.NET Tips | جستجوها: نتایج مشابه «استاندارد وب WIA-ARIA»، صفحه: ۱

مطالب

استاندارد وب WIA-ARIA

چند روز پیش مطلبی به عنوان اشتراک در سایت جاری معرفی شده که به ما یادآوری می‌کرد، ما تنها استفاده کنندگان سیستم‌های کامپیوتری، به خصوص اینترنت نیستیم و معلولین هم نیازمند استفاده از این فناوری‌ها هستند.
WAI-ARIA که برگرفته از Web Accessibility Initiative - Accessible Rich internet Application است به معنی برنامه‌ی اینترنتی تعامل گرا با خاصیت دسترسی پذیری بالا می‌باشد و یک راهنماست که توسط کنسرسیوم وب (+ ) معرفی گشته است تا وب سایت‌ها با رعایت این قوانین، دسترسی سایت خود را بالاتر ببرند. این قوانین به خصوص برای سایت‌هایی با محتوای پویا هستند که از فناوری‌هایی چون Ajax,Javascrip, HTML و دیگر فناوری‌های مرتبط استفاده می‌کنند.
امروزه طراحان وب بیش از هر وقتی از فناوری‌های سمت کلاینت چون جاوااسکریپت برای ساخت رابط‌های کاربری استفاده می‌کنند که html به تنها قادر به ایجاد آن‌ها نیست. یکی از تکنیک‌های جاوااسکریپت، دریافت محتوای جدید و به روزآوری قسمتی از صفحات وب است بدون اینکه مجددا کل صفحه از وب سرور درخواست گردد که به این تکنیک Rich Internet Application هم می‌گویند. تا به اینجای کار هیچ مشکلی نیست و خوب هم هست؛ ولی مشکلی که در این بین وجود دارد این است که این نوع تکنیک‌ها باعث از بین رفتن خاصیت دسترسی پذیری معلولین می‌گردند. معلولینی که از صفحه خوان ها استفاده می‌کنند یا به دلیل معلولیت‌های خود قادر به حرکت دادن ماوس نیستند.
ARIA با استفاده از خصوصیت‌ها Properties، نقش‌ها Roles و وضعیت‌ها States به طراحان برنامه‌های وب و سازندگان فناوری‌های یاری رسان، اجازه می‌دهد که با ابزارهای کمکی معلولان ارتباط برقرار کنیم و یک صفحه‌ی وب ساده را به یک صفحه‌ی پویا تبدیل کنیم. ARIA تنها یک استاندارد برای وب نیست، بلکه یک فناوری چند پلتفرمه است که برای بازی‌های رایانه‌ای، موبایل‌ها، دستگاه‌های سرگرمی و سلامتی و دیگر انواع برنامه‌ها نیز تعریف شده است.

فریمورک ARIA
خود HTML به تنهایی نمی‌تواند نقش‌های هر المان و ارتباط بین آن‌ها را به درستی بیان کند و به این منظور ARIA به کمک می‌آید. با استفاده از نقش‌ها میتوان هدف هر المان را مشخص کرد و با استفاده از خصوصیات ARIA نحوه‌ی عملکرد آن‌ها را تعریف کرد.

نقش ها
نقش‌ها طبق مستندات کنسرسیوم وب بر 4 نوع هستند:

Abstract Roles

Widget Roles

Document Roles

Landmark Roles

فریمورک ARIA با استفاده از Landmark Roles یا نقش‌های راهنما، به معرفی بخش‌های ویژوالی می‌پردازد تا فناوری‌های کمکی به آن دسترسی سریعی داشته باشند. هشت نقش راهنما وجود دارد که در زیر آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

Banner	این قسمت که عموما برای اجزای مهمی مثل هدر سایت قرار می‌گیرد و شامل معرفی وب سایت هست و در همه‌ی صفحات وجود دارد که شامل لوگو، اطلاعات عمومی سایت و اسپانسرها و ... می‌گردد و بسیار مهم است که تنها یکبار در صفحه‌ی وب به کار برود و تکرار آن پرهیز شود.
Main	این نقش به محتوای اصلی وب سایت اشاره می‌کند و نباید بیشتر از یکبار در هر صفحه‌ی وب به کار برود و عموما بهتر است این خصوصیت در تگ div قرار گیرد: <div Role="main"></div> یا در HTML5 به طور مفهومی ساخته می‌شود: <main role="main">.....
Navigation	اشاره به یک ناحیه پر از المان‌های لینک برای ارتباط با صفحات دیگر
Complementary	مشخص سازی ناحیه‌ای که اطلاعات اضافی درباره‌ی محتوای اصلی سایت دارد؛ مانند بخش مقالات مرتبط، آخرین کامنت‌ها و ...
ContentInfo	این نقش که بیشتر برای فوتر مناسب است برای محتوایی به کار می‌رود که در آن به قوانین کپی رایت و ... اشاره می‌شود.
form	برای اشاره به فرم‌ها که دارای قسمت‌های ورودی کاربر هستند.
search	در صورتیکه فرمی دارید و از آن برای گزینه‌ی جست و جو استفاده می‌کنید، از این نقش استفاده کنید.
application	برای اینکه وب سایت خود را به صورت یک وب اپلیکیشن معرفی کنید؛ تا یک صفحه وب معمولی، استفاده می‌شود و برای وب سایت‌های قدیمی یا با حالت سنتی توصیه نمی‌شود و به برنامه‌های کمکیار معلولین می‌گوند که از حالت عادی به حالت application سوئیچ کنند؛ پس با دقت بیشتری باید از این گزینه استفاده کرد.

خصوصیت‌ها و وضعیت ها
در حالیکه از نقش‌ها برای معرفی هر المان یا تگ استفاده می‌کنید؛ خصویت‌ها و وضعیت‌ها به کاربر اطلاعات اضافی می‌دهند که چگونه ز آن استفاده کنند. برای معرفی خصوصیت‌ها و وضعیت‌ها از یک خصوصیت که با -aria شروع می‌شود استفاده کنید. از معروفترین آن‌ها خصوصیت aria-required و وضعیت aria-checked می‌باشند، تا به ترتیب به کاربر اعلام کنید این تگ نیاز به پر شدن دارد، یا المانی نیاز به تغییر وضعیت انتخابی دارد.
نحوه‌ی استفاده از آن‌ها به شکل زیر است:

<div id="some-id" class="some-class" aria-live="assertive"><div>

aria-live سه مقدار می‌پذیرد که عبارتند از Off,Polite,Assertive و مشخص می‌کنند که المان مورد نظر آپدیت پذیر هست یا خیر و اگر آری، نحوه‌ی به روز شوندگی آن به چه نحوی است.

ساخت ارتباطات میان المان‌ها با خصوصیت‌های ارتباطی

مثال شماره یک

<div role="main" aria-labelledby="some-id">
 
    <h1 id="some-id">This Is A Heading</h1>
 
    Main content...
 
</div>

خصوصیت aria-labelledby به تعریف المان‌هایی با نام جاری می‌پردازد. این خصوصیت معرفی کننده‌ی برچسب هاست. به عنوان مثال بین المان‌ها ورودی و برچسب آنان ارتباط ایجاد می‌کند تا ابزارهای معلولین، مانند صفحه خوان‌ها، در خواندن به مشکل برنخورند.

مثال شماره دو
در این مثال هر گروهی از المان‌ها یک برچسب و بعضی المان‌ها یک برچسب اختصاصی دارند که توسط خصوصیت معرفی شده aria-labelldby کامل شده‌اند:

<div id="billing">Billing Address</div>

<div>
    <div id="name">Name</div>
    <input type="text" aria-labelledby="name billing"/>
</div>
<div>
    <div id="address">Address</div>
    <input type="text" aria-labelledby="address billing"/>
</div>

مثال شماره سه
در این مثال گروهی از radio button‌ها با برچسبشان ارتباط برقرار می‌کنند.

<div id="radio_label">My radio label</div>
<ul role="radiogroup" aria-labelledby="radio_label">
    <li role="radio">Item #1</li>
    <li role="radio">Item #2</li>
    <li role="radio">Item #3</li>
</ul>

خصوصیت‌ها و وضعیت‌های aria را با چرخه‌ی فعالیت‌های صفحه به روز کنید
در صورتیکه چرخه‌ی فعالیت صفحه‌ی شما تغییر می‌کند و تگ‌ها نیاز به مقادیر جدیدی از aria دارند، حتما این مقادیر را هم به نسبت تغییراتی که در صفحه زخ می‌دهد، تغییر دهید تا وضعیت بحرانی برای کاربر به خصوص در حین کار با فرم‌ها و ... پیش نیاید.

هر aria را دوباره استفاده نکنید

امروزه به خصوص با آمدن html5 و ویژگیهایی چون تگ‌های مفهومی، کار بسیار راحت‌تر شده‌است و مرورگر به طور خودکار می‌تواند aria را بر روی بعضی از المان‌ها پیاده کند. به عنوان نمونه:

<form></form>
<form role="form"></form>

همچنین به عنوان مثال با استفاده از خصوصیات HTML مثل hidden کردن یک شیء نیازی به استفاده از وضعیت aria-hidden نمی‌باشد. مرورگر به طور پیش فرض آن را لحاظ می‌کند.

امروزه شاهد پیشرفت فناوری در همه‌ی عرصه‌ها هستیم و همیشه این پیشرفت‌ها ما را ذوق زده کرده‌اند، ولی یکی از بی نظیرترین استفاده‌های فناوری روز، استفاده در صنایع سلامتی است که نه تنها ما را ذوق زده می‌کند، بلکه از لحاظ احساسی هم ما را به وجد می‌آورند و جزء زیباترین نتایج فناوری می‌باشند. بسیاری از شرکت‌ها چون گوگل در این راستا فعالیت‌های زیادی کرده‌اند تا بتوانند سلامت جامعه را کنترل کنند، از ساخت لنز چشمی برای کنترل دیابت گرفته تا ساخت قاشق عذای خوری برای بیماران پارکینسون، ولی استفاده‌های ساده از مسائلی مانند بالا به افراد معلول این مژده را می‌دهد که ما آن‌ها را فراموش نکرده‌ایم.

‫۸ سال و ۱۲ ماه قبل، شنبه ۲ آبان ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۲۵

وحید نصیری

مطالب

کامپوننت‌های راهبری سایت در بوت استرپ 4

پس از سیستم طرحبندی بوت استرپ، مهم‌ترین کامپوننت‌های آن، کامپوننت‌های راهبری سایت مانند Navs ،Tabs ،Pills و Navbars هستند. Navbars در بوت استرپ 4 نسبت به نگارش سوم آن بازنویسی کامل شده‌اند و شامل بهبودهای قابل ملاحظه‌ای هستند.

کامپوننت‌های Nav در بوت استرپ 4

کامپوننت‌های گروه Nav‌، در نگارش 4 آن به علت استفاده‌ی از Flexbox، تغییرات بسیاری داشته‌اند و در نتیجه‌ی آن، انعطاف پذیرتر و ساده‌تر شده‌اند.
در ابتدا لیست ساده‌ی زیر را در نظر بگیرید. تنظیمات ابتدایی آن برای تبدیل به منوی راهبری بالای سایت به صورت زیر است:

<body>
    <div class="container">
        <div class="row">
            <section class="col-12">
                <ul class="nav">
                    <li class="nav-item"><a class="nav-link active" href="#">Home</a></li>
                    <li class="nav-item"><a class="nav-link" href="#">Mission</a></li>
                    <li class="nav-item"><a class="nav-link" href="#">Services</a></li>
                    <li class="nav-item"><a class="nav-link" href="#">Staff</a></li>
                    <li class="nav-item"><a class="nav-link disabled" href="#">Testimonials</a></li>
                </ul>
</div>
    </div>
</body>

ابتدا کلاس nav به یک ul اضافه می‌شود. سپس به هر آیتم آن، کلاس nav-item را اضافه می‌کنیم. در آخر به هر لینک آن نیز کلاس nav-link نسبت داده می‌شود:

در اینجا دو کلاس active و disabled نیز به لینک‌های منوی راهبری اضافه شده‌اند. البته این کلاس‌ها تا تکمیل نهایی nav‌، ظاهر آنچنان متفاوتی را ارائه نمی‌دهند.
اولین شیوه‌نامه‌ای را که می‌توان به nav اضافه کرد، nav-pills است:

<ul class="nav nav-pills">

Pills شبیه به دکمه‌ها هستند و در این حالت لینک active، واضح‌تر به نظر می‌رسد.
و یا می‌توان nav-tabs را به nav افزود:

<ul class="nav nav-tabs">

روش دیگر تعریف nav، استفاده از المان nav و سپس حذف ul و li و همچنین nav-item است:

<nav class="nav nav-pills justify-content-center">
    <a class="nav-link active" href="#">Home</a>
    <a class="nav-link" href="#">Mission</a>
    <a class="nav-link" href="#">Services</a>
    <a class="nav-link" href="#">Staff</a>
    <a class="nav-link disabled" href="#">Testimonials</a>
</nav>

در اینجا امکان کار با کلاس‌های Flexbox، مانند justify-content-center را نیز مشاهده می‌کنید. برای مثال برای هدایت منوی راهبری به سمت چپ و یا راست صفحه می‌توان بجای center، از end و یا start استفاده کرد. انجام یک چنین کارهایی در نگارش‌های قبلی بوت استرپ بدون Flexbox، مشکل بودند.
کلاس دیگری را که در اینجا می‌توان استفاده کرد، flex-column است تا آیتم‌های nav، بجای نمایش در یک ردیف، در یک ستون ظاهر شوند:

و یا می‌توان با استفاده از break-points، سبب شد تا اگر اندازه‌ی صفحه بیش از sm بود، آیتم‌های منوی راهبری، ردیفی و اگر کمتر از آن بود (حالت موبایل)، ستونی نمایش داده شوند:

<nav class="nav nav-pills justify-content-center flex-column flex-sm-row">

ایجاد navbars در بوت استرپ 4

Navbar بوت استرپ 4، بازنویسی کامل شده و کار کردن با آن نسبت به نگارش سوم آن بسیار ساده‌تر شده‌است.

<body>
    <nav class="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <div class="navbar-nav">
                <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Services</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                <a class="nav-item nav-link disabled" href="#">Testimonials</a>
            </div>
        </div>
    </nav>

    <div class="container">

با این خروجی:

در اینجا، کار با افزودن کلاس navbar به المان nav شروع می‌شود. سپس هر لینک داخل آن، کلاس‌های nav-item nav-link را پیدا می‌کند. در اینجا اگر آیتمی قرار است به صفحه‌ی جاری اشاره کند، با کلاس active مشخص خواهد شد.
سپس توسط کلاس‌های bg-dark navbar-dark، رنگ‌های پس زمینه و رنگ متن مشخص شده‌اند. برای مثال می‌توان bg-light navbar-light را نیز آزمایش کرد:

<nav class="navbar bg-light navbar-light navbar-expand-sm">

و یا بجای این رنگ‌های پیش‌فرض، در بوت استرپ 4 می‌توان به سادگی رنگ navbar را توسط یک background-color دلخواه، سفارشی سازی کرد:

<nav class="navbar navbar-dark navbar-expand-sm" style="background-color:red">

کاری که در نگارش‌های پیشین بوت استرپ به سادگی میسر نبود.

همچنین اگر دقت کرده باشید از کلاس navbar-expand-sm نیز استفاده شده‌است. حالت پیش‌فرض نمایش آیتم‌های navbar، ستونی است و برای حالت موبایل درنظر گرفته شده‌است. استفاده‌ی از navbar-expand-sm سبب می‌شود تا پس از عرض sm، آیتم‌های navbar همانند شکل‌های فوق، در طی یک ردیف نمایش داده شوند و در عرض کمتر از sm، به صورت یک ستون:

به علاوه آیتم‌های navbar را داخل یک container قرار داده‌ایم:

<div class="container">
      <div class="navbar-nav">

علت اینجا است که چون navbar تعریف شده خارج از container اصلی است، اگر چنین کاری را انجام ندهیم، آیتم‌های آن از سمت چپ صفحه بدون تراز بودن با container ذیل آن نمایش داده خواهند شد. تعریف یک container داخل navbar، این مشکل عدم تراز بودن عمودی را برطرف می‌کند.

تعریف متون و لوگو در navbar بوت استرپ 4

برای تعریف متن لوگوی سایت در navbar به صورت زیر عمل می‌شود:

<body>
    <nav class="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <div class="navbar-brand">
                Wisdom Pet Medicine
            </div>
            <div class="navbar-nav">
                <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Services</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                <a class="nav-item nav-link disabled" href="#">Testimonials</a>
            </div>
        </div>
    </nav>

    <div class="container">

در اینجا با استفاده از کلاس navbar-brand در یک div مجزا، سبب نمایش متن لوگوی سایت شده‌ایم:

و یا می‌توان بجای div، از المان anchor نیز استفاده کرد تا به صورت لینک نمایش داده شود:

<a class="navbar-brand" href="#"> Wisdom Pet Medicine </a>

و بجای متن، تصاویر را نیز می‌توان قرار داد.

برای تعریف متنی در navbar از کلاس navbar-text استفاده می‌شود:

<body>
    <nav class="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <a class="navbar-brand d-none d-sm-inline-block" href="#"> Wisdom
                Pet Medicine </a>
            <div class="navbar-nav">
                <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Services</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                <a class="nav-item nav-link disabled" href="#">Testimonials</a>
            </div>
            <span class="navbar-text d-none d-xl-inline-block">The best in
                traditional and alternate
                medicine</span>
        </div>
    </nav>

    <div class="container">

اما چون این متن طولانی است، بهتر است آن‌را در اندازه‌ی صفحه‌ی xl نمایش دهیم. به همین جهت با افزودن کلاس d-none، آن‌را در تمام اندازه‌ها مخفی می‌کنیم. سپس با افزودن d-xl-inline-block، آن‌را پس از عرض xl نمایان خواهیم کرد.
همین تنظیم را به navbar-brand، در اندازه‌ی sm نیز اضافه کرده‌ایم تا لوگوی سایت در اندازه‌های موبایل ظاهر نشود.

