مطالب
شیوه‌نامه‌های مقدماتی بوت استرپ 4
وقتی صفحه‌ی وبی را باز می‌کنید، تنظیمات بسیاری بر روی ظاهر آن تاثیرگذار هستند. برای مثال خود مرورگر دارای تنظیماتی است که بر روی ظاهر پیش‌فرض عناوین و عناصر مختلف قرار گرفته شده‌ی بر روی صفحه تاثیر گذار است. به این موارد Browser Styles گفته می‌شود که با Custom Styles ما قابلیت بازنویسی را دارند. در این بین، شیوه‌نامه‌های بوت استرپ، بین Browser Styles و شیوه‌نامه‌های سفارشی ما قرار می‌گیرند تا ظاهر بهتری را برای عناصر مختلف صفحه ارائه دهند.


تایپوگرافی مقدماتی بوت استرپ 4

شیوه‌نامه‌های همراه با بوت استرپ، رفتار و تنظیمات پیش‌فرض مرورگر را بازنویسی می‌کنند. این بازنویسی با فایل node_modules\bootstrap\scss\_reboot.scss شروع می‌شود. اگر مجموعه‌ی بوت استرپ را توسط روش معرفی شده‌ی در مطلب «روش‌های مختلف دریافت و نصب بوت استرپ 4» دریافت کرده باشید، کدهای کامل SASS آن، در پوشه‌ی scss این مجموعه، موجود هستند که یکی از آن‌ها فایل reboot است. کار آن نرمال سازی شیوه‌نامه‌ها، به نحوی است که در مرورگرها مختلف و همچنین وسایل نمایشی متفاوت، یکسان به نظر برسند:
 - برای مثال در این فایل از روش اندازه گیری rem استفاده شده‌است تا مدیریت اندازه‌های آن در سکوهای کاری مختلف قابل کنترل شود.
 - در اینجا از margin-top به طور کامل صرفنظر شده‌است، تا بتوان اندازه‌گیری فواصل بین عناصر را بهتر محاسبه کرد. بوت استرپ 4 تنها یک margin را در پایین تمام عناصر صفحه، تنظیم می‌کند. بنابراین آگاهی از وجود این پیش‌فرض، تنظیم فواصل بین عناصر را نیز ساده‌تر می‌کند.
 - در این فایل در همه‌جا از خاصیت inherit استفاده شده‌است تا امکان بازنویسی شیوه‌نامه‌های آن توسط custom styles ما ساده‌تر شود.
 - پیش‌فرض دیگری که در این نگارش از بوت استرپ تنظیم شده‌است، border-box می‌باشد. به این ترتیب اندازه گیری عرض عناصر ساده‌تر می‌شوند. برای مثال اگر عرض یک div را مساوی 200px قرار دهید، یک padding پیش‌فرض نیز برای آن درنظر گرفته شده‌است و padding سفارشی تنظیم شده‌ی برای آن بی‌اثر خواهد بود.
 - در این نگارش، فونت پیش‌فرض صفحه، به فونت پیش‌فرض سیستم تنظیم شده‌است و نه فونت از پیش تعیین شده‌ی خاصی. از این جهت که این قلم‌های سیستمی، دارای ویژگی‌های خاصی هستند که آن‌ها را برای سکوهای کاری مختلف، منحصربفرد می‌کنند.

مثال: نمایش تاثیر بوت استرپ 4 بر روی تایپوگرافی پیش‌فرض مرورگر
<body>
    <div class="container">
        <section class="content" id="mission">
            <h1>Our Commitment <small>to you</small></h1>
            <p>Wisdom Pet Medicine strives to blend the best in traditional and
                <em>alternative medicine</em> in the <strong>diagnosis and
                    treatment</strong> of companion animals including dogs,
                cats, birds, reptiles, rodents, and fish. We apply the wisdom
                garnered in the <mark>centuries old tradition</mark> of
                veterinary medicine, to find the safest treatments
                and&nbsp;cures.</p>
            <p>We strive to be your pet's medical <del>staff</del> experts from
                youth through the senior years. <small>We build preventative
                    health care plans for each and every one of our patients,
                    based on breed, age, and sex, so that your pet receives the
                    most appropriate care at crucial milestones.</small> We
                want to give your pet a long and healthy&nbsp;life.</p>
        </section>

        <section class="content" id="services">
            <h2>Exotic Pets</h2>
            <p>We offer <strong>specialized</strong> care for <em>reptiles,
                    rodents, birds,</em> and other exotic pets.</p>

            <h3>Grooming</h3>
            <p>Our therapeutic <span>grooming</span> treatments help battle
                fleas, allergic dermatitis, and other challenging skin
                conditions.</p>

            <h4>General Health</h4>
            <p>Wellness and senior exams, ultrasound, x-ray, and dental
                cleanings are just a few of our general health services.</p>

            <h5>Nutrition</h5>
            <p>Let our nutrition experts review your pet's diet and prescribe a
                custom nutrition plan for optimum health and disease
                prevention.</p>

            <h6>Pest Control</h6>
            <p>We offer the latest advances in safe and effective prevention
                and treatment of fleas, ticks, worms, heart worm, and other
                parasites.</p>

            <h2>Vaccinations</h2>
            <p>Our veterinarians are experienced in modern vaccination
                protocols that prevent many of the deadliest diseases in pets.</p>
        </section>
    </div>
</body>
با این خروجی:

با اعمال بوت استرپ


بدون اعمال بوت استرپ


در اینجا دو تصویر راملاحظه می‌کنید؛ یکی با اعمال bootstrap.min.css به صفحه‌است و دیگری با حذف آن از صفحه. به این ترتیب مشاهده می‌کنید که صرفا اعمال بوت استرپ به یک صفحه‌ی متداول، کیفیت نمایش آن‌را با بازنویسی شیوه‌نامه‌ی پیش‌فرض مرورگر، به نحو قابل ملاحظه‌ای بهبود بخشیده‌است و آن‌را زیباتر کرده‌است.
در اینجا تنها المان بوت استرپی که به صفحه اضافه شده‌است و جزو استانداردهای HTML نیست، یک div با کلاس container است:
<body>
    <div class="container">
کل محتوای صفحه جهت اعمال شیوه‌نامه‌های بوت استرپ، داخل این div قرار می‌گیرند. اولین تاثیر آن واکنشگرا کردن صفحه‌است و همچنین یک padding را نیز به قسمت‌های چپ و راست صفحه اضافه کرده‌است.
در این مثال تاثیر بوت استرپ را بر روی شیوه‌نامه‌های پیش‌فرض خصوصا  h1 تا h6، مشاهده می‌کنید.
روش دیگر تعریف headings در اینجا، استفاده از کلاس‌هایی با نام‌های مشابه است:
<div class="h1">Test div class H1</div>
علاوه بر آن، کلاس display نیز در اینجا برای تعیین اندازه‌ی headings سفارشی پیش بینی شده‌است که می‌توان از عدد 1 تا 4 را توسط آن تنظیم کرد:
<div class="display-1">Test div class display-1</div>
با این خروجی و اندازه در مقایسه با headings استاندارد که امکان تعریف تیترهایی بزرگ‌تر از اندازه‌های متداول را میسر می‌کنند:


