[HttpPost] public JsonResult Grid(KendoGridMvcRequest request) { var employees = new List<Employee> { new Employee { EmployeeId = 1, FirstName = "Bill", LastName = "Jones", Email = "bill@email.com" }, new Employee { EmployeeId = 2, FirstName = "Rob", LastName = "Johnson", Email = "rob@email.com" }, new Employee { EmployeeId = 3, FirstName = "Jane", LastName = "Smith", Email = "jane@email.com" }, }; var grid = new KendoGridEx<Employee, EmployeeVM>(request, employees.AsQueryable()); return Json(grid); }
دارا بودن امکانات بسیار قدرتمند و پشتیبانی از محیط فارسی و همچنین پشتیبانی آنها جهت پاسخگویی به سوالات، چه از طریق ایمیل یا چت، از نقاط قوت این ابزار به شمار میروند. در جدول مقایسات میتوانید تفاوت نسخههای موجود این گزارش ساز را مشاهده کنید. برای استفاده در MVC از نسخه وب آن استفاده میکنیم.
در این مقاله قصد داریم با نحوه راه ندازی این ابزار در وب (MVC) آشنا شویم که شامل مباحث زیر میشود:
- استفاده از EF به عنوان منبع داده و ارسال آنها به سمت گزارش ساز
- نحوه طراحی فایل MRT و بایند کردن دادههای اطلاعاتی و ایجاد جدول
- استفاده از امکانات فایل خروجی ، چاپ و پیش نمایش و...
- بررسی Direction جهت استفاده در محیطهای فارسی زبان
- نحوه ارسال اطلاعات بین دو اکشن متفاوت
طراحی فایل MRT
فایل MRT در واقع یک قالب (Template) خالی از مقادیر متغیر است که در StimulSoft Studio به طراحی آن میپردازیم و در برنامه خود، این مقادیر متغیر را با اطلاعات دلخواه خود جایگزین میکنیم. تصویر زیر یک نمونه از یک گزارش خالی است که ابتدا آن را طراحی کرده و سپس در برنامه آن را مورد استفاده قرار میدهیم:
برای اینکه فایل MRT بتواند دیتاهای لازمی را که به آن پاس میدهیم، بخواند و در جای مشخص شده قرار بدهد، باید یک BussinessObject برای آن ایجاد کنیم. بعد از اینکه یک گزارش جدید ایجاد کردید، در سمت راست به قسمت Dictionary بروید و در قسمت BussinessObject گزینه NewBussinessObject را انتخاب کنید. یک نام و نام مستعار که عموما هم یکی است، برای آن انتخاب کنید. در زیر همان پنجره شما میتوانید ستونهای اطلاعاتی خود را تعریف کنید. در اینجا من میخواهم اطلاعات یک راننده را به همراه خودروی وی، نشان دهم. برای همین، من دو موجودیت راننده و خودروی راننده را دارم. پس اسم Business Object را DriverReport میگذارم و ستونهای اطلاعاتی فقط راننده (بدون در نظر گرفتن خودروی وی) را وارد میکنم.
در همین کادر بالا شما میتوانید تصیم بگیرید که آیا میخواهید اطلاعات خودرو را به همراه دیگرستونهای اطلاعاتی راننده، ایجاد کنید یا اینکه برای خودرو یک نوع مجزا انتخاب کنید. اگر تنها یک خودرو برای راننده باشد، شاید راحتتر باشید همانند اطلاعات راننده با آن رفتار کنید. ولی اگر مثلا بخواهید خودرویهای گذشته راننده را هم جز لیست داشته باشید، بهتر است یک Business Object جدید متعلق و زیر مجموعه Business Object راننده ایجاد کنید. در اینجا چون تنها یک خودرو است، من آن اطلاعات آن را به همراه راننده، ارسال میکنم. شکل زیر ساختار درختی از گزارش بالاست:
شکل زیر هم یک ساختار دیگر از یک گزارش است که شامل Business objectهای مختلف میشود:
سپس همین فیلدها را به سمت صفحه خالی بکشانید. با دو بار کلیک روی فیلدهای قرار گرفته در صفحه، با نحوه بایند کردن مقادیر آشنا میشوید؛ هر فیلدی که قرار است دیتای آن بایند شود، باید به شکل زیر در بخش Expression پنجره باز شده، نوشته شود:
{driverReport.LastName}
در دیکشنری همچنین انواع دیگری از فیلدها نیز به چشم میخورد:
متغیرها: این نوع فیلد یک متغیر است که به طور جداگانه میتواند مقداردهی شود و از آن بیشتر برای ارسال دادههای تکی چون تصاویر، تاریخ شمسی و ... میتوان استفاده کرد.
