نظرات مطالب
مهاجرت از SQL Membership به ASP.NET Identity
سیستم کارش EF Code first هست. این سیستم کدهاش گره خورده به بانک اطلاعاتی خاصی نیست. الان در این مثال رشته اتصالی به یک localdb اشاره می‌کنه. شما می‌تونید کلا این رشته و نحوه‌ی تعریف اون رو برای کار با SQL Server یا SQL CE یا هر بانک اطلاعاتی دیگری که پروایدر code first داره، تغییر بدید و استفاده کنید. (و اگر با ef code first آشنایی ندارید، کم کم در آینده نمی‌تونید با کتابخانه‌های کمکی و جانبی دات نت کار کنید)
نظرات مطالب
چک لیست تهیه یک برنامه ASP.NET MVC
- بله. کار اصولی انجام دادن نیاز به کدنویسی بیشتری داره. اما در دراز مدت نگهداری ساده‌تری خواهد داشت چون حد و مرزها مشخص است و تغییرات سیستم جزئی‌تر خواهند بود با به هم ریختن حداقل قسمت‌های دیگر که به آن گره نخورده‌اند.
- ViewModel تغذیه کننده لایه UI است و نه اینکه با آن یکی باشد. اگر علاقمند هستید که وابستگی به UI رو بدونید مراجعه کنید به Web formها و جائیکه ارجاع مستقیمی از یک TextBox داخل کدهای برنامه (code behind) است. به این وابستگی می‌گن و نه حالت دیگری.
- در مورد محل قرارگیری Models و ViewModels در ابتدای متن فوق توضیح داده شده.
نظرات مطالب
EF Code First #1
- این ویژگی‌ها رو می‌تونید فراموش کنید. چون مثلا SP در SQL Server CE وجود خارجی ندارد. اما برنامه‌ی نوشته شده با EF به راحتی می‌تونه با انواع و اقسام بانک‌های اطلاعاتی که پروایدر EF برای آن‌ها مهیا باشد، کار کند. برنامه شما به دیتابیس خاصی گره نمی‌خوره. اگر لازم بود راحت می‌تونید با تغییر پروایدر و تغییر کانکشن استرینگ، بدون نیازی به تغییر در کدهای خود، از یک بانک اطلاعاتی دیگر استفاده کنید.
- در EF Code first امکان استفاده از SP و امثال آن هم وجود دارد (در جای خودش توضیح خواهم داده به چه نحوی). البته در این حالت برنامه فقط مختص به SQL Server خواهد شد.
نظرات مطالب
آشنایی با الگوی MVP
سلام
احتمالا 3 tier را شنیده‌اید که به این صورت مطرح کردید.
n-tier نوعی معماری است که به شما در تهیه برنامه‌های توزیع شده کمک می‌کند و مهم‌ترین مزیت آن قابلیت بسط پذیری سیستم است. Tiering‌ در مورد تخصیص منابع و نحوه‌ی توزیع آن‌ها بحث می‌کند. برای مثال دیتابیس سرور شما جدا است، منطق برنامه در سروری دیگر توسط یک وب سرویس قابل دسترسی است و سروری دیگر کار دریافت و ارائه این اطلاعات را به عهده خواهد داشت.
MVC که در ابتدا پدید آمد و بعد از آن MVP ، یک نوع الگوی برنامه نویسی شیء‌گرا هستند که به شما کمک خواهند کرد تا برنامه‌ی n-tier ایی با حداقل گره خوردگی و به هم پیچیدگی که اصطلاحا به آن Loosely coupled نیز گفته می‌شود، تولید کنید.