همچنین اگر نیاز به بزرگتر نمایش دادن متن قسمت ابتدایی صفحه وجود داشت، می‌توان از کلاس Lead استفاده کرد:
<p class="lead">Testing a lead class</p>



کلاس‌های کمکی کار با متون در بوت استرپ 4

بوت استرپ 4 به همراه تعدادی کلاس کمکی کار با متون است که نیازهای متداول تایپوگرافی را برآورده می‌کنند:

1) کلاس‌های کمکی محل قرارگیری متون
- کلاس text-justify کار کشیدن و متناسب کردن یک پاراگراف را با گوشه‌های سمت چپ و راست صفحه انجام می‌دهد.
- کلاس text-nowrap از شکسته شدن متن به چندین سطر جلوگیری می‌کند. برای مثال می‌تواند برای نمایش کدها مناسب باشد.
- کلاس متغیر text-xx-pos برای تعیین محل قرارگیری متن کاربرد دارد:
در اینجا ذکر xx اختیاری است و می‌تواند sm، برای اندازه‌های صفحه‌ی بیشتر از 576px و یا md، برای اندازه‌های صفحه‌ی بیشتر از 768px و یا lg، برای اندازه‌های صفحه‌ی بیشتر از 992px و یا xl، برای اندازه‌های صفحه‌ی بیشتر از 1200px باشد. این اندازه‌های یاد شده را در ادامه بیشتر مشاهده خواهید کرد.
همچنین pos می‌تواند left ،center و یا right باشد.
برای مثال کلاس text-sm-center به این معنا است که متن مدنظر در break-point ایی به نام sm، یعنی با اندازه‌ی صفحه‌ی بیشتر از 576px، در وسط صفحه نمایش داده خواهد شد.

2) کلاس‌های نمایش upper-case و lower-case حروف
- کلاس text-lowercase کار نمایش lower-case کل یک پاراگراف اعمالی را انجام می‌دهد.
- کلاس text-uppercase کار نمایش upper-case کل یک پاراگراف اعمالی را انجام می‌دهد.
- کلاس text-capitalize، اولین حرف هر واژه را به صورت بزرگ نمایش می‌دهد.

3) کلاس‌های شیوه‌ی نمایش متون
کلاس font-weight-bold، کلاس font-weight-normal و کلاس font-italic نمایش ضخیم، عادی و یا italic متن را سبب می‌شوند.

مثال: بررسی تاثیر کلاس‌های کمکی کار با متون در بوت استرپ 4
<body>
    <div class="container">
        <section class="content" id="mission">
            <h1 class="text-center text-sm-right text-md-left text-uppercase">Our
                Commitment</h1>
            <p class="lead text-justify">Wisdom Pet Medicine strives to blend
                the best in
                traditional and <em>alternative medicine</em> in the <strong>diagnosis
                    and treatment</strong> of companion animals including dogs,
                cats, birds, reptiles, rodents, and fish. We apply the wisdom
                garnered in the <mark>centuries old tradition</mark> of
                veterinary medicine, to find the safest treatments
                and&nbsp;cures.</p>
            <p class="text-nowrap text-capitalize">We strive to be your pet's
                medical <del>staff</del>
                experts from
                youth through the senior years. <small>We build preventative
                    health care plans for each and every one of our patients,
                    based on breed, age, and sex, so that your pet receives the
                    most appropriate care at crucial milestones.</small> We
                want to give your pet a long and healthy&nbsp;life.</p>
        </section>

        <section class="content" id="services">
            <div class="display-4">Exotic Pets</div>
            <p>We <span class="font-weight-bold">offer</span> <strong class="font-weight-normal">specialized</strong>
                care for <em>reptiles,
                    rodents, birds,</em> and other exotic pets.</p>

            <h3 class="text-left text-md-center text-sm-right">Grooming</h3>
            <p>Our therapeutic <span>grooming</span> treatments help battle
                fleas, allergic dermatitis, and other challenging skin
                conditions.</p>

            <h4>General Health</h4>
            <p>Wellness and senior exams, ultrasound, x-ray, and dental
                cleanings are just a few of our general health services.</p>

            <h5>Nutrition</h5>
            <p>Let our nutrition experts review your pet's diet and prescribe a
                custom nutrition plan for optimum health and disease
                prevention.</p>

            <h6>Pest Control</h6>
            <p>We offer the latest advances in safe and effective prevention
                and treatment of fleas, ticks, worms, heart worm, and other
                parasites.</p>

            <h2>Vaccinations</h2>
            <p>Our veterinarians are experienced in modern vaccination
                protocols that prevent many of the deadliest diseases in pets.</p>
        </section>
    </div>
</body>
با این خروجی


در اینجا اگر کلاس text-right را به heading اضافه کنیم:
<h1 class="text-right">Our Commitment <small>to you</small></h1>
چنین خروجی حاصل می‌شود:


و یا می‌توان این کلاس‌ها را با هم ترکیب کرد:
<h1 class="text-center text-sm-right">Our Commitment <small>to you</small></h1>
این ترکیب به این معنا است:
- متن h1 در حالت عادی در وسط صفحه نمایش داده شود.


- اما متن مدنظر در break-point ایی به نام sm، یعنی با اندازه‌ی صفحه‌ی بیشتر از 576px، در سمت راست صفحه نمایش داده خواهد شد.


این اعداد توسط افزونه‌ی ViewPort نمایش داده شده‌اند.


همچنین تاثیر text-justify را نیز به اولین پاراگراف
<p class="lead text-justify">
به صورت ذیل مشاهده می‌کنید که در مقایسه با تصویر قبلی، سبب کشیده شدن متن و تنظیم آن با سمت راست و چپ صفحه شده‌است:


و یا اگر text-nowrap را به پاراگرافی اعمال کنیم:
<p class="text-nowrap">


سبب نمایش یک سطری آن خواهد شد که در اینجا با پدید آمدن یک اسکرول بار افقی، قابل ملاحظه‌است.


کلاس‌های کمکی کار با لیست‌ها و نقل قول‌ها در بوت استرپ 4

بوت استرپ 4 به همراه کلاس‌هایی کمکی برای کار با لیست‌ها و نقل قول‌ها است؛ مانند:
- کلاس list-unstyled سبب حذف bullets از یک لیست می‌شود.
- برای ایجاد لیست‌های Inline می‌توان از کلاس list-inline بر روی المان UL و سپس list-inline-item بر روی هر LI آن، کمک گرفت.
<body>
    <div class="container">
        <section class="content" id="services">
            <h2>Exotic Pets</h2>
            <p>We offer <strong>specialized</strong> care for <em>reptiles,
                    rodents, birds,</em> and other exotic pets.</p>
            <ul class="list-unstyled">
                <li>Grooming</li>
                <li>General Health</li>
                <li>Nutrition</li>
                <li>Pest Control</li>
                <li>Vaccinations</li>
            </ul>

            <ul class="list-inline">
                <li class="list-inline-item">Grooming</li>
                <li class="list-inline-item">General Health</li>
                <li class="list-inline-item">Nutrition</li>
                <li class="list-inline-item">Pest Control</li>
                <li class="list-inline-item">Vaccinations</li>
            </ul>
        </section>
    </div>
</body>
در این مثال نحوه‌ی حذف bullets و همچنین inline تعریف کردن دو لیست را مشاهده می‌کنید؛ با این خروجی:


در حالت لیست inline، آیتم‌های لیست از چپ به راست در یک سطر نمایش داده می‌شوند. برای مثال می‌تواند برای نمایش breadcrumbs در یک سایت مناسب باشد.
همچنین برای نمایش نقل قول‌ها می‌توان از کلاس blockquote و برای نمایش بهتر امضای آن از کلاس blockquote-footer استفاده کرد:
<body>
    <div class="container">
        <section class="content" id="testimonials">
            <h2>Testimonials</h2>

            <blockquote>
                During the summer, our rabbit, Tonto, began to have severe
                redness and itching on his belly and feet. I'm very thankful to
                the veterinarians and staff at Wisdom for the excellent care
                Tonto received, and for nipping his allergies in the bud, so to
                speak.
                Jane
            </blockquote>

            <blockquote class="blockquote text-right">
                When Samantha, our Siamese cat, began sleeping all the time and
                urinating excessively, we brought her to see the specialists at
                Wisdom. Now, two years later, Samantha is still free from any
                complications of diabetes, and her blood sugar regularly tests
                normal.
                <div class="blockquote-footer">
                    The McPhersons
                </div>
            </blockquote>
        </section>
    </div>
</body>


در اینجا دو blockquote را مشاهده می‌کنید. مورد اول بدون کلاس blockquote است و دومی به همراه این کلاس و یک footer تعریف شده‌است. همچنین می‌توان کلاس‌هایی مانند text-right را نیز به blockquote اضافه کرد.
البته در نگارش 4، حاشیه‌ی خاکستری blockquote که در نگارش سوم آن وجود داشت، حذف شده‌است.


کار با رنگ‌ها در بوت استرپ 4

بوت استرپ، به همراه تعدادی کلاس مخصوص رنگ‌ها است که از آن در همه جا استفاده می‌کند؛ مانند رنگ‌های دکمه‌ها، پس زمینه‌ها و متون.
1) کلاس‌های تعیین رنگ متون:


برای مثال در اینجا بجای Color می‌توان یکی از ثوابت ذیل آن‌را قید کرد؛ مانند text-primary و یا text-danger
این کلاس‌ها برای تعیین رنگ متون و همچنین لینک‌ها کاربرد دارند.


2) کلاس‌های تعیین رنگ پس زمینه:


در اینجا برای نمونه بجای Color می‌توان یکی از ثوابت ذیل آن‌را قید کرد؛ مانند bg-primary و یا bg-danger

مثال: اعمال رنگ‌های زمینه‌ای بوت استرپ
<body>
    <div class="container">
        <section class="content" id="services">
            <h2 class="text-danger">Our Mission</h2>
            <p class="bg-danger text-white">Wisdom Pet Medicine strives to
                blend the best in
                traditional and
                alternative medicine in the diagnosis and treatment of
                companion animals including dogs, cats, birds, reptiles,
                rodents, and fish. We apply the wisdom garnered in the
                centuries old tradition of veterinary medicine, to find the
                safest treatments and cures.</p>

            <ul>
                <li><a class="text-warning" href="#">Grooming</a></li>
                <li><a href="#">General Health</a></li>
                <li><a href="#">Nutrition</a></li>
                <li><a href="#">Pest Control</a></li>
                <li><a href="#">Vaccinations</a></li>
            </ul>

        </section>

        <section class="content" id="testimonials">
            <h2>Testimonials</h2>

            <blockquote class="blockquote bg-faded text-info">
                During the summer, our rabbit, Tonto, began to have severe
                redness and itching on his belly and feet. I'm very thankful to
                the veterinarians and staff at Wisdom for the excellent care
                Tonto received, and for nipping his allergies in the bud, so to
                speak.
                <div class="blockquote-footer">
                    Jane
                </div>
            </blockquote>
        </section>
    </div>
</body>
با این خروجی


در اینجا مثال‌هایی را از اعمال کلاس‌های رنگ‌های بوت استرپ مشاهده می‌کنید. همچنین امکان ترکیب آن‌ها مانند مثال زیر نیز وجود دارد:
<p class="bg-danger text-white">



کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Bootstrap4_02.zip
مطالب
WPF4 و ویندوز 7 : به خاطر سپاری لیست آخرین فایل‌های گشوده شده توسط برنامه

اگر به برنامه‌های جدید نوشته شده برای ویندوز 7 دقت کنیم، از یک سری امکانات مخصوص آن جهت بهبود دسترسی پذیری به قابلیت‌هایی که ارائه می‌دهند، استفاده شده است. برای مثال برنامه‌ی OneNote مجموعه‌ی آفیس را در نظر بگیرید. اگر بر روی آیکون آن در نوار وظیفه‌ی ویندوز کلیک راست کنیم، لیست آخرین فایل‌های گشوده شده توسط آن مشخص است و با کلیک بر روی هر کدام، به سادگی می‌توان این فایل را گشود. یک چنین قابلیتی در منوی آغازین ویندوز نیز تعبیه شده است (شکل‌های زیر):




خبر خوب اینکه برای اضافه کردن این قابلیت به برنامه‌های WPF4 نیازی به کد نویسی نیست و این موارد که تحت عنوان استفاده از Jump list ویندوز 7 تعریف شده‌اند، با کمی دستکاری فایل App.Xaml برنامه، فعال می‌گردند:

<Application x:Class="WpfApplication1.App"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
StartupUri="MainWindow.xaml">
<Application.Resources>
</Application.Resources>
<JumpList.JumpList>
<JumpList ShowRecentCategory="True" />
</JumpList.JumpList>
</Application>
همین! از این پس هر فایلی که توسط برنامه‌ی شما با استفاده از common file dialog boxes باز شود به صورت خودکار به لیست مذکور اضافه می‌گردد (بدیهی است Jump lists جزو ویژگی‌های ویندوز 7 است و در سایر سیستم عامل‌ها ندید گرفته خواهد شد).


سؤال: من اینکار را انجام دادم ولی کار نمی‌کنه!؟

پاسخ: بله. کار نمی‌کنه! این قابلیت تنها زمانی فعال خواهد شد که علاوه بر نکته‌ی فوق، پسوند فایل یا فایل‌هایی نیز به برنامه‌ی شما منتسب شده باشد. این انتساب‌ها مطلب جدیدی نیست و در تمام برنامه‌های ویندوزی باید توسط بکارگیری API ویندوز مدیریت شود. قطعه کد زیر اینکار را انجام خواهد داد:
using System;
using System.Runtime.InteropServices;
using Microsoft.Win32;

namespace Common.Files
{
//from : http://www.devx.com/vb2themax/Tip/19554?type=kbArticle&trk=MSCP
public class FileAssociation
{
const int ShcneAssocchanged = 0x8000000;
const int ShcnfIdlist = 0;

public static void CreateFileAssociation(
string extension,
string className,
string description,
string exeProgram)
{
// ensure that there is a leading dot
if (extension.Substring(0, 1) != ".")
extension = string.Format(".{0}", extension);

try
{
if (IsAssociated(extension)) return;

