نظرات مطالب
Base64 و کاربرد جالب آن
یک کاربرد جالب دیگه که به ذهنم رسید اینه که، مثلا فرض کنید میخواید یه برنامه برای آرشیو کردن صفحات وب روی کامپیوتر بنویسید، خب مسلما گنجوندن تمام اطلاعات صفحه وب مورد نظر توی یک فایل، مدیریت اون رو راحتتر میکنه.
پاسخ به بازخوردهای پروژهها
Helper AjaxDialog چطوری کار میکنه؟
AjaxDialog را در کدها جستجو کنید. مثالهای فراخوانی Razor آن در Viewهای برنامه هست. در یک قسمت این متدهای کمکی سبب میشوند تا تگها و ویژگیهای لازم به صفحه اضافه شوند. قسمت بعد، در فایل adminjs.js پوشه Iris.Web\Scripts این تگها و ویژگیها تحت کنترل هستند تا عکس العمل نشان دهند.
فایل قالب پروژه دوره جاری را از آدرس ذیل میتوانید دریافت کنید:
نصب ابتدایی آن بسیار ساده است و نکته خاصی ندارد.
پس از نصب، یکبار VS.NET را بسته و سپس باز کنید. این قالب جدید، ذیل قسمت پروژههای ویندوز مرتبط با ویژوال سی شارپ، ظاهر خواهد شد:
در این حال اگر یک پروژه جدید را آغاز کنید، این قالب تدارک دیده شده، لایهها و قسمتهای مختلف را به صورت خودکار اضافه خواهد کرد:
نکته مهم! برنامه کامپایل نمیشود!
به عمد، جهت کاهش حجم قالب دریافتی فوق، فایلهای باینری آن پیوست نشدهاند. وگرنه باید بالای 30 مگابایت را دریافت میکردید که واقعا نیازی نیست.
اما اگر به هر پروژه داخل Solution دقت کنید، فایل متنی packages.config آن نیز پیوست شده است. به کمک این فایلها به سادگی میتوان تمام وابستگیها را از طریق NuGet بازیابی کرد.
برای این منظور ابتدا به اینترنت متصل شده (مهم) و سپس بر روی Solution کلیک راست کرده و گزینه فعال سازی Restore کلیه بستههای نیوگت را انتخاب کنید.
پس از اینکار، آخرین نگارش NuGet.exe از اینترنت دریافت و به پروژه اضافه میشود:
اکنون اگر Solution را Build کنید، اولین کاری که صورت خواهد گرفت، دریافت کلیه وابستگیها از سایت NuGet است. اندکی تامل کنید تا اینکار تمام شود.
پس از پایان کار دریافت، پوشه packages در کنار فایل sln پروژه ایجاد شده، تشکیل میشود.
یکبار وجود آنرا بررسی کنید.
اکنون اگر برنامه را Build کنید احتمالا پیغام میدهد که Fody را نمیتواند پیدا کند با اینکه دریافت شده و در پوشه packages موجود است. هر زمان، هر پیغام خطایی در مورد Fody مشاهده کردید، فقط یکبار VS.NET را بسته و باز کنید. مشکل حل میشود!
تنها کاری که پس از بازسازی پوشه packages بهتر است صورت گیرد (اختیاری است البته)، صدور دستور ذیل در خط فرمان پاور شل است:
با این دستور، دریافت کامل مجددی از اینترنت صورت نمیگیرد؛ مگر اینکه به روز رسانی جدیدی را یافت کند. در سایر حالات از کش داخل سیستم اطلاعات را دریافت میکند.
پس از اینکار، نیاز است یکبار VS.NET را بسته و مجددا باز کنید (مهم) تا تمام وابستگیها به درستی بارگذاری شوند. خصوصا بسته Fody که کار AOP را انجام میدهد. در غیر اینصورت موفق به Build پروژه نخواهید شد.
بنابراین به صورت خلاصه:
الف) یکبار گزینه فعال سازی Restore کلیه بستههای نیوگت را انتخاب کنید.
ب) پروژه را Build کنید تا وابستگیها را از سایت NuGet دریافت کند.
ج) دستور Update-Package را اجرا نمائید (اختیاری).
ج) VS.NET را پس از سه مرحله فوق، یکبار بسته و باز کنید.
در کل بستههای مورد استفاده به این شرح هستند:
یک نکته جانبی
فید NuGet در VS.NET به Https تنظیم شده است. اگر دسترسی به Https برای شما به کندی صورت میگیرد فقط کافی است مسیر فید آنرا در منوی Tools، گزینهی Options، ذیل قسمت Package manager یافته و به http://nuget.org/api/v2 تغییر دهید؛ یعنی به Http خالی، بجای Https؛ تا سرعت دریافت بستههای NuGet مورد نظر افزایش یابند.
اجرای پروژه و برنامه
پس از این مراحل و Build موفقیت آمیز پروژه، برنامه را اجرا کنید. در اولین بار اجرای برنامه به صورت خودکار بانک اطلاعاتی به همراه ساختار جداول تشکیل میشوند. اما ... با خطای زیر مواجه خواهید شد:
علت این است که در فایل app.config پروژه ریشه برنامه :
مسیر تشکیل بانک اطلاعاتی به پوشه db کنار فایل اجرایی برنامه تنظیم شده است. این پوشه db را در پوشه bin\debug ایجاد کرده و سپس برنامه را اجرا کنید.