متغیرهای سیستمی: این نوع متغیرها توسط خود گزارش ساز به طور مستقیم پر میشوند که شامل شماره صفحه، تاریخ و زمان، تعداد صفحات، مقادیر دو ارزشی (آیا صفحه آخر گزارش است؟) و ... میشود.
توابع: گزارش ساز شامل یک سری توابع آماده برای اعمال تغییرات بر روی دادهها میباشد که در دستههای مختلفی چون کار با رشتهها، زمان، ریاضیات و... قرار گرفتهاند.
بعد از تکمیل آن، فایل MRT را ذخیره و در یک دایرکتوری در ساختار پروژه قرار دهید.
راه اندازی گزارش ساز در ASP.Net MVC
اولین کاری که میکنیم، ورود سه dll اصلی به پروژه است:
Stimulate.Base
Stimulate.Report
Stimulate.Report.MVC
در مرحله بعد یک متد ساخته و یک ویوو را برای صفحه گزارش گیری ایجاد میکنیم:
public ActionResult Report(int id) { return View(); }
@Html.Stimulsoft().StiMvcViewer(new StiMvcViewerOptions() { Localization = "~/content/reports/fa.xml", Actions = { GetReportSnapshot = "LoadReportSnapshot", ViewerEvent = "ViewerEvent", ExportReport = "ExportReport", PrintReport = "PrintReport", } }
در نسخههای دو سال اخیر، استفاده از این Helper تفاوتهایی در نحوه استفاده از خصوصیتهای آن کرده است. در این روش جدید، پراپرتیها دسته بندی شده و برای دسترسی به هر کدام باید به بخش آن مراجعه کنید؛ مثلا پراپرتیهای Action، در دسته Actions قرار گرفتهاند یا خصوصیتهای ظاهری در دسته Appearance، یا گزینههای مرتبط با خروجی گرفتنها، در دسته Export قرار گرفتهاند و الی آخر که در نسخههای پیشین، کد بالا را به شکل زیر، با پیشوند نام دسته مینوشتیم:
@Html.Stimulsoft().StiMvcViewer(new StiMvcViewerOptions() { Localization = "~/content/reports/fa.xml", ActionGetReportSnapshot = "LoadReportSnapshot", ActionViewerEvent = "ViewerEvent", ActionExportReport = "ExportReport", ActionPrintReport = "PrintReport", }
بعد از آن لازم است دیتاها را از طریق EF خوانده و به یک مدل جدید که بر اساس اطلاعات گزارش شماست و قرار است گزارش شما این پراپرتیها را بشناسد، به طور دستی یا با استفاده یک کتابخانه mapping مثل automapper انتقال دهید. یا حتی میتوانید مانند کد زیر از ساختاری ناشناس استفاده کنید. در کد زیر، من به صورت تمرینی اطلاعات یک راننده و خودروی او را انتقال میدهم:
var driver = new { FirstName = "علی", LastName = "یگانه مقدم", NationalCode = "12500000000", FatherName = "حسین", Model = "نام خودرو", MotorNumber = 415244, ProductionYear = 1394, Capacity = 4 };
var driver = new { FirstName = "علی", LastName = "یگانه مقدم", NationalCode = "12500000000", FatherName = "حسین", car = new { Model = "نام خودرو", MotorNumber = 415244, ProductionYear = 1394, Capacity = 4 } };
var report = new StiReport(); report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt")); report.RegBusinessObject("driverReport", driver); report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));
var report = new StiReport(); report.RegBusinessObject("driverReport", driver); report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date)); report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));
پس کد کامل ما برای ایجاد یک گزارش به شکل زیر میشود:
public ActionResult LoadReportSnapshot() { var driver = new { FirstName = "علی", LastName = "یگانه مقدم", NationalCode = "12500000000", FatherName = "حسین", Model = "نام خودرو", MotorNumber = 415244, ProductionYear = 1394, Capacity = 4 }; var report = new StiReport(); report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt")); report.RegBusinessObject("driverReport", driver); report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date)); return StiMvcViewer.GetReportSnapshotResult(HttpContext, report); }
اگر دوباره در ویو مربوطه، به سراغ helper برویم میبینیم که سه اکشن متد دیگر وجود دارند که در زیر، به ترتیب با نحوه کار آنها و کد اکشن متد آنها اشاره میکنیم:
Viewer Events : این اکشن متد که تنها یک خط ActionResult استاتیک را فراخوانی میکند، جهت مدیریت رویدادهای گزارش چون: زوم، صفحه بندی گزارش، خروجیها و چاپ میباشد و وجود آن در گزارش از الزامات است.
public virtual ActionResult ViewerEvent() { return StiMvcViewer.ViewerEventResult(); }
PrintReport: برای مدیریت و ارسال گزارشات به دستگاه چاپ میباشد. این اطلاعات از طریق شی HttpContext به سمت اکشن متد ارسال شده و توسط PrintReportResult آن را دریافت میکند.