// create a value for this key that contains the classname
using (var key1 = Registry.ClassesRoot.CreateSubKey(extension))
{
if (key1 != null)
{
key1.SetValue("", className);
// create a new key for the Class name
using (var key2 = Registry.ClassesRoot.CreateSubKey(className))
{
if (key2 != null)
{
key2.SetValue("", description);
// associate the program to open the files with this extension
using (var key3 = Registry.ClassesRoot.CreateSubKey(string.Format(@"{0}\Shell\Open\Command", className)))
{
if (key3 != null) key3.SetValue("", string.Format(@"{0} ""%1""", exeProgram));
}
}
}
}
}

// notify Windows that file associations have changed
SHChangeNotify(ShcneAssocchanged, ShcnfIdlist, 0, 0);
}
catch (Exception ex)
{
//todo: log ...
}
}

// Return true if extension already associated in registry
public static bool IsAssociated(string extension)
{
return (Registry.ClassesRoot.OpenSubKey(extension, false) != null);
}

[DllImport("shell32.dll")]
public static extern void SHChangeNotify(int wEventId, int uFlags, int dwItem1, int dwItem2);
}
}
و مثالی از نحوه‌ی استفاده از آن:
private static void createFileAssociation()
{
var appPath = Assembly.GetExecutingAssembly().Location;
FileAssociation.CreateFileAssociation(".xyz", "xyz", "xyz File",
appPath
);
}
لازم به ذکر است که این کد در ویندوز 7 فقط با دسترسی مدیریتی قابل اجرا است (کلیک راست و اجرا به عنوان ادمین) و در سایر حالات با خطای Access is denied متوقف خواهد شد. به همین جهت بهتر است برنامه‌ی نصاب مورد استفاده این نوع انتسابات را مدیریت کند؛ زیرا اکثر آن‌ها با دسترسی مدیریتی است که مجوز نصب را به کاربر جاری خواهند داد. اگر از فناوری Click once استفاده می‌کنید به این مقاله و اگر برای مثال از NSIS کمک می‌گیرید به این مطلب مراجعه نمائید.


سؤال: من این کارها را هم انجام دادم. الان به چه صورت از آن‌ استفاده کنم؟

زمانیکه کاربری بر روی یکی از این فایل‌های ذکر شده در لیست آخرین فایل‌های گشوده شده توسط برنامه کلیک کند، آدرس این فایل به صورت یک آرگومان به برنامه ارسال خواهد شد. برای مدیریت آن در WPF باید به فایل App.Xaml.cs مراجعه کرده و چند سطر زیر را به آن افزود:
    public partial class App
{
public App()
{
this.Startup += appStartup;
}

void appStartup(object sender, StartupEventArgs e)
{
if (e.Args.Any())
{
this.Properties["StartupFileName"] = e.Args[0];
}
}
//...

در این کد، e.Args حاوی مسیر فایل انتخابی است. برای مثال در اینجا مقدار آن به خاصیت StartupFileName انتساب داده شده است. این خاصیت در برنامه‌های WPF به صورت یک خاصیت عمومی تعریف شده است و در سراسر برنامه (مثلا در رخداد آغاز فرم اصلی آن یا هر جای دیگری) به صورت زیر قابل دسترسی است:
var startupFileName = Application.Current.Properties["StartupFileName"];

سؤال: برنامه‌ی من از OpenFileDialog برای گشودن فایل‌ها استفاده نمی‌کند. آیا راه دیگری برای افزودن مسیرهای باز شده به Jump lists ویندوز 7 وجود دارد؟

پاسخ: بله. همانطور که می‌دانید عناصر XAML با اشیاء دات نت تناظر یک به یک دارند. به این معنا که JumpList تعریف شده در ابتدای این مطلب در فایل App.XAML ، دقیقا معادل کلاسی به همین نام در دات نت فریم ورک است (تعریف شده در فضای نام System.Windows.Shell) و با کد نویسی نیز قابل دسترسی و مدیریت است. برای مثال:
var jumpList = JumpList.GetJumpList(App.Current);
var jumpPath = new JumpPath();
jumpPath.Path = "some path goes here....";
// If the CustomCategory property is null
// or Empty, the item is added to the Tasks category
jumpPath.CustomCategory = "Files";
JumpList.AddToRecentCategory(jumpPath);
jumpList.Apply();
به همین ترتیب،‌ JumpPath ذکر شده در کدهای فوق، در کدهای XAML نیز قابل تعریف است:
<Application x:Class="Win7Wpf4.App"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
StartupUri="MainWindow.xaml">
<Application.Resources>
</Application.Resources>
<JumpList.JumpList>
<JumpList ShowRecentCategory="True">
<JumpPath
CustomCategory="Files"
Path="Some path goes here..."
/>
</JumpList>
</JumpList.JumpList>
</Application>

مطالب دوره‌ها
ابزاری برای تولید کدهای Reflection.Emit
برنامه معروف Reflector دارای افزونه‌ای است به نام Reflector.ReflectionEmitLanguage که سورس آن از آدرس ذیل قابل دریافت است:


مشخصات آن‌را نیز در آدرس زیر می‌توانید مشاهده نمائید:

به این ترتیب به منوی انتخاب زبان‌های Reflector، یک زبان جدید به نام ReflectionEmit اضافه خواهد شد:




مشکل!
این افزونه مدت زیادی است که به روز نشده و با آخرین نگارش Reflector سازگار نیست. برای رفع این مشکل ابتدا سورس آن‌را از کدپلکس دریافت و سپس تغییرات ذیل را به آن اعمال کنید:
الف) به قسمت ارجاعات پروژه افزونه مراجعه و ارجاع به Reflector قدیمی آن‌را حذف و آدرس فایل exe برنامه Reflector جدید را به عنوان ارجاعی تازه، ثبت کنید.
ب) در فایل Visitor.cs آن باید تغییر کوچکی در متد ذیل به نحوی که مشاهده می‌کنید صورت گیرد:
public virtual void VisitOrderClause(IOrderClause value)
{
    this.VisitOrderClause(value);
}
پس از آن، پروژه را کامپایل کرده و فایل dll حاصل را در پوشه Addins نگارش جدید Reflector کپی کنید. سپس به منوی Tools و گزینه Addins در برنامه مراجعه کرده و آدرس فایل Reflector.ReflectionEmitLanguage.dll را برای معرفی به برنامه مشخص نمائید.
به این ترتیب نگارش قدیمی افزونه Reflector.ReflectionEmitLanguage.dll با نگارش جدید برنامه Reflector سازگار خواهد شد.
سورس تغییر یافته این افزونه را از اینجا نیز می‌توانید دریافت کنید:
بدیهی است به ازای هر نگارش جدید Reflector، یکبار باید قسمت الف توضیحات فوق تکرار شود.
اشتراک‌ها
کتابخانه gridstack.js

gridstack.js is a jQuery plugin for widget layout. This is drag-and-drop multi-column grid. It allows you to build draggable responsive bootstrap v3 friendly layouts. It also works great with knockout.jsangular.js and touch devices.  Demo  Demo