برای ورود به برنامه از نام کاربری Admin و کلمه عبور 123456 استفاده نمائید.
این کاربر پیش فرض در کلاس MyWpfFrameworkMigrations لایه دادههای برنامه، توسط متد addRolesAndAdmin اضافه شده است.
خوب! تا اینجا با نحوه نصب و راه اندازی این قالب جدید آشنا شدیم. در قسمتهای بعد، به جزئیات ارتباطات و نحوه استفاده از آن به عنوان پایه یک کار و پروژه جدید، خواهیم پرداخت.
به روز رسانی 1.1
جهت سازگاری با EF 6 ، StructureMap 3 و همچنین VS 2013، پروژه به روز شد: WpfFrmwork_1.1.zip
به روز رسانی نهایی
به روز شدهی این پروژه را بر اساس آخرین وابستگیهای آن از اینجا دریافت کنید.
نصب ابتدایی آن بسیار ساده است و نکته خاصی ندارد.
پس از نصب، یکبار VS.NET را بسته و سپس باز کنید. این قالب جدید، ذیل قسمت پروژههای ویندوز مرتبط با ویژوال سی شارپ، ظاهر خواهد شد:
در این حال اگر یک پروژه جدید را آغاز کنید، این قالب تدارک دیده شده، لایهها و قسمتهای مختلف را به صورت خودکار اضافه خواهد کرد:
نکته مهم! برنامه کامپایل نمیشود!
به عمد، جهت کاهش حجم قالب دریافتی فوق، فایلهای باینری آن پیوست نشدهاند. وگرنه باید بالای 30 مگابایت را دریافت میکردید که واقعا نیازی نیست.
اما اگر به هر پروژه داخل Solution دقت کنید، فایل متنی packages.config آن نیز پیوست شده است. به کمک این فایلها به سادگی میتوان تمام وابستگیها را از طریق NuGet بازیابی کرد.
برای این منظور ابتدا به اینترنت متصل شده (مهم) و سپس بر روی Solution کلیک راست کرده و گزینه فعال سازی Restore کلیه بستههای نیوگت را انتخاب کنید.
پس از اینکار، آخرین نگارش NuGet.exe از اینترنت دریافت و به پروژه اضافه میشود:
اکنون اگر Solution را Build کنید، اولین کاری که صورت خواهد گرفت، دریافت کلیه وابستگیها از سایت NuGet است. اندکی تامل کنید تا اینکار تمام شود.
پس از پایان کار دریافت، پوشه packages در کنار فایل sln پروژه ایجاد شده، تشکیل میشود.
یکبار وجود آنرا بررسی کنید.
اکنون اگر برنامه را Build کنید احتمالا پیغام میدهد که Fody را نمیتواند پیدا کند با اینکه دریافت شده و در پوشه packages موجود است. هر زمان، هر پیغام خطایی در مورد Fody مشاهده کردید، فقط یکبار VS.NET را بسته و باز کنید. مشکل حل میشود!
تنها کاری که پس از بازسازی پوشه packages بهتر است صورت گیرد (اختیاری است البته)، صدور دستور ذیل در خط فرمان پاور شل است:
PM> Update-Package
پس از اینکار، نیاز است یکبار VS.NET را بسته و مجددا باز کنید (مهم) تا تمام وابستگیها به درستی بارگذاری شوند. خصوصا بسته Fody که کار AOP را انجام میدهد. در غیر اینصورت موفق به Build پروژه نخواهید شد.
بنابراین به صورت خلاصه:
الف) یکبار گزینه فعال سازی Restore کلیه بستههای نیوگت را انتخاب کنید.
ب) پروژه را Build کنید تا وابستگیها را از سایت NuGet دریافت کند.
ج) دستور Update-Package را اجرا نمائید (اختیاری).
ج) VS.NET را پس از سه مرحله فوق، یکبار بسته و باز کنید.
در کل بستههای مورد استفاده به این شرح هستند:
PM> Install-Package MahApps.Metro -Pre PM> Install-Package MahApps.Metro.Resources PM> Install-Package EntityFramework PM> Install-Package structuremap PM> Install-Package PropertyChanged.Fody PM> Install-Package MvvmLight PM> Install-Package Microsoft.SqlServer.Compact
یک نکته جانبی
فید NuGet در VS.NET به Https تنظیم شده است. اگر دسترسی به Https برای شما به کندی صورت میگیرد فقط کافی است مسیر فید آنرا در منوی Tools، گزینهی Options، ذیل قسمت Package manager یافته و به http://nuget.org/api/v2 تغییر دهید؛ یعنی به Http خالی، بجای Https؛ تا سرعت دریافت بستههای NuGet مورد نظر افزایش یابند.