public virtual ActionResult PrintReport() { return StiMvcViewer.PrintReportResult(this.HttpContext); }
ExportReport: گزارش ساز استیمول به شما اجاز میدهد در فرمتهای گوناگونی چون xlsx,docx,pptx,pdf,rtf و ... از گزارش خود خروجی بگیرید. اطلاعات گزارش از طریق شی HttpContext به سمت اکشن متد ارسال شده و توسط ExportReportResult دریافت میشود.
public virtual ActionResult ExportReport() { return StiMvcViewer.ExportReportResult(this.HttpContext); }
البته خوشبختانه این مشکل در حالت پیش نمایش و چاپ و خروجیها دیده نمیشود و فقط مختص نمایش روی فرم Html است. برای حل این مشکل ممکن است از گزینه یا پراپرتی RightToLeft، در بخش Appearance موجود در helper استفاده کنید که البته استفاده از آن مانند تصویر بالا، فقط محدود به container گزارش و نوار ابزار آن میشود. برای حل این مشکل کافی است کد css زیر را به صفحه گزارش اضافه کنید تا مشکل حل شود:
.stiMvcViewerReportPanel table{ direction:ltr !important; }
حال حتما پیش خود میگویید که این روش برای اطلاعات ایستا و تمرینی مناسب است و من چگونه باید پارامترهای ارسالی به اکشن متد Report را به اکشن متد LoadReportSnapshot ارسال کنم. برای این منظور استفاده از SessionStateها زیاد توصیه شدهاست:
public virtual ActionResult Report(int id) { TempData["id"]=id; return View(); } public virtual ActionResult LoadReportSnapshot() { var driverId = (int)TempData ["id"]; //..... }
public virtual ActionResult Report(int id) { return View(); } public virtual ActionResult LoadReportSnapshot(int id) { //..... }
نکته بسیار مهم: گزارش ساز استیمول متاسفانه شامل تنظیم پیش فرض نامناسبی است که عملیات کش را بر روی گزارشها اعمال میکند. به عنوان مثال تصور کنید من صفحه گزارش شخصی به نام «وحید نصیری» را باز میکنم و در تب دیگر گزارش شخص دیگری با نام «علی یگانه مقدم» را باز میکنم. حال اگر کاربر به سراغ تب آقای نصیری برود و بخواهد چاپ یا خروجی درخواست کند، اشتباها با گزارش علی یگانه مقدم روبرو خواهد شد که این اتفاق به دلیل کش شدن رخ میدهد. برای غیر فعال کردن این قابلیت پیش فرض، کد زیر را در Helper اضافه کنید:
Server = { GlobalReportCache = false }
Asp.Net Identity #3
using System.Web; using System.Web.Mvc; using Microsoft.AspNet.Identity.Owin; using Users.Infrastructure; namespace Users.Controllers { public class HomeController : Controller { private AppUserManager UserManager { get { return HttpContext.GetOwinContext().GetUserManager<AppUserManager>(); } } // GET: Home public ActionResult Index() { return View(UserManager.Users); } }
@using Users.Models @model IEnumerable<AppUser> @{ ViewBag.Title = "Index"; } <div class="panel panel-primary"> <div class="panel-heading"> User Accounts </div> <table class="table table-striped"> <tr><th>ID</th><th>Name</th><th>Email</th></tr> @if (!Model.Any()) { <tr><td colspan="3" class="text-center">No User Accounts</td></tr> } else { foreach (AppUser user in Model) { <tr> <td>@user.Id</td> <td>@user.UserName</td> <td>@user.Email</td> </tr> } } </table> </div> @Html.ActionLink("Create", "CreateUser", null, new { @class = "btn btn-primary" })
نحوهی ساخت یک کاربر جدید
namespace Users.Models { public class CreateModel { [Required] public string Name { get; set; } [Required] public string Email { get; set; } [Required] public string Password { get; set; } } }
public ActionResult CreateUser() { return View(); } [HttpPost] public async Task<ActionResult> CreateUser(CreateModel model) { if (!ModelState.IsValid) return View(model); var user = new AppUser { UserName = model.Name, Email = model.Email }; var result = await UserManager.CreateAsync(user, model.Password); if (result.Succeeded) { return RedirectToAction("Index"); } foreach (var error in result.Errors) { ModelState.AddModelError("", error); } return View(model); }
@model Users.ViewModels.CreateModel @Html.ValidationSummary(false) @using (Html.BeginForm()) { <div class="form-group"> <label>Name</label> @Html.TextBoxFor(x => x.UserName, new { @class = "form-control" }) </div> <div class="form-group"> <label>Email</label> @Html.TextBoxFor(x => x.Email, new { @class = "form-control" }) </div> <div class="form-group"> <label>Password</label> @Html.PasswordFor(x => x.Password, new { @class = "form-control" }) </div> <button type="submit" class="btn btn-primary">Create</button> @Html.ActionLink("Cancel", "Index", null, new { @class = "btn btn-default" }) }
اعتبار سنجی رمز
var manager = new AppUserManager(new UserStore<AppUser>(db)) { PasswordValidator = new PasswordValidator { RequiredLength = 6, RequireNonLetterOrDigit = false, RequireDigit = false, RequireLowercase = true, RequireUppercase = true } };
فقط دوستان توجه داشته باشید که کد بالا را در متد Create از کلاس AppUserManager استفاده کنید.