کتابخانه gridstack.js
نظرات مطالب
تبدیل صفحات یک فایل PDF به تصویر، با استفاده از Acrobat SDK
مشکل این هست که فرایند اپلود فایل و تبدیل به عکس توسط سیستم باید انجام بشه و استفاده از نسخه خط فرمان مقدور نیست .
کدی که در نسخه net 4.6 نوشته شده این هستش که بدون مشکل کار می‌کنه :
string destinationFilePath = ("d:\\temp\\1.jpg");
                GhostscriptWrapper.GenerateOutput("d:\\temp\\1.pdf", destinationFilePath,
                    new GhostscriptSettings
                    {
                        Device = GhostscriptDevices.jpeg,
                        Page = new GhostscriptPages
                        {
                            Start = 1,
                            End = 1,
                            AllPages = true,
                        },
                        Resolution = new Size
                        {
                            Height = 150,
                            Width = 150
                        },
                        Size = new GhostscriptPageSize
                        {
                            Native = GhostscriptPageSizes.a4
                        }
                    });
اما وقتی همین کد با پکیج GhostScriptshart 1.3.1.4 استفاده می‌شه تنها نسخه 32 بیتی فعال هست و اگر تارگت پروژه به 32 عوض بشه باقی ماژول‌ها دچار سوعملکرد و خطا می‌شن .
مطالب
MVVM و نمایش دیالوگ‌ها

بسیاری از برنامه‌های دسکتاپ نیاز به نمایش پنجره‌های دیالوگ استاندارد ویندوز مانند OpenFileDialog و SaveFileDialog را دارند و سؤال اینجا است که چگونه اینگونه موارد را باید از طریق پیاده سازی صحیح الگوی MVVM مدیریت کرد؛ از آنجائیکه خیلی راحت در فایل ViewModel می‌توان نوشت new OpenFileDialog و الی آخر. این مورد هم یکی از دلایل اصلی استفاده از الگوی MVVM را زیر سؤال می‌برد : این ViewModel دیگر قابل تست نخواهد بود. همیشه شرایط آزمون‌های واحد را به این صورت در نظر بگیرید:
سروری وجود دارد در جایی که به آن دسترسی نداریم. روی این سرور با اتوماسیونی که راه انداخته‌ایم، آخر هر روز آزمون‌های واحد موجود به صورت خودکار انجام شده و یک گزارش تهیه می‌شود (مثلا یک نوع continuous integration سرور). بنابراین کسی دسترسی به سرور نخواهد داشت تا این OpenFileDialog ظاهر شده را مدیریت کرده، فایلی را انتخاب و به برنامه آزمون واحد معرفی کند. به صورت خلاصه ظاهر شدن هر نوع دیالوگی حین انجام آزمون‌های واحد «مسخره» است!
یکی از روش‌های حل این نوع مسایل، استفاده از dependency injection یا تزریق وابستگی‌ها است و در ادامه خواهیم دید که چگونه WPF‌ بدون نیاز به هیچ نوع فریم ورک تزریق وابستگی خارجی، از این مفهوم پشتیبانی می‌کند.

مروری مقدماتی بر تزریق وابستگی‌ها
امکان نوشتن آزمون واحد برای new OpenFileDialog وجود ندارد؟ اشکالی نداره، یک Interface بر اساس نیاز نهایی برنامه درست کنید (نیاز نهایی برنامه از این ماجرا فقط یک رشته LoadPath است و بس) سپس در ViewModel با این اینترفیس کار کنید؛ چون به این ترتیب امکان «تقلید» آن فراهم می‌شود.

یک مثال عملی:
ViewModel نیاز دارد تا مسیر فایلی را از کاربر بپرسد. این مساله را با کمک dependency injection در ادامه حل خواهیم کرد.
ابتدا سورس کامل این مثال:

ViewModel برنامه (تعریف شده در پوشه ViewModels برنامه):

namespace WpfFileDialogMvvm.ViewModels
{
public interface IFilePathContract
{
string GetFilePath();
}

public class MainWindowViewModel
{
IFilePathContract _filePathContract;
public MainWindowViewModel(IFilePathContract filePathContract)
{
_filePathContract = filePathContract;
}

//...

private void load()
{
string loadFilePath = _filePathContract.GetFilePath();
if (!string.IsNullOrWhiteSpace(loadFilePath))
{
// Do something
}
}
}
}

دو نمونه از پیاده سازی اینترفیس IFilePathContract تعریف شده (در پوشه Dialogs برنامه):

using Microsoft.Win32;
using WpfFileDialogMvvm.ViewModels;

namespace WpfFileDialogMvvm.Dialogs
{
public class OpenFileDialogProvider : IFilePathContract
{
public string GetFilePath()
{
var ofd = new OpenFileDialog
{
Filter = "XML files (*.xml)|*.xml"
};
string filePath = null;
bool? dialogResult = ofd.ShowDialog();
if (dialogResult.HasValue && dialogResult.Value)
{
filePath = ofd.FileName;
}
return filePath;
}
}

public class FakeOpenFileDialogProvider : IFilePathContract
{
public string GetFilePath()
{
return @"c:\path\data.xml";
}
}
}

و View برنامه:

<Window x:Class="WpfFileDialogMvvm.MainWindow"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
xmlns:vm="clr-namespace:WpfFileDialogMvvm.ViewModels"
xmlns:dialogs="clr-namespace:WpfFileDialogMvvm.Dialogs"
Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
<Window.Resources>
<ObjectDataProvider x:Key="mainWindowViewModel"
ObjectType="{x:Type vm:MainWindowViewModel}">
<ObjectDataProvider.ConstructorParameters>
<dialogs:OpenFileDialogProvider/>
</ObjectDataProvider.ConstructorParameters>
</ObjectDataProvider>
</Window.Resources>
<Grid DataContext="{Binding Source={StaticResource mainWindowViewModel}}">

</Grid>
</Window>

توضیحات:
ما در ViewModel نیاز داریم تا مسیر نهایی فایل را دریافت کنیم و این عملیات نیاز به فراخوانی متد ShowDialog ایی را دارد که امکان نوشتن آزمون واحد خودکار را از ViewModel ما سلب خواهد کرد. بنابراین بر اساس نیاز برنامه یک اینترفیس عمومی به نام IFilePathContract را طراحی می‌کنیم. در حالت کلی کلاسی که این اینترفیس را پیاده سازی می‌کند، قرار است مسیری را برگرداند. اما به کمک استفاده از اینترفیس، به صورت ضمنی اعلام می‌کنیم که «برای ما مهم نیست که چگونه». می‌خواهد OpenFileDialogProvider ذکر شده باشد، یا نمونه تقلیدی مانند FakeOpenFileDialogProvider. از نمونه واقعی OpenFileDialogProvider در برنامه اصلی استفاده خواهیم کرد، از نمونه تقلیدی FakeOpenFileDialogProvider در آزمون واحد و نکته مهم هم اینجا است که ViewModel ما چون بر اساس اینترفیس IFilePathContract پیاده سازی شده، با هر دو DialogProvider یاد شده می‌تواند کار کند.
مرحله آخر نوبت به وهله سازی نمونه واقعی، در View برنامه است. یا می‌توان در Code behind مرتبط با View نوشت:

namespace WpfFileDialogMvvm
{
public partial class MainWindow
{
public MainWindow()
{
InitializeComponent();
this.DataContext = new MainWindowViewModel(new OpenFileDialogProvider());
}
}
}

و یا از روش ObjectDataProvider توکار WPF هم می‌شود استفاده کرد؛ که مثال آن‌را در کدهای XAML مرتبط با View ذکر شده می‌توانید مشاهده کنید. ابتدا دو فضای نام vm و dialog تعریف شده (با توجه به اینکه مثلا در این مثال، دو پوشه ViewModels و Dialogs وجود دارند). سپس کار تزریق وابستگی‌ها به سازنده کلاس MainWindowViewModel،‌ از طریق ObjectDataProvider.ConstructorParameters انجام می‌شود:

<ObjectDataProvider x:Key="mainWindowViewModel" 
ObjectType="{x:Type vm:MainWindowViewModel}">
<ObjectDataProvider.ConstructorParameters>
<dialogs:OpenFileDialogProvider/>
</ObjectDataProvider.ConstructorParameters>
</ObjectDataProvider>

مطالب
قابل ویرایش کننده‌ی فوق العاده x-editable ؛ قسمت اول
من در یکی از پروژه‌ها از Kendo UI Treeview استفاده کردم و قصد داشتم قابلیت تغییر نام را به گره‌ها بدهم. به همین جهت پس از جستجو به x-editable برخوردم. این کتابخانه‌ی جاواسکریپتی در ابتدا برای قالب‌های بوت استراپ طراحی شده بود که در حال حاضر اینگونه نیست و به راحتی در هر پروژه‌ای که فقط جی کوئری صدا زده شده باشد، قابل اجرا است و نسخه‌ی مخصوص Angular آن هم در این آدرس قرار دارد. همچنین این قابلیت اختیاری و پیش فرض را دارد که به طور خودکار اطلاعات تغییر یافته را به سمت url ایی که شما تعیین می‌کنید، ارسال کند. برای همین نیازی به استفاده جداگانه از jQuery Ajax برای ارسال اطلاعات نیست و البته در انتهای مقاله هم هنگام استفاده از درخت کندو به مشکلی برخوردم که آن را هم بررسی می‌کنیم.

وارد کردن کتابخانه ها
این کتابخانه شامل دو فایل css و JS می‌باشد که بسته به محیطی که در آن کار می‌کنید متفاوت هستند. در این صفحه شما می‌توانید برای 4 محیط Jquery ,JqueryUI , Bootstrap2 و Bootsrap3 بسته‌ی مخصوصش را یا به صورت دانلود فایل‌ها یا از طریق CDN دریافت نمایید. در اینجا هم یک دمو از قابلیت‌های آن قابل مشاهده است.

برای شروع، کتابخانه‌ی مورد نظر خود را دریافت و آن‌ها را به صفحه‌ی خود اضافه نمایید. در صورتیکه از Bootstrap استفاده می‌کنید، ابتدا فایل‌های زیر را اضافه کنید:
    <link href="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/css/bootstrap.min.css" rel="stylesheet">
    <script src="http://code.jquery.com/jquery-2.0.3.min.js"></script> 
    <script src="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/js/bootstrap.min.js"></script>
سپس فایل‌های x-editable را صدا بزنید.

اولین حالتیکه میتوانید با این کتابخانه کار کنید، استفاده از خاصیت *-data است. نمونه زیر را در نظر بگیرید:
  <a href="#" id="favsite" data-type="text" data-pk="1" data-url="@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())" 
data-title="Enter your favorite site">dotnettips.info</a>
به تعداد هر عنصری که نیاز است، اینکار را انجام دهید و به هر کدام یک id انتساب دهید. بعد از آن کد زیر را در قسمت script بنویسید:
 $(document).ready(function () {
        $('#favsite').editable();
    });
در صورتیکه قصد دارید خصوصیاتی از اشیاء را که برای همه‌ی عنصرهای معرفی شده یکسان است، معرفی کنید می‌توانید از کد زیر بهره ببرید:
 $(document).ready(function () {
        $.fn.editable.defaults.mode = 'inline';
        $('#favsite').editable();
    });
کد بالا حالت ویرایش تمام عناصر معرفی شده را به inline تغییر می‌دهد.

حالت بعدی که می‌توان استفاده کرد به شکل زیر است:
  <a href="#" id="favsite" >dotnettips.info</a>

  $.fn.editable.defaults.mode = 'inline';
    $(document).ready(function () {
        $('#favsite').editable({
            type: 'text',
            pk: 1,
            url: '@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())',
            title: 'Enter your favorite site'
        });
    });

خوبی این روش این است که می‌توان اطلاعات بیشتری چون رویدادها را به آن پاس داد. تا الان با نحوه‌ی انتساب آن به اشیاء آشنا شدیم. اجازه دهید تا با خصوصیات آن آشنا شویم.


 AjaxOptions
 همانطور که متوجه شدید به طور خودکار اطلاعات ویرایش شده، به سمت آدرس داده شده، به شیوه Post ارسال می‌گردند. در صورتیکه قصد دست بردن در نوع درخواست را دارید، می‌توانید از این ویژگی استفاده کنید:
    ajaxOptions: {
        type: 'put',
        dataType: 'json'
    }
 Anim
 این ویژگی که تنها در حالت inline پاسخ می‌دهد، می‌تواند زمان بسته شدن x-editable را تغییر دهد که به طور پیش فرض با false مقداردهی شده است. جهت تغییر زمان بسته شدن، کد زیر را وارد نمایید:
anim:'false'
//or
anim: {
                duration: 2000
            }
 autotext  در انتهای جدول آمده است.
 defaultValue 
 در صورتیکه عنصر مورد نظر محتوایی نداشته باشد و این خصوصیت را مقداردهی کنید، موقع ویرایش، این عبارت تعیین شده نمایش می‌یابد. در مثال بالا باید متن تگ a را حذف کرده تا نتیجه را ببینید: (البته فیلد value نباید مقداری داشته باشد)
defaultValue: 'default val'
//or
defaultValue: undefined
//or
defaultValue: null
در بقیه‌ی حالات، ویرایشگر خالی از متن خواهد بود و مقدار پیش فرض آن نال است.
 disabled  false کردن این ویژگی باعث غیرفعال شدن x-editable بر روی کنترل جاری میگردد.
 display 
خاصیت  display یا مقدار بولین false را دریافت می‌کند، یا نال، یا یک تابع callback را می‌توان به آن پاس داد. این خصوصت زمانی صدا زده می‌شود که اطلاعات به سمت آدرس سرور رفته و با موفقیت بازگشت داده می‌شوند (در صورتی که این ویژگی غیرفعال باشد، بلافاصه بعد از تایید کاربر، از اطلاعات وارد شده صدا زده می‌شود) و سپس متن جدید عنصر تغییر می‌یابد. حال اگر این خاصیت نال که مقدار پیش فرض آن است باشد، متن تغییر می‌یابد. ولی اگر false باشد، متن سابق باقی خواهد ماند و در صورتیکه تابعی به آن پاس داده باشید، طبق تابع شما عمل خواهد کرد.
پارامترهایی که تابع شما می‌تواند داشته باشد به شرح زیر است:
value : مقدار جدید
response : پاسخ سرور ( در صورتی که ارسال از طریق Ajax صورت گرفته باشد)