اجرای پروژه و برنامه
پس از این مراحل و Build موفقیت آمیز پروژه، برنامه را اجرا کنید. در اولین بار اجرای برنامه به صورت خودکار بانک اطلاعاتی به همراه ساختار جداول تشکیل میشوند. اما ... با خطای زیر مواجه خواهید شد:
The path is not valid. Check the directory for the database. [ Path = D:\...\bin\Debug\Db\db.sdf ]
<connectionStrings> <clear/> <add name="MyWpfFrameworkContext" connectionString="Data Source=|DataDirectory|\Db\db.sdf;Max Buffer Size=30720;File Mode=Read Write;" providerName="System.Data.SqlServerCE.4.0" /> </connectionStrings>
برای ورود به برنامه از نام کاربری Admin و کلمه عبور 123456 استفاده نمائید.
این کاربر پیش فرض در کلاس MyWpfFrameworkMigrations لایه دادههای برنامه، توسط متد addRolesAndAdmin اضافه شده است.
خوب! تا اینجا با نحوه نصب و راه اندازی این قالب جدید آشنا شدیم. در قسمتهای بعد، به جزئیات ارتباطات و نحوه استفاده از آن به عنوان پایه یک کار و پروژه جدید، خواهیم پرداخت.
به روز رسانی 1.1
جهت سازگاری با EF 6 ، StructureMap 3 و همچنین VS 2013، پروژه به روز شد: WpfFrmwork_1.1.zip
به روز رسانی نهایی
به روز شدهی این پروژه را بر اساس آخرین وابستگیهای آن از اینجا دریافت کنید.
با رشد روز افزون شبکههای اجتماعی و نیاز روزمره مردم به این شبکهها ،اکثر شبکههای اجتماعی با در اختیار قرار دادن کتاب خانهها و apiها، توسعه و طراحی یک برنامهی مبتنی بر آنها را فراهم کردهاند. تلگرام نیز یکی از این شبکهها است و با طراحی باتها میتوان یک نرم افزار کوچک و پر کاربرد را جهت آن طراحی کرد.
در این مقاله قصد دارم نحوه ساخت یک بات تلگرامی را با استفاده از webhook که پیشنهاد خود تلگرام میباشد و همچنین کار با سایر apiهای مانند گرفتن عکس پروفایل و ... به اشتراک بگذارم. ما آموزش را بنا بر یک مثال کاربردی، در قالب یک بات تلگرامی قرار میدهیم که بعد از start شدن، پیغام خوش آمد گویی را نمایش میدهد و سپس جملات فارسی را از کاربر دریافت و معادل انگلیسی آنها را با استفاده از از google translate به کاربر نشان میدهد.
شروع به ساخت بات
به طور کلی دو روش برای ساخت یک بات تلگرامی وجود دارد:
1- استفاده از کتابخانههای آماده
2 - استفاده webhook
در روش 1، از یک سری از کتابخانههای آماده و تعریف شده، استفاده میکنیم.
مزایا:
بدون زحمت زیادی و فقط با فراخوانی توابع آماده، قادر خواهیم بود یک بات خیلی ساده را شبیه سازی کنیم.
هزینه آن نسبت به webhook کمتر است و شما میتوانید با یک vps، بات را اجرا کنید.
معایب:
1- این روش ازpolling استفاد میکند. یعنی دستور دریافت شده در یک حلقهی بی نهایت قرا میگیرد و هر بار چک میشود که آیا درخواستی رسیده است یا خیر؟ که سربار بالایی را بر روی سرور ما خواهد داشت.
2- بعد از مدتی down میشود.
3- اگر شمار درخواستها بالا رود، Down میشود.
روش دیگر استفاده از webhook است که اصولیترین روش و روشی است که خود سایت تلگرام آن را پیشنهاد دادهاست. اگر بخواهم توضیح کوتاهی درباره webhook بدهم، با استفاده از آن میتوانید تعیین کنید وقتی یک event، رخداد، api ایی فرخوانی شود؛ یا مثلا شما یک سایت را با api نوشتهاید (ASP.NET Web API) و آن را پابلیش کردهاید و الان میخواهید یک api جدید را بنویسید. در این حالت با استفاده از webhook، دیگر نیازی نیست تا کل پروژه را پابلیش کنید. یک پروژه api را مینویسید و آن را آپلود میکنید و درقسمت تنظیم وب هوک، آدرس دامین خودتون را میدهید. حتی میتوانید آن را با php یا هر زبانی که میتوانید بنویسید.
معایب:
1- هزینه آن. شما علاوه بر تهیهی هاست و دامین، باید ssl را هم فعال کنید که در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد. البته نگرانی برای پیاده سازی ssl نیست. چون سایتهایی هستند که این سرویسها را به صورت رایگان در اختیار شما میگذارند (مانند Lets encrypt).
2- تنظیم آن به مراتب سختتر از روش قبل است.
مزایا:
1- سرعت آن بیشتر است.
2- درخواستهای با تعداد بالا را میتوان به راحتی پاسخ داد.
3- وابستگی ثالثی ندارد.
اولین مرحله ساخت بات
تا اینجای کار به مباحث تئوری باتها پرداختیم. حال وارد اولین مرحلهی ساخت باتها میشویم. قبل از شروع، شما باید در بات BotFather@ عضو شوید و سپس یک بات جدید را بسازید. برای آموزش ساخت بات در BotFather، میتوانید از این مبحث استفاده کنید. بعد از ساخت بات در BotFather، شما داری یک token خواهید شد که یک رشتهی کد شدهاست.
