پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
چند دیتا سورس به عنوان ورودی داده
از چند دیتاسورس استفاده کنید و نهایتا با ترکیب این‌ها (شبیه به مباحث projection در LINQ) یک خروجی مشخص را ایجاد کنید (و در آخر از AnonymousTypeListDataSource برای پردازش آن استفاده کنید).
مثال گزارش حضورغیاب از همین نوع است. سه ستون اول شماره، نام و تاریخ آن ثابت است و ستون‌های بعدی آن پویا هستند و کاملا متغیر. مثلا یک شخص ممکنه در طول روز 2 بار کارت بزنه، روز بعد 4 بار یا روز بعدش 8 بار.
مثال گزارش Dynamic cross tab هم بر همین مبنا تهیه شده.
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
مشکل در دریافت خروجی pdf به صورت FlushInBrowser
سلام وقت بخیر، بنده تمامی گزارشهای مورد نیاز خود را تهیه کردم، گزارش مورد نظر یک لیست صورت جلسه می‌باشد که تا به حال انجام می‌شد. این لیست شامل اطلاعات شخصی متقاضی و عکس(تقریبا 5kb) هست، می‌باشد. تولید گزارش که به روش FlushInBrowser انجام میشود، تا 56 نفر رو جواب داد ولی در حال حاضر که تعداد آنها به 290 نفر رسیده همان کد روی سرور دانلود pdf تولید شده با مشکل مواجع میشود ولی بر روی سیستم خودم بدون مشکل انجام می‌شود، آیا به تعداد رکوردها  بستگی دارد که با خطا مواجعه میشود، ممنون از راهنمایی‌های همیشگی شما.. 
مطالب
یکی کردن اسمبلی‌های یک پروژه‌ی WPF
فرض کنید پروژه‌ی WPF شما از چندین پروژه‌ی ‍Class library و اسمبلی‌های جانبی دیگر، تشکیل شده‌است. اکنون نیاز است جهت سهولت توزیع آن، تمام این فایل‌ها را با هم یکی کرده و تبدیل به یک فایل EXE نهایی کنیم. مایکروسافت ابزاری را به نام ILMerge، برای یک چنین کارهایی تدارک دیده‌است؛ اما این برنامه با WPF سازگار نیست. در ادامه قصد داریم اسمبلی‌های جانبی را تبدیل به منابع مدفون شده در فایل EXE برنامه کرده و سپس آن‌ها را در اولین بار اجرای برنامه، به صورت خودکار بارگذاری و در برنامه مورد استفاده قرار دهیم.

یک مثال جهت بازتولید کدهای این مطلب
الف) یک پروژه‌ی WPF جدید را به نام MergeAssembliesIntoWPF ایجاد کنید.
ب) یک پروژه‌ی Class library جدید را به نام MergeAssembliesIntoWPF.ViewModels به این Solution اضافه کنید. از آن برای تعریف ViewModelهای برنامه استفاده خواهیم کرد.
برای نمونه کلاس ذیل را به آن اضافه کنید:
namespace MergeAssembliesIntoWPF.ViewModels
{
    public class ViewModel1
    {
        public string Data { set; get; }