و در صورتیکه عنصر شما checlklist یا select باشد که حاوی منبعی از مقادیر هست، مقادیرشان در قالب یک آرایه با نام sourceData بازگشت خواهد خورد. برای دسترسی به آیتم‌های انتخابی هم از کد زیر استفاده می‌کنیم:
$.fn.editableutils.itemsByValue(value, sourceData)
 emptyclass  معرفی یک کلاس css برای موقعیکه عنصر خالی است.
 emptytext  در صورتی خالی بودن عنصر، این متن را برای عنصر نمایش بده.
 highlight   بعد از به روز رسانی متن عنصر، آن را با این رنگ highlight خواهد کرد و کد رنگی باید در مبنای هگز باشد. مقدار پیش فرض آن false است.
 mode
 دو حالت نمایشی دارد که پیش فرض آن popup است و با باز کردن یک پنجره، مقدار جدید را دریافت می‌کند. مورد بعدی inline است که به جای باز کردن پنجره، متن عنصر را به حالت ویرایش تغییر میدهد.
 name  نام فیلدی که مقدارش تغییر می‌کند.
 onblur زمانی که کاربر فوکوس را از ویرایشگر  می‌گیرد، ویرایشگر چه پاسخی باید به آن بدهد، باز بماند؟ ignore ، بسته شود؟ cancel و یا مقدار داده شده را تایید کند؟submit
 params
پارامترهای درخواست ایجکسی که کنترل در حالت پیش فرض ارسال می‌کند؛ شامل Pk که آن را با id رکورد پر می‌کنیم. name نام فیلدی که تغییر یافته است و value که مقدار جدید است. در صورتیکه دوست دارید اطلاعات اضافی‌تری نیز ارسال شوند، می‌توانید از این خاصیت استفاده کنید و پارامترها را در قالب Object به آن پاس کنید. ولی اگر بخواهید در کل همه‌ی پارامترها را رونویسی کنید باید یک تابع را به آن پاس کنید:

  params: function(params) {
        //در این حالت پارامترهای پیش فرض ارسال نشده 
و تنها پارامترهای معرفی شده در این تابع ارسال می‌شوند
        params.a = 1;
        return params;
    }

 pk  کلید اصلی رکورد شما در دیتابیس یا هان id است. در صورتی که از کلیدهای ترکیبی استفاده می‌کنید، نگران نباشید فکر آن را هم کرده اند.
//کلید عدد
pk:1,
//کلید رشته ای
pk:'dp123'
//کلید ترکیبی
pk:{id: 1, lang: 'en'}

//معرفی یک تابع به آن و بازگشت 
یکی از مقادیر بالا بعد از محاسبات pk:function() { }
 Placement  این ویژگی فقط به درد حالت Popup می‌خورد که پنجره را کجای عنصر نمایش دهد و شامل چهار مقدار left,right,top,bottom می‌شود.
 saveonchange  زمانی که مقدار جدید، برابر مقدار فعلی باشد و این خاصیت false باشد، هیچ تغییر‌ی رخ نخواهد داد. ولی اگر برابر true باشد ،مقدار جدید اسال و جایگزین مقدار فعلی خواهد شد. مقدار پیش فرض آن false است.
 selector
  با استفاده از این خصوصیت در عنصر انتخابی به دنبال عناصری که در selector تعیین شده می‌گردد و حالت ویرایش را روی آن‌ها فعال می‌کند.
در این حالت استفاده از خصوصیات emptytext و autotext در ابتدای امر ممکن نیست و بعد از اولین کلیک قابل استفاده هستند.
نکته بعدی اینکه شما باید کلاس‌های زیر را دستی اضافه کنید.
کلاس  editable-click برای همه کنترل‌ها وکلاس editable-empty به کنترل‌های بدون مقدار و برای مقداردهی کنترلهای بدون مقدار میتوان از خاصیت ''=data-value استفاده کرد.
    <div id="user">
      <!-- empty -->
      <a href="#" data-name="username" 
data-type="text" data-value="" 
title="Username">Empty</a>
      <!-- non-empty -->
      <a href="#" data-name="group" 
data-type="select" data-source="/groups"
 data-value="1" title="Group">Operator</a>
    </div>     
     
    <script>
    $('#user').editable({
        selector: 'a',
        url: '/post',
        pk: 1
    });
    </script>
 send  سه مقدار auto,always و never را دریافت می‌کند. موقعی که شما آن را روی auto تنظیم کنید؛ در صورتی مقادیر به سمت سرور ارسال می‌شوند که دو خاصیت url و pk تعریف شده باشند. در غیر این صورت ویرایش فقط در حالت محلی و روی سیستم کاربر رخ خواهد داد.
 showbuttons   در صورتیکه با false مقداردهی شود، تایید فرم به طور خودکار انجام می‌گیرد و اگر با یکی از مقادیر left یا Bottom پر شود، دکمه‌ها را در آن قسمت نشان می‌دهد.
 success
 اطلاعات به سمت سرور رفته و با موفقیت با کد 200 بازگشت داده شده‌اند. در مستندات نوشته است، هر کد وضعیتی غیر از 200 بازگشت داده شود، به سمت خاصیت error هدایت می‌شو.د ولی آن طور که من با httpresponsemessage تست کردم، چنین چیزی را مشاهده نکردم و مجددا success صدا زده شد. پس بهتر هست داده‌ای را که به سمت کنترل برگشت می‌دهید، خودتان کنترل کنید. به خصوص اگر انتقال اطلاعات صحیح باشد. ولی اگر در دیتابیس، تغییر با خطا روبرو گردد بهتر است نتیجه‌ی آن ارسال شده و از تغییر مقدار فعلی ممانعت به عمل آورید.
    success: function(response, newValue) {
        if(!response.success) return response.msg;
    }
 toggle  اگر قصد دارید که باز و بسته کردن ویرایشگر را بر عهده‌ی مثلا یک دکمه‌ی روی صفحه بگذارید، این خصوصیت به شما کمک می‌کند:
    $('#edit-button').click(function(e) {
        e.stopPropagation();
        $('#favsite').editable('toggle');
    });
به جای toggle نیز می‌توان از show و hide هم استفاده کرد. وجود عبارت e.stopPropagation جهت باز شدن صحیح ویرایشگر الزامی است.

 type نوع ویرایشی را که قرار است انجام گیرد، مشخص می‌کند. text برای متن، date برای تاریخ، textarea جهت متون طولانی‌تر نسبت به text و بسیاری از موارد دیگر
 unsavedclass  این کلاس موقعی اعمال می‌گردد که اطلاعاتی را ویرایش کرده‌اید، ولی اطلاعاتی به سمت سرور ارسال نشده است. مثلا pk مقداردهی نشده یا send=never قرار داید و یا اینکه به صورت محلی ذخیره می‌کنید و می‌خواهید در آخر همه‌ی اطلاعات را ارسال کنید.
این خاصیت به طور پیش فرض با کلاس editable-unsaved مقداردهی شده که می‌توانید با نال کردن، از شرش خلاص شوید.
 url
این خاصیت با آدرس سمت سرور پر می‌شود. ولی میتوان به آن یک تابع هم پاس کرد که این تابع جایگزین درخواست ایجکسی خودش خواهد شد و برای بازگشت دادن نتیجه‌ی این درخواست به سمت تابع‌های callback خودش می‌توانید یک deferred object را برگشت دهید:

 url: function(params) {
        var d = new $.Deferred;
        if(params.value === 'abc') {
//returning error via deferred object 

 return d.reject('error message'); 
        } else {
            //async saving data in js model
            someModel.asyncSaveMethod({
               ..., 
               success: function(){
                  d.resolve();
               }
            }); 
            return d.promise();
        }
    }

 validate
 مقدار پیش فرض آن نال است و می‌توان به آن یک تابع را جهت اعتبارسنجی سمت کلاینت پاس داد. به عنوان آرگومان، مقدار جدیدی را ارسال کرده و در آن به اعتبارسنجی می‌پردازید. در صورتی که مقدار، نامعتبر باشد، می‌توانید یک پیام خطا از نوع رشته‌ای را برگردانید.