ایجاد پروژهی جدید بات
- در ادامه سراغ ویژوال استودیو رفته و یک پروژهی Web api Empty را ایجاد کنید.
- سپس وارد سایت تلگرام شوید و کتابخانهی مربوطه را دریافت کنیدو یا میتوانید با استفاده از دستور زیر، این کتابخانه را نصب کنید:
پس از آن، اولین کار، ایجاد یک controller جدید به نام Webhook میباشد. درون این کنترلر، یکaction متد جدید را به نام UpdateMsg ایجاد میکنیم:
تمام درخواستهای تلگرام (وقایع رسیدهی از آن) ،به این action متد ارسال خواهند شد. اگر دقت کنید این متد دارای یک آرگومان از نوع update میباشد که شامل تمام پراپرتیهای یک درخواست، اعم از نام کاربری، نوع درخواست، پیام و ... است.
تنظیم کردن WebHook
- حال به قسمت تنظیم کردن webhook میرسیم. وارد فایل Global.asax.cs برنامه شوید و با دستور زیر، وب هوک را تنظیم کنید:
- در قسمت token ،token خود را که از BotFather دریافت کردید، وارد کنید و در قسمت setwebhook، باید ادرس دامنهی خود را وارد نمائید. البته برای آزمایش برنامه، ما دامنهای نداریم و قصد خرید هاستی را هم نداریم. بنابراین با استفاده از ابزار ngrok میتوان به سادگی یک دامنهی آزمایشی SSL را تهیه کرد و از آن استفاده نمود.
- در این حالت بعد از اجرای ngrok، آدرس https آن را کپی کرده و در قسمت بالا، بجای Domain ذکر شده قرار دهید.
- برای آزمایش انجام کار، یک break-point را در قسمت action متد یاد شده قرار دهید و سپس برنامه را اجرا کنید.
- اکنون از طریق تلگرام وارد بات شوید و یک درخواست را ارسال کنید.
- اگر کار را به درستی انجام داده باشید، در صفحه ngrok پیغام 200 مبتنی بر ارسال صحیح درخواست را دریافت خواهید کرد و همچنین در قسمت breakpoints برنامه بر روی آرگومان update، میتوانید پراپرتیهای یک درخواست را به صورت کامل دریافت کنید.
- ارسال اولین درخواست ما از طریق بات start/ میباشد. در این حالت میتوان دریافت که کاربر برای بار اول است که از بات استفاده میکند.
- در اکشن متد از طریق خاصیت update.Message.Text میتوان به متن فرستاده شده دسترسی داشت.
- همچین اطلاعات کاربر در update.Message.From، همراه با درخواست، فرستاده میشود.
کار با ابزار ترجمهی گوگل و تکمیل پروژهی Web API
اکنون طبق مثال بالا میخواهیم وقتی کاربر برای اولین بار وارد شد، پیغام خوش آمد گویی به او نمایش داده شود. بعد از آن هر متنی را که فرستاد، معنای آن را از گوگل ترنسلیت گرفته و مجددا به کاربر ارسال میکنیم. برای اینکار کلاس WebhookController را به شکل زیر تکمیل خواهیم کرد:
توضیحات:
- با استفاده از update.Message.From.Id میتوان پیغام را به شخصی که درخواست دادهاست فرستاد.
- دقت کنید هنگام ارسال درخواست، در ngrok آیا درخواستی فرستاده میشود یا خطایی وجود دارد.
نکته! برای استفاده از بات باید حتما از ssl استفاده کنید. اگر نیاز به خرید این سرویس را ندارید، از این لینک نیز میتوانید سرویس مورد نظر را بعد از 24 ساعت بر روی دامین خود تنظیم کنید.
توضیحات بیشتر در این مورد را مثلا دکمههای پویا و گرفتن عکس پروفایل و ....، در مقالهی بعدی قرار خواهم داد.
شما میتوانید از این لینک پروژه بالا را دریافت و اجرا کنید .
در این مقاله قصد دارم نحوه ساخت یک بات تلگرامی را با استفاده از webhook که پیشنهاد خود تلگرام میباشد و همچنین کار با سایر apiهای مانند گرفتن عکس پروفایل و ... به اشتراک بگذارم. ما آموزش را بنا بر یک مثال کاربردی، در قالب یک بات تلگرامی قرار میدهیم که بعد از start شدن، پیغام خوش آمد گویی را نمایش میدهد و سپس جملات فارسی را از کاربر دریافت و معادل انگلیسی آنها را با استفاده از از google translate به کاربر نشان میدهد.
شروع به ساخت بات
به طور کلی دو روش برای ساخت یک بات تلگرامی وجود دارد:
1- استفاده از کتابخانههای آماده
2 - استفاده webhook
در روش 1، از یک سری از کتابخانههای آماده و تعریف شده، استفاده میکنیم.
مزایا:
بدون زحمت زیادی و فقط با فراخوانی توابع آماده، قادر خواهیم بود یک بات خیلی ساده را شبیه سازی کنیم.