افزودن drop downs به navbar در بوت استرپ 4

برای تبدیل یکی از آیتم‌های منوی راهبری، به منو، از dropdown استفاده می‌شود که نمونه‌ای از آن‌را در مثال زیر مشاهده می‌کنید:

<body>
    <nav class="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <a class="navbar-brand d-none d-sm-inline-block" href="#">
                <img src="images/wisdompetlogo.svg" style="width:40px;" alt="">
                Wisdom Pet Medicine
            </a>
            <div class="navbar-nav ml-sm-auto">
                <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>

                <div class="dropdown">
                    <a class="nav-item nav-link dropdown-toggle" data-toggle="dropdown"
                        id="servicesDropdown" aria-haspopup="true"
                        aria-expanded="false" href="#">Services</a>
                    <div class="dropdown-menu" aria-labelledby="servicesDropdown">
                        <a href="#" class="dropdown-item">Grooming</a>
                        <a href="#" class="dropdown-item">General Health</a>
                        <a href="#" class="dropdown-item">Nutrition</a>
                        <a href="#" class="dropdown-item">Pest Control</a>
                        <a href="#" class="dropdown-item">Vaccinations</a>
                    </div>
                </div>

                <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                <a class="nav-item nav-link disabled" href="#">Testimonials</a>
            </div>
            <span class="navbar-text d-none d-xl-inline-block">The best in
                traditional and alternate
                medicine</span>
        </div>
    </nav>

    <div class="container">

با این خروجی:

- دراپ‌داون نیاز به یک container دارد که آن‌را با تعریف یک div با کلاس dropdown تعریف کرده‌ایم.
- سپس به لینکی که قرار است آن‌را نمایش دهد، کلاس dropdown-toggle را اضافه می‌کنیم تا آیکن مثلثی رو به پایینی را نمایان کند. وجود این مثلث، بیانگر وجود منویی به همراه آن است.
- اکنون با تنظیم data-toggle به dropdown، کدهای جاوا اسکریپتی بوت استرپ، این المان را به صورت یک dropdown پردازش می‌کنند و نیازی به افزودن اسکریپتی به صفحه برای فعالسازی آن نیست. ویژگی‌های aria-expanded و aria-haspopup نیز به مقدار دهی پیش‌فرض‌های کدهای جاوا اسکریپتی آن کمک می‌کنند.
- خود منو توسط دربرگیرنده‌ای با کلاس dropdown-menu و آیتم‌هایی با کلاس dropdown-item تشکیل می‌شود.
- در ادامه برای متصل کردن این دربرگیرنده به لینک نمایش دهنده‌ی منو، یک id را به لینک انتساب می‌دهیم (به نام servicesDropdown) و سپس aria-labelledby دربرگیرنده را به این id، مقدار دهی می‌کنیم.
- در این مثال با استفاده از کلاس navbar-nav ml-sm-auto، سبب شده‌ایم تا منوی سایت، از لبه‌ی سمت راست صفحه پس از عرض sm، شروع شود.

افزودن المان‌های فرم‌ها به منوی راهبری سایت

برای اضافه کردن المان‌های فرم به منوی راهبری سایت، ابتدا نیاز است کلاس form-inline را بر روی container این فرم قرار داد و سپس به ورودی‌های این فرم، کلاس form-control را اضافه می‌کنیم. اگر نیاز بود، توسط کلاس‌های margin و padding مخصوص بوت استرپ 4 مانند mr-2 نیز می‌توان بین آن‌ها فاصله ایجاد کرد:

<body>
    <nav class="navbar navbar-dark bg-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <div class="navbar-nav">
                <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Services</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Testimonials</a>
            </div>
            <form class="form-inline">
                <input type="text" placeholder="Search..." class="form-control mr-2">
                <button class="btn btn-outline-light" type="submit">Go</button>
            </form>
        </div>
    </nav>

    <div class="container">

با این خروجی:

بوت استرپ در اندازه‌ی بزرگتر صفحه، فرم را به سمت راست و آیتم‌های منو را در سمت چپ نمایش می‌دهد.

کنترل محل قرارگیری المان‌ها در منوی راهبری سایت

توسط کلاس‌هایی مانند fixed-top (قرار گرفتن در بالای صفحه)، fixed-bottom (قرار گرفتن در پایین صفحه) و sticky-top، می‌توان محل قرارگیری منوی راهبری را تغییر داد. این کلاس‌ها را در مطلب «طرحبندی صفحات وب با بوت استرپ 4 - قسمت دوم» پیشتر بررسی کردیم.
برای توضیح حالت sticky-top، فرض کنید بالای منو، تصویر بزرگی از لوگوی سایت را دارید و این منو زیر آن قرار گرفته‌است. زمانیکه صفحه به سمت پایین اسکرول می‌شود، این منو نیز پایین خواهد آمد تا جائیکه در لبه‌ی بالای صفحه قرار گیرد. پس از آن، این منو در همین ناحیه باقی مانده و شبیه به fixed-top عمل می‌کند.

یک نکته: اگر fixed-bottom را مورد استفاده قرار دادید:

<nav class="navbar navbar-dark bg-dark navbar-expand-sm fixed-bottom">

ممکن است متن پایین صفحه زیر این منو قرار گیرد و قابل خوانده شدن نباشد. برای این منظور می‌توان از کلاس margin-bottom بر روی container استفاده کرد:

<div class="container mb-5">

اضافه کردن منوی همبرگری به منوی راهبری سایت

در مورد کلاس navbar-expand-sm در این مطلب توضیح دادیم. هرچند قابلیت عمودی و افقی شدن خودکار آیتم‌های منوی راهبری بسیار جالب و کاربری است، اما در صفحات نمایشی کوچک، این نمایش عمودی می‌تواند ارتفاع قابل ملاحظه‌ای را به خود اختصاص دهد. به همین جهت می‌خواهیم نمایش آیتم‌های آن‌را وابسته به تصمیم کاربر کنیم.

<body>
    <nav class="navbar navbar-dark bg-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <a href="#" class="navbar-brand">Wisdom Pet Medicine</a>
            <button class="navbar-toggler" type="button" data-toggle="collapse"
                data-target="#myToggle" aria-controls="myToggle" aria-expanded="false"
                aria-label="Toggle navigation">
                <span class="navbar-toggler-icon"></span>
            </button>
            <div class="collapse navbar-collapse" id="myToggle">
                <div class="navbar-nav">
                    <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                    <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>
                    <a class="nav-item nav-link" href="#">Services</a>
                    <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                    <a class="nav-item nav-link" href="#">Testimonials</a>
                </div>
            </div>
        </div>
    </nav>

    <div class="container">

- در اینجا نحوه‌ی پیاده سازی منوی همبرگری را در بوت استرپ 4 ملاحظه می‌کنید.
- ابتدا نیاز است دکمه‌ی این منو اضافه شود که توسط کلاس navbar-toggler مشخص شده‌است. سپس با توجه به اینکه این کامپوننت توسط کدهای جاوا اسکریپتی بوت استرپ کار می‌کند، اطلاعات مورد نیاز آن‌را توسط ویژگی‌های data-toggle، data-target و aria مشخص می‌کنیم.
- این دکمه نیاز دارد تا به یک div با کلاس collapse navbar-collapse متصل شود. این اتصال نیز از طریق id آن صورت می‌گیرد که در ویژگی data-target مقدار دهی شده‌است.
- اگر این دکمه را پس از navbar-brand قرار دهیم، در سمت چپ صفحه و اگر پیش از آن قرار دهیم، در سمت راست صفحه ظاهر می‌شود.

در حالت نمایش sm، آیتم‌های منو مخفی شده:

با کلیک بر روی دکمه‌ی منوی همبرگری آن، گزینه‌های منو نمایش داده می‌شوند:

و در حالت اندازه‌ی بزرگتر صفحه، محو می‌شود:

کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Bootstrap4_07.zip

‫۶ سال قبل، یکشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۲۵

وحید نصیری

مطالب

کار با شیوه‌نامه‌های فرم‌ها در بوت استرپ 4

بوت استرپ، به همراه کلاس‌هایی است، برای نمایش زیباتر فرم‌ها، که شامل کلاس‌های اعتبارسنجی و حتی کنترل نحوه‌ی چیدمان و اندازه‌ی آن‌ها نیز می‌شود.

ایجاد فرم‌های مقدماتی، با بوت استرپ 4

بوت استرپ به همراه کلاس‌هایی مانند form-group و form-control است که از آن‌ها می‌توان برای ایجاد یک فرم مقدماتی استفاده کرد. در ابتدا مثال غیر تزئین شده‌ی زیر را در نظر بگیرید:

<body>
    <div class="container">
        <h2>Medical Questionnaire</h2>
        <form>
            <fieldset>
                <legend>Owner Info</legend>
                <div>
                    <label for="ownername">Owner name</label>
                    <input type="text" id="ownername" placeholder="Your Name">
                </div>
                <div>
                    <label for="owneremail">Email address</label>
                    <input type="email" id="owneremail" aria-describedby="emailHelp"
                        placeholder="Enter email">
                    <small id="emailHelp">We'll never share your email</small>
                </div>
            </fieldset>

            <fieldset>
                <legend>Pet Info</legend>
                <div>
                    <label for="petname">Pet name</label>
                    <input type="text" id="petname" placeholder="Your Pet's name">
                </div>
                <div>
                    <label for="pettype">Pet type</label>
                    <select id="pettype">
                        <option>Choose</option>
                        <option value="cat">Dog</option>
                        <option value="cat">Cat</option>
                        <option value="bird">Other</option>
                    </select>
                </div>
                <div>
                    <label for="reasonforvisit">Reason for today's visit</label>
                    <textarea id="reasonforvisit" rows="3"></textarea>
                </div>
                <div>
                    <label>Has your pet been spayed or neutered?</label>
                    <label><input type="radio" name="spayneut" value="yes"
                            checked> Yes</label>
                    <label><input type="radio" name="spayneut" value="no"> No</label>
                </div>
                <div>
                    <label>Has the pet had any of the following in the past 30
                        days</label>
                    <label><input type="checkbox"> Abdominal pain</label>
                    <label><input type="checkbox"> Lack of appetite</label>
                    <label><input type="checkbox"> Weakness</label>
                </div>
            </fieldset>
            <button type="submit">Submit</button>
        </form>

    </div><!-- content container -->
</body>

که چنین خروجی ابتدایی را نیز به همراه دارد:

در ادامه شروع می‌کنیم به تزئین کردن این فرم، با کلاس‌های بوت استرپ 4:
- ابتدا به fieldsetهای تعریف شده، کلاس form-goup را انتساب می‌دهیم. این مورد سبب می‌شود تا اندکی فاصله بین آن‌ها ایجاد شود.
- سپس به تمام divهایی که المان‌ها را در بر گرفته‌اند نیز کلاس form-group را اعمال می‌کنیم.
با اینکار فاصله‌ی مناسبی بین المان‌های تعریف شده‌ی در صفحه ایجاد می‌شود:

- در ادامه به تمام المان‌های input، select و textarea (منهای checkboxها) کلاس form-control را نسبت می‌دهیم:

با اینکار، ظاهر این المان‌ها بسیار شکیل‌تر شده‌است و همچنین این فرم واکنشگرا نیز می‌باشد.

- پس از آن، تمام المان‌های label را انتخاب کرده و کلاس form-control-label را به آن‌ها انتساب می‌دهیم. هرچند با اینکار ظاهر فعلی فرم تغییری نمی‌کند، اما چنین تعریفی برای فعالسازی کلاس‌های اعتبارسنجی ضروری است.
اگر به هر دلیلی نخواستید این برچسب‌ها را نمایش دهید، می‌توانید از کلاس sr-only استفاده کنید که صرفا سبب نمایش آن‌ها به screen readers می‌شود.
- ذیل فیلد ورود ایمیل، متنی وجود دارد. این متن را با کلاس‌های form-text text-muted مزین می‌کنیم:

- به دکمه‌ی پایین صفحه نیز کلاس‌های btn btn-primary را اضافه می‌کنیم که در مطلب «بررسی شیوه‌نامه‌های المان‌های پر کاربرد بوت استرپ 4» بیشتر به آن‌ها پرداختیم.

مزین سازی checkboxها و radio-buttonها در بوت استرپ 4

روش مزین سازی checkboxها و radio-buttonها در بوت استرپ، با سایر المان‌ها اندکی متفاوت است:

<div class="form-check">
    <label class="form-check-label">
        <input class="form-check-input" type="checkbox">
        Lack of appetite
    </label>
</div>

در اینجا تفاوتی نمی‌کند که بخواهیم با checkboxها کار کنیم و یا radio-buttonها، هر دوی این المان‌ها ابتدا داخل یک div با کلاس form-check قرار می‌گیرند. سپس برچسب آن‌ها دارای کلاس form-check-label می‌شود و در آخر به خود این المان‌های input، کلاس form-check-input اضافه خواهد شد.

یک نکته: اگر نیاز است این المان‌ها کنار یکدیگر نمایش داده شوند، می‌توان بر روی div آن‌ها از کلاس‌های form-check form-check-inline استفاده کرد. در این حالت اگر می‌خواهید برچسب برای مثال radio-button تعریف شده، در یک سطر و گزینه‌ها آن در سطری دیگر باشند، از کلاس d-block بر روی این برچسب استفاده کنید:

<div class="form-group">
    <label class="d-block">Has your pet been spayed or
        neutered?</label>
    <div class="form-check form-check-inline">
        <label class="form-check-label">
            <input class="form-check-input" type="radio" name="spayneut"
                   value="yes" checked>
            Yes
        </label>
    </div>
    <div class="form-check form-check-inline">
        <label class="form-check-label">
            <input class="form-check-input" type="radio" name="spayneut"
                   value="no"> No
        </label>
    </div>
</div>

با این خروجی:

کلاس‌های کنترل اندازه و اعتبارسنجی المان‌های فرم‌های بوت استرپ 4

- با استفاده از کلاس form-control-sm می‌توان اندازه‌ی فیلدهای input را با ارتفاع کوچکتری نمایش داد و یا توسط کلاس form-control-lg می‌توان آن‌ها را بزرگتر کرد.
- کلاس form-inline سبب می‌شود تا یک form-group به صورت inline نمایش داده شود. یعنی برچسب و کنترل‌های درون آن، در طی یک سطر نمایش داده خواهند شد. در این حالت، نیاز به کلاس‌های Margin مانند mx-sm-2 خواهد بود تا فاصله‌ی بین کنترل‌ها را بتوان کنترل کرد.
- برای نمایش نتایج اعتبارسنجی کنترل‌ها:
- اگر کل فرم اعتبارسنجی شده‌است، کلاس was-validated را به المان form اضافه کنید.
- اگر اعتبارسنجی کنترلی با موفقیت روبرو شود، کلاس is-valid و اگر خیر کلاس is-invalid را به آن نسبت دهید.
- اگر می‌خواهید پیام خاصی را پس از موفقیت اعتبارسنجی نمایش دهید، آن‌را درون یک div با کلاس valid-feedback قرار دهید و یا برعکس از کلاس invalid-feedback استفاده کنید.
- برای تغییر رنگ برچسب المان‌ها نیز از کلاس‌های text-color همانند قبل استفاده کنید؛ مانند text-success.

یک مثال:

<div class="form-group">
    <label for="owneremail" class="text-success">Email address</label>
    <input class="form-control is-valid" type="email" id="owneremail"
        aria-describedby="emailHelp" placeholder="Enter email">
    <small class="form-text text-muted" id="emailHelp">We'll
        never share your email</small>
    <div class="valid-feedback">
        Looks good!
    </div>
</div>

با این خروجی:

تغییر نحوه‌ی چیدمان عناصر فرم‌ها در بوت استرپ 4

فرم زیر را در نظر بگیرید:

قصد داریم با استفاده از کلاس‌های ویژه‌ی بوت استرپ 4، آن‌را دو ستونی کنیم؛ به طوریکه برچسب‌ها در یک ستون و فیلدهای ورودی، در ستونی دیگر نمایش داده شوند. همچنین این فرم واکنشگرا نیز باشد؛ به این معنا که این دو ستونی شدن، فقط در اندازه‌های پس از md رخ دهد:

<body>
    <div class="container">
        <h2>Medical Questionnaire</h2>
        <form>
            <fieldset class="form-group">
                <legend>Owner Info</legend>
                <div class="form-group row">
                    <label class="form-control-label col-md-2 col-form-label text-md-right"
                        for="ownername">Owner</label>
                    <div class="col-md-10">
                        <input class="form-control" type="text" id="ownername"
                            placeholder="Your Name">
                    </div>
                </div>
                <div class="form-group row">
                    <label class="form-control-label col-md-2 col-form-label text-md-right"
                        for="owneremail">Address</label>
                    <div class="col-md-10">
                        <input class="form-control" type="text" id="owneremail"
                            placeholder="Address">
                    </div>
                </div>
                <div class="form-group row">
                    <div class="form-group col-6 offset-md-2">
                        <label class="form-control-label sr-only" for="ownercity">City</label>
                        <input class="form-control" type="text" id="ownercity"
                            placeholder="City">
                    </div>
                    <div class="form-group col-md-4 col-6">
                        <label class="form-control-label sr-only" for="ownerzip">Zip</label>
                        <input class="form-control" type="text" id="ownerzip"
                            placeholder="Zip">
                    </div>
                </div>

                <div class="form-group row">
                    <div class="offset-md-2 col-md-10">
                        <button class="btn btn-primary" type="submit">Submit</button>
                    </div>
                </div>
            </fieldset>
        </form>
    </div>
</body>

با این خروجی در اندازه‌ی پس از md:

توضیحات:
برای ستونی کردن فرم‌ها، ابتدا کلاس row، به form-group قرار گرفته‌ی داخل container اصلی اضافه می‌شود:

                <div class="form-group row">
                    <label class="form-control-label col-md-2 col-form-label text-md-right"
                        for="ownername">Owner</label>
                    <div class="col-md-10">
                        <input class="form-control" type="text" id="ownername"
                            placeholder="Your Name">
                    </div>
                </div>

سپس توسط کلاس col-md-2 تعریف شده‌ی بر روی برچسب، سبب خواهیم شد تا در اندازه‌ی صفحه‌ی بیش از md، این برچسب در یک ستون با عرض دو واحد قرار گیرد. در یک چنین حالتی، ذکر col-form-label نیز ضروری است. همچنین اگر مایل باشیم تا این برچسب، در سمت راست این ستون قرار گیرد، می‌توان از کلاس واکنشگرای text-md-right استفاده کرد.
پس از آن نوبت به تعریف ستون فیلد تعریف شده‌است که با ایجاد یک div و تعریف تعداد واحدی را که به خود اختصاص می‌دهد (col-md-10)، انجام می‌شود.

در اینجا برچسب‌های فیلدهای city و zip با کلاس sr-only مشخص شده‌اند. به همین جهت فقط به screen readers نمایش داده می‌شوند.

<div class="form-group row">
   <div class="form-group col-6 offset-md-2">
   <label class="form-control-label sr-only" for="ownercity">City</label>
   <input class="form-control" type="text" id="ownercity"placeholder="City">
</div>

در یک چنین حالتی، برای اینکه این فیلدها در ستون دوم ظاهر شوند، از کلاس offset-md-2 استفاده شده‌است. از این offset برای تراز کردن دکمه، با ستون دوم نیز استفاده کرده‌ایم:

<div class="form-group row">
    <div class="offset-md-2 col-md-10">
        <button class="btn btn-primary" type="submit">Submit</button>
    </div>
</div>

ایجاد گروهی از ورودی‌ها در بوت استرپ 4

برای افزودن آیکن‌هایی به فیلدهای ورودی، از روش ایجاد گروهی از ورودی‌ها در بوت استرپ 4 استفاده می‌شود:

<div class="form-group">
    <label class="form-control-label" for="donationamt">
        Donation Amount
    </label>
    <div class="input-group">
        <div class="input-group-prepend">
            <span class="input-group-text">$</span>
        </div>
        <input type="text" class="form-control" id="donationamt"
            placeholder="Amount">
        <div class="input-group-append">
            <span class="input-group-text">.00</span>
        </div>
    </div>
</div>

در مثال فوق، روش تعریف یک input-group را مشاهده می‌کنید. داخل آن یک input-group-prepend و سپس input-group-text تعریف می‌شود که می‌تواند شامل یک متن و یا آیکن باشد. اگر نیاز به تعریف دکمه‌ای وجود داشت، از این کلاس استفاده نکنید. با این خروجی:

در بوت استرپ 4، کلاس‌های input-group-addon و input-group-btn بوت استرپ 3 حذف و با کلاس‌های input-group-prepend و input-group-append جایگزین شده‌اند. از prepend برای قرار دادن آیکنی پیش از فیلد ورودی و از append همانند مثال فوق، برای قرار دادن آیکنی اختیاری پس از فیلد ورودی استفاده می‌شود.