        public ViewModel1()
        {
            Data = "Test";
        }
    }
}
ج) یک پروژه‌ی WPF User control library را نیز به نام MergeAssembliesIntoWPF.Shell به این Solution اضافه کنید. از آن برای تعریف Viewهای برنامه کمک خواهیم گرفت.
به این پروژه ارجاعی را به اسمبلی قسمت (ب) اضافه نموده و برای نمونه User control ذیل را به نام View1.xaml به آن اضافه نمائید:
<UserControl x:Class="MergeAssembliesIntoWPF.Shell.View1"
             xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
             xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
             xmlns:mc="http://schemas.openxmlformats.org/markup-compatibility/2006" 
             xmlns:d="http://schemas.microsoft.com/expression/blend/2008" 
             mc:Ignorable="d" 
             xmlns:VM="clr-namespace:MergeAssembliesIntoWPF.ViewModels;assembly=MergeAssembliesIntoWPF.ViewModels"
             d:DesignHeight="300" d:DesignWidth="300">
    <UserControl.Resources>
        <VM:ViewModel1 x:Key="ViewModel1" />
    </UserControl.Resources>
    <Grid DataContext="{Binding Source={StaticResource ViewModel1}}">
        <TextBlock Text="{Binding Data}" />
    </Grid>
</UserControl>
در پروژه اصلی Solution (قسمت الف)، ارجاعاتی را به دو اسمبلی قسمت‌های ب و ج اضافه کنید. سپس MainWindow.xaml آن‌را به نحو ذیل تغییر داده و برنامه را اجرا کنید:
<Window x:Class="MergeAssembliesIntoWPF.MainWindow"
        xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
        xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
        xmlns:V="clr-namespace:MergeAssembliesIntoWPF.Shell;assembly=MergeAssembliesIntoWPF.Shell"
        Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
    <Window.Resources>
        <V:View1 x:Key="View1" />
    </Window.Resources>
    <Grid>
        <V:View1 />
    </Grid>
</Window>
تا اینجا باید متن Test در پنجره اصلی برنامه ظاهر شود.


ب) مدفون کردن خودکار اسمبلی‌های جانبی برنامه در فایل EXE آن
فایل csproj پروژه اصلی را خارج از VS.NET باز کنید. در انتهای آن سطر ذیل قابل مشاهده است:
 <Import Project="$(MSBuildToolsPath)\Microsoft.CSharp.targets" />
پس از این سطر، چند سطر ذیل را اضافه کنید:
  <Target Name="AfterResolveReferences">
    <ItemGroup>
      <EmbeddedResource Include="@(ReferenceCopyLocalPaths)" Condition="'%(ReferenceCopyLocalPaths.Extension)' == '.dll'">
        <LogicalName>%(ReferenceCopyLocalPaths.DestinationSubDirectory)%(ReferenceCopyLocalPaths.Filename)%(ReferenceCopyLocalPaths.Extension)</LogicalName>
      </EmbeddedResource>
    </ItemGroup>
  </Target>
این task جدید MSBuild سبب خواهد شد تا با هر بار Build برنامه، اسمبلی‌هایی که در ارجاعات برنامه دارای خاصیت Copy local مساوی true هستند، به صورت خودکار به صورت یک resource جدید در فایل exe برنامه مدفون شوند. عموما ارجاعاتی که دستی اضافه می‌شوند، مانند دو اسمبلی یاد شده در ابتدای بحث، دارای خاصیت Copy local=true نیز هستند.
پس از این تغییر نیاز است یکبار پروژه را بسته و مجددا باز کنید. اکنون پروژه را build کنید و جهت اطمینان بیشتر آن‌را برای مثال توسط ILSpy مورد بررسی قرار دهید:


همانطور که مشاهده می‌کنید، دو اسمبلی مورد استفاده در برنامه به صورت خودکار در قسمت منابع فایل EXE مدفون شده‌اند.
اگر به مسیر LogicalName تنظیمات فوق دقت کنید، DestinationSubDirectory نیز ذکر شده‌است. علت این است که بسیاری از اسمبلی‌های بومی سازی شده WPF با نام‌هایی یکسان اما در پوشه‌هایی مانند fa، fr و امثال آن ذخیره می‌شوند. به همین جهت نیاز است بین این‌ها تمایز قائل شد.


ج) بارگذاری خودکار اسمبلی‌ها در AppDomain برنامه

تا اینجا اسمبلی‌های جانبی را در فایل EXE مدفون کرده‌ایم. اکنون نوبت به بارگذاری آن‌ها در AppDomain برنامه است. برای اینکار نیاز است تا روال رخدادگردان AppDomain.CurrentDomain.AssemblyResolve را تحت نظر قرار داده و اسمبلی‌هایی را که برنامه درخواست می‌کند، در همینجا از منابع خوانده و به AppDomain اضافه کرد.
انجام اینکار در برنامه‌های WinForms ساده‌است. فقط کافی است به متد Program.Main برنامه مراجعه کرده و تعریف یاد شده را به ابتدای متد Main اضافه کرد. اما در WPF هرچند فایل App.xaml.cs به نظر نقطه‌ی آغازین برنامه است، اما در واقع اینطور نیست. برای نمونه، پوشه‌ی obj\Debug برنامه را گشوده و فایل App.g.i.cs آن‌را بررسی کنید. در اینجا می‌توانید همان رویه شبیه به برنامه‌های WinForm را در متد Program.Main آن، مشاهده کنید. بنابراین نیاز است کنترل این مساله را راسا در دست بگیریم:
using System;
using System.Globalization;
using System.Reflection;