هزینه آن نسبت به webhook کمتر است و شما میتوانید با یک vps، بات را اجرا کنید.
معایب:
1- این روش ازpolling استفاد میکند. یعنی دستور دریافت شده در یک حلقهی بی نهایت قرا میگیرد و هر بار چک میشود که آیا درخواستی رسیده است یا خیر؟ که سربار بالایی را بر روی سرور ما خواهد داشت.
2- بعد از مدتی down میشود.
3- اگر شمار درخواستها بالا رود، Down میشود.
روش دیگر استفاده از webhook است که اصولیترین روش و روشی است که خود سایت تلگرام آن را پیشنهاد دادهاست. اگر بخواهم توضیح کوتاهی درباره webhook بدهم، با استفاده از آن میتوانید تعیین کنید وقتی یک event، رخداد، api ایی فرخوانی شود؛ یا مثلا شما یک سایت را با api نوشتهاید (ASP.NET Web API) و آن را پابلیش کردهاید و الان میخواهید یک api جدید را بنویسید. در این حالت با استفاده از webhook، دیگر نیازی نیست تا کل پروژه را پابلیش کنید. یک پروژه api را مینویسید و آن را آپلود میکنید و درقسمت تنظیم وب هوک، آدرس دامین خودتون را میدهید. حتی میتوانید آن را با php یا هر زبانی که میتوانید بنویسید.
معایب:
1- هزینه آن. شما علاوه بر تهیهی هاست و دامین، باید ssl را هم فعال کنید که در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد. البته نگرانی برای پیاده سازی ssl نیست. چون سایتهایی هستند که این سرویسها را به صورت رایگان در اختیار شما میگذارند (مانند Lets encrypt).
2- تنظیم آن به مراتب سختتر از روش قبل است.
مزایا:
1- سرعت آن بیشتر است.
2- درخواستهای با تعداد بالا را میتوان به راحتی پاسخ داد.
3- وابستگی ثالثی ندارد.
اولین مرحله ساخت بات
تا اینجای کار به مباحث تئوری باتها پرداختیم. حال وارد اولین مرحلهی ساخت باتها میشویم. قبل از شروع، شما باید در بات BotFather@ عضو شوید و سپس یک بات جدید را بسازید. برای آموزش ساخت بات در BotFather، میتوانید از این مبحث استفاده کنید. بعد از ساخت بات در BotFather، شما داری یک token خواهید شد که یک رشتهی کد شدهاست.
ایجاد پروژهی جدید بات
- در ادامه سراغ ویژوال استودیو رفته و یک پروژهی Web api Empty را ایجاد کنید.
- سپس وارد سایت تلگرام شوید و کتابخانهی مربوطه را دریافت کنیدو یا میتوانید با استفاده از دستور زیر، این کتابخانه را نصب کنید:
Install-Package Telegram.Bot
[HttpPost] public async Task<IHttpActionResult> UpdateMsg(Update update) { //...... }
تنظیم کردن WebHook
- حال به قسمت تنظیم کردن webhook میرسیم. وارد فایل Global.asax.cs برنامه شوید و با دستور زیر، وب هوک را تنظیم کنید:
var bot = new Telegram.Bot.TelegramBotClient("Token"); bot.SetWebhookAsync("https://Domian/api/webhook").Wait();
- در این حالت بعد از اجرای ngrok، آدرس https آن را کپی کرده و در قسمت بالا، بجای Domain ذکر شده قرار دهید.
- برای آزمایش انجام کار، یک break-point را در قسمت action متد یاد شده قرار دهید و سپس برنامه را اجرا کنید.
- اکنون از طریق تلگرام وارد بات شوید و یک درخواست را ارسال کنید.
- اگر کار را به درستی انجام داده باشید، در صفحه ngrok پیغام 200 مبتنی بر ارسال صحیح درخواست را دریافت خواهید کرد و همچنین در قسمت breakpoints برنامه بر روی آرگومان update، میتوانید پراپرتیهای یک درخواست را به صورت کامل دریافت کنید.
- ارسال اولین درخواست ما از طریق بات start/ میباشد. در این حالت میتوان دریافت که کاربر برای بار اول است که از بات استفاده میکند.
- در اکشن متد از طریق خاصیت update.Message.Text میتوان به متن فرستاده شده دسترسی داشت.
- همچین اطلاعات کاربر در update.Message.From، همراه با درخواست، فرستاده میشود.
کار با ابزار ترجمهی گوگل و تکمیل پروژهی Web API
اکنون طبق مثال بالا میخواهیم وقتی کاربر برای اولین بار وارد شد، پیغام خوش آمد گویی به او نمایش داده شود. بعد از آن هر متنی را که فرستاد، معنای آن را از گوگل ترنسلیت گرفته و مجددا به کاربر ارسال میکنیم. برای اینکار کلاس WebhookController را به شکل زیر تکمیل خواهیم کرد:
namespace Telegrambot.Controllers { public class WebhookController : ApiController { Telegram.Bot.TelegramBotClient _bot = new Telegram.Bot.TelegramBotClient("number"); Translator _translator = new Translator(); [HttpPost] public async Task<IHttpActionResult> UpdateMsg(Update update) { if (update.Message.Text == "/start") { await _bot.SendTextMessageAsync(update.Message.From.Id, "Welcome To My Bot"); } else { var translatedRequest = _translator.Translate(update.Message.Text, "Persian", "English"); await _bot.SendTextMessageAsync(update.Message.From.Id, translatedRequest); } return Ok(update); } } }
- با استفاده از update.Message.From.Id میتوان پیغام را به شخصی که درخواست دادهاست فرستاد.
