسی. حالا با اومدن MVC, EF4, ParallelPrograming, Async و غیره موضوع بدتر شده و  در اکثر وبسایتها معلولا بحث و sampleها با زبان #C ارائه میشه. اکثر Pattern که نوشته میشه به زبان #C. تو MVC4 بوضوع میتونید اینو لمس کنید.
امروز میخوام چندتا مثال از دستورات EF با  lambda expression بنویسم.
دستور Select
Dim query = db.table.Select(Function(q)  q)
Select سفارشی
Dim query = db.table.Select(Function(q) New With{q.field1,q.field2,...})
Select  پردن کردن فیلدهای یک Property
class:
Public Class person
Public Property id As Integet
Public Property fname As String
End Class
entity commmand:
Dim query = db.table.Where(Function(q) New person With{.id=q.idfield,.fname=q.namefield})
دستور where، single
Dim query = db.table.Where(Function(q) q.yourfield = yourvaribale).Select(Function(p) p).Single()
دستور join و group
join:
Dim query = db.table1.Join(db.table2, Function(q) q.youridfield, Function(p) p.youridfield, Function(q, p) New With {Key.q= q, Key.p= p})
group:
Dim query = db.table.GroupBy(Function(q) q.groupkey).Select(Function(p) p.Sum(Function(w) w.aggregate)) 
مابقی دستورات مسه iinsert,delete,update نگذاشتم. اگر دوستان مایل بودن pm بدن این دستوراتم براشون میزارم
موفق باشید