اعتبار سنجی نام کاربری
برای اعبارسنجی نام کاربری از کلاس UserValidator به صورت زیر استفاده میکنیم:
manager.UserValidator = new UserValidator<AppUser>(manager) { AllowOnlyAlphanumericUserNames = true, RequireUniqueEmail = true };
کد بالا را نیز در متد Create از کلاس AppUserManager قرار میدهیم.
*یکی از پیش نیازهای این پست مطالعه این دو مطلب (^ ) و (^ ) میباشد.
فرض میکنیم در دیتابیس مورد نظر یک Store به همراه یک جدول به صورت زیر داریم:
[Entity] public interface IBook { [Identifier] string Id { get; } string Title { get; set; } string Isbn { get; set; } }
بعد از انخاب گزینه بالا یک فایل با پسوند tt به پروژه اضافه خواهد شد که وظیفه آن جستجو در اسمبلی مورد نظر و پیدا کردن تمام اینترفیس هایی که دارای EntityAttribute هستند و همچنین ایجاد کلاسهای متناظر جهت پیاده سازی اینترفیسهای بالا است. در نتیجه ساختار پروژه تا این جا به صورت زیر خواهد شد.
واضح است که فایلی به نام Book به عنوان پیاده سازی مدل IBook به عنوان زیر مجموعه فایل DatabaseContext.tt به پروژه اضافه شده است.
تا اینجا برای استفاده از Context مورد نظر باید به صورت زیر عمل نمود:
DatabaseContext context = new DatabaseContext(); context.Books.Add(new Book());
public interface IUnitOfWork { BrightstarEntitySet<T> Set<T>() where TEntity : class; void DeleteObject(object obj); void SaveChanges(); }
نکته: برای حذف یک آبجکت از Store، باید از متد DeleteObject تعبیه شده در Context استفاده نماییم. در نتیجه متد مورد نظر نیز در اینترفیس بالا در نظر گرفته شده است.
استفاده از IOC Container جهت رجیستر کردن IUnitOfWrok
در این قدم باید IUnitOfWork را در یک IOC container رجیستر کرده تا در جای مناسب عملیات وهله سازی از آن میسر باشد. من در اینجا از Castle Windsor Container استفاده کردم. کلاس زیر این کار را برای ما انجام خواهد داد:
public class DependencyResolver { public static void Resolve(IWindsorContainer container) { var context = new DatabaseContext("type=embedded;storesdirectory=c:\brightstar;storename=test "); container.Register(Component.For<IUnitOfWork>().Instance(context).LifestyleTransient()); } }
public class BookService { public BookService(IUnitOfWork unitOfWork) { UnitOfWork = unitOfWork; } public IUnitOfWork UnitOfWork { get; private set; } public IList<IBook> GetAll() { return UnitOfWork.Set<IBook>().ToList(); } public void Add() { UnitOfWork.Set<IBook>().Add(new Book()); } public void Remove(IBook entity) { UnitOfWork.DeleteObject(entity); } }
نکته: در حال حاضر امکان جداسازی مدلهای برنامه (تعاریف اینترفیس) در قالب یک پروژه دیگر(نظیر مدل CodeFirst در EF) در B*Db امکان پذیر نیست.
نکته : برای اضافه کردن آیتم جدید به Store نیاز به وهله سازی از اینترفیس IBook داریم. کلاس Book ساخته شده توسط DatabaseContext.tt در عملیات Insert و update کاربرد خواهد داشت.