- دقت کنید هنگام ارسال درخواست، در ngrok آیا درخواستی فرستاده میشود یا خطایی وجود دارد.
نکته! برای استفاده از بات باید حتما از ssl استفاده کنید. اگر نیاز به خرید این سرویس را ندارید، از این لینک نیز میتوانید سرویس مورد نظر را بعد از 24 ساعت بر روی دامین خود تنظیم کنید.
توضیحات بیشتر در این مورد را مثلا دکمههای پویا و گرفتن عکس پروفایل و ....، در مقالهی بعدی قرار خواهم داد.
شما میتوانید از این لینک پروژه بالا را دریافت و اجرا کنید .
عموما برای نگهداری سادهتر قسمتهای مختلف یک پروژه، اجزای آن به اسمبلیهای مختلفی تقسیم میشوند که هر کدام در یک پروژهی مجزای ویژوال استودیو قرار خواهند گرفت. یکی از نیازهای مهم این نوع پروژهها، داشتن شماره نگارش یکسانی بین اسمبلیهای آن است. به این ترتیب توزیع نهایی سادهتر شده و همچنین پشتیبانی از آنها در دراز مدت، بر اساس این شماره نگارش بهتر صورت خواهد گرفت. برای مثال در لاگهای خطای برنامه با بررسی شماره نگارش اسمبلی مرتبط، حداقل میتوان متوجه شد که آیا کاربر از آخرین نسخهی برنامه استفاده میکند یا خیر.
روش معمول انجام اینکار، به روز رسانی دستی تمام فایلهای AssemblyInfo.cs یک Solution است و همچنین اطمینان حاصل کردن از همگام بودن آنها. در ادامه قصد داریم با استفاده از فایلهای T4، یک فایل SharedAssemblyInfo.tt را جهت تولید اطلاعات مشترک Build بین اسمبلیهای مختلف یک پروژه، تولید کنیم.
ایجاد پروژهی SharedMetaData
برای نگهداری فایل مشترک SharedAssemblyInfo.cs نهایی و همچنین اطمینان از تولید مجدد آن به ازای هر Build، یک پروژهی class library جدید را به نام SharedMetaData به Solution جاری اضافه کنید.
سپس نیاز است یک فایل text template جدید را به نام SharedAssemblyInfo.tt، به این پروژه اضافه کنید.
به خواص فایل SharedAssemblyInfo.tt مراجعه کرده و Transform on build آنرا true کنید. به این ترتیب مطمئن خواهیم شد این فایل به ازای هر build جدید، مجددا تولید میگردد.
اکنون محتوای این فایل را به نحو ذیل تغییر دهید:
در این فایل اجزای شماره نگارش برنامه به صورت متغیر تعریف شدهاند. هر بار که نیاز است یک نگارش جدید ارائه شود، میتوان این اعداد را تغییر داد.
MajorVersion با افزودن تعداد زیادی قابلیت به برنامه، به صورت دستی تغییر میکند. همچنین اگر یک breaking change در برنامه یا کتابخانه وجود داشته باشد نیز این شماره باید تغییر نماید.
MinorVersion با افزودن ویژگیهای کوچکی به نگارش فعلی برنامه تغییر میکند.
BuildNumber به صورت خودکار بر اساس هر Build انجام شده باید تغییر یابد. در اینجا این عدد به صورت خودکار به ازای هر روز، یک واحد افزایش پیدا میکند. ابتدای مبداء آن در این مثال، 2013 قرار گرفتهاست.
RevisionNumber با ارائه یک وصله جدید برای نگارش فعلی برنامه، به صورت دستی باید تغییر کند. اگر اعداد شماره نگارش major یا minor تغییر کنند، این عدد باید به صفر تنظیم شود.
اکنون اگر این محتوای جدید را ذخیره کنید، فایل SharedAssemblyInfo.cs به صورت خودکار تولید خواهد شد.
افزودن فایل SharedAssemblyInfo.cs به صورت لینک به تمام پروژهها
نحوهی افزودن فایل جدید SharedAssemblyInfo.cs به پروژههای موجود، اندکی متفاوت است با روش معمول افزودن فایلهای cs هر پروژه. ابتدا از منوی پروژه گزینهی add existing item را انتخاب کنید. سپس فایل SharedAssemblyInfo.cs را یافته و به صورت add as link، به تمام پروژههای موجود اضافه کنید.
اینکار باید در مورد تمام پروژهها صورت گیرد. به این ترتیب چون فایل SharedAssemblyInfo.cs به این پروژهها صرفا لینک شدهاست، اگر محتوای آن در پروژهی metadata تغییر کند، به صورت خودکار و یک دست، در تمام پروژههای دیگر نیز منعکس خواهد شد.