نمونه‌ی متداول دیگر آن، نحوه‌ی تعریف ویژه‌ی فیلد جستجوی سایت، در منوی راهبری آن است:

    <nav class="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm">
        <div class="container">
            <div class="navbar-brand d-none d-sm-inline-block">
                Wisdom Pet Medicine
            </div>
            <div class="navbar-nav mr-auto">
                <a class="nav-item nav-link active" href="#">Home</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Mission</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Services</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Staff</a>
                <a class="nav-item nav-link" href="#">Testimonials</a>
            </div>
            <form class="form-inline d-none d-md-inline-block">
                <div class="input-group">
                    <label for="search" class="form-control-label sr-only"></label>
                    <input type="text" id="search" class="form-control"
                        placeholder="Search ...">
                    <div class="input-group-append">
                        <button class="btn btn-outline-light" type="submit">Go</button>
                    </div>
                </div>
            </form>
        </div>
    </nav>

با این خروجی که در آن دکمه، توسط کلاس input-group-append، با فیلد ورودی کنار آن، یکپارچه به نظر می‌رسد:

کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Bootstrap4_10.zip

‫۶ سال قبل، پنجشنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۴۰

سیروان عفیفی

بازخوردهای دوره

صفحات مودال در بوت استرپ 3

البته خاصیت ریموت از نسخه 3.3.0 به بعد قابل استفاده نیست (+)، و قرار است به صور کلی در نسخه 4 این خاصیت حذف شود. (+)
برای نمایش اطلاعات به صورت فقط خواندنی می‌شود از این روش استفاده کرد:

<a id="@item.Id" class="detail" data-toggle="modal" data-target=".bs-example-modal-lg" href="#">جزئیات</a>

<div class="modal fade bs-example-modal-lg" tabindex="-1" role="dialog" aria-labelledby="myLargeModalLabel" aria-hidden="true">
    <div class="modal-dialog">
        <div class="modal-content">
            // نتیجه اطلاعات
        </div><!-- /.modal-content -->
    </div><!-- /.modal-dialog -->
</div><!-- /.modal -->

<script type="text/javascript">
        $(function() {
            $('.detail').click(function () {
                var selectedId = $(this).attr('id');
                // نتیجه اکشن متد زیر یک پارشال ویو است
                $.post('@Url.Action("GetRequestById")' + "/" + selectedId, function (data) {
                    $('.modal-content').html(data);
                });
            });
        });
</script>

‫۹ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۰۴:۱۳

علی یگانه مقدم

مطالب

تبدیل یک قالب HTML معمولی به قالب React

با توجه به اینکه React یک سیستم متشکل از کامپوننت‌های کوچک و بزرگ است و از JSX جهت کدنویسی استفاده میکند و یک قالب HTML، متشکل از تمام عناصر به صورت درهم ریخته می‌باشد و بخش‌های مختلفی دارد، امکان استفاده‌ی مستقیم از قالب HTML در آن وجود ندارد و باید با فرمت React همخوانی داشته باشد. من در اینجا از قالب رایگان و راستچین شده AdminLTE که بر پایه بوت استرپ 4 میباشد استفاده کرده‌ام.

همانطور که میدانید React پوشه‌ای را به نام public، مهیا کرده‌است که برای استفاده‌ی عمومی از فایل‌های استاتیک ایجاد شده‌است. پس ابتدا فایل‌های js,css، تصاویر و دیگر فایل‌های استاتیک را به پوشه‌ی public منتقل میکنیم. سپس فایل index قالب را باز کرده و به تگ header فایل مراجعه کنید. تگ‌های لینک‌های معرفی فایل‌های css و script ای را که در آن تعریف شده‌اند، کپی کرده به هدر فایل index.html که در پوشه‌ی public قرار دارد، منتقل کنید. همچنین از فایل‌های اسکرپیت دیگر که در پایین تگ Body قرار گرفته‌اند، غافل نگردید.

در اینجا باید بخش‌های اساسی قالب، همانند navbar و sidebar را به صورت کامپوننت ایجاد کنیم.

پس ابتدا یک کامپوننت NavBar.jsx را ایجاد کرده و کدهای همین قسمت را در متد render قرار میدهیم:

 import React, { Component } from "react";  
class NavBar extends Component {
  state = {};
  render() {
    return (
      <React.Fragment>
            <nav>
                <!-- Left navbar links -->
    <ul>
                    <li>
                        <a data-widget="pushmenu" href="#"><i></i></a>
                    </li>
                    <li>
                        <a href="index3.html">خانه</a>
                    </li>
                    <li>
                        <a href="#">تماس</a>
                    </li>
                </ul>

                <!-- SEARCH FORM -->
    <form>
                    <div>
                        <input type="search" placeholder="جستجو" aria-label="Search">
                            <div>
                                <button type="submit">
                                    <i></i>
                                </button>
                            </div>
        </div>
    </form>
                    ...
</nav>
      </React.Fragment>
    );
  }
}

export default NavBar;

در همین جا با خطاهای زیادی روبرو میشویم که به شما نشان میدهد کدهای کپی شده، هیچ استانداردی از jsx را رعایت نمیکنند به همین جهت شروع به ویرایش کد کپی شده میکنیم:

تمامی کامنت‌های موجود در فایل را حذف کنید.
تمام تگ‌ها که شامل خصوصیت class هستند را با استفاده از ابزار جستجو، یافته و با عبارت className جایگزین کنید.
در صورتیکه روی تگ‌ها از خصوصیت style استفاده کرده‌اید، به شکل زیر ویرایش کرده و قالب jsx را روی آن پیاده کنید.

style="opacity:0.8;"

به

style={{ opacity: "0.8" }}

در صورتیکه از تگ‌های img و یا input استفاده میکنید، حتما باید انتها تگ‌ها به شکل زیر بسته شده باشند:

<input type="search" placeholder="جستجو" aria-label="Search">

به

 <input
                className="form-control form-control-navbar"
                type="search"
                placeholder="جستجو"
                aria-label="Search"
              />

در نهایت باید کامپوننت بدون هیچ خطایی به شکل زیر ایجاد گردد:

import React, { Component } from "react";

class NavBar extends Component {
  state = {};
  render() {
    return (
      <React.Fragment>
        <nav className="main-header navbar navbar-expand bg-white navbar-light border-bottom">
          <ul className="navbar-nav">
            <li className="nav-item">
              <a className="nav-link" data-widget="pushmenu" href="#">
                <i className="fa fa-bars"></i>
              </a>
            </li>
            <li className="nav-item d-none d-sm-inline-block">
              <a href="index3.html" className="nav-link">
                خانه
              </a>
            </li>
            <li className="nav-item d-none d-sm-inline-block">
              <a href="#" className="nav-link">
                تماس
              </a>
            </li>
          </ul>

          <form className="form-inline ml-3">
            <div className="input-group input-group-sm">
              <input
                className="form-control form-control-navbar"
                type="search"
                placeholder="جستجو"
                aria-label="Search"
              />
              <div className="input-group-append">
                <button className="btn btn-navbar" type="submit">
                  <i className="fa fa-search"></i>
                </button>
              </div>
            </div>
          </form>

     ...
        </nav>
      </React.Fragment>
    );
  }
}

export default NavBar;

کامپوننت‌های دیگر مانند sidebar و footer را به همین شکل ایجاد کرده و در نهایت در فایل App.jsx در متد رندر قرار دهید:

return (
    <React.Fragment>
      <NavBar />
      <SideBar />
      <div className="content-wrapper" style={{ marginTop: "20px" }}>
        <DomainList />
      </div>
      <Footer />
    </React.Fragment>
  )

در کامپوننت‌های جاری همچون NavBar، نمونه‌هایی از اشیاء دیگر نیز به چشم میخورند که قابلیت تبدیل شدن به کامپوننت‌های مجزایی را دارند؛ همانند پیام‌های اخیر، اعلان‌های سیستم و ... که میتوانید به صورت جزء به جزء، ایجاد کامپوننت‌های آن‌ها را انجام دهید.

نکته‌ی مهم: در فایل index.html، یک سری تگ را که به فایل‌های css و js ارجاع دارند، در اولین مرحله به این فایل کپی کرده‌اید. تعداد زیادی از این کتابخانه‌ها در مخزن npm موجود بوده و قابلیت import شدن آن‌ها توسط React فراهم است؛ همانند کتابخانه‌های بوت استرپ و یا FontAwesome که در این مقاله به همین شکل وارد شده‌اند. بهتر است این موراد اصلاح گردیده و انتقال این فایل‌ها به index.js فراهم گردد. از این رو که به روزرسانی این بسته‌ها از طریق npm ساده‌تر بوده و WebPack نیز مدیریت این بسته‌ها را به عهده می‌گیرد.

‫۴ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۴۰

مهدی سعیدی فر

نظرات مطالب

مباحث تکمیلی مدل‌های خود ارجاع دهنده در EF Code first

سلام

راستش من منوهای چند سطحی پویا را برای bootstrap navbar نوشتم. الگوریتمش را مجبور شدم به صورت بازگشتی بنویسم.اگر کسی می‌تونه به صورت غیر بازگشتی بگه ممنونش میشم.
این کد یه partialpage برای navbar هست که هرکسی برای bootstrap به راحتی میتونه استفاده کنه.

@model IEnumerable<DomainClasses.Page>
@helper ShowNavBar(IEnumerable<DomainClasses.Page> pages)
{
    
    foreach (var page in pages)
    {
        if (page != null)
        {
            if (page.Children.Count == 0)
            {
                <text><li><a tabindex="-1" href="#">@page.Title</a></li></text>
            }

            if (page.Children.Count > 0 && page.Parent == null)
            {         
                <text><li class="dropdown"><a class="dropdown-toggle" id="dLabel" role="button" data-toggle="dropdown" data-target="#" href="/page.html">@page.Title<b class="caret"></b></a><ul class="dropdown-menu" role="menu" aria-labelledby="dLabel"><li><a tabindex="-1" href="#">@page.Title</a></li></text>
                @ShowNavBar(page.Children)
                @:</ul></li>
            }

            if (page.Children.Count > 0 && page.Parent != null)
            {         
                <text><li class="dropdown-submenu"><a tabindex="-1" href="#">@page.Title</a><ul class="dropdown-menu"></text>
                @ShowNavBar(page.Children)
                @:</ul></li>
            }

        }
    }
    
}
<div class="navbar" style="margin-bottom: 10px;">
    <div class="navbar-inner">
        <a class="brand" href="www.google.com">IT-EBOOK</a>
        <ul class="nav">
            <li class="active"><a href="#">خانه</a></li>
            <li><a href="#">ورود</a></li>
            @ShowNavBar(Model)
            <li><a href="#">ارتباط با ما</a></li>
        </ul>
        <div class="input-append pull-left visible-desktop" style="margin-top: 5px;">
            <input class="span6 search-input" id="Text1" type="text">
            <button class="btn btn-primary" type="button">جست و جو</button>
            <button class="btn btn-info btn-advanced-search" type="button">پیشرفته</button>
        </div>
    </div>
</div>

الان تنها مشکلم اینه که فیلد‌های اضافی هم کوئری گرفته میشه.میدونم فیلدهای اضافی(بر اساس مدلی که ذکر کردم) را چگونه با استفاده از select حذف کنم اما توی viewmodel نمیدونم چه جوری children را از اطلاعات پر کنم؟
ممنون

‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۱۰

وحید نصیری

مطالب

Blazor 5x - قسمت 28 - برنامه‌ی Blazor WASM - نمایش لیست اطلاعات دریافتی از Web API

در قسمت قبل، سرویس و کامپوننت دریافت اطلاعات اتاق‌ها را از Web API برنامه، تکمیل کردیم. در این قسمت با استفاده از اطلاعات مهیا شده، UI آن‌را نیز تکمیل خواهیم کرد.

نمایش منتظر بمانید در حین بارگذاری اولیه‌ی کامپوننت

کامپوننت‌هایی که قرار است اطلاعات را از یک Web API دریافت کنند، مدتی باید منتظر بمانند تا عملیات رفت و برگشت به سرور، تکمیل شود. در این بین می‌توان یک loading را به کاربر نمایش داد:

@page "/hotel/rooms"

@if (Rooms is not null && Rooms.Any())
{

}
else
{
    <div style="position:fixed;top:50%;left:50%;margin-top:-50px;margin-left:-100px;">
        <img src="images/loader.gif" />
    </div>
}

@code {
    IEnumerable<HotelRoomDTO> Rooms = new List<HotelRoomDTO>();
    // ... 
}

- فیلد Rooms را در قسمت قبل، در متد LoadRooms، از Web API دریافت و مقدار دهی کردیم. تا زمان تکمیل عملیات این متد، فیلد Rooms، فاقد عضوی است؛ بنابراین قسمت else شرط فوق اجرا می‌شود که یک loading را نمایش خواهد داد. مابقی UI برنامه در قسمت if آن قرار می‌گیرد.
- هر زمانیکه کار روال رویدادگردان OnInitializedAsync به پایان برسد (که شامل اجرای متد LoadRooms نیز هست)، سبب فراخوانی خودکار StateHasChanged می‌شود. این فراخوانی، UI را مجددا رندر می‌کند. به همین جهت است که پس از پایان کار، محتوای if، رندر خواهد شد.
- از این loading سفارشی که در میانه‌ی صفحه نمایش داده می‌شود، می‌توان در فایل wwwroot\index.html نیز بجای loading پیش‌فرض آن استفاده کرد:

  <body>
    <div id="app">
      <div
        style="
          position: fixed;
          top: 50%;
          left: 50%;
          margin-top: -50px;
          margin-left: -100px;
        "
      >
        <img src="images/ajax-loader.gif" />
      </div>
    </div>

افزودن خواصی جدید به HotelRoomDTO

می‌خواهیم به کاربر امکان تغییر تعداد روزهای اقامت را بدهیم. این انتخاب باید در لیست اتاق‌های نمایش داده شده، با تغییر تعداد روزهای اقامت (TotalDays) و هزینه‌ی جدید متناظر با آن (TotalAmount)، منعکس شود. به همین جهت این خواص را به HotelRoomDTO، اضافه می‌کنیم:

namespace BlazorServer.Models
{
    public class HotelRoomDTO
    {
        // ...

        public int TotalDays { get; set; }
        public decimal TotalAmount { get; set; }
    }
}

محاسبات مربوط به این خواص را هم می‌توان در همان کامپوننت HotelRooms.razor، پس از بارگذاری لیست اتاق‌ها از Web API، انجام داد:

@code
{
     HomeVM HomeModel = new HomeVM();
    // ...

    private async Task LoadRoomsAsync()
    {
        Rooms = await HotelRoomService.GetHotelRoomsAsync(HomeModel.StartDate, HomeModel.EndDate);
        foreach (var room in Rooms)
        {
            room.TotalAmount = room.RegularRate * HomeModel.NoOfNights;
            room.TotalDays = HomeModel.NoOfNights;
        }
    }
}

افزودن امکان تغییر تعداد روزهای اقامت در همان صفحه‌ی نمایش لیست اتاق‌ها

همانطور که در تصویر فوق هم مشاهده می‌کنید، می‌خواهیم در این صفحه نیز کاربر بتواند زمان شروع اقامت و مدت مدنظر را تغییر دهد. به همین جهت، HomeModel ای را که در قسمت قبل از Local Storage دریافت کردیم، به فرم زیر متصل می‌کنیم تا اجزای آن در این فرم، نمایش داده شده و قابل تغییر شوند:

@if (Rooms is not null && Rooms.Any())
{
    <EditForm Model="HomeModel" OnValidSubmit="SaveBookingInfo" class="bg-light">
        <div class="pt-3 pb-2 px-5 mx-1 mx-md-0 bg-secondary">
            <DataAnnotationsValidator />
            <div class="row px-3 mx-3">
                <div class="col-6 col-md-4">
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">Check in Date</label>
                        <InputDate @bind-Value="HomeModel.StartDate" class="form-control" />
                    </div>
                </div>
                <div class="col-6 col-md-4">
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">Check Out Date</label>
                        <input @bind="HomeModel.EndDate" disabled="disabled"
                            readonly="readonly" type="date" class="form-control" />
                    </div>
                </div>
                <div class=" col-4 col-md-2">
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">No. of nights</label>
                        <select class="form-control" @bind="HomeModel.NoOfNights">
                            <option value="Select" selected disabled="disabled">(Select No. Of Nights)</option>
                            @for (var i = 1; i <= 10; i++)
                            {
                                <option value="@i">@i</option>
                            }
                        </select>
                    </div>
                </div>

                <div class="col-8 col-md-2">
                    <div class="form-group" style="margin-top: 1.9rem !important;">
                        @if (IsProcessing)
                        {
                            <button class="btn btn-success btn-block form-control">
                                <i class="fa fa-spin fa-spinner"></i>Processing...
                            </button>
                        }
                        else
                        {
                            <input type="submit" value="Update" class="btn btn-success btn-block form-control" />
                        }
                    </div>
                </div>
            </div>
        </div>
    </EditForm>

نکته‌ی مهم این فرم، مدیریت قسمت کلیک بر روی دکمه‌ی Update است که سبب فراخوانی روال رویدادگران OnValidSubmit می‌شود:

@code {
    bool IsProcessing;

    // ...

    private async Task SaveBookingInfo()
    {
        IsProcessing = true;
        HomeModel.EndDate = HomeModel.StartDate.AddDays(HomeModel.NoOfNights);
        await LocalStorage.SetItemAsync(ConstantKeys.LocalInitialBooking, HomeModel);
        await LoadRoomsAsync();
        IsProcessing = false;
    }
}

در ابتدای عملیات، فیلد جدید IsProcessing را به true تنظیم می‌کنیم. این مورد سبب می‌شود تا برچسب دکمه‌ی Update به Processing... تغییر کند. سپس فیلد محاسباتی EndDate را بر اساس اطلاعات جدید فرم، به روز رسانی می‌کنیم. در ادامه، مجددا این اطلاعات را در Local Storage ذخیره سازی کرده و کار LoadRoomsAsync را انجام می‌دهیم که به همراه آن، خواص جدید تعداد روزها و هزینه‌ی اقامت نیز مجددا محاسبه می‌شوند. در آخر برچسب دکمه‌ی Update را به حالت اول باز می‌گردانیم.