Install-Package iTextSharp
شروع کار با iTextSharp
معمولا برای کار با iText یک سری روال تکراری از قبیل انتخاب نام فایل نهایی، تعریف فونت، سایز کاغذ، حاشیه بندی و ... را باید طی کنید که کدهای آن را در ذیل مشاهده میکنید:
var fileStream = new FileStream("card.pdf", FileMode.Create, FileAccess.Write, FileShare.None); var docFont = GetFont(); var pageSize = PageSize.A6.Rotate(); // سایز کارت را اینجا باید مشخص کرد var doc = new Document(pageSize); doc.SetMargins(18f, 18f, 15f, 2f); var pdfWriter = PdfWriter.GetInstance(doc, fileStream); doc.Open();
برای درج عکس به صورت شفاف در پس زمینه کارت باید از کد زیر استفاده کرد:
// درج لوگوی مسابقات به صورت شفاف در پس زمینه var canvas = pdfWriter.DirectContentUnder; var logoImg = Image.GetInstance(competitionImagePath); logoImg.SetAbsolutePosition(0, 0); logoImg.ScaleAbsolute(pageSize); var graphicsState = new PdfGState { FillOpacity = 0.2F }; canvas.SetGState(graphicsState); canvas.AddImage(logoImg);
چیدمان و طرح بندی بندی عناصر در iTextSharp
برای طراحی کارت یا کلا کار طراحی، باید با نحوهی قرار دادن و طرح بندی عناصر مثل تصاویر و نوشتهها و ابزارهای مورد نیاز برای این کار، آشنا شوید. خوشبختانه در iText برای این کار ابزارهای خوبی وجود دارد.
حتما با تگ Table در HTML آشنایی دارید. در سالهای دور، حتی کل صفحهی وب را به وسیلهی Table ساختار دهی میکردند. در iTextSharp نیز کلاسی به نام PdfPTable در دسترس است که میتوان از آن به عنوان قالبی برای قرار دادن عناصر، در صفحه استفاده کرد. این Table همانند هر جدولی دارای یک سری سطر و ستون است که میتوانیم عناصر مورد نظرمان مثل تصویر و نوشته و... را در آن قرار دهیم.
// جدولی که برای چیدمان عناصر ارم دانشگاه و عنوان و عکس شخص استفاده میشود var topTable = new PdfPTable(3) { WidthPercentage = 100, RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, ExtendLastRow = false, }; var universityLogoImage = Image.GetInstance(universityLogoPath); universityLogoImage.ScaleAbsolute(70, 100); topTable.AddCell(new PdfPCell(universityLogoImage) { HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); topTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("کارت مسابقات دانشگاه آزاد اسلامی", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_CENTER, Border = 0, }); var userImage = Image.GetInstance(userModel.ImagePath); userImage.Border = Rectangle.TOP_BORDER | Rectangle.RIGHT_BORDER | Rectangle.BOTTOM_BORDER | Rectangle.LEFT_BORDER; userImage.BorderWidth = 1f; userImage.BorderColor = new BaseColor(204, 204, 204); // gray color userImage.ScaleAbsolute(70, 100); topTable.AddCell(new PdfPCell(userImage) { HorizontalAlignment = 2, Border = 0 }); int[] topTableColumnsWidth = { 10, 25, 10 }; topTable.SetWidths(topTableColumnsWidth); doc.Add(topTable);
public class UserModel { public string FirstName { get; set; } public string LastName { get; set; } public string StudentNumber { get; set; } public string NationalCode { get; set; } public string UniversityName { get; set; } public string ImagePath { get; set; } }
using System; using System.IO; using iTextSharp.text; using iTextSharp.text.pdf; using Font = iTextSharp.text.Font; using Image = iTextSharp.text.Image; using Rectangle = iTextSharp.text.Rectangle; namespace ITextSharpCardSample { public class CardReport { public static void Generate(UserModel userModel, string competitionImagePath, string universityLogoPath) { var fileStream = new FileStream("card.pdf", FileMode.Create, FileAccess.Write, FileShare.None); var docFont = GetFont(); var pageSize = PageSize.A6.Rotate(); // سایز کارت را اینجا باید مشخص کرد var doc = new Document(pageSize); doc.SetMargins(18f, 18f, 15f, 2f); var pdfWriter = PdfWriter.GetInstance(doc, fileStream); doc.Open(); // درج لوگوی مسابقات به صورت شفاف در پس زمینه var canvas = pdfWriter.DirectContentUnder; var logoImg = Image.GetInstance(competitionImagePath); logoImg.SetAbsolutePosition(0, 0); logoImg.ScaleAbsolute(pageSize); var graphicsState = new PdfGState { FillOpacity = 0.2F }; canvas.SetGState(graphicsState); canvas.AddImage(logoImg); // جدولی که برای چیدمان عناصر ارم دانشگاه و عنوان و عکس شخص استفاده میشود var topTable = new PdfPTable(3) { WidthPercentage = 100, RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, ExtendLastRow = false, }; var universityLogoImage = Image.GetInstance(universityLogoPath); universityLogoImage.ScaleAbsolute(70, 100); topTable.AddCell(new PdfPCell(universityLogoImage) { HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); topTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("کارت مسابقات دانشگاه آزاد اسلامی", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_CENTER, Border = 0, }); var userImage = Image.GetInstance(userModel.ImagePath); userImage.Border = Rectangle.TOP_BORDER | Rectangle.RIGHT_BORDER | Rectangle.BOTTOM_BORDER | Rectangle.LEFT_BORDER; userImage.BorderWidth = 1f; userImage.BorderColor = new BaseColor(204, 204, 204); // gray color userImage.ScaleAbsolute(70, 100); topTable.AddCell(new PdfPCell(userImage) { HorizontalAlignment = 2, Border = 0 }); int[] topTableColumnsWidth = { 10, 25, 10 }; topTable.SetWidths(topTableColumnsWidth); doc.Add(topTable); // جدول مشخصات شرکت کننده مثل نام و نام خانوادگی var infoTable = new PdfPTable(4) { WidthPercentage = 100, RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, ExtendLastRow = false, SpacingBefore = 15, }; infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("نام:", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0, PaddingBottom = 15 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase(userModel.FirstName, docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("نام خانوادگی:", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase(userModel.LastName, docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("شماره\nدانشجویی:", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0, PaddingBottom = 15 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase(userModel.StudentNumber, docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("کد ملی:", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase(userModel.NationalCode, docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("واحد دانشگاهی:", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase(userModel.UniversityName, docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); // دو سلول بعدی صرفا جهت تکمیل شدن یک ردیف است تا عملکرد صحیح خود را داشته باشد infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); infoTable.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("", docFont)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); int[] infoTableColumnsWidth = { 20, 15, 20, 15 }; infoTable.SetWidths(infoTableColumnsWidth); doc.Add(infoTable); doc.Close(); } private static Font GetFont() { const string fontName = "Iranian Sans"; if (FontFactory.IsRegistered(fontName)) return FontFactory.GetFont(fontName, BaseFont.IDENTITY_H, BaseFont.EMBEDDED); var fontPath = "Fonts/irsans.ttf"; // مسیر فونت FontFactory.Register(fontPath); return FontFactory.GetFont(fontName, BaseFont.IDENTITY_H, BaseFont.EMBEDDED); } } }
class Program { static void Main(string[] args) { var userModel = new UserModel { FirstName = "علی", LastName = "احمدی", NationalCode = "1234567890", StudentNumber = "23242342", UniversityName = "آزاد", ImagePath = "Images/avatar.jpg" }; CardReport.Generate(userModel, "Images/competition_logo.jpg", "Images/university_logo.png"); System.Diagnostics.Process.Start("card.pdf"); } }
public class OrderItem { public int Quantity { get; set; } public decimal UnitPrice { get; set; } public decimal Discount { get; set; } } public class InvoiceItemGenerator { private readonly OrderItem _orderItem; public InvoiceItemGenerator(OrderItem orderItem) { _orderItem = orderItem; } public dynamic Generate() { dynamic invoiceItem = new ExpandoObject(); invoiceItem.Amount = _orderItem.Quantity * _orderItem.UnitPrice - _orderItem.Discount; return invoiceItem; } }
public class OrderItem { public int Quantity { get; set; } public decimal UnitPrice { get; set; } public decimal Discount { get; set; } public decimal GetFinalAmount() { return Quantity * UnitPrice - Discount; } } public class InvoiceItemGenerator { private readonly OrderItem _orderItem; public InvoiceItemGenerator(OrderItem orderItem) { _orderItem = orderItem; } public dynamic Generate() { dynamic invoiceItem = new ExpandoObject(); invoiceItem.Amount = _orderItem.GetFinalAmount(); return invoiceItem; } }
جمع بندی
_identityVerifier.Initialize(); var isValidIdentity = _identityVerifier.Validate( application.Applicant.Name, application.Applicant.Age, application.Applicant.Address);
_creditScorer.CalculateScore(application.Applicant.Name, application.Applicant.Address); if (_creditScorer.Score < MinimumCreditScore) { return application.IsAccepted; }
تنظیم مقدار خاصیت Score شیء Mock شده
اینترفیس ICreditScorer به صورت زیر تعریف شدهاست و دارای خاصیت Score میباشد که مقدار عددی آن با مقدار حداقل اعتبار تنظیم شدهی در کلاس LoanApplicationProcessor مقایسه خواهد شد (MinimumCreditScore = 100_000):
namespace Loans.Services.Contracts { public interface ICreditScorer { int Score { get; } void CalculateScore(string applicantName, string applicantAddress); } }
var mockCreditScorer = new Mock<ICreditScorer>(); mockCreditScorer.Setup(x => x.Score).Returns(110_000);
اکنون اگر متد آزمایش واحد Accept را بررسی کنیم، چون شخص درخواست دهنده، دارای اعتبار بیشتری از حداقل اعتبار مورد نیاز است، این آزمایش با موفقیت به پایان خواهد رسید. اگر این تنظیم صورت نمیگرفت، شیء mockCreditScorer، مقدار پیشفرض int یا همان صفر را به عنوان مقدار Score بازگشت میداد.