در ادامه اگر بخواهید Solution را Build کنید، پیام تکراری بودن یک سری از ویژگیها را یافت خواهید کرد. این مورد از این جهت رخ میدهد که هنوز فایلهای AssemblyInfo.cs اصلی، در پروژههای برنامه موجود هستند.
این فایلها را یافته و صرفا چند سطر همیشه ثابت ذیل را در آنها باقی بگذارید:
اضافه کردن build dependency به پروژه MetaData
در پایان کار نیاز است اطمینان حاصل کنیم، فایل SharedAssemblyInfo.cs به صورت خودکار پیش از Build هر پروژه، تولید میشود. برای این منظور، از منوی Project، گزینهی Project dependencies را انتخاب کنید. سپس در برگهی dependencies آن، به ازای تمام پروژههای موجود، گزینهی SharedMetadata را انتخاب نمائید.
این مساله سبب اجرای خودکار فایل SharedAssemblyInfo.tt پیش از هر Build میشود و به این ترتیب میتوان از تازه بودن اطلاعات SharedAssemblyInfo.cs اطمینان حاصل کرد.
اکنون اگر پروژه را Build کنید، تمام اجزای آن شماره نگارش یکسانی را خواهند داشت:
روش معمول انجام اینکار، به روز رسانی دستی تمام فایلهای AssemblyInfo.cs یک Solution است و همچنین اطمینان حاصل کردن از همگام بودن آنها. در ادامه قصد داریم با استفاده از فایلهای T4، یک فایل SharedAssemblyInfo.tt را جهت تولید اطلاعات مشترک Build بین اسمبلیهای مختلف یک پروژه، تولید کنیم.
ایجاد پروژهی SharedMetaData
برای نگهداری فایل مشترک SharedAssemblyInfo.cs نهایی و همچنین اطمینان از تولید مجدد آن به ازای هر Build، یک پروژهی class library جدید را به نام SharedMetaData به Solution جاری اضافه کنید.
سپس نیاز است یک فایل text template جدید را به نام SharedAssemblyInfo.tt، به این پروژه اضافه کنید.
به خواص فایل SharedAssemblyInfo.tt مراجعه کرده و Transform on build آنرا true کنید. به این ترتیب مطمئن خواهیم شد این فایل به ازای هر build جدید، مجددا تولید میگردد.
اکنون محتوای این فایل را به نحو ذیل تغییر دهید:
<#@ template debug="false" hostspecific="false" language="C#" #> // // This code was generated by a tool. Any changes made manually will be lost // the next time this code is regenerated. // using System.Reflection; using System.Resources; using System.Runtime.CompilerServices; using System.Runtime.InteropServices; [assembly: AssemblyCompany("some name")] [assembly: AssemblyCulture("")] [assembly: NeutralResourcesLanguageAttribute("en")] [assembly: AssemblyProduct("product name")] [assembly: AssemblyCopyright("Copyright VahidN 2014")] [assembly: AssemblyTrademark("some name")] #if DEBUG [assembly: AssemblyConfiguration("Debug")] #else [assembly: AssemblyConfiguration("Release")] #endif // Assembly Versions are incremented manually when branching the code for a release. [assembly: AssemblyVersion("<#= this.MajorVersion #>.<#= this.MinorVersion #>.<#= this.BuildNumber #>.<#= this.RevisionNumber #>")] // Assembly File Version should be incremented automatically as part of the build process. [assembly: AssemblyFileVersion("<#= this.MajorVersion #>.<#= this.MinorVersion #>.<#= this.BuildNumber #>.<#= this.RevisionNumber #>")] <#+ // Manually incremented for major releases, such as adding many new features to the solution or introducing breaking changes. int MajorVersion = 1; // Manually incremented for minor releases, such as introducing small changes to existing features or adding new features. int MinorVersion = 0; // Typically incremented automatically as part of every build performed on the Build Server. int BuildNumber = (int)(DateTime.UtcNow - new DateTime(2013,1,1)).TotalDays; // Incremented for QFEs (a.k.a. “hotfixes” or patches) to builds released into the Production environment. // This is set to zero for the initial release of any major/minor version of the solution. int RevisionNumber = 0; #>
MajorVersion با افزودن تعداد زیادی قابلیت به برنامه، به صورت دستی تغییر میکند. همچنین اگر یک breaking change در برنامه یا کتابخانه وجود داشته باشد نیز این شماره باید تغییر نماید.
MinorVersion با افزودن ویژگیهای کوچکی به نگارش فعلی برنامه تغییر میکند.
BuildNumber به صورت خودکار بر اساس هر Build انجام شده باید تغییر یابد. در اینجا این عدد به صورت خودکار به ازای هر روز، یک واحد افزایش پیدا میکند. ابتدای مبداء آن در این مثال، 2013 قرار گرفتهاست.
RevisionNumber با ارائه یک وصله جدید برای نگارش فعلی برنامه، به صورت دستی باید تغییر کند. اگر اعداد شماره نگارش major یا minor تغییر کنند، این عدد باید به صفر تنظیم شود.