در صورتی که از نسخه‌ی 1.5.1 به بعد استفاده می‌کنید، دریافت یک object با مقادیر زیر نیز ممکن شده است:
newValue: مقدار جدید و جایگزین مقدار غیر معتبر.
msg : پیام خطا.
به کدهای زیر در سه حالت نگاه کنید:
validate: function (value) {
                if ($.trim(value) == '') {
//در تمامی نسخه‌های یک پیام متنی باز میگردد
                    return 'This field is required';
//1.5.1
//یک مقدار جدید برگشت میدهد که بلافاصله آن را
// تایید میکند و متن عنصر به روز می‌شود
                    return { newValue: 'validated' };
//متن جدید ار ارسال کرده و پیام هشدار را نشان میدهد 
//ولی تایید نمی‌کند و منتظر تایید کاربر است
                    return { newValue: 'validated',
 msg: 'This field is required' }; } }

 value مقدار پیش فرضی که در ویرایشگر نشان می‌دهد و اگر مقداردهی نشود، از متن عنصر استفاده می‌کند.
 autotext  سه مقدار دارد auto (پیش فرض)،always و never.
موقعیکه عنصر شما متنی نداشته باشد و روی auto تنظیم شده باشد، مقدار value را به عنوان متن عنصر نمایش می‌دهد.
always کاری ندارد که عنصر شما متن دارد یا خالی است؛ مقدار value به آن انتساب داده خواهد شد.
never هیچگاه.

  در قسمت بعدی که قسمت پایانی است مطالب را ادامه می‌دهیم.
مطالب
افزونه farsiInput جهت ورودی فقط فارسی در صفحات وب
گاهی از اوقات نیاز است کاربر در یک جعبه متنی، فقط متن فارسی وارد کند؛ حتی اگر صفحه کلید او فارسی نباشد و یا بنابر درخواست او، جهت بالا رفتن سرعت ورود اطلاعات یک چنین قابلیتی نیاز می‌شود. چندین سال قبل farsitype.js اینکار را انجام می‌داد. این اسکریپت با مرورگرهای جدید سازگار نیست و برای نمونه initKeyEvent آن در نگارش‌های قدیمی فایرفاکس کار می‌کرد، در کروم هیچ وقت پشتیبانی نشد (به نام initKeyboardEvent موجوداست؛ اما برای جایگزین کردن حروف عمل نمی‌کند) و مدتی است که فایرفاکس هم به دلایل امنیتی آن‌را غیرفعال کرده است.
به همین جهت افزونه farsiInput، که کدهای آن‌را در ادامه مشاهده می‌کنید، تهیه گردید. این افزونه تا این تاریخ با IE، فایرفاکس، کروم و اپرا سازگار است و توسط آن کاربر بدون نیاز به داشتن یک صفحه کلید فارسی می‌تواند فارسی تایپ کند. برای سوئیچ به حالت انگلیسی، دکمه Scroll lock باید روشن شود و این مورد توسط پارامتر changeLanguageKey قابل تغییر است.
// <![CDATA[
(function ($) {
    $.fn.farsiInput = function (options) {
        var defaults = {
            changeLanguageKey: 145 /* Scroll lock */
        };
        var options = $.extend(defaults, options);

        var lang = 'fa';

        var keys = new Array(1711, 0, 0, 0, 0, 1608, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 1705, 1572, 0, 1548,
                             1567, 0, 1616, 1571, 8250, 0, 1615, 0, 0, 1570, 1577, 0, 0, 0, 1569, 1573, 0, 0, 1614, 1612, 1613, 0, 0,
                             8249, 1611, 171, 0, 187, 1580, 1688, 1670, 0, 1600, 1662, 1588, 1584, 1586, 1740, 1579, 1576, 1604, 1575,
                             1607, 1578, 1606, 1605, 1574, 1583, 1582, 1581, 1590, 1602, 1587, 1601, 1593, 1585, 1589, 1591, 1594, 1592);

        var substituteChar = function (charCode, e) {
            if (navigator.appName == "Microsoft Internet Explorer") {
                window.event.keyCode = charCode;
            }
            else {
                insertAtCaret(String.fromCharCode(charCode), e);
            }
        };

        var insertAtCaret = function (str, e) {
            var obj = e.target;
            var startPos = obj.selectionStart;
            var endPos = obj.selectionEnd;
            var scrollTop = obj.scrollTop;
            obj.value = obj.value.substring(0, startPos) + str + obj.value.substring(endPos, obj.value.length);
            obj.focus();
            obj.selectionStart = startPos + str.length;
            obj.selectionEnd = startPos + str.length;
            obj.scrollTop = scrollTop;
            e.preventDefault();
        };

        var keyDown = function (e) {
            var evt = e || window.event;
            var key = evt.keyCode ? evt.keyCode : evt.which;
            if (key == options.changeLanguageKey) {
                lang = (lang == 'en') ? 'fa' : 'en';
                return true;
            }
        };

        var fixYeKeHalfSpace = function (key, evt) {
            var originalKey = key;
            var arabicYeCharCode = 1610;
            var persianYeCharCode = 1740;
            var arabicKeCharCode = 1603;
            var persianKeCharCode = 1705;
            var halfSpace = 8204;

            switch (key) {
                case arabicYeCharCode:
                    key = persianYeCharCode;
                    break;
                case arabicKeCharCode:
                    key = persianKeCharCode;
                    break;
            }

            if (evt.shiftKey && key == 32) {
                key = halfSpace;
            }

            if (originalKey != key) {
                substituteChar(key, evt);
            }
        };

        var keyPress = function (e) {
            if (lang != 'fa')
                return;

            var evt = e || window.event;
            var key = evt.keyCode ? evt.keyCode : evt.which;
            fixYeKeHalfSpace(key, evt);
            var isNotArrowKey = (evt.charCode != 0) && (evt.which != 0);
            if (isNotArrowKey && (key > 38) && (key < 123)) {
                var pCode = (keys[key - 39]) ? (keys[key - 39]) : key;
                substituteChar(pCode, evt);
            }
        }

        return this.each(function () {
            var input = $(this);
            input.keypress(function (e) {
                keyPress(e);
            });
            input.keydown(function (e) {
                keyDown(e);
            });
        });
    };
})(jQuery);
// ]]>
مثالی از نحوه بکارگیری آن:
<html>
<head>
    <title>تکست باکس فارسی</title>
    <script type="text/javascript" src="jquery-1.9.1.min.js"></script>
    <script type="text/javascript" src="jquery.farsiInput.js"></script>
    <style type="text/css">
        input, textarea
        {
            font-family: tahoma;
            font-size: 9pt;
        }
    </style>
</head>
<body>
    <input dir="rtl" id='text1' />
    <br />
    <textarea dir="rtl" id='text2' rows="15" cols="84"></textarea>
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $("#text1, #text2").farsiInput();
        });
    </script>
</body>
</html>

دریافت کدهای کامل افزونه farsiInput
farsi_input.zip