تنظیم مقادیر خواص تو در تو و سلسله مراتبی اشیاء Mock شده
برای کار با خواص تو در تو، ابتدا دو مدل زیر را ایجاد میکنیم:
namespace Loans.Models { public class ScoreResult { public ScoreValue ScoreValue { get; } } public class ScoreValue { public int Score { get; } } }
using Loans.Models; namespace Loans.Services.Contracts { public interface ICreditScorer { int Score { get; } void CalculateScore(string applicantName, string applicantAddress); ScoreResult ScoreResult { get; } } }
//if (_creditScorer.Score < MinimumCreditScore) if (_creditScorer.ScoreResult.ScoreValue.Score < MinimumCreditScore)
برای رفع این مشکل در متد آزمون واحد Accept، باید به صورت زیر عمل کرد:
var mockCreditScorer = new Mock<ICreditScorer>(); mockCreditScorer.Setup(x => x.Score).Returns(110_000); var mockScoreValue = new Mock<ScoreValue>(); mockScoreValue.Setup(x => x.Score).Returns(110_000); var mockScoreResult = new Mock<ScoreResult>(); mockScoreResult.Setup(x => x.ScoreValue).Returns(mockScoreValue.Object); mockCreditScorer.Setup(x => x.ScoreResult).Returns(mockScoreResult.Object);
سپس یک سطح بالاتر را یعنی ScoreResult را تنظیم خواهیم کرد. در اینجا نیاز است خاصیت ScoreValue آن به mock object قبلی تنظیم شود. به همین جهت Returns آن به خاصیت Object شیء mockScoreValue، تنظیم شدهاست.
در آخر برای تنظیم خاصیت ScoreResult شیء mockCreditScorer اصلی، از شیء mockScoreResult استفاده خواهیم کرد.
در این حالت اگر متد آزمون واحد Accept را اجرا کنیم، اینبار به خطای زیر برخواهیم خورد:
Test method Loans.Tests.LoanApplicationProcessorShould.Accept threw exception: System.NotSupportedException: Unsupported expression: x => x.Score Non-overridable members (here: ScoreValue.get_Score) may not be used in setup / verification expressions.
namespace Loans.Models { public class ScoreResult { public virtual ScoreValue ScoreValue { get; } } public class ScoreValue { public virtual int Score { get; } } }
ساده سازی روش تنظیم مقادیر خواص تو در تو و سلسله مراتبی اشیاء Mock شده
روش دیگری نیز برای تنظیم مقادیر خواص تو در تو در کتابخانهی Moq وجود دارد:
mockCreditScorer.Setup(x => x.ScoreResult.ScoreValue.Score).Returns(110_000);
بدیهی است در این حالت نیز باید شرط virtual بودن این خواص، برقرار باشد؛ در غیراینصورت همان استثنای NotSupportedException را دریافت خواهیم کرد.
یک نکته: اگر در زمان تشکیل یک Mock object، مقدار خاصیت DefaultValue آنرا به صورت زیر تنظیم کنیم:
var mockCreditScorer = new Mock<ICreditScorer> { DefaultValue = DefaultValue.Mock };
بررسی تغییرات مقادیر خواص اشیاء Mock شده
کتابخانهی Moq، امکان ردیابی تغییرات مقادیر خواص اشیاء Mock شده را نیز داراست. برای نمایش آن، فرض کنید خاصیت جدید Count را به اینترفیس ICreditScorer اضافه کردهایم:
using Loans.Models; namespace Loans.Services.Contracts { public interface ICreditScorer { int Score { get; } void CalculateScore(string applicantName, string applicantAddress); ScoreResult ScoreResult { get; } int Count { get; set; } } }
_creditScorer.CalculateScore(application.Applicant.Name, application.Applicant.Address); _creditScorer.Count++;
Assert.AreEqual(1, mockCreditScorer.Object.Count);
برای فعال سازی ردیابی تغییرات مقادیر خاصیت Count، تنها کافی است آنرا توسط متد SetupProperty، معرفی کنیم:
mockCreditScorer.SetupProperty(x => x.Count);
در اینجا میتوان یک مقدار اولیه را هم درنظر گرفت:
mockCreditScorer.SetupProperty(x => x.Count, 10);
فعالسازی بررسی تغییرات تمام مقادیر خواص اشیاء Mock شده
اگر تعداد خواصی که قرار است مورد ردیابی قرارگیرند زیاد است، بجای فراخوانی متد SetupProperty بر روی تک تک آنها، میتوان تمام آنها را به صورت زیر تحت کنترل قرار داد:
mockCreditScorer.SetupAllProperties();