سؤال: زمانیکه IsProcessing به true تنظیم می‌شود که هنوز کار متد رویدادگردان SaveBookingInfo به پایان نرسیده‌است و فراخوانی خودکار StateHasChanged در پایان متدهای رویدادگردان صورت می‌گیرد. پس چطور است که سبب رندر مجدد UI و تغییر برچسب دکمه‌ی Update می‌شود؟
پاسخ به این سؤال را در قسمت 6 این سری با بررسی چرخه‌ی حیات کامپوننت‌ها، مشاهده کردیم:
«البته متدهای رویدادگردان async، دوبار سبب فراخوانی ضمنی StateHasChanged می‌شوند؛ یکبار زمانیکه قسمت sync متد به پایان می‌رسد (در این مثال یعنی تا قبل از اولین await نوشته شده) و یکبار هم زمانیکه کار فراخوانی کلی متد به پایان خواهد رسید»

نمایش لیست اتاق‌ها

نمایش لیست اتاق‌ها مطابق تصویر فوق، دو قسمت اصلی را دارد:
الف) نمایش لیست تصاویر منتسب به یک اتاق، توسط کامپوننت carousel بوت استرپ

@foreach (var room in Rooms)
{
            <div class="row p-2 my-3 " style="border-radius:20px; border: 1px solid gray">
                <div class="col-12 col-lg-3 col-md-4">
                    <div id="carouselExampleIndicators_@room.Id"
                        class="carousel slide mb-4 m-md-3 m-0 pt-3 pt-md-0"
                        data-ride="carousel">
                        <ol class="carousel-indicators">
                            @{
                                int imageIndex = 0;
                                int innerImageIndex = 0;
                            }
                            @foreach (var image in room.HotelRoomImages)
                            {
                                if (imageIndex == 0)
                                {
                                    <li data-target="#carouselExampleIndicators_@room.Id"
                                        data-slide-to="@imageIndex" class="active"></li>

                                }
                                else
                                {
                                    <li data-target="#carouselExampleIndicators_@room.Id"
                                        data-slide-to="@imageIndex"></li>
                                }
                                imageIndex++;
                            }
                        </ol>
                        <div class="carousel-inner">
                            @foreach (var image in room.HotelRoomImages)
                            {
                                var imageUrl = $"{ImagesBaseAddress}/{image.RoomImageUrl}";
                                if (innerImageIndex == 0)
                                {
                                    <div class="carousel-item active">
                                        <img class="d-block w-100" style="border-radius:20px;"
                                            src="@imageUrl" alt="First slide">
                                    </div>
                                }
                                else
                                {
                                    <div class="carousel-item">
                                        <img class="d-block w-100" style="border-radius:20px;"
                                            src="@imageUrl" alt="First slide">
                                    </div>
                                }

                                innerImageIndex++;
                            }
                        </div>
                        <a class="carousel-control-prev" href="#carouselExampleIndicators_@room.Id"
                            role="button" data-slide="prev">
                            <span class="carousel-control-prev-icon" aria-hidden="true"></span>
                            <span class="sr-only">Previous</span>
                        </a>
                        <a class="carousel-control-next" href="#carouselExampleIndicators_@room.Id"
                            role="button" data-slide="next">
                            <span class="carousel-control-next-icon" aria-hidden="true"></span>
                            <span class="sr-only">Next</span>
                        </a>
                    </div>
                </div>
}

- هرچند این قطعه کد، طولانی به نظر می‌رسد اما قسمت‌های مختلف آن صرفا بر اساس مستندات سایت بوت استرپ، جهت تشکیل ساختار ابتدایی و استاندارد کامپوننت carousel، تهیه شده‌اند.
- سپس در حلقه‌ای که برای نمایش لیست اتاق‌ها تهیه کرده‌ایم، قسمت‌های مختلف carousel را تکمیل می‌کنیم که در اینجا نیاز به ایندکس تصاویر، لیست تصاویر و یک Id منحصربفرد برای این carousel خاص را دارد تا بتوان چندین وهله از آن‌را در صفحه قرار داد که این id را بر اساس Id اتاق مشخص کرد‌ه‌ایم.

دو نکته:
- در این مثال برای تعریف لینک به تصاویر، کد زیر را مشاهده می‌کنید:

var imageUrl = $"{ImagesBaseAddress}/{image.RoomImageUrl}";

و این ImagesBaseAddress، به صورت زیر تعریف شده که همان آدرس برنامه‌ی blazor server ای است که مشخصات اتاق‌ها و تصاویر را ثبت می‌کند:

@code {
   string ImagesBaseAddress = "https://localhost:5006";

بنابراین اگر می‌خواهید تصاویر را هم مشاهده کنید، باید برنامه‌ی مجزای blazor server این سری نیز در حال اجرا باشد.
- کامپوننت carousel برای اجرا، نیاز به فایل lib/bootstrap/dist/js/bootstrap.bundle.min.js را نیز دارد. به همین جهت مدخل اسکریپت آن‌را باید به فایل wwwroot\index.html اضافه کرد.

ب) نمایش جزئیات نام و هزینه‌ی اتاق
قسمت دوم حلقه‌ی foreach نمایش لیست اتاق‌ها، جهت نمایش جزئیات هر اتاق تعریف شده‌است:

@foreach (var room in Rooms)
{
                <div class="col-12 col-lg-9 col-md-8">
                    <div class="row pt-3">
                        <div class="col-12 col-lg-8">
                            <p class="card-title text-warning" style="font-size:xx-large">@room.Name</p>
                            <p class="card-text">
                                @((MarkupString)room.Details)
                            </p>
                        </div>
                        <div class="col-12 col-lg-4">
                            <div class="row pb-3 pt-2">
                                <div class="col-12 col-lg-11 offset-lg-1">
                                    <a href="@($"hotel/room-details/{room.Id}")" class="btn btn-success btn-block">Book</a>
                                </div>
                            </div>
                            <div class="row ">
                                <div class="col-12 pb-5">
                                    <span class="float-right">
                                        <span class="float-right">Occupancy : @room.Occupancy adults </span><br />
                                        <span class="float-right pt-1">Room Size : @room.SqFt sqft</span><br />
                                        <h4 class="text-warning font-weight-bold pt-4">
                                            <span style="border-bottom:1px solid #ff6a00">
                                                @room.TotalAmount.ToString("#,#.00;(#,#.00#)")
                                            </span>
                                        </h4>
                                        <span class="float-right">Cost for  @room.TotalDays nights</span>
                                    </span>
                                </div>
                            </div>
                        </div>
                    </div>
                </div>
            </div>
}

- در این مثال از MarkupString استفاده شده تا بتوان یک محتوای HTML ای را در صفحه نمایش داد.
- هر اتاق نمایش داده شده، لینکی را به صفحه‌ی خاص خودش نیز دارد که آن‌را در قسمت بعدی تکمیل می‌کنیم.
- در اینجا TotalAmount و TotalDays محاسباتی و قابل تغییر بر اساس انتخاب کاربر نیز درج شده‌اند.

یک تمرین: در برنامه‌ی Blazor Server، سرویسی را جهت درج مشخصات امکانات رفاهی هتل تهیه کردیم. این امکانات رفاهی را از طریق Web API برنامه دریافت و سپس در برنامه‌ی سمت کلاینت نمایش دهید.
بنابراین تکمیل این تمرین شامل تهیه‌ی موارد زیر است که کدنویسی آن، با دو قسمت اخیر این سری دقیقا یکی است و نکته‌ی جدیدی را به همراه ندارد (و کدهای کامل آن را از انتهای بحث می‌توانید دریافت کنید):
- تهیه‌ی HotelAmenityController در پروژه‌ی Web API که به کمک IAmenityService، لیست امکانات رفاهی را بازگشت می‌دهد.
- تهیه‌ی ‍ClientHotelAmenityService در پروژه‌ی WASM که همانند ClientHotelRoomService قسمت قبل ، از Web API، لیست HotelAmenityDTO‌ها را دریافت می‌کند.
- ثبت سرویس جدید ‍ClientHotelAmenityService در Program.cs.
- در آخر حلقه‌ای را بر روی لیست HotelAmenityDTO دریافتی از ClientHotelRoomService در کامپوننت Index.razor تشکیل داده و آن‌ها را نمایش می‌دهیم.

کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-28.zip

‫۳ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۳۰

وحید نصیری

مطالب

Blazor 5x - قسمت 29 - برنامه‌ی Blazor WASM - یک تمرین: رزرو کردن یک اتاق انتخابی

در قسمت قبل که لیست اتاق‌های دریافتی از Web API را نمایش دادیم، هرکدام از آن‌ها، به همراه یک دکمه‌ی Book هم هستند (تصویر فوق) که هدف از آن، فراهم آوردن امکان رزرو کردن آن اتاق، توسط کاربران سایت است. این قسمت را می‌توان به عنوان تمرینی جهت یادآوری مراحل مختلف تهیه‌ی یک Web API و قسمت‌های سمت کلاینت آن، تکمیل کرد.

تهیه موجودیت و مدل متناظر با صفحه‌ی ثبت رزرو یک اتاق

تا اینجا در برنامه‌ی سمت کلاینت، زمانیکه بر روی دکمه‌ی Go صفحه‌ی اول کلیک می‌کنیم، تاریخ شروع رزرو و تعداد روز مدنظر، به صفحه‌ی مشاهده‌ی لیست اتاق‌ها ارسال می‌شود. اکنون می‌خواهیم در این لیست اتاق‌های نمایش داده شده، اگر بر روی لینک Book اتاقی کلیک شد، به صفحه‌ی اختصاصی رزرو آن اتاق هدایت شویم (مانند تصویر فوق). به همین جهت نیاز است موجودیت متناظر با اطلاعاتی را که قرار است از کاربر دریافت کنیم، به صورت زیر به پروژه‌ی BlazorServer.Entities اضافه کنیم:

using System;
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
using System.ComponentModel.DataAnnotations.Schema;

namespace BlazorServer.Entities
{
    public class RoomOrderDetail
    {
        public int Id { get; set; }

        [Required]
        public string UserId { get; set; }

        [Required]
        public string StripeSessionId { get; set; }

        public DateTime CheckInDate { get; set; }

        public DateTime CheckOutDate { get; set; }

        public DateTime ActualCheckInDate { get; set; }

        public DateTime ActualCheckOutDate { get; set; }

        public long TotalCost { get; set; }

        public int RoomId { get; set; }

        public bool IsPaymentSuccessful { get; set; }

        [Required]
        public string Name { get; set; }

        [Required]
        public string Email { get; set; }

        public string Phone { get; set; }

        [ForeignKey("RoomId")]
        public HotelRoom HotelRoom { get; set; }

        public string Status { get; set; }
    }
}

در اینجا مشخصات شروع و پایان رزرو یک اتاق مشخص و مشخصات کاربری که قرار است این فرم را پر کند، مشاهده می‌کنید که Status یا وضعیت آن، در پروژه‌ی مشترک BlazorServer.Common به صورت زیر تعریف می‌شود:

namespace BlazorServer.Common
{
    public static class BookingStatus
    {
        public const string Pending = "Pending";
        public const string Booked = "Booked";
        public const string CheckedIn = "CheckedIn";
        public const string CheckedOutCompleted = "CheckedOut";
        public const string NoShow = "NoShow";
        public const string Cancelled = "Cancelled";
    }
}

پس از این تعاریف، DbSet آن‌را نیز به ApplicationDbContext اضافه می‌کنیم:

namespace BlazorServer.DataAccess
{
    public class ApplicationDbContext : IdentityDbContext<ApplicationUser>
    {
        public DbSet<RoomOrderDetail> RoomOrderDetails { get; set; }

        // ...
    }
}

بنابراین مرحله‌ی بعدی، ایجاد و اجرای Migrations متناظر با این جدول جدید است. برای این منظور با استفاده از خط فرمان به پوشه‌ی BlazorServer.DataAccess وارد شده و دستورات زیر را اجرا می‌کنیم:

dotnet tool update --global dotnet-ef --version 5.0.4
dotnet build
dotnet ef migrations --startup-project ../../BlazorWasm/BlazorWasm.WebApi/ add AddRoomOrderDetails --context ApplicationDbContext
dotnet ef --startup-project ../../BlazorWasm/BlazorWasm.WebApi/ database update --context ApplicationDbContext

این دستورات به پروژه‌ی آغازین WebApi اشاره می‌کنند که قرار است از طریق سرویسی، با بانک اطلاعاتی ارتباط برقرار کند.

پس از تعریف یک موجودیت، یک DTO متناظر با آن‌را که جهت مدلسازی UI از آن استفاده خواهیم کرد، در پروژه‌ی BlazorServer.Models ایجاد می‌کنیم:

using System;
using System.ComponentModel.DataAnnotations;

namespace BlazorServer.Models
{
    public class RoomOrderDetailsDTO
    {
        public int Id { get; set; }

        [Required]
        public string UserId { get; set; }

        [Required]
        public string StripeSessionId { get; set; }

        [Required]
        public DateTime CheckInDate { get; set; }

        [Required]
        public DateTime CheckOutDate { get; set; }

        public DateTime ActualCheckInDate { get; set; }

        public DateTime ActualCheckOutDate { get; set; }

        [Required]
        public long TotalCost { get; set; }

        [Required]
        public int RoomId { get; set; }

        public bool IsPaymentSuccessful { get; set; }

        [Required]
        public string Name { get; set; }

        [Required]
        public string Email { get; set; }

        public string Phone { get; set; }

        public HotelRoomDTO HotelRoomDTO { get; set; }

        public string Status { get; set; }
    }
}

و همچنین در پروژه‌ی BlazorServer.Models.Mappings، نگاشت دوطرفه‌ی AutoMapper آن‌را نیز برقرار می‌کنیم؛ تا در حین تبدیل اطلاعات بین این دو، نیازی به تکرار سطرهای مقدار دهی اطلاعات خواص، نباشد:

namespace BlazorServer.Models.Mappings
{
    public class MappingProfile : Profile
    {
        public MappingProfile()
        {
            // ... 
            CreateMap<RoomOrderDetail, RoomOrderDetailsDTO>().ReverseMap(); // two-way mapping
        }
    }
}

ایجاد سرویسی برای کار با جدول RoomOrderDetails

در برنامه‌ی سمت کلاینت برای کار با بانک اطلاعاتی، دیگر نمی‌توان از سرویس‌های سمت سرور به صورت مستقیم استفاده کرد. به همین جهت آن‌ها را از طریق یک Web API endpoint، در معرض دید استفاده کننده قرار می‌دهیم. اما پیش از اینکار، سرویس سمت سرور Web API باید بتواند با سرویس دسترسی به اطلاعات جدول RoomOrderDetails، کار کند. بنابراین در ادامه این سرویس را تهیه می‌کنیم:

namespace BlazorServer.Services
{
    public interface IRoomOrderDetailsService
    {
        Task<RoomOrderDetailsDTO> CreateAsync(RoomOrderDetailsDTO details);

        Task<List<RoomOrderDetailsDTO>> GetAllRoomOrderDetailsAsync();

        Task<RoomOrderDetailsDTO> GetRoomOrderDetailAsync(int roomOrderId);

        Task<bool> IsRoomBookedAsync(int RoomId, DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate);

        Task<RoomOrderDetailsDTO> MarkPaymentSuccessfulAsync(int id);

        Task<bool> UpdateOrderStatusAsync(int RoomOrderId, string status);
    }
}

که به صورت زیر پیاده سازی می‌شود:

namespace BlazorServer.Services
{
    public class RoomOrderDetailsService : IRoomOrderDetailsService
    {
        private readonly ApplicationDbContext _dbContext;
        private readonly IMapper _mapper;
        private readonly IConfigurationProvider _mapperConfiguration;

        public RoomOrderDetailsService(ApplicationDbContext dbContext, IMapper mapper)
        {
            _dbContext = dbContext ?? throw new ArgumentNullException(nameof(dbContext));
            _mapper = mapper ?? throw new ArgumentNullException(nameof(mapper));
            _mapperConfiguration = mapper.ConfigurationProvider;
        }

        public async Task<RoomOrderDetailsDTO> CreateAsync(RoomOrderDetailsDTO details)
        {
            var roomOrder = _mapper.Map<RoomOrderDetail>(details);
            roomOrder.Status = BookingStatus.Pending;
            var result = await _dbContext.RoomOrderDetails.AddAsync(roomOrder);
            await _dbContext.SaveChangesAsync();
            return _mapper.Map<RoomOrderDetailsDTO>(result.Entity);
        }

        public Task<List<RoomOrderDetailsDTO>> GetAllRoomOrderDetailsAsync()
        {
            return _dbContext.RoomOrderDetails
                            .Include(roomOrderDetail => roomOrderDetail.HotelRoom)
                            .ProjectTo<RoomOrderDetailsDTO>(_mapperConfiguration)
                            .ToListAsync();
        }

        public async Task<RoomOrderDetailsDTO> GetRoomOrderDetailAsync(int roomOrderId)
        {
            var roomOrderDetailsDTO = await _dbContext.RoomOrderDetails
                                            .Include(u => u.HotelRoom)
                                                .ThenInclude(x => x.HotelRoomImages)
                                            .ProjectTo<RoomOrderDetailsDTO>(_mapperConfiguration)
                                            .FirstOrDefaultAsync(u => u.Id == roomOrderId);

            roomOrderDetailsDTO.HotelRoomDTO.TotalDays =
                roomOrderDetailsDTO.CheckOutDate.Subtract(roomOrderDetailsDTO.CheckInDate).Days;
            return roomOrderDetailsDTO;
        }

        public Task<bool> IsRoomBookedAsync(int RoomId, DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate)
        {
            return _dbContext.RoomOrderDetails
                .AnyAsync(
                    roomOrderDetail =>
                        roomOrderDetail.RoomId == RoomId &&
                        roomOrderDetail.IsPaymentSuccessful &&
                        (
                            (checkInDate < roomOrderDetail.CheckOutDate && checkInDate > roomOrderDetail.CheckInDate) ||
                            (checkOutDate > roomOrderDetail.CheckInDate && checkInDate < roomOrderDetail.CheckInDate)
                        )
                );
        }

        public Task<RoomOrderDetailsDTO> MarkPaymentSuccessfulAsync(int id)
        {
            throw new NotImplementedException();
        }

        public Task<bool> UpdateOrderStatusAsync(int RoomOrderId, string status)
        {
            throw new NotImplementedException();
        }
    }
}

توضیحات:
- از متد CreateAsync برای تبدیل مدل فرم ثبت اطلاعات، به یک رکورد جدول RoomOrderDetails، استفاده می‌کنیم.
- متد GetAllRoomOrderDetailsAsync، لیست تمام سفارش‌های ثبت شده را بازگشت می‌دهد.
- متد GetRoomOrderDetailAsync بر اساس شماره اتاقی که دریافت می‌کند، لیست سفارشات آن اتاق خاص را بازگشت می‌دهد. این لیست به علت استفاده از Include‌های تعریف شده، به همراه مشخصات اتاق و همچنین تصاویر مرتبط با آن اتاق نیز هست.
- متد IsRoomBookedAsync بر اساس شماره اتاق و بازه‌ی زمانی درخواستی توسط یک کاربر مشخص می‌کند که آیا اتاق خالی شده‌است یا خیر؟

پس از تعریف این سرویس، به کلاس آغازین پروژه‌ی Web API مراجعه کرده و آن‌را به سیستم تزریق وابستگی‌ها، معرفی می‌کنیم:

namespace BlazorWasm.WebApi
{
    public class Startup
    {
        // ...

        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
            services.AddScoped<IRoomOrderDetailsService, RoomOrderDetailsService>();
            // ...

