Typography در طراحی وب
برای بسیاری از توسعه دهندگان، طراحی یک اپلیکیشن وب شاید مقوله زیاد جالبی نباشد. مگر آنکه با طراحان حرفه ای سر و کار داشته باشند، و یا خودشان در زمینه طراحی فعال و با استعداد باشند. توسعه دهندگان میتوانند به راحتی از اهمیت یا نیاز به Typography بگذرند، و تنها روی المانهای گرافیکی پایه ای وقت بگذارند که در اپلیکیشن وب نهایتا استفاده خواهند شد.
به همین دلیل است که فریم ورکهای HTML/CSS هر روزه محبوبتر میشوند. فریم ورک هایی مانند Twitter Bootstrap, HTML5 Boilerplate, Foundation و غیره. این فریم ورکها طراحی و ساخت اپلیکیشنهای وب را سادهتر و سریعتر میکنند، چرا که بسیاری از نیازهای رایج در طراحی وب پیاده سازی شده اند و دیگر نیازی به اختراع مجدد آنها نیست. اما به غیر از طراحی وب سایتی با ظاهری شیک و پسندیده، مقوله Typography شاید آخرین چیزی باشد که توسعه دهندگان به آن فکر میکنند.
Typography میتواند ظاهر بصری و تجربه کاربری را بسیار بهتر کند. انتخاب font-typeهای مناسب، وزن و استایل آنها میتواند به القای ایده ها، اهمیت مطالب و احساسات به کاربر کمک کند. همچنین خوانایی و درک مطالب شما هم بهبود مییابد، که همگی به کیفیت کلی طراحی شما کمک خواهند کرد.
انتخاب و استفاده از فونت ها
چالش انتخاب فونت برای وب، این است که باید بدانید آنها دقیقا چگونه برای کاربران رندر میشوند. برای اینکه فونتهای شما همانطور که قصد دارید رندر شوند، مرورگر کاربر باید به فایل فونتها دسترسی داشته باشد. ممکن است این فونتها در سیستم عاملی که مرورگر در آن اجرا میشود، وجود نداشته باشند یا دسترسی به آنها ممکن نباشد.
طراحان وب طی سالیان متمادی، از فونت هایی استفاده میکردند که احتمال وجود آنها روی بازه گسترده ای از کامپیوترها زیاد بود. اینگونه فونتها با عنوان 'web-safe' یاد میشوند:
- Arial
- Courier New
- Helvetica
- Times New Roman
- Trebuchet
- Georgia
- Verdana
این لیست کوتاه، تنوع بسیار محدودی را در اختیار طراحان قرار میداد. برای رفع این محدودیت تکنیکهای مختلفی استفاده میشد. مثلا متون مورد نظر را بصورت تصویر درج میکردند، یا با استفاده از افزونه ای در مرورگر از فونت خاصی استفاده میشد. مشکل عمده این روشها این بود که متون مورد نظر قابل انتخاب و جستجو نبودند.
Web Fonts
یکی از راه حلها برای رفع این محدودیت، توسعه فونتهای وب بود. فونتهای وب روی هر پلفترمی قابل استفاده هستند و توسط یک درخواست HTTP بارگذاری میشوند. با استفاده از فونتهای وب، متون ما قابل انتخاب، جستجو و ترجمه به زبانهای دیگر هستند. ناگفته نماند که بازه type-faceهای بسیار گستردهتری هم در دست داریم. از طرف دیگر به دلیل اینکه اکثر مرورگرهای وب امروزی از Web Fonts پشتیبانی میکنند، میتوان اطمینان داشت که خروجی مورد نظر تقریبا روی تمام پلتفرمها یکسان خواهد بود.
استفاده از فونتهای وب در اپلیکیشنهای ASP.NET MVC
خوب، چگونه میتوانیم از فونتهای وب در اپلیکیشنهای MVC استفاده کنیم؟ در ادامه یک نمونه را بررسی میکنیم.
1. یک سرویس فونت انتخاب کنید. سرویس دهندگان زیادی وجود دارند که فونتهای وب رایگان و پولی متنوعی را فراهم میکنند. برخی از سرویس دهندگان محبوب:
در مثال جاری از سرویس Typekit استفاده خواهیم کرد. نحوه استفاده از دیگر سرویسها هم تقریبا یکسان است.
2. فونت مورد نظر را انتخاب کنید. سرویسهای مذکور کتابخانههای بزرگی از فونتهای وب دارند، که توسط رابط کاربری قوی آنها میتوانید رندر نهایی فونتها را مشاهده کنید. همچنین میتوانید لیست فونتهای موجود را بر اساس پارامترهای مختلفی مانند خواص، طبقه بندی، توصیه شدهها و غیره فیلتر کنید. برای مثال جاری فونت Bistro Script Web را انتخاب میکنیم.
3. کد جاوا اسکریپت خود را تولید کنید (تمام سرویس دهندگان این امکان را پیاده سازی کرده اند).
4. قطعه کد جاوا اسکریپت تولید شده را، در قسمت <head> فایل (Layout.cshtml (Razor_ یا (Site.Master (ASPX کپی کنید.
5. CSS Selectorهای لازم برای فونت مورد نظر را تولید کنید.
6. کد css تولید شده را در فایل Site.css کپی کنید. در مثال جاری فونت کل اپلیکیشن را تغییر میدهیم. برای اینکار، خانواده فونت "bistro-script-web" را به تگ body اضافه میکنیم.
نکته: فونت cursive بعنوان fallback تعریف شده. یعنی در صورتی که بارگذاری و رندر فونت مورد نظر با خطا مواجه شد، از این فونت استفاده میشود. بهتر است فونتهای fallback به مقادیری تنظیم کنید که در اکثر پلتفرمها وجود دارند.
همین! حالا میتوانیم تغییرات اعمال شده را مشاهده کنیم. بصورت پیش فرض قالب پروژهها از فونت "Segoe UI" استفاده میکنند، که خروجی زیر را رندر میکند.
استفاده از فونت جدید "Bistro Script Web" وب سایت را مانند تصویر زیر رندر خواهد کرد.
همانطور که میبینید استفاده از فونتهای وب بسیار ساده است. اما بهتر است از اینگونه فونتها برای کل سایت استفاده نشود و تنها روی المنتهای خاصی مانند سر تیترها (h1,h2,etc) اعمال شوند.