namespace MergeAssembliesIntoWPF
{
    public class Program
    {
        [STAThreadAttribute]
        public static void Main()
        {
            AppDomain.CurrentDomain.AssemblyResolve += OnResolveAssembly;
            App.Main();
        }

        private static Assembly OnResolveAssembly(object sender, ResolveEventArgs args)
        {
            var executingAssembly = Assembly.GetExecutingAssembly();
            var assemblyName = new AssemblyName(args.Name);

            var path = assemblyName.Name + ".dll";
            if (assemblyName.CultureInfo.Equals(CultureInfo.InvariantCulture) == false)
            {
                path = String.Format(@"{0}\{1}", assemblyName.CultureInfo, path);
            }

            using (var stream = executingAssembly.GetManifestResourceStream(path))
            {
                if (stream == null)
                    return null;

                var assemblyRawBytes = new byte[stream.Length];
                stream.Read(assemblyRawBytes, 0, assemblyRawBytes.Length);
                return Assembly.Load(assemblyRawBytes);
            }
        }
    }
}
کلاس Program را با تعاریف فوق به پروژه خود اضافه نمائید. در اینجا Program.Main مورد نیاز خود را تدارک دیده‌ایم. کار آن مدیریت روال رخدادگردان AppDomain.CurrentDomain.AssemblyResolve برنامه پیش از شروع به هر کاری است. در روال رخداد گردان OnResolveAssembly، برنامه اعلام می‌کند که به چه اسمبلی خاصی نیاز دارد. ما آن‌را از قسمت منابع خوانده و سپس توسط متد Assembly.Load آن‌را در AppDomain برنامه بارگذاری می‌کنیم.
پس از اینکه کلاس فوق را اضافه کردید، نیاز است کلاس Program اضافه شده را به عنوان Startup object برنامه نیز معرفی کنید:

انجام اینکار ضروری است؛ در غیراینصورت با متد Main موجود در فایل App.g.i.cs تداخل می‌کند.
اکنون برای آزمایش برنامه، یکبار آن‌را Build کرده و بجز فایل Exe، مابقی فایل‌های موجود در پوشه‌ی bin را حذف کنید. سپس برنامه را خارج از VS.NET اجرا کنید. کار می‌کند!
MergeAssembliesIntoWPF.zip
 
نظرات مطالب
بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
- از برنامه‌هایی مانند «AnotherRedisDesktopManager » استفاده کنید.
- «یکبار» که سرور Redis اجرا شد (نه چند بار)، روش کار با آن مانند SQL Server است. فقط در اینجا در رشته‌ی اتصالی که ساخته می‌شود، نام یا شماره دیتابیس را هم باید مشخص کنید؛ مانند WithDatabase(0). یا حتی می‌توانید با یک دیتابیس هم کار کنید، اما برای cache-keyها پیشوند تعیین کنید تا با هم تداخل نکنند: UseCacheKeyPrefix  (این روش توسط نویسنده‌ی اصلی Redis هم توصیه شده‌است)
- بله. همانیکه که آرشیو نشده.
+ redis را باید با داکر اجرا کنید؛ اگر آخرین نگارش آن‌را می‌خواهید.
+ CacheManager.Core را با easy-caching جایگزین کنید چون دیگر توسط نویسنده‌ی آن نگهداری نمی‌شود.
نظرات مطالب
MVC Scaffolding #2
- سوئیچ ModelType رو ذکر نکردید. مثالش هست در متن (... ModelType Task - ...) 
- خطاهایی رو هم که دریافت می‌کنید، اینجا به نویسنده اصلی گزارش بدید (به صورت کامل البته؛ نه اینکه صرفا عنوان کنید کار نمی‌کند).
نظرات مطالب
EF Code First #2
با سلام و تشکر

سوال اول:
این قسمت آخری را که فرمودید:
"در EF Code first به صورت پیش فرض همه چیز بر مبنای کاربری با دسترسی
مدیریتی یا dbo schema در اس کیوال سرور تنظیم شده است. اما اگر کاربر خاصی
برای کار با دیتابیس تعریف گردد که در هاست‌های اشتراکی بسیار مرسوم است،
دیگر از دسترسی مدیریتی dbo خبری نخواهد بود."