تشکیل سرویس ابتدایی کار با RoomOrderDetails در پروژه‌ی WASM

در ادامه، تعاریف خالی سرویس سمت کلاینت کار با RoomOrderDetails را به پروژه‌ی WASM اضافه می‌کنیم. تکمیل این سرویس را به قسمت بعدی واگذار خواهیم کرد:

namespace BlazorWasm.Client.Services
{
    public interface IClientRoomOrderDetailsService
    {
        Task<RoomOrderDetailsDTO> MarkPaymentSuccessfulAsync(RoomOrderDetailsDTO details);
        Task<RoomOrderDetailsDTO> SaveRoomOrderDetailsAsync(RoomOrderDetailsDTO details);
    }
}

با این پیاده سازی ابتدایی:

namespace BlazorWasm.Client.Services
{
    public class ClientRoomOrderDetailsService : IClientRoomOrderDetailsService
    {
        private readonly HttpClient _httpClient;

        public ClientRoomOrderDetailsService(HttpClient httpClient)
        {
            _httpClient = httpClient ?? throw new ArgumentNullException(nameof(httpClient));
        }

        public Task<RoomOrderDetailsDTO> MarkPaymentSuccessfulAsync(RoomOrderDetailsDTO details)
        {
            throw new NotImplementedException();
        }

        public Task<RoomOrderDetailsDTO> SaveRoomOrderDetailsAsync(RoomOrderDetailsDTO details)
        {
            throw new NotImplementedException();
        }
    }
}

که این مورد نیز باید به نحو زیر به سیستم تزریق وابستگی‌های برنامه‌ی سمت کلاینت در فایل Program.cs آن اضافه شود:

namespace BlazorWasm.Client
{
    public class Program
    {
        public static async Task Main(string[] args)
        {
            var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args);
            // ...
            builder.Services.AddScoped<IClientRoomOrderDetailsService, ClientRoomOrderDetailsService>();
            // ...
        }
    }
}

تعریف مدل فرم ثبت اطلاعات سفارش

پس از تدارک مقدمات فوق، اکنون می‌توانیم کار تکمیل فرم ثبت اطلاعات سفارش را شروع کنیم. به همین جهت مدل مخصوص آن‌را در برنامه‌ی سمت کلاینت به صورت زیر تشکیل می‌دهیم:

using BlazorServer.Models;

namespace BlazorWasm.Client.Models.ViewModels
{
    public class HotelRoomBookingVM
    {
        public RoomOrderDetailsDTO OrderDetails { get; set; }
    }
}

تعریف کامپوننت جدید RoomDetails و مقدار دهی اولیه‌ی مدل آن

در ادامه فایل جدید BlazorWasm.Client\Pages\HotelRooms\RoomDetails.razor را ایجاد کرده و به صورت زیر مقدار دهی اولیه می‌کنیم:

@page "/hotel/room-details/{Id:int}"

@inject IJSRuntime JsRuntime
@inject ILocalStorageService LocalStorage
@inject IClientHotelRoomService HotelRoomService

@if (HotelBooking?.OrderDetails?.HotelRoomDTO?.HotelRoomImages == null)
{
    <div class="spinner"></div>
}
else
{

}

@code {
    [Parameter]
    public int? Id { get; set; }

    HotelRoomBookingVM HotelBooking  = new HotelRoomBookingVM();
    int NoOfNights = 1;

    protected override async Task OnInitializedAsync()
    {
        try
        {
            HotelBooking.OrderDetails = new RoomOrderDetailsDTO();
            if (Id != null)
            {
                if (await LocalStorage.GetItemAsync<HomeVM>(ConstantKeys.LocalInitialBooking) != null)
                {
                    var roomInitialInfo = await LocalStorage.GetItemAsync<HomeVM>(ConstantKeys.LocalInitialBooking);
                    HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO = await HotelRoomService.GetHotelRoomDetailsAsync(
                        Id.Value, roomInitialInfo.StartDate, roomInitialInfo.EndDate);
                    NoOfNights = roomInitialInfo.NoOfNights;
                    HotelBooking.OrderDetails.CheckInDate = roomInitialInfo.StartDate;
                    HotelBooking.OrderDetails.CheckOutDate = roomInitialInfo.EndDate;
                    HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalDays = roomInitialInfo.NoOfNights;
                    HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalAmount =
                        roomInitialInfo.NoOfNights * HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.RegularRate;
                }
                else
                {
                    HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO = await HotelRoomService.GetHotelRoomDetailsAsync(
                        Id.Value, DateTime.Now, DateTime.Now.AddDays(1));
                    NoOfNights = 1;
                    HotelBooking.OrderDetails.CheckInDate = DateTime.Now;
                    HotelBooking.OrderDetails.CheckOutDate = DateTime.Now.AddDays(1);
                    HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalDays = 1;
                    HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalAmount =
                        HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.RegularRate;
                }
            }
        }
        catch (Exception e)
        {
            await JsRuntime.ToastrError(e.Message);
        }
    }
}

- در ابتدا مسیریابی کامپوننت جدید RoomDetails را مشخص کرد‌ه‌ایم که یک Id را می‌پذیرد که همان Id اتاق انتخاب شده‌ی توسط کاربر است. به همین جهت پارامتر عمومی متناظری با آن هم در قسمت کدهای کامپوننت تعریف شده‌است.
- سپس سرویس توکار IJSRuntime به کامپوننت تزریق شده‌است تا توسط آن و Toastr، بتوان خطاهایی را به کاربر نمایش داد.
- از سرویس ILocalStorageService برای دسترسی به اطلاعات شروع به رزرو شخص و تعداد روز مدنظر او استفاده می‌کنیم که در قسمت قبل آن‌را مقدار دهی کردیم.
- همچنین از سرویس IClientHotelRoomService که آن‌را نیز در قسمت قبل افزودیم، برای فراخوانی متد GetHotelRoomDetailsAsync آن استفاده کرده‌ایم.

در روال آغازین OnInitializedAsync، اگر Id تنظیم شده بود، یعنی کاربر به درستی وارد این صفحه شده‌است. سپس بررسی می‌کنیم که آیا اطلاعاتی از درخواست ابتدایی او در Local Storage مرورگر وجود دارد یا خیر؟ اگر این اطلاعات وجود داشته باشد، بر اساس آن، بازه‌ی تاریخی دقیقی را می‌توان تشکیل داد و اگر خیر، این بازه را از امروز، به مدت 1 روز درنظر می‌گیریم.
پس از پایان کار متد OnInitializedAsync، چون اجزای HotelBooking مقدار دهی کامل شده‌اند، نمایش loading ابتدای کامپوننت، متوقف شده و قسمت else شرط نوشته شده اجرا می‌شود؛ یعنی اصل UI فرم نمایان خواهد شد.

در قسمت قبل، متد GetHotelRoomDetailsAsync را تکمیل نکردیم؛ چون به آن نیازی نداشتیم و فقط قصد داشتیم تا لیست تمام اتاق‌ها را نمایش دهیم. اما در اینجا برای تکمیل کدهای آغازین کامپوننت RoomDetails، متد دریافت اطلاعات یک اتاق را نیز تکمیل می‌کنیم تا توسط آن بتوان در این کامپوننت نیز جزئیات اتاق انتخابی را نمایش داد:

namespace BlazorWasm.Client.Services
{
    public class ClientHotelRoomService : IClientHotelRoomService
    {
        private readonly HttpClient _httpClient;

        public ClientHotelRoomService(HttpClient httpClient)
        {
            _httpClient = httpClient ?? throw new ArgumentNullException(nameof(httpClient));
        }

        public Task<HotelRoomDTO> GetHotelRoomDetailsAsync(int roomId, DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate)
        {
            // How to url-encode query-string parameters properly
            var uri = new UriBuilderExt(new Uri(_httpClient.BaseAddress, $"/api/hotelroom/{roomId}"))
                            .AddParameter("checkInDate", $"{checkInDate:yyyy'-'MM'-'dd}")
                            .AddParameter("checkOutDate", $"{checkOutDate:yyyy'-'MM'-'dd}")
                            .Uri;
            return _httpClient.GetFromJsonAsync<HotelRoomDTO>(uri);
        }

        public Task<IEnumerable<HotelRoomDTO>> GetHotelRoomsAsync(DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate)
        {
           // ...
        }
    }
}

اتصال مدل کامپوننت RoomDetails به فرم ثبت سفارش آن

تا اینجا مدل فرم را مقدار دهی اولیه کردیم. اکنون می‌توانیم قسمت else شرط نوشته شده را تکمیل کرده و در قسمتی از آن، مشخصات اتاق جاری را نمایش دهیم و در قسمتی دیگر، فرم ثبت سفارش را تکمیل کنیم.
الف) نمایش مشخصات اتاق جاری
در کامپوننت جاری با استفاده از خواص مقدار دهی اولیه شده‌ی شیء HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO، می‌توان جزئیات اتاق انتخابی را نمایش داد که نمونه‌ای از آن‌را در قسمت قبل هم مشاهده کردید:

@if (HotelBooking?.OrderDetails?.HotelRoomDTO?.HotelRoomImages == null)
{
    <div class="spinner"></div>
}
else
{
    <div class="mt-4 mx-4 px-0 px-md-5 mx-md-5">
        <div class="row p-2 my-3 " style="border-radius:20px; ">
            <div class="col-12 col-lg-7 p-4" style="border: 1px solid gray">
                <div class="row px-2 text-success border-bottom">
                    <div class="col-8 py-1"><p style="font-size:x-large;margin:0px;">Selected Room</p></div>
                    <div class="col-4 p-0"><a href="hotel/rooms" class="btn btn-secondary btn-block">Back to Room's</a></div>
                </div>
                <div class="row">
                    <div class="col-6">
                        <div id="" class="carousel slide mb-4 m-md-3 m-0 pt-3 pt-md-0" data-ride="carousel">
                            <div id="carouselExampleIndicators" class="carousel slide" data-ride="carousel">
                                <ol class="carousel-indicators">
                                    <li data-target="#carouselExampleIndicators" data-slide-to="0" class="active"></li>
                                    <li data-target="#carouselExampleIndicators" data-slide-to="1"></li>
                                </ol>
                                <div class="carousel-inner">
                                    <div class="carousel-item active">
                                        <img class="d-block w-100" src="images/slide1.jpg" alt="First slide">
                                    </div>
                                </div>
                                <a class="carousel-control-prev" href="#carouselExampleIndicators" role="button" data-slide="prev">
                                    <span class="carousel-control-prev-icon" aria-hidden="true"></span>
                                    <span class="sr-only">Previous</span>
                                </a>
                                <a class="carousel-control-next" href="#carouselExampleIndicators" role="button" data-slide="next">
                                    <span class="carousel-control-next-icon" aria-hidden="true"></span>
                                    <span class="sr-only">Next</span>
                                </a>
                            </div>
                        </div>
                    </div>
                    <div class="col-6">
                        <span class="float-right pt-4">
                            <span class="float-right">Occupancy : @HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.Occupancy adults </span><br />
                            <span class="float-right pt-1">Size : @HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.SqFt sqft</span><br />
                            <h4 class="text-warning font-weight-bold pt-5">
                                <span style="border-bottom:1px solid #ff6a00">
                                    @HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalAmount.ToString("#,#.00#;(#,#.00#)")
                                </span>
                            </h4>
                            <span class="float-right">Cost for @HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalDays nights</span>
                        </span>
                    </div>
                </div>
                <div class="row p-2">
                    <div class="col-12">
                        <p class="card-title text-warning" style="font-size:xx-large">@HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.Name</p>
                        <p class="card-text" style="font-size:large">
                            @((MarkupString)@HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.Details)
                        </p>
                    </div>

                </div>
            </div>
}

ب) نمایش فرم متصل به مدل کامپوننت
قسمت دوم UI کامپوننت جاری، نمایش فرم زیر است که اجزای مختلف آن به فیلد HotelBooking متصل شده‌اند:

@if (HotelBooking?.OrderDetails?.HotelRoomDTO?.HotelRoomImages == null)
{
    <div class="spinner"></div>
}
else
{
  // ...
             
            <div class="col-12 col-lg-5 p-4 2 mt-4 mt-md-0" style="border: 1px solid gray;">
                <EditForm Model="HotelBooking" class="container" OnValidSubmit="HandleCheckout">
                    <div class="row px-2 text-success border-bottom"><div class="col-7 py-1"><p style="font-size:x-large;margin:0px;">Enter Details</p></div></div>

                    <div class="form-group pt-2">
                        <label class="text-warning">Name</label>
                        <InputText @bind-Value="HotelBooking.OrderDetails.Name" type="text" class="form-control" />
                    </div>
                    <div class="form-group pt-2">
                        <label class="text-warning">Phone</label>
                        <InputText @bind-Value="HotelBooking.OrderDetails.Phone" type="text" class="form-control" />
                    </div>
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">Email</label>
                        <InputText @bind-Value="HotelBooking.OrderDetails.Email" type="text" class="form-control" />
                    </div>
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">Check in Date</label>
                        <InputDate @bind-Value="HotelBooking.OrderDetails.CheckInDate" type="date" disabled class="form-control" />
                    </div>
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">Check Out Date</label>
                        <InputDate @bind-Value="HotelBooking.OrderDetails.CheckOutDate" type="date" disabled class="form-control" />
                    </div>
                    <div class="form-group">
                        <label class="text-warning">No. of nights</label>
                        <select class="form-control" value="@NoOfNights" @onchange="HandleNoOfNightsChange">
                            @for (var i = 1; i <= 10; i++)
                            {
                                if (i == NoOfNights)
                                {
                                    <option value="@i" selected="selected">@i</option>
                                }
                                else
                                {
                                    <option value="@i">@i</option>
                                }
                            }
                        </select>
                    </div>
                    <div class="form-group">
                        <button type="submit" class="btn btn-success form-control">Checkout Now</button>
                    </div>
                </EditForm>
            </div>
        </div>
    </div>
}

در این فرم دو روال رویدادگردان زیر نیز مورد استفاده هستند:

@code {
    // ...

    private async Task HandleNoOfNightsChange(ChangeEventArgs e)
    {
        NoOfNights = Convert.ToInt32(e.Value.ToString());
        HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO = await HotelRoomService.GetHotelRoomDetailsAsync(
            Id.Value,
            HotelBooking.OrderDetails.CheckInDate,
            HotelBooking.OrderDetails.CheckInDate.AddDays(NoOfNights));

        HotelBooking.OrderDetails.CheckOutDate = HotelBooking.OrderDetails.CheckInDate.AddDays(NoOfNights);
        HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalDays = NoOfNights;
        HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.TotalAmount =
                NoOfNights * HotelBooking.OrderDetails.HotelRoomDTO.RegularRate;
    }

    private async Task HandleCheckout()
    {
        if (!await HandleValidation())
        {
            return;
        }
    }

    private async Task<bool> HandleValidation()
    {
        if (string.IsNullOrEmpty(HotelBooking.OrderDetails.Name))
        {
            await JsRuntime.ToastrError("Name cannot be empty");
            return false;
        }

        if (string.IsNullOrEmpty(HotelBooking.OrderDetails.Phone))
        {
            await JsRuntime.ToastrError("Phone cannot be empty");
            return false;
        }

        if (string.IsNullOrEmpty(HotelBooking.OrderDetails.Email))
        {
            await JsRuntime.ToastrError("Email cannot be empty");
            return false;
        }
        return true;
    }
}

- کاربر اگر تعداد شب‌های اقامت را از طریق دارپ‌داون فرم تغییر داد، در روال رویدادگردان HandleNoOfNightsChange، محاسبات جدیدی را بر این اساس انجام می‌دهیم؛ چون هزینه و سایر مشخصات جزئیات اتاق نمایش داده شده، باید تغییر کنند.
- همچنین کدهای ابتدایی HandleCheckout را که برای ثبت نهایی اطلاعات فرم است، تهیه کرده‌ایم. البته در این قسمت این مورد را فقط محدود به اعتبارسنجی دستی و سفارشی که در متد HandleValidation مشاهده می‌کنید، کرده‌ایم. این روش دستی را نیز می‌توان برای تعریف منطق اعتبارسنجی یک فرم بکار برد و آن‌را توسط کدهای #C تکمیل کرد. البته باید درنظر داشت که data annotation validator توکار، هنوز از اعتبارسنجی خواص تو در تو، پشتیبانی نمی‌کند. به همین جهت است که در اینجا خودمان این اعتبارسنجی را به صورت دستی تعریف کرده‌ایم.

کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-29.zip

‫۳ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۶ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۵۵

حسین حقیقیان

مطالب

پشتیبانی آنلاین سایت با SignalR ،ASP.NET MVC و AngularJS

پشتیبانی آنلاین سایت، روشی مناسب برای افزایش سطح تماس مشتریان با فروشندگان، برای جلوگیری از اتلاف وقت در برقراری تماس میباشد.

قصد داریم در این بخش پشتیبانی آنلاین سایت را با استفاده از AngularJs /Asp.Net Mvc / Signalr تهیه کنیم.

امکانات این برنامه:

* امکان مکالمه متنی به همراه ارسال شکلک

* امکان انتقال مکالمه

* مشاهده آرشیو گفتگوها

* امکان ارسال فایل (بزودی)

* امکان ذخیره گفتگو و ارسال گفتگو به ایمیل (بزودی)

* امکان ارسال تیکت در صورت آفلاین بودن کارشناسان (بزودی)

* رعایت مسائل امنیتی(بزودی)

مراحل نحوه اجرای برنامه:

1- باز کردن دو tab، یکی برای کارشناس یکی برای مشتری .

2- تعدادی کارشناس تعریف شده است که با کلیک بر روی هر کدام وارد پنل کارشناس خواهیم شد.

3- شروع مکالمه توسط مشتری با کلیک بر روی chatbox پایین صفحه (سمت راست پایین).

4- شروع کردن مکالمه توسط کارشناس.

5- ادامه،خاتمه یا انتقال مکالمه توسط کارشناس.

نصب کتابخانه‌های زیر:

//client
Install-Package angularjs 
Install-Package angular-strap 
Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR.JS 
install-package AngularJs.SignalR.Hub 
Install-Package jQuery.TimeAgo
Install-Package FontAwesome
Install-Package toastr
Install-Package Twitter.Bootstrap.RTL 
bower install angular-smilies  

//server
Install-Package Newtonsoft.Json
Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR 
Install-Package EntityFramework

گام‌های برنامه:

1-ایجاد جداول

جدول Message: هر پیام دارای فرستنده و گیرنده‌ای، به همراه زمان ارسال میباشد.

جدول Session: شامل لیستی از پیام‌ها به همراه ارجاعی به خود (استفاده هنگام انتقال مکالمه )

 public partial class Message
    {
        public int Id { get; set; }
        public string Sender { get; set; }
        public string Receiver { get; set; }
        public string Body { get; set; }
        public DateTimeOffset? CreationTime { get; set; }
        public int? SessionId { get; set; }
        public virtual Session Session { get; set; }
    }
    public partial class Session
    {
        public Session()
        {
           Messages = new List<Message>();
           Sessions = new List<Session>();
        }
        public int Id { get; set; }
        public string AgentName { get; set; }
        public string CustomerName { get; set; }
        public DateTime CreatedDateTime { get; set; }
        public int? ParentId { get; set; }
        public virtual Session Parent { get; set; }
        public virtual ICollection<Message> Messages { get; set; }
        public virtual ICollection<Session> Sessions { get; set; }
    }

2- ایجاد ویو مدلهای زیر

    public class UserInformation
    {
        public string ConnectionId { get; set; }
        public bool IsOnline { get; set; }
        public string UserName { get; set; }
    }
    public class ChatSessionVm
    {
        public string Key { get; set; }
        public List<string> Value { get; set; }
    }
    public class AgentViewModel
    {
        public int Id { get; set; }
        public string CustomerName { get; set; }
        public int Lenght { get; set; }
        public DateTimeOffset? Date { get; set; }
    }

3- ایجاد Hub در سرور

 [HubName("chatHub")]
    public class ChatHub : Microsoft.AspNet.SignalR.Hub
    {
    }

4- فراخوانی chathub توسط کلاینت: برای آشنایی با سرویس hub کلیک نمایید.

listeners متدهای سمت کلاینت

methods آرایه ای از متدهای سمت سرور

 $scope.myHub = new hub("chatHub", {
  listeners: {},
  methods: []
})

در صورت موفقیت آمیز بودن اتصال به هاب، متد init سمت سرور فراخوانی میشود و وضعیت آنلاین بودن کارشناسان برای کلاینت مشخص میشود.