نکتهی مهم: محل قرارگیری SetupAllProperties مهم است. برای مثال اگر این سطر را پس از سطر تنظیم مقدار پیشفرض x.ScoreResult.ScoreValue.Score قرار دهید، آزمایش با شکست مواجه میشود؛ چون تنظیمات بازگشت مقادیر پیشفرض خواص را به طور کامل بازنویسی میکند. بنابراین این سطر باید پیش از سطر تنظیم مقادیر پیشفرض خواص Mock شده، فراخوانی شود تا بر روی این مقادیر تنظیمی، تاثیری نداشته باشد.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MoqSeries-03.zip
namespace MyNewsWCFLibrary { using System; using System.Collections.Generic; public partial class tblNews { public int tblNewsId { get; set; } public int tblCategoryId { get; set; } public string Title { get; set; } public string Description { get; set; } public System.DateTime RegDate { get; set; } public Nullable<bool> IsDeleted { get; set; } public virtual tblCategory tblCategory { get; set; } } }
using System.Runtime.Serialization; namespace MyNewsWCFLibrary { using System; using System.Collections.Generic; [DataContract] public partial class tblNews { [DataMember] public int tblNewsId { get; set; } [DataMember] public int tblCategoryId { get; set; } [DataMember] public string Title { get; set; } [DataMember] public string Description { get; set; } [DataMember] public System.DateTime RegDate { get; set; } [DataMember] public Nullable<bool> IsDeleted { get; set; } public virtual tblCategory tblCategory { get; set; } } }
namespace MyNewsWCFLibrary { using System; using System.Collections.Generic; using System.Runtime.Serialization; [DataContract] public partial class tblCategory { public tblCategory() { this.tblNews = new HashSet<tblNews>(); } [DataMember] public int tblCategoryId { get; set; } [DataMember] public string CatName { get; set; } [DataMember] public bool IsDeleted { get; set; } public virtual ICollection<tblNews> tblNews { get; set; } } }
BEGIN TRANSACTION GO ALTER TABLE dbo.tblNews DROP CONSTRAINT FK_tblNews_tblCategory GO ALTER TABLE dbo.tblCategory SET (LOCK_ESCALATION = TABLE) GO COMMIT BEGIN TRANSACTION GO CREATE TABLE dbo.Tmp_tblNews ( tblNewsId int NOT NULL IDENTITY (1, 1), tblCategoryId int NOT NULL, Title nvarchar(50) NOT NULL, Description nvarchar(MAX) NOT NULL, RegDate datetime NOT NULL, IsDeleted bit NOT NULL ) ON [PRIMARY] TEXTIMAGE_ON [PRIMARY] GO ALTER TABLE dbo.Tmp_tblNews SET (LOCK_ESCALATION = TABLE) GO ALTER TABLE dbo.Tmp_tblNews ADD CONSTRAINT DF_tblNews_IsDeleted DEFAULT 0 FOR IsDeleted GO SET IDENTITY_INSERT dbo.Tmp_tblNews ON GO IF EXISTS(SELECT * FROM dbo.tblNews) EXEC('INSERT INTO dbo.Tmp_tblNews (tblNewsId, tblCategoryId, Title, Description, RegDate, IsDeleted) SELECT tblNewsId, tblCategoryId, Title, Description, RegDate, IsDeleted FROM dbo.tblNews WITH (HOLDLOCK TABLOCKX)') GO SET IDENTITY_INSERT dbo.Tmp_tblNews OFF GO DROP TABLE dbo.tblNews GO EXECUTE sp_rename N'dbo.Tmp_tblNews', N'tblNews', 'OBJECT' GO ALTER TABLE dbo.tblNews ADD CONSTRAINT PK_tblNews PRIMARY KEY CLUSTERED ( tblNewsId ) WITH( STATISTICS_NORECOMPUTE = OFF, IGNORE_DUP_KEY = OFF, ALLOW_ROW_LOCKS = ON, ALLOW_PAGE_LOCKS = ON) ON [PRIMARY] GO ALTER TABLE dbo.tblNews ADD CONSTRAINT FK_tblNews_tblCategory FOREIGN KEY ( tblCategoryId ) REFERENCES dbo.tblCategory ( tblCategoryId ) ON UPDATE NO ACTION ON DELETE NO ACTION GO COMMIT
public class Order { public int Id { get; set; } public Customer Customer { get; set; } } public class Customer { public int Id { get; set; } } ...... modelBuilder.Entity<Order>().HasRequired(ff => ff.Customer);
بعد از اجرای add-migration initial در اجرای دستورupdate-database خطای زیر را داد
An error occurred while preparing the command definition. See the inner exception for detail
و در کلاس initial در متد UP تعریفی برای این فیلد وجود ندارد
public PersianDateTime EnrollmentDate { get; set; }