من متوجه نشدم! ما در هاستهای اشتراکی مثلا از طریق پنل پلسک یک بانک به همراه یک کاربر به نام فرضی user1 ایجاد می کنم و در کانشکن استرینگ هم با همین نام کاربری متصل می شویم. حال منظور شما از کاربر خاص یعنی چه کسی؟
این scheme که نام آنرا someUser گذاشتید، مربوط به چه کسی است و از کجا آمده است؟


سوال دوم:
آیا در مورد بانک Membership پیش فرض مایکروسافت و تلفیق آن با بانک اصلی برنامه در EF راه کاری اندیشیده شده؟
بنده هیچ وقت از این امکان به جهت دو دسته شدن جداول و ساختار بانکم استفاده نکردم ولی با توجه به یکپارچه شدن آن با ASP.NET MVC کم کم دارم متقاعد می شوم که به جای منطق Membership خودم از این امکان استفاده کنم، نظر شما در مورد منطق Membership برنامه ای که با EF و MVC نوشته می شود چیست؟
نظرات اشتراک‌ها
دیالوگ های بوت استراپ با استفاده از jquery
با سلام و تشکر از مطلب خوبتون 
من همچین چیزی رو برای پروژه ام استفاده کردم اما یه مشکل داشتم. روی مودال که با همین فرمت پیاده شده یه کنترلر اپلود فایل داشتم که باید همینجا اپلود بشه .. از باتن‌های asp که استفاده می‌کنم با توجه به postback فرم مودال ناپدید می‌شد . از باتن‌های html هم که استفاده کردم نتونستم فایل رو اپلود کنم. 
( از script manager  هم استفاده کردم مودال کلا close نمی‌شد .)
لطف می‌کنید راهنمایی کنید . 
نظرات مطالب
دریافت خلاصه‌ی وبلاگ تا اول اسفند 87
استاد عزیز سلام، سپاس از همه مطالب خوبی ارائه می‏دهید. من هر روز وبلاگ شما را دنبال می‏کنم.

فایل را دریافت کردم اما با مشکل به عبارتی درست دانلود نمی‏کند و در زمان باز کردنش پیغام :Cannot open the file را میدهد که این پیغام در یک Box با عنوان Help است.

آیا راهی وجود دارد تا از محتویات این فایل بهره‏مند شوم؟

با سپاس از راهنمایی شما . . .
نظرات مطالب
MVC Scaffolding #2

می‌خواستم بدونم در حالت One-to-many امکان استفاده از Html.EditForModel وجود دارد؟ یعنی میتوان بدون استفاده از UiHint ویا امثال اون فرم اتوماتیک ساخته شود و فیلدهای Dropdownlist را ایجاد کند چرا که در حالت عادی View به صورت EditForModel ساخته نشده و عناصر جدول وابسته به صورت لیست به View پاس داده می‌شود.

نظرات مطالب
کوئری هایی با قابلیت استفاده ی مجدد
سلام. ممنون از مطلب خوبتان. می‌خواستم نظرتان را در رابطهٔ با الگوی Repository بدانم، به نظر من این الگو با اینکه محبوبیت زیادی هم پیدا کرده ولی به پیچیدگی نالازمی نسبت به روش شما دارد. سوالی نیز داشتم، امکان نداشت به شیوه‌ای از IEnumerable به جای IQueryable استفاده شود؟ به نظر من مزیت آن در این است که بتوان خارج از چارچوب ORM از این کوئری‌ها استفاده شود و برای آن‌ها تست ایجاد نمود.
باز هم ممنون