نظرات مطالب
React 16x - قسمت 4 - کامپوننت‌ها - بخش 1 - کار با عبارات JSX
در نگاه اول این ترکیب ممکن است کمی گیج‌کننده باشد ولی بعد از مدتی کار با React به قدرت آن پی خواهید برد. در واقع درج کدهای JSX درون کامپوننت‌ها یک مزیت محسوب می‌شود زیرا پیمایش بین کدها را راحت‌تر و همچنین نوشتن و دیباگ کامپوننت‌ها را ساده‌تر خواهد کرد. از آنجائیکه تمام قابلیت‌ها درون یک فایل تعریف می‌شوند دیگر نیاز نخواهد بود زمان زیادی را برای سوئیچ کردن بین فایل‌های جدا (تمپلیت و...) هدر دهید. همچنین جداسازی فایل‌های JSX از کامپوننت به معنای پیروی از اصل Separation Of Concern نیست چون مجموع فایل‌ها در نهایت مختص به یک کامپوننت هستند (به عنوان مثال نمی‌توان تمپلیت را برای یک کامپوننت دیگر استفاده کرد و...)
ضمناً برای اینکه حجم کدهایتان بعد از مدتی زیاد نشود بهتر است کامپوننت‌هایی که جزئیات زیادی دارند را به Child Component‌های کوچک‌تری تقسیم کنید (مانند مثال طراحی گرید این سری).
مطالب
متدهای الحاقی - Extension Methods
چقدر خوب می‌شد اگر،
 
نوع داده String دارای متدی جهت حذف تگ‌های HTML داشت:
string htmlStr = "<h1>.Net Tips</h1>";
htmlStr.ClearHtmlTags();
کلاس Image دارای متدی جهت تغییر اندازه (Resize) داشت:
image1.Resize(50, 80);
کنترل DropDownList متدی جهت انقیاد داده‌ها داشت:
dropDownList1.Bind((List<Category>)categories, "Name", "Id");
متدهای الحاقی به همین منظور متولد شده اند. در واقع هر زمان بدنه کلاسی (نوع داده، کنترل و تمام اشیاء دات نتی) در اختیار ما نباشد امکان اضافه کردن متدهای الحاقی به آنها وجود دارد. برای این منظور کافیست چند نکته را رعایت کنید:
  1. کلاس دربرگیرنده متد یا متدهای الحاقی باید Public و Static باشد.
  2. متد الحاقی باید Public و Static باشد.
  3. اولین پارامتر متد الحاقی باید با کلمه کلیدی this همراه باشد و این پارامتر اشاره به کلاسی دارد که متد جاری به آن الحاق (یا ضمیمه) خواهد شد.
یک مثال:
در این مثال متدالحاقی برای بهبود نوع داده String را خواهیم دید. وظیفه‌ی این متد شمارش تعداد کلمات موجود در رشته است.
public static class StringExtensions
{

        /// <summary>
        /// Count all words in a given string
        /// </summary>
        /// <param name="input">string to begin with</param>
        /// <returns>int</returns>
        public static int WordCount(this string input)
        {
            var count = 0;
            try
            {
                // Exclude whitespaces, Tabs and line breaks
                var re = new Regex(@"[^\s]+");
                var matches = re.Matches(input);
                count = matches.Count;
            }
            catch (Exception)
            {
                return -1;
            }
            return count;
        }
}
نحوه استفاده:
var s = "i Love Dot Net Tips.";
var wordCount = s.WordCount();
در ضمن وب سایتی جهت به اشتراک گذاری این متدها به عنوان یکی از بهترین مراجع در دسترس است: http://extensionmethod.net 
با توجه به این مطلب توسعه پروژه ای در همین سایت با عنوان "متدهای الحاقی " آغاز شده است. در این پروژه ضمن پوشش متدهای الحاقی پرکاربرد سعی به توسعه متدهای الحاقی داریم که بیشتر در برنامه‌های فارسی کاربرد دارند.
نظرات مطالب
مباحث تکمیلی مدل‌های خود ارجاع دهنده در EF Code first
بسیار ممنونم از پاسخ شما.
روش شما برای زمانی که تمام درخت لود شود و به کلاینت فرستاده شود کاملاً عالی است. اما اگر با Ajax مرحله به مرحله نودها لود شود دیگر این روش پاسخ نمیدهد چون پدر از امتیازات تمامی فرزندانش بی خبر است. 
باز هم ممنون