 $scope.myHub.promise.done(function () {
     $scope.myHub.init();
     $scope.myHub.promise.done(function () { });
  });

 public void Init()
        {
            _chatSessions = _chatSessions ?? (_chatSessions = new List<ChatSessionVm>());
            _agents = _agents ?? (_agents = new ConcurrentDictionary<string, UserInformation>());
            Clients.Caller.onlineStatus(_agents.Count(x => x.Value.IsOnline) > 0);
        }

5-وضعیت کارشناسان :

در صورت آنلاین بودن کارشناسان: ارسال اولین پیام و تقاضای شروع مکالمه

در صورت آفلاین بودن کارشناسان: ارسال تیکت(بزودی)

اگر برای اولین بار پیامی را ارسال میکنید، برای شما session ایی ایجاد نشده است. در اینصورت مکان تقاضای مشتری از سایت http://ipinfo.io دریافت شده و به سرور ارسال می‌گردد و متد logvist سرور، تقاضای شروع مکالمه مشتری را به اطلاع تمام کارشناسان میرساند و وضعیت chatbox را تغییر میدهد.

اگر session برای مشتری تعریف شده باشد، مکالمه مشتری با کارشناس مربوطه انجام میگردد.

 $scope.requestChat = function (msg) {
                if (!defaultCustomerUserName) {
                    //گرفتن کاربر لاگین شده
                    //ما از آرایه تصادفی استفاده میکنیم
                    var nameDefaultArray = [
                        'حسین', 'حسن', 'علی', 'عباس', 'زهرا', 'سمیه'
                    ];
                    defaultCustomerUserName=nameDefaultArray[Math.floor(Math.random() * nameDefaultArray.length)];
                }
                var userName = defaultCustomerUserName;
                if (!$scope.chatId) {
                    $scope.chatId = sessionStorage.getItem(chatKey);
                    $http.get("http://ipinfo.io")
                      .success(function (response) {
                          $scope.myHub.logVisit(response.city, response.country, msg, userName);
                      }).error(function (e, status, headers, config) {
                          $scope.myHub.logVisit("Tehran", "Ir", msg, userName)
                      });
                    $scope.myHub.requestChat(msg);
                    $scope.chatTitle = $scope.options.waitingForOperator;
                    $scope.pendingRequestChat = true;
                } else {
                    $scope.myHub.clientSendMessage(msg, userName);
                };
                $scope.message = "";
            };

6-مشاهده تقاضای مکالمه کاربران توسط کارشناسان:

کارشناسان در صورت تمایل، شروع به مکالمه با کاربر مینمایند و مکالمه آغاز میگردد.با شروع مکالمه توسط کارشناس، متد acceptRequestChat سرور فراخوانی میشود.

پیام‌های مناسب برای کارشناس مربوطه، برای مشتری و تمام کارشناسان (به تمام کارشناسان اطلاع داده می‌شود که مشتری با چه کارشناسی در حال مکالمه میباشد) ارسال میگردد و مقادیر مربوطه در دیتابیس ذخیره میگردد.

public void AcceptRequestChat(string customerConnectionId, string body, string userName)
        {
            var agent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            var session = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(agent.Key));
            if (session == null)
            {
                _chatSessions.Add(new ChatSessionVm
                {
                    Key = agent.Key,
                    Value = new List<string> { customerConnectionId }
                });
            }
            else
            {
                session.Value.Add(customerConnectionId);
            }
            Clients.Client(Context.ConnectionId).agentChat(customerConnectionId, body, userName);
            Clients.Client(customerConnectionId).clientChat(customerConnectionId, agent.Value.UserName);
            foreach (var item in _agents.Where(item => item.Value.IsOnline))
            {
                Clients.Client(item.Value.ConnectionId).refreshChatWith(agent.Value.UserName, customerConnectionId);
            }
       var session = _db.Sessions.Add(new Session
            {
                AgentName = agent.Key,
                CustomerName = userName,
                CreatedDateTime = DateTime.Now
            });
            _db.SaveChanges();

            var message = new Message
            {
                CreationTime = DateTime.Now,
                Sender = agent.Key,
                Receiver = userName,
                body=body,
                Session = session
            };
            _db.Messages.Add(message);
            _db.SaveChanges();
        }

7-خاتمه مکالمه توسط کارشناس یا مشتری امکان پذیر میباشد:

متد closeChat سرور فراخوانی میگردد. پیام مناسبی به مشتری و تمام کارشناسان ارسال میگردد.

public void CloseChat(string id)
        {
            var findAgent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            var session = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Value.Contains(id));
            if (session == null) return;
            Clients.Client(id).clientAddMessage(findAgent.Key, "مکالمه شما با کارشناس مربوطه به اتمام رسیده است");

            foreach (var agent in _agents)
            {
                Clients.Client(agent.Value.ConnectionId).refreshLeaveChat(agent.Value.UserName, id);
            }
            _chatSessions.Remove(session);
        }

8-انتقال مکالمه مشتری به کارشناسی دیگر

مکالمه از کارشناس فعلی گرفته شده و به کارشناس جدید داده می‌شود؛ به همراه ارسال پیام‌های مناسب به طرف‌های مربوطه

   public void EngageVisitor(string newAgentId, string cumtomerId, string customerName,string clientSessionId)
        {
            #region remove session of current agent
            var currentAgent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            var currentSession = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Value.Contains(cumtomerId));
            if (currentSession != null)
            {
                _chatSessions.Remove(currentSession);
            }
            #endregion

            #region add  session to new agent
            var newAgent = FindAgent(newAgentId);
            var newSession = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(newAgent.Key));
            if (newSession == null)
            {
                _chatSessions.Add(new ChatSessionVm
                {
                    Key = newAgent.Key,
                    Value = new List<string> { cumtomerId }
                });
            }
            else
            {
                newSession.Value.Add(cumtomerId);
            }
            #endregion

            Clients.Client(currentAgent.Value.ConnectionId).addMessage(cumtomerId, newAgent.Key,
                "ادامه مکالمه به کارشناس  " + newAgent.Key + "مقابل  منتقل شد");
            Clients.Client(newAgentId).addMessage(cumtomerId, currentAgent.Key,
                "لطفا مکالمه را ادامه دهید.با تشکر");

            Clients.Client(cumtomerId).clientAddMessage(newAgent.Value.UserName,
                "مکالمه شما با کارشناس زیر برقرار گردید" + newAgent.Key);

            var session = _db.Sessions.FirstOrDefault
                (item => item.AgentName.Equals(currentAgent.Value.UserName)
                 && item.CustomerName.Equals(customerName));
            if (session != null)
            {
                var sessionId = session.Id;
                var messages = _db.Messages.Where(item => item.Session.Id.Equals(sessionId));
                var result = JsonConvert.SerializeObject(messages, new Formatting(), _settings);
                Clients.Client(newAgentId).visitorSwitchConversation
                    (Context.ConnectionId, customerName, result, clientSessionId);
            }
            foreach (var item in _agents.Where(item => item.Value.IsOnline))
            {
                Clients.Client(item.Value.ConnectionId).refreshChatWith(newAgent.Value.UserName, cumtomerId);
            }
            _db.Sessions.Add(new Session
            {
                AgentName = newAgent.Key,
                CustomerName = customerName,
                CreatedDateTime = DateTime.Now,
                Parent = _db.Sessions.Where(item => item.AgentName.Equals(currentAgent.Key)
                      && item.CustomerName.Equals(customerName)).OrderByDescending(item => item.Id).FirstOrDefault()
            });
            _db.SaveChanges();
        }

از آنجاییکه اسم متدها کاملا گویا میباشد، به نظر نیازی به توضیح بیشتری ندارند.

فایل کامل app.js

var app = angular.module("app", ["SignalR", 'ngRoute', 'ngAnimate', 'ngSanitize', 'mgcrea.ngStrap', 'angular-smilies']); 

app.config(["$routeProvider", "$provide", "$httpProvider", "$locationProvider",
        function ($routeProvider, $provide, $httpProvider, $locationProvider) {
            $routeProvider.
               when('/', { templateUrl: 'app/views/home.html', controller: "HomeCtrl" }).
               when('/agent', { templateUrl: 'app/views/agent.html', controller: "ChatCtrl" })
                .otherwise({
                    redirectTo: "/"
                });;
        }]);
app.controller("HomeCtrl", ["$scope", function ($scope) {
    $scope.title = "home";
}])
app.controller("ChatCtrl", ["$scope", "Hub", "$location", "$http", "$rootScope",
    function ($scope, hub, $location, $http, $rootScope) {
        if (!$scope.myHub) {
            var chatKey = "angular-signalr";
            var defaultCustomerUserName = null;
            function getid(id) {
                var find = false;
                var position = null;
                angular.forEach($scope.chatConversation, function (index, i) {
                    if (index.id === id && !find) {
                        find = true;
                        position = i;
                        return;
                    }
                });
                return position;
            }
            function apply() {
                $scope.$apply();
            }
            $scope.boxheader = function () {
                var height = 0;
                $("#chat-box").slideToggle('slow', function () {
                    if ($("#chat-box-header").css("bottom") === "0px") {
                        height = $("#chat-box").height() + 20;
                    } else {
                        height = 0;
                    }
                    $("#chat-box-header").css("bottom", height);
                });
            };
            var init = function () {
                $scope.agent = {
                    id: "", name: "", isOnline: false
                };
                $rootScope.msg = "";
                $scope.alarmStatus = false;
                $scope.options = {
                    offlineTitle: "آفلاین",
                    onlineTitle: "آنلاین",
                    waitingForOperator: "لطفا منتظر بمانید تا به اپراتور وصل شوید",
                    emailSent: "ایمیل ارسال گردید",
                    emailFailed: "متاسفانه ایمیل ارسال نگردید",
                    logOut: "خروج",
                    setting: "تنظیمات",
                    conversion: "آرشیو",
                    edit: "ویرایش",
                    alarm: "قطع/وصل کردن صدا",
                    complete: "تکمیل",
                    pending: "منتظر ماندن",
                    reject: "عدم پذیرش",
                    lock: "آنلاین شدن",
                    unlock: "آفلاین شدن",
                    alarmOn: "روشن",
                    alarmOff: "خاموش",
                    upload: "آپلود"
                };
                $scope.chatConversation = [];
                $scope.chatSessions = [];
                $scope.customerVisit = [];

                $scope.agentClientMsgs = [];
                $scope.clientAgentMsg = [];
            }();
//تعریف هاب به همراه متدهای آن
            $scope.myHub = new hub("chatHub", {
                listeners: {
                    "clientChat": function (id, agentName) {
                        $scope.clientAgentMsg.push({ name: agentName, msg: "با سلام در خدمت میباشم" });
                        $scope.chatTitle = "کارشناس: " + agentName;
                        $scope.pendingRequestChat = false;
                        sessionStorage.setItem(chatKey, id);
                    }, "agentChat": function (id, firstComment, customerName) {
                        var date = new Date();
                        var position = getid(id);
                        if (position > 0) {
                            $scope.chatSessions[position].length = $scope.chatConversation[position].length + 1;
                            $scope.chatSessions[position].date = date.toISOString();
                            return;
                        }
                        else {
                            $scope.chatConversation.push({
                                id: id,
                                sessions: [{
                                    name: customerName,
                                    msg: firstComment,
                                    date: date
                                }],
                                agentName: $scope.agent.name,
                                customerName: customerName,
                                dateStartChat: date.getHours() + ":" + date.getMinutes(),
                            });
                            $scope.chatSessions.push({
                                id: id,
                                length: 1,
                                userName: customerName,
                                date: date.toISOString()
                            });
                        }
                        sessionStorage.setItem(chatKey, id);
                        apply();
                    }, 
//برروز رسانی لیست برای کارشناسان
"refreshChatWith": function (agentName, customerConnectionId) {
                        angular.forEach($scope.customerVisit, function (index, i) {
                            if (index.connectionId === customerConnectionId) {
                                $scope.customerVisit[i].chatWith = agentName;
                            }
                        });
                        apply();
                    },
//برروز رسانی لیست برای کارشناسان
 "refreshLeaveChat": function (agentName, customerConnectionId) {
                        angular.forEach($scope.customerVisit, function (index, i) {
                            if (index.connectionId === customerConnectionId) {
                                $scope.customerVisit[i].chatWith =agentName + "---" + "  به مکالمه خاتمه داده است ";
                            }
                        });
                        apply();
                    }
//وضعیت آنلاین بودن کارشناسان
                    , "onlineStatus": function (state) {
                        if (state) {
                            $scope.chatTitle = $scope.options.onlineTitle;
                            $scope.hasOnline = true;
                            $scope.hasOffline = false;
                        } else {
                            $scope.chatTitle = $scope.options.offlineTitle;
                            $scope.hasOffline = true;
                            $scope.hasOnline = false;
                        }
                        $scope.$apply()
                    }, "loginResult": function (status, id, name) {
                        if (status) {
                            $scope.agent.id = id;
                            $scope.agent.name = name;
                            $scope.agent.isOnline = true;
                            $scope.userIsLogin = $scope.agent;
                            $scope.$apply(function () {
                                $location.path("/agent");
                            });
                        } else {
                            $scope.agent = null;
                            toastr.error("کارشناسی با این مشخصات وجود ندارد");
                            return;
                        }
                    }, "newVisit": function (userName, city, country, chatWith, connectionId, firstComment) {
                        var exist = false;
                        angular.forEach($scope.customerVisit, function (index) {
                            if (index.connectionId === connectionId) {
                                exist = true;
                                return;
                            }
                        });
                        if (!exist) {
                            var date = new Date();
                            $scope.customerVisit.unshift({
                                userName: userName,
                                date: date,
                                city: city,
                                country: country,
                                chatWith: chatWith,
                                connectionId: connectionId,
                                firstComment: firstComment
                            });
                            if ($scope.alarmStatus) {
                                var snd = new Audio("/App/assets/sounds/Sedna.ogg");
                                snd.play();
                            }
                            toastr.success("تقاضای جدید دریافت گردید");
                            apply();
                        }
                    }, "addMessage": function (id, from, value) {
                        if ($scope.alarmStatus) {
                            var snd = new Audio("/App/assets/sounds/newmsg.mp3");
                            snd.play();
                        }
                        $scope.agentUserMsgs = [];
                        var date = new Date();
                        var position = getid(id);
                        if ($scope.chatConversation.length > 0 && position != null) {
                            $scope.chatConversation[position].sessions.push({ name: from, msg: value, date: date });
                        }
                        var item = $scope.chatConversation[position];
                        if (item) {
                            angular.forEach(item.sessions, function (index) {
                                $scope.agentUserMsgs.push({ name: index.name, msg: index.msg, date: date });
                            });
                            $scope.chatSessions[position].length = $scope.chatSessions[position].length + 1;
                        }
                        apply();
                    }, "clientAddMessage": function (id, from) {
                        if ($scope.alarmStatus) {
                            var snd = new Audio("/App/assets/sounds/newmsg.mp3");
                            snd.play();
                        }
                        $scope.clientAgentMsg.push({ name: id, msg: from });
                        apply();
                    }, "visitorSwitchConversation": function (id, customerName, sessions, sessionId) {
                        sessions = JSON.parse(sessions);
                        var date = new Date();
                        var sessionList = [];
                        angular.forEach(sessions, function (index) {
                            sessionList.push({
                                name: index.sender,
                                msg: index.body,
                                date: index.creationTime
                            });
                        });
                        $scope.chatConversation.push({
                            id: sessionId,
                            sessions: sessionList,
                            customerName: customerName,
                            dateStartChat: date.getHours() + ":" + date.getMinutes(),
                            agentName: $scope.agent.name
                        });
                        $scope.chatSessions.push({
                            id: sessionId,
                            length: sessions.length,
                            date: date
                        });
                    }, "receiveTicket": function (items) {
                        angular.forEach(JSON.parse(items), function (index) {
                            $scope.ticketList = [];
                            $scope.ticketList.push(index);
                        });
                    }, 
//آرشیو گفته گوهای کارشناس
"receiveHistory": function (items) {
                        $scope.agentHistory = [];
                        angular.forEach(JSON.parse(items), function (index) {
                            $scope.agentHistory.push(index);
                        });
                        apply();
                    }, 
//جزییات آرشیو گفتگوها
"detailsHistory": function (items) {
                        $scope.historyMsg = [];
                        angular.forEach(JSON.parse(items), function (index) {
                            $scope.historyMsg.push({ name: index.sender, msg: index.body, date: index.creationTime });
                        });
                        $("#detailsAgentHistory").modal();
                        apply();
                    }, 
//لیست کارشناسان آنلاین
"agentList": function (items) {
                        $scope.agentList = [];
                        angular.forEach(items, function (index) {
                            if ($scope.agent.name != index.Key) {
                                $scope.agentList.push({ name: index.Key, id: index.Value.ConnectionId });
                            }
                        });
                        $("#agentList").modal();
                        apply();
                    }
                },
                methods: ["agentConnect", "sendTicket", "requestChat", "clientSendMessage", "closeChat", "init", "logVisit",
                    "agentChangeStatus", "engageVisitor", "agentSendMessage", "transfer", "leaveChat", "acceptRequestChat",
                    "leaveChat", "detailsSessoinMessage", "showAgentList", "getAgentHistoryChat"
                ], errorHandler: function (error) {
                    console.error(error);
                }
            });
            $scope.myHub.promise.done(function () {
                $scope.myHub.init();
                $scope.myHub.promise.done(function () { });
            });