اکنون اگر این محتوای جدید را ذخیره کنید، فایل SharedAssemblyInfo.cs به صورت خودکار تولید خواهد شد.
افزودن فایل SharedAssemblyInfo.cs به صورت لینک به تمام پروژهها
نحوهی افزودن فایل جدید SharedAssemblyInfo.cs به پروژههای موجود، اندکی متفاوت است با روش معمول افزودن فایلهای cs هر پروژه. ابتدا از منوی پروژه گزینهی add existing item را انتخاب کنید. سپس فایل SharedAssemblyInfo.cs را یافته و به صورت add as link، به تمام پروژههای موجود اضافه کنید.
اینکار باید در مورد تمام پروژهها صورت گیرد. به این ترتیب چون فایل SharedAssemblyInfo.cs به این پروژهها صرفا لینک شدهاست، اگر محتوای آن در پروژهی metadata تغییر کند، به صورت خودکار و یک دست، در تمام پروژههای دیگر نیز منعکس خواهد شد.
در ادامه اگر بخواهید Solution را Build کنید، پیام تکراری بودن یک سری از ویژگیها را یافت خواهید کرد. این مورد از این جهت رخ میدهد که هنوز فایلهای AssemblyInfo.cs اصلی، در پروژههای برنامه موجود هستند.
این فایلها را یافته و صرفا چند سطر همیشه ثابت ذیل را در آنها باقی بگذارید:
using System.Reflection; using System.Runtime.InteropServices; [assembly: AssemblyTitle("title")] [assembly: AssemblyDescription("")] [assembly: ComVisible(false)] [assembly: Guid("9cde6054-dd73-42d5-a859-7d4b6dc9b596")]
اضافه کردن build dependency به پروژه MetaData
در پایان کار نیاز است اطمینان حاصل کنیم، فایل SharedAssemblyInfo.cs به صورت خودکار پیش از Build هر پروژه، تولید میشود. برای این منظور، از منوی Project، گزینهی Project dependencies را انتخاب کنید. سپس در برگهی dependencies آن، به ازای تمام پروژههای موجود، گزینهی SharedMetadata را انتخاب نمائید.
این مساله سبب اجرای خودکار فایل SharedAssemblyInfo.tt پیش از هر Build میشود و به این ترتیب میتوان از تازه بودن اطلاعات SharedAssemblyInfo.cs اطمینان حاصل کرد.
اکنون اگر پروژه را Build کنید، تمام اجزای آن شماره نگارش یکسانی را خواهند داشت:
و در دفعات آتی، تنها نیاز است تک فایل SharedAssemblyInfo.tt را برای تغییر شماره نگارشهای اصلی، ویرایش کرد.
نظرات اشتراکها
تبدیل آنلاین transcript به فرمت srt
در مورد پشت صحنهاش هم میتونید توضیح بدید؟ بالاخره اینجا سایت برنامه نویسی است. آیا شبیه به این مطلب است یا این مطلب؟
ضمنا فید سایت شما استاندارد نیست و xml اول اون هدر درستی نداره. میتونید از این کتابخونه ایده بگیرید برای اصلاحش
نظرات مطالب
خلاصه اشتراکهای روز شنبه 14 آبان 1390
- مشکل این قالب جدید استاندارد خود بلاگر این است که css های آن از آدرسهای بلاگر که فیلتر شده آدرس دهی میشود و احتمالا سایت را مشکل دار نمایش خواهد داد.- خودکار است. من از گوگل ریدر یا هر آدرس دیگری میفرستم به گوگل+. از آنجا به بعد یک برنامه براش نوشتم که اینها رو میخونه و سپس سر ساعت ارسال میکنه به بلاگر.
- برنامه ی OPMLtools | محمد صاحب | www.dotnetdev.info
- تجزیه-ترکیب | somamos | somamos.blogfa.com
- توسعه آزمایش محور - روشی نو در تولید و مهندسی نرم افزار | (مجتبی بنائی) | www.banaie.ir
- تولید نرم افزار تحت شیرپوینت | ramin | pspcommunity.org
- لینک دانلود مستقیم Visual Studio 2011 Developer Preview | mojtabasahraei | mojtabasahraei.blogfa.com
- مرتبسازی هرمی | Masoud Aghdasifam - مسعود اقدسیفام - www.aghdasifam.ir | www.algorithmha.ir
- Microsoft All-In-One Code Framework Sample Browser نگارش 4 منتشر شد | geekswithblogs.net
- System.Data.SQLite 1.0.76.0 منتشر شد | system.data.sqlite.org
- انتقال برنامههای دات نت به برنامههای سبک مترو | blogs.msdn.com
- بهبودهای صورت گرفته در large object heap دات نت 4 و نیم | blogs.msdn.com
- زبان لمسی ویندوز 8 | blogs.technet.com
- مروری بر MVVM Light Toolkit for Windows 8 | geekswithblogs.net
- معرفی افزونه Web Essentials | visualstudiogallery.msdn.microsoft.com
- نظر خود را در مورد Visual Studio 11 Developer Preview بیان کنید | blogs.msdn.com