            $scope.LeaveChat = function () {
                $scope.myHub.LeaveChat();
            };
            $scope.loginAgent = function (userName) {
                // username :security user username from agent role
                if (userName == "hossein" || userName == "ali") {
                    $scope.myHub.promise.done(function () {
                        $scope.myHub.agentConnect(userName).then(function (result) {
                            $scope.agent.name = userName;
                            $scope.agent.isOnline = true;
                        });
                    });
                }
            };
            $scope.requestChat = function (msg) {
                if (!defaultCustomerUserName) {
                    //گرفتن کاربر لاگین شده
                    //ما از آرایه تصادفی استفاده میکنیم
                    var nameDefaultArray = [
                        'حسین', 'حسن', 'علی', 'عباس', 'زهرا', 'سمیه'
                    ];
                    defaultCustomerUserName=nameDefaultArray[Math.floor(Math.random() * nameDefaultArray.length)];
                }
                var userName = defaultCustomerUserName;
                if (!$scope.chatId) {
                    $scope.chatId = sessionStorage.getItem(chatKey);
                    $http.get("http://ipinfo.io")
                      .success(function (response) {
                          $scope.myHub.logVisit(response.city, response.country, msg, userName);
                      }).error(function (e, status, headers, config) {
                          $scope.myHub.logVisit("Tehran", "Ir", msg, userName)
                      });
                    $scope.myHub.requestChat(msg);
                    $scope.chatTitle = $scope.options.waitingForOperator;
                    $scope.pendingRequestChat = true;
                } else {
                    $scope.myHub.clientSendMessage(msg, userName);
                };
                $scope.message = "";
            };
            $scope.acceptRequestChat = function (customerConnectionId, firstComment, customerName) {
                $scope.myHub.acceptRequestChat(customerConnectionId, firstComment, customerName);
            };
            $scope.changeAgentStatus = function () {
                $scope.agent.isOnline = !$scope.agent.isOnline;
                $scope.myHub.agentChangeStatus($scope.agent.isOnline);
            };
            $scope.detailsChat = function (chatId, userName) {
                $scope.agentUserMsgs = [];
                angular.forEach($scope.chatConversation, function (index) {
                    if (index.id === chatId) {
                        $scope.dateStartChat = index.dateStartChat;
                        angular.forEach(index.sessions, function (value) {
                            $scope.agentUserMsgs.push({ name: value.name, msg: value.msg, date: value.date });
                        });
                    };
                });
                $scope.agentChatWithUser = chatId;
                $scope.customerName = userName;
                $("#agentUserChat").modal();
            };
            $scope.ticket = {
                submit: function () {
                    var name = $scope.ticket.name;
                    var email = $scope.ticket.email;
                    var comment = $scope.ticket.comment;
                    $scope.myHub.sendTicket(name, email, comment);
                }
            };
            $scope.showHistory = function () {
                $scope.myHub.getAgentHistoryChat($scope.agent.name);
            };
            $scope.detailsChatHistory = function (id) {
                $scope.myHub.detailsSessoinMessage(id, $scope.agent.id);
            };
            $scope.agentMsgToUser = function (msg) {
                var chatId = $scope.agentChatWithUser;
                var customerName = $scope.customerName;
                if (!customerName) {
                    angular.forEach($scope.customerVisit, function (index) {
                        if (index.connectionId == chatId) {
                            customerName = index.userName;
                        }
                    });
                }
                if (chatId !== "" && msg !== "") {
                    $scope.myHub.agentSendMessage(chatId, msg, customerName);
                }
                //not bind to scope.msg! not correctly work
                $scope.msg = "";
                $("#post-msg").val("");
            };
            $scope.closeChat = function (chatId) {
                var item = $scope.chatConversation[getid(chatId)];
                $scope.myHub.closeChat(chatId);
            };
            $scope.engageVisitor = function (newAgentId) {
                var customerId = $scope.customerId;
                var customerName = $scope.customerName;
                var clientSessionId = $scope.clientSessionId;
                $scope.myHub.engageVisitor(newAgentId, customerId, customerName, clientSessionId);
                $("[data-dismiss=modal]").trigger({ type: "click" });
            };
            $scope.selectVisitor = function (customerId, customerName, clientSessionId) {
                $scope.customerId = customerId;
                $scope.customerName = customerName;
                $scope.clientSessionId = clientSessionId;
                $scope.myHub.showAgentList();
            };
            $scope.setClass = function (item) {
                if (item === "من")
                    return "question";
                else
                    return "response";
            };
            $scope.setdirectionClass = function (item) {
                if (item === $scope.agent.name)
                    return { "float": "left" };
                else
                    return { "float": "right" };
            };
            $scope.setArrowClass = function (item) {
                if (item === $scope.agent.name)
                    return "left-arrow";
                else
                    return "right-arrow";
            };
            $scope.setAlarm = function () {
            $scope.alarmStatus = !$scope.alarmStatus;
            };
        }
    }]);
app.directive("showtab", function () {
    return {
        link: function (scope, element, attrs) {
            element.click(function (e) {
                e.preventDefault();
                $(element).addClass("active");
                $(element).tab("show");
            });
        }
    };
});
//زمان ارسال پیام
app.directive("timeAgo", function ($q) {
    return {
        restrict: "AE",
        scope: false,
        link: function (scope, element, attrs) {
            jQuery.timeago.settings.strings =
            {
                prefixAgo: null,
                prefixFromNow: null,
                suffixAgo: "پیش",
                suffixFromNow: "از حالا",
                seconds: "کمتر از یک دقیقه",
                minute: "در حدود یک دقیقه",
                minutes: "%d دقیقه",
                hour: "حدود یگ ساعت",
                hours: "حدود %d ساعت ",
                day: "یک روز",
                days: "%d روز",
                month: "حدود یک ماه",
                months: "%d ماه",
                year: "حدود یک سال",
                years: "%d سال",
                wordSeparator: " ",
                numbers: []
            }
            var parsedDate = $q.defer();
            parsedDate.promise.then(function () {
                jQuery(element).timeago();
            });
            attrs.$observe("title", function (newValue) {
                parsedDate.resolve(newValue);
            });
        }
    };
});

فایل chathub.cs

برای آشنایی بیشتر مقاله نگاهی به SignalR Hubs مفید خواهد بود.

   [HubName("chatHub")]
    public class ChatHub : Microsoft.AspNet.SignalR.Hub
    {
        private readonly ApplicationDbContext _db = new ApplicationDbContext();
        private static ConcurrentDictionary<string, UserInformation> _agents;
        private static List<ChatSessionVm> _chatSessions;
        private readonly JsonSerializerSettings _settings = new JsonSerializerSettings
        {
            ContractResolver = new CamelCasePropertyNamesContractResolver(),
            ReferenceLoopHandling = ReferenceLoopHandling.Ignore
        };
        public void Init()
        {
            _chatSessions = _chatSessions ?? (_chatSessions = new List<ChatSessionVm>());
            _agents = _agents ?? (_agents = new ConcurrentDictionary<string, UserInformation>());
            Clients.Caller.onlineStatus(_agents.Count(x => x.Value.IsOnline) > 0);
        }
        public void AgentConnect(string userName)
        {
            //ما برای ساده کردن مقایسه ساده ای انجام دادیم فقط کاربر حسین یا علی میتواند کارشناس باشد
            if (userName == "hossein" || userName == "ali")
            {
                var agent = new UserInformation();
                if (_agents.Any(item => item.Key == userName))
                {
                    agent = _agents[userName];
                    agent.ConnectionId = Context.ConnectionId;
                }
                else
                {
                    agent.ConnectionId = Context.ConnectionId;
                    agent.UserName = userName;
                    agent.IsOnline = true;
                    _agents.TryAdd(userName, agent);

                }
                Clients.Caller.loginResult(true, agent.ConnectionId, agent.UserName);
                Clients.All.onlineStatus(_agents.Count(x => x.Value.IsOnline) > 0);
            }
            else
            {
                Clients.Caller.loginResult(false, null, null);
            }
        }
        public void AgentChangeStatus(bool status)
        {
            var agent = _agents.FirstOrDefault(x => x.Value.ConnectionId == Context.ConnectionId).Value;
            if (agent == null) return;
            agent.IsOnline = status;
            Clients.All.onlineStatus(_agents.Count(x => x.Value.IsOnline) > 0);
        }
        public void LogVisit(string city, string country, string firstComment, string userName)
        {
            foreach (var agent in _agents)
            {
                Clients.Client(agent.Value.ConnectionId).newVisit(userName, city, country, null, Context.ConnectionId, firstComment);
            }
        }
        public void AcceptRequestChat(string customerConnectionId, string body, string userName)
        {
            var agent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            var session = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(agent.Key));
            if (session == null)
            {
                _chatSessions.Add(new ChatSessionVm
                {
                    Key = agent.Key,
                    Value = new List<string> { customerConnectionId }
                });
            }
            else
            {
                session.Value.Add(customerConnectionId);
            }
            Clients.Client(Context.ConnectionId).agentChat(customerConnectionId, body, userName);
            Clients.Client(customerConnectionId).clientChat(customerConnectionId, agent.Value.UserName);
            foreach (var item in _agents.Where(item => item.Value.IsOnline))
            {
                Clients.Client(item.Value.ConnectionId).refreshChatWith(agent.Value.UserName, customerConnectionId);
            }
            _db.Sessions.Add(new Session
            {
                AgentName = agent.Key,
                CustomerName = userName,
                CreatedDateTime = DateTime.Now
            });
            _db.SaveChanges();

            var message = new Message
            {
                CreationTime = DateTime.Now,
                Sender = agent.Key,
                Receiver = userName,
                Body = body,
                //ConnectionId = _agents.FirstOrDefault(item => item.Value.UserName == userName).Key,
                Session = _db.Sessions.OrderByDescending(item => item.Id)
                .FirstOrDefault(item => item.AgentName.Equals(agent.Key) && item.CustomerName.Equals(userName))
            };
            _db.Messages.Add(message);
            _db.SaveChanges();
        }
        public void GetAgentHistoryChat(string userName)
        {
            var dic = new Dictionary<int, int>();
            var lenght = 0;
            var chats = _db.Sessions.OrderBy(item => item.Id).Include(item => item.Parent)
                .Where(item => item.AgentName.Equals(userName)).ToList();

            foreach (var session in chats)
            {
                Result(session, ref lenght);
                dic.Add(session.Id, lenght);
                lenght = 0;
            }
            if (!chats.Any()) return;

            var historyResult = chats.Select(item => new AgentViewModel
            {
                Id = item.Id,
                CustomerName = item.CustomerName,
                Date = item.CreatedDateTime,
                Lenght = dic.Any(di => di.Key.Equals(item.Id)) ? dic.FirstOrDefault(di => di.Key.Equals(item.Id)).Value : 0,
            }).OrderByDescending(item => item.Id).ToList();
            Clients.Caller.receiveHistory(JsonConvert.SerializeObject(historyResult, new Formatting(), _settings));
        }
        public void DetailsSessoinMessage(int sessionId, string agentId)
        {
            var session = _db.Sessions.FirstOrDefault(item => item.Id.Equals(sessionId));
            if (session == null) return;
            var list = new List<Message>();
            GetAllMessages(session, list);
            var result = JsonConvert.SerializeObject(list.OrderBy(item => item.Id), new Formatting(), _settings);
            Clients.Client(Context.ConnectionId).detailsHistory(result);
        }
        public void ClientSendMessage(string body, string userName)
        {
            var session = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Value.Contains(Context.ConnectionId));
            if (session == null || session.Key == null) return;
            var agentId = _agents.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(session.Key)).Value.ConnectionId;
            Clients.Caller.clientAddMessage("من", body);
            Clients.Client(agentId).addMessage(Context.ConnectionId, userName, body);
            var message = new Message
            {
                Sender = FindAgent(agentId).Key,
                Receiver = userName,
                Body = body,
                CreationTime = DateTime.Now,
                Session = FindSession(userName, FindAgent(agentId).Key)
            };
            _db.Messages.Add(message);
            _db.SaveChanges();
        }
        public void AgentSendMessage(string id, string body, string userName)
        {
            var agent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            Clients.Caller.addMessage(id, agent.Value.UserName, body);
            Clients.Client(id).clientAddMessage(agent.Value.UserName, body);
            var message = new Message
            {
                Sender = agent.Key,
                Receiver = userName,
                Body = body,
                Session = FindSession(agent.Key, userName),
                CreationTime = DateTime.Now
            };
            _db.Messages.Add(message);
            _db.SaveChanges();
        }
        public void CloseChat(string id)
        {
            var findAgent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            var session = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Value.Contains(id));
            if (session == null) return;
            Clients.Client(id).clientAddMessage(findAgent.Key, "مکالمه شما با کارشناس مربوطه به اتمام رسیده است");

            foreach (var agent in _agents)
            {
                Clients.Client(agent.Value.ConnectionId).refreshLeaveChat(agent.Value.UserName, id);
            }
            _chatSessions.Remove(session);
        }
        public void RequestChat(string message)
        {
            Clients.Caller.clientAddMessage("من", message);
        }
        public void EngageVisitor(string newAgentId, string cumtomerId, string customerName,string clientSessionId)
        {
            #region remove session of current agent
            var currentAgent = FindAgent(Context.ConnectionId);
            var currentSession = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Value.Contains(cumtomerId));
            if (currentSession != null)
            {
                _chatSessions.Remove(currentSession);
            }
            #endregion

            #region add  session to new agent
            var newAgent = FindAgent(newAgentId);
            var newSession = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(newAgent.Key));
            if (newSession == null)
            {
                _chatSessions.Add(new ChatSessionVm
                {
                    Key = newAgent.Key,
                    Value = new List<string> { cumtomerId }
                });
            }
            else
            {
                newSession.Value.Add(cumtomerId);
            }
            #endregion

            Clients.Client(currentAgent.Value.ConnectionId).addMessage(cumtomerId, newAgent.Key,
                "ادامه مکالمه به کارشناس  " + newAgent.Key + "مقابل  منتقل شد");
            Clients.Client(newAgentId).addMessage(cumtomerId, currentAgent.Key,
                "لطفا مکالمه را ادامه دهید.با تشکر");

            Clients.Client(cumtomerId).clientAddMessage(newAgent.Value.UserName,
                "مکالمه شما با کارشناس زیر برقرار گردید" + newAgent.Key);

            var session = _db.Sessions.FirstOrDefault
                (item => item.AgentName.Equals(currentAgent.Value.UserName)
                 && item.CustomerName.Equals(customerName));
            if (session != null)
            {
                var sessionId = session.Id;
                var messages = _db.Messages.Where(item => item.Session.Id.Equals(sessionId));
                var result = JsonConvert.SerializeObject(messages, new Formatting(), _settings);
                Clients.Client(newAgentId).visitorSwitchConversation
                    (Context.ConnectionId, customerName, result, clientSessionId);
            }
            foreach (var item in _agents.Where(item => item.Value.IsOnline))
            {
                Clients.Client(item.Value.ConnectionId).refreshChatWith(newAgent.Value.UserName, cumtomerId);
            }
            _db.Sessions.Add(new Session
            {
                AgentName = newAgent.Key,
                CustomerName = customerName,
                CreatedDateTime = DateTime.Now,
                Parent = _db.Sessions.Where(item => item.AgentName.Equals(currentAgent.Key)
                      && item.CustomerName.Equals(customerName)).OrderByDescending(item => item.Id).FirstOrDefault()
            });
            _db.SaveChanges();
        }
        public void ShowAgentList()
        {
            Clients.Caller.agentList(_agents.ToList());
        }
        public override Task OnDisconnected(bool stopCalled)
        {
            var id = Context.ConnectionId;
            var isAgent = _agents != null && _agents.Any(item => item.Value.ConnectionId.Equals(id));
            if (isAgent)
            {
                UserInformation agent;
                var currentAgentConnectionId = FindAgent(id).Key;
                if (currentAgentConnectionId == null)
                    return base.OnDisconnected(stopCalled);
                if (_chatSessions.Any())
                {
                    var sessions = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(currentAgentConnectionId));
                    //اطلاع دادن به تمام کاربرانی که در حال مکالمه با کارشناس هستند
                    if (sessions != null)
                    {
                        var result = sessions.Value.ToList();
                        for (var i = 0; i < result.Count(); i++)
                        {
                            var localId = result[i];
                            Clients.Client(localId).clientAddMessage(currentAgentConnectionId, "ارتباط شما با مشاور مورد نظر قطع شده است");
                        }
                    }
                }
                _agents.TryRemove(currentAgentConnectionId, out agent);
                Clients.All.onlineStatus(_agents.Count(x => x.Value.IsOnline) > 0);
                Clients.Client(id).loginResult(false, null, null);
            }
            else
            {
                if (_chatSessions == null ||
                    !_chatSessions.Any(item => item.Value.Contains(id)
                        && _agents == null))
                    return base.OnDisconnected(stopCalled);

                var session = _chatSessions.FirstOrDefault(item => item.Value.Contains(id));
                if (session == null)
                    return base.OnDisconnected(stopCalled);

                var agentName = session.Key;
                var agent = _agents.FirstOrDefault(item => item.Key.Equals(agentName));
                if (agent.Key != null)
                {
                    Clients.Client(agent.Value.ConnectionId).addMessage(id, "کاربر", "اتصال با کاربر قطع شده است");
                }
            }
            return base.OnDisconnected(stopCalled);
        }


        private KeyValuePair<string, UserInformation> FindAgent(string connectionId)
        {
            return _agents.FirstOrDefault(item => item.Value.ConnectionId.Equals(connectionId));
        }
        private Session FindSession(string key, string userName)
        {
            return _db.Sessions.Where(item => item.AgentName.Equals(key) && item.CustomerName.Equals(userName))
                .OrderByDescending(item => item.Id).FirstOrDefault();
        }
        private static void Result(Session parent, ref int lenght)
        {
            while (true)
            {
                if (parent == null)
                    return;
                lenght += parent.Messages.Count();
                parent = parent.Parent;
            }
        }
        private static List<Message> GetAllMessages(Session node, List<Message> list)
        {
            if (node == null) return null;
            list.AddRange(node.Messages);
            if (node.Parent != null)
            {
                GetAllMessages(node.Parent, list);
            }
            return null;
        }
    }

فایل agent.html

<div>
    <div>
        <h2>
            خوش آمدید
            <span ng-bind="agent.name">
            </span>
            <a ng-click="changeAgentStatus()">
                <i ng-if="changeStatus==null"
                   data-placement="bottom"
                   data-trigger="hover "
                   bs-tooltip="options.lock"></i>
                <i ng-if="changeStatus==true"
                   data-placement="bottom"
                   data-trigger="hover"
                   bs-tooltip="options.unlock"></i>
            </a>
        </h2>
        <div style="float: left">
            <a ng-click="setAlarm()">
                <i ng-show="alarmStatus"
                   data-placement="bottom"
                   data-trigger="hover "
                   bs-tooltip="options.alarmOn"></i>

                <i ng-show="!alarmStatus"
                   data-placement="bottom"
                   data-trigger="hover "
                   bs-tooltip="options.alarmOff"></i>
            </a>
            <!--<a data-placement="bottom"
               data-trigger="hover "
               bs-tooltip="options.conversion" ng-click="showHistory()"><i></i></a>-->

            <a data-placement="bottom"
               data-trigger="hover "
               bs-tooltip="options.edit"><i></i><span></span></a>

            <a data-placement="bottom"
               data-trigger="hover "
               bs-tooltip="options.setting"><i></i></a>

            <a data-placement="bottom"
               data-trigger="hover "
               bs-tooltip="options.signOut" ng-click="LeaveChat()"><i></i><span></span></a>
        </div>
    </div>
    <div>
        <div>
            <div id="chat-content">
                <div>
                    <ul>
                        <li>
                            <a showtab href="#online-list">آنلاین</a>
                        </li>
                        <li>
                            <a ng-click="showHistory()" showtab href="#conversation">آرشیو گفتگوها</a>
                        </li>
                    </ul>
                    <div>
                        <div id="online-list">
                            <div>
                                <h2>
                                    <i></i><span></span>
                                    <span>نمایش آنلاین مراجعه ها</span>
                                </h2>
                            </div>
                            <div>
                                <div id="agent-chat">
                                    <div id="real-time-visits">
                                        <table id="current-visits">
                                            <thead>
                                                <tr>
                                                    <th>نام کاربر</th>
                                                    <th>زمان اولین تقاضا</th>
                                                    <th>منطقه</th>
                                                    <th>پاسخ</th>
                                                </tr>
                                            </thead>
                                            <tbody>
                                                <tr id="{{item.connectionId}}" ng-animate="animate" ng-repeat="item in customerVisit ">
                                                    <td ng-bind="item.userName"></td>
                                                    <td>
                                                        <span time-ago title="{{item.date}}"></span>
                                                    </td>
                                                    <td>
                                                        <span ng-bind="item.country"></span> /<span ng-bind="item.city"> </span>
                                                    </td>
                                                    <td>
                                                        <a style="cursor: pointer" ng-if="item.chatWith== null"
                                                           ng-click="acceptRequestChat(item.connectionId,item.firstComment,item.userName)">
                                                            شروع مکالمه
                                                        </a>
                                                        <span ng-if="item.chatWith ">
                                                            وضعیت:
                                                            <span>در حال مکالمه با</span>
                                                            <span ng-bind="item.chatWith"></span>
                                                            <a ng-show="item.chatWith==agent.name"
                                                              
                                                               ng-click="selectVisitor(item.connectionId,item.userName,item.connectionId)">
                                                                انتقال مکالمه
                                                            </a>
                                                        </span>
                                                        <ul ng-repeat="session in chatSessions track by $index" style="padding:0px;">
                                                            <li ng-if="session.id==item.connectionId" id="{{session.id}}">
                                                                <div>
                                                                    <p>
                                                                        تاریخ شروع مکالمه:
                                                                        <span time-ago title="{{session.date}}"></span>
                                                                    </p>
                                                                    <p>
                                                                        تعداد پیام ها:
                                                                        <span ng-bind="session.length"></span>
                                                                    </p>
                                                                </div>
                                                                <p>
                                                                    <a ng-click="detailsChat(session.id,session.userName)">جزییات </a>
                                                                    <a ng-click="closeChat(session.id)">
                                                                        خاتمه عملیات
                                                                    </a>
                                                                </p>
                                                            </li>
                                                        </ul>
                                                    </td>
                                                </tr>
                                            </tbody>
                                        </table>
                                    </div>
                                </div>
                            </div>
                        </div>
                        <div id="conversation">
                            <div>
                                <h2>
                                    <i></i><span></span>
                                    <span>آرشیو گفتگوهای </span>
                                    {{agent.name}}
                                </h2>
                            </div>
                            <div>
                                <div>
                                    <table id="current-visits">
                                        <thead>
                                            <tr>
                                                <th>شناسه مشتری</th>
                                                <th>نام مشتری</th>
                                                <th>تعداد محاوره ها</th>
                                                <th>تاریخ</th>
                                                <th>جزئیات</th>
                                            </tr>
                                        </thead>
                                        <tbody>
                                            <tr ng-repeat="item in agentHistory track by $index">
                                                <td ng-bind="item.id"></td>
                                                <td ng-bind="item.customerName"></td>
                                                <th ng-bind="item.lenght"></th>
                                                <td><span time-ago title="{{item.date}}"></span></td>
                                                <th>
                                                    <ang-click="detailsChatHistory(item.id)" >مشاهده جزییات گفتگو</a>
                                                </th>
                                            </tr>
                                        </tbody>
                                    </table>
                                </div>
                            </div>
                        </div>
                    </div>
                </div>
            </div>
        </div>
    </div>
    <div id="detailsAgentHistory" tabindex="-1" role="dialog" aria-labelledby="cmdLabel" aria-hidden="true">
        <div>
            <div>
                <div>
                    <div>
                        <button type="button" data-dismiss="modal" aria-hidden="true">×</button>
                    </div>
                    <h2>
                        <span></span>تاریخچه گفتگو
                    </h2>
                </div>
                <div>
                    <div style="display: block">
                        <ul ng-repeat="item in historyMsg">
                            <li>
                                <span ng-bind="item.name" ng-style="setdirectionClass(item.name)">
                                </span>
                                <span ng-style="setdirectionClass(item.name)">
                                    <span ng-class="setArrowClass(item.name)"></span>
                                    <span time-ago title="{{item.date}}"></span>
                                    <span>
                                        <p ng-bind-html="item.msg | smilies"></p>
                                    </span>
                                </span>
                            </li>
                        </ul>
                    </div>

                </div>
            </div>
        </div>
    </div>
    <div id="agentList" tabindex="-1" role="dialog" aria-labelledby="cmdLabel" aria-hidden="true">
        <div>
            <div>
                <div>
                    <div>
                        <button type="button" data-dismiss="modal" aria-hidden="true">×</button>
                    </div>
                    <h2>
                        <span></span>لیست تمام کارشناسان
                    </h2>
                </div>
                <div>
                    <div style="display: block;">
                        <div ng-show="agentList.length==0">
                            کارشناس آنلاینی وجود ندارد
                        </div>
                        <ul ng-repeat="item in agentList">
                            <li>
                                <span>
                                    <a ng-click="engageVisitor(item.id)">{{item.name}}</a>
                                </span>
                            </li>
                        </ul>
                    </div>
                </div>
            </div>
        </div>
    </div>
    <div id="agentUserChat"  tabindex="-1" role="dialog" aria-labelledby="cmdLabel" aria-hidden="true">
        <div>
            <div>
                <div>
                    <div>
                        <button type="button" data-dismiss="modal" aria-hidden="true">×</button>
                    </div>
                    <h2>
                        <span></span>گفتگو
                    </h2>
                </div>
                <div>
                    <div>
                        <div>
                            <div style="display: block;">
                                <label>شروع چت در </label>:
                                <span ng-bind="dateStartChat"></span>

                                <ul>
                                    <li ng-repeat="item in agentUserMsgs">
                                        <span ng-bind="item.name" ng-style="setdirectionClass(item.name)">

                                        </span>
                                        <span ng-style="setdirectionClass(item.name)">
                                            <span ng-class="setArrowClass(item.name)"></span>
                                            <span time-ago title="{{item.date}}"></span>

                                            <span>
                                                <p ng-bind-html="item.msg | smilies"></p>
                                            </span>
                                        </span>
                                    </li>
                                </ul>
                                <div>
                                    <div>
                                        <textarea id="post-msg" ng-model="msg" placeholder="متن خود را وارد نمایید" style="overflow: hidden; word-wrap: break-word; resize: horizontal; height: 80px; max-width: 100%"></textarea>
                                        <span smilies-selector="msg" smilies-placement="right" smilies-title="Smilies"></span>
                                    </div>
                                    <div style="text-align: center; margin-top: 5px">
                                        <button ng-click="agentMsgToUser(msg)">ارسال</button>
                                    </div>
                                </div>
                            </div>
                        </div>
                    </div>
                </div>
            </div>
        </div>
    </div>
</div>

فایل index.cshtml

<html ng-app="app">
<head>
    <meta charset="utf-8" />
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>Live Support</title>

    <link href="~/Content/bootstrap-rtl.css" rel="stylesheet" />
    <link href="~/Scripts/smilies/angular-smilies-embed.css" rel="stylesheet" />
    <link href="~/Content/font-awesome.css" rel="stylesheet" />

    <link href="~/Content/toastr.css" rel="stylesheet" />
    <link href="~/Content/liveSupport.css" rel="stylesheet" />

    <script src="~/Scripts/jquery-1.10.2.js"></script>
    <script src="~/Scripts/toastr.js"></script>
    <script src="~/Scripts/jquery.timeago.js"></script>

    <script src="~/Scripts/angular.js"></script>
    <script src="~/Scripts/angular-animate.js"></script>
    <script src="~/Scripts/angular-sanitize.js"></script>
    <script src="~/Scripts/angular-route.js"></script>

    <script src="~/Scripts/angular-strap.js"></script>
    <script src="~/Scripts/angular-strap.tpl.js"></script>

    <script src="~/Scripts/smilies/angular-smilies.js"></script>

    <script src="~/Scripts/jquery.signalR-2.2.0.js"></script>
    <script src="~/Scripts/angular-signalr-hub.js"></script>

    <script src="~/app/app.js"></script>
    @Scripts.Render("~/bundles/bootstrap")

</head>
<body ng-controller="ChatCtrl">
    <div ng-view>
    </div>

    <div id="chat-box-header" ng-click="boxheader()">
        {{chatTitle}}
    </div>
    <div id="chat-box">
        <div ng-show="hasOnline">
            <div id="style-1" style="min-height:100px;">
                <div ng-repeat="item in clientAgentMsg  track by $index">
                    <span ng-class="setClass(item.name)">
                        {{item.name}}
                    </span>
                    <br />
                    <p ng-bind-html="item.msg | smilies"></p>
                </div>
            </div>
            <div>
                <label>پیام</label>
                <div style="text-align: left; clear: both">
                    <a data-placement="top"
                       data-trigger="hover "
                       bs-tooltip="options.alarm" ng-click="alarm()"><i></i></a>
                    <a data-placement="top"
                       data-trigger="hover "
                       bs-tooltip="options.signOut" href="signOut()"><i></i><span></span></a>
                    <a data-placement="top"
                       data-trigger="hover "
                       bs-tooltip="options.upload" href="fileupload()">
                        <span><i></i></span>
                    </a>
                </div>
                <div>
                    <textarea style="height: 150px; max-height: 160px;" ng-model="message" placeholder=" متن خود را وارد نمایید"></textarea>
                    <span smilies-selector="message" smilies-placement="right" smilies-title="Smilies"></span>
                </div>
            </div>
            <div style="text-align: center">
                <button type="button" ng-disabled="pendingRequestChat" ng-click="requestChat(message)">ارسال </button>
            </div>
        </div>
        <div ng-show="hasOffline">
            <div>
                <form name="Ticket" id="form1">
                    <fieldset>
                        <div>
                            <label>نام</label>
                            <input name="email"
                                   ng-model="ticket.name"
                                  >
                        </div>
                        <div>
                            <label>ایمیل</label>
                            <input name="email"
                                   ng-model="ticket.email"
                                  >
                        </div>
                        <div>
                            <label>پیام</label>
                        </div>
                        <div>
                            <textarea ng-model="ticket.comment" placeholder="متن خود را وارد نمایید"></textarea>
                            <span smilies-selector="ticket.comment" smilies-placement="right" smilies-title="Smilies"></span>
                        </div>
                    </fieldset>
                    <div style="text-align: center">
                        <button type="button"
                                ng-click="ticket.submit(ticket)">
                            ارسال
                        </button>
                    </div>
                </form>
            </div>
        </div>
    </div>
   
</body>

</html>

LiveSupport.zip

نکات تکمیلی :

نگاشت Hub‌ها به برنامه در مسیر ("signalr /") در فایل ConfigureAuth.Cs

  app.MapSignalR();

‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۰۵

وحید نصیری

مطالب

بررسی شیوه‌نامه‌های المان‌های پر کاربرد بوت استرپ 4

در این قسمت، شیوه‌نامه‌هایی را بررسی می‌کنیم که به المان‌های پر کاربردی مانند دکمه‌ها، لیست‌ها و نشان‌ها اعمال می‌شوند.

شیوه‌نامه‌های کار با دکمه‌ها در بوت استرپ 4

کلاس پایه ایجاد دکمه‌های بوت استرپی، کلاس btn است. البته آن‌را می‌توان با کلاس‌های دیگری نیز ترکیب کرد:
- کلاس btn را می‌توان بر روی المان‌هایی مانند anchor، button و input نیز اعمال کرد:

<a class="btn btn-primary" href="#" role="button">Link</a>
<button class="btn btn-primary" type="submit">Button</button>
<input class="btn btn-primary" type="submit" value="Input">

در این حالت تمام این المان‌ها یکسان به نظر می‌رسند:

- برای تعیین رنگ اجباری دکمه‌های بوت استرپ، از فرمول زیر استفاده می‌شود؛ مانند btn-primary:

<button class="btn btn-primary">Primary</button>
<button class="btn btn-secondary">Secondary</button>
<button class="btn btn-success">Success</button>
<button class="btn btn-danger">Danger</button>
<button class="btn btn-warning">Warning</button>
<button class="btn btn-info">Info</button>
<button class="btn btn-light">Light</button>
<button class="btn btn-dark">Dark</button>

با این خروجی:

همانطور که ملاحظه می‌کنید، رنگ این دکمه‌ها نیز نسبت به نگارش سوم آن، به روز رسانی شده‌است.

همچنین نگارش outline آن‌ها نیز قابل تعریف است؛ مانند btn-outline-primary:

<button class="btn btn-outline-primary">Primary</button>
<button class="btn btn-outline-secondary">Secondary</button>
<button class="btn btn-outline-success">Success</button>
<button class="btn btn-outline-danger">Danger</button>
<button class="btn btn-outline-warning">Warning</button>
<button class="btn btn-outline-info">Info</button>
<button class="btn btn-outline-light">Light</button>
<button class="btn btn-outline-dark">Dark</button>

با این خروجی:

- کلاس btn-size که در اینجا size می‌تواند sm یا lg باشد و سبب ایجاد دکمه‌هایی کوچک یا بزرگ می‌شوند.
- کلاس btn-block سبب می‌شود تا دکمه‌ای کل عرض container را پر کند.

<button class="btn btn-primary">Default</button>
<button class="btn btn-primary btn-lg">Large</button>
<button class="btn btn-primary btn-sm">Small</button>
<button class="btn btn-primary btn-block">Block</button>

با این خروجی:

- امکان اعمال کلاس‌های active و disabled نیز در اینجا میسر است:

<h2>States</h2>
<h3>Active</h3>
<button class="btn btn-primary active">Active Button</button>

<h3>Disabled</h3>
<button class="btn btn-primary disabled">Disabled Button</button>
<a class="btn btn-primary disabled" href="#">Disabled Link Button</a>

با این خروجی:

تشکیل گروهی از دکمه‌ها در بوت استرپ 4

برای تبدیل تعدادی از دکمه‌ها به یک گروه، از کلاس btn-group استفاده می‌شود. همچنین امکان تشکیل گزینه‌ی عمودی آن، با کلاس btn-group-vertical نیز وجود دارد. در این حالت دکمه‌ها بجای نمایش افقی، به صورت یک ستون نمایش داده می‌شوند. کلاس btn-toolbar نیز برای تشکیل نوار ابزاری از دکمه‌ها در نظر گرفته شده‌است. توسط کلاس‌های btn-group-sm و یا btn-group-lg می‌توان اندازه‌ی این گروه‌ها را تغییر داد.

<div class="btn-toolbar" aria-label="All pets">
    <div class="btn-group mb-2 mr-2" aria-label="Common pets">
        <button type="button" class="btn btn-primary active">Cat</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Dog</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Fish</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Bird</button>
    </div>

    <div class="btn-group mb-2" aria-label="Exotic pets">
        <button type="button" class="btn btn-primary">Amphibian</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary active">Reptile</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Other</button>
    </div>
</div>

با این خروجی:

در اینجا دو گروه از دکمه‌ها تشکیل شده‌اند که این‌ها را داخل یک btn-toolbar قرار داده‌ایم. همچنین تعریف aria-labelها به screen readers و معلولین کمک می‌کند.
به علاوه با استفاده از کلاس‌های mb-2 و mr-2، سبب ایجاد margin بین این نوار ابزار با متن زیر آن و همچنین بین خود آن‌ها شده‌ایم.

و حالت عمودی آن:

<div class="btn-group-vertical mb-2" aria-label="Exotic pets">
    <button type="button" class="btn btn-primary">Amphibian</button>
    <button type="button" class="btn btn-primary active">Reptile</button>
    <button type="button" class="btn btn-primary">Other</button>
</div>

چنین شکلی را پیدا می‌کند:

کلاس‌های جدید تشکیل Badges در بوت استرپ 4

برای تشکیل نشان/آرم از کلاس badge استفاده می‌شود و برای تغییر شکل آن می‌توان از کلاس badge-pill کمک گرفت. برای تغییر رنگ آن نیز فرمول زیر وجود دارد:

یک مثال:

    <div class="container">
        <div class="row">
            <section class="col-12">
                <h1>Our Commitment <span class="badge badge-info">to you</span></h1>
                <h3>Grooming <span class="badge badge-danger badge-pill">new</span></h3>
            </section>
        </div><!-- row -->
    </div><!-- content container -->

با این خروجی:

همانطور که مشاهده می‌کنید، یک badge همواره به اندازه‌ی container آن در آمده و نمایش داده می‌شود.

ایجاد لیستی از آیتم‌ها در بوت استرپ 4

بوت استرپ، کلاس‌هایی را برای ایجاد لیست‌هایی با ظاهر لیست‌های اندرویدی به همراه دارد که در ادامه با مثال‌هایی آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

<ul class="list-group mb-3">
    <li class="list-group-item active">Grooming</li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">
        General Health
    </li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">Nutrition</li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">
        Pest Control
    </li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">Vaccinations</li>
</ul>

با این خروجی:

در اینجا برای تشکیل لیستی با ظاهری شکیل‌تر، می‌توان ابتدا کلاس list-group را به ul انتساب داد و سپس به هر کدام از liهای آن کلاس list-group-item انتساب داده می‌شود. با افزودن کلاس active به اولین مورد، ظاهر آن با رنگی متمایز نمایان می‌شود. همچنین اگر علاقمند بودیم تا هر کدام از آیتم‌ها با عبور ماوس بر روی آن‌ها، با رنگ ملایمی مشخص شوند، می‌توان از کلاس list-group-item-action استفاده کرد.

این list-group را بر روی لینک‌ها و دکمه‌ها نیز می‌توان همانند قبل اعمال کرد:

<div class="list-group mb-3">
    <a class="list-group-item active" href="#">Grooming</a>
    <a class="list-group-item list-group-item-action list-group-item-success"
        href="#">Nutrition</a>
    <a class="list-group-item list-group-item-action  list-group-item-info"
        href="#">
        Pest Control
    </a>
    <a class="list-group-item list-group-item-action  list-group-item-warning"
        href="#">Vaccinations</a>
</div>

با این خروجی:

در اینجا از کلاس‌هایی مانند list-group-item-warning برای تغییر رنگ پس زمینه‌ی هر آیتم می‌توان کمک گرفت.

برای تعریف badge برای هر آیتم، می‌توان به صورت زیر عمل کرد:

<li class="list-group-item list-group-item-action d-flex justify-content-between align-items-center">
    Nutrition
    <span class="badge badge-info badge-pill">12</span>
</li>

با این خروجی:

با اعمال کلاس‌های badge، این نشان نمایش داده می‌شود؛ اما دقیقا در کنار متن Nutrition در اینجا. برای اینکه آن‌را به سمت دیگر این ردیف منتقل و همچنین تراز عمودی آن‌را نیز به میانه‌ی صفحه تنظیم کنیم، می‌توان از Flexbox کمک گرفت. با اعمال d-flex، این ردیف تبدیل به یک Flexbox container می‌شود و سپس می‌توان کلاس‌های مخصوص Flexbox مانند justify-content-between و align-items-center را به این ردیف اعمال کرد تا ترازهای عمودی و افقی آیتم‌های قرار گرفته‌ی درون آن تغییر کنند.

کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Bootstrap4_08.zip

‫۶ سال قبل، دوشنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۱۸:۳۰